Search results

1

Depositio Episcoporum - katalog biskupów misyjnych, pomorskich, kamieńskich i szczecińsko-kamieńskich

100%

Krzysztek A.

Colloquia Theologica Ottoniana

|

2016

|

issue 1

69-90

PL

Nawiązując do znanego już w starożytności zwyczaju, w katedrze szczecińskiej umieszczono dwie tablice wykonane z białego marmuru, na których znajdują się imiona biskupów misyjnych, pomorskich i kamieńskich, a także biskupów i arcybiskupów szczecińsko- kamieńskich. Depositio episcoporum, czyli katalog, lista zmarłych biskupów, należy do praktyki Kościołów lokalnych czasu starożytności i średniowiecza. Katalogi te stanowiły najstarsze źródło w ustaleniu sukcesji apostolskiej, co dowodzi wierności autentycznej nauce Chrystusa. Ukazanie związku Kościoła lokalnego z Kościołem powszechnym jest świadectwem rangi biskupstwa, a potwierdzenie jego dawności przez wykazanie pełnego „rodowodu” uzasadnieniem, że poprzez sukcesję swój autorytet czerpie z trwania w źródle chrześcijaństwa. Tablica nr 1 obejmuje lata 968–1544. Katalog przedstawia 24 biskupów i 7 elektów. Obok imienia biskupa umieszone zostały lata pontyfikatu oraz rok śmierci. Spis obejmuje biskupów misyjnych z czasów pierwszych Piastów, w których władaniu znalazły się ziemie nad Odrą i Bałtykiem (przełom wieków X i XI), a także biskupów misyjnych z XII wieku, ze św. Ottonem z Bambergu na czele. Kolejne dwa tytuły przedstawiają biskupów pomorskich i biskupów kamieńskich do czasu reformacji. Tablica nr 2 rozpoczyna kolejny etap historii Kościoła, od 1544 roku do czasów nam obecnych. Tablica ta różni się zasadniczo od pierwszej. Depositio episcoporum pojawia się dopiero od 1972 roku (po 428 latach przerwy) pod tytułem episcopi et archiepiscopi sedinenses-caminenses. Ten katalog biskupów poprzedza zapis o jurysdykcji kościelnej, która nieprzerwanie trwała od chwili zlikwidowania katolickiej organizacji kościelnej – po śmierci ostatniego biskupa kamieńskiego Erazma w 1544 roku – aż do erygowania diecezji szczecińsko-kamieńskiej w 1972 roku. Treść tablicy uwidacznia nieprzerwaną ciągłość jurysdykcyjną, czyli troskę i opiekę Stolicy Apostolskiej nad Kościołem zachodniopomorskim pomimo braku jego pełnych organizacyjnych struktur. Artykuł uzasadnia historycznie treść deposito episcoporum, a także podaje uwagi metodyczne o jego opracowywaniu i odczytywaniu. W pracy zostały omówione elementy teologiczno-symboliczno-dekoratywne katalogu biskupów. Umieszczenie tablic w szczecińskiej katedrze w 2015 roku, w jubileusz 875-lecia ustanowienia pierwszego na tych ziemiach biskupstwa pomorskiego z siedzibą w Wolinie (1140), jest wyrazem wielowiekowej kontynuacji misji Kościoła powszechnego, a także świadectwem naszej wspólnoty wiary z przeszłymi pokoleniami, tożsamości i historycznej ciągłości.

EN

Referring to the already known in ancient custom of the Cathedral of Szczecin placed two tables made of white marble, on which are the names of the bishops of the mission, and Pomeranian Kamien, as well as bishops and archbishops of Szczecin – Kamien. Depositio episcoporum, which is a directory, list of deceased bishops, should be to practice the local churches of ancient and medieval time. These directories were the oldest source in determining the apostolic succession, which proves faithful to the authentic teaching of Christ. Showing the relationship of the local Church with the universal Church is a testament to the rank of bishopric and the confirmation of its antiquity by demonstrating a complete origin justification, that through the succession of his authority derives from the duration of the source of Christianity. Plaque 1 covers the years from 968 to 1544 years. The catalog presents 24 bishops and 7 Elect. In addition to the name of the bishop subsequently entered were the years of his pontificate, and year of death. It covers the missionary bishops from the time of the Piast Dynasty, which ruled lands were on the Oder and the Baltic Sea (late X/XI century), as well as missionary bishops from the twelfth century with St Otto of Bamberg at the helm. The next two titles represent the Pomeranian bishops and bishops of Kamien until the Reformation. Plaque 2 begins the next stage of the Church’s history from 1544 years to the time of our present. It is fundamentally different from the first. Depositio episcoporum appears only in 1972 (after a 428 year hiatus) called episcopi et archiepiscopi sedinenses-caminenses. This directory bishops precedes a record of ecclesiastical jurisdiction, which lasted continuously since the elimination of the Catholic church organization – after the death of the last bishop of Kamien Erasmus in 1544 – until the erection of the Diocese of Szczecin – Kamien in 1972. The content of the plaque reveals an unbroken continuity of jurisdiction, that is, care and attention of the Holy See over the western Church despite the absence of its full organizational structures. Article justifies historically the content deposito episcoporum, and also provides methodological notes in its development and reading. In this work they are discussed elements of the theological-symbolic and decorative directory bishops. Placing plaques in Szczecin cathedral in 2015, the 875 anniversary of the first to establish on these lands Pomeranian bishopric based in Wolin (1140) is an expression of centuries of continuing the mission of the universal Church, as well as a testimony of our faith community with past generations, identity and historical continuity.

2

Postrzeganie dziedzictwa narodowego i kultywowanie tradycji w regionach uwarunkowanych historycznie

100%

Łysoń P., Radkowski S., Kraśniewska W.

Wiadomości Statystyczne. The Polish Statistician

|

2018

|

issue 11

56-83

PL

Celem artykułu jest przedstawienie autorskiej propozycji wyodrębnienia regionów na podstawie granic historycznych (z ostatnich 400 lat, przede wszystkim granic przecinających Polskę w XIX i XX w.) oraz weryfikacja hipotezy, że granice te różnicują nasz kraj w sferze postrzegania dziedzictwa narodowego i kultywowania tradycji oraz w odniesieniu do analizowanych wskaźników społecznych. W opracowaniu wykorzystano dane statystyczne o postrzeganiu dziedzictwa narodowego i kultywowaniu tradycji, uogólnione dla wyodrębnionych regionów uwarunkowanych historycznie, pochodzące z cyklicznego, wieloaspektowego, ankietowego Badania spójności społecznej (BSS), przeprowadzonego przez GUS w 2015 r. Uwzględniono również dane Narodowego Instytutu Dziedzictwa (NID) o zabytkach oraz statystykę ludności według rejestru TERYT. Największe różnice — w stosunku do przeciętnych dla kraju — wartości analizowanych wskaźników wystąpiły w przypadku: Ziem Zachodnich i Północnych, obszaru woj. śląskiego w II RP, Galicji i wschodniej części zaboru rosyjskiego w obecnych granicach Polski (kongresowego Królestwa Polskiego) — na wschód od Wisły, Narwi i Pisy.

EN

The aim of the article is to present an author’s proposal to distinguish regions based on the analysis of historical borders (from the last 400 years, mainly the borders crossing Poland in the 19th and the 20th century) and to verify the hypothesis that those historical borders diversify our country in the sphere of perception and preservation of national heritage and in relation to the analysed social indicators. The study contains statistical data on the perception and preservation of national heritage generalised for the elaborated historically conditioned regions from the cyclic, multidimensional Social Cohesion Survey conducted by Statistics Poland in 2015. In addition, data on monuments of the National Heritage Board of Poland and population data based on National Official Register of the Territorial Division of the Country (TERYT) were also taken into account. The largest differences in relation to the country’s average values of the analysed indicators occurred in the western and northern territories of Poland, the Śląskie voivodship area in Poland before the World War II, as well as Galicia and the eastern part of Russian partition within the present borders of Poland — east of the Vistula, Narew and Pisa rivers.

3

Dziedzictwo (nie)pożądane? Polskie ślady w przestrzeni miejskiej współczesnego Lwowa: zacieranie, usuwanie czy przekształcanie?

100%

Olechowski P.

Język. Religia. Tożsamość

|

2022

|

issue 2 B (26)

197-214

PL

Tekst poświęcony został analizie badawczej wybranych polskich form upamiętnień (nazwy ulic, pomniki, tablice pamiątkowe) w przestrzeni miejskiej współczesnego Lwowa. Oprócz informacji o dacie i okolicznościach ich powstania, artykuł przedstawia również szerszy kontekst danej formy upamiętnienia oraz towarzyszące temu inne czynniki (najczęściej natury politycznej). Obok podziału na rodzaje upamiętnień (ulice, pomniki, tablice), w tekście zastosowano także wyszczególnienie ich ze względu na okres powstania (przed 1939 r., w czasach ZSRR oraz w latach niepodległej Ukrainy). Analizie badawczej poddano wyłącznie obszar miejski współczesnego Lwowa, świadomie rezygnując z form upamiętnień na cmentarzach czy też wewnątrz byłych i obecnych kościołów rzymskokatolickich.

EN

The text is devoted to a research analysis of selected Polish forms of commemoration (street names, monuments, commemorative plaques) in the urban space of contemporary Lviv. In addition to the information on the date and circumstances of their creation, the article also presents a broader context of a given form of commemoration and other factors accompanying it (most often of a political nature). In the text, apart from the division into types of commemorations (streets, monuments, plaques), they were also distinguished according to the period of the uprising (before 1939, during the USSR and during the years of independent Ukraine). The research analysis covered only the urban area of modern Lviv, consciously resigning from forms of commemoration in cemeteries or inside former and present Roman Catholic churches.

Refine search results

1 Colloquia Theologica Ottoniana

1 Język. Religia. Tożsamość

1 Wiadomości Statystyczne. The Polish Statistician

1 2022

1 2018

1 2016

1 Kraśniewska W.

1 Krzysztek A.

1 Olechowski P.

1 Radkowski S.

1 Łysoń P.

Depositio Episcoporum - katalog biskupów misyjnych, pomorskich, kamieńskich i szczecińsko-kamieńskich

Postrzeganie dziedzictwa narodowego i kultywowanie tradycji w regionach uwarunkowanych historycznie

Dziedzictwo (nie)pożądane? Polskie ślady w przestrzeni miejskiej współczesnego Lwowa: zacieranie, usuwanie czy przekształcanie?