Search results

1

Promocja rodziny w prawie kanonicznym. Uwagi na kanwie § 1 kan. 226 KPK

100%

Pastwa A.

Studia Pastoralne

|

2011

|

vol. 7

398-408

EN

Two remarks of John Paul II from his Letter to families (1994) constitute landmarks of the contemporary Magisterium de familia christiana. „The family itself – says number 19 of the document – is the great mystery of God. As the »domestic church«, it is the bride of Christ. The universal Church, and every particular Church in her, is most immediately revealed as the bride of Christ in the »domestic church« and in its experience of love: conjugal love, paternal and maternal love, fraternal love, the love of a community of persons and of generations”. This statement correlates with a part of number 17 of the said letter: „As a community of love and life, the family is a firmly grounded social reality. It is also, in a way entirely its own, a sovereign society, albeit conditioned in certain ways. This affirmation of the family’s sovereignty as an institution and the recognition of the various ways in which it is conditioned naturally leads to the subject of family rights”. As P.J. Viladrich rightly observed, a creative academic reflection on a convergence of meaning resulting from the both famous notions „domestic church” and „sovereign family” may contribute to implementation of a postulate to place family in a central position of systematics of the canon law. Christian family has an unquestionable constitutional and legal place in the Church and a society. What is at stake here is „a primary basic structure around which the people of God is build up, configured and fundamentally organised” (J. Hervada). Representatives of the so called „Spanish school” unanimously point at the canon – key to a new placement of a family in a canonical legal order. If the science of canon law still has got a task to introduce a congruent system of family law, a peculiar catalyst and a starting point of its fulfilment may be a formula of canon 226 § 1 of the Code of Canon Law which states that: „According to their own vocation, those who live in the marital state are bound by a special duty to work through marriage and the family to build up the people of God”.

2

Rodzina XXI wieku w perspektywie nauczania Jana Pawła II

86%

Stala J.

Polonia Sacra

|

2015

|

vol. 19

|

issue 4

EN

The Second Vatican Council brought a new dynamism in directing the Church towards marriage and family. After Vatican II John Paul II frequently has presented family issues in his speeches, catechesis and written documents supporting not only the theology of family, but also the pastoral care of marriage and family. Pope has developed a vision of the formation towards marriage and family as a special type of “community”. The whole life of this “community” is based upon the sacramental meaning of the family, and therefore receives a special consecration. Human love, especially love in marriage and family prolongs God’s love. Parents are commissioned by God to give their children not only the gift of life, but also the gift of faith. John Paul II objectively looked at the situation and role of the family, so in his teaching he has been pointing ways of strengthening families being destroyed by death civilization.

PL

Sobór Watykański II przyniósł nowa dynamikę, ukierunkowując Kościół na małżeństwo i rodzinę. Jan Paweł II często przedstawiał zagadnienia związane z małżeństwem i rodziną w swoich przemówieniach, katechezach i dokumentach, wzmacniając nie tylko teologię rodziny, ale także troskę pastoralną małżeństwa i rodziny. Papież rozbudował wizję formacji przygotowującej do małżeństwa i rodziny jako szczególnej wspólnoty. Całe życie tej wspólnoty jest bowiem oparte na sakramentalnym znaczeniu rodziny, zatem otrzymuje szczególny rodzaj uświęcenia. Ludzka miłość, a zwłaszcza miłość małżeńska i rodzinna, przedłuża miłość Boga. Rodzice są przeznaczeni do udzielania swoim dzieciom nie tylko daru życia, ale także daru wiary. Jan Paweł II obiektywnie patrzył na sytuację i rolę rodziny, dlatego w swoim nauczaniu wskazywał sposoby wzmacniania rodzin niszczonych przez cywilizację śmierci.

3

Rodzina XXI wieku w perspektywie nauczania Jana Pawła II

86%

Stala J.

Polonia Sacra

|

2015

|

vol. 19

|

issue 4(41)

155-174

PL

Sobór Watykański II przyniósł nowa dynamikę, ukierunkowując Kościół na małżeństwo i rodzinę. Jan Paweł II często przedstawiał zagadnienia związane z małżeństwem i rodziną w swoich przemówieniach, katechezach i dokumentach, wzmacniając nie tylko teologię rodziny, ale także troskę pastoralną małżeństwa i rodziny. Papież rozbudował wizję formacji przygotowującej do małżeństwa i rodziny jako szczególnej wspólnoty. Całe życie tej wspólnoty jest bowiem oparte na sakramentalnym znaczeniu rodziny, zatem otrzymuje szczególny rodzaj uświęcenia. Ludzka miłość, a zwłaszcza miłość małżeńska i rodzinna, przedłuża miłość Boga. Rodzice są przeznaczeni do udzielania swoim dzieciom nie tylko daru życia, ale także daru wiary. Jan Paweł II obiektywnie patrzył na sytuację i rolę rodziny, dlatego w swoim nauczaniu wskazywał sposoby wzmacniania rodzin niszczonych przez cywilizację śmierci.

EN

The Second Vatican Council brought a new dynamism in directing the Church towards marriage and family. After Vatican II John Paul II frequently has presented family issues in his speeches, catechesis and written documents supporting not only the theology of family, but also the pastoral care of marriage and family. Pope has developed a vision of the formation towards marriage and family as a special type of “community”. The whole life of this “community” is based upon the sacramental meaning of the family, and therefore receives a special consecration. Human love, especially love in marriage and family prolongs God’s love. Parents are commissioned by God to give their children not only the gift of life, but also the gift of faith. John Paul II objectively looked at the situation and role of the family, so in his teaching he has been pointing ways of strengthening families being destroyed by death civilization.

4

Nierozerwalność małżeństwa według św. Jana Pawła II na podstawie wybranych dokumentów

58%

Mędrek T.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2017

|

issue 24

127-147

PL

W związku z ostatnimi synodami biskupów (2014 i 2015 r.) pojawiła się w społeczeństwie dyskusja na temat dopuszczania osób rozwiedzionych, którzy ponownie zawarli związek z innymi osobami, do Komunii Świętej. Problem ten dotyka zagadnienia nierozerwalności małżeństwa. Jan Paweł II w odpowiedzi na kryzys wynikający z „plagi rozwodów” przedstawiał w swoim nauczaniu Boży zamysł wobec małżeństwa i rodziny, broniąc nierozerwalności małżeństwa. Podstawą normy dotyczącej nierozerwalności dla św. Jana Pawła II jest rozmowa Jezusa z faryzeuszami (Mt 19, 1–9), w której Chrystus nie tylko potwierdził normę, ale odwołał się do biblijnego „początku”. Podążając za tym nauczaniem, papież konsekwentnie buduje swoją antropologię opartą na opisie stworzenia człowieka. Fundamentem jego wizji jest soborowe nauczanie, że człowiek „nie może odnaleźć się w pełni inaczej jak tylko poprzez bezinteresowny dar z siebie samego” (Gaudium et spes 24). Małżeństwo jest wspólnotą osób (communio personarum) opartą na całkowitym i bezinteresownym darze z siebie, co zakłada nierozerwalność małżeństwa. Ponadto instytucja małżeństwa ukierunkowana jest na pełnię sakramentalną, którą osiąga wraz z przyjściem Chrystusa. Jako sakrament małżeństwo uczestniczy i wyraża nierozerwalną miłość Chrystusa do Kościoła. Na tej podstawie, antropologicznej i sakramentalnej, św. Jan Paweł II broni nierozerwalności związku małżeńskiego.

EN

Owning to the 2014 and 2015 Synods of Bishops a question has been raised and discussed in a society about admitting the divorced and remarried people to Holy Communion. This question, in fact, pertains to the teaching of the Church on the indissolubility of marriage. John Paul II responding to the crisis caused by the “plague of divorces” showed God’s plan for marriage and family. He claimed that the conversation between Christ and the Pharisees (Mt 19:1–9) was the source of the moral norm about the indissolubility of a marital bond in which Jesus not only confirmed the norm but also reffered to the biblical “beginning”. Following Christ’s teaching, the Pope consequently developed his anthropology based on the account of creation. The foundation of his view on human being is the conciliar teaching that man “cannot fully find himself except through a sincere gift of himself” (Gaudium et spes, 24). Marriage is a communion of persons (communio personarum) based on the total and sincere gift of self which demands the indissolubility of the bond. Moreover, the institution of marriage is oriented towards its sacramental fulfilment in Christ. As a sacrament, marriage participates and expresses the unbreakable bond between Christ and the Church. John Paul II was a firm defender of marriage indissolubility who drew his teaching on these two premises, anthropological and sacramental.

Refine search results

2 Polonia Sacra

1 Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

1 Studia Pastoralne

1 2017

2 2015

1 2011

2 Stala J.

1 Mędrek T.

1 Pastwa A.

Promocja rodziny w prawie kanonicznym. Uwagi na kanwie § 1 kan. 226 KPK

Rodzina XXI wieku w perspektywie nauczania Jana Pawła II

Rodzina XXI wieku w perspektywie nauczania Jana Pawła II

Nierozerwalność małżeństwa według św. Jana Pawła II na podstawie wybranych dokumentów