Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  udział w zyskach
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The success of the profound restructuring changes in the Polish economy depended mainly on the effectiveness of the reforms concerning the restructured properties in all sectors. This required a new approach to private property, determining the new role and place of employees in the process of changes and forming employee companies. Employee companies were formed as a result of direct privatization, so-called liquidation, when the equity of the enterprise is handed over for use with the right to the repurchase by the majority of employees of the established company (leasing). Prior to this privatization it was necessary to convince employees to purchase shares. One should keep in mind that this method turned out to be effective with respect to small and medium-sized enterprises, which didn't require the great financial outlays which were necessary for the privatization of larger companies. Initially it may be said that the conditions for implementing new solutions increasing the participation of employees in ownership, or their participation in other financial programs, are not very favourable. It is even possible to formulate the thesis that in Polish enterprises and amongst employees, peculiarly at the workshop level, there was an awareness barrier, which has made the process of further democratic changes rather difficult. Breaking this barrier can only take place after a certain time, when the employee as an owner begins to understand the economic significance of a dividend, picks up the habit of thinking in categories of an increase in goodwill, and realizes that this is transferred directly into an increase in the value of his or her assets.
PL
Powodzenie głębokich zmian restrukturyzacyjnych w polskiej gospodarce zależało głównie od skuteczności reformy dotyczącej restrukturyzacji własności we wszystkich sektorach. Wymagało to nowego podejścia do własności prywatnej, określenia nowej roli i miejsca pracowników w procesie zmian oraz tworzenia spółek pracowniczych. Spółki pracownicze powstawały w wyniku prywatyzacji bezpośredniej, tzw. likwidacyjnej, kiedy to majątek przedsiębiorstwa zostaje przekazany do odpłatnego korzystania z prawem wykupu spółce założonej przez większość pracowników danego przedsiębiorstwa (leasing). W celu przeprowadzenia tego typu prywatyzacji i zgromadzenia niezbędnego kapitału, ci, którzy inicjują proces, muszą przekonać pracowników do kupna udziałów. Należy pamiętać, że metoda ta okazała się skuteczna w stosunku do przedsiębiorstw małych i średnich, które nie wymagały uruchomienia tak znacznych środków finansowych, jak to miało miejsce przy prywatyzacji dużych przedsiębiorstw. Wstępnie można stwierdzić, że warunki do wprowadzania nowych rozwiązań w zakresie wzrostu udziału pracowników we własności czy partycypacji w innych programach finansowych są mało sprzyjające. Można nawet postawić tezę, że w polskich przedsiębiorstwach i wśród pracowników, szczególnie niższego szczebla istnieje świadomościowa bariera, utrudniająca proces dalszych zmian własnościowych czy wdrażania nowych form demokracji ekonomicznej w kierunku powstania nowego typu odpowiedzialności za firmę. Przełamanie tej bariery może nastąpić po pewnym czasie, kiedy to pracownik już jako właściciel zaczyna rozumieć ekonomiczny sens dywidendy, nabiera nawyku myślenia w kategoriach wzrostu wartości firmy, bo to przekłada się wprost na wzrost wartości jego akcji.
EN
It is known that workers’ financial participation, primarily in the form of wider participation of employees in profits and ownership, has been used in enterprises from many years, but in practice the period of implementation of different forms of financial participation has taken place only in the last four decades. Workers’ participation in decision-making has a longer tradition, so it is well described in the literature, and its impact on the results achieved by companies are known through the many research projects conducted by researchers around the world and through detailed reports. Financial participation has not been the focus of so many papers, so the knowledge and information from this area is incomplete. This is because of the lack of comprehensive studies on the various forms of participation, their irregularity, the lack of cooperation between states in the exchange of information concerning the number of implemented solutions, etc. Of course, it is not possible to include all of the companies in research and the results cannot be generalized due to the different conditions and selection criteria in particular countries. Also, the ambiguous interpretation of the term “financial participation” by different authors and different institutions does not allow for setting up and developing the output database necessary to conduct the research and carry out comparisons. In the literature, programs of financial participation are treated as an incentive system, without taking into account the wider context and the relationships between these programmes and the results achieved by the company. This contribution aims to give some theoretical and scientific examples, which, by virtue of their nature and severity can contribute to the possible diverse research solutions to the problems facing businesses, especially in today's dynamic, global economy. After forty years of empirical research on the benefits of the implementation of various programmes of financial participation, the information provided, in principle, only in the form of reports, is not sufficient to express opinions on the development of forms of participation. At the same time, it is concluded that the programmes of financial participation have had a positive effect on the results achieved by companies, especially in terms of social benefits. Arriving at the above opinion has been additionally impeded by the different attitudes of the social partners to the issue of participation and participatory approaches, the absence of explicit data showing the relationship between implemented financial schemes and financial results, changes in the competitive position of enterprises, etc. The outlined theory concerning how the workers’ ownership affects economic performance achieved by a company unfortunately has not changed. This article is not to bring about fundamental changes, but to find new threads or directions of deliberation.
PL
Partycypacja finansowa pracowników, znana głównie pod postacią szeroko rozumianego udziału pracowników w zyskach oraz własności przedsiębiorstw, jest jak wiadomo, stosowana w przedsiębiorstwach od bardzo wielu lat, jednak koncentrując uwagę na czasach współczesnych, okres wdrażania rozwiązań z zakresu partycypacji finansowej to zaledwie 4 ostatnie dekady. Udział pracowników w podejmowaniu decyzji ma dłuższą tradycję, dzięki czemu został dosyć szczegółowo opisany w literaturze, a jego wpływ na wyniki osiągane przez przedsiębiorstwa nie podlega w zasadzie dyskusji i jest znany dzięki wielu badaniom prowadzonym przez naukowców na całym świecie i szczegółowym raportom. Partycypacja finansowa nie doczekała się tylu opracowań, toteż wiedza i informacja z tego zakresu są niepełne. Przyczyną tego stanu rzeczy jest m.in. brak kompleksowych badań na temat poszczególnych form partycypacji finansowej, ich nieregularność, brak współpracy pomiędzy państwami w zakresie wymiany informacji dotyczącej ilości wdrażanych rozwiązań partycypacyjnych itp. Oczywiście należy zdawać sobie sprawę, że objęcie badaniami wszystkich przedsiębiorstw nie jest możliwe, a uogólnianie wyników na wszystkie przedsiębiorstwa i wszystkie kraje nie wydaje się wskazane z racji odmiennych uwarunkowań i kryteriów doboru. Niejednoznaczna interpretacja terminu „partycypacja finansowa” przez różnych autorów i różne instytucje również nie pozwala na stworzenie i opracowanie wyjściowej bazy zmiennych, niezbędnej do prowadzenia badań i dokonywania porównań. Niejednokrotnie programy partycypacji finansowej traktowane są w literaturze jako element systemu motywacyjnego bez szerszego kontekstu i zależności pomiędzy tymi programami a rezultatami osiąganymi przez przedsiębiorstwa. Wszystko to powoduje, że celowe wydaje się zasygnalizowanie pewnych wątków teoretycznych i badawczych, które z racji swojej istoty i ważności mogą uzupełnić lukę informacyjną i przyczynić się do ewentualnej zmiany kierunku poszukiwań rozwiązań problemów stojących przed przedsiębiorstwami, zwłaszcza w dobie dynamicznej, globalnej gospodarki, stawiającej przed firmami nowe wyzwania. Po około czterdziestu latach prowadzenia badań empirycznych na temat korzyści z tytułu wdrażania programów partycypacji finansowej, informacje dostarczane w zasadzie tylko w formie raportów z badań nie są wystarczające do podjęcia jednoznacznej opinii na temat rozwoju form partycypacji finansowej, chociaż jednocześnie stwierdza się, że programy partycypacji finansowej wywierają pozytywny wpływ na rezultaty osiągane przez przedsiębiorstwa, zwłaszcza, jeżeli chodzi o rezultaty społeczne. Uzyskanie powyższej opinii jest dodatkowo utrudnione ze względu na wspomniany różny stosunek partnerów społecznych do problemu partycypacji i rozwiązań partycypacyjnych, brak jednoznacznych danych, na ile wdrażane programy finansowe przyczyniają się do zmiany wyników finansowych, zmiany pozycji konkurencyjnej przedsiębiorstw itp. Nakreślona teoria dotycząca tego, w jaki sposób własność pracownicza wpływa na wyniki ekonomiczne osiągane przez przedsiębiorstwa niestety nie zmieniła się. Oczywiście nie chodzi o to, aby zmieniła się diametralnie, ale o to, aby doszły nowe wątki lub zmienił się kierunek rozważań. Celem artykułu jest zaprezentowanie wybranych poglądów na temat postrzegania mechanizmów i zależności pomiędzy pracowniczą partycypacją finansową a wynikami przedsiębiorstw. Z racji, niewątpliwe większej popularności programów udziału we własności, skoncentrowano się na pokazaniu wielopłaszczyznowych zależności pomiędzy własnością pracowniczą, a osiągnięciami ekonomicznymi oraz wykazaniu, że mechanizmy oddziaływań własności pracowniczej na produktywność mają charakter złożonych interakcji.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.