Search results

1

Systemowe rozwiązania w zakresie przeciwdziałania i zwalczania korupcji w zamówieniach publicznych na tle rozwiązań prawa niemieckiego

100%

Kania M.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2017

|

issue 497

128-150

XX

Zamówienia publiczne narażone są na zachowania korupcyjne, które mogą negatywnie wpływać na wydatkowanie środków publicznych. Z tego powodu wiele krajów stosuje systemowe rozwiązania antykorupcyjne. Problem korupcji został dostrzeżony w nowej dyrektywie zamówieniowej, gdzie w motywie 100 preambuły wskazano, iż: ,,nie należy udzielać zamówień publicznych wykonawcom, którzy byli członkami organizacji przestępczej lub których uznano winnymi korupcji, nadużycia ze szkodą dla interesów finansowych Unii, przestępstw terrorystycznych, prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu”. Do krajów posiadających rozwinięty system antykorupcyjny w sferze zamówień publicznych zaliczyć należy Niemcy. W artykule dokonana została analiza modelowych rozwiązań w omawianym zakresie na gruncie praktyki unijnej, krajowej oraz niemieckiej z możliwością odwzorowania regulacji niemieckich w porządku krajowym.

2

Czy system prawa kanonicznego może być wzorcem dla systemu prawnego federacji państw?

81%

KROCZEK P.

Prawo Kanoniczne

|

2016

|

vol. 59

|

issue 2

73-87

EN

The main question of the article is as follows: Can the system of canon law be a pattern for a legal system of federation of states? The answer to this question has a practical dimension in the context of the declaration of policy - "more Europe in the European Union", which is call for transferring the present union of states into a federation of states. The paper discuses several arguments, like: argument of the history of European legal systems, argument of the significance of law in Europe, argument of effectiveness of canon law, argument of material sources of canon law, argument of principles of canon law. All of the arguments are presented in accordance with scholastic methods and arguments pro and contra are juxtaposed. The answer for the research question is: negative.

PL

Główne pytanie niniejszego artykuły brzmi następująco: Czy system prawa kanonicznego może być wzorcem dla systemu prawnego federacji państw? Odpowiedz na tę kwestię ma wymiar praktyczny w kontekście deklaracji politycznej – „więcej Europy w Unii Europejskiej”, która wzywa do zmiany dzisiejszej unii państw w ich federację. W artykule prezentowanych jest kilka argumentów: argument z historii systemów prawnych Europy, argument z wagi przykładanej do prawa Kościele, argument z efektywności prawa kanonicznego, argument ze źródeł materialnych prawa kanonicznego, argument z zasad prawa kanonicznego. Wszystkie te argumenty są prezentowane zgodnie ze scholastyczną metodą, czyli są zestawiane „za” i „przeciw” ich przyjęciu. Odpowiedź na główne pytanie badawcze brzmi: negative.

3

Integracyjne podejście do systemu prawa. Uwagi o pracy Marii A. Kapustiny, Prawne regulowanie. Podejście systemowe (Правовое регулирование: Системный подход, Sankt-Petersburg 2017, s. 273)

72%

Szymaniec P.

Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy

|

2018

|

issue 1(26)

PL

Celem artykułu jest przeanalizowanie koncepcji systemu prawnego wskazanego w pracy Marii A. Kapustiny. W przekonaniu autora koncepcja ta wzbogaca dotychczasowe podejście do zagadnienia o element kulturowy. W polskiej nauce prawa nadal dominuje pojmowanie systemu prawa wyłącznie w kategoriach systemu norm, wobec tego również z punktu widzenia polskiej literatury prawniczej propozycje M. A. Kapustiny wydają się interesujące

EN

The aim of this article is to analyze the concept of the legal system presented in the work of Mariia A. Kapustina. In the author’s view, this concept adds the cultural element to the current approach to the issue. In Polish jurisprudence, the perception of the legal system only in terms of the system of norms is still predominant, thus from the point of view of Polish legal literature the proposals of M.A. Kapustina appear to be interesting.

4

Przedsiębiorstwo w polskim systemie prawnym

72%

Firlit J.

Przegląd Prawa i Administracji

|

2018

|

vol. 112

31-45

EN

The presented study is a presentation of the problem of the concept of enterprise in the Polish legal system. The purpose of this paper is to present the complexity of the definition of an enterprise in the light of applicable legal provisions, judicial decisions and legal dogmatics. Due to the nature of the article, the main research method will be an objective analysis of the legal order regulating the enterprise’s issues aimed at systematizing the most important issues in the presented topic.

5

Cechy normatywne cła jako daniny publicznej w polskim i unijnym prawie celnym

72%

Drozdek A.

Acta Iuris Stetinensis

|

2018

|

issue 23

57-75

EN

The aim of the presented article is to order and systematize features of customs duty as a public levy resulting from Polish and European Union customs law. The European Union’s law is a special type of a legal system characterising with an autonomous position in comparison with other legal systems. It comprises a set of provisions covering legal regulations initially drawn up by European Communities and then, by the European Union, as well as, partially by the Member States themselves. Independence of the European Union’s law also results from the fact that this law has own system of sources of law, own procedures of enactment, interpretation as well as application control and protection thereof. Transferring to the European Union some of its sovereign laws, Poland authorised the European Union authorities to independently adopt customs law. A characteristic normative feature distinguishing customs in Polish and European Union customs law consists in collecting customs by duly authorised customs authorities from entities importing and exporting goods through the customs area’s borders. Regulations included in the domestic customs law provisions indicate that it is a public levy that is stipulated and collected on the grounds of customs tariff from entities conducting foreign trade in goods in connection with transferring goods through the customs border of a state or a group of states constituting a customs union. Customs duties’ collection is related with import or export of goods subject to customs duties.

PL

Celem prezentowanego artykułu jest uporządkowanie i usystematyzowanie cech cła jako opłaty publicznej wynikającej z polskiego i unijnego prawa celnego. Prawo Unii Europejskiej jest szczególnym rodzajem systemu prawnego charakteryzującego się autonomicznym stanowiskiem w porównaniu z innymi systemami prawnymi. Stanowi zbiór przepisów regulacje prawne pierwotnie sporządzone przez Wspólnoty Europejskie, a następnie przez Unię Europejską, a także częściowo przez same państwa członkowskie. Niezależność prawa Unii Europejskiej wynika również z tego, że prawo to posiada własny system źródeł prawa, własne procedury jego uchwalenia, interpretacji oraz kontroli stosowania i ochrony. Przenosząc do Unii Europejskiej niektóre z jej suwerennych ustaw, Polska zezwoliła władzom Unii Europejskiej na niezależne przyjmowanie przepisów celnych. Charakterystyczną cechą normatywną odróżniającą odprawy celne w polskim i unijnym prawie celnym jest pobieranie cła przez należycie upoważnione organy celne od podmiotów importujących i eksportujących towary przez granice obszaru celnego. Przepisy zawarte w przepisach krajowego prawa celnego wskazują, że jest to opłata publiczna, ustalana i pobierana na podstawie taryfy celnej od podmiotów prowadzących obrót handlowy towarami w związku z transferem towarów przez granicę celną państwa lub grupy państw tworzących unię celną. Opłaty celne są związane z przywozem lub wywozem towarów podlegających opłatom celnym.

6

Instytucja asystenta sędziego w Polsce na tle wybranych państw Europy

72%

Oleksiewicz I., Osowy P.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2022

|

issue 4(68)

265-276

PL

Celem artykułu będzie próba identyfikacji „najlepszego” rozwiązania w polskim systemie prawnym, przy jednoczesnym wskazaniu głównych różnic i podobieństw w wybranych systemach państw europejskich. Biorąc pod uwagę różnice w tradycjach i kulturach prawnych wszystkich systemów sądowych istnieje potrzeba przeprowadzenia wnikliwej komparatystyki. W artykule zostanie scharakteryzowana pozycja asystenta sędziego w Polsce w porównaniu z innymi państwami europejskimi (Austria, Niemcy, Szwajcaria, Włochy), które wywarły największy wpływ na rozwój prawodawstwa polskiego. Artykuł stanowi analizę pozycji ustrojowej asystenta w RP w odniesieniu do różnych systemów prawa europejskiego, w wymiarze instytucjonalno-prawnym, z uwzględnieniem problemów praktycznych i obowiązującego stanu prawnego (od zwykłej formalnej kontroli do niemal samodzielnego podejmowania decyzji). Autorzy opierali się również na dostępnych odpowiedziach udzielonych w ramach kwestionariusza opracowanego do Opinii nr 22 (2019) w sprawie asystentów sądowych. W ramach wniosków badawczych autorzy zaproponowali m.in. zmianę regulacji prawnych odnośnie sposobu i zasad awansu asystentów w Polsce.

EN

The aim of the article will be a trial to identify the “best” solution in Polish legal system, while identifying the main differences and similarities in selected systems of European countries. Taking the differences in the legal traditions and cultures of all judicial systems, there is a need for in-depth comparative studies. The article will characterize the position of a judge’s assistant in Poland in comparison with the other European countries (Austria, Germany, Switzerland, Italy), which had the greatest impact on the development of Polish law. The article analyzes the position of an assistant judge in the Poland in relation to various systems of European law, in the institutional and legal dimension, taking into account practical problems and the applicable legal status. The authors also relied on the Opinion 22 (2019).As the conclusions, the authors proposed, inter alia, change of legal regulations regarding to the promotion of assistants in Poland.

7

Funkcje prawa w Kościele rzymskokatolickim i Kościele Ewangelicko-Augsburskim w RP

72%

Kroczek P.

Studia Oecumenica

|

2017

|

vol. 17

405-418

EN

There is a phenomenon of law in the Christian Churches. The paper describes and compares functions of law, that is, social effects of legal norms from endogenic laws of the two of them: in the Catholic Church and the Evangelical Church of the Augsburg Confession in Poland. It presents functions, such as: creative and organization function, protective and defending function for the personal rights, function of sharing material burdens and distributing the goods, function of regulation of solving conflicts, repressive function, informative and teaching function, educational function, protective and defending function for the matter of faith, salvation function. The conclusion is that functions of law in both Churches are: elaborated and complicated, mixed in their character and can be divided into the typical functions for the Church as a regular society and as a spiritual one, congruent only to some extent.

PL

W Kościołach chrześcijańskich istnieje zjawisko prawa. Artykuł określa i porównuje funkcje prawa, czyli wywołane przez prawo skutki społeczne zawarte w endogenicznym prawie dwóch Kościołów: Kościoła rzymskokatolickiego i Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczpospolitej Polskiej. Te funkcje to: funkcja kreująco-organizacyjna, funkcja ochronno-obronna względem praw osobowych, funkcja podziału materialnych ciężarów i rozkładu dóbr, funkcja regulacji rozwiązywania konfliktów, funkcja represyjna, funkcja informacyjno-nauczająca, funkcja wychowawcza, funkcja ochronno-obronna względem treści wiary, funkcja zbawcza. Wniosek z tych rozważań jest następujący: funkcje prawa w tych dwóch Kościołach są rozbudowane i skomplikowane; funkcje te mają mieszany charakter i mogą być podzielone na funkcje charakterystyczne dla Kościoła jako społeczności ziemskiej i jako społeczności duchowej; funkcje pomiędzy Kościołami są zbieżne ze sobą tylko do pewnego stopnia.

8

Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego wydane do nieobowiązującego przepisu. Glosa do orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2019 r., sygn. akt P 1/18 (Dz. U. poz. 2196)

72%

Tkaczyk E.

Opolskie Studia Administracyjno-Prawne

|

2020

|

vol. 18

|

issue 3

155-165

EN

The Constitutional Tribunal has ruled that a regulation which is no longer binding in the legal system – expires. By way of the Decision file no. P 1/18, Art. 57 § 5 point 2 of the Act dated 14 June 1960 – Administrative Procedure Code was found incompatible with the Constitution. These regulations are of historical character, although they were temporarily part of the legal system and could be adopted by the public authorities. The judgement was pronounced on 30 October 2019, that is after the amendment to this article had come into force. Irrespective of the legislator’s actions, the Constitutional Tribunal had to issue a judgment as a historical decision which is a logical principle elaborated on the basis of Art. 190 of the Constitution.

PL

Trybunał Konstytucyjny postanowił o utracie mocy przepisu już nieobowiązującego w systemie prawnym. Na mocy orzeczenia sygn. akt P 1/18 art. 57 § 5 pkt 2 Ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks Postępowania Administracyjnego został uznany za niezgodny Konstytucją. Przepisy te mają wymiar historyczny, chociaż przez chwilę były częścią systemu prawa oraz mogły być właściwie stosowane przez organy władzy publicznej. Orzeczenie zostało wydane w dniu 30 października 2019 r., czyli po wejściu w życie nowelizacji tego artykułu. Niezależnie od działań ustawodawcy Trybunał Konstytucyjny musiał wydać wyrok jako orzeczenie historyczne, które jest logiczną zasadą wypracowaną na podstawie art. 190 Konstytucji.

9

Rozumienie pracy w Konstytucji RP – próba rekonstrukcji pojęcia

72%

Arndt W.

Horyzonty Wychowania

|

2015

|

vol. 14

|

issue 31

175-187

EN

The paper aims at reconstructing the concept of work in the context of the Polish legal system. Moreover, the author presents the criticism of too narrow understanding of work associated with the proposal of consistent compliance with the guiding principles of the Polish Constitution (the principle of the common good and the principle of human dignity), which leads to a deeper understanding of work as a matter of law. It seems that it is the only possible way to introduce the concept of work as an important issue in the functioning of the state.

PL

W artykule podjęta zostanie próba rekonstrukcji pojęcia pracy w kontekście polskiego systemu prawnego. Ponadto przedstawiona będzie krytyka zbyt wąskiego rozumienia pracy powiązana z propozycją konsekwentnego zastosowania się do naczelnych zasad Konstytucji RP (zasady dobra wspólnego oraz zasady godności człowieka), które prowadzi do głębszego rozumienia pracy także na gruncie prawa. Wydaje się, że jedynie w taki sposób można przedstawiać pojęcie pracy jako zagadnienie istotne w funkcjonowaniu państwa.

10

Cecha jednolitości systemu prawa w warunkach multicentryzmu

58%

Liżewski B.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)

|

2019

|

vol. 66

|

issue 1

EN

One of the aspects of considerations regarding the legal system are the features of this system. The aim of the article was to attempt theoretical reflection and answer the basic question, namely – can the Polish legal system be considered uniform in the context of multicentrism. Nowadays, the feature of uniformity of the legal system is one of the most problematic. According to the typical understanding, the legal system is uniform if the normative acts come from state authorities. However, integration processes in which the state participates cause the creation of supranational structures with their own legal systems. In the European legal space, they include the Council of Europe and the European Union. The legal systems of these organizations are linked by formal relationships with the legal systems of the member states. As a result, the legal systems of European countries are evolving, they cease to be monocentric and become multicentric. In such a situation, normative acts of supranational structures start to operate on the territory of a state. This raises a theoretical issue regarding the possibilities and, perhaps, the scope of recognition of the uniformity of the legal system.

PL

Jednym z aspektów rozważań dotyczących systemu prawnego są cechy tego systemu. Celem artykułu było podjęcie teoretycznej refleksji i udzielenie odpowiedzi na podstawowe pytanie, mianowicie czy polski system prawny można uznać za jednolity w kontekście wielości centrów decyzyjnych. Obecnie cecha jednorodności systemu prawnego jest jedną z najbardziej problematycznych. Zgodnie z typowym rozumieniem system prawny jest jednolity, jeśli akty normatywne pochodzą od władz państwowych. Jednak procesy integracyjne, w których uczestniczy państwo, powodują powstawanie struktur ponadnarodowych z własnymi systemami prawnymi. W europejskiej przestrzeni prawnej obejmują one Radę Europy i Unię Europejską. Systemy prawne tych organizacji są połączone formalnymi relacjami z systemami prawnymi państw członkowskich. W rezultacie systemy prawne państw europejskich ewoluują, przestają być monocentryczne i stają się multicentryczne. W takiej sytuacji na terytorium państwa zaczynają obowiązywać akty normatywne struktur ponadnarodowych. Rodzi to teoretyczne pytanie o możliwości i być może zakres uznania jednolitości systemu prawnego.

11

Cryptocurrencies in the polish legal system – basic problems and challenges

58%

Mincewicz W.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2021

|

vol. 1

|

issue XXI

75-84

PL

Artykuł przedstawia szkic najistotniejszych problemów i wyzwań natury prawno- -normatywnej, jakie bezpośrednio związane są z powstaniem i rozwojem kryptowalut. Studium przypadku stanowi Polska, gdzie w pierwszej fazie istnienia bitcoin, jak i inne altcoiny uważane były za prawo majątkowe. Od 2018 roku, na mocy ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, dzięki unifikacji prawa Unii Europejskiej, zaliczane są do kategorii walut wirtualnych. Do zidentyfikowanych w toku analizy wyzwań, z jakimi należy się mierzyć, zaliczono: problem stworzenia efektywnych ram regulacyjnych dla funkcjonowania kryptowalut i umieszczenia ich w systemie prawnym; problem uregulowania relacji z instytucjami państwa jako monopolistą w dziedzinie finansów oraz obserwowany na świecie trend rezygnacji z pieniądza gotówkowego na rzecz płatności elektronicznych i tworzenia się społeczeństwa bezgotówkowego.

EN

The article presents a sketch of the most important legal and normative problems and challenges that are directly related to the emergence and development of cryptocurrencies. The case study is Poland, where in the first phase of existence, Bitcoin and other altcoins were considered property rights. Since 2018, under the Act on counteracting money laundering and terrorist financing, thanks to the unification of European Union law, they are classified as virtual currencies. The challenges identified in the course of the analysis that must be addressed include: the problem of creating an effective regulatory framework for the functioning of cryptocurrencies and placing them in the legal system; the problem of regulating relations with state institutions as monopolists in the field of finance and the worldwide trend of abandoning cash in favor of electronic payments and the formation of a cashless society

12

Odpowiedzialność konstytucyjna prezydenta Ukrainy

58%

Gołębiowski M.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2018

|

issue 4 (44)

205-224

PL

Tematyka artykułu oscyluje wokół zagadnień związanych z zasadami ponoszenia odpowiedzialności konstytucyjnej przez prezydenta Ukrainy. Na gruncie prawa ukraińskiego zakres odpowiedzialności wyznacza prawno-ustrojową pozycję prezydenta Ukrainy, który na podstawie przepisów Konstytucji z 26 czerwca 1996 r. może być złożony z urzędu w trybie procedury impeachmentu. W artykule przeprowadzono analizę stanowisk doktryny prawniczej dotyczących zakresu pojęciowego „odpowiedzialności konstytucyjnej prezydenta Ukrainy” oraz dokonano próby zdefiniowania odpowiedzialności konstytucyjnej prezydenta Ukrainy w świetle postanowień Konstytucji Ukrainy oraz wykładni legalnej dokonanej przez Sąd Konstytucyjny Ukrainy. W artykule przedstawiono również poszczególne etapy procedury mającej na celu złożenie głowy państwa z urzędu, wskazano organy uprawnione do wszczęcia i przeprowadzenia postępowania oraz podjęcia decyzji o odsunięciu z zajmowanego stanowiska prezydenta. Podjęto także próbę analizy skutków prawnych niekonstytucyjnego zwolnienia urzędu głowy państwa przez Wiktora Janukowycza. W wyniku przeprowadzonej analizy aktów prawnych skonstruowano wnioski de lege ferenda odnoszące się do kręgu podmiotów uprawnionych do inicjowania i przeprowadzania procedury impeachmentu.

EN

This article presents issues pertaining to the constitutional responsibility acknowledged by the president of Ukraine. Under the Ukrainian law, the scope of responsibilities taken over by the president of Ukraine translates into his legal and system-related position. According to the Constitution of 26 June 1996, the duties and responsibilities may be attributed ex officio, under the procedure of impeachment. The aim of this article is also to present differences between the representatives of legal doctrines in terms of acknowledging the constitutional responsibility by the president of Ukraine. The article also specifies each stage of the procedure aimed at dismissing the president, provides a list of bodies authorised to commence and conduct the proceedings and making the final decision on the dismissal. Furthermore, the article also provides analysis of legal effects being exerted when the head of state was unconstitutionally dismissed by Viktor Yanukovych. The result of the analysis of legal acts was the formulation of de lege ferenda conclusions referring to/concerning the spectrum of entities authorized to initiate and conducting the impeachment procedure.

13

Het competentieprofiel van de juridische vertaler en de methode van rechtsvergelijking als instrument bij het vertalen van ‘onvertaalbare’ juridische terminologie

58%

Knap-Dlouhá P.

Roczniki Humanistyczne

|

2018

|

vol. 66

|

issue 5: Neofilologia. Zeszyt specjalny

49-62

PL

Komparastykę prawniczą można definiować na dwa sposoby. Po pierwsze, z perspektywy opisowej, gdzie można ją zastosować do wyjaśnienia, w jaki sposób działają dwa systemy prawne lub niektóre instytucje w ramach danego systemu prawnego. Po drugie, jako instrument dla osiągnięcia innych celów w obszarze prawa. Wykorzystanie metod porównywania prawa jest właśnie częścią obszaru stosowanego przez tłumaczy tekstów prawnych i prawniczych. Komparastyka prawnicza sensu stricto nie jest tematem niniejszego artykułu, traktuje się ją jako narzędzie edukacyjne czy też materiał do ćwiczeń z tłumaczenia tekstów prawnych i prawniczych. W pierwszej kolejności zbadana została metodologia komparatystyki prawnej, a następnie zastosowano ją do konkretnych problematycznych czy też „nieprzetłumaczalnych” terminów prawnych i prawniczych. Przykładami są odniesienia do koncepcji prawnych, instytucji lub procedur, które występują w systemie prawnym języka źródłowego, ale nie występują w systemie prawnym języka docelowego. Jedną z najważniejszych zasad komparastyki prawniczej jest to, że jeżeli chcemy porównać dwa obiekty czy też pojęcia, należy przyjąć, ze są one porównywalne, przynajmniej w odniesieniu do jednego aspektu (tertium comparationis). W przeciwieństwie do prawników, którzy bezpośrednio stosują metody komparastyki, tłumacze tekstów prawnych i prawniczych nie mogą zadowolić się wyżej opisaną zasadą. Bez względu na tertium comparationis muszą znaleźć tłumaczenie dla danego podmiotu prawnego, dokumentu lub procedury, nawet jeśli nie mają one odpowiednika w systemie prawnym języka docelowego. Punktem wyjścia do zilustrowania określonych rozwiązań tego typu problemów tłumaczeniowych jest to, ze tłumacze tekstów prawnych i prawniczych muszą działać jako pośrednicy między różnymi kulturami prawnymi, mając za zadanie efektywne przekazanie informacji prawnej niezależnie od różnych tradycji i języków prawa.

EN

We can define the legal comparison in two ways. From the perspective of the description, in which it can be used to explain how two legal systems or certain institutions operate within a particular legal system, or from an application as an instrument to achieve other purposes within the legal domain. The use of the methods of comparative law comparison for legal translators lies precisely in this applied area. In this article, comparative law is not approached in itself, but purely as an educational tool and exercise in legal translation. We will examine the methodology of legal comparison and apply it to concrete problematic, or ‘untranslatable,’ legal terms. Examples are references to legal concepts, institutions or procedures that only occur in the source language legal system but not in the target language legal system. One of the most important principles of legal comparison is that if we want to compare two objects or concepts, we must assume that they are comparable, at least in relation to one aspect (tertium comparationis). Unlike lawyers who use the method of legal comparison directly, legal translators cannot content themselves with this principle. They must find a translation for a particular legal entity, document or procedure, even if it has no equivalent in the target language legal system. The starting point for illustrating certain solutions to such translation problems is that legal translators should act as mediators between different legal cultures with the task of effectively transferring legal information, regardless of different legal traditions and legal languages.

NL

We kunnen de rechtsvergelijking op twee manieren definiëren: vanuit het perspectief van de beschrijving, waarin het kan worden gebruikt om uit te leggen hoe twee rechtsstelsels of bepaalde instellingen binnen een bepaald rechtsstelsel opereren, of vanuit de toepassing als een instrument om andere doelen binnen het juridische domein te bereiken. Het gebruik van de rechtsvergelijkingsmethoden voor juridische vertalers ligt juist in dit toegepaste gebied. In dit artikel wordt rechtsvergelijking niet an sich benaderd, maar louter als een educatief hulpmiddel en een oefening in juridische vertaling. We zullen de methodologie van rechtsvergelijking onderzoeken en deze toepassen op concrete problematische, of ‘onvertaalbare’, juridische termen. Voorbeelden zijn verwijzingen naar juridische concepten, instellingen of procedures die alleen voorkomen in het rechtssysteem van de brontaal, maar niet in het rechtssysteem van de doeltaal. Een van de belangrijkste principes van rechtsvergelijking is dat we moeten aannemen, als we twee objecten of concepten willen vergelijken, dat ze vergelijkbaar zijn, tenminste in relatie tot één aspect (tertium comparationis). In tegenstelling tot advocaten die de methode van rechtsvergelijking rechtstreeks gebruiken, kunnen juridische vertalers zich niet tevreden stellen met dit principe. Ze moeten een vertaling vinden voor een bepaalde rechtspersoon, document of procedure, zelfs als deze geen equivalent heeft in het rechtssysteem van de doeltaal. Het uitgangspunt voor het illustreren van bepaalde oplossingen voor dergelijke vertaalproblemen is dat juridische vertalers moeten optreden als bemiddelaars tussen verschillende juridische culturen met de taak om juridische informatie effectief over te dragen, ongeacht de verschillende juridische tradities en juridische talen.

14

KSZTAŁTOWANIE SYSTEMU PRAWNEGO NA TLE KRYZYSU MIGRACYJNEGO Z 2015 ROKU

44%

Antoon I., Barton-Elwart K., Brzozowa E., Cierniak-Tatarynowicz N., Deik D., Drężek N., Kotłowska M.

Colloquium Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych AMW

|

2021

|

vol. 13

|

issue 1

5-18

PL

Niniejsza praca koncentruje się na prawnych aspektach kryzysu migracyjnego. Aby zrozumieć specyfikę zagadnienia, należy pamiętać, że migranci przesiedlają się nie tylko w celu poprawy sytuacji życiowej czy z powodu braku poczucia bezpieczeństwa w swym państwie. Przyczyny migracji to zagadnienie wielopłaszczyznowe. Osoby decydujące się na ucieczkę z własnego kraju często ryzykują utratę życia, chcąc wyrwać się spod politycznego ucisku, w którym nie są w stanie żyć w zgodzie z własnymi przekonaniami. Emigranci opuszczają ojczyznę również z powodów ekonomicznych, chcąc poprawić byt materialny bądź widząc perspektywę samorozwoju. Wędrówki te można podzielić na dokonywane zgodnie z obowiązującymi normami prawa, określonymi dla danego regionu, często reprezentowanego przez podmiot międzynarodowy, jak np. Unia Europejska, czy normami krajowymi oraz na takie, które są dokonywane wbrew przepisom prawa, a więc nielegalnie. Pamiętać należy, że za każdym imigrant stoi osobna, często bardzo złożona i dramatyczna historia. Dla zabezpieczenia podstawowych praw człowieka, w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych 10 grudnia 1948 roku została przyjęta Powszechna deklaracja praw człowieka, która gwarantuje każdemu prawo do swobodnego poruszania się i wyboru miejsca zamieszkania w granicach każdego państwa oraz prawo do posiadania obywatelstwa. W dobie zmian społecznych, globalizacji, rewolucji cyfrowej i kilku kryzysów migracyjnych ostatnich lat, w ramach ONZ 19 grudnia 2018 roku powstał Światowy Pakt ws. Migracji, który zawiera szereg zasad służących zwiększeniu bezpieczeństwa. Kryzys migracyjny, nazywany również uchodźczym, który swoje apogeum miał w 2015 roku, uznany został za największe tego typu zjawisko po II wojnie światowej i wstrząsnął opinią publiczną na całym świecie. Odpowiedzią organów Unii Europejskiej na ten problem był 10-punktowy plan natychmiastowych działań. Szacuje się, że do Europy emigrowało w tym czasie około 2 milionów osób, a na szlakach lądowych i morskich życie straciło co najmniej 20 tysięcy migrantów. W celu zagwarantowania bezpieczeństwa granic Unii oraz wsparcia dla osób potrzebujących pomocy humanitarnej podjęto szereg działań, takich jak stworzenie planu relokacji osób ubiegających się o azyl w Europie wśród już przebywających na kontynencie oraz zorganizowanie powrotu osób, które nie spełniały warunków azylowych.

EN

This paper discusses the legal issues in the field of migration crisis that the European community has been dealing with in recent years. To understand the specifics of this issue, it should be realized that people from time immemorial have moved from place to place in order to improve their living conditions. Migrants are resettling to improve their lives, lacking security in a country that cannot or does not want to guarantee it. Reasons for migration can be as plentiful and varied as are migrants themselves. Refugees decide to escape their own country, risk their own and their families’ lives, yearning to break free from oppression that prevents them from observing their faith, following passions, or expressing their views. Emigrants decide to leave their homeland for economic reasons, to improve their financial situation, or achieve self-actualization. Their journeys split between those made in accordance with applicable national and international legal norms, such as ones dictated by the European Union, and those that are carried out against the law. It is important to remember that each immigrant represents a unique, often overly complex story, one of the myriad human dramas that we have faced since our civilization has begun. To safeguard a set of basic human rights, the Universal Declaration of Human Rights of December 10, 1948 was adopted by the United Nations, guaranteeing to all persons the right to unimpeded movement, choice of where to live within each country, and to their nationality. Compelled by social change, globalization, digital revolution and several migratory crises of recent years, the Global Compact for Migration of December 19, 2018 was developed by the UN, containing several principles designed to make migration safer. Poland has not yet acceded to the agreement. The migration crisis, also known as the refugee crisis, that has started in 2015, was recognized as the largest of its kind since the Second World War, overtaking the public discourse around the world. The European Union responded to it with a 10-point plan of immediate actions. It is estimated that as many as two million people immigrated to Europe during that time. At least 20,000 people lost their lives in transit via sea and land. In order to guarantee the security of the Union's borders and to significantly increase support for people in need of humanitarian assistance, a number of actions have been taken, such as creating plans to relocate asylum seekers that are already in Europe and to allow for the return of those who had not met asylum conditions. To date, the European Union has fundamentally increased the security of its borders, combats the smuggling of illegal immigrants and offers secure ways to enter its territory legally. The EU-Turkey agreement was crucial in helping to resolve this problem, by providing Greece the ability to send refugees who had not received asylum in a member state of the European Union to Turkey.

15

Filary i sfery bezpieczeństwa transregionalnego Polski w ujęciu filozoficznym

44%

Świniarski J.

Studia Administracji i Bezpieczeństwa

|

2019

|

issue 7

163-194

PL

Autor po przedstawieniu filozoficznego ujęcia bezpieczeństwa jako własności bytu, jego genezy, struktury i funkcjonowania oraz przyszłości osadzonych w Warunkach Początkowych Wszechświata (masie, energii i przestrzeni oraz czasu), pierwszych przyczynach wskazywanych przez Arystotelesa (materialnej, sprawczej i formalnej oraz celowej) i elementach systemu wyróżnianych przez cybernetykę społeczną (socjomasę, socjoenergie, socjostrukturę i socjokulturę) stara się argumentować, że filarami holistycznie ujętego bezpieczeństwa jest: (1) Prokreacja i Edukacja, (2) Dostatek i Dobrobyt, (3) Prawo i Ustrój, (4) Wolność, Równość i Braterstwo oraz Odpowiedzialność. Jednocześnie przekonuje, odwołując się do Arystotelesa, że metodami i instrumentami kształtowania tych filarów i, tym samym, bezpieczeństwa są rzeczy konieczne (wojna i praca) oraz rzeczy pożyteczne (pokój i spoczynek). Rzeczy te i filary holistycznie pojętego bezpieczeństwa podmiotowego Autor stara się analizować przez dyferencjację takich podstawowych sfer bezpieczeństwa przedmiotowego jak: demograficzna, ekonomiczna i polityczno-społeczne oraz kulturowo-cywilizacyjna. Związki między bezpieczeństwem podmiotowym (jego filarami) a przedmiotowym (jego sferami, narzędziami i instrumentami) przedstawia jako tendencję, która występuje w badaniach bezpieczeństwa tzw. Szkoły Kopenhaskiej do jego pogłębiania (podmiotowego), poszerzania (przedmiotowego) i pogrubiania (preferencji dla określonych związków podmiotowo-przedmiotowych). Przyjmując podział na bezpieczeństwo, z jednej strony, pozytywne identyfikowane raczej z tzw. bezpieczeństwem niemilitarnym za Johanem Galtungiem (przez pracę, pokój i wyrzekanie się przemocy), z drugiej zaś na bezpieczeństwo negatywne identyfikowane często z bezpieczeństwem militarnym (przez wojnę, destrukcję i przemoc) skupia się na relatywnie wartościowanym bezpieczeństwie (w stosunku do kogoś lub czegoś). To relatywnie wartościowane bezpieczeństwo próbuje analizować w perspektywie pogłębiania i pogrubiania bezpieczeństwa transregionalnego Polski, po kilku krytycznych uwagach dotyczących pojmowania tego bezpieczeństwa i tzw. regionalnych i transregionalnych kompleksów bezpieczeństwa. W analizie tej przyjmuje, że wśród filarów, elementów i sektorów oraz kompleksów bezpieczeństwa najbardziej dynamiczną i uzależniającą zdaje się być sfera demograficzna i ekonomiczna, zaś sfera polityczna (prawno-ustrojowa) i kulturowa należy, w stosunku do tych pierwszych do bardziej statycznych (mniej dynamicznych). Odwołując się do rozróżnienia J.J. Rousseau dotyczącego tej sfery (między innymi na państwa małe, średnie i wielkie) Autor hipotetycznie konstatuje, że Polska państwem wielkim i monarchicznym już była w czasach I Rzeczypospolitej, zaś średnim w czasach II Rzeczypospolitej i może również III Rzeczypospolitej, przyszłość należy do Polski jako państwa małego złożonego z państw-miast (wg antycypacji A. Tofflera) o ustroju demokratycznym i być może o modelu deliberatywnym (lansowanym przez m.in. J. Habermasa) – strukturą kompetentnie komunikujących się Obywateli bardziej demokratyczną niż jakakolwiek ze znanych nam obecnie wspomaganą sztuczną inteligencją.

EN

After a philosophical presentation of security as a property of being, its origin, structure, functioning and future, as stemming from the Initial Conditions of the Universe (mass, energy, space, and time), from the primary identified by Aristotle (material, effective, formal and teleological), and from the elements of the system distinguished by social cybernetics (sociomass, socioenergy, sociostructure and socioculture),the author attempts to argue that the pillars of a holistically analyzed security are: (1) Procreation and Education; (2) Affluence and Welfare; (3) Law and System; (4) Freedom, Equality, Fraternity and Responsibility. At the same time, the author asserts, invoking Aristotle, that the methods and ways of shaping those pillars and thus security are: necessary things (war and work) and beneficial things (peace and rest). The author tries to analyze those things and the holistically understood pillars of subjective security by differentiating such fundamental spheres of subjective security as the demographic, economic, political-social and cultural-civilizational spheres. Relations between subjective security (its pillars) and objective security (its spheres, tools and instruments), are presented as atendency that appears in the research of the so-called Kopenhagen School with the intent to deepen (subjective) security, expand (objective) security and thicken security (preferences for certain subjective-objective relations). Accepting the division of security into, on the one hand, positive security identified rather with the so-called nonmilitary security, following Johan Galtung (security through work, peace and renouncement of violence), and, on the other hand, negative security often identified with military security (security through war, destruction and violence), the author focuses on relatively evaluated security (in relation to somebody or something). This relative evaluation of security is analyzed in the perspective of the deepening and thickening of the transregional security of Poland, after several critical remarks about the understanding of such security and the so-called regional and transregional security complexes. The author assumes that, among the pillars, elements, sectors and complexes of security, the most dynamic and binding seems to be the demographic and economic sphere, whereas the political (legal-systemic) sphere and the cultural sphere belong, in comparison, to the more static (less dynamic) ones. Invoking J.J. Rousseau’s distinctionspertaining to this sphere (among others, the distinction between small, medium-size and big states), the author hypothetically concludes that Poland already was a big and monarchic state at the time of the First Commonwealth, a medium-size state at the time of the Second Republic and maybe also the Third Republic, and that Poland has a future as a small state composed of city-states (as anticipated by A. Toffler) of a democratic and perhaps a deliberative model (promoted by, among other, J. Habermas) – a structure of citizens competently communicated with each other, more democratic than any structure known from today, and also assisted by Artificial Intelligence.

Refine search results

Systemowe rozwiązania w zakresie przeciwdziałania i zwalczania korupcji w zamówieniach publicznych na tle rozwiązań prawa niemieckiego

Czy system prawa kanonicznego może być wzorcem dla systemu prawnego federacji państw?

Integracyjne podejście do systemu prawa. Uwagi o pracy Marii A. Kapustiny, Prawne regulowanie. Podejście systemowe (Правовое регулирование: Системный подход, Sankt-Petersburg 2017, s. 273)

Przedsiębiorstwo w polskim systemie prawnym

Cechy normatywne cła jako daniny publicznej w polskim i unijnym prawie celnym

Instytucja asystenta sędziego w Polsce na tle wybranych państw Europy

Funkcje prawa w Kościele rzymskokatolickim i Kościele Ewangelicko-Augsburskim w RP

Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego wydane do nieobowiązującego przepisu. Glosa do orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2019 r., sygn. akt P 1/18 (Dz. U. poz. 2196)

Rozumienie pracy w Konstytucji RP – próba rekonstrukcji pojęcia

Cecha jednolitości systemu prawa w warunkach multicentryzmu

Cryptocurrencies in the polish legal system – basic problems and challenges

Odpowiedzialność konstytucyjna prezydenta Ukrainy

Het competentieprofiel van de juridische vertaler en de methode van rechtsvergelijking als instrument bij het vertalen van ‘onvertaalbare’ juridische terminologie

KSZTAŁTOWANIE SYSTEMU PRAWNEGO NA TLE KRYZYSU MIGRACYJNEGO Z 2015 ROKU

Filary i sfery bezpieczeństwa transregionalnego Polski w ujęciu filozoficznym