Search results

1

Szkoła naukowa czy tylko kuźnia talentów? Lwowskie środowisko romanistyczne w latach 1857–1939

100%

Nancka G.

Czasopismo Prawno-Historyczne

|

2020

|

vol. 72

|

issue 2

219-235

EN

The article portrays the character of the romance community which functioned at the University of Lviv in the second half of the 19th century and in the first decades of the 20th century. Numerous charismatic Roman law scientists were connected with the University of Lviv. This group starts with Józefat Zielonacki and it also includes Leon Piniński, Marceli Chlamtacz as well as Ignacy Koschembahr-Łyskowski in its numbers. However, can one talk about a differentiating scientific programme in relation to Lviv Romanists and did their scientific activity have a common denominator? The paper attempts to search for an element which bound the Romanists in Lviv together by presenting the achievements of the scientists who conducted research into Roman law there. This would allow one to determine whether this community constituted a school of thought. However, it seems that it only was a breeding ground for talent which contributed to the creation of the modern Polish Roman law studies to a significant extent.

PL

W artykule ukazano charakter funkcjonującego na uniwersytecie lwowskim w drugiej połowie XIX i pierwszych dekadach XX w. środowiska romanistycznego. Począwszy od Józefata Zielonackiego, z Uniwersytetem we Lwowie związanych było wielu charyzmatycznych uczonych zajmujących się prawem rzymskim, takich jak Leon Piniński, Marceli Chlamtacz czy Ignacy Koschembahr-Łyskowski. Czy jednak w odniesieniu do lwowskich romanistów można mówić o wyróżniającym się programie badawczym i czy ich naukowa działalność miała wspólny pierwiastek? Prezentując dokonania uczonych zajmujących się prawem rzymskim we Lwowie, starano się poszukiwać spajającego tamtejszych romanistów elementu, który pozwoliłby na określenie, czy środowisko to było szkołą naukową. Wydaje się jednak, że była to jedynie kuźnia talentów, która w dużym stopniu przyczyniła się do stworzenia nowoczesnej polskiej romanistyki prawniczej.

2

Становлення та розвиток кафедри цивільного права та процесу на юридичному факультеті Львівського університету

75%

Bojko I., Kossak W.

Wrocławsko-Lwowskie Zeszyty Prawnicze

|

2016

|

vol. 7

37-56

EN

This paper describes the stages of formation and development of the Department of Civil Law and Procedure at the Faculty of Law of the University of Lviv. Special attention is paid to the analysis of scientific civil law school, research activities of the most prominent jurists at the Faculty of Law in the Department of Civil Law and Procedure are presented.

PL

Artykuł został poświęcony rozwojowi nauki prawa cywilnego i procesu cywilnego na Uniwersytecie Lwowskim od 1784 roku. Wśród naukowców prawa cywilnego w okresie od XVIII do pierwszej połowy XIX wieku wyróżnione zostały prace B. Borzaha, A. Pfleher, J. Vinivarter, I. Hrasl, K. Hüttner. Analizie poddano także prace A. Lopushanskiego i A. Horaka w dziedzinie prawa i procedury cywilnej. Prawo cywilne i proces były najbardziej zaawansowanymi dziedzinami naukowymi na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego w ostatniej ćwierci XIX–pierwszej tercji XX wieku. Badania naukowe w tej dziedzinie prowadzone były przez ukraińskich i polskich naukowców, należą do nich zwłaszcza O. Ohonovski M. Kabat, E. Rittner, A. Balasits, S. Dnistriansky, V. Verhanovski. Lata międzywojenne można uważać za okres największego rozwoju nauki prawa i procesu cywilnego na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego. Właśnie w tych latach powstało kilka odrębnych szkół akademickich z prawa cywilnego na czele z R. Longchamps de Bérier, E. Tilley i K. Stefko. W ostatnich dziesięcioleciach badania naukowe w dziedzinie prawa cywilnego były prowadzone z uwzględnieniem stanowienia na Ukrainie państwa prawa i społeczeństwa obywatelskiego, a także przejścia do gospodarki rynkowej. Utworzona została nowa szkoła międzynarodowego prawa prywatnego i prawa inwestycyjnego (prof. V.M. Kossak), prawa korporacyjnego (prof. V. Krawczuk, doc. V. Tsikalo). Na wydziale prowadzone są również studia magisterskie na takich kierunkach, jak np. notariat, obsługa prawna w zakresie przedsiębiorczości; funkcjonuje również specjalizacja z zakresu sprawiedliwości naprawczej czy administracji sądowej.

3

Związek Kazimierza Sośnickiego ze szkołą lwowsko-warszawską

75%

Hejnicka-Bezwińska T.

Przegląd Pedagogiczny

|

2018

|

issue 2

9-22

PL

W artykule zostały przedstawione związki Kazimierza Sośnickiego ze szkołą lwowsko-warszawską. Twórcą tej formacji intelektualnej był Kazimierz Twardowski, a jej koniec wyznaczył 1939 rok. Uczeni tej szkoły w sposób pełnoprawny uczestniczyli w procesie rozwiązywania kryzysu filozofii europejskiej oraz budowaniu tożsamości i statusu nauk humanistycznych. Stanowi to uzasadnienie dla szczególnej troski o przypomnienie wkładu Sośnickiego w proces instytucjonalizacji i dyscyplinaryzacji pedagogiki w strukturach akademickich polskich uniwersytetów I połowy XX wieku.

4

Nowatorski i interdyscyplinarny charakter twórczości naukowej profesora Zbyszka Chojnickiego

75%

Maik W.

Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna

|

2018

|

issue 43

41-52

PL

Artykuł określa nowatorski i interdyscyplinarny charakter twórczości naukowej profesora Zbyszka Chojnickiego na przykładzie wybranych nurtów jego działalności. Wskazuje na źródła i podstawy tego nowatorstwa i przedstawia wpływ Profesora na rozwój powojennej geografii w Polsce.

5

The сreation and development of the department of criminal procedure and criminal law of the Lviv University

63%

Kakhnych V.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2015

|

vol. 15/2

119-128

EN

This paper analyzes the stages of creation and further development of the Department of Criminal Procedure and Criminal Law at the Law Faculty of the University of Lviv. The considerable attention is paid to describing the scientific school of criminal legal proceedings and the academic activity of the most outstanding scientists of the Law Faculty in the field of Criminal Procedure and Criminal Law

PL

W niniejszym artykule autor analizuje etapy utworzenia i rozwoju katedry procesu kryminalnego i kryminalistyki na wydziale prawa Uniwersytetu Lwowskiego. Znaczną uwagę poświęcił on charakterystyce szkoły naukowej sądownictwa kryminalnego, naświetlił także działalność naukową najwybitniejszych uczonych prawników wydziału prawa w zakresie procesu kryminalnego i kryminalistyki.

6

O tym, jak napisać biografię naukową (łódzka szkoła metodologiczna)

63%

Grzeszkiewicz-Radulska K., Krzewińska A.

Przegląd Socjologiczny

|

2015

|

vol. LXIV (64)

|

issue 4

27-49

PL

W artykule zostały omówione dwie kwestie. Po pierwsze, przedstawiono cechy łódzkiej szkoły metodologicznej, które świadczą o tym, że tę grupę skupionych wokół Jana Lutyńskiego i Zygmunta Gostkowskiego oraz współpracujących ze sobą socjologów można uznać za szkołę naukową. W tym celu prześledzono, które z cech definicyjnych charakteryzujących szkoły naukowe (czyli posiadanie genealogii, czasu, miejsca, samoświadomości, wspólnoty poglądów (rdzeń ideowy, rdzeń metodologiczny) oraz pism, stylu i światopoglądu) przynależą łódzkiej szkole metodologicznej. Wykazano, że opisywana w artykule grupa badaczy–metodologów większość tych cech posiada. W drugiej części artykułu poddano analizie proces zdobywania oraz status zgromadzanych materiałów, które posłużą do napisania biografii tej szkoły naukowej. Zaprezentowano szereg problemów epistemologicznych, metodologicznych i etycznych napotykanych przez socjologów chcących zajmować się pisaniem biografii swojego środowiska naukowego, innych badaczy, ważnych uczonych, mistrzów. Przeanalizowano status zastanych i wywołanych źródeł informacji o łódzkiej szkole metodologicznej, rolę, miejsce i wpływ socjologa–biografa oraz jego „powinności” w stosunku do biografowanych, informatorów dostarczających materiałów, jak i do czytelników – odbiorców biografii.

EN

This paper discusses two related issues. Firstly, the attributes of the Lodz methodological school are presented, which confirm that the group of cooperating scientists who gathered around Zygmunt Gostkowski and Jan Lutyński could be considered a scientific school. In the course of the paper definitional features of scientific schools (genealogy, time, place, self-awareness, unity of general views, i.e. core ideas and core methodology, and papers, style and world view) characterizing the Lodz methodological school are discussed, and it is proved that the group of researchers-methodologists discussed are endowed with the majority of those features. The second part of the article analyzes the process and status of collected materials which will serve as the basis for writing a biography of this scientific school. It examines a range of epistemological, methodological and ethical dilemmas encountered by sociologists who intend to write a biography of their scientific community, other scientists, influential academics, and masters. It also analyzes the status of existing and generated sources of information concerning the Lodz methodological school; the role, place and impact of the sociologist-biographer and their obligations towards the heroes under consideration, informers providing materials, as well as readers – receivers of the biography.

7

Warszawska szkoła historyków idei – o potrzebie porządku w myśleniu o historii myśli

63%

Bucholc M.

Stan Rzeczy

|

2012

|

issue 1(2)

168-185

PL

Na początku artykułu omawiam powody, dla których pojęcie szkoły naukowej jest szeroko stosowane w historii nauki. Analizuję zwłaszcza metodologiczne i socjologiczne kryteria używane na ogół w celu zdefiniowania szkoły naukowej. W kolejnej części oceniam warszawską szkołę historyków idei za pomocą tych dwóch kryteriów, co prowadzi do wniosku, że nie można jej uznać za szkołę naukową w świetle żadnego z nich. W ostatniej części rozważam przyczyny, które sprawiły, że pomimo słabego uzasadnienia dla użycia terminu „warszawska szkoła historyków idei” zyskał on akceptację i popularność w polskiej historycznej naukowej autonarracji.

EN

The article begins with a discussion of reasons for which the notion of scientific school is extensively employed in the history of science. In particular, I explore methodological and sociological criteria commonly used for defining scientific schools. In the following part the Warsaw school of the history of ideas is assessed by means of these two criteria, the conclusion being that it cannot be deemed a scientific school under any of them. In the last part I reflect upon the rationale behind the fact that „Warsaw school of the history of ideas” has become a plausible and popular term in Polish scientific historical self-narration despite weak factual grounds for its use.

8

Marian Małowist w świetle tradycji własnej „szkoły naukowej”. Uwagi na marginesie książki Tomasza Siewierskiego

63%

Wolniewicz M.

Kwartalnik Historyczny

|

2019

|

vol. 126

|

issue 4

EN

The subject of the article is Tomasz Siewierski’s monograph devoted to Marian Małowist and his pupils, being an attempt to combine an intellectual biography with research on the scientific school. The article reflects on the result of a combination of these two research conventions together with specific detailed issues related to them, with particular emphasis put on the problem of Marxism in the work of the monograph’s protagonist.

PL

Tematem artykułu jest monografia Tomasza Siewierskiego poświęcona Marianowi Małowistowi i jego uczniom, która stanowi próbę połączenia biografii intelektualnej z badaniem szkoły naukowej. Refleksji poddano rezultat połączenia tych konwencji badawczych, a także pewne związane z nimi kwestie szczegółowe, wśród których wyróżnia się problem marksizmu w twórczości bohatera recenzowanej monografii.

9

The origins of electrical engineering studies in the Ukraine and their shaping under the influence of the European scientific school (the end of the 19th and the beginning of the 20th centuries)

63%

Chrzan K., Tverytnykova O., Gutnyk M.

|

2021

|

vol. 20

|

issue 1

247-270

PL

W tekście przedstawiono rozwój badań elektrotechnicznych w drugiej połowie XIX i na początku XX w. Zwrócono szczególną uwagę na różne uwarunkowania rozwoju elektrotechniki teoretycznej i na wiodącą rolę Politechniki Lwowskiej. Podano nazwiska profesorów, którzy byli pionierami edukacji elektrotechnicznej we Lwowie, Kijowie, Charkowie i Odessie. Wykazano, że Europejska Szkoła Elektrotechniki miała bardzo duży wpływ nie tylko na rozwój elektrotechniki w Galicji, lecz także na Ukrainie pozostającej w granicach Imperium Rosyjskiego.

EN

The deployment of electrical engineering research in the second half of the 19th and at the beginning of the 20th c. is shown. The great attention is focused on the economic circumstances of the development of theoretical electrical engineering. Emphasis is placed on the leading role of Lviv Polytechnic. The names of professors who were at the origins of electrical engineering education in Lviv, Kyiv, Kharkiv and Odesa are given. It is claimed that the European School of Electrical Engineering directly influenced the development of relevant research in Ukraine.

10

Naukowe szkoły Połtawskiego Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. V.G. Korolenki

51%

Hnizdilova O.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia

|

2016

|

vol. 29

|

issue 2

EN

The article highlights the experience of scientists, the founders of scientific schools of Poltava V.G. Korolenko National Pedagogical University and analysis of their achievements.

PL

Artykuł zwraca uwagę na doświadczenie naukowców, twórców szkół naukowych Połtawskiego Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia V.G. Korolenki. Dokonano w nim także analizy ich osiągnięć.

11

Педагогический университет в контексте компетентностного подхода

51%

Демьяненко Н.

Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego

|

2013

|

vol. Zeszyt

|

issue XXVII

582-591

RU

Демьяненко Н. Н. Моделирование образовательного пространства педа- гогического университета. Исследуется проблема компетентностно-контекст- ной модели подготовки педагогических кадров на фоне изменения структуры образовательной деятельности, наращивания исследовательской компоненты, расширения функций педагогического университета в инновационной социаль- но-экономической среде.

PL

Uniwersytet Pedagogiczny w systemie kształcenia kadry pedagogicznej. Pokazano rolę Uniwersytetu Pedagogicznego w procesie kształtowania kadry pedagogicznej na tle zmiany struktury oświatowej działalności, zwiększenia badawczych komponentów, poszerzenia funkcji uniwersytetu w innowacyjnej socjalno-ekonomicznej przestrzeni.

12

Кемеровская школа теоретической поэтики

51%

Kozmina J.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica

|

2019

|

vol. 7

65-74

EN

The Kemerovo School of Theoretical Poetics was founded in the 1970s. It was in the West Siberian mining town of Kemerovo, more than three and a half thousand kilometres from Moscow, that the traditions of theoretical and historical poetics were revived, which had been practically banned in the Soviet Union since the 1930s. The first attempts to revive poetics were undertaken in the 1960s in the works of Yuri Lotman and Mikhail Bakhtin, but in the next decade Kemerovo University became the centre of the development of poetics. The head of the school was Natan Tamarchenko, who at that time headed the department of theory and foreign literature, around which a team of researchers gathered, including some famous literary scholars, such as Valery Tyupa, Sergey Lavlinsky, Mikhail Darwin, and others. In the 1990s, with the relocation of Tamarchenko, Tyupа and Lavlinsky to Moscow, the centre of the school was the Russian State University for the Humanities, which is still the case. The ideas of these researchers are developed by their students and scientists from other research facilities in Russia and other countries. The article presents certain concepts developed by the representatives of the Kemerovo school of theoretical poetics, which have been ‘filtered’ by M. Bakhtin’s thought. Attention is paid to the most important achievements in the field of aesthetic analysis of a literary work, understood as an artistic whole. The fact that such an elementary concept as the analysis of a literary work is problematic may be surprising, but that was exactly the case in Soviet literary criticism. It is enough to mention that in the curricula of universities there were no such subjects as “Analysis of the artistic text”, and they first appeared in provincial universities: in Izhevsk (Udmurtia), in Tver, in Donetsk and in Kemerovo.

PL

Kemerowska szkoła poetyki teoretycznej uformowała się w latach siedemdziesiątych XX wieku. To w zachodniosyberyjskim, górniczym mieście Kemerowo, oddalonym ponad trzy i pół tysiąca kilometrów od Moskwy, odrodziły się tradycje poetyki teoretycznej i historycznej, od lat trzydziestych praktycznie zakazanej w Związku Radzieckim. Pierwsze próby ożywienia poetyki miały miejsce w latach sześćdziesiątych w pracach Jurija Łotmana i Michaiła Bachtina, ale już w następnej dekadzie centrum rozwoju poetyki stał się Uniwersytet w Kemerowie. Liderem szkoły został Natan Tamarczenko, kierujący wówczas Katedrą Teorii i Literatury Powszechnej, wokół której zgromadził się zespół młodych badaczy, wśród nich tak cenieni dziś literaturoznawcy, jak Walerij Tiupa, Siergiej Ławliński, Michaił Darwin. W latach dziewięćdziesiątych, w związku z przeniesieniem się Tamarczenki, Tiupy i Ławlińskiego do Moskwy, główną „siedzibą” szkoły stał się Rosyjski Państwowy Uniwersytet Humanistyczny i tak jest do dziś, przy czym idee wymienionych badaczy kontynuują także ich uczniowie i współpracownicy z różnych rosyjskich (i nie tylko) ośrodków naukowych. Artykuł prezentuje – „przefiltrowane” przez myśl Bachtinowską – instrumentarium pojęciowe wypracowane przez reprezentantów kemerowskiej szkoły poetyki teoretycznej i zwraca uwagę na jej najważniejsze osiągnięcia w zakresie analizy estetycznej dzieła literackiego pojmowanego jako całość artystyczna. Fakt, że tak elementarne pojęcie jak analiza dzieła literackiego jest problematyczne, może zadziwiać, ale w radzieckim literaturoznawstwie tak właśnie było. Wystarczy wspomnieć, że w uniwersyteckich programach nauczania nie było takich przedmiotów, jak „Analiza tekstu artystycznego”, i pojawiły się one najpierw na uczelniach prowincjonalnych, w Iżewsku (Udmurcja), w Twerze, w Doniecku i właśnie w Kemerowie, a dopiero później w najważniejszych ośrodkach akademickich.

Refine search results

Szkoła naukowa czy tylko kuźnia talentów? Lwowskie środowisko romanistyczne w latach 1857–1939

Становлення та розвиток кафедри цивільного права та процесу на юридичному факультеті Львівського університету

Związek Kazimierza Sośnickiego ze szkołą lwowsko-warszawską

Nowatorski i interdyscyplinarny charakter twórczości naukowej profesora Zbyszka Chojnickiego

The сreation and development of the department of criminal procedure and criminal law of the Lviv University

O tym, jak napisać biografię naukową (łódzka szkoła metodologiczna)

Warszawska szkoła historyków idei – o potrzebie porządku w myśleniu o historii myśli

Marian Małowist w świetle tradycji własnej „szkoły naukowej”. Uwagi na marginesie książki Tomasza Siewierskiego

The origins of electrical engineering studies in the Ukraine and their shaping under the influence of the European scientific school (the end of the 19th and the beginning of the 20th centuries)

Naukowe szkoły Połtawskiego Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. V.G. Korolenki

Педагогический университет в контексте компетентностного подхода

Кемеровская школа теоретической поэтики