Search results

1

Typology of metaphors with the gustatory target domain in Polish wine discourse

100%

Zawisławska M., Falkowska M.

Crossroads. A Journal of English Studies

|

2017

|

vol. 17

EN

Although wine culture is quite a new phenomenon in Poland, Polish wine blogs on the Internet are numerous, and a specific wine language is rapidly emerging. The Polish lexical field of taste is rather poor compared to other perceptual fields. It is obvious that the limited lexical repertoire does not suffice to describe such a multidimensional experience as wine tasting. Polish wine discourse is permeated with various kinds of metaphors, starting from basic terms like ciało wina ‘the body of a wine,’ through more creative, but still lexicalised metaphors, e.g. leciutka nuta korkowa ‘a light note of the cork,’ to intricate, elaborated, semi-narrative metaphors, e.g. Tyle innych burgundów z lat 90-tych cierpi na sklerozę i haluksy ‘So many other burgundies from the 1990s suffer from sclerosis and bunions.’ A number of metaphoric wine terms have of course been borrowed from French or English, but there are also many new metaphors, specific for the Polish language and culture. The material for the analysis consists of blog excerpts taken from “Synamet”—a corpus of synesthetic metaphors in Polish. The paper aims at examining taste metaphors that are used in Polish wine blogs and proposing a preliminary typology of metaphors recurring in wine discourse.

2

SYNAMET - A Microcorpus of Synesthetic Metaphors. Preliminary Premises of the Description of Metaphor in Discourse

100%

Zawisławska M. A.

Cognitive Studies

|

2016

|

issue 16

EN

SYNAMET - A Microcorpus of Synesthetic Metaphors. Preliminary Premises of the Description of Metaphor in DiscourseThis article describes the preliminary premises of metaphor annotation in SYNAMET - the developing microcorpus of synesthetic metaphors. The analysis is based on the CLST theory (Context-Limited Simulation Theory) put forward by D. Ritchie. According to this theory, the metaphor’s vehicle may activate various types of associations between words: semantic relations, perceptual sensations, or emotional simulations. The range of potential associations evoked by the vehicle is limited by the topic, i.e. the lexical context in which the metaphor appears. The relations between the vehicle and the topic may be presented in the form of a semantic frame.To reconstruct the frames within the project, linguistic works devoted to sensory perception- vision, hearing, smell and taste- will be utilized. The corpus annotation will consist of the following stages: 1) metaphor identification, 2) indication of the metaphor cluster (CM) - a phrase or a passage of the text, centered around one referent, 3) isolation of the metaphorical units (MU) - word forms or phrases combining lexemes primarily belonging to different perceptual frames.The outcome of the MU analysis will include: a general metaphorical scheme of the MU, lexical items activating the frame of the MU (together with their grammatical description), a detailed metaphor scheme of the MU, and the semantic and grammatical categorization of the MU. SYNAMET – mikrokorpus metafor synestezyjnych. Wstępne założenia opisu metafory w dyskursieArtykuł opisuje wstępne założenia anotacji metafor w powstającym mikrokorpusie metafor synestezyjnych SYNAMET. Podstawą metody opisu będzie teoria CLST (Context-Limited Simulation Theory) D. Ritchie’go. W myśl tej teorii nośnik metafory (vehicle) może aktywować różne typy powiązania między wyrazami: semantyczne, zmysłowe lub emocjonalne. Potencjalny zakres powiązań nośnika ogranicza topik (topic), czyli kontekst, w którym metafora się pojawia. Powiązania nośnika oraz topiku przedstawia się w postaci ram interpretacyjnych.W rekonstrukcji ram na potrzeby korpusu wykorzystane zostaną prace językoznawcze poświęcone percepcji zmysłowej: wzrokowi, słuchowi, zapachowi, smakowi. Anotacja korpusu będzie przebiegać według następującego schematu: 1) identyfikacja metafor, 2) wyodrębnienie w tekście układu metaforycznego (UM) – frazy lub fragmentu tekstu, zorganizowanego wokół jednego referenta, 3) wyodrębnienie jednostek metaforycznych (JM) – form wyrazowych lub fraz, w których występuje połączenie leksemów przynależnych prymarnie do różnych ram percepcyjnych.Wyniki analizy JM zostaną przestawione w postaci: ogólnego schematu metaforycznego, zestawu wyrazów aktywujących ramy (wraz z ich opisem gramatycznym), szczegółowego schematu metaforycznego, kategoryzacji semantycznej i gramatycznej metafor.

3

СИНЕСТЕЗИЯ В КУЛИНАРНОМ БЛОГЕ КАК ПРОЯВЛЕНИЕ ЯЗЫКОВОЙ КРЕАТИВНОСТИ

100%

Łuczyk M.

Acta Neophilologica

|

2018

|

vol. XX/1

17-27

EN

This article attempts to analyze synesthesia in the culinary idiomatic discourse presented in Alexei Oniegin’s blog “Culinary Notes”. In the language employed in the blog synesthesia constitutes one of the author’s creative efforts, which involve the selection of appropriate language means, aiming to give it characteristics of difference, unconventionality and originality.

4

Metafora synestezyjna w rosyjskich tekstach krytyki muzycznej

88%

Dzienisiewicz M.

Acta Polono-Ruthenica

|

2018

|

vol. Tom 3 Nr XXIII

31-44

EN

The paper presents a variety of synesthetic metaphors used by musical critics. The metaphors were retrieved from musical critical texts written in Russian, which described classical music events. The basis of division are human senses: hearing, touch, sight and taste. Metaphors are divided into two main groups: intermodal and singlemodal ones. The most representative type turned out to be synesthetic metaphors referring to the sense of touch.

5

Muzyczno-synestezyjna przestrzeń Mariny Cwietajewej w eseju autobiograficznym „Matka i muzyka”

75%

Ojcewicz G.

Acta Neophilologica

|

2020

|

vol. XXII/1

149-170

EN

The author presents Marina Tsvetaeva’s musical and synaesthetic space on the basis of My Mother and Music, her autobiographical essay. Synaesthesia, although present in the life of Tsvetaeva as a young child and adult poet, is not especially depict-ed in this particular piece of work. The writer chose her memories which encompass a significant period of time from her birth to her 42nd birthday as her main narrative focus. The musical sphere of the young child was presented through the piano and its attributes (the keyboard, pedals, music stand, metronome, notes, piano stool), which were a source of various – both positive and negative – experiences for this sensitive girl. Marina Tsvetaeva’s mother, unfulfilled as a pianist, undoubtedly played a toxic role in her musical education. Maria Tsvetaeva “drowned and killed her daughters with music”, making them feel an organic resistance towards required physical and mental efforts far too great for their age. The situation changed after her mother’s death when Marina could pour all her love for music into incredibly original lyric poetry, becoming one of the greatest writers of the 20th century.

6

Феномен синестезии в европейском музыкальном искусстве эпохи романтизма

63%

Zaytseva M.

Path of Science

|

2016

|

vol. 2

|

issue 11(16)

3.1-3.13

RU

В статье выявлены синестезийные основы художественно-эстетического сознания философов, поэтов, композиторов романтической эпохи. На основе анализа эпистолярного и критического наследия композиторов-романтиков определены особенности проявления синестезии в их творческом мышлении. Обосновано значение визуальных, осязательных, вкусовых, кинестетических ощущений в процессах смыслопорождения и образотворчества.

EN

The article reveals synesthesiс foundations of artistic and aesthetic consciousness of philosophers, poets, composers of the Romantic era. Based on the analysis of the epistolary and critical heritage of Romantic composers, the particularities of synaesthesia manifestation in their creative thinking have been identified. The importance of visual, tactile, gustatory, kinesthetic perception in the process of meaning and image creation has been proved.

7

Чувственное восприятие мира в романах И.С. Тургенева Рудин и Дворянское гнездо

63%

Iwanowa S.

Slavica Wratislaviensia

|

2015

|

vol. 161

37 - 43

EN

The article’s aim is to review the world art and to analyse I.S. Turgenev’s works as interrelations of sensual perceptions. Through syncretic epithets and other indicators of synesthesia in the writer’s works, the authentication of the physical and spiritual beginning is observed. The special role is played here by music and its intertextual value. The subject of analysis in the article are the novels Rudin and Home of the Gentry.

8

Kiedy wspomnienia stają się formą. Jedzenie jako medium w praktykach site specific

63%

Królikiewicz A.

Prace Kulturoznawcze

|

2017

|

vol. 21

|

issue 2

87-95

PL

Pokarm (a w nim smak, kolor, zapach, tekstura, dźwięk i temperatura) traktuję jako medium moich działań artystycznych. Medium wypełnione znaczeniami, emocjami i często teatralnością dzięki protokołom jedzenia, dyskursom gastronomicznym, kulinarnym szyfrom, tradycyjnym i nowatorskim technikom kucharskim. Celem artykułu jest przybliżenie inspiracji towarzyszących powstawianiu kilku projektów site specific, które łączy wrażliwe obchodzenie się z miejscem, multisensoryczność doświadczenia i chęć wypowiedzenia niewypowiedzialnego.

EN

I treat food (its taste, color, smell, texture, sound and temperature) as a medium of my artistic activities. The medium filled with meanings, emotions, and histrionics due to the protocols of food, gastronomic discourse, culinary codes, and traditional and innovative cooking technologies. The aim of the article is to present an inspiration accompanying the creation of several site specific projects that share sensitive attitude toward a place, multisensory experience and willingness to say unsayable.

9

Синестетична інтенція словесного образу

63%

Łewczuk T.

Slavica Wratislaviensia

|

2015

|

vol. 161

201 - 210

EN

Fiction differs from other arts because of its universality, encompassed in the expressive ability of a word, which retains the original syncretic force. The word always sounds and looks. Verbal image arouses the imagination of the recipient and makes him create a picture. The writers resort to depictive-expressive abilities at the level of description, transfer of mental impressions. However, only in the twentieth century writers understood the synesthetic power of words completely and started started searching for deep, walled-up in the original mythological consciousness, syncretic foundations. Modernists used such ability of words successfully. Synesthesia as a defining principle of image creation is inherent to creativity of Bohdan Ihor Antonych and Vladimir Svidzinsky. Synesthetic intention of verbal images does not just create a unique style of each of these authors, but also witnesses their archetypal mythological thinking and reveals the ability of intuitive penetration into the depths of the word.

10

Модерністські пошуки Уласа Самчука у збірці «Віднайдений рай»

63%

Tkachenko T.

Path of Science

|

2016

|

vol. 2

|

issue 3(8)

4.1-4.10

UK

У статті досліджуються домінанти малої прози Уласа Самчука. Зокрема, вивчаються формальні та змістові складники творів, з’ясовується роль і значення найменувань, образної символіки у текстовій організації. Особливу увагу звернено на ідіостиль автора.

EN

The article deals with the peculiarities of the small prose by Ulas Samchuk. The research investigates the role and the sense of the titles and image’s symbolism in his short stories, the formal and substantive, conceptual levels of the text’s organization. The study pays particular attention to author’s individual style.

11

Rubén Darío y la pintura. Principio ekfrástico y sinestesia

63%

Salvador A.

Svět literatury – Časopis pro novodobé literatury (World of Literature – Journal for Modern Literatures)

|

2016

|

vol. Special Issue: El mundo de la literatura

61-73

EN

The article examines the relationships between literature and painting in the works of Rubén Darío. The issue is seen in the context of modernis synesthesia, which was strongly present in the literary ideology of the modernist discourse, and it is analyzed with the help of the theories of ekphrasis of Murray Krieger. In Darío’s canonical works painting plays an important role, both in the form of literary references, and the so called “transpositions of art”, in its intent to create a total art.

12

Jak Poruszać się w Kolorze Niebieskim, Jak Wyśpiewać Kolor Czerwony. Gertrud Grunow i Jej Lekcje Harmonii w Ramach Szkoły Bauhaus w Weimarze

63%

Olszewska P.

Sztuka i Dokumentacja

|

2020

|

issue 23

79-86

EN

The text is about my project, working together with German artist Jenny Brockmann, created for the Kunstfest festival in Weimar in 2018. Our project was based on the method developed by Gertrud Grunow, who taught at the Bauhaus school in Weimar in its early years. At the Bauhaus, Grunow invented and taught a method she called harmony lessons, based on analyzing the relationships between colour, sound and movement. Her class was part of what was known as a "preparation course” and students were required to take the class in order to be able to continue their education at the school. The aim of our project Collective dialogue: Gertrud Grunow was to focus more on Gertrud Grunow, whose work as a teacher at the Bauhaus School is often forgotten. We also wanted to familiarise people with her theoretical research and with her method. Because of a lack of historical materials, we did not try to reconstruct her teaching method but instead took a different approach and interpreted it artistically. In the text I analyse the method of Gertrud Grunow and describe one of the discursive events Colour, Sound, Movement organized as a part of the Collective Dialogue: Gertrud Grunow project, which also involved a jazz singer and a choreographer. Using their own methods working with sound and movement, they prepared their individual interpretations of Grunow’s method.

PL

Punktem wyjścia tekstu jest projekt zrealizowany wspólnie z niemiecką artystką Jenny Brockmann w ramach festiwalu Kunstfest w Weimarze w 2018 roku. Opierał się na metodzie wypracowanej przez Gertrud Grunow, która w pierwszych latach istnienia szkoły Bauhaus w Weimarze realizowała swój autorski program nauczania harmonii. Swoją metodę oparła na badaniu zależności pomiędzy kolorem, dźwiękiem i ruchem. Zajęcia przez nią prowadzone wchodziły w skład tzw. „roku zerowego“ i ich zaleczenie było kluczowe do kontynuowania nauki w szkole. W projekcie Kolektywny dialog: Gertrud Grunow starałyśmy się z artystka przybliżyć szerszej publiczności tę zapomnianą postać a jej metodę nauczania przełożyć na spółczesne metody badawcze i teoretyczne. Z powodu braku licznych materiału źródłowych postanowiłyśmy nie dążyć do historycznej rekonstrukcji metody nauczania Grunow a potraktować ją jako możliwość artystycznej interpretacji. W tekście analizuję podstawy metody Gertrud Grunow oraz przybliżam jedno z dyskursywnych działań - Kolor, dźwięk, ruch, zrealizowanego na potrzeby projektu Kolektywny dialog: Gertrud Grunow. Do działania zaproszone zostały śpiewaczka jazzowa oraz choreografka. Ich zadaniem była indywidualna interpretacją metody Grunow.

13

Barwy obecności i nieobecności w Lolicie

63%

Zasowska M.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica

|

2018

|

issue 15

203-218

EN

The multiplicity of the phenomenon of synesthesia has been a subject of intense scientific research performed mainly within a relatively narrow field of neurobiology or psychiatry (see e.g. Cytowic 2002; Cytowic and Eagleman 2009; Grossenbacher and Lovelace 2001; Sagiv 2009; J. E.Harrison and S.Baron-Cohen 1997), for which it is mostly a medical condition of the brain. However, synesthesia has also become a target of many linguistic endeavors as its realizations through language give rise to what is called a ‘synesthetic metaphor’ – a spontaneous linguistic production and/or a well-thought stylistic device. The world-famous Nabokov’s masterpiece Lolita is by far one of his most synesthesia-laden prose writings and it alone provided a fertile ground of research in both English and Russian, and many other languages to which the novel has been translated (see e.g. Ginter 2008; Zasowska 2012; Ginter 2016). The following paper aims at investigating the realizations of the English synesthetic metaphors in Lolita in the two Polish translations available in the literature: that of Stiller (1991) and that of Kłobukowski (1997). Of crucial importance is the function of color, a searchlight of some kind, beaming only on those who count. It doubtless centralizes Lolita in the novel and therefore may be called the ‘segregating’ factor: it is there whenever the girl is present and vanishes when she is no longer in sight. As has also been noticed by Zasowska (2013), the distribution of synethesia is closely linked with the sex of a character, and again it is Lolita that gathers almost all of the synesthetic metaphors for herself. Not even a vaguely similar tendency has been observed in the case of the other characters, both male and female, which are ‘synesthetically’ neglected by the author, that being an apparently conscious decision on the part of the writer. The present analysis consists of two main parts. First, all of the color-related synesthetic metaphors have been found, counted and categorized. The same was done with metaphors relating to the senses of sight, touch and taste. Second, their two Polish translations were compared and contrasted in terms of the synesthetic metaphor construction. The findings have shown that in most cases synesthetic metaphor was maintained by the translators throughout the novel and successfully rendered into the Polish language. However, different stylistic devices and lexical markers were used in doing so.

PL

Zjawisko synestezji opisywane w literaturze medycznej, głównie w wąskiej dziedzinie neurologii lub psychiatrii (zob. np. Cytowic 2002, Cytowic i Eagleman 2009; Grossenbacher i Lovelace 2001; Sagiv 2009; J. E. Harrison i S. Baron-Cohen 1997) dotyczy zmian w obrębie kory mózgowej, które są odpowiedzialne za tzw. ‘postrzeganie’ zmysłami. Synestezja to również przedmiot badań językoznawczych, które skupiają się na metaforze synestetycznej, a więc celowym (bądź nie) zabiegu stylistycznym. Lolitę bez wątpienia można zaliczyć do największych dzieł literackich XX wieku, a samemu autorowi – Vladimirowi Nabokovi – nie sposób odmówić geniuszu tkwiącego w niezwykłej zręczności językowej, która przyniosła mu zarówno sławę i uznanie, jak i niesłabnącą do dziś krytykę fabuły samego utworu. Dla językoznawców „Lolita” to przede wszystkim jaskinia tajemnic i zagadek, które dostrzec można w niezliczonych grach i zabiegach językowych, a które stały się przedmiotem badań zarówno w języku angielskim, rosyjskim, jak i wielu innych, na które powieść została przetłumaczona (zob. np. Ginter 2008; Zasowska 2012; Ginter 2016). Niniejszy artykuł ma na celu zbadanie realizacji metafory synestetycznej w dwóch polskich przekładach Lolity – w tłumaczeniu Stillera z 1991 r. oraz Kłobukowskiego z 1997 r. Na szczególną uwagę zasługuje sam kolor, którym powieść jest przepełniona, a który służyć może uważnemu czytelnikowi jako swego rodzaju „drogowskaz” informujący o tym, co, a nade wszystko kto jest ważny. Barwa towarzyszy głównej bohaterce od samego początku powieści i natychmiast znika, gdy dziewczynki nie ma w pobliżu. Jak zauważa Zasowska (2013), barwa pełni istotną funkcję w tworzeniu i rozmieszczeniu metafory synestetycznej, która jest ściśle powiązana z płcią bohaterów. Analiza przedstawiona w niniejszej pracy składa się z dwóch części. Pierwsza z nich stawia sobie za cel wyszukanie oraz skategoryzowanie wszystkich metafor synestetycznych związanych z barwą oraz tych związanych z innymi zmysłami, tj. zmysłem wzroku, dotyku i smaku. W części drugiej przeprowadzono analizę porównawczą oryginalnych metafor angielskich z ich polskimi odpowiednikami w dwóch przekładach. Analiza ta miała na celu określenie samej konstrukcji metafory. Wyniki wskazują, że w obu polskich tłumaczeniach metafora synestetyczna została zachowana, mimo różnych środków stylistycznych użytych w tym celu.

14

Синестезия в пространстве художественного творчества (Александр Скрябин и Владимир Набоков)

51%

Kabkowa J., Stukałowa O.

Slavica Wratislaviensia

|

2014

|

vol. 158

185 - 193

EN

One of the most mysterious phenomena that accompany the process of artistic creation — synesthesia, in which there is a special way of sensory experiences in the perception of characters. In the history of Russian art of the twentieth century, there are two people who have developed a synesthetic experience in their works so that they have become for them a special way of entering the world of creation, namely the composer Alexander Scriabin and the writer Vladimir Nabokov. Both masters early realized their uniqueness recognizing in synesthesia a sign of their exclusivity. In the paper the emphasis is put on two artistic strategies relying on synesthesia. The central place in Scriabin’s oeuvre is occupied by a symphonic poem Prometheus (Poem of Fire) (1910), which was conceived by the composer with a special performing description Luce (meaning Light) and is nowadays sometimes performed with the use of lumiere. The power of Nabokov’s synesthesia sensitivity was clearly shown in the memoirs Speak, Memory.

15

The Sound of Yellow: Kandinsky’s yellow colour in von Hartmann’s and Schnittke’s music

51%

Kolić N.

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ

|

2016

|

issue 3(30)

29-46

EN

The pioneer of abstraction, Wassily Kandinsky (Васи́лий Васи́льевич Канди́нский, 1866–1944), used musical terms as titles for his paintings with intention to release them from the themes, considering that music is “the art which has devoted itself not to the reproduction of natural phenomena, but rather to the expression of the artist’s soul, in musical sound”. Through his paintings Kandinsky rethought the principles of music. Not a painting, but an another artistic creation, through which we are given a chance to cognize Kandinsky’s comprehension of music, is The Yellow Sound (Der gelbe Klang, 1912), a “composition” for stage. It is the paradigm of Kandinsky’s “true stage-composition”, his totally new view of theatre that consists of three elements – musical movement, pictorial movement, and physical movement, but interwoven together in harmony that will trigger inner harmony in a spectator. Music for his scenario was provided by the composer Thomas von Hartmann (Фома́ Алекса́ндрович Га́ртман, 1886–1956), and another musical version was written by Alfred Schnittke (Альфре́д Га́рриевич Шни́тке, 1934–1998 / Der gelbe Klang, 1974). In Concerning the Spiritual in Art Kandinsky presented his theory of colour through which he explained his own (synesthetic) view of yellow colour / sound, particularly in comparison with blue colour, that was “musicalized” through The Yellow Sound. What kind of yellow and blue tone Kandinsky had in mind, and what nuances of these colours did von Hartmann / Schnittke see / hear? What musical instrument(s) can produce yellow, i.e. blue colour? Which music scale / tone / interval has yellow / blue tone(s)? Are we able to perceive all the shades of yellow / blue sound?

PL

Pionier abstrakcji, Wassily Kandinsky (Васи́лий Васи́льевич Канди́нский, 1866–1944), wykorzystywał terminy muzyczne jako tytuły swoich obrazów, by wyzwolić je z więzów utartych motywów, zwracając tym samym uwagę na to, że muzyka jest „sztuką, która poświęciła się nie odtwarzaniu zjawisk natury, lecz wyrażaniu duszy artysty przez dźwięk”. Za pośrednictwem swoich obrazów Kandinsky na nowo interpretował podstawy muzyki. Jednak to nie dzięki dziełu malarskiemu, a innemu efektowi kreacji artystycznej mamy szansę poznania sposobu, w jaki Kandinsky postrzegał muzykę. Mowa o „kompozycji” do sztuki Żołty dźwięk (Der gelbe Klang, 1912). Stanowi ona paradygmat „prawdziwej kompozycji scenicznej” Kandinsky’ego; jego własne, nowe spojrzenie na teatr, które składa się z trzech elementów: przepływu muzyki, przemieszczania się ilustracji oraz ruchu cielesnego, harmonijnie się przeplatających, co z kolei wyzwala uczucie wewnętrznej harmonii u widza. Muzykę do scenariusza abstrakcjonisty skomponował Thomas von Hartmann (Фома́ Алекса́ндрович Га́ртман, 1886–1956); jej inną wersję stworzył także Alfred Schnittke (Альфре́д Га́рриевич Шни́тке, 1934–1998). W dziele O duchowości w sztuce (1911) Kandinsky przedstawił swoją teorię koloru, która wyjaśnia jego własne (synestezyjne) postrzeganie żółtej barwy / dźwięku, zestawiając ją zwłaszcza z kolorem niebieskim, zmienionym w brzmienie w Żołtym dźwięku. Jakiego rodzaju żółte i niebieskie tony Kandinsky miał na myśli i jakie odcienie tych barw widzieli / słyszeli von Hartmann i Schnittke? Który instrument (bądź instrumenty) może wydać z siebie żółty lub niebieski dźwięk? Jaka muzyczna skala / nuta / interwał mają żółte / niebieskie zabarwienie? Czy jesteśmy w stanie odebrać wszystkie odcienie tych kolorów?

16

Postać i dzieło św. Alberta Chmielowskiego widziane oczyma malarzy

51%

Pyczek E.

Zeszyty Naukowe KUL

|

2018

|

vol. 61

|

issue 2

181-191

EN

Adam Chmielowski’s artistic output has not been made widely known up to now, although the reports of his contemporary artists as well as the ones of later generations prove that in many respects he was a precursor of impressionism and symbolism in the history of Polish art – both in his artistic works and the theoretical ones („About the Essence of Art”). He was an outstanding colourist focused upon the aesthetic and emotional aspects of scenery; his landscapes of pronounced synesthetic values ( rhythm, harmony, feeling; repeated motifs, colour schemes) invite the viewers to contemplation.

PL

Dzieła Adama Chmielowskiego do dziś nie są powszechnie znane, jakkolwiek relacje współczesnych mu i późniejszych malarzy dowodzą, iż pod wieloma względami był w historii polskiej sztuki prekursorem impresjonizmu i symbolizmu – zarówno w twórczości malarskiej, jak i teoretycznej („O istocie sztuki”). Był wybitnym kolorystą, koncentrował się na estetycznych i emocjonalnych aspektach krajobrazu, jego pejzaże o wyraźnych cechach synestetycznych (rytm, harmonia, nastrojowość; powtarzające się motywy, zestrojenia barwne) stanowią zaproszenie do kontemplacji.

17

Synestezyjna poetyka lektury i przekładu: Barthes – Nabokov – Robinson

45%

Kozłowska Z.

Forum Poetyki

|

2018

|

issue 14

54-61

EN

In describing the delightful pleasures of reading and writing, Roland Barthes juggles multi-modal sensual metaphors, engaging and entangling the senses in a synaesthetic embrace: words have flavour, a texture, making us giddy, blush and aroused. A text is a body and reading a sensual experience: Barthes’ tactile, kinetic “gush of words*” becomes the basis for thinking, talking and taking action within language. Synaesthetic “patina of consonants, lustful vowels”, “(...) materiality, sensuality of breathing, rasping, softness of lips” becomes the foundation of readers’ and writers’ delight arising out of texts.

PL

Opisując przyjemności oraz rozkosze czytania i pisania, Roland Barthes żongluje wielomodalnymi metaforami sensualnymi, angażując oraz splatając zmysły w synestezyjnym uścisku: słowa smakują, dotykają, przyprawiają o mdłości, rumienią się, podniecają. Tekst jest ciałem i czytanie jest cielesne. Doskonałym exemplum tak pojmowanej synestetycznej wrażliwości tekstu jest intersensualna proza Vladimira Nabokova. W krytyce oraz praktyce przekładu Nabokova, podobnie jak w translatologicznej koncepcji Douglasa Robinsona (The Somatics of Translation), to właśnie synestetycznie odczuwana materialność języka staje się kluczowym kryterium doboru leksykalnych oraz syntaktycznych środków w tłumaczeniu. W obu przypadkach synestezja okazuje się zasadą językowego instynktu tłumacza. Synestezja ukazuje się jako strategia językowej przyjemności, stanowiącej somatyczny impuls obcowania z tekstem. Barthes, Nabokov oraz Robinson wskazują na synestezyjne odczuwanie języka jako źródło translatorskiej intuicji, czytelniczej wrażliwości oraz tekstualnej przyjemności, pojmowanej jako integralna składowa doświadczeniowego wymiaru lektury oraz przekładu.

18

Tajemnice ASMR – perspektywa ogólna i lingwistyczna

32%

Ozga K.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

|

2020

|

vol. 58

|

issue 3

301-334

EN

The article presents the concept of ASMR (Autonomous Sensory Meridian Response) from a general and a linguistic perspective. The definition of the notion and a review on the state of research is followed by a classification of ASMR triggers based on the senses which constitute the source of experiencing the ASMR effect. The author argues that touch and smell be included in the classification of the triggers. The linguistic analysis focuses on the following issues: the phonetic properties of the voice triggers, onomastics – a grammatical and conceptual study of the 17 classes of medionyms (names of ASMR channels) which were distinguished in the present research, and the ASMR discourse as the space where phatic and social functions are carried out on the part of ASMRtists as factors developing bonds within the ASMR community and where evaluative and persuasive functions are prominent in the comments of the recipients.

PL

Artykuł prezentuje zjawisko ASMR (Autonomous Sensory Meridian Response, tłum. pol. samoistna odpowiedź meridianow czuciowych) z perspektywy ogólnej i lingwistycznej. Definicja pojęcia i zreferowanie stanu badań stanowią wprowadzenie do klasyfikacji wyzwalaczy ASMR ze względu na zmysły stanowiące źródło doświadczania tzw. efektu ASMR. Autor przedstawia argumenty za włączeniem dotyku i zapachu do klasyfikacji wyzwalaczy. Lingwistyczna analiza zjawiska koncentruje się wokół fonetycznych właściwości wyzwalaczy głosowych, aspektów onomastycznych – analiza gramatyczna i konceptualna wyodrębnionych 17 klas medionimów (nazw kanałów ASMR) oraz dyskursu jako przestrzeni, w której realizowane są funkcje – fatyczna i socjalizująca (budujące więź w obrębie społeczności ASMR; ich realizacja leży po stronie artysty ASMR) oraz ewaluatywna i perswazyjna (ich realizacja leży po stronie odbiorców nagrań).

Refine search results

Typology of metaphors with the gustatory target domain in Polish wine discourse

SYNAMET - A Microcorpus of Synesthetic Metaphors. Preliminary Premises of the Description of Metaphor in Discourse

СИНЕСТЕЗИЯ В КУЛИНАРНОМ БЛОГЕ КАК ПРОЯВЛЕНИЕ ЯЗЫКОВОЙ КРЕАТИВНОСТИ

Metafora synestezyjna w rosyjskich tekstach krytyki muzycznej

Muzyczno-synestezyjna przestrzeń Mariny Cwietajewej w eseju autobiograficznym „Matka i muzyka”

Феномен синестезии в европейском музыкальном искусстве эпохи романтизма

Чувственное восприятие мира в романах И.С. Тургенева Рудин и Дворянское гнездо

Kiedy wspomnienia stają się formą. Jedzenie jako medium w praktykach site specific

Синестетична інтенція словесного образу

Модерністські пошуки Уласа Самчука у збірці «Віднайдений рай»

Rubén Darío y la pintura. Principio ekfrástico y sinestesia

Jak Poruszać się w Kolorze Niebieskim, Jak Wyśpiewać Kolor Czerwony. Gertrud Grunow i Jej Lekcje Harmonii w Ramach Szkoły Bauhaus w Weimarze

Barwy obecności i nieobecności w Lolicie

Синестезия в пространстве художественного творчества (Александр Скрябин и Владимир Набоков)

The Sound of Yellow: Kandinsky’s yellow colour in von Hartmann’s and Schnittke’s music

Postać i dzieło św. Alberta Chmielowskiego widziane oczyma malarzy

Synestezyjna poetyka lektury i przekładu: Barthes – Nabokov – Robinson

Tajemnice ASMR – perspektywa ogólna i lingwistyczna