Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 12

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  szkic
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Szkic o szkicach, szkicownikach i szkicowaniu

100%
Major B.
Konteksty - Polska Sztuka Ludowa
|
2020
|
vol. 74
|
issue 1-2 (328-329)
243-249
PL
Tekst jest zarysem projektu badań nad szkicem i szkicownikiem. Rozważa się polisemiczność tych terminów. Szczególne zainteresowanie autorki wzbudza swoista czasowość szkicu, jego usytuowanie w szczelinie pomiędzy czasem przeszłym i czasem przyszłym. Zadawane są pytania o status szkicu wobec ukończonego wytworu. Podkreślone jest znaczenie szkicu jako rzeczy „ręcznie wykonanej”.
EN
An outline of a project of studies on the sketch and the sketchbook. The author considers the polysemic nature of both terms and is particularly interested in the specific temporality of the sketch and situating it in the gap between the past and the future. In addition, she poses questions about the status of the sketch in relation to the completed work. Emphasis is placed on the significance of the sketch as a “handmade” object.
2
Publication available in full text mode
Content available

Polemika Xaviera Zubiriego z fenomenologiczną koncepcją religii

75%
NIZIŃSKI S.
Filozofia Chrześcijańska
|
2018
|
vol. 15
129-148
EN
Zubiri does not accept the classical phenomenological concept of religion which unites religion with sacrum. He is constructing his own metaphysical concept of religion which he unites with the power that has reality. According to Zubiri, religion has its origin in power of the real which allows a person to have personal life. Zubiri’s concept of religion allows to evaluate particular religions acknowledging that they may be more or less true. It is impossible for phenomenology of religion.
3
Publication available in full text mode
Content available

El texto de El ser sobrenatural como contexto próximo para entender la noología, la metafísica y la visión de Dios sobre Zubiri

75%
Niziński R. S.
Filozofia Chrześcijańska
|
2020
|
vol. 17
137-165
PL
Filozofia Xavier Zubiriego jest jedną z trudniejszych do zrozumienia, ponieważ zawiera pewne niezrozumiałe elementy. Dlatego zasadnym jest przypuszczenie, że może zawierać ona pewne ukryte założenie, które nie jest ujawnione ani przez Zubiriego, ani przez kontynuatorów jego myśli. Zubiri, omawiając wpływy różnych nurtów na jego myśl, przywołuje jedynie fenomenologię Husserla i metafizykę Heideggera. Przyznaje się także do sięgania do myśli Arystotelesa. Zubiri zaczyna swoje analizy od percepcji rzeczy, przez co czyni zadość fenomenologicznemu wymogowi rozpoczynania refleksji filozoficznej od opisu rzeczywistości. Końcowym etapem tej refleksji jest metafizyka, która wyjaśnia opisywaną rzeczywistość. Jednakże podążając tym tropem, jest trudną rzeczą do końca zrozumieć istotę jego filozoficznej refleksji. Co jest tym ukrytym założeniem? W dziele El ser sobrenatural: Dios y la deifi cación en la teología paulina, które Zubiri napisał w latach 30. i 40. XX wieku Zubiri interpretuje wczesno chrześcijańską neoplatońską teologię. W tym samym dziele Zubiri stwierdza, że jest możliwe dojście do podobnego rozumienia rzeczywistości poczynając od analizy rzeczy wznosząc się ku Bogu. I właśnie to będzie ukrytym założeniem jego filozofii. Tezą tego artykułu jest to, że filozofia Zubiriego może być rozumiana jako pewna próba wykazania, że neoplatońska wizja rzeczywistościu kazana w El ser sobrenatural: Dios y la deifi cación en la teología paulina jest prawdziwa i można do niej dojść na drodze dociekań rozumowych, to znaczy zaczynając od odpisu faktów.
EN
The philosophy of Xavier Zubiri is recognized as one of the most diffi cult to understand because there is something unclear in it. Therefore one may guess that there is a hidden presumption done by Zubiri. Zubiri in the self-presentation of his philosophical backgrounds acknowledges that his philosophy owes most to the phenomenology of Husserl and metaphysics of Heidegger. He also admits of being infl uenced by Aristotle to a certain degree. Zubiri starts his analyses from perception of things, with which he fulfi lls phenomenological requirement of beginning philosophy with the description of reality. As the fi nal step he ads metaphysics, which explains the description of reality. Following this code of interpretation of Zubiri’s philosophy it is difficult to grasp its core meaning. What is this hidden supposition? In The Supernatural Being: God and Deifi cation in Saint Paul’s Theology, which he wrote in the 30s’ and 40s’ of the 20th century, Zubiri presents early Christian Neoplatonic theology. In the same work Zubiri also states that it is possible to discover the same ideas following the way up, i.e. departing from the creatures and ascending to God. And this will be the hidden supposition of his philosophy. This paper tries to show the philosophy of Zubiri can be understood as a kind of proof that the Neoplatonic vision of the reality presented in The Supernatural Being: God and Deifi cation in Saint Paul’s Theology is true and can be discovered by reason alone, i.e. departing only from description of facts.
4
Publication available in full text mode
Content available

Komiks i topika Zagłady

63%
Lichtblau K.
Studia Żydowskie. Almanach
|
2016
|
vol. 6
|
issue 6
173-183
EN
This article is an attempt to include comics into a broader field of research, namely into the topic of Holocaust. In this context, understanding of the topic is related to motifs recurring in this kind of writing. In his text, Sławomir Buryła has enumerated the following keywords: another world, smoke, silence, shmaltsovnik, torturer, selection, trains, Muslim etc. Their presence and functioning in Polish and foreign comics is discussed in the article. Additionally, the author focuses on another motif – photography – which is featured in comics on various different levels. It invokes the reality which is outside a text and, in a way, authenticates the vision presented by comics. The summary elaborates on the dangers of simplification which is characteristic for pop culture. Hence, the article is an attempt to answer the question posed by Giorgio Agamben: “What remains of Auschwitz?”
PL
Niniejszy artykuł jest próbą włączenia komiksu do szerszego pola badawczego, a mianowicie do tematu Holokaustu. W tym kontekście rozumienie tematu wiąże się z motywami powracającymi w tego rodzaju piśmiennictwie. W swoim tekście Sławomir Buryła wylicza słowa-klucze: inny świat, dym, cisza, szmalcownik, oprawca, selekcja, pociągi, muzułmanin itp. W artykule omówiono ich obecność i funkcjonowanie w komiksie polskim i zagranicznym. Dodatkowo autor skupia się na innym wątku – fotografii – który pojawia się w komiksach na różnych poziomach. Przywołuje rzeczywistość, która jest poza tekstem i niejako uwiarygodnia wizję przedstawianą przez komiks. Omówiono także niebezpieczeństwa uproszczeń, które są charakterystyczne dla popkultury. Artykuł jest więc próbą odpowiedzi na pytanie postawione przez Giorgio Agambena: „Co pozostało z Auschwitz?”
5

Nieznany list Cypriana Norwida do Charles’a Blanca (1813–1882)

63%
Sikorska-Krystek A.
Pamiętnik Literacki
|
2022
|
vol. 113
|
issue 3
225-241
PL
Autorka artykułu przybliża nieznany dotychczas list Cypriana Norwida znajdujący się w Archiwum Narodowym w Paryżu (Archives nationales, Paris), gdzie został on skatalogowany jako „Projet de réformes des arts”. Odnaleziony list poety z września 1871 został zaadresowany do Charles’a Blanca (1813–1882), dyrektora Wydziału Sztuk Pięknych (Les Beaux-Arts) we francuskim Ministerstwie Instrukcji Publicznej, Kultu i Sztuk Pięknych (Ministère de l’Instruction publique, des cultes et des beaux-arts). Genezę tej korespondencji autorka upatruje w ówczesnych źródłach prasowych poświęconych działaniom Blanca w ramach piastowanego przez niego stanowiska. W swej korespondencyjnej wypowiedzi Norwid podjął m.in. wątek kondycji materialnej współczesnych mu artystów, zwrócił też uwagę na potrzebę doceniania szkicu, który traktował jako autonomiczne, pełnowartościowe dzieło.
EN
The author of the paper gives an account of an unknown to this day Cyprian Norwid’s letter preserved in Archives nationales (National Archives), Paris, where it was catalogued as “Projet de réformes des arts” (“A Project of Fine Arts Reform”). The letter, dated September 1871, was addressed to Charles Blanc (1813–1882), the director of Les Beaux-Arts in the French Ministère de l’Instruction publique, des cultes et des beaux-arts (Ministry of Public Instruction, Cults, and Fine Arts). The author sees the origin of the correspondence in the then press sources on Blanc’s activities linked to his position. In his letter, Norwid raises, inter alia, the issue of material condition of his fellow artists, and pays attention to the necessity of appreciating the sketch which he viewed as an autonomous, full-value work.
6

Z Norwidowskiego archiwum Zenona Przesmyckiego (3). Opisy Norwida ze zbiorów Wiktora Gomulickiego

63%
Chlebowska E.
Studia Norwidiana
|
2012
|
vol. 30
173-199
EN
The article brings an edition of two Zenon Przesmycki’s documents (a typescript and a manuscript) that are kept in the collection of the National Library. They contain descriptions of Norwid’s artistic works that once belonged to Wiktor Gomulicki. Their greater part is now considered to be lost. The first of these documents gives a list of 20 artistic works by Norwid rawings, engravings, and one photography of a drawing) that about 1904 belonged to Gomulicki, and the other one – descriptions of 40 Norwid’s drawings bought by Wanda and Aleksander Naumann from Wiktor Gomulicki in 1916. The documents allow reconstructing the Norwidian collection the author of Wspomnienia niebieskiego mundurka had gathered, and which then became dispersed, and one part of which, preserved till today, is constituted by works bought by the famous collector, Dominik Witke-Jeżewski; now in the collection of the National Museum in Warsaw. The editorial study of Przesmycki’s texts is preceded by introductory remarks, in which a characteristic of Wiktor Gomulicki’s collection, the circumstances of gathering it, and then of its dispersion are given.
7
Publication available in full text mode
Content available

Z Norwidowskiego Archiwum Zenona Przesmyckiego (3). Opisy rysunków Norwida ze zbiorów Wiktora Gomulickiego

63%
Chlebowska E.
Studia Norwidiana
|
2012
|
vol. 30
173-199
EN
The article brings an edition of two Zenon Przesmycki's documents (a typescript and a manuscript) that are kept in the collection of the National Library. They contain descriptions of Norwid's artistic works that once belonged to Wiktor Gomulicki. Their greater part is now considered to be lost. The first of these documents gives a list of 20 artistic works by Norwid (drawings, engravings, and one photography of a drawing) that about 1904 belonged to Gomulicki, and the other one – descriptions of 40 Norwid's drawings bought by Wanda and Aleksander Naumann from Wiktor Gomulicki in 1916. The documents allow reconstructing the Norwidian collection the author of Wspomnienia niebieskiego mundurka had gathered, and which then became dispersed, and one part of which, preserved till today, is constituted by works bought by the famous collector, Dominik Witke-Jeżewski; now in the collection of the National Museum in Warsaw. The editorial study of Przesmycki's texts is preceded by introductory remarks, in which a characteristic of Wiktor Gomulicki's collection, the circumstances of gathering it, and then of its dispersion are given.
8
Publication available in full text mode
Content available

Na aukcji i w galerii – o kilku nieznanych realizacjach plastycznych Norwida

63%
Chlebowska E.
Studia Norwidiana
|
2015
|
vol. 33
147-160
EN
The history of Norwid’s visual works still has numerous secrets, which is not strange considering the fact that the approximate proportion of the number of the surviving works and ones that are lost is 3:2, with the overall number of the works that can be ascribed to the author of Solo a little exceeding two thousand. The awareness of the fact that there may be unknown works whose number cannot be estimated, but there is no doubt that they additionally broaden the area of the terra incognita in the world of Norwid’s pictures, still makes the problem more difficult. The article presents four unknown up till now visual works by Norwid that appeared on the world market of works of art in recent years. These are: three drawings – A Portrait of a Bearded Man,  A View of an Interior with a Child, a sketch A Man Putting Up Posters and one water color entitled Pythia, that is an extraordinary example of a carefully touched up composition with sensu stricto artistic values. The presentation is accompanied by an attempt to locate the mentioned pictures on the map of Norwid’s visual works.
9

Na aukcji i w galerii – o kilku nieznanych realizacjach plastycznych Norwida

63%
Chlebowska E.
Studia Norwidiana
|
2015
|
vol. 33
147-160
EN
The history of Norwid’s visual works still has numerous secrets, which is not strange considering the fact that the approximate proportion of the number of the surviving works and ones that are lost is 3:2, with the overall number of the works that can be ascribed to the author of Solo a little exceeding two thousand. The awareness of the fact that there may be unknown works whose number cannot be estimated, but there is no doubt that they additionally broaden the area of the terra incognita in the world of Norwid’s pictures, still makes the problem more difficult. The article presents four unknown up till now visual works by Norwid that appeared on the world market of works of art in recent years. These are: three drawings – A Portrait of a Bearded Man, A View of an Interior with a Child, a sketch A Man Putting Up Posters and one water color entitled Pythia, that is an extraordinary example of a carefully touched up composition with sensu stricto artistic values. The presentation is accompanied by an attempt to locate the mentioned pictures on the map of Norwid’s visual works.
10
Publication available in full text mode
Content available

Неканоническая пунктуация рукописей А.С. Пушкина. I.

54%
Vekshin G.
|
2019
|
vol. 55
|
issue 4
79-98
PL
Artykuł podejmuje próbę opisu funkcjonalnego pięciu najbardziej indywidualnych znaków interpunkcji, które wykorzystuje Puszkin w swoich rękopisach. Przedstawia klasyfikację podstawowych oraz okazjonalnych typów interpunkcji. Analiza pozwala zobaczyć charakterystyczne cechy systematycznie nietypowej interpunkcji Puszkina, m.in. prawidłowość dystrybucji znaków interpunkcyjnych. Zróżnicowany obraz interpunkcji autorskiej poety daje pełniejszy obraz jego rękopisów jako zwierciadła procesu twórczego oraz zapewnia pełniejsze zrozumienie kompozycji rytmiczno-syntaktycznej i semantycznej jego tekstów zarówno w procesie powstawania, jak i w wersji końcowej.
EN
The article attempts to give a functional description of the five most significant individual non-standard punctuation marks used in the manuscripts of Pushkin’s poems. A typology of basic and particular functions of punctuation is presented. The proposed description allows us to speak about the systemic nature of Pushkin’s noncanonical punctuation, in particular, about the patterns of distribution of punctuation marks. The changeable picture of punctuation in text makes it possible to form a more complete idea of the manuscript as an exponent of the creative process and provide a more comprehensive understanding of the rhythmic-syntactic composition and semantics of the text, both in its development and in the conditional final version.
RU
В статье сделана попытка дать функциональное описание пяти наиболее значимых индивидуально-авторских знаков препинания, используемых в рукописях стихотворений Пушкина. Представлена типология базовых и частных функций пунктуации. Предложенное описание позволяет говорить об очевидных признаках системности неканонической пунктуации Пушкина, в частности о закономерностях дистрибуции знаков препинания. Изменчивая картина пунктуации текста позволяет составить более полное представление о рукописи как экспоненте творческого процесса и обеспечить более объемное понимание ритмико-синтаксической композиции и семантики текста как в его становлении, так и в условной окончательной версии.
11

Голосні струни Лесі Українки й Меланхолійний вальс Ольги Кобилянської: художньо-типологічні паралелі

45%
Horniatko-Szumiłowicz A.
Roczniki Humanistyczne
|
2018
|
vol. 66
|
issue 7: Słowianoznawstwo
55-74
EN
One can identify at least a few points at which the artistic careers and personal lives of Lesya Ukrainka (1871-1913) and Olha Kobylianska (1863-1942) had crossed their paths. Both women are great figures of Ukrainian literature. They both lived and worked in the same time, although 8 years older Olga outlived Lesya by nearly 28 years. They shared the literary space, that is the early Ukrainian modernism, and the everyday environment, both living in the Chernivtsi district. The writers were linked by a special spiritual bond which was reflected in their epistolary oeuvre and their work in general. In two works of theirs in particular, that is in Lesya Ukrainka’s essay Голосні струни and Olha Kobylianska’s novelette Valce melancolique one can trace artistic and typological parallels stemming from the similarities between their personal lives and work. These are: timewise similarity, similarity within the genre, autobiographism of both texts and their intellectualism. In both works a conflict between the reality and Art is present, interpreted as a variant of the conflict between an artist and the society, as well as the feature of broadly understood ‘musicality’. Moreover, in both texts the motifs of longing/ melancholy and silence/ quietness, as well as the then popular motif of beauty/ ugliness are intertwined.
PL
Można wskazać co najmniej kilka punktów, w których przecinają się twórcze i życiowe drogi Łesi Ukrainki (1871-1913) i Olgi Kobylanskiej (1863-1942). Obie kobiety – to wielkie postaci literatury ukraińskiej. Obie żyły i tworzyły w tym samym czasie, choć starsza o osiem lat Olga przeżyła Łesię o blisko 28 lat. Wspólna przestrzeń obu kobiet to wczesny modernizm ukraiński w literaturze oraz czerniowieckie adresy – w życiu realnym. Pisarki łączyła niezwykła więź duchowa, znajdująca swoje odzwierciedlenie zarówno w ich spuściźnie epistolarnej, jak i w twórczości. Szczególnie w dwóch utworach: szkicu Голосні струни Łesi Ukrainki i noweli Valce melancolique Оlgi Kobylanskiej, obecne są artystyczno-typologiczne paralele, wynikające ze wskazanych wyżej punktów stycznych w życiu i twórczości obu pisarek. Należą do nich: prawie ten sam czas napisania utworów, podobieństwo w obrębie gatunku, autobiograficzność obu tekstów, intelektualizm. W obu utworach obecny jest konflikt między realną rzeczywistością a sztuką, pojmowany jako wariant konfliktu artysta–społeczeństwo, szeroko pojęta „muzyczność” tekstów. W obu tekstach wzajemnie przeplatają się również motywy tęsknoty/melancholii oraz milczenia/ciszy, a także szczególnie popularny w okresie modernizmu motyw piękna/ brzydoty.
12
Publication available in full text mode
Content available

Realia białoruskie w szkicach z podróży Melchiora Wańkowicza

38%
Хмяльніцкі М.
Studia Białorutenistyczne
|
2015
|
vol. 9
EN
The article represents an attempt to study the presence and functioning of Belarusian realities in sketch-reportages of the polish writer and journalist M. Wańkowicz. Belarusian component in the artistic and publicistic heritage of M. Wańkowicz is revealed and characterized through the context of the cultural borderland (chronotop, Polish-Soviet border, traditions, landscape, literature, etc.).
PL
Artykuł został poświęcony realiom białoruskim w szkicach z podróży polskiego pisa­rza i dziennikarza Melchiora Wańkowicza. Autor opisuje i charakteryzuje elementy biało­rus­kie w dorobku artystycznym i publicystycznym M. Wańkowicza (chronotyp, granica polsko-radziecka, tradycje, pejzaż, literatura i inne).
RU
Артыкул прысвечаны даследаванню прысутнасці і функцыянаванню беларускіх рэалій у нарысах-рэпартажах польскага пісьменніка і журналіста М.Ваньковіча. Праз кантэкст культурнага пагранічча выяўлены і ахарактарызаваны праявы беларускасці ў мастацкай і публіцыстычнай спадчыне М. Ваньковіча (хранатоп, польска-савецкая мяжа, традыцыі, пейзаж, літаратура і інш.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.