Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: trzy momenty w istnieniu melodramatu – preironiczny, ironiczny i postironiczny;melodramat filmowy; „postironia”; „Nowa Szczerość”; ladacznica o złotym sercu; Jim Collins.

Sort By:

Limit search:

Post-irony and Three Faces of Melodrama

100%

Włodek P.

Kwartalnik Filmowy

2017

issue 100 O świętowaniu

222-235

Jak we wstępie do artykułu odnotowuje Włodek, tytułowe „trzy twarze” oznaczają trzy momenty w istnieniu melodramatu – preironiczny, ironiczny i postironiczny. W tym właśnie kluczu autorka prezentuje wzbogaconą licznymi przykładami filmowymi refleksję teoretyczną nad zagadnieniem melodramatu filmowego w jego trzech okresach. Pierwszą część tekstu poświęca kwestiom interpretacji melodramatu, jego definicji oraz relacji z kinem klasycznym, a także zastosowaniu pojęć „postironia” i „Nowa Szczerość”. W części drugiej skupia się na wybranych filmach i strategiach aktualizowania melodramatu na ekranie, a także wyodrębnia jedną z kluczowych dla tego gatunku figur, jaką jest ladacznica o złotym sercu. Podkreśla ponadto, że rozszerzone rozumienie melodramatu okazuje się szczególnie zasadne, jeśli spojrzymy na niego diachroniczne – od pre- do postironii. W podsumowaniu zauważa, że każda z tych omówionych form melodramatyczności dowodzi, jak migotliwe i żywe jest nie tylko kino współczesne, ale i to starsze, nawet poprzedzające okres klasyczny. Każda z przywołanych formacji kinematograficznych (przedklasyczna i przedkodeksowa, postmodernistyczna i postironiczna) funkcjonuje – zgodnie ze spostrzeżeniami cytowanego przez Włodek Jima Collinsa – w metamitologicznym wymiarze zbudowanym z warstw popularnych mitologii, które współistnieją i są stale redefiniowane.

As Włodek notes in the introduction to the article, the title “three faces” refer to the three moments in the existence of melodrama – pre-ironic, ironic and post-ironic. It is in this schema that the author presents a theoretical reflection, enriched with numerous film examples, on the issue of film melodrama in its three periods. The first part of the text is devoted to the interpretation of the melodrama, its definition and relation to the classic cinema, as well as the application of the concepts of “post-irony” and “New Sincerity”. In the second part, she focuses on selected films and strategies for updating the melodrama on cinema screen, and also identifies one of the key figures for this genre, which is a harlot with a heart of gold. She also emphasizes that the extended understanding of melodrama turns out to be particularly justified if we consider melodrama from a diachronic perspective – from preto post-irony. In summary, she notes that each of these discussed forms of melodrama shows how flickering and vivid is not only contemporary cinema, but also older films, even those before the classic period. Each of the evoked cinematographic formations (pre-classic and pre-codex, post-modernist and post-ironic) function – in accordance with the observations of Jim Collins quoted by Włodek – in a metamythological dimension built of layers of popular mythology that coexist and are constantly redefined.

Refine search results

1 Kwartalnik Filmowy

1 2017

1 Włodek P.

Search results

Post-irony and Three Faces of Melodrama