Search results

1

Sprawa testamentów Anny z Chodorowskich Dolskiej z 1711 roku

100%

Jankowski R.

Miscellanea Historico-Archivistica

|

2014

|

issue 21

273-282

PL

W literaturze brakuje opisów spisywania testamentów. Zwykle są on skwitowane cytatem informującym, że akt ostatniej woli został sporządzony „na łożu śmierci” lub „w chorobie”. Zeznanie złożone 25 VI 1711 r. przez Michała Stanisława Pastwickiego w sprawie sporządzania testamentów przez Annę z Chodorowskich Dolską 1o voto Wiśniowiecką (ok. 1661–1711) przybliża kulisy powstawania tego rodzaju dokumentów. Dowodzi ono, że Anna z Chodorowskich Dolska swój ostatni testament dyktowała między 8 a 13 maja 1711 r. W zeznaniu zwraca uwagę pośpiech i konsekwencja w działaniu oraz to, że korekty w dokumencie robiono aż do samej śmierci testatorki, próbując ukryć je pod datą wcześniejszego testamentu. Analiza „zeznania” skłania też do przesunięcia daty śmierci Anny z Chodorowskich Dolskiej z 6 maja – jak podała w swej książce Ilona Czamańska – na noc z 13 na 14 maja 1711 r.

EN

The literature lacks descriptions of how the wills were drown up. Information is usually ended with citation that the last will was made “on one’s deathbed” or “in disease”. Testimony made by Michał Stanisław Pastwicki on June 25, 1711 regarding wills of Anna nee Chodorowska Dolska primo voto Wiśniowiecka (ca. 1661–1711) allowed one to glimse behind the scenes of drawing up this kind of records. It proved that Anna nee Chodorowska Dolska dictated the last of her wills between 8 and 13 May 1711. The testimony drew attention to hurry and consistency in action and that adjustments were made in the document until the death of Anna Dolska, and were being hidden under the date of the earlier wills. Analysis of this “testimony” leads to the conclusion that the date of death of Anna nee Chodorowska Dolska should be shifted from May 6 – as stated in a book by Ilona Czamańska – on the night of 13 to 14 May 1711.

2

Sprawa testamentów Anny z Chodorowskich Dolskiej z 1711 roku

100%

Jankowski R.

Miscellanea Historico-Archivistica

|

2014

|

issue 21

273-282

EN

The literature lacks descriptions of how the wills were drown up. Information is usually ended with citation that the last will was made “on one’s deathbed” or “in disease”. Testimony made by Michał Stanisław Pastwicki on June 25, 1711 regarding wills of Anna nee Chodorowska Dolska primo voto Wiśniowiecka (ca. 1661–1711) allowed one to glimse behind the scenes of drawing up this kind of records. It proved that Anna nee Chodorowska Dolska dictated the last of her wills between 8 and 13 May 1711. The testimony drew attention to hurry and consistency in action and that adjustments were made in the document until the death of Anna Dolska, and were being hidden under the date of the earlier wills. Analysis of this “testimony” leads to the conclusion that the date of death of Anna nee Chodorowska Dolska should be shifted from May 6 – as stated in a book by Ilona Czamańska – on the night of 13 to 14 May 1711.

3

Heredis institutio caput et fundamentum totius testamenti est – as a rule of Roman inheritance law

85%

Świrgoń-Skok R.

Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem

|

2016

|

vol. 8

|

issue 2

157-172

PL

W rzymskim prawie spadkowym, aż do prawa poklasycznego, ustanowienie dziedzica w oparciu o regułę heredis institutio caput et fundamentum totius testamenti est, było fundamentem całego testamentu. Heredis institutio była koniecznym elementem treści testamentu, należało ją umieścić na samym początku, ponieważ rozrządzenia zawarte przed nią były nieważne. Tak przynajmniej było, aż do prawa justyniańskiego, w którym powyższy formalizm został zniesiony. Pierwsze wyjątki od reguły heredis institutio caput et fundamentum totius testamenti est i wynikającej z niej kolejności zamieszczanych rozrządzeń testamentowych, można zauważyć już w prawie klasycznym, odnośnie do ustanowienia opieki, powołania do dziedziczenia własnego niewolnika z równoczesnym wyzwoleniem oraz wydziedziczenia. Ponadto prawo rzymskie, w oparciu o działalność pretorów oraz prawo cesarskie, dopuszczało wyjątkowo utrzymanie pozostałej treści testamentu (zapisy, fideikomisy, wyzwolenia), gdy odpadła heredis institutio lub nie doprowadziła do dziedziczenia. Zatem przyjęcie spadku przez ustanowionego w testamencie dziedzica staje się już w prawie klasycznym czystą formalnością, a omawiana reguła doznaje szeregu odstępstw i wyjątków. Natomiast zachodniorzymska praktyka poklasyczna i Justynian pominęli w ogóle wspomnianą zasadę. Tak jak i we współczesnym polskim ustawodawstwie powołanie spadkobiercy jest uprawnieniem testatora, a nie konieczną treścią testamentu. Do typowych rozrządzeń testamentowych można zaliczyć obok ustanowienia spadkobiercy (art. 959 i n. k.c.), wydziedziczenie, ustanowienie zapisu. W prawie polskim ważny będzie testament zawierający tylko jedno rozrządzenie. W żadnym razie ustanowienie spadkobiercy w testamencie nie jest wymogiem jego sporządzenia, testator nie musi naruszać porządku dziedziczenia ustawowego, może się ograniczyć do dyspozycji o innym charakterze.

EN

In the Roman inheritance law, until post-classical law, the appointment of an heir on the basis of the rule heredis institutio caput et fundamentum totius testamenti est, was the foundation of the whole will. Heredis institutio was a crucial element of the content of the will and it should be placed in the very beginning as all dispositions placed before it, were void. And remained this way until Justinian law where the above mentioned formalism was annulled. First exceptions of the rule heredis institutio caput et fundamentum totius testament est and the order arising from testamentary dispositions placed therein, can be noticed in classical law, according to the constitution of custody, appointment to inherit by the own slave together with his liberation and disinheritance. Moreover, Roman law, based on the performance of praetors and Cesar law, exceptionally allowed the maintenance if the rest of the testamentary content (demises, trusts, liberations) when the heredis institutio fell or did not lead to inheritance. And so, the acceptance of the heir appointed in a will becomes a sole formality in classical law, and a range of deviations and exceptions appear in the discussed rule Heredis institutio caput et fundamentum totius testamenti est. The Western Roman post – classical practice and Justinian omitted the above mentioned rule totally.

4

Władysław Smoleński i jego testament. W dziewięćdziesiątą rocznicę śmierci

80%

Horodyska-Gizińska E.

Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego

|

2016

|

issue 3(248)

16-28

EN

In her paper the author presents the recently discovered last will and testament of Władysław Smoleński, Polish historian and Warsaw University professor, chiefly remembered today for his historical works. He made a generous bequest to the Scientific Society of Płock. His legacy contained approximately 3,000 books, rare manuscripts and documents from XVI, XVII, XVIII and XIX centuries. In his last will the testator appointed his old friend Natalia Janowska to the whole inheritance. She fulfilled Professor Smoleński’s wish and offered the whole collection to the Scientific Society of Płock. Together with Halina Rutska, the Scientific Society custodian, Janowska reconstructed his Warsaw study in Płock using original furnishings and personal items.

PL

W tym roku przypada dziewięćdziesiąta rocznica śmierci Władysława Smoleńskiego, wybitnego polskiego historyka z zamiłowania, prawnika z wykształcenia. Darczyńca Towarzystwa Naukowego Płockiego zmarł nagle w wieku 75 lat w nocy z 6 na 7 maja 1926 r. w swoim mieszkaniu przy ulicy Hożej 26 w Warszawie. Zgodnie z jego ostatnią wolą gromadzone przez lata bogate zbiory biblioteczne trafiły do Płocka. Jeszcze w 1926 r. w jednym z pokoi Towarzystwa Naukowego Płockiego odtworzono warszawską pracownię Profesora, w której oprócz regałów z książkami znalazło się również jego biurko, krzesło, lampy, fajki i inne drobne przedmioty. W artykule zaprezentowano odnaleziony własnoręczny testament Władysława Smoleńskiego i przedstawiono nieznane fakty dotyczące przekazania spuścizny uczonego do Towarzystwa Naukowego Płockiego w lipcu 1926 r. Okoliczności ustanowienia i wykonania wspomnianego legatu nie były dotychczas badane1. Ich ustalenie stanowi uzupełnienie biografii wybitnego myśliciela przełomu XIX i XX wieku.

5

TESTAMENT WOJCIECHA PILCHOWICZA Z 1662 R., BISKUPA POMOCNICZEGO DIECEZJI WARMIŃSKIEJ W LATACH 1648–1665

80%

Makarczyk I.

Forum Teologiczne

|

2022

|

vol. 23

227-239

PL

W dziejach diecezji warmińskiej, do czasów nas interesujących, Woj-ciech Pilchowicz był trzecim z kolei biskupem pomocniczym, po Janie Wilde (1499–1532)5 i Michale Działyńskim (1624–1648)6. Na Warmię przybył w 1644 r. wraz z bp. Wacławem Leszczyńskim i pozostał tu przez kolejne 20 lat. To właśnie Warmia stała się dla niego miejscem awansu w karierze duchownej. Testament swymi korzeniami sięga czasów starożytnych i prawa rzymskiego. Zawsze był dokumentem o charakterze prawnym i wyrażał ostania wolę, inaczej czynność prawną, testatora. Tę formę rozporządzenia posiadanym majątkiem przejął świat chrześcijański i obwarował własnymi przepisami. Na Warmii tę sferę regulowały zapisy w aktach synodalnych oraz ustawach krajowych i dotyczyły one zarówno osób duchownych, jak i świeckich. Pierwszy taki zapis spotykamy w statutach synodalnych bp. Łukasza Watzenrode z 1497 r., gdzie w punkcie XVI „O testamentach duchownych” zapisano, by „sporządzając testament, nie zapominali swego kościoła”1. Kolejne chronologicznie uregulowania w kwestii testamentów znajdujemy w ustawie krajowej bp. Maurycego Ferbera z 1526 r., gdzie zapisano, że „każdy powinien w testamencie zapisać coś na potrzeby swego kościoła parafialnego lub tej świątyni, gdzie życzy sobie być pochowany. Testament będzie nieważny, jeśli zabraknie w nim zapisu na rzecz kościoła”2. Te uwarunkowania co do ważności testamentu, dla czasów nas interesujących, powtórzył następnie bp Marcin Kromer w aktach synodalnych z 1575 r. oraz bp Szymon Rudnicki w 1610 r.

6

Wpływ niepełnosprawności testatora na zdolność testowania

80%

Łapińska E.

Zeszyt Prawniczy UAM

|

2022

|

issue Nr 12

111–123

PL

Wprost niewypowiedziana w przepisach prawnych regulujących dziedziczenie testamentowe niepełnosprawność spadkodawcy ma istotne znaczenie dla możliwości ukształtowania losów zgromadzonego majątku po śmierci testatora poprzez sporządzenie lub odwołanie aktu ostatniej woli. W związku z tym, celem artykułu jest ukazanie zależności pomiędzy niepełnosprawnością testatora a jego zdolnością testowania. Dokonanie ważnych rozrządzeń testamentowych wymaga posiadania pełnej zdolności do czynności prawnych. W związku z powyższym osoba fizyczna posiadająca ograniczoną zdolność do czynności prawnych lub nieposiadająca zdolności do czynności prawnych została pozbawiona prawa do sporządzenia ważnego oświadczenia woli mortis causa. Ponieważ przesłanką orzeczenia całkowitego lub częściowego ubezwłasnowolnienia są: choroba psychiczna, niedorozwój umysłowy lub innego rodzaju zaburzenia psychiczne, to niepełnosprawny intelektualnie pozbawiony pełnej zdolności do czynności prawnych, nie może uregulować losu swojego majątku w testamencie.

XX

Abstract: The testator’s disability, which isn’t mentioned in legal provisions regulating testamentary inheritance, is of significant importance for possibility of shaping in a will the fate of owned property after the testator’s death The aim of this article’s to show the relationship between the testator’s disability and his testamentary capacity. Making valid testamentary dispositions requires full legal capacity. Therefore a natural person with limited legal capacity or without legal capacity has been deprived of the right to make a valid declaration of will mortis causa. Since the conditions for a declaration incapacitation are: mental illness, mental retardation or other types of mental disorders, an intellectually disabled person deprived of full legal capacity, cannot make a will

7

WYCHOWANIE SYNA W ŚWIETLE TESTAMENTÓW STANISŁAWA ŻÓŁKIEWSKIEGO

71%

Mroczek G.

Rocznik Przemyski

|

2017

|

vol. 53

|

issue 1(20): Historia

19-34

EN

Reflecting on death is part of human life. It finds its expression not only in literature that takes up the theme of dying but also in people’s last wills, which over the centuries followed very precise rules. This article discusses the way Stanisław Żółkiewski brought up his children. The point of reference are the Hetman’s letters, especially his last wills and testaments. Frequently revised, before each of his military expeditions, they are a source of valuable information about the Hetman as a husband and father. In his testaments the author appears as a religious person, loyal to his king, critical of the situation in the Commonwealth, but above all, concerned for the well-being of his nearest and dearest. It was in those documents that Żółkiewski included guidelines for his wife and children regarding the latter’s upbringing and education. The decisions about his children’s future in a way reflect the tendencies in the 17th-century Poland. They are not, however, passive imitation but an attempt to find what is valuable and worthy of following. This is therefore a completely different look at the commander from Cecora.

8

Okoliczności, przy których zaistnieniu możliwe jest sporządzenie testamentu ustnego według polskiego prawa spadkowego

71%

Kuźmicka-Sulikowska J.

Wrocławsko-Lwowskie Zeszyty Prawnicze

|

2018

|

vol. 9

107-123

EN

This article attempts to specify in what circumstances, in the light of Polish inheritance law, it is possible to make an oral testament. Th e legislator limits the possibility of using this form of will to three cases, namely to the situation when there is a fear of imminent death of the testator, or if due to special circumstances the preparation of the ordinary form of the testament is impossible or very difficult. The article contains an interpretation of the provision stipulating the possibility of making an oral testament only when either of these circumstances occurred. For this purpose, among other things, it was considered whether accepting that there is concern about the imminent death of the testator must be justified by objective or subjective factors, or perhaps both of them at once. It was also considered how to treat cases when the testament is made by a person who wants to commit suicide or someone who, as a result of a medical diagnosis, is convinced that he will soon die, and this diagnosis turns out to be wrong. It was also questioned whether it is reasonable to treat an elderly person’s very old age as a circumstance justifying the fear of imminent death and, consequently, allowing an oral testament to be made. The article also refers to the issue when it can be assumed that due to special circumstances the preparation of the ordinary form of the testament is impossible or very difficult.

9

Kapłaństwo w świetle greckiego Testamentu Lewiego (14–16)

71%

Wyrzykowski M.

Warszawskie Studia Teologiczne

|

2018

|

vol. 31

|

issue 3

30-44

EN

The Greek Testament of Levi describes the origin of the priesthood from Levi. In the text, he gives advice to his sons and teaches how they are to serve in the temple. He encourages priests to acquire knowledge because thanks to wisdom they will have respect in the community. In the last instruction before his death he warns them against sins. Sin, according to Levi, will destroy the temple. In the Testament, Levi announces the “new priest” who will renew cult. The text about the “new priest” Christians identified with Jesus Christ, and the words of Levi were to be an instruction for the priests of the Church.

10

Specific Bequest as a New Polish Law Institution

71%

Chała P. K.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2016

|

vol. 25

|

issue 2

EN

Since 23rd October 2011 we have had a new inheritance law institution to reckon with, which is specific bequest (legatum per vindicationem). The amendment of 18th March 2011 introduced changes to the Polish Civil Code and a few other acts. Deliberations – mainly on the changes that were introduced to the Book 4 of the Polish Civil Code entitled Inherited estate – shall be the subject of this article, so it is mainly focused on issues such as: ability to establish a specific bequest, form of its establishment and capacity to be a legatee. Legislator’s objective was, among others, to widen freedom of testing by the possibility to bequeath a specific item to the particular person in the will. This need was arising from the tendencies that practically took place before the amendment. Many testators wanted to bequeath their specific items to the particular people. They did that mainly by including simple entries in their wills and testaments, however this did not result in fulfilment of the testators’ wills. Legislator responded to that need. Since the amendment we have had two kinds of bequests to reckon with: normal and specific, that differ widely. Demonstration and explanation of those differences will also be a subject of this article.

PL

Od 23 października 2011 r. mamy do czynienia z nową instytucją prawa spadkowego, którą jest zapis windykacyjny (legatum per vindicationem). Nowelizacja z 18 marca 2011 r. (Dz.U., nr 85, poz. 458) wprowadziła zmiany w Kodeksie cywilnym i w kilku innych ustawach. Przedmiotem niniejszego artykułu będą rozważania głównie na temat zmian, jakie zaszły w IV księdze Kodeksu cywilnego pt. Spadki. Niniejszy artykuł został poświęcony takim zagadnieniom, jak: możliwość ustanowienia zapisu windykacyjnego, forma jego ustanowienia, zdolność do bycia zapisobiercą, zakres odpowiedzialności za długi spadkowe. Celem ustawodawcy było między innymi poszerzenie swobody testowania przez możliwość zapisania w testamencie określonej osobie konkretnego przedmiotu. Potrzeba wynikała z tendencji, jaka miała miejsce w praktyce przed nowelizacją. Wielu spadkodawców chciało pozostawiać po swojej śmierci konkretne przedmioty swojego majątku określonym osobom. Głównie czynili to przez sporządzanie zwykłych zapisów w testamentach, co jednak nie wypełniało intencji testatorów. Ustawodawca wyszedł naprzeciw temu zapotrzebowaniu. Od momentu nowelizacji mamy do czynienia z dwoma rodzajami zapisów: zwykłym i windykacyjnym. Oba zdecydowanie się od siebie różnią. Kwestia wykazania i omówienia tych różnic jest również przedmiotem niniejszego opracowania.

11

Gloss to the Decision of the Supreme Court of 15 January 2017 (V CSK 298/18)

71%

Pastuszko R.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2019

|

vol. 28

|

issue 4

EN

The decision deals with the issue of the use of the institution of witness exclusion in relation to a person referred to a notarial act (drawing up a will) as a trusted person pursuant to Article 87 § 1 (3) of the Law on Notary. The author presented the legal situation of the witness of the will and the person trusted in the preparation of the notarial deed, as well as the legal character of the documentation in the notarial testament of the presence of the trusted person.

PL

Postanowienie dotyczy zagadnienia stosowania instytucji wyłączenia świadka w odniesieniu do osoby przywołanej do czynności notarialnej (sporządzenia testamentu) jako osoby zaufanej na podstawie art. 87 § 1 pkt 3 ustawy Prawo o notariacie. Autor glosy przedstawił sytuację prawną świadka testamentu oraz osoby zaufanej przy sporządzaniu aktu notarialnego, jak również charakter prawny dokumentowania w testamencie notarialnym obecności osoby zaufanej.

12

Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 16 października 2014 roku, sygn. akt III CSK 301/13

71%

Wolak G.

Roczniki Nauk Prawnych

|

2018

|

vol. 28

|

issue 2

149-168

PL

Glosa dotyczy postanowienia z dnia 16 października 2014 r., III CSK 301/13, w którym Sąd Najwyższy stanął na stanowisku, że członek organu osoby prawnej w zasadzie może być świadkiem przy sporządzeniu testamentu, w którym została przewidziana dla tej osoby jakakolwiek korzyść. Podobnie, w ocenie Sądu Najwyższego, w zasadzie może być świadkiem przy sporządzeniu testamentu członek korporacyjnej osoby prawnej, dla której została przewidziana korzyść w testamencie. Autor dokonał w glosie krytycznej oceny tego stanowiska. Za właściwe uznał zapatrywanie, zgodnie z którym, świadkiem przy sporządzeniu testamentu, w którym została przewidziana jakakolwiek korzyść dla osoby prawnej nie może być co do zasady ani piastun organu takiej osoby prawnej ani żaden z członków (wspólników) korporacyjnej osoby prawnej.

EN

The gloss refers to the decision of 16 October 2014, III CSK 301/13, in which the Supreme Court adopted the position that a member of the body of a legal person may, in principle, be a witness to making a testament in which any benefit is provided for that legal person. Similarly, in the opinion of the Supreme Court, a witness to making a testament may, in principle, be a member of a corporate legal person for which any benefit is provided in that testament. The author made a critical assessment of that position in the gloss. He considered as appropriate the view according to which a witness to making a testament in which any benefit is provided for a legal person cannot, in principle, be either an officer of such legal person, or any member (partner) of such corporate legal person.

13

O wydziedziczeniu z powodu uporczywego niedopełniania obowiązków rodzinnych względem spadkodawcy

71%

Wolak G.

Studia Prawnicze KUL

|

2020

|

issue 3

355-374

EN

Disinheritance, regulated in art.1008 – 10011 of the Polish Civil Code serves as the deprivation of the right to legitimate portion, of the persons entitled to it, i.e. the testator’s spouse, his or her descendants or parents who would have been appointed by law to inherit. It can only be done in the testament, and only for reasons indicated in art.1008 p.1-3 of the Polish Civil Code. This is a closed catalogue of causes for disinheritance, and one of them is persistent failure to fulfil family obligations towards the testator (p.3). For example, in the decision of 23 March 2018, I CSK 424/17, the Supreme Court recognized that children who do not fulfil family responsibilities – they do not support their father in need, can be disinherited, even if the testator contributed to the family conflict. In the article, the issue of the cause for disinheritance is discussed with reference to selected case law indicated in art.1008 p. 3 of the Polish Civil Code.

PL

Wydziedziczenie uregulowane w art. 1008-1011 K.c. służy pozbawieniu prawa do zachowku osób uprawnionych do niego, tj. małżonka spadkodawcy, jego zstępnych oraz rodziców, którzy byliby powołani z mocy ustawy do dziedziczenia. Może być ono dokonane tylko w testamencie oraz tylko z przyczyn wskazanych w art. 1008 pkt 1-3 K.c. Jest to zamknięty katalog przyczyn wydziedziczenia. Jedną z nich jest uporczywie niedopełnianie względem spadkodawcy obowiązków rodzinnych (pkt 3). Dla przykładu w wyroku z dnia 23 marca 2018 r., I CSK 424/17, Sąd Najwyższy uznał, że dzieci, które nie wypełniają obowiązków rodzinnych – nie wspierają ojca w potrzebie, mogą zostać wydziedziczone, nawet jeśli spadkodawca przyczyniał się do powstania konfliktu rodzinnego. W artykule omówiono, z powołaniem się na wybrane orzecznictwo sądowe, przedmiotową przesłankę wydziedziczenia.

14

Dwa testamenty kasztelana chełmińskiego Andrzeja Teodora Grabowskiego

71%

Achremczyk S.

Komunikaty Mazursko-Warmińskie

|

2021

|

vol. 320

|

issue 1

31-56

EN

Andrzej Teodor Grabowski, the father of Adam Stanisław Grabowski, Bishop of Warmia, made two wills – the first when a terrible plague was raging in Royal Prussia in 1711 and the second in 1722 when he was 69 years old. In his will, he equitably divided his landed possessions. His estates were located on the border of Greater Poland and Royal Prussia - Pomeranian Voivodeship. The accumulated estate was fragmented into several parts by testamentary divisions, but by coincidence, his son Jan Michał again came into possession of all his father’s estates. The eldest son, becoming a senator, first bishop of Chełmno, then briefly of Kujawy and finally of Warmia, resigned from his department in favor of his younger brother, Jan Michał. Andrzej Teodor Grabowski made a monetary estimation of individual villages, so it is possible to find out from the will how noble fortunes were created and how they fell.

PL

Andrzej Teodor Grabowski ojciec biskupa warmińskiego Adama Stanisława Grabowskiego sporządził dwa testamenty – pierwszy gdy w Prusach Królewskich szalała straszna zaraza w 1711 roku i drugi w 1722 roku, gdy miał 69 lat. W testamencie sprawiedliwie podzielił majętności ziemskie. Jego posiadłości leżały na pograniczu Wielkopolski i Prus Królewskich – województwa pomorskiego Zgromadzony majątek podziałami testamentowymi rozdrobnił się na kilka części ale zbieg okoliczności sprawił, ze jego syn Jan Michał znów wszedł w posiadanie całości ojcowskich majątków. Najstarszy syn zostając senatorem wpierw biskupem chełmińskim później krótko kujawskim i wreszcie warmińskim zrezygnował z swego działu na rzecz młodszego brata Jana Michała. Andrzej Teodor Grabowski dokonał szacunku pieniężnego poszczególnych wsi zatem można na podstawie testamentu zorientować się jak powstawały szlacheckie fortuny i jak one upadały.

15

PREPARATION OF WILLS IN TIMES OF COVID-19 PANDEMIC – SELECTED OBSERVATIONS

70%

Załucki M.

Journal of Modern Science

|

2020

|

issue 2/45/2020

143-152

EN

Objectives: The aim of the article is to present selected aspects of the issue of making wills in a pandemic, including the search for answers to the question of how to make a valid will. Selected legal systems, which have presented solutions for drawing up wills in the COVID-19 pandemic will be analyzed. Since some legislators have prepared and enacted appropriate facilities for the use of formal instruments for disposing of property upon death specifically for the pandemic period, the author looks at these solutions and wonders whether it is appropriate to deformalize the law of succession for the period after the pandemic. Because of that, a path for the legislator's future is be proposed, in the light of current trends in the world of testamentary formalities. Material and methods: The analysis of legal solutions will be based on the dogmatic method, which will be supported by comparative considerations. Results: Presentation of selected aspects of the issue of making wills in a pandemic, including the proposed answers to the question of how to make a valid will. Conclusions: It is appropriate to deformalize the law of succession for the period after the pandemic. The solutions adopted during the pandemic have shown that it is possible for testators to take greater account of their interests. In succession law such solutions were and still are expected.

16

Kuningas Hattušili I testament

70%

Mõttus S.

Mäetagused

|

2021

|

vol. 80

185-198

EN

From the Hittite kingdom in the Anatolian peninsula of the II millennium, the first known Indo-European-ruled political entity, the so-called bilingual testament of Hattušili I (ca. 1650–1620 BC) has long fascinated modern scholars. This article offers a translation of the original Hittite text into Estonian. The testament describes the turbulent political situation of the state’s earlier period, filled with the king’s unruly family members and many rebellions. Seemingly on his deathbed, King Hattušili I proclaimed that instead of the young Labarna, the previously designated heir, a new candidate – Muršili – would take his place, due to the former’s unkind nature. Labarna had not been the first to oppose Hattušili. His daughter and son had also done that, revolting against their father. The numerous problems related to inheriting the kingship in the early period of Hittite history have also prompted an ongoing discussion about the succession principles in Hittite society. Concerning the literary value, the testament is a masterpiece that incorporates historical exempla, metaphors, similes, direct speech, and rhetorical questions to enforce the king’s arguments and to persuade his audience – the upper echelons of the Hittite society. Despite its name, the testament seems to have more didactical than juridical purposes, as the king offers many instructions to his new heir – to be kind, abstemious, pious and, first and foremost, he orders to heed his wisdom and his will. The ones around the new designee are exhorted to be united and supportive to Muršili. As such, the text can be compared to some other proto-Fürstenspiegels, like “The Teaching for King Merikare” form Egypt’s Middle Kingdom, but it also bears parallels to Gen 49. All in all, the testament is a remarkable insight into Hittite history and society.

17

„Długu żadnego po sobie nie zostawuję” – legaty duchownych małopolskich w testamentach z XVII wieku

70%

Kicińska U.

Krakowskie Studia Małopolskie

|

2013

|

vol. 18

411-422

EN

Wills belong to the most valuable sources associated with the Old Polish funeral ceremony, from this for making a will all adult inhabitants of the old Republic of Poland were also obliged irrespective of the state, the sex and the function performed in the society (secular or clerical). This document mainly included the regulations concerning the funeral, property records, and also list of the liability and debts of the testator. Moreover in the will we can find piece of information about social relations and the attitude of the deceased to family, relatives, friends, neighbors, servants, or also lieges. According to the Canon Law clergymen the biggest and also the most valuable part of personal assets left to their church and the parish which they ordered. The dying priest also handed the considerable part of belongings over – for one's close family, journeymen and servants. Amongst written objects we can mention – devotional items, furniture, clothes, the underwear, the crockery, everyday articles, the livestock, or also farm tools. Objects mentioned in the will are attesting not only to the affluence of the testator, but also let get to know and understand determinants a daily presence of those people, as well as their emotions and mentality.

18

Versuch einer textlinguistischen Analyse ausgewählter deutschsprachiger Testamente des Königlich Preußischen Adels aus dem 17. Jahrhundert

70%

Paluch A., Owsiński P. A.

Acta Neophilologica

|

2021

|

vol. XXIII/2

49-68

EN

This article presents an attempt to show the specific features of the German legal language in the chosen wills of the nobility from Royal Prussia of the 17th century, in the area of German settlement in the East. The investigation aims to answer the question as to whether the examined testaments suit the pattern of the will as a text type. The author focuses on the graphemic, lexical and syntactic levels of the testament. The outline of structure and function of wills provides the background for such a defined research area.

19

„Pro salute anime…” – zapisy pobożne w testamentach mieszczan płockich w świetle księgi ławniczej Płocka 1489 – 1517

70%

Offerczak B.

Saeculum Christianum. Pismo Historyczne

|

2019

|

vol. 26

|

issue 1

25-32

EN

The aim of this article was to show the attitudes of Plock townspeople towards death through their wills, which were included in the pages of the Plock jury book between 1489-1517. The article presents individual Plock townspeople who left legacies for churches, city fraternities or the poor in their testaments. At the end of the article, tables summarize all the testamentary legacies for the benefit of the mentioned municipal institutions of late medieval Plock.

20

"Arbitrzy i nie tylko...". Duchowni na kartach księgi ławniczej miasta Płocka w latach 1489-1517

70%

Graczyk W.

Saeculum Christianum. Pismo Historyczne

|

2017

|

vol. XXIV

100-105

EN

There are nineteen clerics on the pages of the Plock’s book of assessors in the years 1489-1517. There were primarily associated with the local church environment. Their involvement as arbiters in conflicts is evident; they are also present as the executors of the testaments or the addressee of testament legate, the contractors of acts of buy-sell, the holders of deposits or prudent guardians looking after goods of the Church. The inscription in the Plock’s book of assessors in which we see the clergy, lead to the conclusion that the local representatives of the Church enjoyed trust and authority among the local people.

Refine search results

Sprawa testamentów Anny z Chodorowskich Dolskiej z 1711 roku

Sprawa testamentów Anny z Chodorowskich Dolskiej z 1711 roku

Heredis institutio caput et fundamentum totius testamenti est – as a rule of Roman inheritance law

Władysław Smoleński i jego testament. W dziewięćdziesiątą rocznicę śmierci

TESTAMENT WOJCIECHA PILCHOWICZA Z 1662 R., BISKUPA POMOCNICZEGO DIECEZJI WARMIŃSKIEJ W LATACH 1648–1665

Wpływ niepełnosprawności testatora na zdolność testowania

WYCHOWANIE SYNA W ŚWIETLE TESTAMENTÓW STANISŁAWA ŻÓŁKIEWSKIEGO

Okoliczności, przy których zaistnieniu możliwe jest sporządzenie testamentu ustnego według polskiego prawa spadkowego

Kapłaństwo w świetle greckiego Testamentu Lewiego (14–16)

Specific Bequest as a New Polish Law Institution

Gloss to the Decision of the Supreme Court of 15 January 2017 (V CSK 298/18)

Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 16 października 2014 roku, sygn. akt III CSK 301/13

O wydziedziczeniu z powodu uporczywego niedopełniania obowiązków rodzinnych względem spadkodawcy

Dwa testamenty kasztelana chełmińskiego Andrzeja Teodora Grabowskiego

PREPARATION OF WILLS IN TIMES OF COVID-19 PANDEMIC – SELECTED OBSERVATIONS

Kuningas Hattušili I testament

„Długu żadnego po sobie nie zostawuję” – legaty duchownych małopolskich w testamentach z XVII wieku

Versuch einer textlinguistischen Analyse ausgewählter deutschsprachiger Testamente des Königlich Preußischen Adels aus dem 17. Jahrhundert

„Pro salute anime…” – zapisy pobożne w testamentach mieszczan płockich w świetle księgi ławniczej Płocka 1489 – 1517

"Arbitrzy i nie tylko...". Duchowni na kartach księgi ławniczej miasta Płocka w latach 1489-1517