Search results

1

Głos w dyskusji o celach i metodach leczenia osób uzależnionych od opioidów w Polsce

100%

Banaszak M.

Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze

|

2018

|

vol. 570(5)

3-13

PL

Od kilku lat toczy się w Polsce dyskusja dotycząca skuteczności oraz zasadności stosowania poszczególnych metod leczenia uzależnień od substancji psychoaktywnych. Po dwóch stronach sporu stają: z jednej strony przedstawiciele ośrodków rehabilitacyjnych, które pracują według założeń społeczności terapeutycznej, z drugiej zwolennicy leczenia substytucyjnego, opierającego się na paradygmacie redukcji szkód. Programy zastępcze prowadzi się zazwyczaj w poradniach ambulatoryjnych. Przedstawicielom leczenia stacjonarnego stawiane są zarzuty, że dążenie do całkowitej abstynencji jest dla pacjentów celem zbyt trudnym do osiągnięcia, a programy substytucyjne krytykowane są za podtrzymywanie uzależnienia pacjentów. U podstaw sporu leżą jednak dwa błędy logiczne. Po pierwsze leczenie ambulatoryjne i stacjonarne nie stanowią dla siebie konkurencji, ponieważ odpowiadają na potrzeby innej grupy pacjentów i powinny być skierowane do osób znajdujących się na innym etapie rozwoju uzależnienia. Po drugie, to nie poradnie są najbardziej odpowiednim miejscem do prowadzenia programów substytucyjnych. Wokół placówek ambulatoryjnych, zwłaszcza posiadających w swojej ofercie program metadonowy, gromadzą się licznie osoby w zaawansowanym stadium uzależnienia. Mogą mieć one wysoce szkodliwy wpływ na, spotykane w poradniach, osoby, które nie biorą jeszcze narkotyków w sposób problemowy. Ponadto, zostało udowodnione naukowo (WHO, 2004), (Nalaskowska, Cierpiałkowska, 2014), że osoby korzystające z programów substytucyjnych w poradniach, odnoszą co prawda korzyści wynikające z redukcji szkód, nie towarzyszą im jednak istotne zmiany w zakresie funkcjonowania społecznego i emocjonalnego. Optymalnym rozwiązaniem byłoby przeorganizowanie lecznictwa substytucyjnego i podzielenie go na dwa nurty w zależności od indywidualnego celu pacjenta – osobom zainteresowanym celem niskoprogowym - wydawanie metadonu na receptę poza poradniami, a dla osób dążących do faktycznej zmiany i abstynencji – włączenie programów substytucyjnych do społeczności terapeutycznych.

2

NOWE WYMAGANIA DOTYCZĄCE KOMPETENCJI PEDAGOGA RESOCJALIZACYJNEGO W ZAKRESIE PRACY PSYCHOKOREKCYJNEJ Z OSOBAMI UZALEŻNIONYMI

63%

Breska R.

Colloquium Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych AMW

|

2018

|

issue 4

21-36

EN

Resocializing educators undertaking work with addicted perpetrators of punishable offenses must have in-depth knowledge and selected skills in the field of addiction therapy. This article presents the relationship between the use of psychoactive substances leading to crime and the functioning of addicts. It also attempts to indicate the necessary competences of professionals employed by social rehabilitation institutions in the field of addiction therapy. The considerations concern knowledge of psychological addiction mechanisms, styles of using of psychoactive substances and diagnostic skills, as well as the ability to design special strategies for rehabilitation and relapse prevention.

PL

Pedagodzy resocjalizacyjni podejmujący pracę z uzależnionymi sprawcami czynów karalnych muszą posiadać pogłębioną wiedzę i wybrane umiejętności z zakresu terapii uzależnień. Prezentowany artykuł, ukazując związki między używaniem substancji psychoaktywnych i przestępczością oraz funkcjonowanie osób uzależnionych, podejmuje próbę wskazania niezbędnych kompetencji pracowników instytucji resocjalizacyjnych w zakresie terapii uzależnień. Rozważania dotyczą wiedzy na temat psychologicznych mechanizmów uzależnienia i stylów używania substancji psychoaktywnych oraz umiejętności diagnostycznych, projektowania specjalnych strategii pracy resocjalizacyjnej oraz zapobiegania nawrotom.

3

Osobowościowe czynniki skuteczności terapii uzależnień w warunkach więziennych w kontekście trzech typów osobowości

63%

Kudlak G.

Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja

|

2016

|

vol. 29

7-34

PL

Narastające zjawisko uzależnienia od substancji psychoaktywnych w polskich więzieniach rodzi potrzebę adekwatnych oddziaływań terapeutycznych skierowanych do tej specyficznej grupy pacjentów. Dotychczasowe badania wskazują, że terapia tego rodzaju może być skuteczna, jednak musi być dostosowana do warunków zakładu zamkniętego oraz specyficznych potrzeb i charakterystyki osobowościowej więźniów. Badania wybranych aspektów struktury osobowości osadzonych przed odbyciem i po odbyciu terapii uzależnień w warunkach zakładu zamkniętego wykazały istotne zmiany wielu obserwowanych cech, zdolności i potrzeb, co może świadczyć o pozytywnym efekcie terapii uzależnień. Dodatkowa analiza z podziałem na grupy skazanych charakteryzujących się jednym z trzech wyróżnionych typów osobowości pokazała jednak, że znaczące zmiany o charakterze rozwojowym wystąpiły jedynie u osób o typie osobowości nadmiernie kontrolującym się oraz niedostatecznie kontrolującym się, zaś u skazanych o osobowości w typie odpornym zmian nie wykazano. Ten wynik świadczyć może o tym, że typ osobowości w zastosowanej klasyfikacji ma istotny związek z podatnością̨ na zmianę w procesie terapii więźniów, a tym samym wpływa na skuteczność leczenia uzależnień w warunkach więziennych.

EN

Considering a growing number of Polish prisoners addicted to psychoactive substance, the need exists for adequate therapeutic interactions to target this specific group of patients. Previous studies suggests that to be effective such treatment must be adapted to prison conditions and tailored to specific needs and personality profiles of inmates. Our research focused on selected aspects of prisoners’ personality structure before and after addiction therapy in prison conditions. The results have revealed positive changes in a number of personality features, abilities and needs under observation, which may testify to the positive therapeutic effect. Additionally, inmate population has been split into three group, according to three personality types (RUO). The analysis shows that positive change has occurred only among the overcontrolled and the undercontrolled, while no change has been recorded among the resilient. The findings prove that there may exist a significant correlation between personality types as classified here and the change induced in inmates by therapeutic process, and that personality may have an impact on the effectiveness of addiction therapy in prison conditions.

4

Lecznicze środki zabezpieczające w Kodeksie karnym skarbowym

63%

Tużnik M. R.

Ius Novum

|

2022

|

vol. 16

|

issue 4

23-34

EN

The article is a review and is devoted to the issue of therapeutic security measures in the FiscalPenal Code, i.e. therapy, addiction therapy and stay in a psychiatric institution. The measuresin question are fully regulated in the provisions of the Penal Code, in Articles 93b–93g recitedunder Article 20 § 2 of the Fiscal Penal Code on the basis of fiscal penal law. The aboveprovisions concern the general premises and rules of adjudication, subjective adjudicationcriteria, the time of adjudication and the use of therapeutic precautionary measures, and theobligations of the perpetrator against whom therapy, addiction therapy or stay in a psychiatricinstitution was ordered, which corresponds to the structure of the publication. Due to thelack of an autonomous regulation in the provisions of the Fiscal Penal Code with regard tothe discussed safeguards, the problem of the appropriate application of the above-mentionedprovisions of the Criminal Code in fiscal penal law and the actual suitability of therapeuticsafeguards in this branch of law arises. The aim of the article is therefore to analyze articles93b–93g of the Criminal Code and attempt to assess whether the adoption of these provisions on the ground of fiscal penal law has been successful, and to verify the research hypothesisthat therapy, addiction therapy and stay in a psychiatric institution play a significant role infiscal penal law.The subject of the analysis are legal regulations and statements of the doctrine. The articlecontains considerations concerning the normative and dogmatic sphere, and not the sphere ofjudicial application of the law. However, the study is not devoid of references to practice, butis limited only to the statements of the judicature. The research is national in nature. Whenpresenting the topic, the authors used the analysis of legal texts, dogmatic analysis and theanalysis of the Supreme Court and appellate courts. Therefore, the title issue was presentedin a normative, dogmatic and partly practical aspect.

PL

Artykuł ma charakter przeglądowy i został poświęcony problematyce leczniczych środkówzabezpieczających w Kodeksie karnym skarbowym, czyli terapii, terapii uzależnień oraz pobytowi w zakładzie psychiatrycznym. Omawiane środki uregulowane są w całości w przepisachKodeksu karnego, w art. 93b–93g, recypowanych na mocy art. 20 § 2 Kodeksu karnego skarbowego na grunt prawa karnego skarbowego. Powyższe przepisy dotyczą przesłanek ogólnych i zasad orzekania, podmiotowych kryteriów orzekania, czasu orzekania i stosowania leczniczych środków zabezpieczających oraz obowiązków sprawcy wobec którego orzeczono terapię, terapię uzależnień czy pobyt w zakładzie psychiatrycznym, co odpowiada strukturze publikacji.W związku z brakiem autonomicznej regulacji w przepisach Kodeksu karnego skarbowego odnośnie do omawianych środków zabezpieczających, powstaje problem odpowiedniego stosowania wskazanych wyżej przepisów Kodeksu karnego w prawie karnym skarbowym oraz faktycznej przydatności leczniczych środków zabezpieczających w tej gałęzi prawa.Celami artykułu są zatem: analiza przepisów art. 93b–93g Kodeksu karnego i próba oceny, czy recepcja tych przepisów na grunt prawa karnego skarbowego powiodła się, oraz weryfikacja hipotezy badawczej, że terapia, terapia uzależnień oraz pobyt w zakładzie psychiatrycznymodgrywają w prawie karnym skarbowym znaczącą rolę. Przedmiot analizy stanowią unormowania prawne oraz wypowiedzi doktryny. Artykuł zawiera rozważania dotyczącesfery normatywnej i dogmatycznej, a nie sfery sądowego stosowania prawa. Opracowanie nie jest jednak pozbawione odniesień do praktyki, lecz ograniczają się one tylko do wypowiedzi judykatury. Badania mają charakter krajowy. Prezentując temat, posługiwano się analizą tekstów prawnych, analizą dogmatyczną oraz analizą rozstrzygnięć Sądu Najwyższego oraz sądów apelacyjnych. W związku z tym tytułowe zagadnienie zostało przedstawione w aspekcie normatywnym, dogmatycznym i częściowo praktycznym.

5

Terapia uzależnień od środków odurzających i psychotropowych w warunkach więziennych, w kontekście przeciwdziałania prizonizacji

62%

Kudlak G.

Archiwum Kryminologii

|

2014

|

issue XXXVI

259-278

EN

The many restrictions in force in a closed institution make prisons taxing and oppressive places for their inmates. Imprisonment is associated with a great deal of internal conflict and a deprivation of needs. This increases stress and psychological discomfort. This situation is often beyond the adaptation skills of convicts, prompting them to engage in a set of behavioural patterns known as prisonisation. In the process, prisoners accept norms and values that are specific to prison communities, including deviant attitudes and rituals that stand in opposition to the goals of rehabilitation and express rebellion against the institution of prison. People addicted to narcotics and psychotropic drugs have an additional motivation, viz. the possibility of obtaining drugs, to live the “double life” of prison. Research shows that incorporating specialized addiction treatment into prison programs is conducive to rehabilitation. This raises the question as to whether this therapy could effectively control prisonisation as well. The author’s own survey of prisoners who were treated shows that their hierarchy of values were significantly different six months later. This change can be regarded as developmental and indicative of successful rehabilitation. This could serve as evidence that positive therapeutic results encourage prison inmates to find constructive ways of dealing with imprisonment, reducing stress, reflecting on their conduct and understanding that their time in prison is a consequence of their actions. In this context, addiction therapy in prison may well be an effective means of preventing prisonisation.

6

Systemowe rozumienie uzależnienia w rodzinie

51%

Peć B.

Teologia i Moralność

|

2012

|

vol. 7

|

issue 1(11)

93-103

EN

Addiction is a multidimensional disease. A person who takes psychoactive substances experiences numerous intrapsychic difficulties which motivate him/her to seek drug therapy. It must be remembered, however, that intra-family relations play an important role in the formation of addiction. Based on case study of the patients undergoing treatment at the Catholic Centre “Home of Hope” in Bytom it is possible to define a specific model of an addict’s family. The therapy of families is an attempt to analyze this “pathological model”, but at the same time it opens a new perspective, a new narration of the family’s functioning.

PL

Uzależnienie jest chorobą wielowymiarową. Osoba zażywająca substancje psychoaktywne przeżywa wiele trudności intrapsychicznych, które motywują ją do podjęcia terapii odwykowej. Jednak w powstawaniu uzależnienia ważną rolę odgrywają relacje wewnątrzrodzinne. Analizując wiele przypadków pacjentów leczących się w Katolickim Ośrodku „Dom Nadziei” w Bytomiu, można określić swoisty model rodziny osoby uzależnionej. Terapia rodzin jest próbą analizy tego „patologicznego modelu”, a zarazem stwarza nową perspektywę, nową narrację funkcjonowania rodziny.

7

Działalność Stowarzyszenia Droga w latach 1987-2019

51%

Węcławik J.

Nurt SVD

|

2022

|

issue 2

8-36

PL

Autor przypomina profetyczne fakty zapisane w ponad 30-letniej historii Stowarzyszenia Droga, założonego w Białymstoku przez charyzmatycznego ks. Edwarda Konkola ze Zgromadzenia Księży Werbistów (SVD). Ten wysoki mężczyzna o tubalnym głosie pozyskał sobie miano „księdza-instytucji”, a jego Stowarzyszenie – najbardziej rozpoznawalnej marki Podlasia. Wywiad-rzeka z ks. Konkolem oraz wspomnienia bliskich współpracowników Założyciela Stowarzyszenia stanowią „bazą danych” niniejszego tekstu – ale nie wyczerpują bogatej historii białostockiej instytucji. Na początku „drogi” było spotkanie ks. Edwarda z bezdomnym w warszawskim kanale, potem: białostockie meliny, detoks w pustostanie, Nasz Dom, Ośrodek ETAP, Dom Powrotu, Odbudowa Rodziny, Ośrodek w Jastarni. Z pomocą wiernych współpracowników ks. Konkol zainicjował wieloaspektowy program pomocy terapeutyczno-duchowej bezdomnym, uzależnionym oraz dzieciom z ubogich rodzin. Dnia 12 grudnia minęła pierwsza rocznica śmierci ks. Edwarda Konkola – jego opus vitæ trwa.

EN

The author recalls the prophetic facts recorded in the more than 30-year history of the Droga Association, founded in Białystok by the charismatic Fr. Edward Konkol from the Society of the Divine Word Missionaries (SVD). This tall man with a booming voice gained the name of a “priest-institution”, and his Association – the most recognizable brand of Podlasie. An extended interview with Fr. Konkol and the memories of close associates of the Founder of the Association constitute the “database” of this text – but they do not exhaust the rich history of the Białystok institution. At the beginning of the “way” there was a meeting of Fr. Edward with a homeless man in a Warsaw sewer, then: Bialystok dens, detox in a vacant lot, Our Home, ETAP Centre, House of Return, Reconstruction of the Family, Center in Jastarnia. With the help of faithful associates, Fr. Konkol initiated a multifaceted program of therapeutic and spiritual help for homeless, addicted and children from poor families. On December 12, the first anniversary of Fr. Edward Konkol’s death passed – his opus vitæ continues.

Refine search results

1 Archiwum Kryminologii

1 Colloquium Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych AMW

1 Ius Novum

1 Nurt SVD

1 Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze

1 Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja

1 Teologia i Moralność

2 2022

2 2018

1 2016

1 2014

1 2012

2 Kudlak G.

1 Banaszak M.

1 Breska R.

1 Peć B.

1 Tużnik M. R.