Search results

1

Bliski Wschód w XVI-wiecznych pamiętnikach polskich (na przykładzie wybranych kręgów tematycznych)

100%

Zarębski R.

Przegląd Orientalistyczny

|

2015

|

issue 3-4

179-190

EN

The article discusses the construction of the image of the Middle East in Polish sixteenth century memoirs. The material is based on texts by Anzelm Polak, Jan Goryński, Erazm Otwinowski, Andrzej Tarnowski, and Mikołaj Krzysztof Radziwiłł „Sierotka”. Using research methods and tools of lexical semantics, and in particular the lexical-semantic fields theory, as well as the findings of cultural linguistics, the following conclusions have been reached. 1) Memoirists described unknown lands from an anthropocentric perspective. 2) They were interested in aspects such as: the physical appearance and the psyche of residents of the Middle East, their religion, social relationships, and nature. 3) Oriental vocabulary, detailed descriptions, and comparisons play a major role in the reconstruction of the Middle Eastern reality. The analysed diaries are a good source of knowledge about the mentality of the Old Polish nobility and about life in the realms of the contemporary Middle East, especially Turkey.

2

The role of Muslim women in political life based on the examples of selected Muslim countries

89%

Jomma F.

Przegląd Politologiczny

|

2016

|

issue 4

107-118

PL

Tematem publikacji jest rola kobiet muzułmańskich w życiu politycznym i społecznym. Przedstawione zostały pierwsze kobiety w islamie, które odegrały ważną rolę w polityce. Na przykładzie wybranych krajów muzułmańskich opisano obecność kobiet w rządach tych krajów i stopień ich zaangażowania w politykę. Omówione zostały czynniki, które wpływają na wzrost roli kobiet na arenie politycznej oraz te, które ograniczają ich udział w życiu politycznym i społecznym. W artykule znajduje się odpowiedź na pytanie, czy wysoki wskaźnik PKB ma wpływ na zaangażowanie kobiet w życie społeczne i polityczne.

EN

The topic of those publication is the role of Muslim women in political and social life. Presents the first women in Islam, which played an important role in politics. Presents some Muslim countries and the presence of women in the governments of these countries. It describes the degree of their involvement in politics. Discusses the factors that affect the growth of the role of women in the political arena and those that limit their participation in political and social life. You’ll find the answer to the question whether the high rate of GDP has an impact on women’s involvement in social and political life.

3

The Domestic Political Unrest and the Military Doctrine Change in the Neighborhood: Arab Uprisings and Israel (2011–2015)

88%

Badry Eid M.

Security Dimensions: International & National Studies

|

2019

|

vol. 29(29)

64-109

EN

The “Arab Spring” uprisings are a historic milestone from Israel’s national security perspective, regarding to the political and security changes in the regional strategic environment, as Israel’s geographic neighboring, Egypt and Syria, have become more threatening. As a serious scientific attempt under the umbrella of the balance of power theory in the political science literature on military doctrine change, this paper aims to examine conditions under which a domestic political change or unrest in a state may affect, positively or negatively, the change of the military doctrine of another state or states in neighborhood. By applying this research question to the case of the Arab uprisings and Israel, the study examines, from Israeli elite’s perspective, why and how the aforementioned uprisings affect the Israeli military doctrine, and explores whether the particular components of this doctrine have been affected to the same degree. The study uses elite approach, and discourse analysis as key methodological tools. The general findings indicated that the Arab uprisings have strong and diversified impacts on the components of the Israeli military doctrine. These impacts may be compared to those of regional wars and military conflicts, as they have reshaped the map of security risks and threats.

4

Arab context of the Ukraine conflict in Russia Today Arabic and Sputnik

88%

Styszyński M.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2023

|

vol. XX

|

issue 1

121-137

EN

The present article is concerned with the Russian narrative of the Ukraine war in Arabic versions of Sputnik and Russia Today Arabic (RT Arabic). The tragic war in Ukraine has affected different media sources in the world, including Russian and pro-Russian media. However, Sputnik and RT Arabic’s media reports combine the Ukraine conflict with Arabic context addressed to different audiences in the Arab world. This study also argues that the Russian narrative relies on propaganda devices such as ad hominem, card stacking and agenda setting, as well as testimonial and glittering generalities. These techniques affect the audience and enable to express Kremlin’s political objectives on the Ukraine war and foreign policy. Moreover, the research demonstrates that the media coverage released by RT Arabic and Sputnik aims at creation of two opposite images, which blame the West and endorse Russian policy.

5

Refleksje wokół wybranych zagadnień współczesnej historii Iraku na tle Bliskiego Wschodu

75%

Jamsheer H. A.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2017

|

issue 3

195-206

PL

Artykuł przedstawia szereg refl eksji na temat przemian politycznych zachodzących w Iraku na tle współczesnej historii Bliskiego Wschodu. Analiza rozpoczyna się od rezultatów I wojny światowej, które wyłoniły dominację Wielkiej Brytanii i Francji na tym obszarze. Dominacja ta potęgowała w miejscowej ludności potrzebę uzyskania niezawisłości narodowej. W warunkach słabości partii politycznych i ewidentnej słabości zorganizowanego społeczeństwa obywatelskiego, inicjatywę polityczną – na rzecz uzyskania niepodległości i w rezultacie wyłącznego rządzenia niepodległym krajem – przejęła armia. Konsekwencje tego stanu rzeczy to powstanie niedemokratycznych, autorytarnych reżymów wojskowych w Iraku i wielu krajach arabskich. W ostatnich dwóch dekadach mamy liczne przykłady tragicznych skutków tej formy sprawowania władzy. Niniejszy artykuł śledzi ponadto doktrynalny wyraz autorytarnych rządów panujących w Iraku w postaci ideologii Baas, tj. Socjalistycznej Partii Odrodzenia Arabskiego – ideologii nacjonalizmu arabskiego stanowiącej apologię nieograniczonej, a zarazem bezterminowej władzy jednostki.

EN

Against the general background of contemporary history, the article presents a number of refl ections on the political and social transformations of Iraq and the Middle East. The analysis starts with the outcome of World War I, which brought about the domination of Great Britain and France in the Middle East – a domination that emphsised the need for national independence. In the circumstances of the weakness of political parties and virtual absence of the civil society, the political initiative was undertaken by the military on the path of achieving national independence, and later – of the sole governance of the country. The consequences of such an undemocratic, authoritarian regime became evident during the last two decades. The article additionally follows up the doctrinal expression of that authoritarian rule in Iraq and points out to its fatal consequences for the country and the Middle East.

6

SYSTEM OF THE STATE SECURITY IN THE FACE OF THE CONTEMPORARY HAZARDS OF WITH CIVILIZATION

75%

ŚWIDERSKI K., KUŹNIAR Z.

Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje

|

2017

|

vol. 25(25)

154-168

EN

The second decade of the 21st century is a period of ones of the greatest threats to the contemporary civilization. After the September 11 attack on the World Trade Center we are in the state of the permanent threat and the state of the war on terror. A migration of the population from the states of the Middle East and north Africa is one of the greatest contemporary threats particularly to the European countries. The article describes contemporary threats from the migration of the Muslim population through terrorist attacks, until the drug trafficking. The threats that constitute simultaneously the biggest global challenge for the security system of Europe were also presented. Moreover, the security system of the Republic of Poland drawn up in 2014 in the Safety Strategy of the Republic of Poland whose task is to regulate the system organization as well as to deal with the contemporary challenges and threats was described.

7

USA wobec Bliskiego Wschodu: od Baracka Obamy do Donalda Trumpa

63%

Czornik K.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2018

|

issue 3

173-195

EN

The Middle East, as one of the most strategic and, at the same time, conflicting areas both in the twentieth and the first two decades of the 21st century, occupies a key place in the foreign policy of the United States. It is the region where, in various forms, American political, economic and military interests are being realized through competition the other actors in the international arena, taking actions to make the states clients of the United States, strengthening dependencies and links with the countries of the region (including Israel), taking initiatives to look for new allies or using military force as a means of implementing foreign policy in the Middle East, as exempliﬁ ed by the Gulf War, US involvement in Libya and Syria or the war with the so-called Islamic State. The essence of the Middle Eastern US policy has become a kind of sinusoidal variation in reaching for the instruments characteristic for the policy of hard and soft Wilsonianism. While the policy of Barack Obama towards the Middle East was marked by using soft power and an abandonment of the New Crusade and war on terrorism, characteristic for the administration of George W. Bush, Donald Trump presents an uncompromising strategy in accordance with the slogan Make America Great Again and the strategy of building American World Order in the Middle East.

PL

Bliski Wschód zajmuje kluczowe miejsce w polityce zagranicznej USA. Jest to region realizacji amerykańskich interesów, rywalizacji z innymi aktorami areny międzynarodowej, podejmowania działań na rzecz uczynienia z państw arabskich client states, umacniania zależności z państwami regionu a także wykorzystywania przez USA siły militarnej jako środka realizacji polityki zagranicznej (wojny w Zatoce Perskiej, zaangażowanie USA w Libii i Syrii, wojna z ISIS). Istotą bliskowschodniej polityki USA stała się pewnego rodzaju sinusoidalna zmienność w sięganiu po instrumenty charakterystyczne dla polityki soft i hard wilsonianism. O ile bowiem politykę prezydenta Baracka Obamy wobec Bliskiego Wschodu cechowało odejście od The New Crusade i War on Terrorism charakterystycznych dla George’a W. Busha, o tyle Donald Trump prezentuje strategię (brak strategii?) bezkompromisowości zgodnie z przyjętym w kampanii wyborczej hasłem Make America Great Again i podejmuje działania na rzecz stworzenia American World Order również na Bliskim Wschodzie.

8

Próby stabilizacji Egiptu po Arabskiej Wiośnie. Military electoral authoritarianism

63%

Czornik K.

Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka

|

2018

|

issue 3

47-65

EN

The Arab Spring in Egypt and the overthrow of the regime of Hosni Mubarak in January 2011 should be seen as one of the implications of the Jasmine Revolution in Tunisia. The Arab Spring was perceived by Western states as a process that should bring about the democratization of the Middle East and North Africa, as well as the emergence of civil societies in the countries of the region. The Arab Spring, despite the initial wave of rebellions, was supposed to imply stabilization of the region. The results of the Arab Spring, however, turned out to be completely different from the expected ones. In the case of Egypt, the regime change did not bring effective alternation in the socio-political order. Opposition groups, pro-democracy activists and subsequently moderate Islamists became the beneficiaries of Hosni Mubarak’s overthrow in the short term. The actual winner was the army and former military officers, including President General Abd al-Fattah as-Sisi re-elected in March, 2018. The Arab Spring initiated the next stage in the history of Egypt – military electoral authoritarianism, equally undemocratic as before January 25, 2011. In Egypt, the stability of the state is guarded by the army fighting with Islamic radicals and terrorists and having the support of the United States.

PL

Arabską Wiosnę w Egipcie i obalenie reżimu Hosniego Mubaraka w styczniu 2011 r. należy rozpatrywać jako implikację Jaśminowej Rewolucji w Tunezji. Fala protestów postrzegana była przez państwa zachodnie jako proces, którego efektem miała być szeroko pojęta demokratyzacja Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej, jak również powstanie w państwach regionu społeczeństw obywatelskich. Mimo że zrodzona z buntu społecznego, Arabska Wiosna miała prowadzić do stabilizacji regionu. Jej skutki okazały się jednak zupełnie inne niż oczekiwano. W przypadku Egiptu regime change stworzyła tylko pozory zmian społeczno-politycznych. Krótkoterminowo beneficjentami obalenia Mubaraka stały się ugrupowania opozycyjne, prodemokratyczni aktywiści i następnie umiarkowani islamiści. Faktycznym zwycięzcą była jednak armia i byli oficerowie wojskowi, w tym wybrany ponownie w marcu 2018 r. na urząd prezydenta gen. Abd al-Fattah as-Sisi. Arabska Wiosna zainicjowała więc kolejny etap w historii Egiptu – military electoral authoritarianism – równie niedemokratyczny jak przed 25 stycznia 2011 r. W Egipcie na straży stabilności państwa stoi armia, która walcząc z islamskimi radykałami i terrorystami, zyskała poparcie Stanów Zjednoczonych.

9

Israel in a New Middle East: How to Respond?

63%

Bryc A., Kopcewicz G., Olszanecka N., Urbański D., Piechowiak-Lamparska J., Bryc A., Bojarczyk B., Jorgensen F. A. E., Niedziołka D., Pacześniak A., Potorski R., Wincławska M., Włodkowska-Bagan A., Jeran A., Mol A., Solsbery A., Dąbrowska I., Głodkowski M., Kopcewicz G., Olszanecka N., Piechowiak-Lamparska J.

The Copernicus Journal of Political Studies

|

2013

|

issue 1 (3)

PL

Israeli foreign policy, its mechanisms, conditions, as well as driving forces is a complex phenomenon composed of intersecting elements of security, defense, and foreign interests that are inseparably braided. Generally speaking, there are at least four main interests which determine states’ foreign activity, firstly security of the state and its territory, secondly economy and development, thirdly international position, prestige among other states, and lastly international society common benefits. The only way to understand Israel’s international conduct is to look deeper into its national identity, political tradition, and historical burden as well.So the goal of this paper is to study the priorities of the Israeli foreign policy, particularly while the so called Arab Spring, crisis over Iranian nuclear program, and the changes in the Middle East.Full text: http://bazhum.muzhp.pl/czasopismo/589/?idno=14763

10

Application of the Regional Security Complex Theory for Security Analysis in the Persian Gulf

63%

Grabowski W.

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

|

2020

|

vol. 68

18-31

PL

Celem artykułu jest analiza bezpieczeństwa w Zatoce Perskiej przez pryzmat teorii regionalnych kompleksów bezpieczeństwa. Bliski Wschód stanowi formację konfliktu nawiązującą do modelu współzależności bezpieczeństwa między państwami regionu, który jest kształtowany przez lęk przed wojną i prawdopodobieństwo wystąpienia przemocy. W stosunkach między państwami Zatoki Perskiej panuje nieufność i wszechobecne zagrożenie. W odpowiedzi kraje te tworzą sojusze, przyczyniając się do stworzenia dylematu bezpieczeństwa. W artykule postaram się odpowiedzieć na pytania: jakie determinanty wpływają na bezpieczeństwo państw Zatoki Perskiej oraz jaką rolę odgrywają USA w kwestiach bezpieczeństwa w Zatoce Perskiej?

EN

The aim of the article is to analyze security in the Persian Gulf through the prism of the theory of regional security complex. The Middle East is a conflict formation that refers to the model of security interdependence between the countries of the region, which is shaped by the fear of war and expectancy of violence. Distrust and ubiquitous threat prevail in the relations of the Gulf States. In response, these countries form alliances, which creates a security dilemma. In the article I will try to answer the questions: what determinants affect the security of the Gulf States and what role the U.S. play in security issues in the Persian Gulf?

11

Konflikt izraelsko-palestyński w latach 2006-2014 – analiza i bilans

63%

Godziński M.

|

2016

|

vol. 12

|

issue 2

40-55

PL

Konflikt izraelsko-palestyński to jeden z największych konfliktów we współczesnych stosunkach międzynarodowych. Jego złożoność sprawia, że jest problem który niezwykle trudno rozwiązać. W XXI wieku konflikt pogłębił się, a do eskalacji doszło po zwycięskich dla Hamasu wyborach parlamentarnych. Ugrupowanie umocniło swoją pozycję na palestyńskiej scenie politycznej, ale przysporzyło to Palestynie wewnętrznych i zewnętrznych. W kraju doszło do kryzysu politycznego spowodowanego konfliktem Hamasu z Fatahem. Izrael natomiast nie mógł zaakceptować nowo wybranej władzy. Na linii Hamas-Izrael dochodziło do coraz większych napięć, czego efektem były izraelskie operacje zbrojne przeprowadzone w latach 2006-2014. Przyszłość konfliktu izraelsko-palestyńskiego wydaje się być trudna, a szanse na pokój znikome.

EN

Israeli-Palestinian conflict is one of the greatest conflicts in contemporary international relations. Its complexity makes it a problem which is extremely difficult to resolve. In the twenty-first century, the conflict deepened, and the escalation came after Hamas winning the elections. Grouping strengthened its position on the Palestinian political scene, but it has caused inside and outside Palestine. In the country there was a political crisis caused by the conflict between Hamas and Fatah. Israel couldn’t accept the newly elected government. On the line Hamas-Israel occurred to increasing tensions, which resulted in Israeli military operations carried out in the years 2006-2014. The future of the Israeli-Palestinian conflict seems to be difficult, and the chances for peace are faintly.

12

THE ONGOING MILITARY CONFLICTS IN SYRIA AND YEMEN: RECENT DEVELOPMENTS, THEIR CONSEQUENCES, AND SCENARIOS

62%

Osiewicz P.

Przegląd Strategiczny

|

2017

|

issue 10

481-496

PL

Głównym celem niniejszego artykułu jest szczegółowa analiza ról odgrywanych przez wybranych aktorów państwowych w dwóch trwających konfliktach bliskowschodnich – w Syrii oraz Jemenie. Ramy czasowe obejmują okres od marca 2015 do maja 2017 roku. Rok 2015 był rokiem szczególnym, w trakcie którego rozpoczęła się rosyjska interwencja zbrojna w Syrii, a konflikt w Jemenie został umiędzynarodowiony. Analiza zaangażowania aktorów państwowych przeprowadzona została na dwóch poziomach: regionalnym oraz globalnym. Chociaż wymiar globalny można zaobserwować w obu przypadkach, to jednak wydaje się on być bardziej zauważalny w przypadku Syrii, ze względu na większe zaangażowanie ze strony mocarstw (Stany Zjednoczone, Federacja Rosyjska). Największe ograniczenie wszelkich inicjatyw pokojowych w regionie Bliskiego Wschodu stanowi bardzo niski poziom instytucjonalizacji stosunków międzynarodowych. Z tego powodu pokojowe rozwiązywanie konfliktów w regionie wymaga zaangażowania ze strony aktorów spoza Bliskiego Wschodu, którzy w sposób bezpośredni lub pośredni mogą wywierać presję na aktorów regionalnych. Podstawę źródłową analizy stanowią wybrane dokumenty, monografie, artykuły naukowe, raporty oraz ekspertyzy.

EN

The main aim of the article is to analyse in detail roles played by various regional and nonregional state actors in two of the ongoing Middle Eastern conflicts, namely in Syria and in Yemen, in the period between March 2015 and May 2017. The year 2015 was very significant. That year the Russian military intervention in Syria began, the conflict in Yemen broke out and was internationalized simultaneously. This state-oriented study has two levels of analysis, namely regional and global. Although the global dimension can be observed and analysed in both selected conflicts, its seems to be much more noticeable and significant in case of the Syrian war especially due to the direct Russian engagement as well as the American response to it. A very limited institutionalization of international relations in the Middle East region seriously undermines opportunities for a peaceful conflict resolution in the region and therefore requires participation and engagement of non-regional actors especially of global powers which can exert either direct or indirect pressure on various regional actors. As far as sources are concerned, the study is based on selected documents, monographs, academic articles, reports, and analyses.

13

Od walki klas do zderzenia cywilizacji. Geopolityka i ekonomia polityczna islamofobii

54%

Wielgosz P.

Praktyka Teoretyczna

|

2017

|

vol. 26

|

issue 4

EN

This article attempts to outline the economic and political framework as well as the historical formation of contemporary Islamophobia. The author shows that it took place at two levels, geopolitical and internal. This process is part of the crisis of Western hegemony within the global capitalist system, and the structural economic crisis of capitalism. Islamophobia turns out to be a functional crisis management tool. First, it is an element that legitimizes imperialist policy, creating the image of a new enemy of the West. Second, it is an instrument of the neoliberal “divide and rule” policy designed to subordinate certain classes in Europe and North America.

PL

Artykuł jest próbą zarysowania ekonomicznych i politycznych ram oraz historycznego procesu formowania się współczesnych postaci islamofobii. Autor wskazuje, że odbywało się to na dwóch poziomach – geopolitycznym oraz wewnętrznym, realizowanym na poziomie państw narodowych. Proces ten wpisuje się w kryzys hegemonii zachodniej w globalnym systemie kapitalistycznym oraz strukturalny kryzys gospodarczy kapitalizmu. Islamofobia okazuje się funkcjonalnym narzędziem zarządzania kryzysami. Po pierwsze, stanowi element legitymizacji polityki imperialistycznej, kreując obraz nowego wroga Zachodu. Po drugie, jest narzędziem neoliberalnej polityki „dzielenia i rządzenia” klasami podporządkowanymi w Europie i Ameryce Północnej.

14

Bliski Wschód jako region zintensyfikowanego oddziaływania i wpływów Chińskiej Republiki Ludowej w drugiej dekadzie XXI wieku

51%

Czornik K.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2020

|

issue 1

121-146

EN

In the second decade of the 21st century, there was a definite intensification of China’s interest in the Middle East. Since then, the Middle East has become one of the priority areas of Chinese investments, interests and goals represented by Beijing’s foreign policy. This resulted from several determinants. First of all, the beginning of the second decade of the 21st century marks the emergence of the so-called Fifth Generation of China’s Leaders. Xi Jinping abandoned the low profile strategy and gave priority to the implementation of Chinese Dream with its leading goal to reconstruct Greater China and experience the renaissance of the modern state that has already influenced various parts of the world, including the Middle East. Moreover, Beijing’s interest in the Middle East has focused on economic and technological determinants (oil imports), the absorbtion of technological innovations by the region’s countries (including 5G and cooperation with Huawai) as well as the countries’ location along the New Silk Road. Additionally, to achieve its goals in the Middle East, Beijing has to face competition with the United States. Therefore, China has adopted a strategy of non-military engagement in the Middle East without supporting any side of the conflict. Pax Americana versus Pax Sinica in the third decade of the 21st century will become a permanent determinant shaping the Middle East balance of power, with the permanent intensification of China’s influence in the region.

PL

W drugiej dekadzie XXI w. nastąpiła zdecydowana intensyfikacja zainteresowania chińskich władz regionem Bliskiego Wschodu. Stał się on jednym z priorytetowych obszarów lokowania chińskich inwestycji, realizacji interesów i celów w polityce zagranicznej Pekinu. Taki stan rzeczy wynikał z kilku przesłanek. Przede wszystkim na początku drugiej dekady XXI w. do władzy doszła tzw. piąta generacja przywódców z Xi Jinpingiem na czele, który porzucił strategię low profile, a priorytet przyznał realizacji Chinese Dream. Jako wiodący cel wskazał odbudowę Wielkich Chin – zmodernizowanego i przeżywającego renesans nowoczesnego państwa, które posiada wpływy w różnych częściach globu, w tym również na Bliskim Wschodzie. Zainteresowanie Pekinu regionem bliskowschodnim zostało wówczas skoncentrowane wokół kilku determinant, w tym przesłanek gospodarczo-technologicznych (importu ropy naftowej), chłonności nowinek technologicznych (m.in. 5G i kooperacji z Huawai) przez państwa regionu, czy ich położenia na trasie Nowego Jedwabnego Szlaku. Żeby osiągnąć zamierzone cele w regionie Bliskiego Wschodu Pekin musi sprostać jednak konkurencji ze strony Stanów Zjednoczonych, co sprowadza się do kooperacji Pekinu z niemal wszystkimi podmiotami w regionie, w czym deklasuje USA. Co więcej, Chiny przyjęły strategię niezaangażowania militarnego na Bliskim Wschodzie i nieopowiadania się w sposób zdecydowany po żadnej ze stron konﬂ iktu. Pax Americana vs. Pax Sinica w trzeciej dekadzie XXI w. stanie się zatem stałą determinantą kształtującą bliskowschodni układ sił, przy permanentnej intensyfikacji chińskich wpływów w regionie.

15

Портретные зарисовки в цикле путевых очерков И. Бунина "Тень птицы"

51%

Więckowska M.

Studia Rossica Gedanensia

|

2014

|

issue 1

342–353

PL

Materiał wyjściowy artykułu stanowią szkice podróżnicze Iwana Bunina Cień ptaka, odzwierciedlające autentyczne podróże pisarza do krajów Bliskiego Wschodu w 1903 i 1907 roku. W centrum badawczego zainteresowania znajdują się bezpośrednio szkice portretowe rosyjskiego pisarza. W rezultacie przeprowadzonych analiz powstaje konkluzja, że Buninowskie słowne «obrazy» odznaczają się różnorodnością przedstawionych postaci, dynamiką i barwnością. Ponadto, w artykule podjęto próbę klasyfikacji portretowych szkiców ze względu na ich formę: audiowizualną, kinematograficzną, montażową, mozaikową itp. Zdaniem autorki artykułu różnorodność szkiców świadczy nie tylko o wielkim artystycznym talencie pisarza-podróżnika, ale również o jego nowatorstwie.

EN

The main aspects in the article are travel essays entitled Shadow of a Bird by I. Bunin, which are a reflection of the writer’s real travels to the Middle East in 1903 and 1907. The centerpiece of the author’s observations are portrait sketches made by a Russian writer. As a result of their study, the author comes to conclusions that Bunin’s verbal «pictures» stand out with a variety of presented characters, dynamics, picturesqueness. Additionally, the author makes an attempt to classify the portrait sketches by such features as audiovisualness, cinematography, montage, mosaic and some other issues, which give an evidence of the narrator’s high artistic skills, and his innovation.

16

What happens after the Islamic State of Caliphate is destroyed? Current state and trends in global terrorism threats

32%

Izak K.

|

2018

|

vol. 10

|

issue 19

293-317

EN

Military victory over the Islamic State does not mean defeating this terrorist organization, members of which will move into conspiracy, and will continue terrorist attacks. Organizations allied to the Islamic State operating in the foreign wilayats (provinces) of the caliphate: in Sinai, Libya, Nigeria, or Afghanistan are still active. There are also other groups active, linked to Al Qaeda or formed its franchises before, leaders of which pledged allegiance to caliph Ibrahim (Abu Bakr Al Baghdadi) between 2014 and 2015. There are more than 40 such organizations altogether. Some of them split following internal arguments over which side to be on: Al Qaeda or the IS, involved in the conflict since 2013. Apart from the Middle East, North Africa has become the main arena for activity and competition between jihadist organizations, especially the regions of Sahara and Sahel, where the IS has increased its influences since the second half of 2014. As long asthe IS has been defeated in Syria and Iraq, in Africa its operational capabilities to carry out terrorist attacks have remained although its position has also weakened. The consequences of the IS activities and its other affiliates were tragic. The year 2014 was the most violent when 32,858 people were killed in the whole world. In 2016 terrorists killed 25,673 people around the world. It is almost 22% less than in 2014. The list of countries with the highest terror risk has not changed at all. The first five countries are Iraq, Nigeria, Afghanistan, Syria, and Pakistan. According to statistics, 75% of all victims came from those countries. The security situation in Europe may deteriorate in the near future. Jihadist propaganda still meets with a favorable response, and it is going to be more and more effective, if the reality fails to meet the immigrants’ expectations, and demanding attitudes turn into anger. Deportations of those who lost their right of residence, also because of the committed offences, or tightening asylum law and conditions of granting state benefits will encourage such behaviors. Denmark, Austria, Germany, and France have already announced the above-mentioned limitations because the line between refugees and economic migrants tends to blur. Easing tensions between the IS and Al Qaeda, for example, after Abu Bakr al-Baghdadi’s death can cause increased risk. Changes in the leadership of Al Qaeda can also contribute to the improvement of relations between the two organizations. It seems that Hamza bin Laden, the 28-year-old son of Osama Bin Laden, known as the ‘Prince of Jihad’, will take the lead in the organization in the near future. Unlike the current leader of Al Qaeda, Ayman al - Zawahiri, he did not criticize the caliphate, which may – after the collapse of the IS – win him support and renew Al Qaeda or any other organization founded on it possibly in the future.

PL

Zwycięstwo militarne nad Państwem Islamskim nie oznacza pokonania tej organizacji terrorystycznej. Najprawdopodobniej jej członkowie przejdą do konspiracji i nadal będą przeprowadzać ataki. Wciąż aktywne są organizacje sprzymierzone z Państwem Islamskim operujące w zagranicznych wilajetach (prowincjach) kalifatu: na Półwyspie Synaj, w Libii, Nigerii oraz Afganistanie. Działają również ugrupowania, których przywódcy w latach 2014–2015 złożyli przysięgę lojalności kalifowi Ibrahimowi (Abu Bakrowi al-Bagdadiemu), a wcześniej były związane z Al-Kaidą lub tworzyły jej filie. Takich organizacji jest łącznie ponad 40. Część z nich podzieliła się na skutek wewnętrznych sporów dotyczących opowiedzenia się po jednej ze stron: Al-Kaidy lub ISIS/IS – organizacji skonfliktowanych ze sobą od 2013 r. Oprócz Bliskiego Wschodu główną areną aktywności i rywalizacji ugrupowań dżihadystycznych jest Afryka Północna obejmująca kraje Sahary i Sahelu, gdzie od drugiej połowy 2014 r. zwiększały się wpływy Państwa Islamskiego. Chociaż IS poniosło Dotkliwą klęskę w Syrii i Iraku, to w Afryce, pomimo osłabienia jego pozycji, zachowało zdolności operacyjne do przeprowadzenia zamachów terrorystycznych. Skutki terrorystycznej aktywności Państwa Islamskiego i innych organizacji z nim powiązanych lub działających pod własnym szyldem (np. ruch talibów w Afganistanie) były tragiczne. Najbardziej krwawy był rok 2014. Na całym świecie zginęło wówczas 32 858 osób. Dla porównania: w 2016 r. zginęły 25 673 osoby, czyli prawie o 22 proc. mniej niż w 2014 r. Nie zmienia się przy tym lista krajów najbardziej zagrożonych terrorem. Pierwsza piątka to Irak, Nigeria, Afganistan, Syria i Pakistan. To w tych krajach zabito aż 75 proc. wszystkich ofiar. Bezpieczeństwo w Europie może w najbliższym czasie ulec znacznemu pogorszeniu. Propaganda dżihadystyczna wciąż trafia na podatny grunt i będzie bardziej skuteczna, gdy oczekiwania imigrantów coraz bardziej będą się rozmijać z rzeczywistością, a postawy roszczeniowe zamienią się w gniew. Będą temu sprzyjać deportacje osób, które z różnych względów utraciły prawo pobytu w Europie, w tym z powodu popełnionych przestępstw kryminalnych, oraz zaostrzanie prawa azylowego i warunków przyznawania zasiłków, co zapowiedziały m.in. Dania, Austria, Niemcy i Francja – ze względu na zacieranie się granic miedzy uchodźcami a imigrantami ekonomicznymi. Do zwiększenia zagrożenia może dojść w wyniku poprawienia relacji między IS i Al-Kaidą spowodowanej m.in. śmiercią Abu Bakra al-Bagdadiego. Zmiany w kierownictwie Al-Kaidy też mogą przyczynić się do poprawy stosunków między obu organizacjami. Wydaje się, że w najbliższym czasie ster w tym ugrupowaniu przejmie 28-letni Hamza bin Laden, syn Osamy, nazywany „księciem dżihadu”. W odróżnieniu od obecnego lidera Al-Kaidy Ajmana az-Zawahiriego, nie krytykował on kalifatu, co po upadku IS może przysporzyć mu zwolenników i spowodować odnowienie szeregów Al-Kaidy lub organizacji wyrosłej na jej fundamencie.

17

Co po Islamskim Państwie Kalifatu? Stan obecny i kierunki rozwoju zagrożeń terrorystycznych

32%

Izak K.

|

2018

|

vol. 10

|

issue 19

58-86

PL

Zwycięstwo militarne nad Państwem Islamskim nie oznacza pokonania tej organizacji terrorystycznej. Najprawdopodobniej jej członkowie przejdą do konspiracji i nadal będą przeprowadzać ataki. Wciąż aktywne są organizacje sprzymierzone z Państwem Islamskim operujące w zagranicznych wilajetach (prowincjach) kalifatu: na Półwyspie Synaj, w Libii, Nigerii oraz Afganistanie. Działają również ugrupowania, których przywódcy w latach 2014–2015 złożyli przysięgę lojalności kalifowi Ibrahimowi (Abu Bakrowi al-Bagdadiemu), a wcześniej były związane z Al-Kaidą lub tworzyły jej filie. Takich organizacji jest łącznie ponad 40. Część z nich podzieliła się na skutek wewnętrznych sporów dotyczących opowiedzenia się po jednej ze stron: Al-Kaidy lub ISIS/IS – organizacji skonfliktowanych ze sobą od 2013 r. Oprócz Bliskiego Wschodu główną areną aktywności i rywalizacji ugrupowań dżihadystycznych jest Afryka Północna obejmująca kraje Sahary i Sahelu, gdzie od drugiej połowy 2014 r. zwiększały się wpływy Państwa Islamskiego. Chociaż IS poniosło Dotkliwą klęskę w Syrii i Iraku, to w Afryce, pomimo osłabienia jego pozycji, zachowało zdolności operacyjne do przeprowadzenia zamachów terrorystycznych. Skutki terrorystycznej aktywności Państwa Islamskiego i innych organizacji z nim powiązanych lub działających pod własnym szyldem (np. ruch talibów w Afganistanie) były tragiczne. Najbardziej krwawy był rok 2014. Na całym świecie zginęło wówczas 32 858 osób. Dla porównania: w 2016 r. zginęły 25 673 osoby, czyli prawie o 22 proc. mniej niż w 2014 r. Nie zmienia się przy tym lista krajów najbardziej zagrożonych terrorem. Pierwsza piątka to Irak, Nigeria, Afganistan, Syria i Pakistan. To w tych krajach zabito aż 75 proc. wszystkich ofiar. Bezpieczeństwo w Europie może w najbliższym czasie ulec znacznemu pogorszeniu. Propaganda dżihadystyczna wciąż trafia na podatny grunt i będzie bardziej skuteczna, gdy oczekiwania imigrantów coraz bardziej będą się rozmijać z rzeczywistością, a postawy roszczeniowe zamienią się w gniew. Będą temu sprzyjać deportacje osób, które z różnych względów utraciły prawo pobytu w Europie, w tym z powodu popełnionych przestępstw kryminalnych, oraz zaostrzanie prawa azylowego i warunków przyznawania zasiłków, co zapowiedziały m.in. Dania, Austria, Niemcy i Francja – ze względu na zacieranie się granic miedzy uchodźcami a imigrantami ekonomicznymi. Do zwiększenia zagrożenia może dojść w wyniku poprawienia relacji między IS i Al-Kaidą spowodowanej m.in. śmiercią Abu Bakra al-Bagdadiego. Zmiany w kierownictwie Al-Kaidy też mogą przyczynić się do poprawy stosunków między obu organizacjami. Wydaje się, że w najbliższym czasie ster w tym ugrupowaniu przejmie 28-letni Hamza bin Laden, syn Osamy, nazywany „księciem dżihadu”. W odróżnieniu od obecnego lidera Al-Kaidy Ajmana az-Zawahiriego, nie krytykował on kalifatu, co po upadku IS może przysporzyć mu zwolenników i spowodować odnowienie szeregów Al-Kaidy lub organizacji wyrosłej na jej fundamencie.

EN

Military victory over the Islamic State does not mean defeating this terrorist organization, members of which will move into conspiracy, and will continue terrorist attacks. Organizations allied to the Islamic State operating in the foreign wilayats (provinces) of the caliphate: in Sinai, Libya, Nigeria, or Afghanistan are still active. There are also other groups active, linked to Al Qaeda or formed its franchises before, leaders of which pledged allegiance to caliph Ibrahim (Abu Bakr Al Baghdadi) between 2014 and 2015. There are more than 40 such organizations altogether. Some of them split following internal arguments over which side to be on: Al Qaeda or the IS, involved in the conflict since 2013. Apart from the Middle East, North Africa has become the main arena for activity and competition between jihadist organizations, especially the regions of Sahara and Sahel, where the IS has increased its influences since the second half of 2014. As long asthe IS has been defeated in Syria and Iraq, in Africa its operational capabilities to carry out terrorist attacks have remained although its position has also weakened. The consequences of the IS activities and its other affiliates were tragic. The year 2014 was the most violent when 32,858 people were killed in the whole world. In 2016 terrorists killed 25,673 people around the world. It is almost 22% less than in 2014. The list of countries with the highest terror risk has not changed at all. The first five countries are Iraq, Nigeria, Afghanistan, Syria, and Pakistan. According to statistics, 75% of all victims came from those countries. The security situation in Europe may deteriorate in the near future. Jihadist propaganda still meets with a favorable response, and it is going to be more and more effective, if the reality fails to meet the immigrants’ expectations, and demanding attitudes turn into anger. Deportations of those who lost their right of residence, also because of the committed offences, or tightening asylum law and conditions of granting state benefits will encourage such behaviors. Denmark, Austria, Germany, and France have already announced the above-mentioned limitations because the line between refugees and economic migrants tends to blur. Easing tensions between the IS and Al Qaeda, for example, after Abu Bakr al-Baghdadi’s death can cause increased risk. Changes in the leadership of Al Qaeda can also contribute to the improvement of relations between the two organizations. It seems that Hamza bin Laden, the 28-year-old son of Osama Bin Laden, known as the ‘Prince of Jihad’, will take the lead in the organization in the near future. Unlike the current leader of Al Qaeda, Ayman al - Zawahiri, he did not criticize the caliphate, which may – after the collapse of the IS – win him support and renew Al Qaeda or any other organization founded on it possibly in the future.

Refine search results

Bliski Wschód w XVI-wiecznych pamiętnikach polskich (na przykładzie wybranych kręgów tematycznych)

The role of Muslim women in political life based on the examples of selected Muslim countries

The Domestic Political Unrest and the Military Doctrine Change in the Neighborhood: Arab Uprisings and Israel (2011–2015)

Arab context of the Ukraine conflict in Russia Today Arabic and Sputnik

Refleksje wokół wybranych zagadnień współczesnej historii Iraku na tle Bliskiego Wschodu

SYSTEM OF THE STATE SECURITY IN THE FACE OF THE CONTEMPORARY HAZARDS OF WITH CIVILIZATION

USA wobec Bliskiego Wschodu: od Baracka Obamy do Donalda Trumpa

Próby stabilizacji Egiptu po Arabskiej Wiośnie. Military electoral authoritarianism

Israel in a New Middle East: How to Respond?

Application of the Regional Security Complex Theory for Security Analysis in the Persian Gulf

Konflikt izraelsko-palestyński w latach 2006-2014 – analiza i bilans

THE ONGOING MILITARY CONFLICTS IN SYRIA AND YEMEN: RECENT DEVELOPMENTS, THEIR CONSEQUENCES, AND SCENARIOS

Od walki klas do zderzenia cywilizacji. Geopolityka i ekonomia polityczna islamofobii

Bliski Wschód jako region zintensyfikowanego oddziaływania i wpływów Chińskiej Republiki Ludowej w drugiej dekadzie XXI wieku

Портретные зарисовки в цикле путевых очерков И. Бунина "Тень птицы"

What happens after the Islamic State of Caliphate is destroyed? Current state and trends in global terrorism threats

Co po Islamskim Państwie Kalifatu? Stan obecny i kierunki rozwoju zagrożeń terrorystycznych