Search results

1

Armia Królestwa Bosporańskiego w wojnie lat 45–49

100%

Goronczarowskij W.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

|

2019

|

issue 104

9-20

EN

Tacitus’s description of the events of the Bosporan war 45–49 AD is the only written testimony that suggests how the Bosporan army acted on the march in the first centuries AD. Тhе alliаnсе of the king Cotys I and Romans with the Sarmatian tribe Aorses is explained by the necessity to use horsemen, which would have been able to resist the Nomads in numbers and quality of weapons. The allied army had to move one column with wagon train and the vanguard and rearguard it must be the cavalry. Such marching order was considered the military experience in battles with the Sarmatians.

PL

Opowieść Tacyta o przebiegu wojny bosforskiej w latach 45–49 n.e. to jedyne pisemne świadectwo o dziejach bosporańskiej armii w pierwszych wiekach naszej ery. Sojusz Kotysa i Rzymian z sarmackim plemieniem Aorsów tłumaczy się koniecznością użycia kawalerii, która mogłaby sprostać innym koczownikom pod względem liczebności i jakości broni. Kolumna marszowa armii sprzymierzonej składała się z kolumny piechoty z taborem oraz jazdy, która poruszała się w przedniej i tylnej straży. Ta praktyka wykształciła się wyniku doświadczeń wojskowych zdobytych w bitwach z Sarmatami.

2

Aspekty taktyczne działania zbrojnego podziemia tzw. II konspiracji na przykładzie wybranych akcji bojowych zgrupowania Henryka Lewczuka ps. „Młot”

99%

Lasota J.

Obronność – Zeszyty Naukowe Wydziału Zarządzania i Dowodzenia Akademii Sztuki Wojennej

|

2017

|

issue 3(23)

14

EN

The aim of the publication is to present the discussion of the tactical approach to selected combat actions that were carried out between 1945 and 1946 in the Chełm Land by the military grouping “Wolność i Niezawisłość” (WiN) (“Freedom and Sovereignty”) commanded by Hieronim Lewczuk a.k.a. “Hammer.” Their actions were directed against the officers of the Ministry of Public Security and representatives of the government administration, but also against an NKVD unit, the Citizens’ Militia (MO) and the Polish Army.

3

Pokonanie przeszkody wodnej pod wodą przez pododdziały czołgów – aspekt taktyczny

80%

Lasota J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

|

2017

|

issue 99

309-320

EN

The publication presents selected issues related to crossing on the deep water obstacles by tank units. The main issues connected with the crossing of tanks under water are preceded by a short aspect connected with the first Polish tanks and German tanks during World War II. The main part is description of the technical and tactical principles that must be met in order to safely and successfully perform the combat task of crossing on the deep water obstacle by tank units.

PL

Publikacja prezentuje wybraną problematykę związaną z pokonaniem przeszkody wodnej przez pododdziały czołgów. Główne zagadnienia związane z przeprawą czołgów pod wodą poprzedzone są krótkim rysem historycznym związanym z wykonywaniem tego typu zadań m.in. przez pierwsze polskie pododdziały czołgów i niemieckie czołgi w czasie II wojny światowej. Główna część poświęcona jest zasadom techniczno-technicznym, które muszą być spełnione, aby bezpiecznie i z sukcesem wykonać zadanie bojowe, jakim jest pokonanie głębokiej przeszkody wodnej przez pododdziały czołgów.

4

Pozorowana sytuacja zakładnicza i jej konsekwencje. Zamach w Orlando (USA, Floryda)

71%

Wojtasik K.

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

|

2019

|

vol. 11

|

issue 20

176-192

PL

Artykuł składa się z dwóch części. W pierwszej omówiono pozorowaną sytuację zakładniczą, czyli jedną z taktyk przeprowadzania zamachu, jaka została opisana w publikowanych przez ISIS magazynach informacyjno-instruktażowych przeznaczonych dla zwolenników tej organizacji mieszkających w UE i USA. Salafickie organizacje terrorystyczne od lat nawołują do dokonywania ataków na terytoriach zamieszkałych przez niewiernych, kierują apele do zradykalizowanych zwolenników, którzy często nie mają doświadczenia bojowego, ale są zdeterminowani i pełni entuzjazmu. Dla nich, oprócz materiałów o charakterze ideologicznym i motywacyjnym, przygotowuje się anglojęzyczne publikacje instruktażowe zawierające porady dotyczące zorganizowania ataku o charakterze terrorystycznym, którego celem mają być cywile, najczęściej zgromadzeni w ogólnodostępnym, niechronionym miejscu (cel „miękki”). Autorzy tych opracowań sugerują zastosowanie taktyki „aktywnego strzelca”, a następnie upozorowanie wzięcia zakładników. Pozorowana sytuacja zakładnicza służy przedłużeniu aktu terrorystycznego, negocjacje zaś nie mają na celu wypracowania ustępstw bądź uzyskania konkretnych korzyści dla napastnika, lecz tylko zyskanie dodatkowego czasu na skupienie uwagi mediów, opóźnienie pomocy rannym i przygotowanie się napastnika do dalszego etapu – zwykle szturmu i konfrontacji z oddziałami antyterrorystycznymi. Przykładem zastosowania tej taktyki jest zamach zorganizowany 12 czerwca 2016 r. w Orlando. Uzbrojony napastnik, który deklarował wierność ISIS, wszedł nad ranem do klubu i zaczął strzelać do uczestników imprezy. Celem jego działań było zabicie jak największej liczby osób, metodycznie realizował plan do momentu wkroczenia służb. Gdy wywiązała się strzelanina, upozorował sytuację zakładniczą, kilkakrotnie nawiązywał rozmowę z negocjatorami, chociaż jego działania nie miały na celu porozumienia ze służbami, ale zyskanie dodatkowego czasu i przeciągnięcie ataku. W artykule przeanalizowano taktykę zamachowca i sposób działania służb. Po zdarzeniu AQAP opublikowała analizę taktyki zamachowca i porady dla naśladowców, które także zostały omówione w artykule.

EN

The article consists of two parts. In the first part a simulated hostage taking was described, i.e. one of the tactics of an terrorist attack, which was described in ISIS magazines giving the followers of the organization from the USA and the European Union guidelines and information. Salafi organizations have call for many years to attacks territories where infidels live, their calls are directed towards radical followers often without military experience but full of enthusiasm and determination. Apart from ideological and motivational materials there are English-language instructions with guidelines how to organize a terrorist attack prepared for them, the target of which are civilians, most often gathered in easily accessible, unsecured place (soft target). The authors suggest the active shooter tactics and then simulating hostage taking. The simulated hostage taking is to prolong the attack, negotiations are not to work out any concessions or to get any particular benefits by the attacker but to gain additional time to attract the media, to postpone medical assistance to the wounded and preparing the attacker for a next stage – usually storming by the police and confrontation with counter terrorist units. An empiric datum was the Orlando shooting of 12 June 2016. The armed attacker who pledged allegiance to the ISIS, entered the club early in the morning, when the party was coming to the end and started shooting to participants there. The goal of his actions was to kill as many people as he could, completed his plan up to the moment the services entered. When the shooting started, he simulated a hostage taking, started phone calls with negotiators, however his actions had nothing to do with conciliation with services but getting additional time. In the article the tactics of the attacker was analysed as well as the way services acted. After the operation AQAP published the tactics of the attacker and guidelines for potential followers which were also described in the article.

5

Simulated hostage taking and its consequences. Orlando shooting case

71%

Wojtasik K.

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

|

2019

|

vol. 11

|

issue 20

368–381

EN

The article consists of two parts. In the first part a simulated hostage taking was described, i.e. one of the tactics of an terrorist attack, which was described in ISIS magazines giving the followers of the organization from the USA and the European Union guidelines and information. Salafi organizations have call for many years to attacks territories where infidels live, their calls are directed towards radical followers often without military experience but full of enthusiasm and determination. Apart from ideological and motivational materials there are English-language instructions with guidelines how to organize a terrorist attack prepared for them, the target of which are civilians, most often gathered in easily accessible, unsecured place (soft target). The authors suggest the active shooter tactics and then simulating hostage taking. The simulated hostage taking is to prolong the attack, negotiations are not to work out any concessions or to get any particular benefits by the attacker but to gain additional time to attract the media, to postpone medical assistance to the wounded and preparing the attacker for a next stage – usually storming by the police and confrontation with counter terrorist units. An empiric datum was the Orlando shooting of 12 June 2016. The armed attacker who pledged allegiance to the ISIS, entered the club early in the morning, when the party was coming to the end and started shooting to participants there. The goal of his actions was to kill as many people as he could, completed his plan up to the moment the services entered. When the shooting started, he simulated a hostage taking, started phone calls with negotiators, however his actions had nothing to do with conciliation with services but getting additional time. In the article the tactics of the attacker was analysed as well as the way services acted. After the operation AQAP published the tactics of the attacker and guidelines for potential followers which were also described in the article.

PL

Artykuł składa się z dwóch części. W pierwszej omówiono pozorowaną sytuację zakładniczą, czyli jedną z taktyk przeprowadzania zamachu, jaka została opisana w publikowanych przez ISIS magazynach informacyjno-instruktażowych przeznaczonych dla zwolenników tej organizacji mieszkających w UE i USA. Salafickie organizacje terrorystyczne od lat nawołują do dokonywania ataków na terytoriach zamieszkałych przez niewiernych, kierują apele do zradykalizowanych zwolenników, którzy często nie mają doświadczenia bojowego, ale są zdeterminowani i pełni entuzjazmu. Dla nich, oprócz materiałów o charakterze ideologicznym i motywacyjnym, przygotowuje się anglojęzyczne publikacje instruktażowe zawierające porady dotyczące zorganizowania ataku o charakterze terrorystycznym, którego celem mają być cywile, najczęściej zgromadzeni w ogólnodostępnym, niechronionym miejscu (cel „miękki”). Autorzy tych opracowań sugerują zastosowanie taktyki „aktywnego strzelca”, a następnie upozorowanie wzięcia zakładników. Pozorowana sytuacja zakładnicza służy przedłużeniu aktu terrorystycznego, negocjacje zaś nie mają na celu wypracowania ustępstw bądź uzyskania konkretnych korzyści dla napastnika, lecz tylko zyskanie dodatkowego czasu na skupienie uwagi mediów, opóźnienie pomocy rannym i przygotowanie się napastnika do dalszego etapu – zwykle szturmu i konfrontacji z oddziałami antyterrorystycznymi. Przykładem zastosowania tej taktyki jest zamach zorganizowany 12 czerwca 2016 r. w Orlando. Uzbrojony napastnik, który deklarował wierność ISIS, wszedł nad ranem do klubu i zaczął strzelać do uczestników imprezy. Celem jego działań było zabicie jak największej liczby osób, metodycznie realizował plan do momentu wkroczenia służb. Gdy wywiązała się strzelanina, upozorował sytuację zakładniczą, kilkakrotnie nawiązywał rozmowę z negocjatorami, chociaż jego działania nie miały na celu porozumienia ze służbami, ale zyskanie dodatkowego czasu i przeciągnięcie ataku. W artykule przeanalizowano taktykę zamachowca i sposób działania służb. Po zdarzeniu AQAP opublikowała analizę taktyki zamachowca i porady dla naśladowców, które także zostały omówione w artykule.

6

Strategies and Tactics of the Lithuanian Women’s Movement: Retrospective Analysis

71%

Jurėnienė V.

Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych

|

2022

|

issue 2(13)

117-147

PL

Strategia i taktyka litewskiego ruchu kobiecego pomogły zmieniać nie tylko postawy społeczne, lecz także programy partii politycznych. Wpłynęły również na ewolucję systemu politycznego, edukacyjnego i prawnego oraz poszerzyły pole dyskusji na temat istotnych dla kobiet zagadnień na poziomie międzynarodowym. Jednak okres istnienia Republiki Litewskiej (1918–1940) był zbyt krótki, aby Litwinki mogły osiągnąć pełne upodmiotowienie. Większość z ich postulatów okazała się nadal aktualna po 1991 r. i jest współcześnie urzeczywistniana. W artykule zweryfikowano datę przyznania Litwinkom prawa wyborczego. Według ustaleń autorki nastąpiło to 20 listopada 1919 r. z chwilą przyjęcia ordynacji wyborczej do Zgromadzenia Ustawodawczego Litwy. Nie pokrywa się to z utrwalonym w historiografii litewskiej poglądem, że data ta to 2 listopada 1918 r. Autorka dowodzi, że błąd ten powstał na skutek niewłaściwej interpretacji artykułu Tymczasowej Konstytucji Litewskiej z 2 listopada 1918 r. o prawach obywatelskich. W publikacji uzewnętrznia się nowe podejście do historii litewskiego ruchu kobiecego, gdyż autorka kładzie największy nacisk na analizę stosowanej przez ten ruch strategii i taktyki.

EN

The strategies and tactics of the Lithuanian women’s movement helped to change the attitudes of society, political parties, altered political, educational and legal systems and expanded the field of relevant issues on the international level. However, the state’s existence period (1918–1940) was too short for women to be able to fully realise them; thus, most of the formed strategies are relevant today and are realised. The examples of strategy implementation ways show that women’s actions were important for the society and the state and had direct impact on their development. The second strategic period is very important; during this period, Lithuanian women were granted political rights. Novelty of work. The article provides the correct date of women being granted suffrage based on historical sources, i.e., 20 November 1919, the law on election of the Constituent Assembly of Lithuania. It does not coincide with the notion established in the Lithuanian historiography that the date is 2 November 1918. The author proves that this error emerged due to incorrect interpretation of the article in the 2 November 1918 Lithuanian Temporary Constitution on the person’s (citizen’s) rights. Moreover, the researcher takes on a new approach towards the Lithuanian women’s movement through the prism of implementation of strategies and tactics This approach towards the history of the Lithuanian women’s movement is new. The methods of descriptive, analytical and comparative research. The sources studied are: historical sources, including state documents, archival materials, monographs, survey studies, biographical studies, memoirs, private letters, press, etc.

7

The importance of information blocks, which form the basis of tactical knowledge at different stages of long-term development in modern Olympic combat sports

71%

Zadorozhna O., Briskin Y., Pityn M., Svistelnyk I., Roztorhui M., Vorontsov A.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

|

2021

|

vol. 21

|

issue 2

EN

Problem. The problems of tactical training in combat sports are represented in a large number of scientific and methodological works. The efforts of researchers are mostly aimed at expanding the arsenal of technical and tactical actions, and to find the most effective ones which allow athletes to compete against different opponents as successfully as possible. They also develop the tools and methods for such training. However the formation of tactical knowledge and tactical thinking, which are the basis of the tactical preparedness of athletes, is considered fragmentary. Aim. The purpose of the research was to determine the importance of information blocks which could be the basis of tactical knowledge at different stages of long-term development in modern Olympic combat sports.Method. The study used theoretical analysis and generalization to identify the main problems of tactical training in Olympic combat sports. Expert assessment was aimed at determining the most important provisions of tactical knowledge. 40 experts in fencing, wrestling, boxing, judo, taekwondo WTF, and karate WKF were recruited. In order to confirm the accuracy of the written examination, the concordance coefficient was determined in each group of experts (W). Results and Conclusions. Several approaches could be used to form tactical knowledge: a universal one that is the same for all or mos-tOlympic combat sports (3-5 types), and a modified one that is in demand in 1-2 types. The most important for each Olympic combat sport is the topic “Competition rules”. Other topics have different significance depending on the stage and kind of combat sport.

PL

Problem. Problemy szkolenia taktycznego w sportach walki są przedstawiane w wielu pracach naukowych i metodologicznych. Wysiłki badaczy zmierzają przede wszystkim do poszerzenia arsenału działań technicznych i taktycznych, znalezienia tych najefektywniejszych, pozwalających na jak najbardziej skuteczne konkurowanie z różnymi przeciwnikami oraz opracowania innowacyjnych narzędzi i metod takiego szkolenia. Za fragmentaryczne uznaje się natomiast kształtowanie wiedzy taktycznej i myślenia taktycznego, które są podstawą przygotowania tak-tycznego sportowców.Cel. Celem badań było określenie znaczenia bloków informacyjnych, które mogłyby stanowić podstawę wiedzy taktycznej na różnych etapach długoterminowego rozwoju nowożytnych olimpijskich sportów walki. Metoda. Posłużono się analizą teoretyczną i uogólnieniem w celu identyfikacji głównych problemów szkolenia taktycznego w olimpijskich sportach walki. Ocena ekspercka miała na celu określenie najważniejszych przepisów dotyczących wiedzy taktycznej. Pozyskano 40 ekspertów w dziedzinie sze-rmierki, zapasów, boksu, judo, taekwondo WTF, karate WKF. W celu potwierdzenia rzetelności egzaminu pisemnego, w każdej grupie ekspertów (W) ustalono współczynnik zgodności. Wyniki i wnioski. Do zgromadzenia wiedzy taktycznej można wykorzystać kilka podejść: uniwersalne, które jest takie samo dla wszystkich lub większości (3-5 rodzajów) olimpijskich sportów walki, oraz zmodyfikowane, które może być zastosowane w 1-2 rodzajach. Dla każdego z olimpijskich sportów walki najważniejszy jest temat „Zasady konkurencji”. Inne tematy mają różne znaczenie w zależności od etapu i rodzaju sportów walki.

8

„Suchą stopą” czy „skacząc w fale”. Przekraczanie rzek przez wojska polskie od XI do początku XVI wieku

70%

Grabarczyk T.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

|

2017

|

issue 99

83-109

EN

The primary way of crossing the river was to do it through a ford. A number of information about such crossings comes from the years of the Polish-German wars (1003–1018). The both armies that had been fighting at that time several times crossed the Oder and the Elbe, whose width reached 100 m. The widest river crossed by the Polish troops was Dniester, which was 150 m wide. Only a few notices mention crossings of frozen rivers. Polish knights took part in campaigns against Ottoman Empire in 1396 and 1444, when they were transported on ships across the Danube. Floating bridges that had been placed on the lower reaches of the Vistula became a permanent element wars between Kingdom of Poland and Teutonic Order in 15th century. First mentions of a floating bridge were made in 1410. Then, during the war against the Teutonic Order, three were built: over the Vistula under Czerwińsk and under Przypust and over Narew river under Pułtusk. Since then floating bridges have been regularly used during the war against the Order. They were built over the Vistula: in 1414 under Zakroczym, in1419 and 1422 again under Czerwińsk, in 1454 under Toruń and in 1455 under Grudziądz. During Polish campaign to Moldavia in 1497 the king John I Albert ordered to put the bridge over the Dniester near Halych. However, finally he changed his plans and did not use the bridge. Two bridges floating on the barrels were built during the night on the 7th to 8th of September 1514. They were used by Lithuanian and Polish army, which crushed the army of the Grand Duchy of Moscow in the battle at Orsha (now in Belarus). The army was forced to use bridges to cross big rivers because of the large number of carts and artillery accompanying the army. In the 15th and at the beginning of the 16th century the army of the Kingdom of Poland with no major problems crossed the Vistula, which width could exceed even 500 m, with the use of floating bridges.

PL

Najczęstszym sposobem przekraczania rzeki było przechodzenie jej w bród. Wiele informacji o takich przeprawach pochodzi z lat wojny polsko-niemieckiej (1003–1018). Obie walczące wówczas armie kilkukrotnie przekraczały Odrę i Łabę, których szerokość sięgała 100 m. Największą rzeką pokonaną przez polskie wojska w bród był Dniestr, który miał szerokość 150 m. Nieliczne wzmianki dotyczą przepraw przez rzeki zamarznięte. Mosty pływające, które zostały umieszczone na dolnych odcinkach Wisły, stały się trwałym elementem wojen polsko-krzyżackich w XV w. Pierwsze wzmianki o takich mostach w Polsce pochodzą z 1410 r. Wtedy podczas wojny przeciwko zakonowi krzyżackiemu wybudowano je trzy: na Wiśle pod Czerwińskiem i pod Przypustem oraz na Narwi pod Pułtuskiem. Od tego czasu pływające mosty były regularnie używane podczas wojny przeciwko Zakonowi. Zbudowano je na Wiśle: w 1414 r. pod Zakroczymiem, w 1419 i 1422 r. ponownie pod Czerwińskem, w 1454 r. pod Toruniem i w 1455 r. pod Grudziądzem. Podczas polskiej kampanii do Mołdawii w 1497 r. król Jan Olbracht nakazał postawić most nad Dniestrem koło Halicza. Jednak ostatecznie zmienił swoje plany i z niego nie skorzystał. Dwa mosty pływające, oparte na beczkach, zbudowano w nocy w dniach 7–8 września 1514 r. Były one użyte przez wojska litewskie i polskie, które w bitwie pod Orszą rozbiły armię Wielkiego Księstwa Moskiewskiego. Głównym powodem, dla którego armie zostały zmuszone do przekraczania mostów na szerokich rzekach, była duża liczba wozów i artylerii zabieranych na wyprawę. W XV i na początku XVI w., wykorzystując pływające mosty, armia Królestwa Polskiego bez większych problemów była w stanie przeprawić się przez Wisłę, nawet jeśli szerokość przekraczała 500 m.

9

Tactics and methods of questioning witnesses in preparatory proceedings

57%

Kuźmiński M.

Resocjalizacja Polska

|

2014

|

issue 8/2014

309-320

EN

The author focuses on the activity of witness interrogation during a criminal case. Currently, making statements by a witness is treated as one of the most important parts of the preparatory proceeding. The article presents the ways in which an interrogation should be carried out. The article is based on books and documents deriving from many eminent police officers, public prosecutors and criminologists. The aims of the paper are as follows: outlining the rights and obligations of a witness in a criminal proceeding; description of procedures during questioning; drawing attention do the process of verifying statements.

PL

Autor koncentruje swoją uwagę na czynności przesłuchania świadka w sprawie karnej. Obecnie składanie zeznań przez świadka jest traktowane jako jedna z najbardziej istotnych części postępowania przygotowawczego. Artykuł prezentuje wskazówki, w jakim kierunku powinno przebiegać prowadzenie przesłuchania. Artykuł jest oparty na publikacjach książkowych i dokumentach, pochodzących od wielu znamienitych policjantów, prokuratorów oraz kryminologów. Cele, które przyświecają przedmiotowej publikacji są następujące: podkreślenie praw i obowiązków przysługujących świadkowi w postępowaniu karnym; opis procedur podczas przesłuchania; zwrócenie uwagi na proces weryfikacji zeznań.

10

Taktyka i metody przesłuchania świadka w postępowaniu przygotowawczym

57%

Kuźmiński M.

Resocjalizacja Polska

|

2014

|

issue 8/2014

119-130

PL

Autor koncentruje swoją uwagę na czynności przesłuchania świadka w sprawie karnej. Obecnie składanie zeznań przez świadka jest traktowane jako jedna z najbardziej istotnych części postępowania przygotowawczego. Artykuł prezentuje wskazówki, w jakim kierunku powinno przebiegać prowadzenie przesłuchania. Artykuł jest oparty na publikacjach książkowych i dokumentach, pochodzących od wielu znamienitych policjantów, prokuratorów oraz kryminologów. Cele, które przyświecają przedmiotowej publikacji są następujące: podkreślenie praw i obowiązków przysługujących świadkowi w postępowaniu karnym; opis procedur podczas przesłuchania; zwrócenie uwagi na proces weryfikacji zeznań.

EN

The author focuses on the activity of witness interrogation during a criminal case. Currently, making statements by a witness is treated as one of the most important parts of the preparatory proceeding. The article presents the ways in which an interrogation should be carried out. The article is based on books and documents deriving from many eminent police officers, public prosecutors and criminologists. The aims of the paper are as follows: outlining the rights and obligations of a witness in a criminal proceeding; description of procedures during questioning; drawing attention do the process of verifying statements.

11

Optimization of student-fencers’ tactical training

57%

Kriventsova I., Iermakov S., Bartik P., Nosko M., Cynarski W. J.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

|

2017

|

vol. 17

|

issue 3

21-30

EN

Purpose. To work out and experimentally test the effectiveness of tactical training means and methods in the initial stages of student- fencers’ accelerated training. Methods. In the experiment 2nd year students from two academic groups at the university (n=50) participated. In their first year students undertook fencing training twice a week (2 hours per session). The first group (n=24) was an experimental group (EG), the second (n=26) the control (CG). At the beginning of the experiment the technical-tactic fitness of the students in both groups was approximately equal. The experiment lasted 7 months. All the students gave their written consent to participate in the experiment. Results. It was found that the exercises for distant manoeuvring, for non-defensive duels and for combat actions accelerate the formation of a personal combat style where the coach’s instructions are accurately carried out. They also motivate sportspeople to achieve the correct execution of techniques. It was also found that a fencer’s tactical thinking is formed and becomes a special combat skill where they are applied in relevant duel conditions. These requirements can be satisfied by athletes only after special training. We worked out exercises, which reflect almost the entire spectrum of tactical training for fencers. Conclusions. We have proposed a particular suite of fencing exercises to improve tactical thinking, and to expand the arsenal of combat actions as well as the circle of combat situations, preparatory actions, attacks and defences; behaviour in unexpected situations and sense of distance.

PL

Cel. Celem artykułu jest przedstawienie metod przydatnych przy wypracowaniu i przetestowaniu skuteczności środków i metod szkolenia taktycznego studentów na początkowym etapie przyspieszonego szkolenia szermierki. Metody. W doświadczeniu wzięły udział 2 grupy studentów 2 roku (n = 50). W pierwszym roku studenci ćwiczyli szermierkę dwa razy w tygodniu (2 godzinny trening). Pierwsza grupa (n = 24) była grupą eksperymentalną (EG), drugą (n = 26) – kontrolą (CG). Na początku eksperymentu sprawność techniczno-taktyczna studentów obu grup była w przybliżeniu równa. Doświadczenie trwało 7 miesięcy. Wszyscy uczestnicy wyrazili zgodę na udział w eksperymencie. Wyniki. Stwierdzono, że ćwiczenia w walce na odległość, pojedynki bez działań obronnych i bojowych, zgodnie z precyzyjnym wypełnieniem instrukcji trenera przyspieszają kształtowanie osobistego stylu walki. Motywują one także sportowców do prawidłowego wykonywania technik. Stwierdzono również, że myślenie taktyczne szermierzy jest kształtowane i staje się specjalną umiejętnością walki w przypadku odpowiedniego zastosowania w warunkach pojedynku. Wymagania te mogą zostać spełnione przez sportowców dopiero po specjalnym przeszkoleniu. Autorzy opracowali ćwiczenia, które odzwierciedlają praktycznie całe spektrum treningu taktycznego szermierzy. Wnioski. Autorzy zaoferowali specjalne kompleksy ćwiczeń szermierczych w celu poprawy myślenia taktycznego, rozszerzenia arsenału działań bojowych, a także kręgu sytuacji bojowych, akcji przygotowawczych, sposobów ataku i obrony, a także zachowania w nagłych sytuacjach i poczucia dystansu.

12

Effective tactical actions preceding scored throws categorized by weight category in international-level judo competitions

57%

Ito K., Takezawa T., Hirose N.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

|

2023

|

vol. 23

|

issue 4

16-28

EN

Background. Many previous studies have been conducted from multiple perspectives with the aim of improving performance to contribute to victory in judo. In recent years, these studies not only investigated the types and numbers of effective throws from official data but also analyzed the performance of throwing techniques including gripping configurations. Problem and aim. The purpose of this study is to clarify the most effective tactical pattern preceding scored throws in judo throwing techniques. Material and Methods. The video of 705 contests became the research target material. Six hundred eighty-five scored throws and gripping techniques preceding the scored throws were analyzed. Chi-square tests were used to verify any association between the independent variables (cross-grip, regrip, grip target, and rotational throw) and the dependent variable (score earned by throwing technique). The most effective pattern was elucidated by creating a flowchart including 36 tactical action patterns. Results. Using a two-handed grip, without using the cross grip and the regrip, gripping the collar and sleeve(s), and then performing a rotational throw was found to be the most effective tactical pattern in many weight categories. In addition, we confirmed the relationship between consecutive tactical steps in two-handed attacks. It became clear that a rotational throw when gripping the collar and the sleeve(s), and a non-rotational throw when gripping the dorsal region with at least one hand were effective. Conclusions. We could obtain data from different perspectives. By associating the multiple data points from different perspectives, coaches can give competitors more focused advice on tactics in each weight category.

PL

Tło. Wiele wcześniejszych badań zostało przeprowadzonych z różnych perspektyw w celu poprawy wyników i przyczynienia się do zwycięstwa w judo. W ostatnich latach badania te nie tylko dotyczyły rodzajów i liczby skutecznych rzutów na podstawie oficjalnych danych, ale także analizowały wykonanie technik rzutów, w tym konfiguracje chwytów. Problem i cel. Celem niniejszego badania było wyjaśnienie najbardziej skutecznego wzorca taktycznego poprzedzającego punktowane rzuty w technikach rzutów w judo. Materiał i metody. Materiałem badawczym było nagranie 705 zawodów. Zanalizowano 685 punktowanych rzutów oraz techniki chwytania poprzedzające punktowane rzuty. Test chi-kwadrat został użyty do zweryfikowania związku między zmiennymi niezależnymi (chwyt oburącz, zmiana chwytu, cel chwytu i rzut rotacyjny) a zmienną zależną (wynik uzyskany dzięki technice rzutu). Najbardziej skuteczny wzorzec został wyjaśniony poprzez stworzenie schematu obejmującego 36 wzorców taktycznych. Wyniki. Stwierdzono, że najbardziej skutecznym wzorcem taktycznym w wielu kategoriach wagowych jest użycie chwytu oburącz bez użycia chwytu krzyżowego i zmiany chwytu, chwytanie za kołnierz i rękawy, a następnie wykonanie rzutu rotacyjnego. Dodatkowo potwierdzono związek między kolejnymi krokami taktycznymi w atakach oburęcznych. Okazało się, że rzut rotacyjny przy chwycie za kołnierz i rękaw(y) oraz rzut bez rotacji przy chwycie w okolicy pleców przynajmniej jedną ręką był skuteczny. Wnioski. Autorzy uzyskali dane z różnych perspektyw. Poprzez połączenie wielu punktów danych z różnych perspektyw, trenerzy mogą udzielać zawodnikom bardziej skoncentrowanych porad taktycznych w każdej kategorii wagowej.

13

Prawoskrzydłowy manewr wojsk polsko-litewskich w bitwie pod Orszą (8 września 1514 r.)

57%

Bołdyrew A.

Roczniki Humanistyczne

|

2018

|

vol. 66

|

issue 2: Historia

25-38

EN

The battle of Orscha led up not only to clash of the Polish-Lithuanian’s united forces with the army of the Grand Duchy of Muscovy, but also to confrontation of two diffirent fighting styles. Presence of Polish-Lithuanian’s infantry and artillery had made their enemy use appropriate battle order, which made resorting to wide terrain manoeuvre, changing the place of ghatering of the main forces or jumping away to reorganisation the army impossible. The first aspect of united forces’ formation, connected with their support on the bend of the Dnieper in the area of villages Paszyno–Ruklino–Pugajłowo, made possible only defence in chosen area or attack. From between many manoeuvre carried out by united forces during the battle, this one with participation of Polish mercenary cavarly at the right-flank of the Polish-Lithuanian’s army especially draw attention to oneself. Also infantry and artillery, hidden on the south-west edge of battlefield in an alder grove overgrowning the bank of the Dnieper, acted out relevant role. The main issue of this study is clash with the Moscow regiment of the left hand. Moreover I would like to address the problem of possible similarity between this manoeuvre and earlier experience of cooperating cavalry, artillery and infantry.

PL

Bitwa pod Orszą stanowiła nie tylko konfrontację zjednoczonych sił polsko-litewskich z armią Wielkiego Księstwa Moskiewskiego, ale także dwóch odmiennych stylów walki. Obecność piechoty i artylerii polsko-litewskiej spowodowała, że ich wróg musiał zastosować odpowiedni szyk bojowy, co uniemożliwiało wykonanie szerokiego manewru terenowego, zmianę miejsca zbiórki głównych sił lub przegrupowanie armii. Pierwszy aspekt formacji sił zjednoczonych, związany z ich wsparciem na zakolu Dniepru w rejonie wsi Paszyno–Ruklino–Pugajłowo, umożliwił jedynie obronę w wybranym obszarze lub atak. Spośród wielu manewrów przeprowadzonych przez zjednoczone siły zbrojne podczas bitwy, na specjalną uwagę zasługuje ten z udziałem polskiej najemnej kawalerii na prawym skrzydle armii polsko-litewskiej. Istotną rolę ogrywała również piechota i artyleria, ukryte na południowo-zachodnim krańcu pola bitwy w olszowym gaju, który porastał brzeg Dniepru. Głównym zagadnieniem niniejszego opracowania jest prawoskrzydłowe uderzenie na wojska moskiewskie. Ponadto, autor porusza problem możliwego podobieństwa między tym manewrem a wcześniejszymi doświadczeniami współpracy kawalerii, artylerii i piechoty na polu bitwy.

14

Norwid jako strateg w kontekście rozważań o walce i wojnie

29%

Kasperski E.

Studia Norwidiana

|

2015

|

vol. 33

51-76

EN

Norwid’s deliberations about strategy were not a very well known but important and inventive current in his thought and literary work. In his concise essay La philosophie de la guerre, in the rhapsody Fulminant and in numerous poems, poetical digressions, remarks, notes and memorials the writer defined strategy as a domain of knowledge, a kind of art and a practical skill, necessary to reach long-range historical aims, and especially – in the particular situation of the partitions of Poland and in the face of the lost uprisings – to conduct an efficient struggle for independence, ending in a success. Opposing the long-term planning and strategic actions to a war, a battle, a skirmish and short-term plots – or in one word: to “bloody episodes, “convulsive straining”, futile martyrdom and fatalities, Norwid advocated a peaceful struggle carried on incessantly and consistently, a struggle that aimed at realizing positive human values, and not selfish goals. He thought that this kind of “struggle is a normal task of Humanity” and a universal law of history; whereas bloody war – is a license and an exception, acceptable only in the situation of a “just war”, in defense of universal values that were violated. According to this conception the writer contrasted the “soldier’s” attitude capable of he-roism first of all in everyday life and everyday work, with the “marauding soldier’s” one, taking one’s anger out on other people in aggression, violence; one greedy for blood and revenge. Hence in Norwid’s understanding it was the ability to predict and forestall events and to take precautionary measures in time that was the essence of strategy. He also connected successful strategy with working out and keeping to “a perfectly well conceived plan” that, owing to earlier preparations, concentrating the means in the right place and time, as well as to well thought out maneuvers, eliminated or reduced to a necessary minimum the use of physical force and violence towards the opponent. The basis of strategy was then formed by a long-range intellectual conception, and also by the ability to carry on struggle with various means, including also struggle “on the field of the idea” and “on the field of the word”.

15

Norwid jako strateg w kontekście rozważań o walce i wojnie

29%

Kasperski E.

Studia Norwidiana

|

2015

|

vol. 33

51-76

EN

Norwid’s deliberations about strategy were not a very well known but important and inventive current in his thought and literary work. In his concise essay La philosophie de la guerre, in the rhapsody Fulminant and in numerous poems, poetical digressions, remarks, notes and memorials the writer defined strategy as a domain of knowledge, a kind of art and a practical skill, necessary to reach long-range historical aims, and especially – in the particular situation of the partitions of Poland and in the face of the lost uprisings – to conduct an efficient struggle for independence, ending in a success. Opposing the long-term planning and strategic actions to a war, a battle, a skirmish and short-term plots – or in one word: to “bloody episodes, “convulsive straining”, futile martyrdom and fatalities, Norwid advocated a peaceful struggle carried on incessantly and consistently, a struggle that aimed at realizing positive human values, and not selfish goals. He thought that this kind of “struggle is a normal task of Humanity” and a universal law of history; whereas bloody war – is a license and an exception, acceptable only in the situation of a “just war”, in defense of universal values that were vio¬lated. According to this conception the writer contrasted the “soldier’s” attitude capable of he-roism first of all in everyday life and everyday work, with the “marauding soldier’s” one, taking one’s anger out on other people in aggression, violence; one greedy for blood and revenge. Hence in Norwid’s understanding it was the ability to predict and forestall events and to take precautionary measures in time that was the essence of strategy. He also connected successful strategy with working out and keeping to “a perfectly well conceived plan” that, owing to earlier preparations, concentrating the means in the right place and time, as well as to well thought out maneuvers, eliminated or reduced to a necessary minimum the use of physical force and violence towards the opponent. The basis of strategy was then formed by a long-range intellectual conception, and also by the ability to carry on struggle with various means, including also struggle “on the field of the idea” and “on the field of the word”.

Refine search results

Armia Królestwa Bosporańskiego w wojnie lat 45–49

Aspekty taktyczne działania zbrojnego podziemia tzw. II konspiracji na przykładzie wybranych akcji bojowych zgrupowania Henryka Lewczuka ps. „Młot”

Pokonanie przeszkody wodnej pod wodą przez pododdziały czołgów – aspekt taktyczny

Pozorowana sytuacja zakładnicza i jej konsekwencje. Zamach w Orlando (USA, Floryda)

Simulated hostage taking and its consequences. Orlando shooting case

Strategies and Tactics of the Lithuanian Women’s Movement: Retrospective Analysis

The importance of information blocks, which form the basis of tactical knowledge at different stages of long-term development in modern Olympic combat sports

„Suchą stopą” czy „skacząc w fale”. Przekraczanie rzek przez wojska polskie od XI do początku XVI wieku

Tactics and methods of questioning witnesses in preparatory proceedings

Taktyka i metody przesłuchania świadka w postępowaniu przygotowawczym

Optimization of student-fencers’ tactical training

Effective tactical actions preceding scored throws categorized by weight category in international-level judo competitions

Prawoskrzydłowy manewr wojsk polsko-litewskich w bitwie pod Orszą (8 września 1514 r.)

Norwid jako strateg w kontekście rozważań o walce i wojnie

Norwid jako strateg w kontekście rozważań o walce i wojnie