Search results

1

Tajemnica złego. Szatan według apokryficznej Pokuty Adama

100%

Tronina A.

The Biblical Annals

|

1997

|

vol. 44

|

issue 1

89-101

PL

Die Ergebnisse der durchgeführten Untersuchungen können abschließend wie folgt zusammengefaßt werden: 1. Die Buße Adams, eine in altarmenischer Sprache erhaltene apokryphe Schrift, stammt aus dem Milieu des orthodoxen Judaismus der Zeit zwischen dem Alten und dem Neuen Testament. 2. Das Nachdenken über den Ursprung des Bösen und der Sünde geht von der Lehre der deuterokanonischen Bücher (Sir 25, 24; Weish 2, 24) und der Synagogalliturgie (Targum zu Genesis) aus. 3. Der Satan ist diesem Apokryph zufolge der Feind Gottes, vor allem jedoch der Feind der Menschen; mit seinem Angriff auf die Stammmutter Eva hat er den Tod aller Geschöpfe verursacht. 4. Er kann die Gestalt eines wilden und menschenfeindlichen Tieres annehmen (Gen 3, 1); daher die spätere Symbolik des Tieres (der Bestie) im Neuen Testament (Offb 13). 5. Obwohl die älteren Apokryphen keine Verbindung zwischen der Schlange und dem Satan herstellen, wird dieses Bild in der Buße Adams verwendet, um die „Instrumentalursache” des Bösen in der Welt aufzuzeigen.

2

Zwycięstwo Chrystusa nad grzechem i szatanem w ujęciu św. Leona Wielkiego

75%

Częsz B.

Vox Patrum

|

2010

|

vol. 55

135-147

EN

Nach dem Leo der Große ist die Herrschaft des Satans über die Menschheit durch Adam’s Sünde begonnen. Der Satan war es Urheber der dramatischen Entscheidung des Menschen, weil er den Menschen in die Sklaverei unterjochen wollte. Ihm ist das gelungen. Seit dem ist der Mensch in Satan’s Gefangenschaft geraten. Leo sagt auch über Mitverantwortlichkeit des Menschen, obwohl er den Satan als Schuldiger des Todes nennt. Gott hat nicht zugelassen, dass Sieg des Satan’s für immer war. Gott hat Seinen Sohn gesandt, der durch seine menschliche Natur die Schlau des Satans verführt hat. Christus hat ihn auf dem Kreuz besiegt und die Herrschaft über die Menschen ihm abgenommen hat. Der erlöster Mensch ist noch immer durch Satan verführt und musst mit den Versuchungen kämpfen, aber der Christi triumph ist sicher und wird in der Parusie volkommen erscheinen.

3

Szatan i jego upadek w chrześcijaństwie i islamie

63%

Kalinowski P.

Nurt SVD

|

2013

|

issue Wydanie specjalne 2013

139-145

PL

którą możemy odnaleźć w chrześcijaństwie i islamie. W pierwszej części autor omawia naukę dogmatyczną Kościoła Katolickiego dotyczącą szatana (przyczyny upadku tej istoty). W drugiej części autor skupia się na opisie szatana w Koranie (demonologia islamu). Autor przedstawia istoty demoniczne z kultury islamu, które można utożsamiać z biblijnym szatanem. Koran przedstawia dwie wersje upadku największego antagonisty ludzkości. Pierwsza opiera się na wierzeniach przedislamskich; druga wersja jest typowym synkretyzmem wierzeń judeochrześcijańskich i kultury beduińskiej. Autor uważa, iż pojęcie szatana w chrześcijaństwie i islamie ma wspólne korzenie.

EN

The present article tackles upon the etymology of the word Satan on upon the Christian and Islamic studies devoted to him. In the first part, the present author describes the Catholic Church’s dogmatic studies concerning Satan (the reasons of his fall). In the second part, the present author focuses on the descriptions of Satan in Qur’an (the Islamic demonology). There are demonic creatures of the Islamic culture presented that may be identified with the Biblical Satan. Qur’an introduces two versions of the greatest humanity antagonist’s fall: the former is based upon the pre-Islamic beliefs; the latter is a typical syncretism of the Judaic-Christian beliefs and the Bedouin culture. The present author believes that the term and notion of Satan in Christianity and Islam – are of the same origin.

4

Specyfika głównych ośrodków życia monastycznego w Galii w IV i V wieku

63%

Pochwat J.

Polonia Sacra

|

2017

|

vol. 21

|

issue 3(48)

107-128

PL

Postaciami kluczowymi dla monastycyzmu Galii w IV i V wieku są: św. Marcin z Tours, Sulpicjusz Sewer, Jan Kasjan, Romanus i Lupicynius. Monastycyzm galijski odsłania inne podejście niż zasady wypracowane na Wschodzie. W samej Galii wykazuje również pewne zróżnicowanie. Monastycyzm Wschodu charakteryzował się tym, że był zdecydowanie ascetyczno-anachorecki, w odróżnieniu od monastycyzmu galijskiego o nastawieniu apostolsko-ewangelizującym. Oba te podejścia wcale się nie wykluczają, wręcz przeciwnie, uczą zasady jedności w różnorodności. Pokazują, że w życiu monastycznym chodzi o praktykowanie życia oddanego Bogu w pełnym jego wymiarze, zarówno duchowym, jak i cielesnym. Jednakże sposób realizacji tych założeń nie musi być wszędzie jednakowy, na szczyt prowadzi bowiem wiele dróg.

EN

The key figures for Gaul’s monasticism in the fourth and fifth century are: Martin of Tours, Sulpicius Severus, John Cassian, Romanus and Lupicinius. Monasticism in Gaul reveals a different approach to the principles developed in the East. In Gaul itself, some diversity can be observed. Monasticism of the East had a strong ascetic-anchoritic character, unlike Gallic monasticism with its apostolic and evangelical attitude. These two approaches do not contradict each other, quite the reverse, they both teach the principles of unity in diversity. They show that monastic life is about practicing a life devoted to God in its full dimension; both spiritually and bodily. The way of putting into practice these principles does not have to be the same. There are many routes leading to the aim.

5

Wybrane aspekty rozeznawania duchów na podstawie pism św. Faustyny

63%

Pochwat J.

Polonia Sacra

|

2020

|

vol. 24

|

issue 3

EN

Sister Faustyna Helena Kowalska (1905–1938) is one of the greatest mystics of the twentieth century. Her texts recorded in the Diary and Letters are testimony to inner life and mystical experiences. The Secretary of Divine Mercy gave clear criteria for discerning of spirits and dealing with Satan – the opponent of human salvation. The Saint presented the need and depth of the sacrament of penance and reconciliation, which is also the most effective remedy for the destructive power of the evil spirit. She saw the extraordinary action of the Holy Trinity in this sacrament, which was for her a natural and true reality she was experiencing in all her life.

PL

Siostra Faustyna Helena Kowalska (1905–1938) jest jedną z największych mistyczek dwudziestego wieku. Jej teksty zanotowane w Dzienniczku i Listach są świadectwem życia wewnętrznego i przeżyć mistycznych. Sekretarka Bożego Miłosierdzia podała jasne kryteria rozeznawania duchów i postępowania wobec szatana – przeciwnika zbawienia człowieka. Święta ukazała potrzebę i głębię sakramentu pokuty i pojednania, który jest zarazem najskuteczniejszym remedium na niszczycielską siłę ducha złego. Ona dostrzegała niezwykłe działanie Trójcy Przenajświętszej w tym sakramencie, co było dla niej naturalną i realną rzeczywistością, której doświadczała w całym swoim życiu.

6

Zniszczenie ziemi w Księdze Judyty jako sposób wystąpienia szatana przeciwko Bogu

63%

Bartoszewicz D.

Studia Ecologiae et Bioethicae

|

2007

|

vol. 5

|

issue 1

429-436

PL

Walka opisana w Księdze Judyty nie jest konfliktem historycznym. Jest to, przedstawiona w wyszukanej formie literackiej, refleksja nad metodami działania szatana, przeciwnika Boga, przeciwnika człowieka a także wszelkiego życia i sposobami skutecznej obrony przed jego agresją. Działanie złego przybiera różnorodne formy. Śmiercią jest każdy grzech, który zabija w człowieku Boże życie. Grzech może wprost przybrać formę zabójstwa niewinnego człowieka. Formą służenia śmierci jest także niszczenie życia w przyrodzie. Rozwiązanie ukazane w Księdze Judyty to obrona życia nawet w niewielkiej skali, przez słabego człowieka prowadzona ze świadomością, że jest to element większego konfliktu rozgrywającego się pomiędzy Bogiem i szatanem.

7

Rola Eucharystii w walce z szatanem u Ojców Kościoła

63%

Borkowska M.

Vox Patrum

|

1987

|

vol. 12

39-47

EN

Although the Desert Fathers did not speak often about Eucharist, there are passages in their conferences showing that they had a great cult of the holy Mysteries and set a great value upon acquiring orthodox notions of it.

8

Oblicza śmierci człowieka w myśli Sulpicjusza Sewera

63%

Pochwat J.

Vox Patrum

|

2017

|

vol. 67

509-522

EN

Sulpicius Severus (c. 360-420) was interested in various cases of human death. Although he do not deny that Christ is the one who alone can save man from death, he does not emphasize this truth either. He is mainly interested in wonders, extraordinary events linked mostly with St. Martin of Tours who was his friend. These miracles performed by Martin had their source in God’s power, but the way they are described places Martin in the centre and presents him as the main character. In this way, Sulpicius brings in a new style of writing, hagiographic literature where though God is the most important, the reader gets the impression that the central figure is a saint. Even though miracles happen by the power of God, one gets the impression that they are the result of the holy man’s efforts and merits. Sulpicius Severus considers death, caused by various ways and experienced for different reasons, is the greatest misfortune of man. He describes many examples related to the phenomenon of death. He talks about the death penalty. Although he mentions death as turning away from God, he does not mean eternal death, but rather its temporal consequences such as deprivation of freedom and falling into a state of slavery.

9

Robert Wiśniewski, Szatan i jego słudzy. Rola diabłów i demonów w łacińskiej literaturze hagiograficznej IV-V wieku. Chrześcijaństwo u schyłku starożytności. Stadia źródłoznawcze 4, Kraków 2003, Wydawnictwo Universitas, ss. 281.

63%

Szram M.

Vox Patrum

|

2003

|

vol. 44

468-471

EN

review

PL

recenzja

10

Demony u Przybyszewskiego, czyli o szatanie wczesnej nowoczesności

63%

Matuszek G.

Stan Rzeczy

|

2011

|

issue 1(1)

117-130

PL

Artykuł „Demony Przybyszewskiego, czyli o szatanie wczesnej nowoczesności” na przykładzie twórczości polsko-niemieckiego artysty, czułego barometru ówczesnych przemian cywilizacyjnych, pokazuje patologie i ideologie, w jakie wciela się szatan nowoczesności. Blasfemie i demonomanie wyrażają wewnętrzną psychomachię epoki, rozgrywającą się między sakralnością, będącą w stanie utraty, i nihilistycznymi prądami, podmywającymi jej fundamenty. Satanistyczno-gnostyckie fantazmaty oraz figurę szatana można traktować jako obronę przed nihilizmem i anarchizmem oraz metafizyczną pustką „świata bez Boga”. Autorka artykułu szatana nowoczesności dostrzega również w Ja, opanowanym przez demoniczne moce nieświadomości oraz demony pychy, lęku i obłędu, a także szaleństwa ciała i duszy (demony płci i sztuki). Twórczość Przybyszewskiego jawi się jako interesujący dokument katastroficznego „zbiorowego obłędu”, suponujący, że ludzkość skażona jest ontyczną i antropologiczną „patologią”, a życie jest szaleństwem.

EN

The article uses Przybyszewski’s writing as a litmus paper for testing different incarnations of „the Satan of modernity” – civilizational developments, pathologies and ideologies. Blasfemies and demonomanias express internal psychomachia of the era, torn between fading sacrality and nihilistic currents undermining its foundations. Partially Satanist, partially Gnostic phantasmata and the figure of satan can be treated as a defence against nihilism and anarchism, against the metaphysical void of the „world without God”. The author also traces „the Satan of modernity” in the individual consumed by demonic power of unconsciousness, hubris, fear and madness, as well as insanity of the body and soul (demons of gender and art). Works of Przybyszewski can be viewed as an interesting documentation of catastrophical „collective insanity”, suggesting, that the mankind is flawed with ontic and anthropological „pathology” and life itself is insanity

11

Egzorcyzmy w Nowym Testamencie

63%

Orlikowski R.

Studia Pelplińskie

|

2018

|

vol. 52

269-282

EN

The article discusses the topic of exorcism as presented in the New Testament. Exorcisms were a part Jesus’ mission and he had the power over the evil spirits. Our Lord cared for every human being, including those possessed and tormented by the devil. He also taught about the practice of exorcism. Unlike the Old Testament, the revelation in the New Testament reveals much more about Satan, his nature, and his way of working. Jesus finally overcame the malign ghost on the Tree of the Cross. The fight against the demons was taken up by his disciples in accordance with the will of Christ. Since then the practice of exorcism has become a permanent part of the Church ministry and she draws the strength to perform the exorcisms from the faith received from Christ

PL

W artykule podjęto temat egzorcyzmów w Nowym Testamencie. Egzorcyzmy były przedmiotem codziennej posługi Pana Jezusa, który ma władzę nad złymi duchami. Pan Jezus troszczył się o każdego człowieka w tym również o osoby opętane i doświadczane przez złego ducha. Egzorcyzmowanie było też przedmiotem jego nauczania. Objawienie zawarte w Nowym Testamencie w sposób znaczne szerszy przybliża, w odróżnieniu od Starego Testamentu, postać szatana, jego naturę i sposób działania. Chrystus ostatecznie pokonuje złego ducha na drzewie krzyża. Walkę z demonami podjęli, zgodnie z wolą Chrystusa Jego uczniowie. Odtąd praktyka egzorcyzmów na stałe weszła do posługi Kościoła, który moc do ich sprawowania czerpie w wiary płynącej od Chrystusa.

12

Otchłań w ikonie. Analiza typu ikonograficznego Zstąpienia do otchłani

51%

Nagel Z.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2019

|

vol. 28

|

issue 4

185-198

EN

The abyss is most often discussed from the point of view of the Scripture or human existential experience. The purpose of this article is to show the abyss in the icon where these two aspects are present. Applying reference and comparison methods, one can see the victory of Jesus Christ, which takes place in sheol over Satan and his rebellious angels. The victory accomplished on the cross by the Savior has its continuation here because in the icon it becomes the gate to heaven for the righteous dating back to Adam and Eve, the first parents of humankind. Rich symbolism of the icon Descend into the Abyss from various icon schools allows us to make a broad theological interpretation which becomes an inspiration for further research and the discovery of its message and symbolism, in the dogmatic, spiritual, liturgical, homiletic, artistic and psychological dimensions.

13

Natura człowieka a wpływ szatana

51%

Kunka S.

Roczniki Teologii Dogmatycznej

|

2013

|

vol. 5(60)

141-152

EN

The Revelation of God, concerning the nature of evil spirits and their influence on man, it is only a setting of the manifestation of God’s love, of His concern for man and of the necessity of live in the sanctifying grace. Thanks to it the human life shines brightly of the beauty and of the goodness of creation. Entire knowledge about Satan and other evil spirits should bring oneself closer to God, inspiring to living in His grace and keeping control of oneself. The article considers the influence of Satan and the other fallen spirits on man. First it describes Adam’s sin, to which persuaded him the devil. Then, it attempts to define the limits of influence of demons on man who is free and intelligent creation. In the last two sections it reflects on the relation of Divine Providence to evil and the action of God’s grace, to which the faithful have access through the ministry of the Mother-Church.

14

Szatan - duch powietrza w nauce Bazylego Wielkiego

51%

Osek E.

Vox Patrum

|

2001

|

vol. 40

209-217

EN

This article concerns Saint Basil's demonology and it consists of three parts: 1. The relation of Satan to material world; 2. The atmosphere as a piece of activity of fallen angels; 3. The purpose of devil’s machinations. The references to Satan occur in many writings of Saint Basil, but most important passage can be found in his sermon.

15

„Zazdrośnik ten bezustannie usiłuje szkodzić tym, którzy szukają Boga”. Wpływ bytów demonicznych na losy jednostek i społeczności w "Historiach" Grzegorza z Tours

51%

Ludewicz M. J.

Vox Patrum

|

2020

|

vol. 75

299-316

EN

Gregory of Tours’ Histories is one of the most important sources for the period of transition between antiquity and middle ages. It focuses on Gallic society. The main characters are kings of the Merovingian dynasty, landlords and bishops. Other than talking about its secular protagonists, Gregory pays some attention to spiritual beings. He is convinced about God's providence and Christ's role in the redemption of mankind. The bishop of Tours also supplies some information about evil beings: the Devil and demons. Gregory uses many names to describe the demonic reality, such as the Devil, Satan, Prince of Darkness, demon or demons. Even though he does not go into much detail about them, he gives an impression that he is aware of some internal hierarchy governing demonical beings. Gregory says a lot about actions taken by the Devil in the people of Gaul. He describes demonic possessions, acts of violence conducted under the inspiration of evil spirit as well as disorder caused by him in the community of Poitiers. Although the Evil One is strong and makes a lot of noise, it is still subordinated to Lord. Gregory shares with us his firm belief that the story of the world lies in the hands of God.

PL

W „Historiach” Grzegorza z Tours diabeł i inne byty demoniczne pojawiają się pod różnymi nazwami. W historycznym dziele biskupa opisane zostało wiele sposobów oddziaływania złych duchów zarówno na jednostki, jak społeczności (przypadek wspólnoty klasztornej w Poitiers). W inspiracji diabelskiej Grzegorz widział przyczynę prześladowania chrześcijan, występowania herezji, magii, wróżbiarstwa. Kilkukrotnie w dziele uczonego biskupa pojawił się motyw kobiety będącej narzędziem diabła. Zły duch według pasterza z Tours był inspiratorem grzechów, zarówno pierworodnego, jak i innych (pijaństwo, rozboje). Grzegorz szczególnie podkreślał „pomoc” diabła w dokonaniu samobójstwa. Jednak działania diabła, nawet te najbardziej spektakularne, nie przesłaniały biskupowi Tours wszechmocy Bożej. W kilkukrotnie powtarzanym na kartach dzieła wyznaniu wiary Grzegorz dawał wyraz swemu przekonaniu o historycznym zwycięstwie Chrystusa nad diabłem i jego aktualizacji w cudach dokonywanych przez świętych mężów.

16

Władza złych duchów nad człowiekiem według Jana Kasjana

51%

Nocoń A.

Vox Patrum

|

2013

|

vol. 59

197-208

EN

Much of the literary activity of John Cassian, that supreme master of the spiritual life, concentrates on the struggle with the devil, the discernment of his strategies, and the search for effective defense mechanisms against his attacks. The question of the power of evil spirits over man also arises. Generally, Cassian’s teaching on this subject of the power of spirits over man strikes a positive note: when faced with diabolic attacks and temptations, man enjoys not only the possibility of success but even the possibility of advantage: God Himself, the merciful judge (Collationes Patrum VII 20) watches over man’s struggles to overcome diabolic attacks and in that struggle He favours man. Obviously, since we are talking of a continuous struggle, evil spirits can attempt to, and sometimes even do demonize man – but not because of their desire so to do but because of God will (evil spirits may not do with man as they please but only what God permits them to do). The power of evil spirits over man is therefore limited: a) by the concession of God; and b) by man’s will which possesses „both the freedom of acquiescing to temptation and of repulsing it” (Collationes Patrum VII 8). The general tenor of Cassian’s teaching, therefore, is permeated by a positivism and is free of any form of fatalism or obsession on matters of demonology, while at the same time conscious of the evil that demonic spirits can exert on man’s body and spirit (soul). He continues to hold that spiritual evil, or vice, is something much more dangerous and to be avoided at all costs. Quoting St. Paul, Cassian assures us that definitive victory belongs to Christ and to his followers: when Christ „hands over the kingdom to God the Father after he has destroyed all dominion, authority and power” (1Cor 15, 24), at that moment, all those who have been held captive by these „dominions”, „authorities” and „powers” will be freed from all subjugation (Collationes Patrum VIII 14).

17

Nadzieja powszechnego zbawienia jako naczelny wątek teologiczny "Mistrza i Małgorzaty" Michaiła Bułhakowa

51%

Czura T.

Świat i Słowo

|

2015

|

vol. Świat i Słowo 2015, nr 1 (24)

103-115

EN

The article presents the theological dimension of Mikhail Bulgakov’s novel The Master and Margarita. The main theological theme of the novel is the hope of universal salvation. It is present and strongly influential in the culture under the influence of Orthodox thought. Other theological themes of the novel are also connected with the hope of universal salvation. The love of the Master and Margarita is deeply rooted in the universal salvific will of the Maker and it turns out to be stronger than hell. Particular attention should be also paid to the way Bulgakov understands his story, which according to him is not a closed collection of facts, but a process open to transcendence. Man immersed in this meta-story becomes its active co-creator. What has been mentioned leads to the conclusion that Bulgakov’s novel should be regarded to be a work highly rich in theological thought. It could be even boldly stated that without the knowledge of the theological dimension, the novel of the Russian writer could not be fully and properly understood.

18

Angelologia papieża Szenudy III

51%

Lipniak J. M.

Studia Oecumenica

|

2016

|

vol. 16

167-185

EN

The truth about existing angels is dogma of faith. Existing of spiritual beings that are called angels by us is truth which is testified both by the Holy Scripture and unanimity of tradition. Angelology of the pope Shenouda III shows richness of the theologian’s thoughts and points to the high level of theological reflection on angelic world in the Coptic Orthodox Church. Numerous works of the Custodian of the tomb of St. Mark show an intensive interest in teaching on the angels and broad point of view on analysed issue. The Coptic pope his views on the angelic world built upon the Holy Scripture and tradition. He does it however without taking into consideration exegetical achievements what is critical remark. The angelology of the pope Shenouda III is an original work and in main points is identified with the Catholic theology. Shenouda III has avoided of the mistakes made by theologians dealing with angelology and connected the angelic world with the Christ. Regrettably, he made it too gently.

PL

Prawda o istnieniu aniołów jest dogmatem wiary. Istnienie istot duchowych, które nazywamy aniołami, jest prawdą, o której świadectwo daje zarówno Pismo Święte, jak i Tradycja. Angelologia Szenudy III ukazuje bogactwo myśli egipskiego teologa oraz wskazuje na wysoki poziom teologicznej refleksji o świecie anielskim w Ortodoksyjnym Kościele Koptyjskim. Liczne dzieła koptyjskiego Papieża ukazują zainteresowanie nauką o aniołach oraz szerokie spojrzenie na analizowany temat. Koptyjski papież swoje poglądy dotyczące świata anielskiego opiera na Piśmie Świętym i Tradycji. Angelologia Szenudy III jest dziełem oryginalnym i w głównych punktach tożsamym z teologią katolicką. Kustosz relikwii św. Marka przekonująco usystematyzował refleksję nad teologicznymi podstawami angelologii. W sposób jasny i przystępnym językiem dokonał refleksji nad tajemnicą bytów anielskich. W efekcie mamy do czynienia z oryginalną i ciekawą refleksją nad nauką o aniołach. Szenuda III uniknął częstego błędu popełnianego przez teologów zajmujących się angelologią i powiązał świat anielski z Chrystusem. Niestety uczynił to zbyt delikatnie.

19

Metody stosowane przez złego ducha na podstawie konfrontacji Jezusa z szatanem (Mt 4,1-11 i par.)

51%

Czerwiński R.

Studia Warmińskie

|

2014

|

issue 51

81-93

PL

Wydarzenia, jakie dokonały się podczas kuszenia Jezusa na pustyni (zob. Mt 4,1-11; Mk 1,12; Łk 4,1-13), mogą pomóc zdemaskować złego ducha i poznać jego metody. Kuszenie przez szatana daje wiedzę, jak trzeba walczyć z nim, by skutecznie zwyciężyć. Jezus zostawia pewne wytyczne, wskazówki, które w tym pomagają. Zło w ludzkim życiu często pojawia się niespodziewanie. Chociaż wydaje się silne, jest zawsze do przezwyciężenia. Analizując scenę kuszenia Jezusa, poznajemy, w jaki sposób szatan nam zagraża i jak należy go przezwyciężać. Z kuszenia Jezusa wynikają konkretne wskazania i postawa, co może przydać się ludziom współczesnym.

EN

The events that took place during Jesus' temptation in the desert (cf. Mt 4,1-11; Mk 1,12; Lk 4,1-13) can prove helpful in unveiling the evil spirit and fathoming his methods. Temptation by Satan proffers the knowledge of how to combat him most effectively in order to stand undefeated. Jesus offers us some guidelines and tips which are designed to aid us in this process. Evil may often enter our lives unexpectedly. Although it may appear forceful, it is always surmountable. In analysing the scene of Jesus’ temptation, we learn how Satan threatens us and how we ought to overcome him. The temptation of Jesus offers specific indications together with a paragon of attitude, which the people of today can find useful.

DE

Die Ereignisse, die sich während der Versuchung Jesu in der Wüste abspielten (siehe Mt 4,1-11; Mk 1,12; Lk 4,1-13), können helfen, den Bösen zu entlarven und seine Methoden kennen zu lernen. Die Versuchung durch den Teufel liefert das Wissen, wie man ihn bekämpfen muss, um ihn erfolgreich zu bezwingen. Jesus gibt bestimmte Richtlinien, Hinweise, die dabei helfen. Das Böse taucht im menschlichen Leben oft unerwartet auf. Obwohl es stark zu sein scheint, ist es doch immer zu besiegen. Wenn wir die Szene der Versuchung Jesu analysieren, erfahren wir, auf welche Weise der Teufel uns bedroht und wie er zu schlagen ist. Aus der Versuchung Jesu resultiert eine bestimmte Haltung, ergeben sich konkrete Anweisungen, die den heutigen Menschen dienlich sein können.

20

Biblijne i dogmatyczne podstawy nauki o szatanie oraz współczesne kryteria jej oceny

51%

Jaskóła P.

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

|

2018

|

vol. 38

|

issue 1

85-101

EN

In the ancient East one used to assign personal character to thousands of mysterious powers, whose presence one used to link to every kind of evil haunting man. The Bible does not only mention good spiritual beings – the angels – as described, but ones that also harm people, bring illness and cause temptation towards evilness are also spoken about. These spirits were called demons, and their commander was called Satan or the devil. The article depicts four points taken from biblical teachings about demons and Satan. The main development trends of this teaching in the history of Christian thought and the criteria applied in contemporary hermeneutics are looked at and linked to biblical texts about demons and Satan.

PL

Starożytny Wschód przypisywał personalny charakter tysiącom tajemniczych sił, których obecność wiązano z wszelkim złem, jakie nawiedza człowieka. Także w Biblii mówi się nie tylko o dobrych istotach duchowych – aniołach, ale i o takich, które szkodzą ludziom, przynoszą choroby i kuszą do złego. Duchy te nazywano demonami, a ich przywódcę szatanem lub diabłem. Artykuł w czterech punktach ukazuje biblijną naukę o demonach i szatanie, główne trendy rozwoju tej nauki w historii myśli chrześcijańskiej oraz kryteria stosowane we współczesnej hermeneutyce związanej z biblijnymi tekstami o demonach i szatanie

Refine search results

Tajemnica złego. Szatan według apokryficznej Pokuty Adama

Zwycięstwo Chrystusa nad grzechem i szatanem w ujęciu św. Leona Wielkiego

Szatan i jego upadek w chrześcijaństwie i islamie

Specyfika głównych ośrodków życia monastycznego w Galii w IV i V wieku

Wybrane aspekty rozeznawania duchów na podstawie pism św. Faustyny

Zniszczenie ziemi w Księdze Judyty jako sposób wystąpienia szatana przeciwko Bogu

Rola Eucharystii w walce z szatanem u Ojców Kościoła

Oblicza śmierci człowieka w myśli Sulpicjusza Sewera

Robert Wiśniewski, Szatan i jego słudzy. Rola diabłów i demonów w łacińskiej literaturze hagiograficznej IV-V wieku. Chrześcijaństwo u schyłku starożytności. Stadia źródłoznawcze 4, Kraków 2003, Wydawnictwo Universitas, ss. 281.

Demony u Przybyszewskiego, czyli o szatanie wczesnej nowoczesności

Egzorcyzmy w Nowym Testamencie

Otchłań w ikonie. Analiza typu ikonograficznego Zstąpienia do otchłani

Natura człowieka a wpływ szatana

Szatan - duch powietrza w nauce Bazylego Wielkiego

„Zazdrośnik ten bezustannie usiłuje szkodzić tym, którzy szukają Boga”. Wpływ bytów demonicznych na losy jednostek i społeczności w "Historiach" Grzegorza z Tours

Władza złych duchów nad człowiekiem według Jana Kasjana

Nadzieja powszechnego zbawienia jako naczelny wątek teologiczny "Mistrza i Małgorzaty" Michaiła Bułhakowa

Angelologia papieża Szenudy III

Metody stosowane przez złego ducha na podstawie konfrontacji Jezusa z szatanem (Mt 4,1-11 i par.)

Biblijne i dogmatyczne podstawy nauki o szatanie oraz współczesne kryteria jej oceny