Search results

1

Zasada taniości opodatkowania w polskim postępowaniu podatkowym

100%

Staniszewski M.

Studia Administracyjne

|

2009

|

issue 1

131-157

PL

Postępowanie podatkowe służy realizacji praw i obowiązków uczestników tego postępowania, wynikających z prawa podatkowego materialnego. Zmierza ono zatem do realizacji zobowiązania podatkowego , a ściślej mówiąc, realizacji praw i obowiązków podatnika.

EN

The general rules of taxation proceedings have character of legal norms and due to that fact they are legally binding to the tax authorities. On the one hand they indicate the model of proceedings while on the other hand they are guidelines for acting. Not only do many obligations addressed to tax authorities arise from these rules but also methods of acting which have the unilateral character.

2

Ruling as a form of settlement of an individual tax case: Considerations exemplified by tax overpayment

80%

Drozdek A.

Studia Administracyjne

|

2020

|

issue 12

5-16

EN

The ruling on the application of tax overpayment is a formal act which does not prejudge the existence of tax arrears, but which provides information on the way the payment is credited. The credit is legally binding. Therefore, the ruling on the credit only confirms that it has been effected. The amount of the tax liability or arrears shall not be verified in the credit decision. The amounts shall be fixed or determined in accordance with their respective procedures. The ruling is a formal condition for the overpaid tax to be credited against outstanding and current tax liabilities. The ruling has legal effects in the sense that as for the date of crediting the overpayment, tax arrears no longer exist.

3

Niezdolność świadków do spostrzegania lub komunikowania spostrzeżeń w postępowaniu administracyjnym i w postępowaniu podatkowym

70%

Paduch A.

Forum Prawnicze

|

2018

|

issue 2 (46)

78–95

EN

The study discusses main issues arising from the regulation of witnesses’ incapa- bility of perception and communication of observations under Polish administra- tive and tax proceedings. The proper collecting of evidences is the core matter of administrative and tax proceedings. In cases where hearing witnesses is necessary, identifying a group of persons capable of testifying is a key element in order to guarantee proper factual findings. Polish procedural law, administrative and tax law in detail, defines this circle by establishing groups of people who are inca- pable of testifying. The key group of persons incapable of testifying consists of those who are unable to perceive or communicate their own observations. That wording, used in the regulation of the Polish Code of Administrative Proceedings and Tax Ordinance, is inexact. In order to specify the group covered by the scope of this provision it is necessary to use not only textual, but also substantive interpre- tation. It is important to highlight that an interpretation of Polish administrative and tax proceedings in the area of capability to testify includes international treaties and the Universal Declaration of Human Rights, the UN Convention of Rights of Persons With Disabilities, and the UN Convention of Rights of The Child. The interpretation should also include science and medicine results.

4

Przestrzeganie praw podatników przez wybrane urzędy skarbowe i izby skarbowe – obsługa obywateli przez administrację

70%

Szymańska W.

Kontrola Państwowa

|

2015

|

vol. 60

|

issue 1 (360)

98-115

EN

Over the recent years, the percentage of decisions overruled by appeal bodies and administrative courts has been decreasing systematically. However, the quality of decisions is still unsatisfactory. The percentage has increased of decisions by the first instance against which taxpayers have appealed. NIK has examined whether tax bodies respect the rights of taxpayers, whether they treat them in a friendly manner, and whether they do not abuse the law and their position of a state authority. The performance of tax bodies has been assessed in the following areas: tax controls, tax proceedings, the quality of decisions, the use of the right to make the decisions immediately implemented, as well as the application of the tax liabilities security procedure. The audit has also examined the performance of duties aimed at conducting business activity in an easier manner, providing effective and friendly services for taxpayers, and information activities.

5

Pełnomocnik jako reprezentant strony w jurysdykcyjnym postępowaniu podatkowym – wybrane aspekty

61%

Nowak I.

Przegląd Prawa Publicznego

|

2013

|

issue 12

45-57

EN

The objective of this article is to present and analyse the chosen aspects connected with the granting of the power of attorney in the jurisdictional execution of taxes. The author notes that granting the power of attorney, specification of its scope and contents depends solely on the tax payer’s will. However, the moment at which the attorney “enters” into the tax case as a representative of a party is the submitting the power of attorney or its copy to the documents of the case. In other words, power of attorney in the tax procedure must be manifested in order for this information to reach the tax authority. The article’s objective is also to establish if the power of attorney granted in the tax procedure is effective in the tax audit, audit activities, enforcement proceedings or proceedings to secure claim.

6

Czy potrzebna jest prekluzja dowodowa w procedurach podatkowych?

61%

Etel L., Strzelec D.

Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem

|

2021

|

vol. 13

|

issue 4

88-105

EN

The purpose of the article is to answer the question whether it is legitimate to consider the implementation of evidence preclusion as an institution that disciplines the parties to tax proceedings to submit evidence. Evidence preclusion consists in statutory setting of a deadline until which a taxpayer may provide evidence. The evidence may no longer be submitted after the deadline. This issue is prompted by the fact that the idea of implementing such an institution emerged in the recent draft amendments to the provisions of the Tax Ordinance Act. Admittedly, the legislator did not work further on those provisions, however, given the widely known dynamics of adopting certain fiscal tax regulations in recent years, it is worth having a closer look at the idea. The fact that it is the amendment to the substantive law provisions that currently comes to the fore does not mean that the legislator may not return to the abandoned ideas in the area of the tax procedure. That is why it is at this stage that one should have a look at the institution of evidence preclusion and try not only to analyse the objectives of the draft amendments to the Tax Ordinance Act, but primarily to assess how that institution functions in other branches of Polish law and how it is evaluated in the doctrine. This will allow for a conclusion that evidence preclusion should not be applied in tax proceedings or tax audits and the legislator should definitely give up on the idea of transposing it into the tax law.

PL

Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, czy w sprawach podatkowych zasadne jest rozważenie wprowadzenia prekluzji dowodowej jako instytucji dyscyplinującej strony postępowania podatkowego do przedkładania materiału dowodowego w sprawie. Do podjęcia tego zagadnienia skłania fakt, że pomysł wprowadzenia takiej instytucji pojawił się w niedawnym projekcie zmian przepisów ordynacji podatkowej. Co prawda ustawodawca nie podjął dalszych prac nad tymi przepisami, to jednak z uwagi na powszechnie znaną w ostatnich latach dynamikę uchwalania pewnych regulacji podatkowych mających spełniać funkcje fiskalne warto przyjrzeć się bliżej temu pomysłowi. To, że aktualnie na pierwszy plan wybija się zmiana przepisów prawa materialnego, nie oznacza, że niebawem ustawodawca nie może powrócić do pozostawionych pomysłów w obszarze procedury podatkowej. Przy dokonywaniu oceny, czy taka instytucja w postępowaniu podatkowym jest potrzebna, należałoby przyjrzeć się, jak instytucja ta funkcjonuje w innych gałęziach prawa polskiego i jak jest oceniana w doktrynie. Pozwoli to sformułowanie wniosku, że prekluzja dowodowa nie powinna być stosowana w postępowaniu podatkowym i kontroli podatkowej, a z pomysłów jej recypowania na grunt prawa podatkowego ustawodawca powinien zrezygnować definitywnie.

7

Odmowa wszczęcia postępowania podatkowego - glosa do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5.07.2018 r. (I FSK 1277/16)

61%

Lipińska A.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2021

|

issue 8

64-68

EN

The article is a criticism of the Supreme Administrative Court (NSA) Judgment concerning the issue of ruling on a refusal to initiate proceedings, in proceedings commenced at the request of the party. Therefore, the scope of the party's rights in tax proceedings and the nature of the proceedings regarding the refund of value-added tax were analysed. On their basis, it was found that the refusal to initiate proceedings, issued according to Article 165a § 1 of the Tax Ordinance Act, applies only to proceedings inaugurated at the request of the party. Accordingly, it is not authorised to refuse to instigate the proceedings to credit the tax refund towards the liabilities indicated by the taxpayer.

PL

Glosa stanowi krytykę podjętego przez Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzygnięcia dotyczącego wydania przez organ podatkowy postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania podatkowego w przypadku postępowania wszczynanego na wniosek. W związku z tym analizie poddano zakres uprawnień strony w postępowaniu podatkowym oraz charakter postępowania w przedmiocie zwrotu podatku od towarów i usług. Na jej podstawie stwierdzono, że postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania, wydane w myśl art. 165a § 1 o.p., dotyczy wyłącznie postępowań wszczynanych na wniosek. Nie jest zatem dopuszczalna odmowa wszczęcia postępowania w sprawie o zaliczenie zwrotu podatku na poczet wskazanych przez podatnika zobowiązań.

8

Glosa do Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 11 lutego 2011 r. I SA/Wr1456/10

61%

Grzybowski P.

Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM

|

2013

|

issue 3

153-164

PL

Opracowanie dotyczy pojęcia zasady prawdy materialnej w postępowaniu podatkowym. Głównym celem glosy było wskazanie rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych w zakresie interpretowania owej zasady na gruncie dowodzenia w postępowaniu podatkowym. Po krótkim wprowadzeniu, przytoczeniu stanu faktycznego w sprawie, przedstawieniu stanowiska zajętego przez WSA we Wrocławiu, został przytoczony szereg argumentów przemawiających za odmówieniem słuszności sentencji oraz uzasadnieniu glosowanego wyroku. W omawianej sprawie sąd przyjął, że w postępowaniu podatkowym, podczas dowodzenia, istnieje możliwość przejmowania przez uczestników tego postępowania inicjatywy procesowej. Sposób argumentacji oraz sformułowanie tezy wyroku wskazuje, iż sąd w przedmiotowej sprawie świadomie posługiwał się na gruncie prawa podatkowego rozwiązaniami, które reguluje Kodeks cywilny. W opracowanej glosie autor polemizuje z treścią uzasadnienia wyroku WSA we Wrocławiu oraz odpowiada na pytania związane z realizacją zasady prawdy materialnej w postępowaniu podatkowym. Jednocześnie autor poddaje w wątpliwość możność stosowania na gruncie prawa publicznego przepisów wywodzących się z prawa cywilnego oraz formułuje w tym względzie proponowane rozwiązania.

EN

The article discusses the principle of objective truth in tax proceedings. The main aim of the commentary is to present the differences in the judicature of administrative courts regarding the interpretation of the abovementioned principle in tax proceedings. After a short introduction, followed by the presentation of factual circumstances and the standpoint of WSA [the Provincial Administrative Court] in Wrocław, numerous arguments for the justness of the court sentence and the justification of the commented ruling were provided. In the discussed case, the court is of the opinion that the participants of tax proceedings can take over the initiative while proving in the evidentiary proceedings. The arguments of the court and the formed points of the judgment indicate that the court consciously applied the solutions from the Civil Code to the tax law. In this commentary, the author questions the reasons of the judgment of WSA in Wrocław and answers the queries concerning the execution of the principle of objective truth in tax proceedings. Simultaneously, some doubts are raised regarding the possibility of implementation of the provisions originating in the civil law to the public law, and thus some answers to the issue in question are suggested.

9

Występowanie aplikanta adwokackiego w postępowaniach przed organami podatkowymi i kontroli skarbowej

61%

Bernat R.

Studia i Materiały

|

2016

|

issue 1/2016 (20)

178-187

PL

Adwokat może działać samodzielnie jako pełnomocnik w postępowaniu podatkowym i kontroli skarbowej lub udzielić substytucji aplikantowi adwokackiemu. Celem artykułu jest wskazanie zakresu czynności, jakie aplikant może dokonywać, reprezentując podatnika. Aktualnie kwestia ta nie jest odrębnie uregulowana, a w piśmiennictwie nie wyraża się zainteresowania tym tematem. W artykule zastosowano analityczną oraz językowo-logiczną metodę badawczą. Autor dokonywał interpretacji tekstów prawnych poprzez zastosowanie wykładni językowej, celowościowej, systemowej, ale także odnosząc się do wyników wykładni sądowej i operatywnej. Wskutek przeprowadzonych badań stwierdzono, że aplikant uprawniony jest do dokonywania w imieniu strony wszystkich czynności w zakresie wspomnianych postępowań z wyłączeniem tych przypisanych do pełnomocników profesjonalnych (adwokat, radca prawny, doradca podatkowy) lub czynności wykonywanych wyłącznie przez stronę. Jako wniosek de lege lata należy uznać, że obowiązujące przepisy w dostateczny sposób umożliwiają aplikantom adwokackim występowanie jako substytut w imieniu podatnika lub kontrolowanego. Dlatego też warto, aby adwokaci częściej przekazywali tego typu sprawy aplikantom a sami aplikanci przejawiali zaangażowanie w nabywaniu zarówno wiedzy merytorycznej, jak i praktycznej w sprawach podatkowych i dotyczących kontroli skarbowej.

EN

The attorney-at-law can act independently as the attorney in tax proceedings and the tax audit or to grant the apprentice advocate the substitution. Indicating the scope of activities is a purpose of the article which the apprentice can make representing the taxpayer. Currently this matter separately isn’t settled and in the tax literature an interest in this subject isn’t being expressed. Analytical and linguistic-logical research methods were applied. The author made interpretation of legal texts by applying the linguistic, purpose, system interpretation but also referring to results of interpretation court and carried out by the revenue office. As a result of conducted examinations it is stated, the apprentice is authorized to make all action on behalf of the side in recalled proceedings with the shutdown of the ones assigned to professional attorneys (attorney-at-law, legal adviser, tax adviser) or of activities performed exclusively by the side. As the de lege lata postulate should be recognized, that applicable regulations in the sufficient way enable apprentice advocates to act as substitute on behalf of the taxpayer or controlled. Therefore, it is worthwhile so that attorneys-at-law more often refer cases of this type to apprentices and very apprentices displayed employing in purchasing both the technical knowledge and fiscal audit practical about tax and concerning matters.

10

Decyzja jako dowód w postępowaniu podatkowym

61%

Willenberg A.

Kwartalnik Prawa Podatkowego

|

2017

|

issue 2

87-111

EN

The author deals with the issue of acceptability of using tax decision as evidence in another tax proceeding. The subject of in-depth deliberations is the question of recognizing a tax decision as an official documents and consequences thereof. In the light of the statutory regulation (Art. 194 of The Tax Ordinance Act) a decision, just like every official document, takes advantage of the presumption of accuracy. This presumption is challengeable with every counter-proof, because factual findings are most important in a tax proceeding (Art. 122 of The Tax Ordinance Act). Presumption of credibility does not cover the whole content of the decision. In accordance with the predominant tendency in recent years in the case-law of administrative courts, presumption of credibility has been limited to the operative part of the decision. As a result, the factual circumstances included in its justification ceased to be covered with presumption of accuracy. For a tax authority, this change has vital, practical significance. It prevents treating “others’” tax decisions as the only and sufficient proof when formulating settlement and factual justification of “own” decision.

PL

Autorka porusza problematykę dopuszczalności wykorzystania decyzji podatkowej jako dowodu w innym postępowaniu podatkowym. Przedmiot szczegółowych rozważań stanowi kwestia uznania decyzji podatkowej za dokument urzędowy oraz tego konsekwencje. W świetle regulacji ustawowej (art. 194 Ordynacji podatkowej) decyzja, jak każdy dokument urzędowy, korzysta z domniemania zgodności z prawdą. To domniemanie jest wzruszalne za pomocą każdego przeciwdowodu, ponieważ najważniejsza w postepowaniu podatkowym jest realizacja zasady prawdy materialnej (art. 122 Ordynacji podatkowej). Domniemanie wiarygodności nie obejmuje całej treści decyzji. Zgodnie z dominującą w ostatnich latach tendencją w orzecznictwie sądów administracyjnych, domniemanie zgodności z prawdą ogranicza się do sentencji decyzji. W rezultacie okoliczności faktyczne, zawarte w jej uzasadnieniu, przestały być objęte tym domniemaniem. Dla organu podatkowego ta zmiana ma istotne znaczenie praktyczne. Uniemożliwia traktowanie „cudzych” decyzji podatkowych za jedyny i wystarczający dowód przy formułowaniu rozstrzygnięcia wraz z uzasadnieniem faktycznym „własnej” decyzji.

11

Z aktualnej problematyki podatków lokalnych w Republice Słowackiej

51%

Molitoris P.

Warmińsko-Mazurski Kwartalnik Naukowy, Nauki Społeczne

|

2015

|

issue 3

103-113

PL

Podatki lokalne są ważną częścią budżetów samorządów terytorialnych. Najbardziej dochodowym z nich jest podatek od nieruchomości. Możliwość decydowania przez gminy o stawce tego podatku jest przedmiotem narastającej krytyki. Krytyka dotyczy nieuzasadnionego zróżnicowania wysokości stawek podatkowych wobec podobnych podmiotów, które może być traktowane w środowisku biznesowym jako praktyka dyskryminacyjna.

EN

Local taxes are an important component of local government budgets. The most profitable share are real estate taxes. Of late the relative freedom of municipal authorities to define tax bases according to own discretion has become the target of increasing criticism. The criticism is mainly centered on the arbitrary difference in taxes raised on comparable objects, a proceeding which within business circles is considered a form of discrimination.

12

Lack of Participation of a Party in Tax Proceedings as a Premise for Re-instituting the Proceedings

51%

Różycka J.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2016

|

vol. 25

|

issue 4

EN

The subject of these considerations is re-instituting tax proceedings on the basis of the premise that a party has not participated in the tax proceedings (Article 240 § 1 point 4 of the Tax Regulations Act). The premise of the lack of participation of a party in proceedings is significant taking into account the general rule of tax proceedings: the rule of an active participation of a party in tax proceedings. The procedure of re-instituting proceedings on the basis of the above-mentioned premise enables to verify the final decision in the case when one party has been deprived of the possibility of participating in the proceedings through no fault of their own. The article analyzes the premises of re-instituting proceedings on the basis of a doctrine and a body of rulings, the method of re-instituting proceedings and the course of such procedure.

PL

Przedmiotem niniejszych rozważań jest wznowienie postępowania podatkowego w oparciu o przesłankę braku udziału strony w postępowaniu (art. 240 § 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej). Przyczyna, jaką jest niezawiniony brak udziału strony w postępowaniu, ma istotne znaczenie z punktu widzenia ogólnej zasady postępowania podatkowego – zasady czynnego udziału strony w postępowaniu podatkowym. Instytucja wznowienia postępowania w oparciu o omawianą przesłankę umożliwia weryfikację ostatecznego rozstrzygnięcia w sytuacji, gdy strona bez swej winy zostanie pozbawiona możliwości udziału w postępowaniu. W artykule analizie poddano zarówno przesłanki wznowienia postępowania w oparciu o poglądy doktryny i orzecznictwa, jak i sposób wznowienia postępowania oraz jego przebieg.

13

Prawo podatnika do czynnego udziału w postępowaniu dowodowym

51%

Skrok I.

Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem

|

2017

|

vol. 9

|

issue 1

154-173

EN

A taxpayer as a participant in the tax proceeding aiming to issue a tax decision has a significantly weaker position than the tax authority. Nevertheless, the taxpayer has a number of powers, including powers arising from the principle of providing the taxpayer with active participation in proceedings. The author discusses the taxpayer’s right to influence the conduct of proceedings in connection with a proposed evidence inquiry or an assessment of the completeness of evidence collected by the body which may be expressed in the opinion in this matter before the decision is issued. This article is an attempt to answer the question – taking into account the case law of the administrative courts, 200, 187 § 1 and 188 of the Ordinance – whether the existing legal regulations are a guarantee of respect by the tax rules of the active participation of the taxpayer in tax proceedings.

PL

Podatnik jako uczestnik postępowania podatkowego zmierzającego do wydania decyzji w sprawie podatkowej ma zdecydowanie słabszą pozycję od organu podatkowego. Niemiej jednak jest wyposażony w szereg uprawnień, w tym uprawnień wynikających z zasady zapewnienia podatnikowi czynnego udziału w postępowaniu. Autorka podejmuje rozważania na temat prawa podatnika do wpływania na przebieg postępowania w związku ze zgłoszoną inicjatywą dowodową czy oceną kompletności zebranego przez organ materiału dowodowego, która może się wyrażać w wypowiedzeniu się w tej materii przed wydaniem decyzji. Artykuł jest próbą na udzielenia odpowiedzi na pytanie – biorąc pod uwagę orzecznictwo sądów administracyjnych zapadłych na gruncie art. 200, 187 § 1 i 188 Ordynacji – czy istniejące unormowania prawne stanowią gwarancję respektowania przez organy podatkowe zasady czynnego udziału podatnika w postępowaniu podatkowym.

14

Zmodyfikowane narzędzia polityki podatkowej gmin w związku z pandemią Covid-19. Wybrane zagadnienia prawne

51%

Krzysztofik-Pelka M.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2021

|

vol. 2

|

issue XXI

81-90

EN

Regulations established in connection with the COVID-19 pandemic modified the legal instruments existing in tax proceedings. The issue of delivering tax correspondence has changed. The handwritten signature of the person collecting the parcel is no longer mandatory. It was replaced with the possibility of providing the last four digits of the ID card with the name and surname and the note „signature refusal - epidemiological threat“. Moreover, during the period of an epidemiological threat and an epidemic, unclaimedtax correspondence could not be considered by the tax authority as delivered pursuant to art. 150 of the Tax Code. Moreover, time limits in tax proceedings were suspended during both these states. The suspension of the time limits made it possible to perform activities at a later date. This solution was especially important for taxpayers who, due to many restrictions, could not fulfill their legal obligations. Unfortunately, the established regulations caused many problems and difficulties for tax authorities, which often faced problems with their interpretation and application.

PL

Regulacje ustanowione w związku z pandemią COVID-19 zmodyfikowały istniejące w postępowaniu podatkowym instrumenty prawne. Zmianie uległa kwestia doręczenia korespondencji podatkowej. Własnoręczny podpis osoby odbierającej przesyłkę przestał być obowiązkowy. Zastąpiono go możliwością podania czterech ostatnich cyfr dowodu osobistego z jednoczesnym wskazaniem imienia i nazwiska i adnotacją „odmowa podpisu – zagrożenie epidemiologiczne”. Co więcej, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii nieodebrana korespondencja podatkowa nie mogła być przez organ podatkowy uznana za doręczoną w myśl art. 150 Ordynacji podatkowej. Ponadto w okresie obu tych stanów zawieszono bieg terminów w postępowaniu podatkowym. Zawieszenie terminów pozwoliło na dokonanie czynności w terminie późniejszym. Rozwiązanie to było szczególnie ważne dla podatników, którzy z powodu wielu obostrzeń nie mogli wypełnić prawnych obowiązków. Niestety, ustanowione przepisy przysporzyły wielu problemów i trudności organom podatkowym, które często miały problem z ich interpretacją oraz stosowaniem.

15

Zawieszenie biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w postępowaniu z udziałem pełnomocnika podatnika – uchwała naczelnego sądu administracyjnego z dnia 18 marca 2019 roku, sygn. Akt I fps 3/18

51%

Piasecka P.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2020

|

vol. 4

|

issue XX

165-180

EN

Discrepancies in the jurisprudence of the Supreme Administrative Court and Voivodship Administrative Courts concerning the issue of the effectiveness of suspension of the limitation period for a tax liability in a case in which the taxpayer is represented by an attorney, led to a panel of seven judges of the Supreme Administrative Court adopting a resolution in the case no act I FPS 3/18. This resolution was a foregone conclusion on the role of the representative appointed by the party in the proceedings before the tax authority, stating that the omission of the representative in the proceedings has the same effects as the omission of the party, hence the delivery of the notice to the party about the suspension of the limitation period for the tax liability without taking into account the representative is ineffective. The position of the Supreme Administrative Court leads to the implementation of the principle of active participation of a party in tax proceedings, expressed in the right to appoint a representative in all activities of the proceedings that do not require their personal participation, including, of course, receiving notices sent to a party pursuant to Art. 70c the Tax Ordinance even if the notification is made by the tax authority, before which no proceedings with the participation of the party’s representative are pending. In addition, the legal issue presented for resolution as relating to the issue of the limitation period is extremely important for the actions taken by tax authorities. It also plays an invaluable role for the jurisprudence of administrative courts and, above all, for strengthening the taxpayer’s ability to effectively invoke the statute of limitations on tax liabilities.

PL

Rozbieżności w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego i wojewódzkich sądów administracyjnych wokół zagadnienia skuteczności zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w sprawie, w której podatnik jest reprezentowany przez pełnomocnika, doprowadziły do podjęcia przez skład siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego uchwały w sprawie o sygn. akt I FPS 3/18. W uchwale tej przesądzono o roli pełnomocnika ustanowionego przez stronę w postępowaniu przed organem podatkowym, stwierdzając, że pominięcie pełnomocnika w czynnościach postępowania wywołuje takie same skutki jak pominięcie strony, stąd doręczenie stronie zawiadomienia o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego bez uwzględnienia pełnomocnika jest bezskuteczne. Stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego prowadzi do urzeczywistnienia zasady czynnego udziału strony w postępowaniu podatkowym wyrażającej się w uprawnieniu do ustanowienia pełnomocnika we wszystkich czynnościach postępowania, które nie wymagają jej osobistego udziału, w tym do odbierania zawiadomień wystosowanych do strony w trybie art. 70c o.p., i to nawet wówczas, jeżeli zawiadomienia tego dokonuje organ podatkowy, przed którym nie toczy się żadne postępowanie z udziałem pełnomocnika strony. Poza tym przedstawione do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne jako odnoszące się do problematyki terminu przedawnienia ma niezwykle istotne znaczenie dla działań podejmowanych przez organy podatkowe. Nieocenioną rolę odgrywa również dla praktyki orzeczniczej sądów administracyjnych, a przede wszystkim dla umocnienia zagwarantowanych podatnikowi możliwości skutecznego powołania się na przedawnienie zobowiązania podatkowego.

16

Zasada dwuinstancyjności postępowania podatkowego a zmiana materialnoprawnej podstawy decyzji wymiarowej

51%

Filipczyk H.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2021

|

issue 7

8-17

EN

The article aims to verify whether the principle of two-tier proceedings is infringed where in the assessment decision issued in the appeal proceedings, case facts are qualified under the law differently than in the first-instance decision - whereby the substantive legal grounds of the resolution are changed. "Tax case" resolved in the assessment decision is to fix or determine the amount of tax liability. Therefore, change in legal qualification of the case facts and, as a consequence, in the substantive legal ground of the appeal resolution, does not bring about the change of the tax case - i.e., the loss of its identity. Such decision of the appeal authority does not infringe the taxpayer's constitutional right to appeal or the principle of two-tier proceedings.

PL

Celem artykułu jest sprawdzenie, czy przyjęcie w decyzji wymiarowej wydanej w postępowaniu odwoławczym innej kwalifikacji prawnej stanu faktycznego niż przyjęta w decyzji wydanej w pierwszej instancji, prowadzące do zmiany materialnoprawnej podstawy rozstrzygnięcia, narusza zasadę dwuinstancyjności postępowania podatkowego. „Sprawą podatkową” rozstrzyganą decyzją wymiarową jest ustalenie lub określenie wysokości zobowiązania podatkowego. W konsekwencji zmiana kwalifikacji prawnej stanu faktycznego i będąca jej konsekwencją zmiana podstawy prawnej rozstrzygnięcia odwoławczego nie prowadzi do zmiany sprawy podatkowej - tzn. utraty jej tożsamości. Taka decyzja organu odwoławczego nie narusza konstytucyjnego prawa podatnika do odwołania ani zasady dwuinstancyjności.

17

Ochrona przedsiębiorcy w ogólnym postępowaniu administracyjnym i podatkowym

51%

Bulejak R.

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

|

2019

|

vol. 14

|

issue 16 (2)

27-47

EN

This article deals with the issue of protection of entrepreneurs’ rights in the course of administrative and tax proceedings. The Constitution of Business has introduced a special catalogue of general principles. Additionally, the institution of the Small and Medium Enterprises Ombudsman has been established. In the opinion of the Author, the adopted regulations clearly indicate the special role of an entrepreneur in a democratic rule of law.

PL

Niniejszy artykuł porusza zagadnienie ochrony praw przedsiębiorców w toku postępowania ogólnego administracyjnego oraz podatkowego. Konstytucja Biznesu wprowadziła szczególny katalog zasad ogólnych. Dodatkowo została powołana instytucja Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców. W opinii Autora, przyjęte regulacje wskazują wyraźnie na szczególną rolę przedsiębiorcy w demokratycznym państwie prawnym.

18

Dowód z ksiąg podatkowych w postępowaniu podatkowym – glosa do wyroku Najwyższego Trybunału Administracyjnego z dnia 19 stycznia 1934 r., l. rej. 4663/31

51%

Teszner K.

Miscellanea Historico-Iuridica

|

2023

|

vol. 22

|

issue 1

287-301

EN

The judicature is replete with examples of administrative court rulings, the significance of which is legally significant. This is because they not only influenced subsequent lawmaking, but also set the direction of jurisprudence for a long time, beginning the formation of a new line of jurisprudence. On the centenary of the establishment of the Supreme Administrative Court (NTA), it is worth recalling one such judgment. On 19 January 1934, a panel of the NTA heard a case on the complaint of Emma Wehr against the decision of the Income Tax Appeal Board at the Bydgoszcz Tax Chamber, which concerned the assessment of income tax for the year 1927. In examining the taxpayer’s complaint, the NTA focused on the faulty conduct of the tax proceedings by the tax authorities, which had completely rejected evidence from the business books. Consequently, as the complete rejection of these books was inadmissible and to the detriment of the applicant, the NTA, on the basis of Article 84(3) of the Decree of the President of the Polish Republic on the Supreme Administrative Court, annulled the contested decision. In the judgment, the Court set out the requirements that a taxpayer’s business books should meet in order to constitute evidence in tax proceedings. The scope of these requirements and the relevance of the NTA’s views to current practice are analysed in this gloss.

PL

W judykaturze liczne są przykłady orzeczeń sądów administracyjnych, których znaczenie jest prawnie doniosłe. Wpływały one bowiem nie tylko na późniejsze stanowienie prawa, ale również na długo wyznaczały kierunek orzekania, początkując kształtowanie się nowej linii orzeczniczej. W stulecie powstania Najwyższego Trybunału Administracyjnego (NTA) warto przypomnieć jeden z takich wyroków. W dniu 19 stycznia 1934 r. skład orzekający NTA rozpoznał sprawę ze skargi Emmy Wehr na decyzję Komisji Odwoławczej do spraw podatku dochodowego przy Izbie Skarbowej w Bydgoszczy, która dotyczyła wymiaru podatku dochodowego na rok 1927. Rozpoznając skargę podatnika, NTA skupił się na wadliwym prowadzeniu postępowania podatkowego przez organy skarbowe, które całkowicie odrzuciły dowód z ksiąg gospodarczych. W konsekwencji, ponieważ zupełne odrzucenie tych ksiąg było niedopuszczalne i nastąpiło ze szkodą dla skarżącej, NTA na podstawie art. 84 pkt 3 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej o Najwyższym Trybunale Administracyjnym2 uchylił zaskarżoną decyzję. W wyroku Trybunał określił wymagania, jakim powinny odpowiadać księgi gospodarcze podatnika, aby mogły stanowić dowód w postępowaniu podatkowym. Zakres tych wymogów oraz znaczenie poglądów NTA dla obecnej praktyki poddano analizie w niniejszej glosie.

19

Wyjątki od zasady doręczania przez organy podatkowe profesjonalnym pełnomocnikom pism procesowych przy użyciu środków komunikacji elektronicznej

51%

Krzykowski P.

Kwartalnik Prawa Podatkowego

|

2022

|

issue 4

193-213

EN

The aim of this article is to analyse the statutory premises justifying the tax authorities’ departure from the rule of delivering procedural writs to professional attorneys by means of electronic communication in accordance with Article 144 § 3 of the Tax Ordinance in the wording in force until 5 October 2021 and to assess the legislative changes introduced by the Act of 18 November 2020 on electronic delivery (Journal of Laws of 2020, item 2320) in this respect. Based on the jurisprudence of administrative courts to date, the author makes a comprehensive assessment of the new legal regulations.

PL

Celem niniejszego artykułu jest analiza przesłanek ustawowych uzasadniających odstąpienie przez organy podatkowe od reguły doręczenia pism procesowych profesjonalnym pełnomocnikom za pomocą środków komunikacji elektronicznej zgodnie z art. 144 § 3 Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym do dnia 5 października 2021 r. oraz ocena zmian legislacyjnych wprowadzonych ustawą z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz.U. poz. 2320) w tym zakresie. Autor na podstawie dotychczasowego orzecznictwa sądów administracyjnych dokonał kompleksowej oceny nowych regulacji prawnych.

20

Wezwania w świetle pomocy prawnej pomiędzy organami administracji podatkowej na gruncie art. 157 i 157a Ordynacji podatkowej

51%

Nowak I.

Kwartalnik Prawa Podatkowego

|

2018

|

issue 3

43-68

EN

The paper addresses the issues of summons in the light of legal aid on the basis of tax proceedings (Articles 157 and 157a of the Tax Ordinance Act, (TO)). The author pointed out that by default all procedural steps in a tax procedure should be taken by monocratic tax bodies that are competent ratione loci, ratione materiae and in terms of instance, from the moment if its initiation to its closing. However, in Articles 157 and 157a TO the legislator regulated deviations from the abovementioned rule when the tax authority conducting the proceedings primarily calls on another tax administration body to perform procedural steps it deems necessary. The Author points out in the publication selected shortcomings of the regulation concerning the institution of summons in the light of legal aid between tax administration bodies and interpretational doubts it carries, together with de lege lata and de lege ferenda postulates, i.a. combining Articles 157 and 157a TO due to the similarity of the subject matter.

PL

Artykuł poświęcony jest problematyce wezwań w świetle pomocy prawnej na gruncie postępowania podatkowego (art. 157 i 157a Ordynacji podatkowej). Autor wykazał, że co do zasady wszystkie czynności procesowe w procedurze podatkowej powinny podejmować właściwe miejscowo, rzeczowo i instancyjnie monokratyczne organy podatkowe, od momentu jej wszczęcia do zakończenia. W art. 157 i 157a o.p. ustawodawca unormował jednak odstępstwa od tej reguły, kiedy to organ podatkowy prowadzący postępowanie główne zwraca się do innego organu administracji podatkowej o dokonanie potrzebnych według niego czynności procesowych.

Refine search results

Zasada taniości opodatkowania w polskim postępowaniu podatkowym

Ruling as a form of settlement of an individual tax case: Considerations exemplified by tax overpayment

Niezdolność świadków do spostrzegania lub komunikowania spostrzeżeń w postępowaniu administracyjnym i w postępowaniu podatkowym

Przestrzeganie praw podatników przez wybrane urzędy skarbowe i izby skarbowe – obsługa obywateli przez administrację

Pełnomocnik jako reprezentant strony w jurysdykcyjnym postępowaniu podatkowym – wybrane aspekty

Czy potrzebna jest prekluzja dowodowa w procedurach podatkowych?

Odmowa wszczęcia postępowania podatkowego - glosa do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5.07.2018 r. (I FSK 1277/16)

Glosa do Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 11 lutego 2011 r. I SA/Wr1456/10

Występowanie aplikanta adwokackiego w postępowaniach przed organami podatkowymi i kontroli skarbowej

Decyzja jako dowód w postępowaniu podatkowym

Z aktualnej problematyki podatków lokalnych w Republice Słowackiej

Lack of Participation of a Party in Tax Proceedings as a Premise for Re-instituting the Proceedings

Prawo podatnika do czynnego udziału w postępowaniu dowodowym

Zmodyfikowane narzędzia polityki podatkowej gmin w związku z pandemią Covid-19. Wybrane zagadnienia prawne

Zawieszenie biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w postępowaniu z udziałem pełnomocnika podatnika – uchwała naczelnego sądu administracyjnego z dnia 18 marca 2019 roku, sygn. Akt I fps 3/18

Zasada dwuinstancyjności postępowania podatkowego a zmiana materialnoprawnej podstawy decyzji wymiarowej

Ochrona przedsiębiorcy w ogólnym postępowaniu administracyjnym i podatkowym

Dowód z ksiąg podatkowych w postępowaniu podatkowym – glosa do wyroku Najwyższego Trybunału Administracyjnego z dnia 19 stycznia 1934 r., l. rej. 4663/31

Wyjątki od zasady doręczania przez organy podatkowe profesjonalnym pełnomocnikom pism procesowych przy użyciu środków komunikacji elektronicznej

Wezwania w świetle pomocy prawnej pomiędzy organami administracji podatkowej na gruncie art. 157 i 157a Ordynacji podatkowej