Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  unity of the Church
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

„Fides quaerens dialogum”. Prymat biskupa Rzymu w dialogu z Kościołami Wschodu

100%
Rabczyński P.
Teologia w Polsce
|
2019
|
vol. 13
|
issue 2
165-185
EN
The Second Vatican Council created a new perspective for the ecumenical dialogue with the Eastern Churches which are not in full unity with the Roman Catholic Church. The notion of the primacy of the Bishop of Rome is an important theological issue within this dialogue. The subject of primacy ought to be considered with reference to the mystery of the Church established by Jesus Christ. Since 1980 it is possible to speak of an institutionalized dialogue between the Roman Catholic and the Orthodox Church on world stage. It results in the documents prepared by mixed committees and jointly accepted. The office of St. Peter’s Successor has been shaped throughout centuries and developing alongside the whole community of those who believe in Jesus Christ. The primacy of the Bishop of Rome is a service of togetherness and shows above all St. Peter’s Successor’s concern for the communion of all particular (local) Churches. The Roman Catholic Church emphasizes that the realization of the indicated task requires an authority and exact knowledge. It cannot be merely an honorary primacy devoid of jurisdiction. The Eastern Churches see the primacy of the Bishop of Rome as an honorary, and not jurisdictional, precedence. St. Peter’s Successor is primus inter pares, the first among equal patriarchs. What is clearly visible here is the supremacy of the Vatican Council (synodality) over the office of the Pope. The contemporary appreciation of collegiality and synodality in the statements from the Roman Catholic magistrates and theologians’ research on their implications may become a new impulse in the ecumenical dialogue with the Churches of the East.
2

Topicality of the Spiritual Heritage and Theology of Brother Roger of Taizé

100%
Froniewski J.
Teologia w Polsce
|
2020
|
vol. 14
|
issue 1
143-167
EN
This year in Wroclaw we experienced the European Youth Meeting organized by the Taizé Community. This great spiritual event is an opportunity to reflect more deeply on the importance of the heritage of Brother Roger of Taizé for the contemporary Church. As a starting point for this analysis, author took the biographical background, which will allow the reader to grasp the life context of Roger Schutz’s ecumenical research. Then, in the following points, he describes three essential elements of Brother Roger’s legacy, which are an ever-inspiring gift to the Church on the path of building unity. Firstly, it is a fully original form of Christian life in a monastic ecumenical community. Secondly, on the basis of this concrete experience of the Taizé Community, Brother Roger indicated a deeply existential way of building the unity of divided Christians. And thirdly, in his teaching he outlined a theology of forgiving love as the key to building reconciliation between the Churches. Undoubtedly the most spectacular fruit of his evangelical life are the crowds of young people from various Christian Churches that have invariably gathered around the Taizé Community for decades.
3
Publication available in full text mode
Content available

Oblicza duchowości św. Andrzeja Boboli i płynące z nich przesłania dla współczesnych ludzi w kontekście encykliki Piusa XII Invicti Athletae Christi

84%
Wejman H.
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
|
2020
|
issue 27
315-327
PL
Celem niniejszego artykułu było ukazanie wartości duchowości św. Andrzeja Boboli dla współczesnego pokolenia ludzi. Realizacja tak określonego celu nie mogła nie rozpocząć się od odsłonięcia zasadniczych elementów natury duchowości Andrzeja Boboli. Stanowiły je: bezgraniczna wierność kapłańskiemu powołaniu, żarliwa troska o zbawienie wiernych i ekumeniczna wrażliwość. Odsłonięcie tych składowych elementów jego duchowości pozwoliło na uwypuklenie płaszczyzn jego oddziaływania na współczesne działania ludzi w społeczeństwie. W tym względzie wpływ jego duchowości można upatrywać we wskazaniu na podstawę wszelkiego ładu w społeczeństwie, jakim jest wierność Chrystusowej Ewangelii, w okazywaniu wsparcia ludziom w potrzebie jako wymiaru świadectwa o wierności Chrystusowi i w otwartości na bliźnich, którzy wyznają inną wiarę i kierują się odmiennym światopoglądem. Właśnie w tych płaszczyznach zawiera się aktualność duchowość św. Andrzeja Boboli.
EN
The purpose of this article was to show the value of the spirituality of St. Andrzej Bobola for the modern generation of people. The implementation of such a specific goal could not begin without revealing the essential elements of the spirituality of Andrzej Bobola. They were: boundless fidelity to the priestly vocation, passionate concern for the salvation of the faithful and ecumenical sensitivity. The exposure of these components of his spirituality allowed him to highlight the areas of his influence on contemporary human activities in society. In this regard, the impact of his spirituality can be seen in pointing to the basis of all order in society, which is faithfulness to the Gospel of Christ, in showing support to people in need as a dimension of testimony of faithfulness to Christ and in openness to others who profess a different faith and follow a different worldview. It is in these planes that the current spirituality of St. Andrzej Bobola.
4
Publication available in full text mode
Content available

Экклесиологическое измерение современного христианства

84%
Pańkowski J.
ELPIS
|
2013
|
vol. 15
5-8
EN
The definition of Christianity replaces more and more the definition of Church. The ecumenical dialogue is being heldamong Christian “churches” which strive for Christian unity. The orthodox ecclesiology perceives Christianity as a feature of Church, the Head of which is Jesus Christ. Christianity in itself is more an ideological term than an ecclesiastic one. For Orthodoxy not Christianity but Church is the key term. Without Church there is either no Christianity, nor Christian life. The issue of restoring the unity of the Church, in orthodox point of view, is unacceptable because it is not Church but Christianity that has been divided. Orthodox as a Church preaches a truth in love and love in truth.
5

Komunijna interpretacja Kościoła w dokumencie The Church: Towards a Common Vision

67%
Malina A.
Roczniki Teologiczne
|
2015
|
vol. 62
|
issue 7: Teologia ekumeniczna
59-73
EN
This article deals with the interpretation of the Church as communion as presented in the document The Church: Towards a Common Vision, of the “Faith and Order” Commission. After a short presentation of the stages of the Commission’s work that contributed to the emergence of the ecclesiological category of communion, the meaning of this category in the document is described. This begins with the definition of the Church as communion. This definition indicates three interrelated dimensions of ecclesial communion: with the Triune God, in the life of the community of believers and in its mission. Subsequently the most important aspects of these three dimensions are described from an ecumenical perspective. The Church is a mysterious reality of the saving communion between man and the Triune God. Therefore, in the life of the Church it means to move towards eschatological fullness, by growing in essential elements of visible communion: faith, sacramental life, ministry and mission in the world. The mission of the Church is interpreted as introducing communion in a world that is marked by divisions and brokenness because of sin. Primarily, it consists of inviting all people to accept the salvation in Jesus Christ, followed then by its commitment to the social and moral struggles of all humanity and to promotion of the unity of creation. Throughout, important ecumenical issues are considered as a whole with their possible interpretation in the perspective of communion.
PL
Artykuł dotyczy komunijnej interpretacji Kościoła przedstawionej w dokumencie Komisji „Wiara i Ustrój” The Church: Towards a Common Vision. Po krótkim wprowadzeniu, prezentującym etapy wyłaniania się z prac Komisji eklezjologicznej kategorii komunii, przechodzi się do omówienia jej znaczenia w samym dokumencie. Przytacza się zaproponowaną definicję Kościoła- komunii. Wyłaniają się z niej trzy ściśle ze sobą powiązane wymiary komunii kościelnej: z Trójjedynym Bogiem, w życiu wspólnoty wierzących oraz w jej w misji, które następnie zostają omówione w najważniejszych swoich aspektach w perspektywie ekumenicznej. Kościół jest misteryjną rzeczywistością zbawczej komunii człowieka z Trójjedynym Bogiem. W życiu Kościoła oznacza to dążenie do eschatologicznej pełni poprzez wzrastanie w komunii określonej przez widzialne elementy jedności: wiarę, życie sakramentalne, posługiwanie oraz misję do świata. Misję Kościoła zinterpretowano jako wprowadzanie komunii w świecie naznaczonym na skutek grzechu podziałami i rozbiciem: w pierwszej kolejności poprzez zapraszanie wszystkich ludzi do przyjęcia zbawienia w Jezusie Chrystusie, następnie również poprzez zaangażowanie w społeczne i moralne zmagania ludzkości oraz troskę o całe stworzenie. Przy okazji wymienia się ważkie problemy ekumeniczne związane z omawianymi zagadnieniami oraz propozycje ich interpretacji w perspektywie komunijnej.
6
Publication available in full text mode
Content available

Od konfliktu do komunii. W kontekście luterańsko-katolickich obchodów 500-lecia Reformacji

67%
Glaeser Z.
Studia Oecumenica
|
2017
|
vol. 17
51-68
EN
On June 17th 2013 in Geneva and Vatican City a common declaration from Roman-Catholic and Protestant theologians was issued. The document is entitled: From Conflict to Communion. Lutheran-Catholic Common Commemoration of the Reformation in 2017. Its main aim was a through and direct preparation of both the Lutherans and Catholics to the common commemoration of the 500th Anniversary of the Reformation. The message of the declaration became an inspiration of this study. We do not want to focus on its detailed discussion but to formulate – based on this message – some essential paradigms determining the goal, circumstances, tasks and perspectives linked with the common commemoration of the Anniversary. Among those we should acknowledge: the critical evaluation of the past, based on respect and deprived of mutual prejudices; opening for the mutual exchange of spiritual gifts; the “cleaning of memory” and “healing of wounds”; readiness for taking up the mutual tasks. The authors of the document, based on those paradigms, elaborated five ecumenical imperatives determining the character of the commemoration of the 500th Anniversary of the Reformation and the ecumenical obligations of both sides of the dialogue.
PL
17 czerwca 2013 r. w Genewie i w Watykanie ogłoszono wspólny dokument teologów rzymskokatolickich i luterańskich pt.: Od konfliktu do komunii. Luterańsko-katolickie wspólne upamiętnienie Reformacji w 2017 r. Jego celem było głębsze, bezpośrednie przygotowanie luteranów i katolików do wspólnego upamiętnienia 500. rocznicy Reformacji. Przesłanie deklaracji stało się inspiracją dla przygotowania niniejszego opracowania. Nie chodzi w nim o szczegółowe omawianie dokumentu, ale przede wszystkim o sformułowanie, w oparciu o jego przesłanie, istotnych paradygmatów określających cel, okoliczności, zadania i perspektywy związane ze wspólnym obchodzeniem przez luteranów i katolików 500-lecia Reformacji. Za takie należy uznać: krytyczną ocenę przeszłości opartą na szacunku i pozbawioną uprzedzeń, otwartość na wzajemną wymianę duchowych darów, „oczyszczenie pamięci” i „leczenie ran” oraz otwartość na wspólne podejmowanie zadań. W oparciu o tak sformułowane paradygmaty autorzy dokumentu Od konfliktu do komunii wypracowali pięć ekumenicznych imperatywów określających charakter wspólnego upamiętniania 500. rocznicy Reformacji oraz ekumeniczne zobowiązania obydwu stron dialogu.
7
Publication available in full text mode
Content available

Święty Paweł Apostoł i prymat św. Piotra

67%
Królikowski J.
Sympozjum
|
2023
|
vol. 1(44)
69-88
PL
W ramach teologii prymatu Piotrowego na ogół pomija się, co na jego temat wynika z postawy i nauczania św. Pawła Apostoła. Zagadnienie wydaje się ważne, ponieważ jest wyraźnie obecne w Nowym Testamencie. Chodzi o to, by przez pogłębione studium włączyć je do całości zagadnień dotyczących pierwotnego rozumienia prymatu Piotrowego oraz traktowania go w pierwotnym Kościele. Święty Paweł na pewno wciąż stanowi brakujące ogniwo w uzasadnianiu prymatu św. Piotra oraz może służyć za wzór jego praktycznej afirmacji. Prezentowany artykuł stanowi próbę zwrócenia uwagi na to zagadnienie i potrzebę dokonania uzupełnień w teologii prymatu Piotrowego.
EN
Within the frames of theology of the Primacy of Saint Peter the testimony concerning this issue which Paul the Apostle provides through his attitude and teachings is generally disregarded. The question, however, is quite significant since it is clearly present in the New Testament. The point is, that through the profound study this issue should be included among the subjects concerning the original understanding of the primacy of Saint Peter and his status in the early Church. Certainly, Saint Paul still constitutes a decisive argument in the discussion concerning the primacy of Saint Peter and may serve as an example of its practical affirmation. This paper constitutes an attempt to draw the attention to this issue and to the need for certain supplementation in the theology of the primacy of Saint Peter.
8
Publication available in full text mode
Content available

"Fides quaerens dialogum". Prymat biskupa Rzymu w dialogu z Kościołami Wschodu

67%
Rabczyński P.
Teologia w Polsce
|
2019
|
vol. 13
|
issue 2
165-185
EN
The Second Vatican Council created a new perspective for the ecumenical dialogue with the Eastern Churches which are not in full unity with the Roman Catholic Church. The notion of the primacy of the Bishop of Rome is an important theological issue within this dialogue. The subject of primacy ought to be considered with reference to the mystery of the Church established by Jesus Christ. Since 1980 it is possible to speak of an institutionalizeddialogue between the Roman Catholic and the Orthodox Church on world stage. It results in the documents prepared by mixed committees and jointly accepted. The office of St. Peter’s Successor has been shaped throughout centuries and developing alongside the whole community of those who believe in Jesus Christ. The primacy of the Bishop of Rome is a service of togetherness and shows above all St. Peter’s Successor’s concern for the communion of all particular (local) Churches. The Roman Catholic Church emphasizes that the realization of the indicated task requires an authority and exact knowledge. It cannot be merely an honorary primacy devoid of jurisdiction. The Eastern Churches see the primacy of the Bishop of Rome as an honorary, and not jurisdictional, precedence. St. Peter’s Successor is primus inter pares, the first among equal patriarchs. What is clearly visible here is the supremacy of the Vatican Council (synodality) over the office of the Pope. The contemporary appreciation of collegiality and synodality in the statements from the Roman Catholic magistrates and theologians’ research on their implications may become a new impulse in the ecumenical dialogue with the Churches of the East.
PL
Sobór Watykański II otworzył nową perspektywę dialogu ekumenicznego z Kościołami Wschodu niebędącymi w pełnej jedności z Kościołem Rzymskokatolickim. Zagadnienie prymatu biskupa Rzymu jawi się jako ważny temat tego dialogu na płaszczyźnie teologicznej. Problematykę prymacjalną należy rozpatrywać, odwołując się przede wszystkim do tajemnicy Kościoła ustanowionego przez Jezusa Chrystusa. Od 1980 roku można mówić o instytucjonalnym dialogu teologicznym rzymskokatolicko-prawosławnym na forum światowym. Jego owocem są przygotowane w komisjach mieszanych i wspólnie przyjęte dokumenty. Urząd następcy Piotra kształtował się przez wieki, wzrastał i rozwijał się wraz z całą wspólnotą wierzących w Jezusa Chrystusa. Prymat biskupa Rzymu jest posługą jedności i polega przede wszystkim na trosce następcy Piotra o komunię wszystkich Kościołów partykularnych (lokalnych). W Kościele Rzymskokatolickim podkreśla się, że realizacja wskazanego celu wymaga, aby łączył się on z autorytetem i konkretną władzą. Nie może on być jedynie prymatem honorowym, pozbawionym jurysdykcji. Kościoły wschodnie pojmują prymat biskupa Rzymu jako pierwszeństwo honorowe, a nie jurysdykcyjne. Następca Piotra jest primus inter pares, pierwszym w gronie równych mu patriarchów. Widać tu wyraźnie supremację soborowości (synodalności) nad urzędem papieża. Współczesne dowartościowanie kolegialności i synodalności w rzymskokatolickich wypowiedziach magisterialnych oraz badania teologów nad ich implikacjami mogą stać się nowym impulsem w dialogu ekumenicznym z Kościołami Wschodu.
9
Publication available in full text mode
Content available

Topicality of the Spiritual Heritage and Theology of Brother Roger of Taizé

67%
Froniewski J.
Teologia w Polsce
|
2020
|
vol. 14
|
issue 1
143-167
PL
W tym roku przeżyliśmy we Wrocławiu Europejskie Spotkanie Młodych organizowane przez Wspólnotę z Taizé. To wielkie wydarzenie duchowe jest okazją do głębszej refleksji nad znaczeniem dziedzictwa brata Rogera z Taizé dla współczesnego Kościoła. Autor za punkt wyjścia tej analizy przyjął tło biograficzne, które pozwoli czytelnikowi uchwycić kontekst życiowy specyfiki poszukiwań ekumenicznych Rogera Schutza. Następnie w kolejnych punktach opisuje trzy zasadnicze elementy dziedzictwa brata Rogera, które sąstale inspirującym darem dla Kościoła na drodze budowania jedności. Po pierwsze, jest to w pełni oryginalna forma życia chrześcijańskiego w monastycznej wspólnocie ekumenicznej. Po drugie, na bazie tego konkretnego doświadczenia Wspólnoty z Taizé brat Roger wskazał głęboko egzystencjalną drogę budowania jedności podzielonych chrześcijan. I po trzecie, w swoim nauczaniu naszkicował teologię przebaczającej miłości jako klucz do budowania pojednania między Kościołami. Bez wątpienia najbardziej spektakularnymowocem jego ewangelicznego życia są rzesze młodzieży z różnych Kościołów chrześcijańskich, które niezmiennie od dziesięcioleci gromadzą się wokół Wspólnoty z Taizé.
EN
This year in Wroclaw we experienced the European Youth Meeting organized by the Taizé Community. This great spiritual event is an opportunity to reflect more deeply on the importance of the heritage of Brother Roger of Taizé for the contemporary Church. As a starting point for this analysis, author took the biographical background, which will allow the reader to grasp the life context of Roger Schutz’s ecumenical research. Then, in the following points, he describes three essential elements of Brother Roger’s legacy, which are an ever-inspiring gift to the Church on the path of building unity. Firstly, it is a fully original form of Christian life in a monastic ecumenical community. Secondly, on the basis of this concrete experience of the Taizé Community, Brother Roger indicated a deeply existential way of building the unity of divided Christians. And thirdly, in his teaching he outlined a theology of forgiving love as the key to building reconciliation between the Churches. Undoubtedly the most spectacular fruit of his evangelical life are the crowds of young people from various Christian Churches that have invariably gathered around the Taizé Community for decades.
10
Publication available in full text mode
Content available

Duchowe dziedzictwo męczenników Z Pratulina

59%
Sobolewski Z. K.
Teologiczne Studia Siedleckie
|
2016
|
issue XIII/13
133-144
PL
Diecezja siedlecka obchodzi w tym roku 20. rocznicę ogłoszenia błogosławionymi Wincentego Lewoniuka i XII Towarzyszy, męczenników za wiarę z Pratulina. Byli oni ludźmi prostymi, zwyczajnymi ale duchowo dojrzałymi, o czym świadczy nie tylko ich męczeństwo, ale całe życie. Męczennicy z Pratulina oddali swe życie za jedność Kościoła i wierność papieżowi. Ich wierność obietnicom chrztu świętego i umiłowanie Kościoła są wzorem do naśladowania dla współczesnych wiernych. W niniejszym artykule zostały ukazane wybrane aspekty duchowości męczenników z Pratulina, jakie przedstawiają dokumenty przygotowane dla beatyfikacji oraz liczne świadectwa im współczesnych. Zwróciliśmy uwagę na umiłowanie Eucharystii, modlitwy i ducha autentycznej pobożności, które cechują ich życie. Męczennicy uczą również miłości do Kościoła i troski o jego rozwój. Ukazaliśmy również ich przywiązanie do Ojca Świętego i jego nauczania. Ostatnim rysem charakteryzującym męczenników jest ich pobożność maryjna i przywiązanie do Matki Bożej. Analizując te i inne elementy duchowości męczenników została ukazana ich aktualność we współczesnym Kościele.
EN
This year the diocese of Siedlce celebrates 20th anniversary of the beatification of Vincent Lewoniuk and 12 Companions, the Pratulin Martyrs for the faith. They were simple and ordi-nary people but spiritually matured what proves their martyrdom as well as their entire lives. The Martyrs of Pratulin sacrificed their lives for the unity of the Church and faithfulness to the Pope. Their faithfulness to the baptismal vows and love to the Church are clear patterns for the faithful of today to be followed. In this article we consider some selected aspects of the spirituality of the Pratulin Martyrs, that are presented in the documents prepared for their beatification purposes and also numerous testimonies of their contemporaries. We will also point to their love for the Eucharist, prayer and the spirit of authentic piety that mark their lives. We will also present their commitment to the Pope and his teaching. The last feature that characterize the Martyrs is their devotion to Our Lady. The author, analyzing these and other elements of the spirituality of the Martyrs, poses the question about their relevance for the modern Church.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.