Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: technological competence

Sort By:

Limit search:

СТАН ПІДГОТОВКИ МАЙБУТНІХ ФІЛОЛОГІВ-МАГІСТРІВ У КОНТЕКСТІ ТЕХНОЛОГІЧНОГО ПІДХОДУ

100%

Середа І.

Педагогічні науки: теорія, історія, інноваційні технології

2016

issue 7(61)

153-164

The article presents the results of research on training of the future philologists-masters in the context of the technological approach. The concept of the research is focused on the development and use in teaching positions of the technological approach, disclosure of laws and conditions of its achievement. The basis for the technological support of training of the future teacher in the university is the appropriate use of modern technologies, which create conditions for the effective formation of professional competencies. The technological competence of the future teachers-philologists will allow them to integrate in their activities the professional knowledge and skills, to form a system of educational values, psychological and pedagogical bases of teaching and its technological aspects. To identify the condition of preparation of the future philologists-masters in the context of the technological approach were analyzed curriculum and programs of master’s training, teacher observations made during the lectures and practical exercises, conducted interviews with teachers and questionnaires of undergraduates. As an indicator of the effectiveness of technologization of pedagogical preparation of the future teacher was determined the dynamics changes in the level of development of its technological competence. Technological competence have been considered as an integrated professional characteristic that shows the ability of the future teacher to implement the tasks of professional activities purposefully and efficiently on the basis of technology, and consists of 3 interrelated components: motivational, content and operational. The assessment criteria have been identified for each component, as well as three levels of technological competence of the future teacher: low, medium and high are defined. The results of the study revealed insufficient level of technological competence of the graduate philologists, which was reflected in the low level of motivation of undergraduates to professional self-development, to acquire the technological knowledge and skills, the use of modern pedagogical technologies. Therefore, the current educational system needs changes to create the conditions for the formation of the technological competence of the future teacher: restructuring of academic disciplines concerning the theory and practice of the technological approach; the active use of modern educational technologies; the implementation of the integrated course of technological areas.

Digital Competence in Cybercrime Behaviours: A Study Based on Eurobarometer Research

80%

Gruchoła M., Szulich-Kałuża J.

Zeszyty Naukowe KUL

2022

vol. 65

issue 1

3-27

Celem artykułu było uporządkowanie i określenie w ujęciu relacyjnym zakresu komponentów kompetencji cyfrowych w zachowaniach cyberprzestępczych oraz skonfrontowanie teoretycznych założeń z częstotliwością ich doświadczania przez mieszkańców Unii Europejskiej. Analizie poddano 16 raportów Eurobarometer obejmujących wszystkie państwa Unii Europejskiej w latach 2010–2019. Zastosowano metody ilościowej i jakościowej analizy danych zastanych, porównawczą, historyczną oraz analityczno-syntetyczną. Jako hipotezy badawcze przyjęto, że: 1) ujęcie katalogowe kompetencji cyfrowych koncentrujące się na cechach społeczno-demograficznych powinno być zastąpione ujęciem relacyjnym uwzględniającym także inne komponenty kompetencji cyfrowych, czyli wiedzę, umiejętności i postawy; 2) mieszkańcy Unii Europejskiej mają większe kompetencje cyfrowe o charakterze technologicznym i częściej przyznają się do bycia ofiarą cyberprzestępczości o charakterze technicznym niż humanistycznym. Pierwsza hipoteza została potwierdzona całkowicie. Ujęcie relacyjne – w odróżnieniu od katalogowego – uwzględnienia wiedzę, umiejętności i postawy jako komponenty kompetencji cyfrowych, a obok kompetencji technologicznych – także humanistyczne, czyli informacyjne, kulturowe i społeczne. Druga hipoteza została potwierdzona częściowo. Chociaż uśredniony wynik dla państw Unii Europejskiej wskazuje na większe kompetencje cyfrowe o charakterze technologicznym niż humanistycznym (w 2017 roku o 20 punktów procentowych, a w 2019 roku o 18 punktów procentowych) to istnieją wyjątki od tej prawidłowości (Niemcy w 2017 roku i Malta w 2019 roku). Zauważa się również grupę państw, w których odnotowano zarówno najwyższy poziom kompetencji technologicznych i humanistycznych (Dania, Holandia, Niemcy, Szwecja), jak i najniższy (Bułgaria, Rumunia, Włochy). Mieszkańcy Unii Europejskiej częściej przyznają się do bycia ofiarą cyberprzestępczości o charakterze technologicznym niż humanistycznym (uśredniony wynik to odpowiednio 37,7 i 15,3% w ciągu roku). Zmniejsza się zatem różnica pomiędzy liczbą ofiar, które przynajmniej raz doświadczyły cyberprzestępczości o charakterze technologicznym i humanistycznym. Bazując na typologii trzech warstw internetu, tj. technicznej, społecznej i informacyjnej, zaproponowano nowe obszary kompetencji cyfrowych: technologiczną, społeczną oraz informacyjną. Podstawowe komponenty kompetencji przyporządkowano poszczególnym warstwom internetu i w tym kontekście dokonano analizy opinii społecznej mieszkańców Unii Europejskiej dotyczącej zachowań cyberprzestępczych i podstawowych typów cyberprzestępczości, wymagających kompetencji zarówno z obszaru technologicznego, jak i humanistycznego.

The purpose of the article is a study of components of digital competence (technological and humanistic) in cybercrime behaviours, based on the example of internet levels (technical, social and informative) as well as the confrontation of theoretical assumptions with the frequency of their experience by the citizens of the European Union. Subject to analysis were fourteen reports of Eurobarometer, carried out in twenty-eight countries of the EU in the years 2011-2019. The method applied is a quantitative and qualitative analysis of data available, comparative, historical as well as analytical-synthetic. Two research hypotheses were accepted: 1) A catalogue formulation of digital competences focusing on social-demographic traits should be replaced by a relational formulation taking into account the skills, knowledge and attitude of internet users. 2) EU citizens possess greater digital competences of a technological character and more often admit being affected by cybercrime behaviours of a technological kind than of a humanistic one. The first hypothesis was confirmed, whereas the second was only partially confirmed. In basing ourselves on a typology of three layers of the internet, we proposed two areas of digital competence: technological competence and humanistic competence (social and informative). These were subordinated to particular layers of the internet and in this context an analysis was carried out of the social opinion of EU citizens on the subject of cybercrime behaviours. The low level of humanistic competence (52%) reported by EU citizens determines a high degree of fear which does not show a causal-effective connection in the actual level of noted experiences of being a victim of criminal behaviour.

Refine search results

1 Zeszyty Naukowe KUL

1 Педагогічні науки: теорія, історія, інноваційні технології

1 2022

1 2016

1 Gruchoła M.

1 Szulich-Kałuża J.

1 Середа І.

Search results

СТАН ПІДГОТОВКИ МАЙБУТНІХ ФІЛОЛОГІВ-МАГІСТРІВ У КОНТЕКСТІ ТЕХНОЛОГІЧНОГО ПІДХОДУ

Digital Competence in Cybercrime Behaviours: A Study Based on Eurobarometer Research