Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  systemy wyborcze
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Systemy wyborcze i mniejszości narodowe w Europie Środkowej i Wschodniej. Od przejścia do konsolidacji demokracji

100%
Juberías C. F.
Studia Wyborcze
|
2014
|
vol. tom XVII
27-56
PL
Dziesięć lat temu, w ramach wspólnej refleksji dotyczącej polityki uczestnictwa mniejszości narodowych w pokomunistycznej Europie, zaproponowałem klasyfikację różnych sposobów, według jakich prawo wyborcze tych krajów zajęło się problemem reprezentacji parlamentarnej mniejszości narodowych. Wówczas stwierdziłem, że wzory zawarte w ustawach wyborczych oscylowały od ich skrajnej wrogości, zabraniającej tworzenia partii o charakterze narodowym, do ich uwzględnienia, gdzie przynależność narodowa została przekształcona w podstawę reprezentacji politycznej, przechodząc przez szeroki zakres pośrednich strategii, jak utrudniająca reprezentację, będąca obojętną w stosunku do niej, ułatwiająca ją w praktyce i udzielająca jej prawnych gwarancji. Obecnie, w sytuacji, w której demokracja jest już skonsolidowana, dziedzictwo wojen bałkańskich stopniowo zanika, a dziesięć z tych krajów jest już częścią UE, jest łatwo przewidzieć, że wyobrażenie, jak powinno wyglądać właściwe potraktowanie mniejszości narodowych w ustawach wyborczych powinno ulec istotnej zmianie. Na podstawie paradygmatów, badam jak zmienił się w ustawach sposób traktowania mniejszości narodowych, szukam wyjaśnienia, dlaczego te zmiany miały miejsce, i próbuję oszacować ich konsekwencje w reprezentacji parlamentarnej mniejszości narodowych, a nawet więcej, w jej społecznej i politycznej integracji w regionie.
EN
Ten years ago and within the framework of a collective reflection on the politics of national minority participation in Post-Communist Europe, I proposed a classification of the diverse ways in which the electoral laws of these countries were addressing the problem of the parliamentary representation of ethnic minorities. In that essay, I argued that formulas contained in these electoral laws had swung from the extreme hostility of those prohibiting the creation of ethnically based parties, to the inclusiveness of those where ethnicity had been converted into the very basis of political representation, going through a wide range of intermediate strategies like hindering that representation, being indifferent towards it, facilitating it in practice, and providing legal guarantees for it. Now in a context in which democracy is already consolidated, the legacy of the Balkan wars is gradually disappearing, and ten of these countries are already part of the EU, it is easy to anticipate that the perception of what should be an adequate treatment for national minorities in electoral laws should have substantially changed. On the basis of the above mentioned paradigms, this paper examines the manners in which these laws have changed their treatment of national minorities, seeks to give an explanation as to why these changes have taken place, and tries to assess their implications in the parliamentary representation of minorities – and, even more, in its social and political integration – through the region.
2
Content available remote

Systemy wyborcze na ziemiach polskich od II do III Rzeczypospolitej

100%
Chrobak P.
Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego ACTA POLITICA
|
2011
|
issue 24
EN
This article presents the most important changes within the rules of the electoral law to the Polish Parliament since the 2nd Republic of Poland, throughout the People’s Republic of Poland up to the 3rd Republic of Poland. At the same time, the period of the 3rd Republic of Poland, thanks to its topicality it was given the widest coverage. It has to be emphasised that during the 3rd Republic of Poland the electoral law to the Senate, unlike the electoral laws to the Seym, has not undergone any changes. Before the electoral law regulating the elections within the interwar period were described, the regulations referring to the rules of choosing the representatives to the Parliament existing during the partitions (so after 1795) were briefly mentioned within the introduction.
PL
Podstawy prawne dotyczące przeprowadzania wyborów do organów przedstawicielskich państwa określa konstytucja. Jednak ustawa zasadnicza reguluje tylko najważniejsze kwestie, natomiast ich rozwinięcie znajduje się w ustawach noszących nazwę ordynacji wyborczych. W niniejszym artykule omówiono najważniejsze zmiany w przepisach ordynacji wyborczych do polskiego parlamentu od okresu II Rzeczypospolitej, przez dobę Polski Ludowej, do czasu III Rzeczypospolitej.
3
Publication available in full text mode
Content available

Polish Electoral System to the European Parliament: Drawbacks and Alternatives

100%
Michalak B.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2019
|
issue 5 (51)
109-124
EN
The Polish electoral system to the European Parliament has been criticized for as long as it has been in operation; that is, uninterruptedly since 2004. The commonest objections and criticisms concern the lack of the fixed assignment of seats to territorial districts; sig- nificant and unjustified differences in population size among districts; risk of not winning a single seat by the smallest districts; unequal territorial representation; overcomplicated and unclear mechanism of translating votes into seats and in consequence creation of an illusion of a territorial representation. However, there are at least four alternative elector - al systems which are able to eliminate all the drawbacks of the current model while war- ranting the proportional seat distribution both among electoral districts in accordance with the principle of material equality of each vote and among election committees pur- suant to the requirements set for the electoral systems of the member countries by the European Union law. The aim of the paper is to compare these alternatives with the cur- rent model, pinpoint the drawbacks and advantages of each solution and indicate which criteria are optimized by the respective electoral systems.
PL
Obowiązujący w Polsce nieprzerwanie od 2004 r. system wyborczy jest krytykowa- ny od samego początku jego funkcjonowania. Zastrzeżenia i uwagi najczęściej doty- czą nieprzypisania mandatów na stałe do okręgów terytorialnych, nieuzasadnionych i znaczących różnic populacyjnych w obrębie okręgów, ryzyka nieuzyskania ani jed- nego mandatu przez najmniejsze okręgi, nierówną reprezentację terytorialną, skom- plikowanie i nieprzejrzystość systemu podziału głosów na mandaty, paradoksalne podziały mandatów pomiędzy okręgi wyborcze, a w konsekwencji stwarzanie ilu- zji reprezentacji terytorialnej. Tymczasem istnieją co najmniej cztery alternatywne systemy wyborcze, które eliminując wszystkie wady obecnego modelu gwarantowa- łyby proporcjonalny podział mandatów zarówno pomiędzy okręgi wyborcze zgod- nie z zasadą równości materialnej głosy, jak również pomiędzy komitety wyborcze zgodnie z wymaganiami stawianymi krajowym systemom wyborczym przez prawo europejskie. Celem tego artykułu jest porównanie tych alternatyw z obecnym mo- delem, wskazanie wad i zalet każdego rozwiązania oraz kryteriów optymalizowa- nych przez każdy z nich.
4
Publication available in full text mode
Content available

Wybory w Związku Radzieckim w dobie kształtowania i stabilizacji systemu władzy: rys historyczny, regulacje prawne i praktyki wyborcze

67%
Siedziako M.
Studia Wyborcze
|
2018
|
vol. 26
71-89
PL
Sposób w jaki wyłaniano członków rad w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich miał niewiele wspólnego, poza nazwą, z wolnym wyborami, będącymi podstawową procedurą każdego demokratycznego systemu politycznego. Wyborcy przypieczętowywali tylko formalnie decyzje podejmowane w komitetach partii komunistycznej, które szczegółowo projektowały dobór kandydatów. Nominacja na kandydata dawała właściwie pewność „wyboru” w dniu głosowania, gdyż na każdy mandat kandydował tylko jeden pretendent. Poszczególne rady miały być odwzorowaniem struktury społecznej kraju, jednak kluczowe role odgrywali w nich działacze komunistyczni. Każdy kandydat przed uzyskaniem nominacji był dokładnie weryfikowany, same kampanie wyborcze były już tylko szczegółowo wyreżyserowanymi spektaklami. Aby osiągnąć jak najwyższą frekwencję wyborczą, która miała dowodzić „jedności” socjalistycznego społeczeństwa, władze używały zróżnicowanych metod nacisku na wyborców, propagandy, jak również różnego rodzaju manipulacji. Artykuł prezentuje historyczno-politologiczną analizę wyborów w Związku Radzieckim, skupiając się na trzech zasadniczych zagadnieniach: budowie nowego systemu wyborczego po rewolucji październikowej z 1917 roku oraz regulacjach prawnych i praktykach wyborczych w ZSRR w dobie stabilizacji systemu władzy.
EN
The way in which the members of soviets were elected in the Union of Soviet Socialist Republics had very little to do, aside from its name, with free elections which are the basic procedurę of each democratic political system. The voters would merely validate the decisions made within the committees of the communist party which carefully controlled the candidate selection. The candidate nomination was tantamount to being ‘elected’, as there was one candidate for each mandate. Each soviet was intended to reflect the structure of the society, yet the key posts were reserved by the communist activists. Each candidate before the nomination had to be verified, electoral campaigns were only directed in detail shows. In order to increase the voter turnout, and thus prove the socialist ‘unanimity’ of the society, the authorities made use of various pressure methods, propaganda as well as various manipulations. The article presents a historical-political analysis of the elections in the Soviet Union, focusing on the three basic issues: building of a new electoral system after the October Revolution 1917, legal regulations and electoral practices in the USSR in the period of stabilization of the ruling system.
5
Publication available in full text mode
Content available

Konsekwencje głosowania podzielonego w mieszanych systemach wyborczych – wnioski z wyborów do Izby Reprezentantów Nowej Zelandii z lat 1996–2008

67%
Salomon J.
Studia Wyborcze
|
2013
|
vol. XV
121-149
PL
Większość mieszanych systemów wyborczych umożliwia wyborcom głosowanie na listę wyborczą zarejestrowaną przez jedno ugrupowanie przy jednoczesnym udzielaniu poparcia kandydatowi reprezentującemu w ich okręgu wyborczym inne ugrupowanie. Pomimo iż relatywnie niewielka część wyborców głosujących w systemach mieszanych decyduje się na rozdział przysługujących im głosów, ta grupa nierzadko określana jest mianem „małego, ale politycznie ważnego elektoratu”. Stwierdzenie to staje się tym bardziej uzasadnione jeśli uświadomimy sobie wagę konsekwencji powodowanych przez ten rodzaj zachowania wyborczego. Wykorzystując doświadczenia wyborów do nowozelandzkiej Izby Reprezentantów opisano konsekwencje, jakie rozdział głosów w mieszanych systemach wyborczych rodzi dla wyniku elekcji, kształtu systemu partyjnego oraz charakteru rządu (jednopartyjny bądź koalicyjny).
EN
Most of the mixed member electoral systems enable electors to give their vote to one party list, while choosing the candidate of a different party in their own electorate. Although a relatively small part of electorate voting in mixed member systems splits votes, this group is often referred to as “small but politically significant electorate”. This statement is all the more justified, when we realize the importance of consequences caused by this kind of electoral behaviour. On the basis of experience of the elections to the New Zealand House of Representatives, author of this article illustrated the consequences of split ticket voting in mixed member electoral systems on the result of an election, format of party system and cabinet character (single party or coalition government).
6
Publication available in full text mode
Content available

Metody porównawcze stosowane w badaniach systemów wyborczych

67%
Michalak B.
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
|
2016
|
vol. 51
7-27
EN
In recent years, much attention has been paid to methodological issues within the purview of political science, what rightly reminds us that the identity and maturity of a scientific discipline is revealed in the methods employed by it. At the same time, the examination of the electoral systems’ consequences is easily submitted for quantifi cation. The ‘hard’ election data such as the number of votes and seats as well as the number of political parties and candidates are excellent materials for quantitative analysis, what is of the great value for the empirically oriented political science. Moreover, more than 60 years of research in this field have resulted in the development of various methods, techniques, tools and interpretative approaches towards aforementioned data. These methodological achievements continuously undergo the process of evaluation and evolution. The aim of this paper is to present and discuss, in a critical way, the most important research methods and methodological approaches that have until now been used to study the consequences of electoral systems. These methods and methodological approaches vary so much as far as their starting assumptions, techniques of collecting data and ways of interpreting the results are concerned, that it seems almost necessary to treat them as separate comparative methods.
PL
W ostatnich latach w nauce o polityce coraz więcej uwagi poświęca się kwestiom metodologicznym, nie bez racji przypominając, że o tożsamości i dojrzałości dyscypliny świadczą metody, z jakich ona korzysta. Tymczasem badanie konsekwencji systemów wyborczych bardzo dobrze poddaje się kwantyfikacji. „Twarde” dane wyborcze (takie jak liczba głosów, mandatów, partii i kandydatów) już na wejściu doskonale nadają się do analiz ilościowych, co dla empirycznie zorientowanej politologii stanowi niebywałą wartość. Co więcej, ponad 60 lat badań w tym obszarze zaowocowało wytworzeniem wielu technik i narzędzi przetwarzania oraz sposobów interpretowania tych danych. Warsztat ten cały czas podlega ewaluacji i ewolucji. Celem tego artykułu będzie krytyczne omówienie najważniejszych podejść metodologicznych i metod badawczych stosowanych do tej pory przy analizach konsekwencji systemów wyborczych. Są one tak różne zarówno pod względem swoich założeń wyjściowych, procedury badawczej oraz sposobu interpretacji wyników, że wydaje się wręcz konieczne ich wyodrębnienie jako osobnych metod porównawczych.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.