Search results

1

Geneza Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych – główne koncepcje i debata od uchwalenia traktatu z Lizbony do zakończenia procesu prawodawczego (listopad 2010 r.).

100%

Rojewska M.

Przegląd Europejski

|

2014

|

vol. 2014(2)

50-68

PL

This article examines the genesis of the European External Action Service (EEAS) between 2007 and 2010. The idea of the creation of the EU diplomacy appeared during the works of the European Convention in 2002. However, the process of creation of the EEAS had been suspended for more than two years as a result of the rejection of the Constitutional Treaty. In 2007, the debate was re-opened because of the Treaty of Lisbon adoption. This article analyses the most important documents and events between the adoption of the Treaty and 2010 when the secondary legislation establishing the organisation and functioning of the European External Action Service was adopted by the Council. W niniejszym artykule przeanalizowano genezę Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ) w latach 2007–2010. Postulat utworzenia unijnej dyplomacji pojawił się w trakcie obrad Konwentu Europejskiego w 2002 r., ale w rezultacie odrzucenia traktatu konstytucyjnego proces tworzenia ESDZ został przerwany na ponad dwa lata. Przyjęcie traktatu z Lizbony, w 2007 r., wywołało konieczność wznowienia prac. W artykule została przeprowadzona analiza najważniejszych dokumentów i wydarzeń, które miały miejsce między uchwaleniem traktatu a 2010 r., kiedy to przyjęto akty prawa wtórnego, regulujące organizację i zasady funkcjonowania Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych.

2

Geneza Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych – główne koncepcje i debata od uchwalenia traktatu z Lizbony do zakończenia procesu prawodawczego (listopad 2010 r.)

63%

Rojewska M.

Przegląd Europejski

|

2014

|

issue 2(32)

50-69

PL

W niniejszym artykule przeanalizowano genezę Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ) w latach 2007–2010. Postulat utworzenia unijnej dyplomacji pojawił się w trakcie obrad Konwentu Europejskiego w 2002 r., ale w rezultacie odrzucenia traktatu konstytucyjnego proces tworzenia ESDZ został przerwany na ponad dwa lata. Przyjęcie traktatu z Lizbony, w 2007 r., wywołało konieczność wznowienia prac. W artykule została przeprowadzona analiza najważniejszych dokumentów i wydarzeń, które miały miejsce między uchwaleniem traktatu a 2010 r., kiedy to przyjęto akty prawa wtórnego, regulujące organizację i zasady funkcjonowania Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych.

EN

This article examines the genesis of the European External Action Service (EEAS) between 2007 and 2010. The idea of the creation of the EU diplomacy appeared during the works of the European Convention in 2002. However, the process of creation of the EEAS had been suspended for more than two years as a result of the rejection of the Constitutional Treaty. In 2007, the debate was re-opened because of the Treaty of Lisbon adoption. This article analyses the most important documents and events between the adoption of the Treaty and 2010 when the secondary legislation establishing the organisation and functioning of the European External Action Service was adopted by the Council.

3

Doktryna suwerenności Parlamentu brytyjskiego po Traktacie z Lizbony

63%

Garlicki M.

Przegląd Europejski

|

2012

|

issue 1(24)

171–183

PL

Niniejsza praca bada wpływ implementacji Traktatu Lizbońskiego i kolejnych brytyjskich regulacji prawnych na jedną z podstawowych zasad systemu konstytucyjnego Wielkiej Brytanii – zasadę suwerenności parlamentarnej. Esej jest podzielony na trzy główne części. Pierwsza bada doktrynę suwerenności parlamentarnej i określa jej znaczenie. Druga skupia się na wstąpieniu Wielkiej Brytanii do Unii Europejskiej w 1973 roku oraz wpływie tego wydarzenia na omawianą zasadę. Ostatnia traktuje o brytyjskich przepisach inkorporujących Traktat Lizboński do systemu prawnego Wielkiej Brytanii, jak również ostatnio uchwaloną Ustawę o Unii Europejskiej z 2011 roku.

EN

This paper examines the influence of the incorporation of the Lisbon Treaty to the UK law and subsequent British legal regulations on one of the fundamental principles of the UK constitutional system – the doctrine of Parliamentary Sovereignty. The essay is divided in three main sections. The first explores the doctrine of parliamentary sovereignty and defines its meaning. The second one focuses on the accession of the UK to the European Communities in 1973 and its impact on the discussed principle. The last one treats on the British regulations incorporating the Lisbon Treaty to the UK law as well as recently enacted European Union Act 2011.

4

Wysoki Przedstawiciel Unii Europejskiej do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa jako przedsiębiorca polityczny. Propozycja podejścia badawczego

51%

Sus M.

Rocznik Integracji Europejskiej

|

2019

|

issue 13

61-72

EN

The paper proposes a research approach for the examination of the involvement of the High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Issues (High Representative) in the policy-making process. The point of departure is constituted by the predominant view reflected in the literature of the High Representative being solely a constrained agent of the national capitals as a collective principal. A key limitation of the role of the High Representative seems to be that the decision-making power remain in the hands of the Member States. The proposed model introduces the category of a policy entrepreneur and shall examine to what extent, by acting as such, the High Representative can manage to enhance her discretion in relations to the collective principal.

PL

Artykuł przedstawia model badawczy, który może być zastosowany do analizy roli Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (Wysoki Przedstawiciel) w procesie decyzyjnym. Punktem wyjścia do modelu jest dominujący pogląd odzwierciedlony w literaturze, według którego Wysoki Przedstawiciel jest wyłącznie ograniczonym agentem (constrained agent) państw członkowskich pełniących rolę zbiorowego pryncypała (collective principal). Kluczowym ograniczeniem roli Wysokiego Przedstawiciela wydaje się być pozostawiona w rękach państw członkowskich kompetencja decyzyjna. Proponowany model wprowadza kategorię politycznego przedsiębiorcy i bada, na ile poprzez działanie w charakterze takiego przedsiębiorcy Wysoki Przedstawiciel może zwiększyć swoje pole manewru w relacjach ze zbiorowym zleceniodawcą.

5

Workers’ Representation in European Law

45%

Tomaszewska M.

Studia Iuridica

|

2016

|

vol. 60

255-268

PL

Autorka dokonuje analizy zagadnień związanych z reprezentacją pracowników w prawie europejskim. Na wstępie przedstawia podstawy prawne reprezentacji pracowników w prawie europejskim przed przyjęciem traktatu z Maastricht oraz po jego przyjęciu. Do czasu zmian dokonanych na mocy traktatu z Maastricht prawo pracowników do informacji i konsultacji pozostawało wyłączną kompetencją państw członkowskich. Kompetencja Unii Europejskiej w tym obszarze została uznana dopiero w Protokole z Maastricht odnoszącym się do polityki społecznej. W 1989 r. została przyjęta Karta Wspólnotowa dotycząca podstawowych praw socjalnych pracowników, dzięki której prawa pracowników i ich przedstawicielstw do informacji i konsultacji zyskały na znaczeniu, stając się jednymi z celów Unii Europejskiej i państw członkowskich. Następnie przyjęto dyrektywy dotyczące powoływania europejskich rad zakładowych oraz ustanawiające ogólne ramowe warunki informowania i przeprowadzania konsultacji z pracownikami. Na szczycie w Nicei w 2000 r. została przyjęta Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej. Od czasu przyjęcia traktatu z Lizbony stała się ona częścią prawa Unii Europejskiej z mocą wiążącą równą mocy wiążącej samych traktatów. Po przeprowadzeniu analizy podstaw prawnych autorka skupia się na pojęciu reprezentacji pracowników w prawie Unii Europejskiej. Unia Europejska ma w tej sferze kompetencje dzielone i wykonywane równolegle z państwami członkowskimi, zgodnie z wymogiem proporcjonalności oraz zasadą subsydiarności. Ostatnia kwestia rozważana przez autorkę to formy reprezentacji pracowniczej w prawie Unii Europejskiej. Najbardziej rozwinięte formy tej reprezentacji zostały przewidziane w dyrektywie dotyczącej tworzenia europejskich rad zakładowych oraz w dyrektywie ustanawiającej ogólne ramowe warunki dotyczące informowania i przeprowadzania konsultacji z pracownikami.

6

Granice rozwoju systemu politycznego UE po traktacie z Lizbony: pytanie o złożoność i odporność europejskiego systemu instytucjonalnego

45%

Wierzchowska A.

Rocznik Integracji Europejskiej

|

2020

|

issue 14

65-83

EN

The political system of the European Union is an example of governance realised in a highly diversified cultural, social and political environment. Its development is non-linear and determining its boundaries turns out to be very difficult or even impossible. The Treaty of Lisbon did not clearly define the further direction of the EU’s development, and even contributed to the deepening of systemic complexities. This phenomenon is particularly visible in the area of institutional solutions that accumulate all tensions and crises that appear in the integration process. The amalgamation of crisis phenomena after 2009 contributed to an exceptional increase in inconsistencies in the integration system. At the same time, we observe specific properties accompanying the shaping of institutional mechanisms, which in response to repeated difficulties have developed flexible and resilient behaviors. The effect is transformations of the institutional system, which create heterogeneous solutions with both integrating and disintegrating tendencies.

PL

System polityczny Unii Europejskiej jest przykładem rządzenia odbywającego się w silnie zróżnicowanym środowisku kulturowym, społecznym i politycznym. Jego rozwój jest nielinearny, a wyznaczenie jego granic okazuje się bardzo trudne lub wręcz niemożliwe. Traktat z Lizbony nie określił w sposób jednoznaczny dalszego kierunku rozwoju UE, a wręcz przyczynił się do pogłębienia złożoności systemowych. W sposób szczególny zjawisko to zarysowało się w obszarze rozwiązań instytucjonalnych, które kumulują wszelkie napięcia i kryzysy pojawiające się w procesie integracji. W wyjątkowy sposób do zwiększenia niespójności w systemie integracyjnym przyczyniła się komasacja zjawisk kryzysowych po 2009 roku. Jednocześnie obserwujemy specyficzne właściwości towarzyszące kształtowaniu się mechanizmów instytucjonalnych, które w odpowiedzi na powtarzające się trudności wykształciły zachowania elastyczne i odpornościowe. Efektem są przeobrażenia systemu instytucjonalnego, które kreują niejednorodne rozwiązania o tendencjach zarówno integrujących, jak i dezintegrujących system.

Refine search results

3 Przegląd Europejski

2 Rocznik Integracji Europejskiej

1 Studia Iuridica

2 2020

1 2019

1 2016

1 2014

1 2012

2 Rojewska M.

1 Garlicki M.

1 Sus M.

1 Tomaszewska M.

1 Wierzchowska A.

Geneza Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych – główne koncepcje i debata od uchwalenia traktatu z Lizbony do zakończenia procesu prawodawczego (listopad 2010 r.).

Geneza Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych – główne koncepcje i debata od uchwalenia traktatu z Lizbony do zakończenia procesu prawodawczego (listopad 2010 r.)

Doktryna suwerenności Parlamentu brytyjskiego po Traktacie z Lizbony

Wysoki Przedstawiciel Unii Europejskiej do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa jako przedsiębiorca polityczny. Propozycja podejścia badawczego

Workers’ Representation in European Law

Granice rozwoju systemu politycznego UE po traktacie z Lizbony: pytanie o złożoność i odporność europejskiego systemu instytucjonalnego