Search results - CEJSH

1

Dźwięk jako terapeutyczna i duchowa forma upamiętniania oraz przywracania pamięci

100%

Posłuszna J.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia

|

2017

|

vol. 30

|

issue 1

EN

The “Grodzka Gate – NN Theatre” Centre runs an oral history project, which aims at registering narrations about Lublin’s prewar Jewish quarter. The Grodzka Gate used to be a passage between the Christian and the Jewish part of the city, nowadays it houses the permanent memorial exhibition “Portrait of a Place”, which exposes the everyday life in the district in historical perspective. The exhibition comprises photos, letters, documents, maps, and – most importantly – sound. Voices of witnesses who survived give a vivid description of the old town. Here, sound does not just serve as accompaniment to the visual documents, but functions as the main repository of memory.

PL

Ośrodek „Brama Grodzka – Teatr NN” prowadzi projekt historii mówionej, którego celem jest zbieranie relacji dotyczących m.in. przedwojennej dzielnicy żydowskiej w Lublinie. Brama Grodzka była kiedyś przejściem między chrześcijańską i żydowską częścią miasta, obecnie znajduje się w niej stała wystawa „Lublin. Pamięć miejsca”, która przedstawia życie codzienne w dzielnicy w perspektywie historycznej. Na wystawie znajdują się zdjęcia, listy, dokumenty, mapy oraz są na niej odtwarzane dźwięki. Głosy świadków, którzy przeżyli, dają żywy opis tego miejsca. Dźwięk jest nie tylko dodatkiem do dokumentów wizualnych, ale też funkcjonuje jako główne repozytorium pamięci.

2

Představení projektu Transgenerační přenos traumatu holocaustu - prevence a péče

100%

Preiss M.

E-psychologie (E-psychology)

|

2022

|

vol. 16

|

issue 2

68-70

EN

The project focuses on connecting multidisciplinary specialists interested in research and healing of the transgenerational transmission of Holocaust trauma. A lot of untreated traumas from the collective catastrophe have been passed to the next generations. The aim is to exchange information and experience about this issue within the V4 countries and to bring new insights about healing of trauma for Jewish communities and for the specialists who work with this issue.

CS

Projekt se zaměřuje na propojení multidisciplinárních specialistů se zájmem o výzkum a léčení transgeneračního přenosu traumatu holocaustu. Mnoho neléčených traumat z kolektivních katastrof se přeneslo na další generace. Cílem je výměna informací a zkušeností o této problematice v rámci zemí V4 a přinášení nových poznatků o léčení traumat pro židovské komunity a pro odborníky, kteří se touto problematikou zabývají.

3

Międzygeneracyjny przekaz traumy w doświadczeniach młodych osób dorosłych pochodzenia żydowskiego

100%

Krawczyk A.

Podstawy Edukacji

|

2021

|

vol. 14

107-119

EN

My research falls within a qualitative orientation. The purpose of this study is to show the ways and consequences of intergenerational transmission of trauma as reflected in the life experiences of young adults. Data were analyzed using a linguistic-narrative method. In this paper, I look at the intergenerational transmission of trauma in Jewish families as reflected in the life experiences of young adults. They see the consequences of trauma in their loved ones and in themselves. In the case of the former, they can be grouped into three categories: fear of disclosing one's nationality, a special form of which is the prohibition on speaking about one's Jewish origin to one's descendants and the change of name by one's ancestors; overprotectiveness towards one's descendants; and showing emotional distance from them. In turn, the consequences of trauma perceived in the self are: fear of strangers and overprotectiveness towards one's own children.

PL

Moje badania mieszczą się w orientacji jakościowej. Celem niniejszego opracowania jest pokazanie sposobów i konsekwencji międzygeneracyjnego przekazu traumy, odzwierciedlającej się w doświadczeniach życiowych młodych osób dorosłych. Dane analizowane były za pomocą językowo-narracyjnej metody. W niniejszym artykule przyglądam się międzygeneracyjnemu przekazowi traumy w rodzinach pochodzenia żydowskiego, który odzwierciedla się w doświadczeniach młodych osób dorosłych. Konsekwencje traumy widzą oni u swoich bliskich i u siebie. W pierwszym przypadku można je ująć w trzy następujące kategorie: lęk przed ujawnianiem własnej narodowości, czego specjalną postać stanowi zakaz mówienia o pochodzeniu żydowskim, nakładany na potomków oraz zmiana nazwiska przez przodków; nadopiekuńczość względem potomków; a także okazywanie im dystansu emocjonalnego. Z kolei konsekwencje traumy dostrzegane u siebie są następujące: lęk przed obcymi i nadopiekuńczość względem własnych dzieci.

4

Bilans uczestnictwa. Rodzina w powieściach Stanisława Brzozowskiego

100%

Dzikowski M.

Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej

|

2013

|

issue 19

131-147

EN

The article reflects on the stories of families present in the novels of Stanisław Brzozowski: "Pod ciężarem Boga", "Wiry", "Płomienie", "Sam wśród ludzi", and "Książka o starej kobiecie". In all these texts, family threads are interwoven with the presence of trauma. It has a dual dimension: private and public, which, however, in the works of Brzozowski are strongly interconnected. These novels are treated as a series of components of the "grand narrative" enclosed in them and through them, regarding the Polish family in the nineteenth and early twentieth century. The ranking of Brzozowski's novels is consistent with the order of their creation, so treating them as a part of the single narrative range allow to observe changes taking place in the writer's reflection on the "family" issue. Each of these texts is formulated in the way that its main characters, criticising mechanisms of shaping interpersonal relationships, strive toward the self-awareness, and through it – to a conscious participation in culture, achieved by a responsible, though difficult, taking part in their own familiar privacy.

5

Metafora i trauma

94%

Stroińska M., Szymanski K.

tekst i dyskurs - text und diskurs

|

2017

|

issue 10

101-114

PL

Artykuł przedstawia pojęcie psychologicznej traumy i jej wpływ na zdolność formułowania spójnej narracji, która umożliwia integrację doświadczeń traumy z całokształtem życiorysu. Można by się spodziewać z lingwistycznego puntktu widzenia, że chcąc ująć w słowa nie dający się opisać horror traumy narrator sięgnie po metaforę. Tak jednak nie jest, ponieważ trauma niszczy zdolność do myślenia symbolicznego. Skupiamy naszą uwagę na braku wyrażeń metaforycznych na początkowym etapie narracji w dyskursie na temat doświadczonej traumy, a następnie na pojawianiu się specyficznych typów metafor pojęciowych, takich jak na przykład CIAŁO to KONTENER czy ŻYCIE to PODRÓŻ. Sugerujemy, że analiza używania przenośni – lub ich braku w analizowanym dyskursie – może pozwolić na wgląd w procesy radzenia sobie z traumą i leczenia jej skutków.

6

FUNCTIONIG OF VETERANS AND THEIR FAMILIES AFTER THE MISSIONS

94%

Łapa A.

Colloquium Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych AMW

|

2016

|

issue 2

79-90

EN

The article presents numerous problems of veterans and their families which they face after their participation in peacekeeping missions. Despite a significant improvement in their life conditions, medical support, psychological and social rehabilitation they continue to have problems which cause unnecessary tension and conflicts.

7

Body Dysmorphic Disorder in the Bluest Eye

94%

Beian L. N.

Gender Studies

|

2012

|

vol. 11

|

issue Supplement

131-146

EN

The present work aims at finding relevant correspondences between Body Dysmorphic Disorder and the literary context of this novel’s main character, Pecola. The creation of such strong interdependence between a literary character and a psychological phenomenon represents a challenge on account of their apparently disparate natures but is nevertheless an enterprise capable of offering great literary and artistic satisfaction to both the reader and the author.

8

Conspiracy Theory as Therapy in Philip Roth’s “The Plot Against America”?

94%

Różycki M.

Linguaculture

|

2013

|

vol. 2013

|

issue 1

47-58

EN

By focusing on a passage in Philip Roth’s book, this paper strives to outline how conspiratorial beliefs can have a therapeutic function for the community which has experienced a traumatic event. Fictitious groups depicted in such texts serve as the ultimate causes of humanity’s misgivings: from natural disasters and diseases that plague it to the inherent flaws of political and social systems. Such beliefs, however, are likely to become as dangerous as the cure, a threat Roth hints at in his work. The second part of the paper will look at the viability of conspiracism as a means to address traumatizing issues, in the context of the postmodern condition and the diffusion of motifs until recently present only in the radical texts of popular culture

9

Metafiction, Figures of Time and Language Interface in "Guyana" by Élise Turcotte

94%

Defraeye J.

Lublin Studies in Modern Languages and Literature

|

2016

|

vol. 40

|

issue 2

DE

Der Band enthält die Abstracts ausschließlich in englischer Sprache.

EN

In 2011 Élise Turcotte released Guyana, a historiographic metafiction in which the characters come to realize the sheer impossibility of accessing a collective imagination. The famous Jonestown massacre surges to the forefront of the writing through the murder of Kimi, a hairdresser from Montreal, and initiates a frantic quest for the understanding of self through another, in order to get past the ineffable characteristic of the past. This article will explore the metafictional aspect of Guyana and its polyphonic narration before revaluating the stakes of, and the way in which we perceive, tales of trauma.

FR

Le numéro contient uniquement les résumés en anglais.

RU

Том не содержит аннотаций на английском языке.

10

Inside Job. First-person Documentary in Trauma Cinema: "Balkan Champion" (2006)

94%

Stőhr L.

Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication

|

2014

|

vol. 15

|

issue 24

5-18

PL

Owing to the disappearance of grand narratives in postmodernism, contemporary documentary has become concerned with personal and collective historical traumas. This paper focuses on the documentary filmmaker’s challenge concerning the treatment of traumatic experience and the re-construction of historical events. It examines the filmmaker’s position in her own film and her attitude towards her subjects in documentaries on historical and personal trauma in the framework of a case study. The film analysed is Balkan Champion (2006), which launched a new trend in Hungarian documentary cinema, touching on sensitive issues in the collective memory of the nation that include the striking, controversial involvement of the fi lmmaker herself. Réka Kincses has made an empathic but highly critical portrait of her own father, the one-time political leader of the Hungarian ethnic minority in Romania, which evolved into a portrait of the interethnic conflicts between Romanians and Hungarians, and the political confl icts arising from the Eastern European transition from communist dictatorship to democracy, as well as their traumatic consequences on the life of an ethnic Hungarian family in Romania. Th e fi lmmaker not only confronts her father with his own failure both as a politician and a father, but also challenges her mother’s chauvinism and careerism. The parents’ opinion about and emotional reactions to the Romanian ethnic majority represent the long-term eff ect of the historical trauma of the treaty of Versailles (1921) and the wounds this left on the collective psyche of the Hungarian nation. A close analysis demonstrates that, on the one hand, the filmmaker’s first-person interactive techniques helped to reveal the repeated ideological, behavioural and emotional patterns rooted in the historical traumas of Hungarian ethnic minority groups in Romania; on the other hand, these techniques prove to be controversial due to the director’s constant shifting between positions outside and inside her own family and her refusal to take the responsibility that the inside position would involve.

11

Traumatyczna pamięć Wacława Iwaniuka

94%

Rydz A.

Przestrzenie Teorii

|

2011

|

issue 16

179-204

EN

Although the term “trauma” has recently been a bit abused, it is very well justified with regard to the poetry of Wacław Iwaniuk. Literary transformation of the biography of the author of “The Mirror” (World War II soldier serving on the front, prisoner of war and liberator of concentration camps in Germany) is realised within the “autobiographic space” of Ph. Lejeune. The war trauma is revealed in Iwaniuk’s literary output in the flashes of memory. Persistent reappearance of war scenes has been conveyed by the poet in a series of oneiric images. The metaphor of “a wound” (P. Ricoeur, R. Nycz) refers also to the post-war experience of a political exile. Wacław Iwaniuk lived outside Poland since 1939 and in 1948 he settled in Canada where he stayed till his death in 2001.

12

„Tekst emocjonalny” dla dzieci i młodzieży jako dialog międzypokoleniowy

94%

Wróblewski M.

Filoteknos

|

2020

|

issue 10

126-137

EN

The article is an attempt to elaborate on particularly YA novels by Polish writers, Stefan Żeromski, Marcin Szczygieł, Małgorzata Musierowicz, Rafał Kosik, Jerzy Szczygieł, who used in their works own deep (positive and negative) or sometimes “tough” childhood experiences which were registered in their autobiographical memory. The term “autobiographical memory” relates to the complex process of a build of human identity during the whole their life by the two fields, childhood and adulthood. Nonetheless, the core of autobiographical memory are the unique emotions and events which contain diversity information about personal experiences. Sometimes these emotional signs are utilized by writers in their works dedicated to the YA readers and thanks to them the novels become a symbolic, textual “bridge” which connects different generations. Therefore, the author of this article coins the term “emotional text” being of an evidence of co-create certain YA novels by the author’s childhood experiences, including crucial emotions and feelings for them. According to the author, these novels depict the character’s feelings, moods, thinking which are linked with the reception of art and also triggered by the war are a good examples of the “emotional text”.

13

Postpamięć Zagłady we współczesnych badaniach

94%

Wierzbicka J.

Prace Literaturoznawcze

|

2020

|

issue 8

229-243

EN

This paper describes the Holocaust in modern research. The principal works in the contextof heritage trauma were penned by Barbara Engelking (Holocaust and Memory: The Experience of the Holocaust and Its Consequences: An Investigation Based on Personal Narratives) and Marianne Hirsh (Żałoba i postpamięć [Mourning and Postmemory]). Their analyses show how different were the attitudes taken by people who survived the Holocaust. I have completed my work with other research, focusing on the literature discussing psychological and political aspects. The aim was to show the diversity of the effects produced by the Holocaust and its unfading resonance in various areas of life.

14

„Jest nas coraz więcej i coraz więcej będzie nas umierać”. O Grochowie Andrzeja Stasiuka

94%

Żórawska N.

Postscriptum Polonistyczne

|

2017

|

issue 1 (19) W kręgu badań językoznawczych

243-257

EN

Andrzej Stasiuk’s collection of short stories Grochów (2012) is a sentimental reminiscence of the author’s childhood and youth. Stasiuk recalls events from the past: happiness and ease are replaced by pain, loneliness, sickness and death. The author of the article explains how the feeling of emptiness and loss is created by the writer, for whom the idea of loss is the main theme of the book. The aim of the text is to interpret Grochów, according to the category of

15

Proces twórczy Marii Arbatowej jako przykład terapii zespołu stresu pourazowego

94%

Sieklucka M.

Acta Polono-Ruthenica

|

2013

|

vol. Tom 1 Nr XVIII

99-110

EN

Among Psychoanalytics, psychiatrists and other clinical researchers, who investigate theinfluence of trauma on humans well-being and life quality, there is often conclusion that one of the result of traumatic event is re-experiencing it once again through recurrent and intrusive recollections of the event. Such a statement suggests that there may be a connection between traumatic event, which occurred in writer’s life and his or her writings, where he or she recalls and analyses difficult and painful experiences. The article is an aim to proof the thesis, that creative process may be a one of the example of therapy Post-Traumatic Stress Disorder (PTSD). The detailed analyze of Maria Arbatova writingsis an example, which exemplifies present issues.

16

Dzieciństwo i trauma - obraz młodego pokolenia Japończyków w kinie współczesnym.

94%

Loska K.

Kwartalnik Filmowy

|

2013

|

issue 81

167-180

PL

Tematem artykułu jest analiza wizerunku młodego pokolenia we współczesnym filmie japońskim, ze szczególnym uwzględnieniem traumatycznych przeżyć z okresu dzieciństwa lub wczesnej młodości. Autor wychodzi z założenia, że w dyskursie humanistycznym trauma przestaje być pojęciem klinicznym, staje się narzędziem interpretacji kultury, uświadamia nam charakter naszego stosunku do czasu minionego oraz wskazuje na problematyczność samego przedstawiania. W rozumieniu traumy Loska wychodzi od propozycji teoretycznych Dominicka LaCapry i Cathy Caruth, którzy zwracają uwagę na narracyjny wymiar tego pojęcia. "Fikcja" – jak zauważa LaCapra – "jest w stanie analizować to, co traumatyczne, szczególnie w niedawnej przeszłości, w tym fragmentację, pustkę czy zanik doświadczenia, i może stawiać pytania o inne możliwe formy doświadczenia. Może również analizować w szczególnie przekonujący i niepokojący sposób afektywny czy emocjonalny aspekt doświadczenia i rozumienia". Przedmiotem analizy są filmy współczesnych reżyserów japońskich – Shinjiego Aoyamy, Masato Harady, Hideaki Anno, Akihiko Shioty, Eijiego Okudy, Toshiaki Toyody, Hirokazu Koreedy – opowiadające o kryzysie tożsamości, alienacji, zaburzeniach osobowości, a przede wszystkim urazach psychicznych, które uniemożliwiają prawidłowe funkcjonowanie w społeczeństwie.

EN

The article is an analysis of the image of young people in contemporary Japanese film, with particular emphasis on traumatic experiences from childhood or early youth. The author assumes that in the humanist discourse, trauma is not a clinical concept, but a tool for interpreting culture, and makes us aware of our attitude towards the past, and points to the problematic nature of its presentation. In his understanding of trauma Loska’s starting point are the theories of Dominick LaCapra and Cathy Caruth who note the narrative dimension of this concept. 'Especially in the recent past' – notes LaCapra – 'fiction may well explore the traumatic, including the fragmentation, emptiness, or evacuation of experience, and may raise the question of other possible forms of experience. It may also explore in a particularly telling and unsettling way the affective and emotional dimensions of experience and understanding'. Loska presents analyses of films by contemporary Japanese directors such as Shinji Aoyama, Masato Harada, Hideaki Anno, Akihiko Shiota, Eiji Okuda, Toshiaki Toyoda, Hirokazu Koreeda – that tell of identity crisis, alienation, personality disorders and menta l injuries that prevent one from proper functioning in the society.

17

Odczytywanie archiwum ciała

94%

Prot-Klinger K.

Konteksty - Polska Sztuka Ludowa

|

2020

|

vol. 74

|

issue 1-2 (328-329)

131-137

PL

Artykuł odnosi się do koncepcji ciała jako archiwum przeżyć własnych oraz poprzednich pokoleń. Dotyczy to w szczególności doświadczenia traumy, nieświadomie determinującego nasze zachowania, ulegającego ucieleśnionej rekonstrukcji. W specyficznej sytuacji terapeutycznej może dochodzić do rekonstrukcji odczuć z ciała, afektu i fantazji związanych z sytuacją traumatyczną. W oparciu o teorię krypty i fantomu Torok i Abrahama na przykładach pacjentów autorka pokazuje jak ciało staje się obszarem narracji. Opisuje projekt Doriego Lauba nagrywania relacji Ocalałych z Holokaustu hospitalizowanych w instytucjach psychiatrycznych jako przykład „gorączki archiwum”. Archiwizowanie traumy jest specjalnym przypadkiem gorączki archiwum, gdyż doświadczenie traumatyczne, które nie może być zarchiwizowane w umyśle jest poszukiwane w nagraniu. Jest to szukanie archiwum poza archiwum, pomimo niemożliwości archiwizacji.

EN

The article refers to the concept of the body as an archive of own and previous generations’ experiences. This applies in particular to trauma, unconsciously determining our behaviour, and undergoing embodied enactment. In a specific therapeutic situation there may take place a reconstruction of body sensations, affect, and fantasies associated with the traumatic situation. Basin herself on the Torok and Abraham theory of the crypt and the phantom, the author shows how the body becomes a narrative area. She describes Dori Laub’s project of recording accounts of Holocaust survivors hospitalized in psychiatric institutions as an example of “archive fever”. Archiving trauma is a special case of archive fever because traumatic experience that cannot be archived in the mind is sought in the recording. It is an archive search outside the archive, despite the inability to archive.

18

Dziecko wobec śmierci. Jak dzieci opisują doświadczanie utraty bliskiej osoby?

94%

Zdankiewicz-Ścigała E., Herda M., Odachowska E.

Psychologia Wychowawcza

|

2018

|

vol. 55(13)

25-38

PL

Celem badania było sprawdzenie, jak dzieci opisują doświadczenie nieodwracalnej straty bliskiej osoby. Analizowano, w jaki sposób dzieci nadają sens i strukturalizują przeżycia oraz czy na podstawie analizy ich opisów można wyodrębnić czynniki zarówno utrudniające, jak i pomagające dziecku poradzić sobie z trudnym doświadczeniem zderzenia się ze śmiercią bliskiej osoby. Badanie miało charakter eksploracyjny oraz opisowy, stąd pytania badawcze przyjęły następującą postać: (1) Jak dzieci opisują swoje przeżycia dotyczące śmierci bliskiej osoby? oraz (2) Czy występują istotne jakościowe różnice w sposobie opisywania traumy związanej ze stratą bliskiej osoby? Badanie oparto na założeniach psychologicznych teorii dotyczących przeżywania straty i podziału żałoby na następujące po sobie fazy oraz na nadawaniu znaczenia i kształtowaniu samopoczucia poprzez narrację. Formułowanie własnych potrzeb może być czynnikiem leczącym, a przeżywanie emocji zarówno pozytywnych, jak i negatywnych pomaga przejść przez proces żałoby. Zgodnie z etapami przeżywania żałoby przyjęto, że możliwość pożegnania, choćby symbolicznego, z osobą zmarłą ma wpływ na proces adaptacji po stracie i tym samym na dobrostan psychiczny. Założono również, że ważnym czynnikiem pomagającym w budowaniu spójnej historii dotyczącej straty bliskich jest otrzymywane wsparcie bliskich dorosłych z otoczenia dziecka. Przeprowadzone badanie ukazało szereg związków i zależności między analizowanymi zmiennymi. Uzyskane rezultaty mogą stanowić implikację dla dalszych analiz i wskazywać kierunek kolejnych badań.

19

A child in the face of death. How do children describe their experience of a loss of a close person?

94%

Elżbieta Z.-Ś., Magdalena H., Ewa O.

Psychologia Wychowawcza

|

2018

|

issue Special issue

56-69

EN

The aim of the current study was to examine how children describe an experience of losing their close ones. We analysed how children structure and make sense of their experiences of losing somebody. We also wondered, if, basing on the analysis of the experiences’ descriptions, it is possible to determine factors which make it easier or harder to handle the death of somebody close. The experiment was exploratory and descriptive, so the questions asked were as follows: (1) How do children describe their experience of losing somebody close? (2) Are there any significant qualitative differences in the way of describing the trauma connected with the loss of somebody close? The study was based on the psychological assumptions of the theory of experiencing a loss, on the division of the mourning into stages, and also on shaping and giving a meaning to the frame of mind by a narrative. Forming own needs can be a healing factor, and experiencing emotions, both positive and negative ones, helps to get through the process of mourning. In accordance with the stages of mourning it was assumed that a possibility of a farewell with the departed ones, even symbolic, influences the adaptation process after the loss and, therefore, the psychological wellbeing. It was also assumed that an important factor helpful in building a coherent history of a loss is a support of adults from the child’s surrounding. The study showed a number of correlations and relationships between analysed variables. The obtained results can be an implication for further analysis and they can set direction for following research.

20

A difficult diagnosis. Controversies around PTSD and ADHD

94%

Odachowska E., Woźniak-Prus M.

Psychologia Wychowawcza

|

2018

|

vol. 55(13)

7-24

EN

The article touches on the diagnostic problems faced by psychologists, pedagogues, and psychiatrists who try to determine the psychopathology of the difficulties in the behaviours of children. The current study focuses on the analysis of the clinical picture and the genesis of the disorders occurring as a result of an extremely stressful event (PTSD) and also attention-deficit hyperactivity disorder (ADHD). These disorders are full of diagnostic uncertainties when occurring in children. The analysis of the two disorders is based on the diagnostic criteria of DSM-5. The analysis of their etiology is based on the data concerning the functional characteristics of central nervous system. The article is summed up by an attempt to name the elements necessary for the differential diagnosis of the two disorders.

Refine search results