Celem artykułu jest przedstawienie ogólnych zasad dydaktyki księgowości w okresie dwudziestolecia międzywojennego w Polsce. Jako przykład placówki wykładającej księgowość na poziomie akademickim posłużyło Wyższe Studjum Handlowe w Krakowie. Dążąc do realizacji celu artykułu, podjęto próbę uzasadnienia tezy, że zasady kształcenia w wyższej szkole handlowej okresu międzywojennego w Polsce dawały możliwość dobrego przygotowania do wykonywania zawodu księgowego na szczeblu kierowniczym. W celu uzasadnienia sformułowanej tezy przeprowadzono badania empiryczne o charakterze archiwalnym obejmujące literaturę omawianego okresu. Przedstawione w artykule wyniki badań uzasadniają postawioną w nim tezę. Prezentowane w ramach przedmiotu księgowość treści programowe, skoncentrowane wokół praktycznej ewidencji zdarzeń księgowych, uzupełniały dodatkowe przedmioty, dzięki którym absolwent szkoły zyskiwał szeroką wiedzę ekonomiczną oraz umiejętność skutecznego zarządzania jednostką gospodarczą.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.