Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: uprawnienia Polskiej Komisji Akredytacyjnej (PKA)

Sort By:

Limit search:

Jakość zmian prawa o szkolnictwie wyższym a orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego

100%

Bednarczyk-Płachta A.

Studia Prawnicze: rozprawy i materiały

2018

issue 2(23)

105-2-123

On the basis of the Polish law about higher education, which was in force until the introduction of the present law about higher education and science, we can clearly see the tendencies and habits of the legislator in terms of the manner and quality of lawmaking. This publication is a kind of introduction to the analysis of new regulations, because without reference to what was, the regulations introduced in the new “Act 2.0” may seem only unconstitutional. This is alarming because by comparing the way changes are made in the previous legal and current state, it is clear that the legislator does not aim to create law in accordance with applicable standards, and also does not learn from mistakes. Constant changes in the law about higher education affecting the status of these entities and the way they operate under public law have not contributed to the wider opening of the discussions on the status of higher education institutions, as public administration entities, nor the quality of the created law. Since the adoption of the current law on higher education from 2018, the previous law has been changed over 30 times. The aim of the article is to indicate the mechanisms of the legislator’s actions, which, contrary to the legislative technique and suggestions of the Constitutional Tribunal (Trybunał Konstytucyjny, TK), changed the law in the previous legal state, which directly affects the current regulations. The legislative chaos, introducing and removing law institutions and solutions in isolation from their functioning under administrative law and the sense of justification of the Constitutional Tribunal, lack of stability and consistency in adopting new solutions, adversely affects not only the condition of science and higher education, but also difficulties in revision of current views of doctrine and case law on this subject.

Na gruncie polskiego prawa o szkolnictwie wyższym (Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz o zmianie niektórych innych ustaw, Dz.U. z 2011 r., nr 84, poz. 455; Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i niektórych innych ustaw, Dz.U. z 2014 r., poz. 1198.), które obowiązywało do czasu wprowadzenia obecnej ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce (Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, Dz.U. z 2018 r. poz. 1668) wyraźnie widać tendencje i przyzwyczajenia ustawodawcy w zakresie sposobu i jakości tworzenia prawa. Artykuł stanowi swoisty wstęp do analizy nowych przepisów – bez odniesienia się do poprzedniego stanu prawnego regulacje wprowadzone w nowej ustawie (zwanej „Ustawą 2.0”) mogą wydawać się jedynie niekonstytucyjne. Jest to tym bardziej alarmujące, że zestawienie sposobu wprowadzania zmian w poprzednim stanie prawnym i obecnym jednoznacznie pokazuje, że ustawodawca nie ma na celu tworzenia prawa zgodnie z obowiązującymi standardami, a także w ogóle nie uczy się na swoich błędach. Ciągłe zmiany prawa o szkolnictwie wyższym, wpływające na status tych podmiotów i sposób ich funkcjonowania na gruncie prawa publicznego, nie przyczyniły się do otwarcia na szerszą skalę dyskusji na temat statusu szkół wyższych jako podmiotów administracji publicznej ani o jakości tworzonego prawa. Do chwili uchwalenia obecnie obowiązującej ustawy o szkolnictwie wyższym, poprzednia była nowelizowana ponad 30 razy. Celem opracowania jest wskazanie mechanizmów działania ustawodawcy, który w sposób niezgodny z techniką legislacyjną i sugestiami Trybunału Konstytucyjnego dokonywał zmian w prawie w poprzednim stanie prawnym, co rzutuje bezpośrednio na obecnie obowiązujące przepisy. Powstały chaos legislacyjny, wprowadzanie i usuwanie instytucji i rozwiązań prawnych w oderwaniu od ich funkcjonowania na gruncie prawa administracyjnego i sensu uzasadnień TK, brak stabilności i konsekwencji w przyjmowaniu nowych rozwiązań, wpływają niekorzystnie nie tylko na kondycję nauki i szkolnictwa wyższego, ale i na trudności w rewizji dotychczasowych poglądów doktryny i orzecznictwa na ten temat.

Refine search results

1 Studia Prawnicze: rozprawy i materiały

1 2018

1 Bednarczyk-Płachta A.

Search results

Jakość zmian prawa o szkolnictwie wyższym a orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego