Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 1

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  the Franco dictatorship
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Background and Aim. During the Franco dictatorship in Spain (1939–1975), No-Do were short newsreels that were required to be shown before the main features in cinemas. The aim of this study was to analyze the news on martial arts and combat sports (MA&CS) shown in the No-Do newsreels. Methodology. The 4,011 newsreels contained in the No-Do Historical Archive were the main source of information for this study. We used the Archive website search engine for data collection. The results were then individually analyzed and then a card for each of the selected news was completed including the following fields: (1) Date; (2) No-Do number; (3) Duration; (4) Description; (5) Type; (6) Referencing MA or CS; (7) Geographical scope; and (8) Link to the newsreel. Results. The total number of reports retrieved on MA&CS was 266. The MA&CS news rate per year was irregular, ranging between zero and nineteen. As for type of story, regular news items (71.8%) dominated over short news clips (14.3%) and reportage (12.8%). The geographical scope of the news was balanced between the national (38%) and international levels (43.2%). At least twenty separate MA&CS styles were mentioned. The MA&CS items broadcast were mainly international boxing (42.2%), professional wrestling (19.4%), judo (12.3), fencing (7.1%), karate (4.5%), and jiu-jitsu (2.6%). The other MA&CS (e.g., Greco-Roman wrestling, kendo, muay Thai, taekwondo, or capoeira) ranged between one and five items (0.4-1.9%). Conclusion. The No-Do can be considered a good source good sources of information to enrich study of the history and evolution of MA&CS in Spain.
PL
Tło i cel. W Hiszpanii za czasów Francisco Franco (1939-1975), No-Do (Wiadomości i programy dokumentalne) były to krótkie kroniki filmowe, które przedstawiono obowiązkowo przed filmami w kinach. Podczas swoich prawie 40 lat istnienia (1943-1981), służyły zarówno jako narzędzie frankistowskiej propagandy, jak i łącznik z resztą świata. Filmiki te miały na celu informowanie, edukowanie/indoktrynowanie i rozrywkę. Znaczenie No-Do zostało podkreślone poprzez określenie ich, jako „portretu epoki”. Mając ten fakt na uwadze, celem niniejszego badania była analiza wiadomości na temat sztuk walki i sportów walki (MA & CS) pokazana w kronikach filmowych. Metodologia. Głównym źródłem informacji w tym badaniu było Historyczne Archiwum No-Do, dostępne na stronie internetowej hiszpańskiej Filmoteki (http://www.rtve.es/filmoteca/no-do~~HEAD=pobj), które zawiera 4,011 kronik filmowych (ponad 700 godzin filmów) odzwierciedlających życie społeczne, kulturalne i polityczne w czasach reżimu Franco i późniejszego przejścia do demokracji. W celu zbierania danych użyto wyszukiwarki dostępnej na stronach Archiwum i wprowadzono wiele terminów związanych ze sztukami i sportami walki. Wyniki były następnie analizowane indywidualnie w celu ustalenia ich znaczenia dla badania. W końcowym etapie dla każdej wybranej wiadomości został wypełniony formularz z następującymi kategoriami: (1) Data; (2) Numer kroniki; (3) Czas trwania; (4) Opis; (5) Typ; (6) Odniesienia do sztuk walki i sportów walki; (7) Zakres geograficzny; oraz (8) Link do kroniki filmowej. Do analizy danych wykorzystano statystykę opisową (częstotliwości i procenty) aspektów bibliometrii dotyczących wydajności i tematów. Wyniki. Całkowita liczba wyszukanych raportów dotyczących sztuk i sportów walki wyniosła 266. Procent wiadomości dotyczący wybranych przedmiotów rocznie był nieregularny, między 0 a 19, z wyższymi wskaźnikami między 1943-1951, 1961-1965 i latach 1969-1973. Jeśli chodzi o typ wiadomości to standardowe programy (50-120 s) (71,8%) dominowały nad krótkimi wiadomościami (30-50 s) (14,3%) i reportażami (> 120s) (12,8%). Zakres geograficzny wiadomości był zrównoważony pomiędzy krajowym (38%) a międzynarodowym (43,2%), a 18,1% stanowiły programy dotyczące obu zakresów. Co najmniej dwadzieścia odrębnych stylów sztuk i sportów walki zostało wymienionych. Z wyjątkiem dwóch przypadków, każde aktualności dotyczyły tylko jednego rodzaju sztuk walki lub sportów walki. Transmisja obejmowała głównie międzynarodowe walki bokserskie (zazwyczaj zawodowe) (42,2%), zapasy (19,4%), judo (12,3), szermierkę (7,1%), karate (4,5%) oraz jiu-jitsu (2,6%). Liczba innych sztuk walki (zapasy w stylu klasycznym, międzynarodowe zapasy w stylu wolnym, kendo, Muay Thai, taekwondo, capoeira, szermierka historyczna, zapasy z Wysp Kanaryjskich, zapasy mongolskie, sambo, savate i inne) wahała się od jednego do pięciu elementów (0.4-1.9%). Dyskusja i wnioski: Uzyskane wyniki wykazały, że profesjonalny boks, zapasy i judo pojawiały się najczęściej w kronikach filmowych. Druga grupa sztuk i sportów walki, która pojawiała się rzadziej obejmuje karate, szermierkę i jiu-jitsu. Inne sporty pojawiały się w kronikach filmowych sporadycznie. Znacząca obecność profesjonalnego boksu i zapasów było spowodowane ich popularności przez większą część badanego okresu. Jeśli chodzi o tzw. azjatyckie sztuki walki, judo pojawiało się najczęściej w No-Do, zgodnie z jego wczesnym i szybkim rozwojem w Hiszpanii od 1950 roku. Niektóre popularne w chwili obecnej azjatyckie sztuki walki takie jak karate i taekwondo, później rozwinęły się w Hiszpanii i dlatego ich obecność w kronikach była rzadsza. Sporadyczną obecność innych sztuk i sportów walki (capoeira, Muay Thai, sambo czy savate), można wytłumaczyć faktem, iż służyły one celom rozrywkowym i zostały uznane za drugorzędne lub jako ciekawostki. Nieregularna liczba prezentacji filmowych dotyczących sztuk i sportów walki utrudnia uzyskanie jednoznacznych wniosków. Zmienność ta może wynikać z kilku przyczyn, takich jak priorytet wiadomości dla No- Do, zmiany producentów programów, dostępność zasobów, hiszpańskie sukcesy w międzynarodowych konkursach itp. Ponadto większość kronik składała się z regularnych wiadomości, a wymiana informacji z innymi ważnymi międzynarodowymi ekipami tworzącymi wiadomości powodowała, że wysoki procent aktualnych informacji koncentrował się na międzynarodowych meczach i turniejach. Krótko mówiąc, kroniki filmowe No-Do nadawały odpowiednią ilość informacji na temat sztuk walki i sportów walki i można uznać je za dobre źródło informacji, wzbogacających naukę o historii i ewolucji tych dziedzin w Hiszpanii w czasach reżimu generała Franco.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.