Search results

1

Narrative identity: Transcending Existential Finitude through Narrative. In the Circle of the Philosophy of Paul Ricoeur.

100%

Jakubowski J.

Miscellanea Anthropologica et Sociologica

|

2016

|

vol. 17(2)

27-40

EN

In Ricoeur’s view, existential finitude is delineated through both ‘external’ otherness inrelation to an existing being (the world, Others), as well as through ‘inner’ otherness (thebody itself, conscience). The interweaving of those two types of otherness, and therebythe quintessence of existential finitude, is expressed by the figure ‘limitation of opennessto the world’. Depicting various types of limitation of openness to the world, Ricoeur arguesthat a certain way of transcending it can be assigned to each of those types. Is there,however, in line with Ricoeur’s concept, any universal way of transcending the limitationof openness to the world which encompasses all types of limitation? There are groundsfor believing that the role of such a universal way of transcending the limitation of opennessto the world could be performed, according to Ricoeur, by vouloir dire (wanting tosay, meaning, sayability) in its most, perhaps, developed form, i.e. vouloir dire taking theform of a narrative (the narrative in the meaning of being close to Aristotle’s notion ofmythos). Why narrative? First, the reason for the narrative allows me to look as if it werefrom a distance at any limitation of openness to the world in which I participate. The narrativeprompts me to recognize the perspective world revelation precisely as the perspectiveworld revelation. Next, that the narrative, by revealsing newer and newer possibilitiesof Being before me, induces me to modify, to a lesser or greater extent, the relationshipI establish with the world and with oneself.

2

Tożsamość narracyjna: Transcendowanie skończoności egzystencjalnej poprzez opowieść. W kręgu filozofii Paula Ricoeura.

100%

Jakubowski J.

Miscellanea Anthropologica et Sociologica

|

2016

|

vol. 17(2)

27-40

PL

Zdaniem Ricoeura skończoność egzystencjalna wyznaczona jest zarówno poprzez inność„zewnętrzną” w stosunku do bytu egzystującego (świat, Inni), jak i poprzez inność„wewnętrzną” (ciało własne, sumienie). Splot tych dwóch typów inności, a tym samymkwintesencję skończoności egzystencjalnej wyraża figura „zawężonego otwarcia na świat”.Ricoeur, ukazując różnorakie typy zawężenia otwarcia na świat, wskazuje zarazem, żekażdemu z tych typów można przyporządkować pewnego rodzaju sposób jego transcendowania.Czy jednak, zgodnie z koncepcją Ricoeurowską, istnieje jakiś uniwersalnysposób transcendowania zawężenia otwarcia na świat, obejmujący wszystkie typy tegożzawężenia? Są podstawy, by sądzić, iż rolę takiego uniwersalnego sposobu transcendowaniazawężenia otwarcia na świat mogłaby odgrywać, według Ricoeura, vouloir dire (chęćpowiedzenia, oznaczanie, wysławialność) w swej najbardziej bodajże rozwiniętej postaci,to znaczy vouloir dire, przybierająca postać opowieści (chodzi o opowieść w znaczeniubliskim Arystotelesowskiemu mythos). Dlaczego opowieść? Po pierwsze dlatego, żeopowieść pozwala spojrzeć niejako z dystansu na wszelkie zawężenie otwarcia na świat,będące udziałem człowieka. Opowieść skłania człowieka do rozpoznania perspektywicznejodsłony świata właśnie jako perspektywicznej odsłony świata. Po drugie dlatego, żeopowieść, odsłaniając przed człowiekiem coraz to nowe możliwości bycia, skłania go domniej lub bardziej radykalnej modyfikacji relacji, które człowiek zawiązuje ze światem,a także z sobą samym.

3

Nowa ewangelizacja drogą do odnowy współczesnego świata

51%

Parzyszek C.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2013

|

issue 20

203-218

PL

Człowiek doświadcza dziś wielu zagrożeń dla swego rozwoju, zwłaszcza duchowego. Proces dechrystianizacji, ujawniający swoje oblicze pod różnymi postaciami, wskazuje na aktywność tych podmiotów społecznych, które w sposób zamierzony podejmują działania, aby wykluczyć sacrum, szczególnie z życia publicznego: politycznego, gospodarczego oraz kulturalnego. Celem takiego zaplanowanego procesu jest wypłukiwanie wartości chrześcijańskich i promocja jawnie głoszonej ideologii laicyzacji i budowa zeświecczonego społeczeństwa. Autor niniejszego artykułu uznał za rzecz niezmiernie pożądaną, aby dokonać szerszej refleksji nad obrazem współczesnego świata, odsłonić jego prawdziwe oblicze tak bardzo zsekularyzowane. Istnieje też pilna potrzeba dotrzeć do najgłębszych treści, które kryje nowa ewangelizacja – mocno akcentowana przez papieży: bł. Jana Pawła II a szczególnie Benedykta XVI – i zapytać o możliwości jej realizacji, aby dokonać odnowy współczesnego świata, w którym przyszło nam żyć, pracować i rozwijać się jako uczniowie Chrystusa.

EN

A man is confronted today with many threats to his development, especially the spiritual one. The process of dechristianization, manifesting itself in varied forms, points at the activity of the social agents who work purposefully for the excluding of sacrum from the public life: political, economical and cultural. The objective of such planned process is to dilute the Christian values, propagate the ideology of laicization and build up the secularized society. The author of this article thought it greatly desirable to reflect broadly on the picture of the contemporary world and to unmask its true face which is very secularized. There is also an urgent need to reach the deepest contents of the new evangelization – strongly accentuated by the popes: blessed John Paul II and especially Benedict XVI – and to ask about the possibilities of its realization to renew the contemporary world in which we happen to live, work and develop as Christ’s disciples.

4

Die geistliche Sprache über die „Welt“ in den Schriften von Ildephons Schober

34%

Paar M. t. C.

Język - Szkoła - Religia

|

2014

|

vol. 9

|

issue 2

162-186

DE

Die Welt ist „die Gesamtheit des Bösen“. Mit diesen Worten charakterisiert Ildephons Schober (1. Abt von Seckau und 3. Erzabt Beurons) die Welt und faltet vor diesem Hintergrund den Sendungsauftrag des Mönchtums aus. Das Verhältnis zur Welt zeigt sich bei Schober in einem dreidimensionalen Koordinatensystem, das in der vertikalen Dimension eine Distanzierung zur Welt fordert, in der Horizontalen einen aktiven Kampf gegen diese verlangt und sich dabei stets als dritte Dimension dem Erbe der Vorgänger verpflichtet weiß. In diesem Verständnis steht auch heute jedes Kloster vor einer enormen Herausforderung, eine ausgewogene Verhältnisbestimmung zu allen drei Dimensionen zu finden. Das Leben von Ildephons Schober kann hier Richtschnur und Auftrag sein, dieses „spirituelle Koordinatensystem“ im richtigen Maß konkret werden zu lassen. Doch wer war Ildephons Schober? Geboren am 23.02.1849 (als Friedrich) in Pfullendorf, trat er mit 21 Jahren in die Benediktinerabtei Beuron ein. Durch den Kulturkampf 1875 zunächst ins Exil nach Volders und Prag geflohen, wurde Schober im Jahr 1887 zum ersten Abt von Seckau postuliert und offenbarte sich dort als brillanter materieller sowie geistlicher Bauherr. 1895 zum Visitator der portugiesischen Klöster sowie 1896 zum Generalsuperior der gerade entstehenden Missionsbenediktiner von St. Ottilien ernannt, wirkte Schober neben seinen Tätigkeiten für Stadt und Land auch äußerst segensreich über das eigene Kloster hinaus. 1908 zum dritten Erzabt Beurons gewählt, wurde ihm bis zu seinem Tod am 28.02.1918 schließlich auch das Erbe der Gründerväter Maurus und Placidus Wolter anvertraut, mit denen er gemeinsam zu den drei Erzvätern der Beuroner Kongregation gerechnet werden kann.

EN

The world is generally evil. With these words Ildefons Schober (the first Abbot of Seckau and the third Archabbot of the Beuron Abbey) describes the world and against this background he indicates the mission of orders. Schober's attitude to the world can be explained through a three-dimensional system of coordinates. This system in the vertical dimension requires the distance from the world, in the horizontal dimension it demands an active battle against the world, and the third dimension is the feeling of commitment to the ancestors' legacy. As it is, even today every order meets the challenge of balanced self-determination against these three dimensions. The life of Ildefons Schober can act as a beacon and a call for a proper specification of this spiritual system of coordinates. However, who was Ildefons Schober? He was born on 23 Feb. 1849 (as Friedrich) in the town of Pfullendorf, when he was 21 he entered the Benedictine Beuron Abbey. After he was exiled due to Kulturkampf in 1875, he went to Volders and Prague. In 1887 he was appointed to the position of the Abbot of Seckau, where he turned out to be a great administrator, in both practical and spiritual sense. In 1895 he was appointed as a Portuguese orders' inspector, and in 1896 he became a general for the newly-arising Benedictine mission in St. Ottilien, he brought many benefits not only to the town and country, but also to his own order. In 1908 he was elected to be the third Archabbey of Beuron, until his death he occupied the position inherited from the founding fathers – Maurus and Placidus Wolter, and together with them he is among the patriarchs of the Beuron Congregation.

Refine search results

2 Miscellanea Anthropologica et Sociologica

1 Język - Szkoła - Religia

1 Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

2 2016

1 2014

1 2013

2 Jakubowski J.

1 Paar M. t. C.

1 Parzyszek C.

Narrative identity: Transcending Existential Finitude through Narrative. In the Circle of the Philosophy of Paul Ricoeur.

Tożsamość narracyjna: Transcendowanie skończoności egzystencjalnej poprzez opowieść. W kręgu filozofii Paula Ricoeura.

Nowa ewangelizacja drogą do odnowy współczesnego świata

Die geistliche Sprache über die „Welt“ in den Schriften von Ildephons Schober