Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  urząd kościelny
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Zakres autonomii Kościoła katolickiego przy obsadzaniu urzędów kościelnych w III Rzeczypospolitej Polskiej

100%
Stępień J.
Łódzkie Studia Teologiczne
|
2019
|
vol. 28
|
issue 3
195-210
EN
The autonomy of the Catholic Church while filling ecclesiastical offices has been one of the most important guarantees of independence from secular authority since the beginning of the Christian community. Because of the role of the Church in society, the restriction of this freedom has been the subject of constant interest of secular authorities. By influencing an ecclesiastical office secular authority gained a potential instrument for its political strengthening and actual influence on a given community. As far as possible the Church has attempted to avoid the influence of secular authorities, which had various results, depending on historical and social circumstances. The article focuses on discussing the contemporary solution adopted in the constitutional order of the Third Republic of Poland. The analysis of the relevant provisions is preceded by a description of the specific foundations of the current situation of the Church in Poland and the presentation of the issue of the ecclesiastical office according to the canon law. The last part of the considerations is supplemented with elements of legal solution from the Second Republic of Poland in order to present the evolution of views on this element of mutual relations of both the Church and the state.
2

Powierzenie urzędu kanclerza kurii diecezjalnej

100%
Kaszak R.
Kościół i Prawo
|
2014
|
issue 3 (16) nr 2
53-66
EN
The chancellor of diocesan curia is an obligatory office established by the universal law. The competent authority for provision chancellor office is a diocesan bishop and those who are equivalent in law to a diocesan bishop. Office of the chancellor may be exercised by a lay person. The chancellor must be of unimpaired reputation and above all suspicion. The definitive judgment concerning the suitability of the candidate for the chancellor pertains to the diocesan bishop. He is not obliged to obtain consent or counsel of college or group of persons. Decree of appointment, in accordance with the law notified, is the central moment of provision the office of chancellor of the diocesan curia.
3

Natura i skutki ekskomuniki według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku

100%
Terpin A.
Kościół i Prawo
|
2014
|
issue 3 (16) nr 1
191-207
EN
Excommunication is one of medicinal penalties in the Church. Censures deprive a punished person of access to various ecclesiastical goods. Excommunication can be either latae sententiae or ferendae sententiae. Canon 1331 § 1 defines consequences of excommunication latae sententiae. The excommunicated people are barred from participating in the liturgy in a ministerial capacity and from celebrating and receiving the Eucharist or other sacraments, but are not excluded from participation in these. They are also forbidden to exercise any ecclesiastical office or the like. Canon 1332 § 2 stipulates the imposed or declared excommunication’s results, which are: an obligation on others to prevent the excommunicated person from acting in a ministerial capacity in the liturgy or, if this proves impossible, to suspend the liturgical service; invalidity of acts of ecclesiastical governance; prohibition of benefits from privileges previously granted. Moreover excommunicated person cannot acquire validly a dignity, office, or other function in the Church; does not appropriate the benefits of a dignity, office, any function, or pension, which has in the Church.
4
Publication available in full text mode
Content available

Urząd dziekana w aspekcie prawnokanonicznym

100%
Adamczyk J.
Annales Canonici
|
2017
|
vol. 13
EN
The purpose of the article is to examine the issue of the appointment to the post of a vicar forane and the loss of the office. The first part of the paper discusses the post of a vicar forane in general terms. The second one outlines the required qualifications of a candidate for the office of a vicar forane, whereas the third one concerns the induction to the post of a vicar forane. The fourth part describes the issue of losing the office of an outside vicar.
PL
Celem artykułu jest ukazanie zagadnienia powierzenia i utraty urzędu dziekana. W jego pierwszej części przedstawiono kwestię urzędu dziekana w ogólności. W drugiej części wskazano kwalifikacje kandydata na urząd dziekana, natomiast część trzecia została poświęcona powierzeniu urzędu dziekańskiego. Część czwarta omawia utratę urzędu wikariusza zewnętrznego.
5
Publication available in full text mode
Content available

Utrata urzędu kościelnego

80%
Pokorski K. O.
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
|
2020
|
issue 27
561–569
PL
W Kościele funkcjonuje wiele służb, zadań i funkcji. Urząd kościelny jest zadaniem ustanowionym na stałe z postanowienia Bożego lub kościelnego dla realizacji celu duchowego. Istotnymi elementami urzędu kościelnego jest zadanie kościelne, ustanowienie Boże lub kościelne, stałość urzędu, cel duchowy oraz podmiot pełniący urząd. Dobro społeczności Kościoła oraz godność urzędów kościelnych domagają się, aby ich sprawowanie cechowało się stabilnością. Jednakże zasada stabilności urzędu nie jest bezwzględna. Warto więc przypomnieć, czym jest „urząd kościelny” oraz w jaki sposób można go utracić. Można wskazać kilka możliwości utraty urzędu kościelnego. Są to: utrata urzędu z natury rzeczy, rezygnacja, przeniesienie, usunięcie, pozbawienie. Analiz przepisów prawa dotyczących powierzenia urzędu kościelnego, jego wymogów i warunków przedstawiono już wiele. Dlatego w niniejszym artykule istotną kwestią jest utrata urzędu kościelnego.
EN
There are many services, tasks and functions in the Church. The ecclesiastical office is a task established permanently from a divine or ecclesiastical provision for the attainment of a spiritual goal. Essential elements of a church office are church tasks, divine or ecclesiastical estab¬lishments, constitution of the office, spiritual purpose and the entity performing the office. The good of the Church’s community and the dignity of ecclesiastical offices demand that their exercise be stable. However, the principle of stability of the office is not absolute. It is worth recalling what a “church office” is and how it can be lost. Can be indicate several possibilities of losing the church office. These are: loss of office by the nature of things, resignation, transfer, removal, deprivation. Analyzes of the legal provisions regarding entrusting to the ecclesiastical office, its requirements and conditions have already been presented. In this article an important issue is the loss of the ecclesiastical office.
6

Zadania hierarchii kościelnej wobec zrzeszeń religijnych

61%
Śmigiel W.
Roczniki Teologiczne
|
2016
|
vol. 63
|
issue 6: Teologia pastoralna
145-156
EN
Church hierarchy is the guarantor of permanence and unity of ecclesial structure but it requires religious associations to enrich the Church with charisms and the reviving breath of the Holy Spirit in order to protect Her from extensive institutionalisation. In Poland approximately 8% of Catholics (participanstes) belong to religious associations, which proves to be a significant power when it comes to evangelisation. Religious associations contribute to the renewal of the Church and make Her a living structure. Church hierarchy, in turn, offers ecclesial acknowledgement, care and reassurance of using the received charisms for the good of the people of God. Hierarchy protects associations from anarchy and gives them an ecclesial direction. The ministry of hierarchy is also the realisation of a charism of serving among other charisms and gifts in the Church.
PL
Hierarchia kościelna jest gwarantem trwałości i jedności struktury eklezjalnej, ale potrzebuje zrzeszeń religijnych, aby ubogacać Kościół charyzmatami i ożywczym tchnieniem Ducha Świętego i w ten sposób chronić go przed nadmierną instytucjonalizacją. W Polsce do zrzeszeń religijnych należy około 8% katolików (participanstes), co stanowi znaczną siłę ewangelizacyjną. Zrzeszenia religijne przyczyniają się również do odnowy Kościoła i sprawiają, że jest on żywym organizmem. Natomiast od hierarchii kościelnej zrzeszenia otrzymują potwierdzenie eklezjalne, opiekę i gwarancję wykorzystania otrzymanych charyzmatów dla dobra ludu Bożego. Hierarchia broni zrzeszenia religijne przed anarchią oraz nadaje im eklezjalny kierunek. Posługa hierarchiczna również jest realizacją charyzmatu służebnego wobec innych charyzmatów i darów obecnych w Kościele.
7
Publication available in full text mode
Content available

Rezygnacja z urzędu kościelnego – wybrane aspekty ascetyczne i prawne w oparciu o motu proprio papieża Franciszka Imparare a congedarybrane aspekty ascetyczne i prawne w oparciu o motu proprio papieża Franciszka Imparare a congedarsi z 12 lutego 2018 roku

61%
Majer P.
Annales Canonici
|
2018
|
vol. 14
|
issue 1
EN
The article is a commentary on the motu proprio of Pope Francis Imparare a congedarsi of February 12, 2018, concerning the resignation from some of the higher church offices to which nomination is given by the pope. The ascetic motivation that should accompany the clergyman in his retirement are at first presented. Next, the new provisions of the new legislation are discussed. The first is the change of the way in which high office holders in the Roman Curia lose their office – instead of leaving office at a certain age, they are obliged to resign to the Pope. The possibility that the resignation of the Roman Bishop may be considered for an indefinite period of time is criticised. During this time, which may be freely prolonged, because the bishop of the diocese is able to suspend and leave his office at any time, which is not conducive to the good performance of his pastoral mission and undermines the stability of the bishop’s office. The Bishop, successor to the apostles, is of systemic importance in the Church and requires adequate stability. Therefore, it can never be treated as an office ad tempus.
PL
Artykuł stanowi komentarz do motu proprio papieża Franciszka Imparare a congedarsi z 12 lutego 2018 roku, dotyczącego ustąpienia z niektórych wyższych urzędów kościelnych z nominacji papieskiej. Przedstawia się najpierw motywację ascetyczną, jaka winna towarzyszyć duchownemu przy przechodzeniu na emeryturę. W dalszej kolejności omówione są nowości, jakie wnosi nowe ustawodawstwo. Pierwszą z nich jest zmiana sposobu utraty urzędu przez pełniących wysokie urzędy w Kurii Rzymskiej – zamiast odejścia z urzędu po osiągnięciu ustalonego wieku, są zobowiązani do składania rezygnacji na ręce papieża. Krytycznie ocenia się możliwość bezterminowego rozpatrywania rezygnacji przez biskupa rzymskiego. W tym czasie, który może dowolnie się przedłużać, biskup diecezji jest bowiem w stanie zawieszenia i może w każdej chwili opuścić swoją funkcję, co nie sprzyja dobremu wykonywaniu jego pasterskiej misji i podważa stabilność urzędu biskupa. Urząd biskupa, następcy apostołów, ma w Kościele ustrojowe znaczenie i wymaga odpowiedniej stabilności. Dlatego nigdy nie może być traktowany jako urząd ad tempus.
8
Content available remote

Współpracownicy proboszcza w parafii w świetle przepisów prawnych

61%
Adamczyk J.
Studia Prawnicze KUL
|
2014
|
issue 3 (59)
7-28
PL
Niniejszy artykuł poświęcony jest współpracownikom proboszcza w parafii w świetle przepisów prawnych. Zagadnienie dotyczące proboszcza łączy się w sposób naturalny z instytucją parafii, której wspomniany duchowny jest pasterzem. Proboszcz jest pasterzem własnym powierzonej sobie cząstki diecezji. Mimo iż proboszcz jest „pasterzem własnym” parafii, to prawodawca poleca, aby wykonywał zadania nauczania, uświęcania i kierowania, przy współpracy także innych prezbiterów i diakonów, osób zakonnych oraz niosących pomoc wiernych świeckich, zgodnie z przepisami prawa. Wymóg współpracy proboszcza z innymi wynika przede wszystkim z fizycznej niemożliwości dotarcia przez niego do wszystkich parafian, ale również z potrzeby uznania przez proboszcza uprawnień innych osób w realizacji misji Kościoła Współpracownikami proboszcza w parafii są: wikariusz parafialny i inni prezbiterzy, diakoni, osoby życia konsekrowanego oraz wierni świeccy. Wierni ci, mogą także być kooperatorami proboszcza, będą członkami parafialnych gremiów doradczych.
EN
This article is dedicated to the collaborators of the parish priest in the light of the regulations of law. The issue concerning the parish priest combines naturally with the institution of the parish, where the priest is a shepherd. The parish priest is the shepherd of his own over a part of the diocese entrusted to him. Although the parish priest is a "shepherd of his own" at the parish, the legislator recommends that he perform the tasks of preaching, sanctifying and managing in collaboration with other presbyters and deacons, the religious and lay faithful helpers in accordance with the law. The requirement for the parish priest to cooperate with others primarily results from the physical impossibility to reach all the parishioners, and from the need for the parish priest to recognize the powers of other people in the performance of the mission of the Church. Parish priest's collaborators within the parish are: parish vicar and the other priests, deacons, persons of consecrated life and the lay faithful. These faithful, who may also be the collaborators of the parish priest, will be members of the parish advisory bodies.
RU
Эта статья посвящена сотрудникам священослужителя парафии в свете законодательства. Вопросы, касающиеся священослужителей естественно связываются с парафией, в которой упомянутый священник является пастырем. Священослужитель есть пастырем вверенной частицы своей епархии. Хотя священослужитель есть пастырем в своей парафии, но законодатель рекомендует выполнять задачу преподавания, освещения и руководства, в сотрудничестве с другими священослужителями и диаконами, служителями закона и мирян помощников в соответствии с законом. Требование к сотрудничеству священослужителя с другими связано прежде всего с физической невозможностью достижения через него ко всем прихожанам, но и необходимость признания священика полномочия других людей в реализации миссии Церкви. Помощники священослужителя парафии являются парафыальный викарий и другие священники, дьяконы, служители закона и миряне. Эти верующие также могут быть сотрудниками священика, будут членами консультативных органов парафии.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.