Search results

1

Integration Processes and Dual Citizenship

100%

Sinkevičius V.

Baltic Journal of Law & Politics

|

2009

|

vol. 2

|

issue 2

31-55

EN

When relations of citizenship are regulated, it is very important to assess new actual situations, as well as the latest needs of society and the state and to react to them adequately. It is important that the Law on Citizenship defines which persons are citizens of the Republic of Lithuania, and in what situations a citizen of the Republic of Lithuania may be also a citizen of another state, since citizenship is not only a formal legal category, but it is also always inseparably related with the issues of sovereignty, national identity, political order, and the rights and freedoms of persons. While regulating the citizenship relations from the restoration of the State of Lithuania in 1918, the view was upheld that, as a rule, a citizen of Lithuania may not also be a citizen of another state at the same time, and that dual citizenship was allowed only in individual cases established in the law. The development of legislative regulation of citizenship after the 1992 Constitution entered into effect shows that legislation gradually widened the circle of persons who were allowed to be citizens of the Republic of Lithuania and of another state at the same time. In 2006, when a legal dispute arose regarding the compliance of some provisions of the Law on Citizenship with the Constitution, the Law on Citizenship used to contain the legal regulation whereby the absolute majority of citizens of the Republic of Lithuania, regardless of where they lived - in Lithuania or another foreign state - were allowed to be citizens of another state at the same time as well. By its ruling of 13 November 2006, the Constitutional Court recognised such legal regulation as being in conflict with the Constitution. If the legislator were really committed to following the provision that dual citizenship may be a widespread phenomenon - and this would be so if, alongside the cases specified in the draft Law on Citizenship, one would provide that also the persons who left Lithuania after 11 March 1990 are allowed to have dual citizenship-it would be necessary to correspondingly amend the provisions of Article 12 of the Constitution. This can be done by referendum only. No matter how the legislative regulation of the relations of citizenship of the Republic of Lithuania will be amended in the future, one must pay heed to the provisions of the Constitution, including those which entrench equality of rights of all persons and non-discrimination on grounds of ethnicity.

2

Jawność rozprawy głównej a gwarancje przewidziane w Konstytucji

88%

Koper R.

Problemy Prawa Karnego

|

2018

|

vol. 2 (28)

|

issue 2

225-237

EN

The principle of openness, as one of the foremost principles of criminal proceedings, is realised above all during the main trial. The amendment act of law to the code of criminal procedure issued on 10 June 2016 introduced model changes in this regard. The article is devoted to a discussion of mainly these changes in the context of their consistency with the Constitution. The first change has to do with the fact that the public prosecutor has the right to express his or her objection toward the holding of a trial in camera, while such an objection is binding for the court. This regulation is a source of reservations of constitutional nature, for it violates the constitutional right to a fair adjudication of a case by the court. The second fundamental change consists in the establishment, as a principle, of audio-visual registering of the court session by the representatives of media outlets. In these terms, a critical analysis should be conducted upon the removal of the condition of the respect of the important interest of the participant of a criminal proceeding. However, a basically positive evaluation was received by the extension of the scope of the openness of the main trial, expressing a thesis about the constancy of this regulation with the Constitution.

3

The 1991 constitution of independent Transnistria

75%

Serzhanova V.

Przegląd Europejski

|

2017

|

vol. 2017 (46)(4)

132-146

EN

The legal status of the Pridnestrovian Moldavian Republic, which declared its independence in 1990, since that time has unchangingly remained ambiguous. The state has factually existed for almost thirty years so far, although it has not hitherto been recognised by any member of the international community. Its status from the constitutional law viewpoint is contradictory to the one analysed in the light of the international law, according to which Transnistria still formally remains a Moldavian autonomous region of a special status. This paper, being a part of the wider research carried out over Transnistria’s legal status, aims at establishing its primary political system’s grounds. Therefore, it comprises the analysis of the origin and development of Transnistrian first independent basic law, which appeared to be the foundation of the abovementioned solutions. The paper undertakes an attempt to not only analyse, but also evaluate the political system’s primary principles and development of Transnistria as a newly created state in the first years of its functioning. The subject of the work is particularly focused on the shape and content of the first constitution of Transnistria of 1991, which bound during the first four years of the state’s independence till the presently binding constitution of 1995 entered into force, along with observing of how its functioning in practice shaped the constitutional and political reality.

4

O dowodach nielegalnych z perspektywy artykułu 51 ustęp 4 Konstytucji RP

75%

Dąbrowski K.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2023

|

issue 1(71)

161-173

PL

Pojmowanie Konstytucji jako podstawowego aktu normatywnego systemu prawnego skłania do poszukiwania w niej odpowiedzi nawet na najtrudniejsze pytania. Jednym z nich jest problem statusu dowodów nielegalnych, których stosowanie choć ułatwiać może prowadzenie postępowań sądowych budzi wątpliwości z perspektywy zasad konstytucyjnych. Dlatego też zadaniem niniejszej pracy jest próba ustalenia statusu takich dowodów z perspektywy art. 51 ust. 4 Konstytucji przy uwzględnieniu teoretycznoprawnego rozróżnienia norm kształtujących reguły formalizacji i konwencjonalizacji czynności dowodowych.

EN

Understanding the Constitution as the essential act of a legal system prompts us to seek answers to even the most difficult questions in it. One of them is the problem of the status of illegal evidence, the use of which, although facilitating court proceedings, raises doubts from the perspective of constitutional principles. Therefore, this study’s task is to establish the status of such evidence from the perspective of Art. 51.4 of the Constitution, taking into account the theoretical and legal distinction between norms shaping the rules of formalization and conventionalization of evidence activities.

5

Responsibility of the Holders of the Highest Offices in the State on the Example of Austrian Solutions

75%

Grabowska S., Podolak M.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2021

|

issue 6 (64)

163-174

PL

Artykuł jest syntetycznym omówieniem regulacji prawnych postępowania dotyczącego odpowiedzialności piastunów najwyższych urzędów w państwie na przykładzie rozwiązań austriackich. Autorzy przedstawiają pojmowanie odpowiedzialności konstytucyjnej nie tylko przez ustrojodawcę austriackiego, ale także hiszpańskiego i francuskiego, którzy w zgoła odmienny sposób podeszli do kwestii rozumienia odpowiedzialności piastunów najwyższych urzędów w państwie.

EN

The article is a synthetic discussion of legal regulations on the proceedings regarding the responsibility of piastunes of the highest offices in the state on the example of Austrian solutions. The authors present the understanding of constitutional responsibility not only by the Austrian legislator but also Spanish and French, who differently came up to the issue of understanding the responsibility of piastunes of the highest offices in the state.

6

Konstytucyjne podstawy wolności zrzeszania się w związki zawodowe

63%

Kazimierczuk M.

Journal of Modern Science

|

2017

|

issue 1(32)

319-337

EN

Freedom of association has its origins in an idea of civil society. The civil society with long and complex history becomes a fundamental element in a nowadays discourse on a well governed state. In such context an act of accession of Poland to European Union means integration with societies associating in various chains of associations, organisations, fundations, trade unions etc. – in the frame of what we used to call a civil society. Freedom of association is an essential element among other political rights and liberties. Trade unions, for example, are a form of association. Basically, they are associations of workers organised to protect the interests of their members in front of the employer. A trade union can represent the rights of employees more efficiently than an employee itself. The Constitution of the Republic of Poland of the 2nd April 1997 expresses freedom of association as a civil freedom. The Constitution emphesizes the particular role that trade unions play in accomplishing the rules of pluralism. The freedom of association in trade unions is guaranteed by article 59 of the Polish Constitution. The legislative system of the Third Republic of Poland secures favorable conditions for the development of pluralism and reinforces democratic law order and the idea of civil society.

PL

Wolność zrzeszania się stanowi niezwykle ważny element pośród praw i wolności politycznych. Jedną z form zrzeszania się są związki zawodowe, których istotą jest organizowanie się pracowników w celu obrony swoich interesów. Związek zawodowy może bowiem skuteczniej reprezentować interesy pracownika niż on sam. W Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r. (dalej: Konstytucja) zrzeszanie się zostało ujęte jako „wolność obywatelska”. Konstytucja podkreśla szczególną rolę związków zawodowych w realizacji zasady pluralizmu. W myśl art. 12 Konstytucji Rzeczpospolita Polska zapewnia wolność tworzenia i działania związków zawodowych. Wolność zrzeszania się w związki zawodowe jest też gwarantowana przez art. 59 Konstytucji. Respektowanie wolności zrzeszania się w związki zawodowe w systemie ustawodawstwa III Rzeczypospolitej Polskiej stwarza korzystne warunki dla rozwoju pluralizmu oraz przyczynia się do umocnienia demokratycznego porządku państwa i idei społeczeństwa obywatelskiego.

7

Вопрос национального единства в современной России: возможен ли единый национальный миф?

63%

Barynkin A.

Przegląd Europejski

|

2021

|

vol. 2

187-194

EN

The author, relying on the concept of nations as imagined communities, sharing the existence of the scientific concepts of “ethnic” and “civil” nations, considers the possibility of the emergence of a single national myth, which could become the most important construct in the formation of national unity in a multinational country. Based on various legislative initiatives, amendments to the Constitution of Russia, considering certain aspects of historical policy in Russia, the author concludes that after 2014, on the background of the Ukrainian crisis, the Syrian crisis, US and European Union’s 188 Artem Barynkin sanctions pressure and political confrontation with the West, the Russian authorities situationally started the mobilisation of public opinion. This policy is capable of producing results only in the short term. Achievement of national unity based on the single national myth, acceptable for most of the Russian society, will require more thorough work and delicate inclusion in the information space, as well as in the educational programs of secondary and higher education

RU

Автор, исходя из концепции нации как воображаемого сообщества, разделяя существование научных концепций «этнических» и «гражданских» наций, рассматривает возможность создания единого национального мифа, который может стать важнейшим конструктом в формировании национального единствa в многонациональной стране. На основе ряда законодательных инициатив, поправок к Конституции России 2020 года, с учетом отдельных аспектов исторической политики в России, автор приходит к выводу, что после 2014 года из-за украинского и сирийского кризисов, давления санкций США и Европейского Союза, политической конфронтации с Западом, российские власти стали ситуативно прибегать к мобилизации общественного мнения. Такая политика может дать результаты только в краткосрочной перспективе. Национальное единство, основанное на едином «национальном мифе», принимаемом большей частью российского общества, потребует более тщательной работы и деликатного включения в информационное пространство, а также в образовательные программы среднего и высшего образования.

8

Cechy normatywne cła jako daniny publicznej w polskim i unijnym prawie celnym

63%

Drozdek A.

Acta Iuris Stetinensis

|

2018

|

issue 23

57-75

EN

The aim of the presented article is to order and systematize features of customs duty as a public levy resulting from Polish and European Union customs law. The European Union’s law is a special type of a legal system characterising with an autonomous position in comparison with other legal systems. It comprises a set of provisions covering legal regulations initially drawn up by European Communities and then, by the European Union, as well as, partially by the Member States themselves. Independence of the European Union’s law also results from the fact that this law has own system of sources of law, own procedures of enactment, interpretation as well as application control and protection thereof. Transferring to the European Union some of its sovereign laws, Poland authorised the European Union authorities to independently adopt customs law. A characteristic normative feature distinguishing customs in Polish and European Union customs law consists in collecting customs by duly authorised customs authorities from entities importing and exporting goods through the customs area’s borders. Regulations included in the domestic customs law provisions indicate that it is a public levy that is stipulated and collected on the grounds of customs tariff from entities conducting foreign trade in goods in connection with transferring goods through the customs border of a state or a group of states constituting a customs union. Customs duties’ collection is related with import or export of goods subject to customs duties.

PL

Celem prezentowanego artykułu jest uporządkowanie i usystematyzowanie cech cła jako opłaty publicznej wynikającej z polskiego i unijnego prawa celnego. Prawo Unii Europejskiej jest szczególnym rodzajem systemu prawnego charakteryzującego się autonomicznym stanowiskiem w porównaniu z innymi systemami prawnymi. Stanowi zbiór przepisów regulacje prawne pierwotnie sporządzone przez Wspólnoty Europejskie, a następnie przez Unię Europejską, a także częściowo przez same państwa członkowskie. Niezależność prawa Unii Europejskiej wynika również z tego, że prawo to posiada własny system źródeł prawa, własne procedury jego uchwalenia, interpretacji oraz kontroli stosowania i ochrony. Przenosząc do Unii Europejskiej niektóre z jej suwerennych ustaw, Polska zezwoliła władzom Unii Europejskiej na niezależne przyjmowanie przepisów celnych. Charakterystyczną cechą normatywną odróżniającą odprawy celne w polskim i unijnym prawie celnym jest pobieranie cła przez należycie upoważnione organy celne od podmiotów importujących i eksportujących towary przez granice obszaru celnego. Przepisy zawarte w przepisach krajowego prawa celnego wskazują, że jest to opłata publiczna, ustalana i pobierana na podstawie taryfy celnej od podmiotów prowadzących obrót handlowy towarami w związku z transferem towarów przez granicę celną państwa lub grupy państw tworzących unię celną. Opłaty celne są związane z przywozem lub wywozem towarów podlegających opłatom celnym.

9

Вопрос национального единства в современной России: возможен ли единый национальный миф?

63%

Barynkin A.

Przegląd Europejski

|

2021

|

issue 2(60)

187-194

RU

Автор, исходя из концепции нации как воображаемого сообщества, разделяя существование научных концепций «этнических» и «гражданских» наций, рассматривает возможность создания единого национального мифа, который может стать важнейшим конструктом в формировании национального единствa в многонациональной стране. На основе ряда законодательных инициатив, поправок к Конституции России с 2020 года, с учетом отдельных аспектов исторической политики в России, автор приходит к выводу, что после 2014 года из-за украинского и сирийского кризисов, давления санкций США и Европейского Союза, политической конфронтации с Западом, российские власти стали ситуативно прибегать к мобилизации общественного мнения. Такая политика может дать результаты только в краткосрочной перспективе. Национальное единство, основанное на едином «национальном мифе», принимаемом большей частью российского общества, потребует более тщательной работы и деликатного включения в информационное пространство, а также в образовательные программы среднего и высшего образования.

EN

The author, relying on the concept of nations as imagined communities, sharing the existence of the scientific concepts of “ethnic” and “civil” nations, considers the possibility of the emergence of a single national myth, which could become the most important construct in the formation of national unity in a multinational country. Based on various legislative initiatives, amendments to the Constitution of Russia, considering certain aspects of historical policy in Russia, the author concludes that after 2014, on the background of the Ukrainian crisis, the Syrian crisis, US and European Union’s sanctions pressure and political confrontation with the West, the Russian authorities situationally started the mobilisation of public opinion. This policy is capable of producing results only in the short term. Achievement of national unity based on the single national myth, acceptable for most of the Russian society, will require more thorough work and delicate inclusion in the information space, as well as in the educational programs of secondary and higher education.

10

Konstytucyjna zasada rzetelności i sprawności działania instytucji publicznych na tle linii orzeczniczej Trybunału Konstytucyjnego w latach 2006–2016

63%

Niczyporuk I.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2017

|

issue 1 (35)

123-136

PL

Artykuł przedstawia wybraną linię orzeczniczą Trybunału Konstytucyjnego w zakresie wyroków odwołujących się do rzetelności oraz sprawności instytucji publicznych. Zasada zawarta w tytule została wyrażona przez polskiego ustrojodawcę w preambule Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 r. We wstępie zostają wskazane różne stanowiska doktryny dotyczące normatywnego charakteru preambuły. Ze względu na brak definicji legalnej autorka definiuje pojęcie „rzetelność” oraz „sprawność”, a także „rzetelność państwa” i „sprawność państwa”. Niniejszy artykuł w swojej zasadniczej części uwzględnia orzeczenia TK wydane w latach 2006–2016. Przyjęty czasookres warunkowany jest wydanym w 2006 r. orzeczeniem, w treści którego zasada rzetelności i sprawności została nazwana „zasadą”, a TK uznał jej normatywny charakter. Wyroki zostały omówione w kolejności chronologicznej. Celem artykułu jest wykazanie istoty znaczenia zasady rzetelności i sprawności państwa jakie nadaje jej omawiane orzecznictwo. Założeniem jest również zwrócenie uwagi na Wstęp do Konstytucji RP jako jej istotny fragment.

EN

The article presents selected line of jurisprudence of the Constitutional Court with regard to judgments referring to the reliability and efficiency of public institutions. The principle indicated in its title was expressed by Polish constitutional lawmaker in the preamble to the Polish Constitution of 1997. In the introduction, there are identified various positions of doctrine regarding the normative character of the preamble. Due to the lack of a legal definition the author defines the concept of “fairness” and “efficiency”, and “the integrity of the state” and “the efficiency of the state”. This article in its essential part takes into account judgements of the Constitutional Tribunal issued in 2006–2016. Adopted timing is determined by the judgement oth the Tribunal passed in 2006, where the principle of fairness and efficiency has been called the “principle” and where the Court recognised its normative charcter. The judgments are discussed in chronological order. The aim of this article is to show the substantial meaning of the principle of fairness and efficiency of the state which was provided in discussed court cases. The idea is also to draw attention to the Introduction to the Constitution as its important part.

11

An Implementation of the Constitutional Right to Review the Case Without Unreasonable Delay in Civil Proceedings

63%

Jurewicz-Bakun K., Taraszkiewicz M.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2019

|

issue 5 (51)

407-425

EN

One aspect of the right to court is the right to have a case resolved within a reasonable time in proceedings that do not involve lengthiness. The purpose of the article is to present the problem related to the implementation of the Art. 45 paragraph 1 of the Constitution in civil procedure. The order to examine the case without undue delay is one of the procedural components of the constitutional right to court. The inability of the court to hear the case within a reasonable period of time weakens the efficiency of the courts and undermines trust in the state and its organs that safeguard compliance with the law. Getting a court trial quickly is in the direct interest of not only the parties to the proceedings but also the public interest. It is up to the court to ensure that procedural guarantees of proceedings are effective as quickly as possible and at the same time responding. The judgment of the European Court of Human Rights of May 16, 2019, unequivocally pointed to the violation by Poland of the right to a fair trial related to the length of court proceedings. The amendment to the civil procedure of July 4, 2019 may also not accelerate civil proceedings.

PL

Jednym z aspektów prawa do sądu jest prawo do uzyskania rozstrzygnięcia sprawy w rozsądnym terminie, w postępowaniu, w którym nie będzie dochodziło do przewlekłości. Celem artykułu jest przedstawienie problemu związanego z realizacją art. 45 ust 1 Konstytucji w procedurze cywilnej. Nakaz rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki jest jednym z proceduralnych komponentów konstytucyjnego prawa do sądu. Niemożność rozpoznania sprawy przez sąd w rozsądnym terminie prowadzi do osłabienia efektywności sądów oraz podważa zaufanie do państwa i jego organów, które stoją na straży przestrzegania prawa. Szybkie uzyskanie rozstrzygnięcia sądowego leży w bezpośrednim interesie nie tylko stron postępowania, ale także interesie publicznym. Zapewnienie efektywnego możliwie jak najszybszego i jednoczenie respondującego gwarancje procesowe postępowania należy do sądu. Wyrok Europejskiego Trybunału Trybunale Praw Człowieka z 16 maja 2019 r. jednoznacznie wskazał na naruszenie przez Polskę prawa do rzetelnego procesu związanego z długością prowadzonych postępowań sądowych. Nowelizacja procedury cywilnej z 4 lipca 2019 r. najprawdopodobniej również może nie przyśpieszyć postępowania cywilnego.

12

Ograniczony krąg uczestników w postępowaniu wieczystoksięgowym a realizacja prawa do sądu

63%

Kowalik E. S.

Studia Prawnicze KUL

|

2021

|

issue 2

103-119

EN

Properly shaped relations between state bodies and citizens as well as between citizens have a direct impact on the proper function of the state as an organism. The objection is often raised that, expressed in Art. 6261 § 2 of the Code of Civil Procedure, a limited group of participants in land and mortgage register proceedings and derived from art. 6268 § 2 of the Code of Civil Procedure limited the scope of the court’s jurisdiction in these proceedings violate the constitutional principle of the right to a fair trial. The subject of this article is the discussion of the influence of a limited group of participants in the land and mortgage register proceedings to provide entities participating in the real estate market with the right to a court and guarantees of fair conduct of proceedings before him.

PL

Odpowiednio ukształtowane relacje pomiędzy organami państwa a obywatelem oraz pomiędzy obywatelami mają bezpośrednie przełożenie na prawidłowe funkcjonowanie organizmu państwowego. Często podnoszony jest zarzut, że wyrażony w art. 6261 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego ograniczony krąg uczestników postępowania wieczystoksięgowego oraz wywodzący się z art. 6268 § 2 K.p.c. ograniczony zakres kognicji sądu w tym postępowaniu narusza konstytucyjną zasadę prawa do sądu. Przedmiotem zainteresowania autora artykułu jest wpływ ograniczonego kręgu uczestników w postępowaniu wieczystoksięgowym na zapewnienie podmiotom uczestniczącym na rynku nieruchomości prawa do sądu i gwarancji rzetelnego prowadzenia postępowania przed nim.

13

The Most Essential Reforms of the Constitution of the Fifth French Republic and Its Influence on the Shape of Political System of the French State

51%

Tabak A.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2017

|

vol. 26

|

issue 2

EN

The article presents the Constitution of the Fifth French Republic from 1958 by showing fundamental principles of political system, the most important institution and the most essential amendments to the Constitution. According to the intention of its authors, the Constitution enhanced the position of the President of the Republic, whereas the role of the Parliament was less important. New political solution is the Constitutional Council, which is sui generis constitutional court. Amendments to the Constitution (particularly the reform from 2008) restricted the role of executive power, strengthened the political position of the Parliament and allowed France to integrate with the European Communities.

PL

Artykuł przedstawia Konstytucję V Republiki Francji z 1958 r. przez ukazanie podstawowych zasad ustroju państwa, najważniejszych instytucji państwowych i omówienie najistotniejszych zmian tej Konstytucji. Zgodnie z zamysłem twórców Konstytucja V Republiki wzmocniła pozycję prezydenta, natomiast osłabieniu uległa rola parlamentu. Nowym rozwiązaniem ustrojowym było stworzenie Rady Konstytucyjnej – instytucji pełniącej funkcję sui generis sądu konstytucyjnego. Nowelizacje Konstytucji (zwłaszcza ta z 2008 r.) przyczyniły się do ograniczenia roli władzy wykonawczej, dowartościowały rolę parlamentu oraz pozwoliły na integrację Francji ze Wspólnotami Europejskimi.

14

Interpretative and Limited Judgments in the Jurisprudence of the Constitutional Tribunal

51%

Woś T.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2016

|

vol. 25

|

issue 3

EN

The article discusses interpretative and limited judgments in the jurisprudence of the Constitutional Tribunal in Poland. These judgments are of great significance in the judicial control of law’s conformity to the Constitution. They were distinguished following the departure from the original, dichotomic division of the Constitutional Tribunal’s judgments into those deciding the full and unambiguous consistency or inconsistency of an act with the Constitution. The article defines interpretative and limited judgements, and describes their roles and functions. An interpretative judgement is a decision in which the Constitutional Tribunal decides the conformity or non-conformity of a relevant act to the Constitution in its given interpretation. Its aim is not to eliminate non-uniformity or divergence in the interpretation of legal regulations, but to eliminate from all potential interpretative variants of a relevant act the one that is inconsistent with the Constitution. A limited judgement is a decision in which the Constitutional Tribunal decides the conformity or non-conformity of an act to the Constitution in a specific (subjective, objective or time) scope of its application. A limited judgement aims to decide whether a legal regulation whose interpretation is unambiguous, is consistent with the Constitution in a given scope of its application. The article also describes advantages and disadvantages of interpretative and limited judgements, accounting for the relevant views in the doctrine and jurisprudence in this respect, and examines the number of these judgements against the general number of judgements concerning the constitutionality of law that were passed by the Constitutional Tribunal in recent years.

PL

Artykuł dotyczy problematyki wyroków interpretacyjnych i zakresowych w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego w Polsce. Wyroki te odgrywają istotną rolę w sądowej kontroli zgodności prawa z konstytucją. W nauce prawa zaczęto je wyróżniać wraz z odejściem od pierwotnego, dychotomicznego podziału wyroków TK na wyroki stwierdzające całkowitą i jednoznaczną zgodność lub niezgodność przepisu z konstytucją. Opracowanie definiuje wyroki interpretacyjne i zakresowe oraz charakteryzuje ich rolę i funkcje. Wyrok interpretacyjny jest orzeczeniem, w sentencji którego TK stwierdza zgodność lub niezgodność z konstytucją przepisu prawnego w określonym jego rozumieniu. Jego zadaniem nie jest usuwanie niejednolitości i rozbieżności wykładni przepisów prawa, lecz eliminacja tego spośród możliwych wariantów interpretacyjnych kontrolowanego przepisu, który jest niezgodny z konstytucją. Wyrok zakresowy jest orzeczeniem, w sentencji którego TK stwierdza zgodność albo niezgodność z konstytucją przepisu prawnego w określonym (podmiotowym, czasowym lub przedmiotowym) zakresie jego zastosowania. Wyrok zakresowy zmierza do rozstrzygnięcia, czy przepis prawny, którego rozumienie nie budzi wątpliwości, jest zgodny z konstytucją w pewnym zakresie jego zastosowania. Opracowanie prezentuje również wady i zalety wyroków interpretacyjnych i zakresowych, biorąc pod uwagę poglądy doktryny i orzecznictwa w tym zakresie, oraz analizuje liczbę tych wyroków na tle ogólnej liczby orzeczeń wydawanych w ostatnich latach przez TK w przedmiocie konstytucyjności prawa.

15

Kościół Vaticanum II i jego eklezjologia. Próba retrospekcji z perspektywy 50 lat Gaudium et spes (I)

51%

Gocko J.

Roczniki Teologiczne

|

2014

|

vol. 61

|

issue 3: Teologia Moralna

135-157

EN

This article is a part of a greater research project whose subject is the renewed look at the ecclesiology of the Second Vatican Council. Its goal is to present the new ecclesiology during the period of the Council through the eyes of the Church’s Catholic Social Teaching. This will mean searching for a response to the question of which way the development of ecclesiological thought influences the Church’s social reflection within the framework of her social teaching and the moral life of society. Gaudium et spes, the Constitution on the Church in the Modern World, will be presented as the center of the discourse and will also indicate the scope of the undertaken analyses. The project will be in the form of a triptych that will be continued in further editions of “Roczniki Teologiczne” (Theological Annual). The immediate purpose for undertaking this topic is the fiftieth anniversary of the last Vatican Council (1962-1965), and in a particular way the pastoral Constitution Gaudium et spes. The first part of the triptych has as its assignment presenting the main sources of the ecclesiology of Vaticanum II and its reforms. In it, the author included the heritage of Vatican Council I, the first of the ecumenical councils where the issue of the Church became the center of Conciliar debates, even if this was only occasionally done at various moments. It was also a summary of a certain period in the history of theological thought and, in its own way, lead Catholic theology onto a new track. Apart from the contribution of the First Vatican Council, we will also point to the most important popes in the period of the last two Ecumenical Councils, as well as to a series of outstanding theologians who, particularly after the First World War and during the period of the Council, undertook ecclesiological issues in their research work.

PL

Artykuł jest częścią większego projektu badawczego, którego przedmiotem jest ponowne spojrzenie na eklezjologię Soboru Watykańskiego II. Jego celem jest ukazanie odnowy eklezjologicznej w okresie Soboru przez pryzmat społecznego posłannictwa Kościoła. Będzie to oznaczało poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób rozwój myśli eklezjologicznej wpłynął na społeczną refleksję Kościoła w ramach jego nauki społecznej i moralności życia społecznego. W centrum dyskursu zostanie postawiona Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes, która także wyznaczy zakres podjętych analiz. Projekt przyjmie postać tryptyku, który będzie kontynuowany w kolejnych tomach „Roczników Teologicznych”. Bezpośrednią okazją do podjęcia tego tematu jest 50. rocznica ostatniego Soboru (1962-1965), a w sposób szczególny rocznica publikacji Konstytucji pastoralnej Gaudium et spes. Część I tryptyku ma za zadanie ukazać główne źródła eklezjologii Vaticanum II i jej odnowy, do których autor zaliczył dorobek I Soboru Watykańskiego, pierwszego spośród soborów ekumenicznych, na którym problematyka Kościoła stała się centrum debat soborowych, nawet jeśli czyniono okazjonalnie. Był on także podsumowaniem pewnego okresu w historii myśli teologicznej i – na swój sposób – naprowadził teologię katolicką na nowe tory. Oprócz wkładu Soboru Watykańskiego I przyjdzie wskazać także na najważniejszych papieży okresu między dwoma ostatnimi Soborami ekumenicznymi, jak i na szereg wybitnych teologów, którzy – zwłaszcza po I wojnie światowej i w okresie samego Soboru – w swoich badaniach podejmowali problematykę eklezjologiczną.

16

Trybunał Konstytucyjny RP – geneza i rozwój instytucji

51%

Soja S.

Studia z Zakresu Nauk Prawnoustrojowych. Miscellanea

|

2016

|

vol. VI

303-322

PL

Potrzeba powołania Trybunału Konstytucyjnego pojawiła się już w momencie odzyskania przez Polskę niepodległości w 1918 r., czyli po 123 latach zaborów. Praktycznie pierwsze projekty zmierzające do ustanowienia instytucji kontrolującej zgodność aktów prawnych z Konstytucją w żadnej mierze nie przyczyniły się do stworzenia TK. Wiele z nich np. propozycja Józefa Buzka z 1919 r. czy endeckiego księdza, posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej I i II kadencji Kazimierza Lutosławskiego nie doprowadziły do utworzenia organu, który posiadałby kompetencje w zakresie badania zgodności aktów prawnych z aktem nadrzędnym. W Konstytucji z 23 kwietnia 1935 r. nie dostrzeżono potrzeby powołania Trybunału Konstytucyjnego zastrzegając jednocześnie, że żadna ustawa uchwalona przez Sejm nie może być niezgodna z aktem zasadniczym. Tym samym po prostu uwierzono w nieomylność Sejmu. Konstytucja z 1952 r. również nie przewidywała powołania Trybunału Konstytucyjnego co spowodowane było sytuacją polityczną w kraju. Ówczesnym władzom absolutnie nie zależało na powstaniu instytucji sprawującej kontrolę nad Parlamentem, który w Konstytucji zajmował pozycję nadrzędną. Po drugie mechanizm sprawowania władzy w Polsce był praktycznie niezależny od aktu nadrzędnego. Pewnym przejawem wprowadzenia kontroli ustaw było utworzenie 29 marca 1972 r. Komisji Prac Ustawodawczych. Jednakże pełniła ona jedynie funkcję opiniodawczą, a ostateczne decyzje w tej kwestii podejmował nadal Sejm. Praktycznie dopiero lata osiemdziesiąte zdeterminowane niezadowoleniem społecznym przejawiającym się w licznie organizowanych strajkach spowodowały, a wręcz wymusiły podjęcie działań zmierzających w kierunku demokracji. A właśnie Trybunał Konstytucyjny jest ostoją dla państwa prawa. Niestety uchwalona ustawa o Trybunale Konstytucyjnym z 29 kwietnia 1985 r. wprowadziła liczne ograniczenia, a to najważniejsze polegało na formalnej i treściowej kontroli orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego przez Sejm. Trybunał Konstytucyjny stał się organem niezawisłym respektującym jednocześnie pozycję ustrojową Sejmu jako najwyższego organu władzy państwowej. Właściwie dopiero przemiany ustrojowe i symboliczny rok 1989 wywarły ogromny wpływ na potrzebę zmiany funkcjonowania Trybunału Konstytucyjnego. Wyrażono to poprzez uchwały wykładnicze Trybunału Konstytucyjnego z dn. 20 października 1993 r. oraz z 14 czerwca 1995 r. rozszerzające skuteczność orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego. Warto wspomnieć także o inicjatywie Prezydenta Lecha Wałęsy dotyczącej zmiany ustawy o Trybunale Konstytucyjnym, którą przedstawił 4 marca 1993 r. Kolejny projekt zmiany ustawy o Trybunale Konstytucyjnym został przedstawiony 3 lipca 1996 r. na posiedzeniu Sejmu przez Prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego. W pracach nad kształtem przyszłej ustawy posłużono się kompromisem politycznym. W głosowaniu nad całością ustawy poparło ją 309 posłów, trzech było przeciw, a czterech wstrzymało się od głosu. Senat nie wniósł do powyższej poprawek i dzięki temu ustawa mogła wejść w życie 17 października 1997 r. wraz z nową Konstytucją RP.

EN

The need for the establishment of the Constitutional Court had already appeared when Poland regained independence in 1918., after 123 years of partition. The first projects aimed at the establishment of institutions controlling the compatibility of law with the Constitution, in no way contributed to the creation of The Constitutional Court. Many of them, for example. Józef Buzek proposal of 1919 or priest, Member of Parliament of the Republic of Poland of the first and second term Kazimierz Lutoslawski did not lead to the creation of a body which would have the competence to examine the compatibility of legislation with the superior act. In the Constitution of April 23, 1935. No one noticed, of course, the need of establishing the Constitutional Court, at the same time stipulating that any law passed by the Parliament may not be incompatible with the superior act. Thus simply believing in the infallibility of the Parliament. The Constitution of 1952. Also it did not anticipate creating the Constitutional Court, this was caused by the political situation in the country. The authorities, that ruled at the time, absolutely did not want the creation of institutions that would have control over the Parliament, which in the Constitution had held the highest position. Secondly, the mechanism of governance in Poland was practically independent of the superior act. A way of introducing law control was the establishment of Commission Legislative Work on the 29th of March 1972. However, it served only a consultative function and the final decision on the issue still remained in the hands of Parliament. It was until the eighties when the social discontent manifested itself in numerous organized strikes that forced to take steps towards democracy. And so the Constitutional Court is the base of a democratic law abiding country. Unfortunately, the law on the Constitutional Court act was passed which introduced numerous restrictions, and the most important restriction was the formal control of Constitutional Court decisions by the Parliament. The Constitutional Court has become an independent body, while respecting the position of the Parliament in the political system as he supreme organ of state power. In fact, only political changes and a symbolic year (1989) that had changed the Constitution, had a huge impact on the need for the establishment of the Constitutional Court. The answer to the change of the system has been the exponential resolution of the Constitutional Court dated. 20 October 1993 and 14 June 1995. It is worth mentioning the initiative of President Lech Walesa on the amendment of the Law on the Constitutional Court, which was presented on March 4, 1993. Another draft amendment to the Law on the Constitutional Court was presented on 3 July 1996. At the meeting of Parliament by President Aleksander Kwasniewski. The work to the shape the future of law used a political compromise. The voting of the bill was supported by 309 deputies, three against and four abstained from voting. The Senate has not brought to the above any amendments and thus the law could enter into force on 17 October 1997 along with the new Constitution of the Republic of Poland.

17

WE ARE ALL TRANSLATORS NOW: CONSTITUTIONAL ANALYSIS AS TRANSLATION

51%

SOLAN L. M.

Comparative Legilinguistics

|

2016

|

vol. 28

7-24

PL

Inaczej niż europejskie, większość amerykańskich regulacji prawnych została stworzona na tyle niedawno, że terminologia użyta w tekstach prawodawczych nie zdążyła jeszcze zmienić swojego znaczenia. Ta reguła nie tyczy się jednak konstytucji Stanów Zjednoczonych, która została sformułowana w końcu XVIII w. W Stanach Zjednoczonych trwają obecnie dyskusje nad tym, czy właściwie interpretuje się konstytucję oraz jak jej współczesne rozumienie ma się do jej pierwotnego znaczenia. Czy powinniśmy skupiać się na pierwotnym znaczeniu terminów użytych przez autorów konstytucji czy na tym jak te terminy są rozumiane przez ogół współczesnego społeczeństwa, który głosował za przyjęciem konstytucji? Obecnie, w czasach popularności językoznawstwa korpusowego i po stworzeniu rozległego korpusu XVII wiecznej angielszczyzny znalezienie odpowiedzi na to pytanie może być możliwe.

EN

European courts and legal scholars are accustomed to construing codes that have been in place for long periods of time. In the U.S., most laws are recent enough that the meanings of their words have not changed very much over time. This, however, is not true of the Constitution, which was adopted in the late 18th century. There are debates in the U.S. about how faithful current interpreters of the Constitution should be to the original meaning of the Constitution’s language, and over what it means to be faithful to the original meaning of the Constitution’s language. Should we care about what the original drafters had in mind, or about how the public that voted on the Constitution understood the language? Scholars and judges have turned to old dictionaries for help. Now, however, corpus linguistics has entered the scene, including a new corpus of general 18th century English. In this paper, I will suggest that scholars and judges interested in the meanings of the words as then understood should put themselves in the position of lexicographers writing a bilingual dictionary that translates the terms from a foreign languageinto contemporary English. Such a stance will bring out the many difficult problems in using a corpus as a means of making legal decisions today.

18

Lawyer of defendant and his role in the criminal process from the viewpoint of the European Convention on Human Rights and the Albanian criminal procedural legislation

51%

Skenderaj K., Mëngjesi S.

Academicus. International Scientific Journal

|

2014

|

issue 09

200-212

EN

A guarantee for real ensuring of defendant’s rights is the qualified legal assistance by the side of the lawyer, chosen or assigned by the proceeding body. Providing legal protection to defendants was an important achievement in the long and difficult efforts to democratize the criminal proceedings. It was initially achieved in developed countries which promulgated the fundamental rights and freedoms and on this basis the major laws of activity of justice’s bodies were enforced. The role of lawyer in the criminal proceeding gradually increased and became an important factor in the fight against violations of law and injustice. The lawyer became a respected procedural figure, standing in front of prosecution, as the opposing party able to develop a cross-examination and to influence in a fair solution of case. However in practice, it is not rare the violation of rights of defendants by proceeding organs. So, it is right to make this question: What will be done with their rights and how will they be protected? In practice there were different opinions in terms of guaranteeing the rights of these defendants and how far the rights of lawyers of the defendants are extended. This is the reason why this paper will bring in attention the position, procedural guarantees of lawyers, the actions that can take and the exercise of their main rights in defending the interest of defendant, taking into account the main phases of criminal proceedings. Special attention will be devoted to case law of European Court of Human Rights (ECHR) in terms of guaranteeing the rights of defendants, the orientations of the Albanian Constitutional Court and that of Supreme Court. At the end, this paper will reach in some conclusions through which proposals and amendments will be made to the code of criminal procedure, starting from the principle that the rights and procedural guarantees of defendants should be guaranteed at the maximum, because it’s the only way to achieve the highest degree of democratization of the criminal proceedings.

19

The 1991 constitution of independent Transnistria

51%

Serzhanova V.

Przegląd Europejski

|

2017

|

issue 4(46)

132-146

EN

The legal status of the Pridnestrovian Moldavian Republic, which declared its independence in 1990, since that time has unchangingly remained ambiguous. The state has factually existed for almost thirty years so far, although it has not hitherto been recognised by any member of the international community. Its status from the constitutional law viewpoint is contradictory to the one analysed in the light of the international law, according to which Transnistria still formally remains a Moldavian autonomous region of a special status. This paper, being a part of the wider research carried out over Transnistria’s legal status, aims at establishing its primary political system’s grounds. Therefore, it comprises the analysis of the origin and development of Transnistrian first independent basic law, which appeared to be the foundation of the abovementioned solutions. The paper undertakes an attempt to not only analyse, but also evaluate the political system’s primary principles and development of Transnistria as a newly created state in the first years of its functioning. The subject of the work is particularly focused on the shape and content of the first constitution of Transnistria of 1991, which bound during the first four years of the state’s independence till the presently binding constitution of 1995 entered into force, along with observing of how its functioning in practice shaped the constitutional and political reality.

PL

Status prawny niepodległej Naddniestrzańskiej Republiki Mołdawskiej, która w 1990 roku ogłosiła niepodległość, od tego czasu niezmiennie pozostaje niejasny. Państwo to faktycznie istnieje już przez prawie trzydzieści lat, niemniej nie zostało ono uznane przez społeczność międzynarodową. Z punktu widzenia prawa konstytucyjnego i teorii państwa status Naddniestrza jest sprzeczny z tym określonym przez prawo międzynarodowe, zgodnie z którym Naddniestrze w dalszym ciągu pozostaje regionem autonomicznym Mołdawii, mającym status specjalny. Niniejsze opracowanie, stanowiące część szerzej zakrojonych badań nad statusem prawnym Naddniestrza, ma na celu ustalenie pierwotnych podstaw jego systemu politycznego. Opracowanie obejmuje zatem analizę powstania i rozwoju jego pierwszej niepodległej ustawy zasadniczej, która stanowiła podstawę powyższych rozwiązań. W pracy podjęto się nie tylko analizy, ale także oceny pierwotnych założeń i rozwoju systemu politycznego Naddniestrza, jako nowo utworzonego państwa, w pierwszych latach jego istnienia. Przedmiot opracowania w szczególności skupia się na analizie kształtu i treści pierwszej konstytucji Naddniestrza z 1991 roku, która obowiązywała przez pierwsze cztery lata jego niepodległości – do czasu wejścia w życie obecnej ustawy zasadniczej z 1995 roku. Jest również próbą spojrzenia na to, jak praktyka funkcjonowania tej ustawy kształtowała konstytucyjną i polityczną rzeczywistość.

20

Założenia ogólne charakteryzujące zatrudnienie w samorządzie terytorialnym (porównanie z zasadami funkcjonowania korpusu służby cywilnej)

51%

Góral Z.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2021

|

vol. specjalny I

|

issue XXI

317-330

EN

The study presents the assumptions of the general legal regulation concerning persons employed in local self-government, confronted with the purpose and principles of the civil service. The first part shows the mutual relations between the legislation concerning the status of local self- -government employees and the acts on the civil service from a historical perspective. The second part comprises comments on the legislation in force at present, including constitutional regulations. It was emphasised that the similarities between the regulations on local self-government and civil service are significant. This also applies to the principles on which employment in local self-government and civil service is based. In the case of regulations concerning local self-government, only the principle of political neutrality was not included, which may raise doubts.

PL

Opracowanie zawiera prezentację założeń ogólnych regulacji prawnej dotyczącej osób zatrudnionych w samorządzie terytorialnym, skonfrontowanych z celem i zasadami służby cywilnej. W pierwszej części ukazano wzajemne relacje między unormowaniami dotyczącymi statusu pracowników samorządowych i ustawami o służbie cywilnej w ujęciu historycznym. W drugiej części znalazły się uwagi o obowiązującym stanie prawnym z uwzględnieniem regulacji konstytucyjnych. Podkreślono, że podobieństwa między pragmatyką samorządową i pragmatyką służby cywilnej są znaczące. Dotyczy to też zasad, na których opiera się zatrudnienie w samorządzie terytorialnym i służbie cywilnej. Na gruncie samorządowym nie uwzględniono jedynie zasady neutralności politycznej, co może budzić wątpliwości.

Refine search results

Integration Processes and Dual Citizenship

Jawność rozprawy głównej a gwarancje przewidziane w Konstytucji

The 1991 constitution of independent Transnistria

O dowodach nielegalnych z perspektywy artykułu 51 ustęp 4 Konstytucji RP

Responsibility of the Holders of the Highest Offices in the State on the Example of Austrian Solutions

Konstytucyjne podstawy wolności zrzeszania się w związki zawodowe

Вопрос национального единства в современной России: возможен ли единый национальный миф?

Cechy normatywne cła jako daniny publicznej w polskim i unijnym prawie celnym

Вопрос национального единства в современной России: возможен ли единый национальный миф?

Konstytucyjna zasada rzetelności i sprawności działania instytucji publicznych na tle linii orzeczniczej Trybunału Konstytucyjnego w latach 2006–2016

An Implementation of the Constitutional Right to Review the Case Without Unreasonable Delay in Civil Proceedings

Ograniczony krąg uczestników w postępowaniu wieczystoksięgowym a realizacja prawa do sądu

The Most Essential Reforms of the Constitution of the Fifth French Republic and Its Influence on the Shape of Political System of the French State

Interpretative and Limited Judgments in the Jurisprudence of the Constitutional Tribunal

Kościół Vaticanum II i jego eklezjologia. Próba retrospekcji z perspektywy 50 lat Gaudium et spes (I)

Trybunał Konstytucyjny RP – geneza i rozwój instytucji

WE ARE ALL TRANSLATORS NOW: CONSTITUTIONAL ANALYSIS AS TRANSLATION

Lawyer of defendant and his role in the criminal process from the viewpoint of the European Convention on Human Rights and the Albanian criminal procedural legislation

The 1991 constitution of independent Transnistria

Założenia ogólne charakteryzujące zatrudnienie w samorządzie terytorialnym (porównanie z zasadami funkcjonowania korpusu służby cywilnej)