Search results

1

Maryja, uczennica Pańska, wzorem bycia uczniem Chrystusa (Łk 1,26-38; 2,19.51)

100%

Wielgut F.

Sympozjum

|

2020

|

vol. 2(39)

161-175

PL

Autor stawia pytanie o ewangeliczny obraz Maryi jako uczennicy własnego Syna, Jezusa Chrystusa. W tym celu najpierw wyjaśnia znaczenie określenia „uczeń” w Nowym Testamencie i bada, czym charakteryzuje się uczeń Jezusa. Następnie opisuje moment powołania Maryi w scenie zwiastowania (por. Łk 1,26-38) oraz Jej relację zażyłości ze słowem Bożym (por. Łk 2,19.51). Analiza tych fragmentów prowadzi do odkrycia postaci Maryi jako uczennicy Chrystusa. Świadczą o tym przede wszystkim Jej powołanie i wybór oraz relacja zjednoczenia ze słowem Bożym. W podsumowaniu autor podaje kilka praktycznych wniosków, w czym wyraża się wzór Maryi jako uczennicy dla wierzących.

EN

The author asks a question about the evangelical image of Mary as a disciple of her own Son, Jesus Christ. With this end in view, he first explains the meaning of the term „disciple” in the New Testament and analyses the characteristics of a disciple of Jesus. Then he describes the moment of calling Mary in the scene of the Annunciation (Luke 1:26-38) and her relationship of intimacy with the word of God (Luke 2:19,51). An analysis of these passages leads to the discovery of the figure of Mary as a disciple of Christ. This is evidenced above all by her vocation and choice, and the relationship of union with the word of God. In the conclusion, the author gives some practical applications, which expresses the model of Mary as a disciple for believers.

2

Sól ziemi i światło świata. Perykopa o zadaniach uczniów Jezusa (Mt 5, 13-16) w przepowiadaniu homilijnym do młodzieży

100%

Krasowski A.

Roczniki Teologiczne

|

2014

|

vol. 61

|

issue 12: Homiletyka

149+168

EN

Homilies addressed to young people are difficult but really vital. Word of God has to illuminate this particular stage of human life. Meeting Christ does not only broaden the life horizon but, above all, it does give hope. The article concerns preaching to young people on the basis of excerpts of Sermon of Mount on salt and light. The positive side of homilies is strong priests’ desire to encourage young listeners to become the salt and the light of life. However the focus on man’s attitude makes Jesus Christ be the great absent one in this preaching. In fact it is Him who is truly the Salt of the earth and the Light of the world. Young people are demanding listeners. To burn the fire in their hearts one has to make the homily the light and the fire. The Words, full of Jesus and His Love to a man, are always the Good News. They give the guarantee that the fire in young hearts will burn like a candle which sets fire of love in other people’s hearts.

PL

Homilie do młodzieży są trudne, ale bardzo ważne. Słowo Boże ma oświetlić ten szczególny etap ludzkiego życia. To spotkanie z Chrystusem nie tylko poszerza horyzont życia, lecz przede wszystkim daje nadzieję. Artykuł dotyczy przepowiadania do młodzieży na podstawie fragmentu Kazania na Górze o soli i świetle. Pozytywne w homiliach jest to, że kaznodzieje bardzo mocno chcą zachęcić młodych słuchaczy do tego, by ich życie było solą i światłem. Ten akcent na postawę człowieka sprawia jednak to, że wielkim nieobecnym w przepowiadaniu do młodzieży staje się Jezus Chrystus. A przecież to On i tylko On jest prawdziwą Solą ziemi i Światłem świata. Młodzi ludzie to słuchacze bardzo wymagający. By rozpalić w ich sercach ogień, trzeba homilię uczynić światłem i ogniem. Słowa pełne Chrystusa i Jego miłości do człowieka zawsze są Dobrą Nowiną. Gwarantują, że ten ogień w sercach młodych zapłonie jak świeca od której mogą zapłonąć ogniem miłości inne świece ludzkich serc.

3

Pedagogia Ojców Kościoła w ujęciu Siergieja Awierincewa. Z zagadnień recepcji chrześcijańskiego antyku we współczesnym pisarstwie rosyjskim

100%

Banasiak D.

Vox Patrum

|

2022

|

vol. 81

111-126

EN

The article deals with the issue of being a disciple of Christ. The topic of the Church as a school, Jesus as a teacher, Christians as disciples and children of God was often taken up by the Fathers of the Church. Therefore, the article uses such patristic texts as: Paedagogus by Clement of Alexandria, Epistola encyclica, De incarnatione Verbi by Athanasius of Alexandria, De Sancta et Vivifica Trinitate, In psalmum XLVII by Theodoret of Cyrus, De Spirit of Sancto by Basil the Great, Vita Moysis by Gregory of Nyssa, De perfectione hominis by Efrem the Syrian. The article analyzes the essayist approach to patristic pedagogy in the text Mir kak shkola (1977) by Sergei Awierintsev, a Russian intellectual, fascinated by the legacy of early Christian authors. The analysis presents an essayistic approximation showing such issues as: the school of Christ's disciples, the school of God's children, the school of infants, the school of old and old children, the school of simplicity, the school of penance, the school of struggle. The research methodology is based here primarily on hermeneutical reading into texts (patristic, essayistic, poetic), but also on capturing Awierintsev's essayistic optics, taking into account historical, socio-political, biographical and literary contexts. Sergey Awierintsev, who dealt with patristics in the unfavorable atheistic conditions of a totalitarian state, through his seemingly outdated and completely non-cyclical research on Christian antiquity, made a significant contribution to the spiritual revival of society in the days of the decline of the Soviet Union and the beginning of the political and economic transformation.

PL

Artykuł dotyczy problematyki bycia uczniem Chrystusa. Temat Kościoła jako szkoły, Jezusa jako nauczyciela, chrześcijan jako uczniów i dzieci Bożych był podejmowany często przez Ojców Kościoła. W związku z tym wykorzystane zostały takie teksty patrystyczne, jak: Paedagogus Klemensa Aleksandryjskiego, Epistola encyclica, De incarnatione Verbi Atanazego Aleksandryjskiego, De Sancta et Vivifica Trinitate, In psalmum XLVII Teodoreta z Cyru, De Spiritu Sancto Bazylego Wielkiego, Vita Moysis Grzegorza z Nyssy, De perfectione hominis Efrema Syryjczyka. W artykule przeanalizowany został esej naukowy o pedagogii patrystycznej: Świat jako szkoła (1977) Siergieja Awierincewa, rosyjskiego intelektualisty, zafascynowanego spuścizną wczesnochrześcijańskich autorów. Analiza przedstawia eseistyczne przybliżenie, ukazujące takie zagadnienia, jak: szkoła uczniów Chrystusa, szkoła dzieci Bożych, niemowląt, dzieci-starców i starców-dzieci, szkoła prostoty, pokuty i chrześcijańskich zmagań. Metodologia badawcza oparta jest tu przede wszystkim na hermeneutycznym wczytywaniu się w teksty (patrystyczne, eseistyczne, poetyckie), ale też na wychwyceniu eseistycznej optyki Awierincewa, przy uwzględnieniu kontekstów historycznych, społeczno-politycznych, biograficznych, literaturoznawczych. Siergiej Awierincew, zajmujący się patrystyką w niesprzyjających ateistycznych warunkach państwa totalitarnego, poprzez swoje, na pozór nieaktualne i zupełnie niekoniunkturalne badania nad chrześcijańskim antykiem wniósł niebagatelny wkład w duchowe odrodzenie społeczeństwa w czasach schyłku Związku Radzieckiego oraz na początku transformacji polityczno-gospodarczej.

Refine search results

1 Roczniki Teologiczne

1 Sympozjum

1 Vox Patrum

1 2022

1 2020

1 2014

1 Banasiak D.

1 Krasowski A.

1 Wielgut F.

Maryja, uczennica Pańska, wzorem bycia uczniem Chrystusa (Łk 1,26-38; 2,19.51)

Sól ziemi i światło świata. Perykopa o zadaniach uczniów Jezusa (Mt 5, 13-16) w przepowiadaniu homilijnym do młodzieży

Pedagogia Ojców Kościoła w ujęciu Siergieja Awierincewa. Z zagadnień recepcji chrześcijańskiego antyku we współczesnym pisarstwie rosyjskim