Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  time and motion studies
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Introduction. MMA fighters have progressively coalesced into two groups: strikers and grapplers. The subject of the study is to quantify the importance of takedowns and ground work in amateur competitions. Methods. The present study analyzed 279 amateur male MMA matches fought in 2018, using the Tukey Honest Significance Differences test (Tukey HSD), and quantifying the relationships between different fighting skills and how matches are won. Results and Discussion. The winners of the MMA bouts, on average clearly made more takedowns than the losers, since the most frequent situation was winning the fight and making more takedowns than the opponent (69.9%). After performing the chi-square Pearson test, with a p-value of <0.001, the dependence between the variables - way of winning the fight and performing fewer, the same or more takedowns than the opponent –can be observed. Moreover, when the bouts end by decision, submission or ground KO/TKO, the fighters spend more time fighting on the ground than standing. However, when the match is won by stand up KO/ TKO most of the match takes place standing up. Conclusion. Our results reveal that fighters are most likely to win a match when they employ throws in their standing work, overcoming their opponent. On the other hand, when the victories are via standing KO/TKO, both athletes frequently tie in the number of takedowns; however, when the victory is through submission and KO/TKO via ground and pound, the winner tends to make more takedowns than the loser.
PL
Tło. Zawodnicy MMA dzielą się na dwie grupy: uderzaczy (striker) i parterowców (grappler). Przedmiotem badań było ilościowe określenie znaczenia obalenia przeciwnika (takedown) i walki w parterze w zawodach amatorskich. Metody. W niniejszym badaniu przeanalizowano 279 amatorskich walk MMA mężczyzn stoczonych w 2018 roku, stosując test Tukey Honest Significance Differences (Tukey HSD) i kwantyfikując zależności między różnymi umiejętnościami walki i sposobem wygrywania walk. Wyniki i dyskusja. Zwycięzcy walk MMA, średnio znacząco częsciej sprowadzali przeciwnika do parteru (takedown) niż przegrani, gdyż najczęstszą sytuacją było wygranie walki i wykonanie więcej obaleń niż przeciwnik (69,9%). Zaobserwowano, że po wykonaniu testu chi kwadrat Pearsona, przy wartości p <0001, zależność pomiędzy zmiennymi – sposobem wygrania walki i wykonaniem mniejszej, takiej samej lub większej liczby obaleń niż przeciwnik. Ponadto, gdy walki kończą się przez decyzję sędziów, poddanie lub nokaut (ground KO/TKO), zawodnicy spędzają więcej czasu walcząc w parterze niż w stójce. Jednakże, gdy walka jest wygrana przez nokaut KO/TKO w pozycji stojącej, to większość pojedynku odbywa się w stójce. Wnioski. Wyniki autorów ujawniają, że zawodnicy mają największe szanse na wygranie pojedynku, gdy stosują rzuty w stójce, pokonując przeciwnika. Z drugiej strony, gdy zwycięstwa są przez nokaut KO/TKO, obaj zawodnicy często remisują w liczbie takedownów; jednak, gdy zwycięstwo następuje przez poddanie się i KO/TKO przez rozłożenie przeciwnika na łopatki, zwycięzca ma tendencję do wykonywania większej liczby obaleń przeciwnika niż przegrany.
EN
Background. A schematic analysis of tactical performance by an MMA athlete is a potential mediator of success, and can help the understanding of how striking actions can be used to organize technical-tactical actions. A specific evaluation of MMA striking actions has not been undertaken in previous studies. Problem and aim. To compare the striking motor actions of MMA athletes by outcome type (Split vs. Unanimous Score Decision vs. KO/TKO vs. Submission) at the Ultimate Fighting Championship (UFC™), and to offer a practical application for MMA training. Methods. Kruskal Wallis and Dunn post hoc tests were applied to compare the effects of the different types of outcome decision (Split Score Decision vs. Unanimous Score Decision vs. KO/TKO vs. Submission). Results. Results showed a higher number of Unanimous than Split Decisions and Submissions after attempted (p≤0.05) and (p≤0.05) landed head strikes during keeping distance and clinch moments. A Split Decision followed a higher frequency of attempted (p≤0.05) and landed (p≤0.05) body strikes during keeping distance and clinch moments rather than an Unanimous Decision. Submission and TKO/KO.TKO/KO were more highly demonstrated than Split Decision after Attempted [0.0 (0.0;2.0); p≤0.05)] and Landed [0.0 (0.0;2.0); p≤0.05)] Head Jabs during groundwork combat. Conclusions. These results are interesting because they show the singularities of two situations (Split and Unanimous Scores) in which the bout must continue until the end of the round. Unanimous decisions were made in respect of attacks to the head during stand up combat, while split decisions were determined by the number of strike actions oriented to the body, and TKO/KO outcomes were determined by jabs to the head made in the ground situation.
PL
Tło. Schematyczna analiza wyników taktycznych sportowca MMA jest potencjalnym mediatorem sukcesu i może pomóc w zrozumieniu, jak uderzenia mogą być wykorzystane w organizacji techniczno-taktycznych działań. W poprzednich badaniach ta szczegółowa ocena uderzeń w MMA nie została przeprowadzona. Problem i cel. Porównanie działań uderzeniowych zawodników MMA w sytuacji różnych typów wyników (decyzja dot. wyniku podzielona i decyzja jednogłośna oraz nokaut// techniczny nokaut [KO/TK] i poddanie się) w mistrzostwach Ultimate Fighting Championship (UFC™), przeprowadzenie praktycznego zastosowania w treningu MMA. Metody. Testy post hoc Kruskala Wallisa i Dunna zostały zastosowane w celu porównania efektów typów wyników (decyzja dot. wyniku podzielona i decyzja jednogłośna oraz nokaut//techniczny nokaut [KO/TK] i poddanie się). Wyniki. Wyniki wykazały większą liczbę prób uderzeń głową (p≤0,05) i udanych uderzeń głową (p≤0,05) podczas utrzymywania dystansu i momentów klinczujących w sytuacji decyzji jednogłośnej niż w przypadku decyzji podzielonej i poddania się. W przypadku decyzji podzielonej wykazano wyższą częstotliwość prób uderzeń ciała (p≤0.05) i udanych uderzeń ciała (p≤0.05) podczas utrzymania odległości i momentów klinczujących niż w przypadku decyzji jednogłośnej, poddania się i nakautów. Nokaut/techniczny nokaut wykazały wyższą częstotliwość prób uderzeń głową [0.0 (0.0;2.0); p≤0.05)] i udanych uderzeń głową [0.0 (0.0;2.0); p≤0.05)] podczas walki w parterze niż w przypadku decyzji podzielonej. Wnioski. Wyniki te są interesujące, ponieważ pokazują cechy szczególne dwóch sytuacji (decyzja dot. wyniku podzielona i decyzja jednogłośna), w których walka musi trwać do końca rund. Jednogłośnie podejmowano decyzje w sytuacji atakach na głowę w czasie walki na stojąco, natomiast decyzje podzielone determinowane były liczbą akcji uderzeniowych zorientowanych na ciało, a wyniki TKO/KO determinowane były uderzeniami w głowę wykonywanymi w czasie walki w parterze.
EN
Background. Despite its importance, time-motion and technical -tactical analyses are rarely applied in Taekwondo by coaches and in technical assistance because of the lack of technical- tactical protocols for real-time analysis. Problem and aim. This study aimed to elaborate and validate a new technical-tactical protocol in Taekwondo for real-time analysis, as well as to demonstrate the characterization and practical application of the app for general models of high-level championships. Methods. The data was constructed for 7,370 sequential technical-tactical actions – a total of 189 rounds – which were observed during 64 matches. From this number, twenty-four matches from a total of 64 (37.5%), were analyzed twice by one expert with a 24hour interval between them and once by another expert. Frequencies and time (seconds) of the technical-tactical variables selected for the analysis correspond to the following groups: a) Positioning; b) Techniques; c) Clinch; and d) Pause. The Mann- Whitney comparison and Cohen’s Kappa coefficient were used, p≥0.05. Results. Similar technical-tactical real-time analyses were observed with no significant inter-rater difference in the attack or counterattack variables (P=0.959), in stance variables (P=1.0) or pause time (P=0.959), with agreement between 0.49 (moderate) and 0.75 (strong). There were also no significant intra-rater differences in the attack and counterattack variables (P=1.0), in stance variables (P=1.0) or pause time (P=1.0), with agreement between 0.72 (strong) and 0.87 (almost perfect). Tactical analysis reveals that athletes were more effective in scoring defensive actions than offensive, scoring the most times with 1-point techniques; bandal chagui was the technique with the highest frequency of scoring and ~20% of the scoring came from penalties Conclusion. These results represent an advantage, as coaches can use this protocol, showing immediate feedback to your athlete during competitions or training, as the App can be installed on tablets and smartphones.
PL
Wprowadzenie. Pomimo dużego znaczenia, analiza czasowo- ruchowa i techniczno-taktyczna jest rzadko stosowana w Taekwondo przez trenerów i w pomocy technicznej, co wynika z braku protokołów techniczno-taktycznych do analizy w czasie rzeczywistym. Problem i cel. Celem pracy było opracowanie i walidacja nowego protokołu techniczno-taktycznego w Taekwondo do analizy w czasie rzeczywistym, jak również przedstawienie charakterystyki i praktycznego zastosowania aplikacji do ogólnych modeli mistrzostw najwyżej rangi. Metody. Dane zostały skomponowane dla 7,370 sekwencyjnych działań techniczno-taktycznych, łącznie 189 rund, które były obserwowane podczas 64 spotkań. Z tej liczby, dwadzieścia cztery walki z 64 (37.5%) były analizowane dwa razy dla jednego eksperta z 24-godzinną przerwą między nimi i jeden raz dla innego eksperta. Częstości i czas (sekundy) zmiennych techniczno-taktycznych wybranych do analizy odpowiadają następującym grupom: a) Pozycjonowanie; b) Techniki; c) Klincz; i d) Przerwa. Zastosowano metodę porównawczą Manna- Whitneya i współczynnik Kappa Cohena, p≥0,05. Wyniki. Zaobserwowano podobną techniczno-taktyczną analizę w czasie rzeczywistym, bez istotnych różnic międzyosobniczych w zmiennych dotyczących ataku i kontrataku (P=0,959), zmiennych dotyczących postawy (P=1,0) lub czasu pauzy (P=0,959), przy zgodności między 0,49 (umiarkowana) i 0,75 (silna). Nie było również znaczących różnic między zawodnikami w zmiennych dotyczących ataku i kontrataku (P=1,0), zmiennych dotyczących postawy (P=1,0) lub czasu pauzy (P=1,0), przy zgodności między 0,72 (silna) i 0,87 (prawie doskonała). Analiza taktyczna ujawnia, że zawodnicy byli bardziej skuteczni w zdobywaniu punktów w akcjach defensywnych niż ofensywnych, zdobywając najwięcej razy punkty techniką 1-punktową. Bandal chagui był techniką o największej częstotliwości zdobywania punktów, a ~20% punktów pochodziło z kar. Wnioski. Wyniki te stanowią zaletę, ponieważ trenerzy mogą korzystać z tego protokołu, pokazując natychmiastową informację zwrotną dla swojego zawodnika podczas zawodów lub treningu, ponieważ aplikacja może być zainstalowana na tabletach i smartfonach.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.