Search results

1

Towarzystwo Salezjańskie wobec potrzeb szkolnictwa zawodowego w okresie międzywojennym.

100%

Niewęgłowski J.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2016

|

vol. 37

|

issue 1

39-51

EN

In 1918 Poland regained independence. Reconstruction of the country encountered a lot of problems. Education constituted one of the areas that required a lot of work and expenditure and which suffered from shortage in all its spheres - it lacked structures, experience, textbooks and, in the first place, competent staff. The Salesian Society, which had been present on the Polish territories of Austrian seizure from 1898, actively took part in the country’s reconstruction processes. Comprehensive secondary schools were the first object of Salesian activity. Due to a high number of war orphans, it was also a prerequisite to open orphanages and children’s homes. The Salesians realized that one of the most effective methods of bringing help to poor young people was to enable them to acquire a profession. Therefore, following the indications of their Founder, they commenced organizing vocational training. Establishment of the first vocational school in Oświęcim and consequent opening of other institutions of that type resulted in naming the Salesians as the order of “craft”.

PL

W 1918 r. Polska odzyskała niepodległość. Odbudowa kraju napotykała na wiele trudności. Jednym z obszarów wymagającym wiele pracy i nakładów była oświata. Na tym polu brakowało wszystkiego – struktur, doświadczenia, podręczników, a przed wszystkim kompetentnej kadry. W proces odbudowy kraju czynnie włączyło się Towarzystwo Salezjańskie, obecne już na ziemiach polskich zaboru austriackiego od 1898 r. Pierwszym obszarem działalności salezjanów były szkoły ogólnokształcące. Ze względu na dużą liczbę sierot wojennych otwierano również sierocińce i domy dziecka. W pracy młodzieżowej salezjanie zdawali sobie sprawę, że jedną ze skuteczniejszych metod niesienia pomocy młodzieży biednej, będzie umożliwienie jej zdobycia zawodu. Dlatego, zgodnie ze wskazaniami swojego Założyciela, rozpoczęli organizowanie kształcenia zawodowego. Rozkwit pierwszej szkoły zawodowej w Oświęcimiu i powstawanie kolejnych, zaowocowało nazwaniem salezjanów zakonem „rzemieślniczym”.

2

Archiwum Salezjańskie Inspektorii Warszawskiej – dzieje zasobu

100%

Pietrzykowski SDB J.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2022

|

vol. 118

261-273

EN

The Salesian Archive of the Province of Warsaw has always been located in the provincial council’s residence (Oświęcim 1919-1922, the Powiśle District of Warsaw 1923-1944, Lodz: Wodna Street 1945-1978 and Kopcińskiego Street 1978-1986, the Praga District of Warsaw 1986-present). Initially, the archive was headed by a provincial secretary. Generally, as a current archive, the Salesian Archive of the Province of Warsaw was associated with the Salesian secretariat and was established for its internal use. The archive cannot be referred to as historical until the 1960s. In 1967, Fr. Czesław Madej was seconded to deal with this task. During the German pacification of the Powiśle District of Warsaw in September 1944 the archive was set alight . The archival collection was partially recreated out of the unburnt part of the collection and materials located in other Salesian institutions. It is assumed that the main organiser of the archive was Fr. Andrzej Świda who, in 1972-1995, collected, arranged and systemised each of the archival items. He divided the collected acts and documents into units and subunits, arranging them in the same way as was done in the General Salesian Archive in Rome. Each of three adjacent rooms (the music collection repository, the study room and the main repository) was equipped with a reference library containing basic magazines, dictionaries, indexes, books on various Salesian topics, Salesian printed and typescript publications and typescripts of PhD and MA theses.

PL

Archiwum Salezjańskie Inspektorii Warszawskiej zawsze znajdowało się w siedzibie zarządu inspektorii (Oświęcim 1919-1922; Warszawa-Powiśle 1923-1944; Łódź, ul. Wodna 1945-1978, ul. Kopcińskiego 1978-1986; Warszawa-Praga 1986-) i początkowo opiekę nad nim sprawował ksiądz sekretarz inspektorialny. Praktycznie jako archiwum bieżące było ono związane z sekretariatem i przeznaczone zasadniczo do użytku wewnętrznego. O archiwum historycznym można mówić dopiero w latach 60. ubiegłego wieku, kiedy do tego zadania w 1967 roku został oddelegowany ks. Czesław Madej. Podczas pacyfikacji przez Niemców dzielnicy Powiśle w Warszawie we wrześniu 1944 roku archiwum zostało spalone. Z ocalałych resztek i materiałów archiwalnych znajdujących się w placówkach salezjańskich odtworzono w części zasób archiwalny. Za właściwego organizatora archiwum uważa się ks. Andrzeja Świdę, który w latach 1972-1995 gromadził, porządkował i systematyzował poszczególne archiwalia. Zebrane akta i dokumenty umieścił w zespołach i podzespołach, uszeregowanych na wzór Salezjańskiego Archiwum Centralnego w Rzymie. W trzech sąsiadujących ze sobą pomieszczeniach (zbiory muzyczne, pracownia, magazyn główny) znajduje się też podręczna biblioteka zawierająca podstawowe czasopisma, słowniki, schematyzmy, książki o tematyce salezjańskiej, publikacje salezjanów drukowane i w maszynopisach oraz maszynopisy prac doktorskich i magisterskich.

3

Działalność edukacyjno-wychowawcza małych seminariów duchownych Towarzystwa Salezjańskiego w latach 1918-1939

100%

Niewęgłowski J.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2017

|

vol. 38

|

issue 2

113-125

PL

W proces organizowania oświaty i w działalność opiekuńczo-wychowawczą po odzyskaniu przez Polskę niepodległości czynnie włączyli się salezjanie. Pierwszym obszarem działalności salezjanów były szkoły ogólnokształcące i szkoły zawodowe. Ze względu na potrzeby otwierano również domy dziecka i małe seminaria duchowe. Te ostatnie były przeznaczone dla tzw. spóźnionych powołań. Wielu wychowanków decydowało się na drogę powołania zakonnego. Większość jednak wybierała drogę życia świeckiego i kontynuowała naukę w szkołach państwowych.

EN

After Poland regained its independence, the Salesians took an active part in the process of organizing educational and social work. Secondary modern schools and vocational schools were the first area or activity conducted by the Salesian order. In response to arising needs, the Salesians opened children’s homes and small seminars. Many of the pupils decided to follow a religious vocation. However, the majority chose secular life and continued education in state schools.

4

Towarzystwo Salezjańskie wobec wyzwań edukacyjnych w latach 1918-1939

100%

Niewęgłowski J.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2015

|

vol. 36

|

issue 1

151-162

EN

After regaining its independence in 1918, Poland commenced a long-lasting reconstruction of the state structures. The legacy of three partitions significantly hindered this process. The Salesian Company, together with the whole society, participated in the creation of schools and protective structures. Until 1918, the Salesians could only realize their charisma within the territory annexed by Austria. One of the first activities of the Company after 1918 was opening secondary schools. This was done at the request of the authorities and the Polish society. A majority of those schools were created in the twenties. Some struggled with many problems, such as lack of properly qualified personnel or financial difficulties. Despite many problems, the schools enjoyed rather a good reputation in the Polish society and facilitated acquiring the secondary education for a large number of Polish youth.

Refine search results

3 Seminare. Poszukiwania naukowe

1 Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

3 Niewęgłowski J.

1 Pietrzykowski SDB J.

1 2022

1 2017

1 2016

1 2015

Towarzystwo Salezjańskie wobec potrzeb szkolnictwa zawodowego w okresie międzywojennym.

Archiwum Salezjańskie Inspektorii Warszawskiej – dzieje zasobu

Działalność edukacyjno-wychowawcza małych seminariów duchownych Towarzystwa Salezjańskiego w latach 1918-1939

Towarzystwo Salezjańskie wobec wyzwań edukacyjnych w latach 1918-1939