Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  usamodzielnienie
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Usamodzielnienie wychowanków placówek opiekuńczo-wychowawczych — podstawowe problemy, implikacje dla praktyki

100%
Golczyńska-Grondas A.
Problemy Polityki Społecznej. Studia i Dyskusje
|
2015
|
issue 30(3)
77-95
XX
Tekst przedstawia częściowe wyniki socjologicznych badań biograficznych przeprowadzo- nych w zbiorowości dorosłych (urodzonych w latach 1959–1980) wychowanków placówek opiekuńczo-wychowawczych. Opisano trzy tranzycje w dorosłość oraz problemy adapta- cyjne związane z usamodzielnianiem absolwentów instytucji w szerszym kontekście biogra- ficznym. Założono, że faza usamodzielnienia stanowi krytyczny punkt zwrotny w biogra- fiach wychowanków, decydujący w znacznej mierze o przebiegu ich dalszych losów. Tłem przedstawionych analiz jest dyskusja na temat braku efektywności zreformowanych pro- cedur usamodzielniania. W końcowym fragmencie tekstu zamieszczono wnioski dotyczące zasadności wprowadzenia w praktykę instytucjonalną innowacyjnego modelu usamodziel- nienia opartego na pracy asystenta usamodzielnienia.
2
Publication available in full text mode
Content available

STREET CHILDREN AND GAINING INDEPENDENCE: CHALLENGES AND POSSIBILITIES

100%
Zdanowicz-Kucharczyk K.
Colloquium Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych AMW
|
2020
|
issue 3
101-115
EN
This paper discusses the issue of gaining independence by young people who, owing to their adverse life circumstances, face a difficult start in adult life. Beginning an independent life, even with the support and aid of relatives, may involve confronting the challenges of everyday bleak adult life. Gaining independence is much more difficult for young people who leave educational and care centers (care leavers), or youth who avoid contacts with adults, and consequently live in a street milieu. The aim of this text is to focus attention on the process of gaining independence by the street children. It considers if it is possible for them at all, and what should gaining independence by street children involve, and what should indicate the completion of this process. The paper asks who supports these children, and introduces them to adult life? This is a very unique target group for care providers, and social workers whose assistance is limited to those activities carried out only in the streets. Hence, can street workers, that is social workers who work with street children, guide them with respect to gaining independence? The text addresses these problematical issues, and so considers the notion of street children’s gaining independence.
PL
W artykule poruszono problematykę usamodzielnienia się młodych ludzi, którzy ze względu na niesprzyjające warunki życiowe mają trudny start w dorosłe życie. Rozpoczęcie niezależnego życia, nawet przy wsparciu i pomocy bliskich, może wiązać się z wyzwaniami codziennego ponurego dorosłego życia. Osiągnięcie samodzielności jest znacznie trudniejsze dla młodych ludzi opuszczających placówki wychowawczo-opiekuńcze (wychowanków) lub młodzieży, która unika kontaktów z dorosłymi i w konsekwencji żyje w środowisku ulicznym. Celem tego tekstu jest zwrócenie uwagi na proces usamodzielnienia się dzieci ulicy. Autorka zastanawia się, czy w ogóle jest to możliwe i na czym powinno polegać usamodzielnienie się dzieci ulicy i co powinno wskazywać na zakończenie tego procesu, kto wspiera te dzieci i wprowadza je w dorosłe życie. To bardzo wyjątkowa grupa docelowa dla opiekunów i pracowników socjalnych, których pomoc ogranicza się do czynności wykonywanych wyłącznie na ulicy. Czy zatem streetworkerzy, czyli pracownicy socjalni pracujący z dziećmi ulicy, mogą pokierować nimi w kwestii uzyskania niezależności? Tekst porusza te problematyczne kwestie, a więc rozważa pojęcie niezależności dzieci ulicy.
3
Publication available in full text mode
Content available

Uznaniowość i niespójność jako potencjalne źródła nierówności w procesie usamodzielniania osób opuszczających socjalizacyjne placówki opiekuńczo-wychowawcze

94%
Chrzanowska P.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
|
2017
|
issue 62
97-110
EN
The article discusses the issue of the implementation of the statutory design of the transition into adulthood of residents leaving socialization institutions. Independence preperation of foster care pupils, both institutional and familial, has been largely covered by two legal acts – The Social Welfare Act and The Act on Supporting Families and the Foster Care System. Moving from a 24-hour care institution to an independent household is a big change in life, significantly influencing the course of the biography of a transitioning pupil. The article provides a voice in the discussion on the said transition in particular focusing on discussing imperfections in the statutory criteria and support system for care leavers. The course of the process in practical terms was presented on the basis of selected results of quantitative and qualitative research, including those conducted for projects carried out by the Gdańsk Foundation for Social Innovation, SOS Children’s Villages and The “ Robinson Crusoe ” Foundation. The article makes reference to Michael Lipsky’s theory – Street level bureaucracy – which was used by Author to develop recommendations aimed at mitigating or eliminating the inconsistencies that arise in the transition into adulthood and which, through their presence, can lead to inequalities resulting in a deterioration in the living conditions of those leaving the residential care system.
PL
W artykule została poruszona problematyka realizowania ustawowo zaprojektowanego procesu usamodzielniania wychowanków opuszczających placówki opiekuńczo-wychowawcze typu socjalizacyjnego. Usamodzielnianie podopiecznych systemu pieczy zastępczej zarówno o charakterze instytucjonalnym. jak i rodzinnym, zostało ujęte głównie w dwóch aktach prawnych – ustawie o pomocy społecznej oraz ustawie o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej. Przechodzenie z placówki zapewniającej całodobową opiekę do samodzielnego prowadzenia gospodarstwa domowego stanowi dużą zmianę życiową, wpływając w znaczący sposób na dalszy przebieg życia usamodzielniającego się wychowanka. Artykuł stanowi głos w dyskusji dotyczącej przebiegu procesu usamodzielnienia, w szczególności skupia się na omówieniu niedoskonałości obecnych w ustawowych kryteriach i systemie wsparcia osób opuszczających instytucje opiekuńcze. Przebieg procesu usamodzielnienia w ujęciu praktycznym został przedstawiony na podstawie wybranych wyników badań ilościowych i jakościowych, w tym prowadzonych na potrzeby projektów realizowanych przez Gdańską Fundację Innowacji Społecznych, SOS Wioski Dziecięce oraz Fundację Robinson Crusoe. W niniejszej pracy odwołano się do teorii Michaela Lipsky’ego – Street level bureaucracy – która posłużyła do skonstruowania rekomendacji mających na celu łagodzenie lub niwelowanie niespójności pojawiających się w procesie usamodzielnienia, a które, poprzez swoje występowanie, mogą prowadzić do nierówności skutkujących pogorszeniem sytuacji życiowej wychowanków opuszczających instytucjonalną pieczę zastępczą.
4
Publication available in full text mode
Content available

Sprawozdanie: Przyczyny, decyzje, interwencje – ogólnopolskie seminarium dotyczące przyczyn, form i narzędzi wsparcia w kryzysie bezdomności młodzieży i młodych dorosłych (Kazimierz Dolny 19–21 maja 2019)

94%
Zaród W.
|
2019
|
vol. 9
|
issue 2
253-259
EN
In May 2019, a seminar entitled “Causes, decisions, interventions – a nationwide seminar on the causes, forms and tools of support in the crisis of homelessness of teenagers and young adults” took place, organized by the po DRUGIE Foundation. Specialists from social reintegration services met in Kazimierz Dolny to discuss the crisis of homelessness of teenagers and young adults, especially among people leaving institutions such as foster care or rehabilitation centers. Why do we still face the problem of teenagers living on the street? Does the system support them properly? These questions were answered by lecturers at the seminar. They were supported by participants in the meeting, who shared experiences of their daily work in institutions with teenagers whose lives after leaving an institution are often focused on survival on the street, with no support or opportunities to solve the crisis.
PL
W maju 2019 r. odbyło się seminarium „Przyczyny, decyzje, interwencje – ogólnopolskie seminarium dotyczące przyczyn, form i narzędzi wsparcia w kryzysie bezdomności młodzieży i młodych dorosłych”, którego głównym organizatorem była Fundacja po DRUGIE. Specjaliści ze służb reintegracji społecznej spotkali się w Kazimierzu Dolnym, by omówić zjawisko kryzysu bezdomności młodzieży i młodych dorosłych, zwłaszcza wśród osób opuszczających instytucje opiekuńczo-wychowawcze oraz resocjalizacyjne. Dlaczego wciąż spotykamy się z tym, iż nastolatkowie żyją na ulicy? Czy system rzeczywiście wspiera ich w sposób prawidłowy? Na to pytanie starali się odpowiedzieć prelegenci seminarium, wspierając się doświadczeniami uczestników spotkania, którzy na co dzień pracują z młodzieżą, której losy po wyjściu z placówki często koncentrują się na przetrwaniu na ulicy – bez wsparcia oraz możliwości na rozwiązanie kryzysu.
5

Od opiekuńczości do aktywizacji i usamodzielnienia Zasada subsydiarności państwa w organizacji pomocy społecznej

84%
Regulska A.
Pedagogika Społeczna
|
2018 (R. XVII)
|
issue 2(68)
259-273
PL
Podstawy organizacji pomocy społecznej oparte zostały na zasadzie pomocniczości państwa. Zasada ta rozumiana jest jako zapobieganie, a w razie wystąpienia sytuacji uzasadniających korzystanie z pomocy społecznej, wspieranie osób i rodzin w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwienia im życia w warunkach odpowiadających godności człowieka. Pierwsza część artykułu dotyczyć będzie zasady pomocniczości w pedagogice społecznej oraz etapów rozwoju pomocy społecznej. Następnie przedstawione zostaną podstawowe funkcje pomocy społecznej oraz subsydiarne ukonstytuowanie struktury organizacyjnej pomocy społecznej. Pomocniczość zakłada, iż to przede wszystkim jednostka (rodzina) jest obarczona koniecznością zapewnienia sobie odpowiednich warunków socjalno-bytowych i zabezpieczenia wszystkich swoich potrzeb. Państwo (organy pomocy społecznej) powinno wkraczać dopiero w sytuacji takiej dysfunkcji jednostki lub rodziny, w której podmioty te nie są w stanie samodzielnie zapewnić sobie warunków pozwalających na życie w określonych standardach, przyjętych w danym społeczeństwie. Ponadto postulowane jest, aby pomoc ze strony organów systemu pomocy społecznej skupiała się nie tylko na działaniach ratowniczych, lecz również na aktywizacji osób jej potrzebujących, aby mogły powrócić do samodzielnego funkcjonowania w społeczeństwie (usamodzielnienia).
EN
Bases of the organization of the welfare were based on the subsidiarity of the state. This principle is understood as the prevention, and in the time withdrawal of situations justifying using from the welfare, supporting persons and families in efforts aiming satisfying the essential needs and enabling them to live in answering conditions human dignities. The first part of the article will concern the principle of subsidiarity in the social pedagogy and of stages of the development of the welfare. Next basic functions of the welfare will be described and subsydiarne constituting the organizational structure of the welfare. The subsidiarity is assumes, that above all individual (family) is burdened with the need to provide appropriate conditions social and welfare for oneself and to protect all its needs. State (institutions of the welfare) should act only in the situation of such a dysfunction of the individual or the family, in which these entities aren’t able independently to provide for oneself of permitting conditions for life in determined standards, accepted in the given society. Moreover it is being called for so that the aid on the part of organs of the system of the welfare focuses not only on rescue efforts, but also on the mobilization of persons for her needing so that can return to independent functioning in the society (of becoming independent).
6
Content available remote

Style motywacyjne młodzieży niedostosowanej społecznie jako przyczynek do planowania samodzielności zawodowej

84%
Kukla D., Mielczarek M.
Edukacja Ustawiczna Dorosłych
|
2020
|
issue 4
131-143
EN
The subject of this research is work motivation. Its goal is to diagnose motivational styles of minors placed in resocialization institutions. The research problem to which the article answers took the form of a complementary question: what motivational styles are manifested by socially maladjusted male youth aged 17–18? The undertaken research was embedded in quantitative methodology typically identified with the positivist paradigm. The methodological assumptions abandoned the hypotheses because no similar inquiries had been conducted before. The tests were carried out using the diagnostic survey method. The research tool was a test for motivational styles (Motivational DNA). The selection of the research group was intentional: socially maladaptive boys aged 17–18 in the i
PL
Przedmiotem rozważań niniejszego opracowania uczyniono motywację do pracy. Ich celem była diagnoza stylów motywacyjnych nieletnich umieszczonych w placówce resocjalizacyjnej. Problem badawczy, na który odpowiada artykuł, przybrał postać pytania dopełnienia: jakie style motywacyjne przejawia młodzież niedostosowana społecznie płci męskiej w wieku 17–18 lat? Podjęte badania zostały osadzone w metodologii ilościowej utożsamianej najczęściej z paradygmatem pozytywistycznym. W założeniach metodologicznych zrezygnowano z hipotez, ponieważ nie realizowano wcześniej podobnych dociekań. Badania przeprowadzono przy pomocy metody sondażu diagnostycznego z użyciem techniki testu. Narzędzie badawcze stanowił test na style motywacyjne (DNA Motywacyjne). Dobór grupy badawczej był celowy: usamodzielniający się niedostosowani społecznie chłopcy w wieku 17–18 lat, będący w normie intelektualnej i p
7
Publication available in full text mode
Content available

Przygotowanie do samodzielności życiowej usamodzielnianych wychowanków placówek opiekuńczo-wychowawczych

84%
Mielczarek M.
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny
|
2018
|
vol. 13
159-168
EN
The aim of the article is to try to answer the question: how do care and educational institu-tions prepare their pupils for independence in life? The problem was considered from the perspective of preparations for family life, professional, social and civic independence. The research shed light on how the educational process in examined institutions related to the preparation of pupils for independent living and what methods and forms were used for this purpose.
PL
Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie: w jaki sposób placówki opiekuńczo-wychowawcze przygotowują swoich usamodzielnianych wychowanków do samodzielności życiowej. Podjęty problem został rozpatrzony z perspektyw przygotowania do samodzielności rodzinnej, zawodowej, społecznej i obywatelskiej. Zrealizowanie badań pozwoliło odpowiedzieć na pytanie, jak w badanych placówkach przebiega proces wychowawczy związany z przygotowaniem usamodzielnianych wychowanków do samodzielności życiowej oraz jakie w tym celu stosuje się metody i formy. Przystępując do projektu badawczego zrezygnowano z wcześniejszego stawienia hipotez, gdyż zgodnie z założeniami metodologicznymi zabieg ten jest niekonieczny w przypadku podejścia jakościowego. Praktyka ta w znaczny sposób mogłaby ograniczyć wartość poznawczą.
8
Publication available in full text mode
Content available

Programy Aktywności Lokalnej jako instrument aktywizacji środowiska lokalnego w rozwiązywaniu problemów mieszkańców

67%
Wódz K., Faliszek K., Kowalczyk B., Leśniak-Berek E., Mandrysz W.
Przegląd Socjologiczny
|
2010
|
vol. 59
|
issue 4
29-60
PL
Celem zaprezentowanych w artykule badań, zrealizowanych przez zespół pracowników Studium Pracy Socjalnej Uniwersytetu Śląskiego, była ewaluacja skuteczności jednego z nowych instrumentów integracji społecznej jakim są Programy Aktywności Lokalnej. W badaniach przeprowadzonych w trzech miastach województwa śląskiego – Bytomiu, Katowicach i Rudzie Śląskiej – poszukiwano odpowiedzi na podstawowe pytanie, czy i w jakim zakresie w analizowanych Programach Aktywności Lokalnej wykorzystywane są metody aktywizujące środowiska i osoby zagrożone wykluczeniem społecznym? Zaprezentowane studia przypadków – Programy Aktywności Lokalnej realizowane w dwóch dzielnicach Katowic – Nikiszowcu i Kolonii Bagno, w dwóch dzielnicach Bytomia – Bobrek i Rozbark oraz osiedlu Kaufhaus w Rudzie Śląskiej, ukazały słabe i mocne strony tych projektów, warunki, które miały i mają wpływ na ich przebieg oraz ich skuteczność jako instrumentu aktywnej integracji i rozwiązywania problemów społeczności.
EN
The aim of research, led by Social Work Unit, University of Silesia, was an attempt to evaluate the efficiency of the new social integration instrument – Local Activity Programs. The focus of the research, effectuated in three towns of Silesian Voivodship-Bytom, Katowice and Ruda Śląska was to get an answer to the fundamental question: are the actions addressed to the excluded populations, undertaken in Local Activity Programs making use of methods of community organizing and what is the impact of these actions on the larger communities? Presented case studies: Local Activity Programs led in two communities in Katowice-Nikiszowiec and Bagno, in two communities of Bytom-Bobrek and Rozbark and one in Ruda Slaska-Kaufhaus – showed the weakness and strengths of these Programs, the conditions which had and still have impact on their course and the efficacy of Local Activity Programs as a tool for active integration and community problem - solving.
9
Publication available in full text mode
Content available

Stowarzyszenie „Misericordia” jako przykład dobrych praktyk humanizacji leczenia pacjentów z zaburzeniami psychicznymi

67%
Lada A.
Praca Socjalna
|
2022
|
vol. 37(3)
117-129
EN
Helping the sick has become a part of the social life. The organization of the institutional aid has been imporving. More and more people get involved in the philanthropy, volunteering, and charity activities. The desire to help the sick, the disabled, children or the elderly triggers good in people and the willingness to share both material goods and, what is most important, time, company and presence. People with mental disorders constitute this unique group that is often perceived as a closed and inaccessible group. This article presents the characteristics of the functioning of a psychiatric hospital based on the concept of total institutions by Erving Goffman and a specific attempt to humanize the treatment of patients with psychiatric disorders. Then, as an example of good practices in this area, the Association of Help for the Sick “Misericordia” from Lublin will be presented, which supports and helps people suffering from various diseases and mental disorders to be able to function independently in the social space as best they can. The article presents the history of the association, the profile of its founder and associates, as well as the nature of work with people with disabilities.
PL
Pomoc osobom chorym stała się elementem życia społecznego. Coraz lepiej zorganizowana jest pomoc instytucjonalna. Filantropia, wolontariat, akcje charytatywne to działania, w które coraz chętniej angażują się ludzie. Pragnienie niesienia pomocy osobom chorym, z różnymi niepełnosprawnościami, dzieciom czy seniorom wyzwala w ludziach dobro i chęć do dzielenia się zarówno dobrami materialnymi, jak i tym, co najistotniejsze: czasem, towarzyszeniem i obecnością. Osoby z zaburzeniami psychicznymi stanowią tę grupę, która często postrzegana jest jak zamknięta i niedostępna. W prezentowanym artykule przybliżona zostanie charakterystyka funkcjonowania szpitala psychiatrycznego na podstawie koncepcji instytucji totalnych Ervinga Goffmana oraz swoista próba humanizacji leczenia pacjentów z zaburzeniami psychiatrycznymi. Następnie jako przykład dobrych praktyk w tym obszarze przedstawione zostanie Stowarzyszenie Niesienia Pomocy Chorym „Misericordia” z Lublina, które wspiera i pomaga, by osoby dotknięte różnymi chorobami i zaburzeniami natury psychicznej mogły jak najlepiej i na miarę swoich możliwości samodzielnie funkcjonować w przestrzeni społecznej. W artykule przybliżone zostaną rys historyczny stowarzyszenia, sylwetka założyciela i współpracowników oraz charakter pracy z osobami z niepełnosprawnościami.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.