Search results

1

“My lot is cast in with my sex and country”: Generic Conventions, Gender Anxieties and American Identity in Emma Hart Willard’s and Catherine Maria Sedgwick’s Travel Letters

100%

Rutkowska M.

Anglica. An International Journal of English Studies

|

2018

|

issue 27/1

51-63

XX

The article analyses generic conventions, gender constraints and authorial self-definition in two ante-bellum American travel accounts – Emma Hart Willard’s Journal and Letters, from France and Great Britain (1833) and Catharine Maria Sedgwick’s Letters from Abroad to Kindred at Home (1841). Emma Hart Willard, a pioneer in women’s higher education and Catharine Maria Sedgwick, an author of sentimental novels, were influential figures of the Early Republic, active in the literary public sphere. Narrative personas adopted in their travel letters have been shaped by the authors’ national identity on the one hand and by ideals of republican motherhood, which they propagated, on the other. Both travelogues are preceded with apologies filled with self-deprecating rhetoric, typical for women’s travel writing in the early 19th century and both are intended to instruct the American reader. Other conventional features of American antebellum travel writing include comparisons between British and American government and society with a view of extolling the latter as well as avid interest in social status and public activities of European women. Willard and Sedgwick deal with possible gender anxieties of their upper middle-class female readers by assuring them that following one’s literary or educational vocation in the public sphere does necessarily mean compromising ideals of true womanhood in private life.

2

Od Listów z podróży do Ameryki (1876–1878) do Listów z Afryki (1891–1892), czyli o ewolucji warsztatu pisarskiego Henryka Sienkiewicza

84%

Kowalska D., Pietrzak M.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2019

|

vol. 18

109-123

EN

The article contains alinguistic and stylistic analysis that identifies linguistic exponents of se-lected stylistic features of Henryk Sienkiewicz’s writing manner and detects the differences in the way he creates landscapes in his two works that represent the same literary genre: “Travel Letters from America” and “Travel Letters from Africa”. The basis for the analysis are descrip-tive statements (descriptions of sunsets), identical from the thematic point of view. Thanks to the analysis it appears that Henryk Sienkiewicz’s manner of describing nature was formed during his American trip, and later it was visible in his older “Travel Letters from Africa”. The evolu-tion of Henryk Sienkiewicz’s style concerns only the quality of linguistic means, first of all epithets, which in his African letters were selected in aharmonious way and they were subor-dinated to the realism of the description. In “Travel Letters from Africa” the author maintains more syntactic discipline and cares more about the rhythmic and phonic aspects.

PL

Celem artykułu jest analiza językowo-stylistyczna, zmierzająca do wskazania językowych wykładników wybranych cech stylowych warsztatu pisarskiego Henryka Sienkiewicza oraz wydobycia różnic w sposobie kreślenia przez niego krajobrazów w dwóch utworach reprezentujących ten sam gatunek literacki: Listach z podróży do Ameryki oraz Listach z Afryki. Podstawę materiałową stanowią tożsame pod względem tematycznym wypowiedzi deskryptywne (opisy zachodów słońca). W toku analiz pokazuje się, że w zakresie opisywania zjawisk przyrody zasadnicze cechy warsztatu pisarskiego Henryka Sienkiewicza uformowane zostały już podczas spisywania wrażeń z amerykańskiej podróży, a następnie wykorzystane w późniejszych o kilkanaście lat Listach z Afryki. Ewolucja stylu Henryka Sienkiewicza dotyczy jedynie jakości zastosowanych środków językowych, przede wszystkim epitetów, które w późniejszej, afrykańskiej korespondencji dobierane są w sposób harmonijny i podporządkowany realizmowi opisu. Listy z Afryki wyróżniają się także większą dyscypliną składniową i dbałością o rytmiczną i foniczną stronę wypowiedzi.

3

Packing up the Past: Vicki Baum’s Quest for Heimat

84%

Simpson R.

Postscriptum Polonistyczne

|

2021

|

vol. 27

|

issue 1

105-123

PL

W 1932 roku bestsellerowa austriacka pisarka Vicki Baum wyruszyła w podróż statkiem do Ameryki; dla żydowskiej autorki emigracja szybko jednak przyjęła postać wygnania. Świadomość utraty ojczyzny – „Heimatlosigkeit” – oraz poczucie wykorzenienia, które prześladowały wówczas Vicki Baum, były jednak bardziej emocjonalne i duchowe niż czysto fizyczne. Jako dziecko żydowskich imigrantów w antysemickim społeczeństwie dziewiętnastowiecznego Wiednia Baum wcześnie zaczęła dociekać, co tak naprawdę znaczy „Heimat”, który pojmowała jako znacznie wykraczający poza ramy prostej definicji domu czy ojczyzny. Odcięta od Heimatu wyruszała w dalekie podróże w poszukiwaniu wartości i moralno-etycznych wskazówek, które pomogłyby międzywojennej Europie zbudować lepszą przyszłość. Spisywała swoje doświadczenia w powieściach, w których przedstawiała zarówno krajobrazy i zwyczaje, jak i wewnętrzne dylematy społeczności, z którymi się stykała. Wieloletnia nieufność wobec komunikacji werbalnej popychała ją ku przekraczaniu barier językowych, choć w jej własnym mniemaniu to jej płeć najbardziej pomogła jej w interpretowaniu i zrozumieniu innych kultur. W listach i tworzonych na podstawie doświadczeń z podróży dziełach skupia się bardziej na cechach wspólnych dla wielu obcych sobie kultur niż na różnicach. Analizując balijskie przygody Baum z perspektywy postkolonialnej, w artykule pokazano, że wyspa stała się dla autorki miejscem transcendencji, w którym mieszkańcy posługiwali się wartościami nieobecnymi już w kulturze zachodniej.

EN

The best-selling Austrian novelist Vicki Baum took ship alone for America in 1932 but emigration soon became exile for the Jewish author. The feeling of ‘Heimatlosigkeit’, or rootlessness, which oppressed Baum at that time was emotional and spiritual rather than physical. Child of a Jewish immigrant family in the anti Semitic society of nineteenth-century Vienna, Vicki Baum had long questioned the loci and the politics of Heimat, a German term whose significance far exceeds the simple definition of home or homeland. Cut loose from Heimat, she began her travels to far-away destinations, seeking to identify a common humanity and the universal moralities which could guide Europe to a better future. She wrote her travel experiences into novels which allowed her to narrate the landscapes and customs but also the inner lives of the peoples she encountered. A long-standing belief in the inauthenticity of verbal communication encouraged her to transcend linguistic barriers with confidence but it was her gender, she believed, which enabled her to share and interpret other cultures. Commonality rather than difference is the focus of her travel-letters and their fictional transpositions. Focusing on Baum’s experiences on Bali seen in a postcolonial perspective, the article argues that the island was for the novelist a space of transcendence, where the inhabitants held on to values already lost in Western societies.

Refine search results

1 Anglica. An International Journal of English Studies

1 Postscriptum Polonistyczne

1 Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

1 2021

1 2019

1 2018

1 Kowalska D.

1 Pietrzak M.

1 Rutkowska M.

1 Simpson R.

“My lot is cast in with my sex and country”: Generic Conventions, Gender Anxieties and American Identity in Emma Hart Willard’s and Catherine Maria Sedgwick’s Travel Letters

Od Listów z podróży do Ameryki (1876–1878) do Listów z Afryki (1891–1892), czyli o ewolucji warsztatu pisarskiego Henryka Sienkiewicza

Packing up the Past: Vicki Baum’s Quest for Heimat