Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 16

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  umiejętności społeczne
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Kompetencje komunikacyjne należą do jednych z kluczowych umiejętności społecznych, które umożliwiają ludziom realizację własnych potrzeb w zgodzie z obowiązującymi normami. Badania dowodzą, że ich rozwój stanowi ważny czynnik zabezpieczający przed angażowaniem się w przestępczość rówieśniczą w okresie adolescencji i odgrywa istotną rolę w prawidłowej adaptacji społecznej. W związku z tym uzasadnione wydaje się prowadzenie na podstawie diagnozy i ewaluacji oddziaływań rozwijających kompetencje komunikacyjne nieletnich, tym bardziej, że większość z nich posiada w tym zakresie duże deficyty. Prezentowany artykuł zawiera wyniki badań ewaluacyjnych, które potwierdzają możliwość skutecznego rozwijania kompetencji komunikacyjnych wychowanków w warunkach resocjalizacji instytucjonalnej.
EN
Communication competences are among key social skills, allowing people to fulfil their own needs in concordance with applicable norms. Research proves that their development constitutes an important factor preventing from engagement in peer crime in the adolescence period and plays a significant role in proper social adaptation. Therefore is seems justified to carry out activities developing communication competences in minors, based on diagnosis and evaluation, also due to the fact that the majority of them have large deficits in that regard. The article contains the results of evaluation studies confirming the possibility of effective development of communication competences of pupils in institutional social rehabilitation environment.
PL
Sfera wychowania społecznego w przedszkolu może być ujmowana z różnych perspektyw badawczych, ukazując pogłębiony obraz doświadczeń dziecięcych. Nabywanie umiejętności społecznych jest procesem trwającym całe życie, zależnym od aktywności społecznej podczas uczestniczenia w kontaktach z innymi ludźmi. Diagnozowanie tych umiejętności wymaga rzetelnej wiedzy o rozwoju, a także otwartości badacza na interpretowanie zachowań dzieci w sytuacjach społecznych, a nie wyłącznie ich pomiaru ilościowego. W artykule przedstawiono refleksje dotyczące możliwości prowadzenia przez nauczycieli wychowania przedszkolnego diagnozy umiejętności społecznych wychowanków, zalecanej przez MEN w Podstawie Programowej Wychowania Przedszkolnego w ramach tak zwanej „diagnozy przedszkolnej”. Zwrócono uwagę na niejasności dokumentu w zakresie sposobu konstruowania celów wychowania społecznego. Wskazano na przesłanki teoretyczne wyznaczające, szerzej niż w Podstawie, kryteria dotyczące przedszkolnej diagnozy umiejętności społecznych. Zaproponowano koncepcje, które pozwalają zrozumieć sposób powstawania „społeczności dziecięcej” poprzez naukę współdziałania i potrzebę wspólnoty intencji w kontakcie z drugim człowiekiem (Bruner, Schaffer, Tomasello). Gromadzenie wiedzy o umiejętnościach społecznych wychowanków wymaga od nauczyciela doboru takich dróg diagnozy, które rzeczywiście pozwolą poznać miejsce dziecka w „społeczności dziecięcej”, różniącej się od społeczeństwa dorosłych oraz kierującej się własnymi regułami. W artykule zaproponowano formy pracy, dzięki którym nauczyciel może obserwować i interpretować relacje dzieci z rówieśnikami w sytuacjach naturalnych, takich jak zabawy spontaniczne, tutoring rówieśniczy, współpraca rówieśnicza, a także w aranżowanych sytuacjach edukacyjnych jak grupowe uczenie się poprzez współpracę.
EN
The field of preschool social education may be analyzed from a variety of perspectives, all of which offer deep insights into children’s experiences. The acquisition of social skills is a lifelong process that relies on one’s social initiative in interacting with others. Since quantitative methods fail to produce satisfactory results, those researchers who diagnose social skills in children must have reliable knowledge concerning the latter’s development, and be willing to develop interpretations of the behaviour of children in particular social situations. This paper sets out to consider whether preschool teachers are capable of diagnosing social skills in children as part of the „preschool diagnostic assessment” recommended by the Polish Ministry of National Education in its Common Core for Preschool Educators. It is pointed out that the document is vague in its description of how to define the aims of social education. Some theoretical premises are presented, with the aim of furnishing criteria for diagnosing social skills in preschool children – criteria somewhat broader than those recommended in the Common Core. Several concepts are proposed in order to help explain the phenomenon of „children’s community formation”, where this is achieved through learning collaborative skills or in response to the need to create forms of shared intentionality when interacting with others (Bruner, Schaffer, Tomasello). The process of gathering knowledge about children’s social skills requires that teachers select suitable methods for identifying the position of particular children in the children’s community, where the latter is different from the community of adults and so follows its own quite distinct rules. The paper also makes suggestions for teachers about how to work to identify and interpret children’s relationships with their peers in naturally occurring situations, such as during spontaneous games, peer tutoring, or peer collaboration, and in prearranged educational situations such as group learning through collaboration.
EN
Communication competences are among key social skills, allowing people to fulfil their own needs in concordance with applicable norms. Research proves that their development constitutes an important factor preventing from engagement in peer crime in the adolescence period and plays a significant role in proper social adaptation. Therefore is seems justified to carry out activities developing communication competences in minors, based on diagnosis and evaluation, also due to the fact that the majority of them have large deficits in that regard. The article contains the results of evaluation studies confirming the possibility of effective development of communication competences of pupils in institutional social rehabilitation environment.
PL
Kompetencje komunikacyjne należą do jednych z kluczowych umiejętności społecznych, które umożliwiają ludziom realizację własnych potrzeb w zgodzie z obowiązującymi normami. Badania dowodzą, że ich rozwój stanowi ważny czynnik zabezpieczający przed angażowaniem się w przestępczość rówieśniczą w okresie adolescencji i odgrywa istotną rolę w prawidłowej adaptacji społecznej. W związku z tym uzasadnione wydaje się prowadzenie na podstawie diagnozy i ewaluacji oddziaływań rozwijających kompetencje komunikacyjne nieletnich, tym bardziej, że większość z nich posiada w tym zakresie duże deficyty. Prezentowany artykuł zawiera wyniki badań ewaluacyjnych, które potwierdzają możliwość skutecznego rozwijania kompetencji komunikacyjnych wychowanków w warunkach resocjalizacji instytucjonalnej.
Forum Pedagogiczne
|
2018
|
vol. 8
|
issue 2
111-122
EN
The aim of this study was to recognize and determine the effectiveness of multi-sensory stories in activating and developing social behavior in children with autism.As a result of the research it can be stated that through the usage of multisensory stories we can teach children with autism specific norms and principles. Mainly, we can unleash their communication potential, in the form of attempts to establish contact and maintain communication as well as to respond appropriately to the encouragement to play with their peers.
PL
Celem przeprowadzonych badań było poznanie i określenie efektywności multisensorycznych opowieści w uaktywnianiu i rozwijaniu zachowań społecznych dzieci z autyzmem. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdza się, że poprzez wykorzystanie multisensorycznych opowieści można nauczyć dzieci z autyzmem określonych norm i zasad. Głównie wyzwolić drzemiący w nich potencjał komunikacyjny, pod postacią prób nawiązywania kontaktu i utrzymania komunikacji oraz odpowiedniego reagowania na zachętę udziału w zabawie z rówieśnikami. 
PL
Zachowania społeczne dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim są bardzo zróżnicowane. Planując pracę z nimi, powinno zwracać się uwagę na te działania, które fundamentalnie zoptymalizują ich potencjał i pomogą w asymilacji właściwych form zachowań. W artykule zaprezentowano badania, których celem było określenie efektywności zajęć, podczas których wykorzystano klocki LEGO® jako sposób na kształtowanie i wzmacnianie odpowiednich zachowań społecznych dzieci z niepełnoprawnością intelektualną w stopniu lekkim. W badaniu wykorzystany został kwestionariusz The Social Skills Checklist – Project DATA – University of Washington 9/2007. Zastosowano metodę eksperymentu pedagogicznego z techniką grup równoległych, z pomiarem wstępnym i końcowym. Utworzono dwie grupy: eksperymentalną i kontrolną. W badaniach udział wzięło 84. uczniów uczęszczających do klas II–IV ze szkoły podstawowej, w wieku 10–12 lat. Po okresie 36. tygodni wyniki ukazały, że badane kategorie zachowań znalazły się na poziomie istotnym statystycznie, a niektóre na poziomie zbliżonym do istoty statystycznej. Pozwoliło to na pozytywne zweryfikowanie założonej hipotezy badawczej.
EN
Social behavior of children with mild intellectual disability is very diverse. Therefore, when planning to work with them, attention should be paid to those activities that will fundamentally optimize their potential and help them in assimilation of appropriate forms of behavior. The article presents research which aimed the effectiveness of classes during which LEGO® bricks were used as a way to shape and built up appropriate social behavior of children with mild intellectual disability. In this study the questionnaire The Social Skills Checklist – Project DATA – University of Washington 9/2007 was used. The method of the pedagogical experiment with the parallel group technique was applied, with the pre-test and post-test. There were formed two groups: experimental and control. Eighty-four pupils attending classes II–IV (the primary school) aged 10–12 participated in the study. After 36 weeks – the results showed that the studied categories of behavior were at a statistically significant level and some of them were on the level of difference close to the level of statistical significance. This allowed for a positive verification of the adopted hypothesis.
PL
Młodzi ludzie w okresie dorastania poszukują wzorców i autorytetów, mają także zwiększoną potrzebę autonomii i chęci decydowania o sobie. Jednym z miejsc, w którym realizowane są te potrzeby oraz oczekiwania dzieci i młodzieży jest Świetlica Socjoterapeutyczna i Klub Młodzieżowy Fundacji dla Ludzi Potrzebujących Pomocy „Gniazdo” w Katowicach, gdzie wykorzystywana jest metoda społeczności korekcyjnej. Podopieczni aktywnie uczestniczą w życiu i działalności placówki, co zostało zaprezentowane w poniższym artykule. Celem artykułu jest ukazanie metody społeczności korekcyjnej i jej znaczenia dla kształtowania umiejętności społecznych, jak również przedstawienie wyników badań przeprowadzonych w wyżej wymienionej organizacji.
EN
Young people in adolescence are looking for role models and authorities, they also have an increased need for autonomy and willingness to decide about themselves. One of the places where these needs and expectations of children and adolescents are met is the Socio-Therapy Dayroom and Youth Club of the "Nest" Foundation for People in Need of Help in Katowice, where the corrective community method is used. Charges actively participate in the life and activity of the facility, as presented in the following article. The purpose of the article is to show the corrective community method and its importance for shaping social skills, as well as to present the results of the research carried out in the above-mentioned organisation.
PL
W artykule przedstawiono charakterystykę programu Uniwersytet Małego Profesora, którego celem jest wspieranie rozwoju kompetencji społecznych dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Założenia programu oparto o konstrukty teoretyczne analizy transakcyjnej. Naczelnym celem programu jest rozwijanie autonomii w funkcjonowaniu uczestników oraz zapobieganie stosowania przez nich strategii pasywnych zgodnie z rozumieniem AT. W tekście zaprezentowano teoretyczny fundament projektu, jego praktyczną realizację a także ogólną analizę ewaluacyjną pierwszego cyklu spotkań.
EN
The article presents the characteristics of The Little Professor University programme, whose aim is to support the development of social skills of pre-school and early-school children. The programme’s assumptions are based on the theoretical constructs of transactional analysis. The main objective of the programme is the development of its participants’ autonomy and preventing the use of passive strategies the way TA understands them. The text shows both a theoretical framework of the project, its practical realisation, and a general evaluation analysis of the first meeting cycle.
Rocznik Lubuski
|
2016
|
vol. 42
|
issue 2a
289-299
EN
We consider socio-relational dimension of the teacher profession and the competence of teachers to develop the social skills of pupils to be key factors in education nowadays. Teacher education and teacher training focusing on social dimension are closely connected with challenges like societal changes, inclusion, multiculturalism, but also life on social networks, socio-pathological phenomena etc. From that point of view curriculum reconstruction is in need with stronger accent on teachers social competence in the frame of new approaches in education sciences and psychology. In the article we analyze especially two ways of developing curriculum based on social- relational dimension. First one is focused on promoting the personal level of teacher social competence, especially cooperative competence, the second one on teacher education and training in the didactics of social skills (why, what and how) in the frame of cross – curricular theme of “personal and social education”. The analysis of two ways are based on research and authors experience both in pre-service and in-service education
PL
Zawód nauczyciela ma wymiar społeczno-relacyjny. Jednym z kluczowych zadań, w zakresie kompetencji nauczyciela we współczesnej edukacji, jest rozwijanie umiejętności społecznych uczniów. Kształcenie i dokształcanie nauczycieli skupiające się kompetencjach społecznych odpowiada wyzwaniom takim jak rozumienie zachodzących zmian społecznych, inkluzja społeczna, wielokulturowość. Wzmacnia także umiejętności funkcjonowania w sieciach społecznych i rozumienia zjawisk patologicznych itp. Patrząc na role nauczycieli z tej perspektywy ważne jest podkreślenie w programach znaczenia kompetencji społecznych nauczycieli w ramach nowego podejścia w edukacji i psychologii. W artykule analizujemy w sposób szczególny dwa sposoby opracowywania programów nauczania w oparciu o podejście społeczno-relacyjne. Pierwsze z nich skupia się na promowaniu poziomu kompetencji społecznych danego nauczyciela, w szczególności kompetencji dotyczących współpracy. Drugie na edukacji i szkoleniach nauczycieli w zakresie dydaktyki umiejętności społecznych (dlaczego, co i jak) w ramach między-programowego tematu "edukacja osobista i społeczna". Analizy tych dwóch sposobów opierają się na badaniach i doświadczeniach autorów, zarówno zakresie kształcenia przyszłych nauczycieli jak i w dokształcaniu nauczycieli już pracujących.
EN
Detailed analysis of properties characteristic of social skills, one should base on the theory M. Agryle which presented is also eating the process. He also spotted the analogy between social skills and motor abilities. So detailed and multifaceted analysis of social skills is emphasizing their meaning in the social life, above all in such areas, in which human relationships are gaining the offi cial dimension at institutions organization. Th erefore seems justifi ed so that social issues, with special pointing at social abilities, are in programs of educating these schools which in their assumption they are preparing to the work with people. One should understand social skills as the self-control and applying specifi c abilities which in determined social situations eff ects are bringing, is eff ective and at the same time in accordance with applicable standards and principles. And so for professional qualifi cations in our times required of the command and managerial staff deliberate and eff ective applying social abilities and the acquaintance of their theoretical dimension are essential. Social skills can be treated as the tool for the command staff for creating partnership principles understood in the context of eliminating conscious of cooperating with other people or as the method distance and of creating and developing the positive social bond in the reporting team.
PL
Szczegółową analizę właściwości charakterystycznych dla umiejętności społecznych, należy opierać na teorii M. Argyle’a, który prezentował je również jako proces. Spostrzegł on również analogię między umiejętnościami społecznymi a umiejętnościami motorycznymi. Tak szczegółowa i wielostronna analiza umiejętności społecznych podkreśla ich znaczenie w życiu społecznym, przede wszystkim w takich obszarach, w których relacje międzyludzkie nabierają wymiaru służbowego w instytucjach zhierarchizowanych. Dlatego też wydaje się zasadne, aby problematyka społeczna, ze szczególnym wskazaniem na umiejętności społeczne, znajdowała się w programach kształcenia tych szkół, które w swoim założeniu przygotowują do pracy z ludźmi. Umiejętności społeczne należy rozumieć jako opanowanie i stosowanie konkretnych umiejętności, które w określonych sytuacjach społecznych przynoszą efekty, są skuteczne, a jednocześnie zgodne z obowiązującymi normami i zasadami. Niezbędne zatem dla współcześnie wymaganych kwalifi kacji zawodowych kadry dowódczej i kierowniczej jest świadome i efektywne stosowanie umiejętności społecznych oraz znajomość ich wymiaru teoretycznego. Umiejętności społeczne mogą być traktowane jako narzędzie dla kadry dowódczej do kreowania zasad partnerstwa rozumianych w kontekście świadomego współdziałania z innymi ludźmi lub jako metoda eliminowania dystansu oraz tworzenia pozytywnej więzi społecznej w podległym zespole i rozwijania jej.
EN
The article presents research on the level of empathy and coping skills in difficult social situations of 5-year-old non-disabled children attending general education and integrated preschools. Forty children were surveyed in each of such preschools. The purpose of the study was to determine the relationship between empathy conceptualized according to M. Hoffman’s sequential model and measured by EmQue questionnaire for parents by C. Rieffe, L. Ketelaar, C. H. Wiefferink and coping with difficult social situations in the ToPSS – Taxonomy of Problematic Social Situations for Children by K.A. Dodge, C.L. McClaskey, E. Feldman (Polish adaptation by G. Szumski, J. Smogorzewska 2015). The second objective was to identify the differences between the examined groups of children in these two variables. Research has shown that the strongest predictor for coping with difficult social situations was the third level of empathy described as “Prosocial Actions”. The more often children undertook prosocial actions, the less often they displayed difficulties in distinguished social situations. The study also confirmed the positive correlation of difficulty in responding to challenge with the first level of empathy, defined as “Emotion Contagion”. Hypotheses about differences between the two groups have also been confirmed. Children from integrated preschools presented a higher level of empathy in its second and third level and better coped with the social situations.
PL
W artykule zaprezentowano badania dotyczące poziomu empatii oraz umiejętności radzenia sobie w trudnych sytuacjach społecznych pełnosprawnych dzieci 5-letnich uczęszczających do przedszkoli masowych i integracyjnych. W każdym z tych rodzajów przedszkoli przebadano 40 dzieci. Celem podjętych badań było określenie zależności między empatią konceptualizowaną według warstwowego modelu M. Hoffmana i mierzoną kwestionariuszem dla rodziców EmQue autorstwa C. Rieffe, L. Ketelaar, C.H. Wiefferink a radzeniem sobie w trudnych sytuacjach społecznych określonych w Indeksie trudnych sytuacji społecznych ToPSS autorstwa K.A. Dodge, C.L. McClaskey, E. Feldman (polska adaptacja G. Szumski, J. Smogorzewska 2015). Drugim celem było zidentyfikowanie różnic między badanymi grupami dzieci w zakresie tych dwóch zmiennych. Badania wykazały, że najsilniejszym predyktorem dla radzenia sobie w trudnych sytuacjach społecznych był trzeci poziom empatii określany jako „działania prospołeczne”. Im częściej dzieci podejmowały działania prospołeczne, tym rzadziej przejawiały trudności w wyróżnionych sytuacjach społecznych. Badania potwierdziły też dodatnią korelację trudności w reagowaniu na prowokację z pierwszym poziomem empatii określonym jako „zarażanie się emocjami”. Hipotezy dotyczące różnic między grupami również zostały potwierdzone. Dzieci ze szkół integracyjnych prezentowały wyższy poziom empatii w jej drugim i trzecim poziomie oraz lepiej radziły sobie w wymienionych sytuacjach społecznych.
PL
Udział w warsztatach teatroterapii stanowi atrakcyjną propozycję pracy nad wieloma zadaniami w terapii, sztuce i edukacji. Warsztaty dla dzieci w młodszym wieku szkolnym mają różnorodne cele terapeutyczne. Dzięki teatralnej i zabawowej formie pomaga się m.in. przezwyciężać skrępowanie przed publicznym zabieraniem głosu, strach przed grupą, przed którą zaprezentowanie własnego zdania czy stanowiska blokują słabe umiejętności społeczne. Teatralna gra ukierunkowana na ćwiczenie umiejętności komunikacyjnych uczy przede wszystkim podstawowych reguł współpracy, zaś aranżowanie wyimaginowanej przestrzeni, eksperymentowanie z różnymi konwencjami, praca nad budowaniem roli czy improwizowanie w obrębie określonego kontekstu tematycznego odnosić się może do rozwijania konkretnych kompetencji społecznych. Artykuł ukazuje wyniki badań dotyczących wykorzystania warsztatów teatroterapii w rozwijaniu płynności komunikacyjnej u dzieci w wieku 9-10 lat. Płynność to jeden z ośmiu wymiarów aktywności komunikacyjnej, a odnoszący się do umiejętności dialogowania i prowadzenia komunikacji bez napięć. Autorka prezentuje ogólne założenia i przebieg warsztatów w autorskim modelu MDT oraz dokonuje statystycznej oceny płynności komunikacyjnej u 56 uczniów klas III przed i po pedagogicznym eksperymencie, wykorzystując w tym celu Test SAK.
EN
Participation in drama therapy workshops creates an attractive opportunity to achieve numerous therapeutic, artistic and educational goals. Workshops for children at early school age have a whole range of diverse therapeutic aims. Thanks to drama play and games they are supported in overcoming their inner constraints and fear resulting from poor social skills that prevent them from public speaking or presenting their own opinions or views to a larger group. A drama play aimed at practicing communication skills teaches them, first of all, the basic principles of collaboration. The organization of the imaginary space, experimentation with various conventions, work on role building or improvisation within a defined thematic context may contribute to the development of specific social competences. This article presents the results of research focused on the use of drama therapy workshops in the development of communicative fluency in children aged 9 -10. Fluency, one of the eight dimensions of communication activity, refers to the ability to participate in dialogue and communication without any tension. The author starts with the discussion of general premises and proceeds to the presentation of workshops conducted with the application of her own MDT model. Finally, she uses the SAK Test to make a statistical evaluation of communication fluency among 56 third graders before and after their participation in the pedagogical experiment.
EN
Background. Social skills contribute to the proper functioning of an individual in the social environment. Not only in the case of people’s cooperation, but also when we consider competing. The programmes, supporting the development of the models of human behaviour, are still being searched. That is why, the aim of the research is the knowledge concerning the impact of taekwon-do training on the development of different social skills. Method. The research covered 31 people practising taekwon-do, 17 men and 14 women (age:18.83±3.49 years old; range: 16-28 years old) in ITF taekwon-do clubs. The measurement was performed with the use of the Personal Competence Scale (of the results ranging between 12 and 48) and with the use of a self-made questionnaire. In the conducted research, for all registered indexes, the median (SR), variance (SS) and standard deviation (SD) were indicated. The correlation between the selected indexes was indicated. The variance analysis ANOVA was conducted. The statistical validity was assumed at the level of p<0.05. Results. The following indexes were registered: the average value of the subjectively assessed increase of self-esteem in the situation of social exposure: women 6.00±2.60 (level 1-10), men 8,94±1.14 (level 1-10); the average degree of satisfaction with social contacts, based on sharing sport interests: men 8.76±0.75 (level 1-10), women 8.64±.0.74 (level 1-10); value of the index of the feeling of personal competence at men 36.35±7.04 (level 12-48); women 31.86 ±8.47 (level 12-48). Conclusion. In the whole group, the increase of self-esteem in the situation of social exposure was revealed- higher in the case of men than women. The level of satisfaction, due to the increase of social contacts based on sharing sport interests at women and men, did not differ. The feeling of personal competence in the researched group is higher in the case of men than women that can be interpreted based on cultural and biological conditions. Taekwon-do competitors indicate the effects that facilitate functioning in the social life, that result from practicing martial arts.
PL
Wstęp. Umiejętności społeczne przyczyniają się do właściwego funkcjonowania jednostki w środowisku społecznym. Nie tylko w trakcie współpracy między ludźmi, ale i podczas rywalizacji między nimi. Stale poszukuje się programów wspomagający rozwój wzorców zachowań między ludzkich. Dlatego celem tych badań jest wiedza na temat wpływu treningu taekwon-do na rozwój różnych umiejętności społecznych. Metoda. Badaniami objęto 31 osób trenujących taekwon-do 17 mężczyzn i 14 kobiet (wiek:18.83 ±3.49 lat; zakres: 16-28 lat) w klubach taekwon-do ITF. Pomiaru dokonano przy pomocy Skali Kompetencji Osobistej (o rozpiętości wyników 12-48) oraz przy zastosowaniu samodzielnie opracowanej ankiety. W przeprowadzanych badaniach dla wszystkich zarejestrowanych wskaźników wyznaczono średnią (SR), wariancję (SS) i odchylenie standardowe (SD). Wyznaczono korelację między wybranymi wskaźnikami. Przeprowadzono analizę wariancji ANOVA. Istotność statystyczną przyjęto na poziomie p<0.05. Rezultaty. Zarejestrowano następujące wskaźniki: średnia wartość subiektywnie ocenianego wzrostu pewności siebie w sytuacji ekspozycji społecznej: kobiety 6.00± 2.60 (w skali 1-10), mężczyźni 8,94±1.14 (w skali 1-10); średni stopień zadowolenia z kontaktów społecznych opartych na podzielaniu sportowych zainteresowań: mężczyźni 8.76±0.75 (w skali 1-10), kobiety 8,64±.0.74 (w skali 1-10); wartość wskaźnika poczucia kompetencji osobistej u mężczyzn: 36.35±7.04 (w skali 12-48); u kobiet 31.86 ±8.47 (w skali 12-48). Wyniki i dyskusja. Z uzyskanych rezultatów wynika, że wśród osób trenujących taekwon-do średnia wartość wskaźnika (K) poczucia kompetencji jest niższa u kobiet niż u mężczyzn. W badaniach losowo wybranych osób nie zajmujących się sportami walki sytuacja była odwrotna, gdzie to chłopcy uzyskiwali wyższe wartości wskaźnika (K). Różnica ta wynikać może z wpływu uprawianego sportu, którym w większości zajmują się mężczyźni. Być może, w sytuacji presji lub nacisku będzie to miało wpływ na wykonanie technik sportowych. Warto zwrócić uwagę, że wpływ na poczucie kompetencji u pewnej części kobiet ma cykl menstruacyjny, który w określonych fazach może obniżać poczucie pewności siebie. W tych badaniach nie uwzględniano tego czynnika. Wiara we własne kompetencje może być miarą poczucia własnej skuteczności. Wpływa to stopień trudności podejmowanych zadań i sposób radzenia sobie z barierami napotykanymi podczas ich realizacji. Uzyskane wskaźniki zadowolenia z kontaktów społecznych związanych z podzielaniem wspólnych zainteresowań nie wykazały istotnych różnic. Zarówno dla kobiet jak i mężczyzn relacje międzyludzkie stanowią bardzo istną część życia. Istnieje zgodność poglądów co do tego, że posiadanie pozytywnych kontaktów społecznych pełni ochronną, przystosowawczą funkcję w przypadku trudnych sytuacji życiowych. Zmiana na lepsze pod tym względem podnosi jakość życia. Różnica ujawniła się natomiast przy wartości wskaźnika możliwości zachowania spokoju w sytuacji ekspozycji społecznej (P). Średnia ta była istotnie wyższa u mężczyzn (8.94±1.14), niż u kobiet (6.00±2.60) (p<0.05). Można to interpretować w nawiązaniu do wcześniej wspomnianego pułapu wyjściowego poczucia kompetencji, które w świetle naszych badań okazało się wyższe u mężczyzn. Wzrost wartości zdolności do zachowania spokoju w sytuacjach ekspozycji społecznej nastąpił u obu płci. Ale podobnie jak w przypadku poczucia kompetencji, u kobiet wskaźnik ten osiągnął niższy poziom. Uzyskane rezultaty korespondują z danym dotyczącymi różnic pod względem radzenia sobie z ekspozycją społeczną. Zgodnie z danymi istniejącymi w literaturze u kobiet w większym stopniu niż u mężczyzn występuje cecha określana, jako podatność na lęk społeczny, który często potęguje się właśnie w sytuacjach ekspozycji społecznej. Pojęciem bliskim znaczeniowo terminowi lęk społeczny, a przez niektórych autorów utożsamianym z nim, jest nieśmiałość. Szereg zadań człowiek wykonuje w obecności innych osób. W trakcie wygłaszania referatu, podczas egzaminu lub na zawodach sportowych, gdzie zgromadzona widownia wpisana jest w widowisko. Ekspozycja społeczna jest wpisana w trening taekwon-do. Ze społecznego punktu widzenia stanowi wartościową formę przeciwdziałania problemom związanym z publicznym demonstrowaniem swoich umiejętności. W oparciu o przeprowadzone badania można stwierdzić, że trenowanie taekwon-do sprzyja rozwijaniu kontaktów społecznych opartych o wspólne zainteresowania i pozytywne emocje. Przedstawione w niniejszej pracy wyniki i rozważania mogą stanowić materiał do porównań dla innych badaczy oraz mogą wyznaczać drogę do dalszych poszukiwań o charakterze interdyscyplinarnym.
EN
According to developmental psychology childhood is the time when the child develops, both the personality as well as the whole body. All the factors influencing the child from the very begining have a fundamental meaning for the shaping of the young human. All the deficiencies that a child experiences during early childhood have great repercussions in the later stages of development of their life. Emotional deficiencies cause disorders in this field. Excessive care can also bring serious consequences. The most important role in this process is played by the child’s parents (caregivers), closely and distantly related family environment, peers, educational institutions supporting parents in upbringing along with teachers. The way in which education is achieved decides the whole existence of the young human. The participation of children in the process of education is extremely important. Parents should strive to create such learning situations in which pupils may be active in gaining information about the surrounding natural and social world. Their cognitive awareness should be addressed by situations attractive to them. Children in the family should feel unselfish joy of meeting new people, things and phenomena. In this way the first social contacts connected with learning trigger positive attitudes to the social world. It will encourage the child to research new information. It will naturally shape their subjective attitude to themselves, other people and the culture in which they she lives.
PL
Dzieciństwo według psychologii rozwojowej to okres, w czasie którego kształtuje się dziecko, zarówno jego osobowość, jak i całe ciało. Wszystkie czynniki oddziałujące na nie od samego początku jego istnienia mają zasadniczy wpływ na kształtowanie się młodego człowieka. Wszelkie braki doskwierające dziecku w okresie wieku przedszkolnego odbijają się szerokim echem w dalszych okresach rozwoju życia jednostki. Niedostatki emocjonalne powodują zaburzenia na tym podłożu, podobnie jak przesadna opieka niesie wraz z sobą poważne konsekwencje. Najważniejszą rolę odgrywają w tym procesie rodzice dziecka (opiekunowie), bliższe oraz dalsze środowisko rodzinne, rówieśnicze oraz instytucje oświatowe wspierające rodziców w wychowaniu wraz z nauczycielami. To, w jaki sposób dokonuje się proces wychowania, decyduje o całym istnieniu młodego człowieka. Aktywność dzieci w procesie wychowania jest ogromnie ważna. Rodzice powinni dążyć do stwarzania takich sytuacji wychowawczych, w których dzieci mogą być czynne w zdobywaniu informacji o otaczającym je świecie przyrodniczym i społecznym. Ich gotowość poznawcza winna być zaspokajana sytuacjami dla nich atrakcyjnymi. Dzieci w środowisku rodzinnym mogą odczuwać bezinteresowną radość z poznawania nowych osób, spraw i zjawisk. Taki sposób pierwszych kontaktów społecznych połączonych z nauką wywołuje pozytywne nastawienia do świata społecznego. Powoduje, iż dziecko będzie poszukiwać ciekawych dla niego wiadomści. Naturalnie też będzie kształtował się jego podmiotowy stosunek do samego siebie, innych ludzi i kultury, w której żyje.
PL
Komunikacja w warunkach formalnych jest typem specyficznego dyskursu instytucjonalnego, którego jedną z ważniejszych cech jest asymetryczny podział ról i miejsc interakcyjnych. Obserwacje mikrosekwencji komunikacyjnych w klasie języka obcego (JO) pokazują jednak, że interlokutorzy zajmujący hierarchicznie niższą pozycję (uczący się) podejmują próby zakwestionowania owego porządku poprzez wyjście poza strukturę IRE (initiation – reaction – evaluation). Na wybranych przykładach z zebranego in vivo w kilku polskich szkołach średnich korpusu lekcji JO (język francuski jako język obcy) pokazujemy owe zachowania komunikacyjne, które określamy tutaj mianem dyskursywnych transgresji, i analizujemy je pod kątem ich potencjalnego wpływu na proces akwizycji języka obcego
EN
Communication under formal conditions is a type of a peculiar institutional discourse; one of its most important features is an asymmetric division of roles and interactive places. However, observations of communication micro-sequences in a foreign language group show that interlocutors having a hierarchically lower position (learners) make attempts to question the order by going out of the IRE structure (initiation – reaction – evaluation). On examples selected from a corpus of foreign language classes collected in several Polish schools (French as a foreign language) communication behaviors are shown that are defined here as discursive transgressions, and we analyze them with respect to their possible effect on the process of a foreign language acquisition.
PL
Na podstawie przeglądu badań stwierdzono, że efektywności treningów umiejętności społecznych jest zależna od zastosowania różnych metod oceny zmian (testy, obserwacja, socjometria, oceny szkolne) oraz zakresu wybranych wskaźników (popularność, agresywność, poczucie kontroli, kompetencje komunikacyjne). Efekty oddziaływań treningowych są zdeterminowane cechami osób (rodzajem zaburzeń w socjalizacji, motywacją, kompetencjami komunikacyjnymi, doświadczeniami życiowymi, wiekiem), kontekstem sytuacyjnym, czasem trwania treningów oraz kompetencjami trenera. Pomimo zastrzeżeń treningi umiejętności społecznych są skuteczną metodą stymulacji i terapii poznawczo-behawioralnej, choć wymagają one dalszych modyfikacji.
EN
As confirmed by the research overview, the effectivity of social skills training depends on using different methods of the assessment of changes (tests, observation, sociometrics, school grades) and the extent of selected indexes (popularity, aggression, locus of control, communication competence). The effects of trainings' influences are determined by personal features (type of problems in socializiation, motivation, communication competence, life experiences, age), the situational context, duration of trainings and trainer's competence. In spite of all limitations trainings of social skills are effective method of stimulation and cognitive-behavioral therpy, however they need modification.
PL
Artykuł poświęcony jest roli prawidłowych więzi środowiska rodzinnego w rozwoju społecznym dziecka i jego wpływowi na jakość przyszłych relacji z ludźmi. Podkreśla znaczenie pierwszych więzi dziecka na jego rozwój emocjonalny i konieczność wspierania młodego człowieka w dążeniu do samodzielności jako ochronę przed osamotnieniem i rozpaczliwym poszukiwaniem zastępczych więzi poprzez technologie komunikacyjne. Fundamentem rozwoju człowieka jest funkcja przywiązania. Teoria przywiązania tłumaczy różne formy emocjonalnego funkcjonowania człowieka. Autorka wyróżnia cztery wzorce przywiązania: więź ufną, lękowo-unikającą, lękowo-ambiwalentną oraz zdezorganizowaną. Niewłaściwe wzorce powodują różne zaburzenia rozwojowe, ponadto wpływają na funkcjonowanie jednostki przez całe życie, kompetencje społeczne, więzi interpersonalne. Powodują kłopoty z usamodzielnieniem, poszukiwaniem własnej tożsamości, nawiązywanie prawidłowych relacji z rówieśnikami, a to one będą stanowić dla młodego człowieka coraz większą wartość. Nieprawidłowe postawy dorosłych niejednokrotnie blokują rozwój autonomii i prawidłowe relacje nastolatków. Brak więzi z rówieśnikami nasila obawy i lęk przed samotnością, niemożność zaspokojenia potrzeby przynależności do grupy uruchamia mechanizmy obronne. Jednym z nich może być poszukiwanie kontaktów przez Internet. Ekran komputera stwarza pewnego rodzaju zasłonę ochronną, uwalnia od poczucia osamotnienia, poprawia samopoczucie. Pełniąc funkcję zastępczą relacji rówieśniczych w realnym świecie, Internet może być formą spędzania wolnego czasu, dostarczać tematów do rozmów i zabaw, być facylitatorem identyfikacji z grupą rówieśniczą i jej wartościami, a nawet obszarem rozwoju tożsamości indywidualnej. Media stwarzają nie tylko szanse społeczne, edukacyjne i wychowawcze, ale również stanowią źródło zagrożeń i uzależnienia. Skutki uzależnienia od Internetu przyjmują bardzo różnorodną formę. Trzeba tu wspomnieć o tzw. paradoksie Internetu. Mimo że Internet służy w znacznej mierze do komunikowania się z innymi, korzystanie z niego przyczynia się do spadku więzi z otoczeniem oraz wzrostu poczucia osamotnienia. Sposobem, który może wesprzeć młodzież w nawiązywanie odpowiedzialnych i satysfakcjonujących relacji jest pomoc w nabywaniu umiejętności społecznych, których podstawowe źródła stanowią prawidłowe więzi przywiązania i odpowiednie style wychowawcze.
EN
The paper presents the role of proper relations within the family environment in a child’s social development and its influence on the quality of future relations with other people. Emphasis is put on the importance of a child’s first relations in its emotional development and the necessity to support a young person on their way to independence as a means of protection against loneliness and desperate attempts to seek social relations through communication technology. The function of affection is fundamental to a person’s development. The theory of affection explains the different forms of human emotional functioning. The author defines four patterns of affection: a trustful, an anxious and avoidant, an anxious and ambivalent, and a disorganised relation. Improper models cause developmental disorders. They influence a person’s entire life, their social skills and interpersonal relations. They result in problems with coming into one’s own, finding one’s identity, establishing proper relationships with one’s peers which constitute a great value for a young person. Improper attitudes of adults frequently block the development of autonomy and proper relationships of teenagers. The lack of relations with peers leads to anxiety and fear of loneliness, incapability of fulfilling the need to belong to a group initiates defensive mechanisms. For some they may lead to looking for contacts on the internet. The computer screen serves as a shield, it relieves one of the feeling of loneliness, leads to feeling of well-being. With its role as a substitute of peer relations in the real world, the internet may be a form of spending leisure time, a source of topics for discussion and games, a facilitator of identification with a peer group and its values, and even a plain for the development of individual identity. Media not only create social and educational chances, but they are also a source of dangers and addictions. The effects of internet addiction may take on various forms. The so-called paradox of the internet needs to be mentioned. Although the internet is used to communicate with others, its use leads to a weakening of the relations with one’s environment and increasing the feeling of loneliness. In order to support young people in establishing responsible and satisfying relations they should be provided with help in acquiring social skills which are the basic source of relations of affection and proper upbringing styles.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.