Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help
Years help
Authors help

Results found: 71

first rewind previous Page / 4 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  urbanistyka
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 4 next fast forward last
1
100%
PL
W dyskusji udział wzięli: Ole Chris¬tian Bottheim – dyrektor planowania i rozwoju kampusu DTU Lyngby, Kopenhaga; Didier Drummond – architekt, Paryż; Chris Harding – architekt, BDP, Londyn; Helle Juul – architekt, Jull/Frost Architects, Kopenhaga; prof. Claude Lambert – Eiffage Construction, Paryż; Martine Liotard – urbanistka, Instytut Planowania Regionu Paryskiego, Paryż; Michel Sudarskis – sekretarz generalny International Urban Development Association, Haga; John Worthington – architekt, DEGW, Londyn; prof. dr hab. Marek Bryx, prorektor SGH do spraw rozwoju uczelni Dyskusję prowadził prof. Andrzej Herman, redaktor naczelny.
2
100%
EN
The article constitutes an outline of urban information about Płock, particularly from the beginning of the Second Partition of Poland, when the city fell under Prussian occupation and three Prussian city planners decided to transform medieval Płock into a modern city. Further development of the city took place during the existence of the Duchy of Warsaw and the Kingdom of Poland under Russian rule, particularly from the beginning of the 19th century. Interwar period is another important time in the development of the city, in which crucial structures, such as railways, road-rail bridge, river shipyard, etc. were established. However, due to the outbreak of the Second World War, these facilities failed to yield intended economic results. After the war and the initial period of economic slowdown, the city started to develop industrially in the 1950s. In 1960 a decision to build the Mazovian Refinery and Petrochemical Works accelerated the process as industrial growth necessitated the development of new housing estates. Following a period of prosperity in the 1970s, there was a huge socio-economic crisis in the 80s. In 1989 the Third Polish Republic, independent of the Soviet Union, was established. As a result, after the transition period, democracy and free market economy, were implemented, which in turn brought about another economic recovery, especially after Poland joined European Union in 2004.
PL
Artykuł stanowi zarys informacji urbanistycznych o Płocku, ze szczególnym uwzględnieniem okresu od II rozbioru Polski, gdy miasto znalazło się pod okupacją pruską, a trzech pruskich urbanistów-geometrów zaplanowało przekształcić średniowieczny Płock w miasto nowoczesne. Dalszy rozwój Płocka dokonał się począwszy od XIX w. w ramach Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego (zaboru rosyjskiego). Kolejny ważny okres stanowi dwudziestolecie międzywojenne, gdy powstały ważne dla miasta obiekty jak drogi kolejowe, most drogowo-kolejowy, stocznia rzeczna itp., które niestety nie zdążyły zaprocentować ekonomicznie z uwagi na II wojnę światową. Po wojnie i okresie początkowego zastoju gospodarczego miasto zaczęło się uprzemysławiać i rozbudowywać. Ogromne przyśpieszenie nastąpiło wraz z decyzją z 1959 r. w sprawie budowy Mazowieckich Zakładów Rafineryjnych i Petrochemicznych, gdy budownictwo przemysłowe wymusiło budowę nowych osiedli mieszkaniowych. Po okresie prosperity lat 70. nastąpił ogromny kryzys społeczno-gospodarczy w latach 80. Spowodowało to utworzenie w 1989 r. III Rzeczypospolitej Polskiej, kraju niezależnego od ZSRR. Po okresie przejściowym i wprowadzeniu demokracji oraz zasad gospodarki rynkowej nastąpiło kolejne ożywienie gospodarcze, szczególnie po wejściu Polski w 2004 r. do Unii Europejskiej.
PL
Analiza okoliczności powstania wrocławskiego osiedla Kuźniki pozwala poznać fragment powojennej historii miasta, które po 1970 r. zaczęło rozrastać się w kierunku zachodnim. Sytuacja ekonomiczna i polityczna determinowała w dużym stopniu ówczesną architekturę i urbanistykę, jednak na tle innych, wielkoskalowych realizacji tego czasu kameralne osiedle Kuźniki odznacza się indywidualnym podejściem do kształtowania formy plastycznej oraz powiązaniem kompozycji urbanistycznej z krajobrazem.
PL
Na Górnym Śląsku, w okresie od XVII do początków XX wieku, licznie rozwinęły się drobne siedziby szlacheckie. Zespoły te, zazwyczaj złożone z części dworskiej (o funkcji mieszkalnej) oraz gospodarczej, na ogół powstawały na terenach podmiejskich. Stałym komponentem tego typu założeń była zieleń. Obecnie wiele z nich nie zachowało się, natomiast te, które przetrwały, w większości znajdują się w stanie ruiny lub są mocno przebudowane. Artykuł ma na celu przedstawienie zagadnienia dotyczącego niewielkich siedzib szlachty górnośląskiej, które obecnie znajdują się na obszarach administracyjnych współczesnych miast. Przedstawiona została problematyka przemian tych układów oraz współczesny stan zachowania. W dużej mierze badania oparte są na prześledzeniu ich układów kompozycyjnych, charakterystyki najbliższego otoczenia i architektury, a także zieleni towarzyszącej.
EN
In Upper Silesia, many small stately homes developed in the period from the seventeenth to the early twentieth century. These small manor houses usually consisted of two parts: a dwelling house and a farm, and generally were established in suburban areas. Permanent component of this type of manors was verdure. Most of such buildings did not survive to this day, and even those that managed to survive either fell into disrepair or underwent many reconstructions. The article aims to present the issue of the small residences of the nobility of Upper Silesia, which now are located within administrative areas of present cities, discussing problems of transformation of these small mansions and their contemporary state of preservation. The study is based mainly on verification of their compositional systems, characteristics of the immediate surroundings and architecture, as well as accompanying verdure.
PL
Na studiach II stopnia na kierunku gospodarka przestrzenna na WydzialeArchitektury Politechniki Gdańskiej w 2017 r. otwierane są dwie specjalności: urbanistyka i zintegrowane zarządzanie strefą przybrzeżną. Trzon programu studiów dla obu specjalności jest wspólny i oparty na dotychczasowych standardach kształcenia na tym kierunku. Specjalność zintegrowane zarządzanie strefą przybrzeżną jest odpowiedzią na konieczność wprowadzenia Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady UE ustanawiającej ramy planowania przestrzennego obszarów morskich. Obecnie w Polsce nie kształci się specjalistów w tym zakresie. Specjalność urbanistyka ma za zadanie przygotować specjalistów potrafiących, zgodnie z współczesnymi wymogami (m.in. ustawa krajobrazowa, ustawa o rewitalizacji), kształtować struktury funkcjonalno-przestrzenne miast, metropolii i regionów.
PL
Dynamika wzrostu miast i problemy jakości ich środowiska skłaniają do badań nad możliwościami tworzenia efektywnych użytkowo systemów zieleni zintegrowanej z zabudową. Rozwijane są rozwiązania integrujące roślinność z rozwiązaniami architektonicznymi (tzw. zielona infrastruktura). Przejawem nowego podejścia do funkcji zieleni w mieście są farmy miejskie pozwalające na produkcję roślin na potrzeby społeczności lokalnej. Podjęte zostały interdyscyplinarne badania w celu rozpoznania problematyki kształtowania nowoczesnej struktury i parametrów zabudowy oraz zielonej infrastruktury jako systemu współzależnych elementów środowiska miejskiego. Prezentowane są wyniki w odniesieniu do współczesnego planowania przestrzennego. Publikacja stanowi głos w dyskusji dotyczącej planowania przestrzennego, wskazując na uwarunkowania i sposób kształtowania zabudowy zintegrowanej z formami zieleni dla zachowania środowiskowej równowagi przestrzeni miejskich.
PL
Celem artykułu jest przedstawienie analizy przestrzennej wybranych przykładów małych miast, które określilibyśmy mianem miast prywatnych, ze szczególnym uwzględnieniem stolic państw stanowych na północnej granicy Śląska i miast biskupich. Analizowany jest stosunek wielkości placu rynkowego (głównego generatora zysków jego właściciela) do wielkości całego ośrodka, główne akcenty urbanistyczne i architektoniczne, a także fortyfikacje tych miast odróżniające je od fundacji książęcych.
PL
Artykuł poświęcony jest opisowi i analizie procesów kształtujących przestrzeń Warszawy w okresie dwudziestolecia międzywojennego (1918–1939). Składają się na nie z jednej strony działania postrzegane jako przykłady i symbole modernizacji (architektura awangardowa, planowanie przestrzenne, również „państwowotwórczy” monumentalizm) ale także – rozwijające się równolegle, określane wedle dzisiejszej terminologii – procesy „muzealizacji” (rekonstrukcje konserwatorskie, przywracanie historycznej atmosfery urbanistycznej miasta). Artykuł wskazuje również na ciągłość tytułowych procesów i konstytuujących je idei, aktualnych zawsze w okresach intensywnego poszukiwania zbiorowej tożsamości i przestrzennych form jej uwidaczniania (np. w okresie powojennej odbudowy w latach 1945–1956, jak również w okresie przełomu stuleci XIX i XX).
9
Publication available in full text mode
Content available

Ekoinnowacje w miastach

87%
EN
Artykuł recenzyjny (recenzja naukowa) książki Ekoinnowacje w miastach Eco-innovations in cities Anna Szelągowska, Marek Bryx, redakcja naukowa CeDeWu, Warszawa 2016, s. 174
PL
Artykuł recenzyjny (recenzja naukowa) książki Ekoinnowacje w miastach Eco-innovations in cities Anna Szelągowska, Marek Bryx, redakcja naukowa CeDeWu, Warszawa 2016, s. 174  
PL
Przestrzeń publiczna w rynkach małomiasteczkowych regionu częstochowskiego w ciągu ostatniego stulecia przechodziła kilka faz radykalnych zmian. Większość ogólnych struktur małomiasteczkowych układów urbanistycznych pochodzi sprzed XIX w., z okresu ich lokacji, lecz ich architektura pochodzi z okresu dwudziestolecia międzywojennego i przełomu wieków XIX i XX. Układ przestrzenny, osie kompozycyjne i widokowe przestrzeni rynkowej, podział na strefy we wnętrzu rynków ukształtowane w toku historii dotrwały od końca XIX w. do połowy następnego stulecia niemal bez większych przekształceń. Najważniejsze zmiany w układzie przestrzeni rynkowej zaistniały w okresie 1945 –1990. Zrywano wówczas ciągłość kulturową, zarówno w kształtowaniu architektury pierzei, jak i całkowicie zmieniano układ kompozycji przestrzennej wnętrz urbanistycznych. Współczesne prace rewaloryzacyjne próbują na nowo zdefiniować kompozycję rynków małomiasteczkowych. W zależności od wielu aspektów realizacje prac rewaloryzacyjnych reprezentują różny poziom jakości estetycznej.
EN
Public space in small town markets of the Czestochowa region has been radically changed over the last hundred years. The majority of spatial plans were generally shaped before the 19th century, during the process the of towns’ location, but their architecture went back to the end of the 19th century or 1st half of the 20th century. The spatial plan, composition and view axes, divisions into the different spheres in the interiors of the markets were shaped in the course of history and were preserved almost intact till the first half of the 20th century. Major changes to the spatial structure of those markets were introduced in the period between 1945 and 1990. Then the cultural continuity was broken in both the architecture of the urban walls and the spatial composition of the urban interiors. Contemporary revitalization works are aimed at the reshaping of the composition of the public space in small town markets. For many reason they represent different levels of aesthetics.
PL
Gniezno jest miastem średniej wielkości położonym w zachodniej części Polski. Wykazuje silną potrzebę zmian, do których należy podejść kompleksowo przez wprowadzanie programów rewitalizacji. Biorąc pod uwagę udane przykłady przeprowadzonych programów rewitalizacji w niemieckim mieście Lipsk autor poszukuje szansy dla miasta Gniezna i zaadaptowania sprawdzonych już metod. Praca zawiera analizę literatury dotyczącej rewitalizacji w Niemczech. Ta część ułatwi przygotowanie syntezy porównawczej, wykonanie analiz przyczynowych i logicznych, które doprowadzą autora do podsumowania i stworzenia najlepszej metody rewitalizacji dla miasta Gniezna w dalszej części swojej pracy badawczej. Autor, analizując historię Niemiec, zauważył wiele wspólnych cech z miastami polskimi. Jednak na ich losach zaważyło różnorodne podejście do tematu rewitalizacji po zniszczeniach wojennych. Dzisiaj widać to jak znacznie różnią się od siebie miasta rozdzielone jedynie linią granicy geograficznej. Autor zauważa możliwości zaadaptowania sprawdzonych niemieckich metod rewitalizacji na ziemiach polskich.
EN
Gniezno is a medium-sized city located in the western part of Poland. The city has a strong need for change, which needs to be addressed comprehensively by the introduction of revitalization programs. Taking into account the successful examples of revitalization programs carried out in the German city of Leipzig the author looks for a chance for the city of Gniezno and adopting proven methods. The work will consist of an analysis of literature on revitalization in Germany. This part will facilitate the preparation of comparative synthesis, the execution of causal and logical analyzes, which will lead the author to summarize and create the best method of revitalization for the city of Gniezno in the further progress of his research work. By analyzing the history of Germany, he noticed many common features with Polish cities. However, their fate was influenced by a variety of approaches to revitalization after the war. Today we can see how much different cities are separated by only a line of geographical boundaries. The author notes the possibility of adapting the proven German methods of revitalization to the Polish lands.
PL
Niniejszy artykuł ukazuje ewolucję układu urbanistycznego Tbilisi – obecnej stolicy Gruzji (ang. Georgia; gruz. Saqartwelo) – na przestrzeni dziejów. Struktura tekstu zachowuje chronologiczny układ wydarzeń od powstawania miasta. Omówiono także jego urbanistyczną specyfikę, wynikającą z lokalizacji Tbilisi w kotlinie rzeki Mtkwari (znanej w Polsce pod nazwą Kura). Na zakończenie dokonano ogólnego przeglądu podstaw prawnych rozwoju miasta z początku XXI w. Determinują one bowiem praktyczne możliwości wykorzystania urbanistycznego dziedzictwa stołecznego miasta. Tekst oparty jest na dokumentach rewitalizacji urbanistycznej Tbilisi, jakie opracowano na początku 2000 r. w ramach projektu współfinansowanego przez Radę Europy i Gruzińską Fundację Ochrony Dziedzictwa Kulturowego. Wyniki badań opublikowano w 2001 r. w gruzińsko-francusko- i angielskojęzycznych materiałach specjalistycznych (Tumaniszwili 2001). Kolejne źródła to materiały empiryczne gromadzone w Tbilisi w okresie 2003–2006 (w ramach realizowanego tam międzynarodowego projektu AIA) oraz uzyskane metodą kwerendy w gruzińskich i zagranicznych bibliotekach w latach 1998–2008
EN
The subject of this article is historical urban development, localization-specific and cultural urban heritage of the Georgian capital city of Tbilisi. All the urban development periods, from the very beginning until today, are described in a chronological order. Also, the author discusses general legal principles of urban space development applicable in this country. In all the cases, the author seeks to clarify the legislation problems and to discuss some examples of urban management of the twenty-hundred-years-old urban space. The text is based on the: (1) urban rehabilitation and revitalization documentation of Tbilisi, prepared in 2000 within an international project financed by the European Council and The Georgian Cultural Heritage Foundation, published in Strasburg in Georgian, French and English languages (Tumaniszwili 2001), (2) empirical documentation prepared in 2003–2006 within the international Project AIA and (3) historical documentation gathered in Georgian and foreign libraries in 1998–2008.
PL
Ze względu na wyjątkowe walory krajobrazu północnej części Jury Krakowsko- Częstochowskiej, słuszne wydaje się podjęcie działań mających na celu ochronę charakteru lokalnej zabudowy,mającej znaczący wpływ na tworzenie klimatu tego miejsca. Gmina Olsztyn (koło Częstochowy) swój charakter urbanistycznoarchitektoniczny zawdzięcza uwarunkowaniom topograficznym i historycznym jurajskiego pasma. Kamień występujący powszechnie w naturalnym krajobrazie oraz w zabudowie na tym terenie nadał jurajskim miejscowościom specyficzny klimat miejsca, czyniąc je unikalnymi w skali kraju. Wypracowana przez pokolenia konsekwencja w kształtowaniu formy odpowiada za spójny charakter tradycyjnych struktur osiedleńczych. Autor stara się przedstawić istotne elementy architektury regionalnej występującej na terenie gminy Olsztyn.
EN
Due to the exceptional values of the northern landscape of the Cracow- Czestochowa Upland, it seems appropriate to take measures to protect the character of local architecture that has a significant impact on the character of the place. The municipality of Olsztyn (near Czestochowa) owes its urbanarchitectural character owing to the topographical and historical conditions of the Polish Jura range. The stone, commonly found in the natural landscape and in its architecture, has given the local towns an individual atmosphere of the place, making them unique in the country. The generational consequence of shaping the form is responsible for the coherent character of traditional settlement structures. The author tries to present important elements of regional architecture present in the municipality of Olsztyn.
PL
Beaterio del Carmen zostało ufundowane w drugiej połowie XVII wieku. Jego funkcjonowanie stało się możliwe dzięki zapisom i darowiznom. Choć funkcjonowało przez cały wiek XVIII, jego największy rozwój przypada na ostatnie czterdzieści lat stulecia, kiedy jego przełożoną została Nicolasa de Christo. Za jej czasów znacznie powiększyły się nie tylko zabudowania samego beatrium, ale i teren kontrolowany przez tercjarki. Doszło nawet do zamknięcia wewnątrz nieruchomości publicznych ulic, które przestały być ogólnie dostępne. Prezentowany artykuł ukazuje przemiany urbanistyczne kwartału beaterium, zrekonstruowano w nim także proces przyłączania poszczególnych działek od czasów fundacji instytucji do początków XIX wieku i formowanie się własności zespołu nieruchomości należących do tercjarek.
EN
Beaterio del Carmen was founded in the second half of the 17th century. Its operation was made possible by bequests and donations. Although it functioned throughout the 18th century, its greatest development occurred in the last forty years of the century, when Nicolasa de Christo became the Preposita. During her govern, not only the buildings of the beatrium itself but also the area controlled by the tertiaries expanded significantly. It even came to the closing of public streets inside the property, which ceased to be generally accessible. The presented article shows the urban transformation of the beaterium quarter, the process of attaching individual plots of land from the time of the institution’s foundation to the early 19th century and the formation of ownership of the property complex belonging to the Tertiaries was reconstructed.
PL
Przedmieścia to Rosja, tylko że z pieniędzmi – ten żart przytoczony przez Williama H. Whyte’a w słynnej książce The Organization Man wskazuje na co najmniej ambiwalentny status dzielnic podmiejskich, obecny także w reprezentacjach kulturowych. Z jednej strony suburbia pozostają faktem urbanistycznym, z drugiej – niemal od razu stały się przestrzenią w równym stopniu namacalną, jak i symboliczną oraz mityczną, mikrokosmosem całego społeczeństwa oraz zideologizowaną metonimią znacznie szerszych pojęć kluczowych dla powojennej Ameryki, takich jak naród, kapitalizm, bezpieczeństwo, pax Americana. W swym tekście autorka koncentruje się na mechanizmach oraz przyczynach wytwarzania przez kino przedmieść jako terytorium symbolicznego, stawiając pytanie o to, skąd w amerykańskim imaginarium wzięły się suburbia i poszukując jej w kolejnych epokach reprezentacji, od okresu powojennego po współczesność, w wymiarze synchronicznym i diachronicznym.
EN
Suburbs are “a Russia, only with money” – the joke quoted by William H. Whyte in The Organization Man points to the ambivalent status of suburban districts, noticeable also in their cultural representations. On the one hand, suburbia are simply a way of spatial planning, on the other – this particular space has always been as tangible as symbolic and mythical. They serve as a microcosm and metonymy of ideas crucial for post-war America, such as nation, capitalism, security, pax Americana. The article focuses on the mechanisms and reasons (considered both synchronically and diachronically) for the very existence of the movie-made American suburbia seen as symbolic territories.
PL
Tekst skupia się na projekcie Byker (1983) Sirkki-Liisy Konttinen – członkini kolektywu Amber z Newcastle dokumentującego życie społeczne środowisk robotniczych w północnej Anglii – który z jednej strony stanowił zapis transformacji osiedla Byker (władze miasta zdecydowały o jego wyburzeniu, a rzędy szeregowców, uznanych za slumsy, miała zastąpić nowoczesna zabudowa autorstwa Ralpha Erskine’a), z drugiej wpisywał się w żywą dyskusję na temat architektury i urbanistyki powojennej Brytanii. Kosińska stara się dowieść, że film Byker, choć nostalgiczny w tonie, jest przede wszystkim – z racji hybrydycznej formy, ale i złożonych chwytów retorycznych – próbą symbolicznego odwrócenia procesu niszczenia i (re)konstrukcji wspólnoty, przywrócenia jej kontroli nad przestrzenią. Autorka wykorzystuje tezy Annabell Honess Roe i teorie przestrzeni jako konstruktu społecznego Henri’ego Lefebvre’a, a wpisując film w kontekst urbanistyczny, sięga też do raportu Petera Malpassa rozbijającego mit sukcesu, jaki towarzyszył przebudowie Byker.
EN
The article focuses on the project Byker (1983) by Sirkka-Liisa Konttinen, a member of the Amber Collective from Newcastle, documenting social life of the working-class communities in Northern England. On the one hand, the film is a record of the transformation of Byker (the city’s authorities decided to demolish the terraced houses, declaring them as slums, and to replace them with a modern development – blocks of flats designed by Ralph Erskine). On the other, it may be treated as a voice in the lively discussion concerning postwar British architecture and urban planning. Kosińska argues that Byker, although quite nostalgic in tone, is above all – because of its hybrid form and also its complex rhetorical devices – trying to symbolically reverse the process of annihilation, to (re)construct the community, and to give the control over the living space back to this community. Kosińska refers to the arguments of Annabell Honess Roe and to the theory of the space as a social product formulated by Henri Lefebvre. She also places the film in the context of urban planning, using the account written by Peter Malpass that destroys the myth of success that accompanied the redevelopment of Byker.
PL
Treść referatu dotyczy roli rodu Schaffgotschów w kształtowaniu układu przestrzennego i charakteru architektonicznego miast prywatnych: Gryfowa Śląskiego i Mirska. Analizie został poddany układ urbanistyczny i zabudowa miast przed i po włączeniu ich do dóbr omawianej rodziny. Podjęto też próbę oceny stosunków łączących przedstawicieli komun miejskich i ich właścicieli. W efekcie ukazano sieć powiązań o charakterze oficjalnym i nieformalnym między nimi, które pozytywnie wpłynęły na rozwój gospodarczy miast. Wykazano też znikome zainteresowanie Schaffgotschów ingerencją w przestrzeń i zabudowę analizowanych ośrodków.
PL
Problematykę omówiono na podstawie wybranych miast prywatnych: Tarnowa, Bobowej, Gorlic, Szymbarku, Chrzanowa, Książa Wielkiego, Dukli. Lokowane w XIV w., są charakterystycznymi dla ówczesnej fazy urbanizacji ośrodkami średniej lub niewielkiej skali. Istotne elementy przeprowadzonych analiz to: związek miasta z lokacyjnymi wsiami (w ramach jednolicie zagospodarowywanego kompleksu osadniczego), relacje między układem urbanistycznym a siedzibą właściciela, wypełnianie układu urbanistycznego zabudową, w tym fundacjami właściciela, akcentującymi pozycję rodu.
PL
W artykule przedstawiono uwarunkowania i kierunki przeobrażeń i rozwoju układu urbanistycznego Lublina w okresie od trzeciej ćwierci XIX wieku do końca okresu międzywojennego na tle europejskich i polskich tendencji urbanistycznych. Już w drugiej połowie XIX wieku w strukturze przestrzennej Lublina pojawiły się pierwsze, wyraźne podziały funkcjonalne. Dla Lublina był to czas znaczących przemian przestrzennych, których efektem było ukształtowanie nowego wizerunku miasta. Bardzo widoczny skutek w urbanistycznym rozwoju miasta miał podział administracyjny Lublina z czasów zaboru rosyjskiego na cyrkuły: chrześcijański i żydowski. W pierwszych latach XX wieku nastąpiło zintensyfikowanie procesów urbanizacyjnych. Po odzyskaniu niepodległości opracowano pierwszy wielkomiejski plan urbanistycznego rozwoju miasta. Na decyzje planistyczne tego okresu wpływ miały również tendencje w polskiej i światowej urbanistyce.
EN
The article concerns factors and directions of urban transformations of Lublin between 18751939. This work identifies the process, together with its’ mechanisms, that led the city of Lublin to its modern urban structure and architectural shape. This mechanism was influenced by the city’s political, historical, economic and geographical situation. In the second half of 19th century, first distinct functional divisions appeared in the meta-structure of the city. This period in the history is the time of important urban space transformations, that largely influenced Lublin’s new image. The city’s division into Polish and Jewish districts had an enormous effect on the city’s urban development. In 1877 Lublin Railway Station was established. The new railway became the most important urban development factor. Along its’ lines, in the districts of Kośminek, Bronowice and Za Cukrownią, most of the city’s industry concentrated. New factories were built and the old one’s were relocated from their previous central locations. After the regaining of independence in 1918, Lublin became a well administered city with relatively high levels of industry and population. On the other hand it lacked crucial investments in such fi elds as sewage system, waterworks and electricity. The Mid-war period conscious approach to the city’s planning resulted in an even deeper functional diversification, new housing, industrial and recreational spaces were created. The communication system was being improved as well as the street system throughout the city. Consequently this resulted in setting the direction for future urban development. The urban development of the city was a one of ‘complex regulation,’ the city council introduce rules concerning the buildings’ heights and the ways one could build within the city’s administrative boarders. In 1925, following a popular tendency of resolving the urban planning issues, the city council announced a contest for the ‘Plan of the Great City of Lublin.’ In 1926 city’s regulation plans were created in the City’s Planning Office, established solely for this purpose. According to those plans Lublin was to be organized around the two axis, Bystrzyca River and the railway. Two major directions for the city’s development were set: the North-West and the South-East. The South-East was where all the industry and accompanying workers’ housing were to be located along the Bychawska Street. The North-West direction was projected to become the housing and trade district. The development of the city was designed according to the worldwide architectural standards adapted to the local functional needs and topographical conditions. This plan was being realized and improved upon until the beginning of the World War II. Lublin’s urban structure and the development directions initiated during the researched period of time, survive to this day. The identification of the processes and the underlying mechanisms behind the urban evolution of the city should be taken into consideration also today, during the planning of the city’s sustainable development.
EN
After the Thirty Years' War, monastic complexes were of increasing importance in Silesian towns. Those belonging to the former congregations were reconstructed and monasteries of congregations established in modern times were built. The buildings of Jesuits stood out above all. Capuchin monasteries were distinguished in a completely different way. Only two of them have survived to the present day, but the basic information about the others can be found. The consistent way of establishing convents and the characteristic features of the architecture - repetitive layouts with strongly uniform dimensions and forms - are evident. Distinct modesty, expressed by the schematic facade of the church, was a message of Capuchin spirituality and principles. 
PL
Po wojnie trzydziestoletniej w miastach śląskich rosnące znaczenie miały zespoły klasztorne. Przebudowywano te przynależne do dawnych zgromadzeń i wznoszono utworzonych w czasach nowożytnych. Wyróżniały się przede wszystkim budynki jezuitów. W zupełnie inny sposób odznaczały się klasztory kapucynów. Tylko dwa z nich zachowały się do dziś, o pozostałych można jednak zebrać podstawowe informacje. Uwidacznia się konsekwentny sposób zakładania konwentów i charakterystyczne cechy stosowanej architektury – powtarzalnych układów o silnie ujednoliconych wymiarach i formach. Manifestacyjna skromność, wyrażana przez schematyczną fasadę kościoła była przekazem duchowości i zasad działania kapucynów.
first rewind previous Page / 4 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.