Search results

1

Zarys sytuacji prawnej współtwórcy utworu audiowizualnego

100%

Bułacz B.

Acta Iuris Stetinensis

|

2019

|

issue 25

7-25

PL

Ze względu na specyfikę utworu audiowizualnego, łączącego w sobie wiele gatunków twórczości, powstają wątpliwości związane z ustaleniem grona jego współtwórców. O ile sytuacja prawna reżysera, operatora obrazu, twórcy adaptacji utworu literackiego, twórcy stworzonych dla utworu audiowizualnego utworów muzycznych lub słowno-muzycznych oraz twórcy scenariusza wynika bezpośrednio z treści ustawy, o tyle sytuacja pozostałych podmiotów zaangażowanych w produkcję utworu audiowizualnego nie została wprost uregulowana przez polskiego ustawodawcę. Niniejsza publikacja ma na celu przedstawienie wypracowanych przez doktrynę i orzecznictwo przesłanek, których spełnienie jest niezbędne, aby nadać danej osobie status współtwórcy utworu audiowizualnego, oraz przedstawienie uprawnień przysługujących jej z tego tytułu.

EN

The aim of this publication is to present legal regulations regarding co-authors of an audiovisual work. Due to the specificity of an audiovisual work, which contains combinations of various creative contributions, doubts arise in the context of how to determine the group of its co-authors. While the legal status of the director, the cinematographer, the creator of the adaptation of a literary work, the creator of musical and verbal and the script writer is clearly stated in Polish regulations, the legal status of other entities involved in the production of an audiovisual work has not been regulated. The issue discussed includes the premises elaborated by the doctrine and jurisprudence that are necessary to qualify an entity as a co-author of an audiovisual work and also the entitlements which arise from the co-authorship.

2

Wynagrodzenie pracownika naukowego biorącego udział w realizacji filmu naukowego

86%

Ślęzak P.

Zeszyty Naukowe KUL

|

2018

|

vol. 61

|

issue 1

115-125

EN

The scientific audiovisual work is a work, when the authors represent the facts and scientific theories , using light and sound as an artistic material. Due to the presence in works of this scientific layer, the representatives of science world appear in film crew besides representatives of typical film professions. They play different roles on film production. They can speak out on the screen or perform the role of so-called scientific consultants. The speech on screen can be a scientific work (similar to classic academic lecture). Film producer concludes agreements on audiovisual production with scientists, who perform on the screen. The role of scientist can come down also to a consultation for substantive correctness of verbal comment or either for comment translation correctness on audiovisual work it is possible both, the conclusion of agreement on audiovisual production or a separate agreement relative to “review” of verbal comment. In these agreements the sides foresee that the scientist receive the remuneration for participation in film production. The Author makes the assessment that the scientists are not film creators, therefore they do not receive additional remuneration for film distribution. For this reason the remuneration for participation in film production should be set up at the level, which would consider expected incomes from scientific audiovisual work exploitation.

PL

Audiowizualny utwór naukowy to dzieło, w którym twórcy przedstawiają fakty i teorie naukowe wykorzystując jako tworzywo artystyczne światło i dźwięk. Ze względu na występowanie w utworach tego rodzaju warstwy naukowej w ekipie filmowej obok przedstawicieli typowych zawodów filmowych pojawiają się reprezentanci świata nauki. Pełnią oni różne role przy produkcji filmu. Mogą wypowiadać się na ekranie albo pełnić rolę tzw. konsultantów naukowych. Wypowiedź na ekranie może być utworem naukowym (podobnym do klasycznego wykładu akademickiego). Producent filmu zawiera z naukowcami występującymi na ekranie umowy o produkcję audiowizualną. Rola naukowca może sprowadzać się także konsultacji poprawności merytorycznej komentarza słownego czy też poprawności tłumaczenia komentarza w utworze audiowizualnym możliwe jest zarówno zawarcie umowy o produkcję audiowizualną albo odrębnej umowy dotyczącej „recenzji” komentarza słownego. W umowach takich strony przewidują, że naukowiec otrzymuje wynagrodzenie za udział w realizacji filmu. Autor stawia tezę, że naukowcy nie są twórcami filmowymi w związku z czym nie uzyskują dodatkowego wynagrodzenia z tytułu dystrybucji filmu. Dlatego wynagrodzenie za udział w realizacji filmu powinno być ustalone na takiej wysokości aby uwzględniało przewidywalne dochody z eksploatacji naukowego utworu audiowizualnego.

3

Произведение аудиовизуального искусства

72%

Nowak S.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2015

|

vol. 15/2

179-186

RU

Закон 4 февраля 1994 г. об авторском праве и смежных правах ввел к польскому правовому порядку понятие аудиовизуальное произведение, которое заменило выступающее в прежнем правовом порядке понятие кинематографическое произведение. В статье указан генезис понятия, как этот род искусства складывался под соображением юридическим и техническим, которые стали причиной обособить его из других родов произведений в ст. 1 закона.

EN

Act from 4 February 1994 about the copyright and related rights entered the notion audiovisual work into the Polish system of law of the intellectual property, which replaced the concept cinematographic work. e author of the article considers the genesis of the notion, by pointing and describing the forming audiovisual work both in technical issues and legal which caused singling out it from other types of works mentioned in art. 1 Copyright Act.

PL

Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych wprowadziła do polskiego systemu prawa własności intelektualnej pojęcie „utwór audiowizualny”, któ- re zastąpiło występujące w poprzednim porządku prawnym pojęcie „utwór kinematograficzny”. W artykule przedstawiona została geneza pojęcia, poprzez wskazanie i opisanie kształtowania się utworu audiowizualnego w kwestiach technicznych oraz prawnych, które spowodowały wyodrębnienie go spośród innych rodzajów utworów wymienionych w art. 1 u.p.a.p.p.

4

Spór o status archiwów audiowizualnych telewizji publicznej w Polsce

72%

Skrzypczak J.

Środkowoeuropejskie Studia Polityczne

|

2016

|

issue 3

215-233

EN

The issue presented in the title of this paper, which continues to raise interpretational controversies, needs to be analyzed from the point of view of different regulations binding over a given period of time. In 1987, a separate unit – the State Organizational Unit “Polish Radio and Television” – was established as part of the Radio and Television Committee. In these circumstances the State Treasury was deemed to be the holder of rights and responsibilities in legal relations. As the State Organizational Unit “Polish Radio and Television” did not enjoy the status of separate legal entity, the assets generated by this unit, namely physical property and the products subjected to copyrights, were the property of the State Treasury whereas the Unit was only their manager. In the case in question, the property concerned, including physical carriers of audiovisual productions as well as copyrights and related rights to such productions, became the property of the State Treasury. The assets of the liquidated Unit were distributed in two separate ways – one applied to the land, buildings and other devices and premises located on the property of the State Treasury and managed by the Polish Radio and Television on the day the relevant law came into force; and the other – to the remaining assets. By virtue of legal regulations, the former became the subject of perpetual usufruct of newly established companies. In conformity with Art. 65, section 1 of the media act, the Minister of Finance was obliged to transfer the assets remaining after the liquidation of the State Organizational Unit “Polish Radio and Television” to these companies. When the Polish Television company (TVP S.A.) was emerging, the assets of the liquidated unit were neither fully listed nor appraised, which resulted in the dispute over the status of audiovisual archival materials of the public television. This is one of the issues addressed in this paper.

PL

Przedstawiony w tytule niniejszego artykułu problem, budzący do dziś spory interpretacyjne, wymaga analizy z perspektywy różnych aktów normatywnych w kształcie obowiązującym na przestrzeni wskazanego wyżej czasu. W ramach Radiokomitetu w 1987 r. powołano wydzieloną komórkę organizacyjną Państwową Jednostkę Organizacyjną „Polskie Radio i Telewizja”. W takiej sytuacji to Skarb Państwa uważany był w stosunkach cywilno-prawnych za podmiot praw i obowiązków. Skoro p.j.o. PRiTV nie miała statusu odrębnej państwowej osoby prawnej oznaczało to, że mienie tworzone przez tę jednostkę, tzn. składniki materialne, ale także przedmioty prawa autorskich, były własnością Skarbu Państwa, a p.j.o. PRiTV posiadała te zasoby jedynie w zarządzie. W omawianym tu przypadku przedmiotowe mienie, w tym nośniki materialne, na których utrwalono utwory audiowizualne, jak i prawa autorskie i pokrewne do takich utworów, stawały się własnością Skarbu Państwa. Kwestie rozdysponowania majątku po likwidowanej p.j.o PRiTV zostały uregulowane w dwóch odrębnych trybach. Inny przewidziano dla gruntów, budynków i innych urządzeń oraz lokali znajdujących się na gruntach stanowiących własność Skarbu Państwa będących w dniu wejścia w życie ustawy w zarządzie PRiTV, a inny dla pozostałego mienia. W tym pierwszym przypadku składniki te stały się z mocy prawa przedmiotem użytkowania wieczystego utworzonych spółek. Zgodnie z kolei z art. 65 ust. 1 u.r.t.v. ówczesny Minister Finansów został zobowiązany do wniesienia do ww. spółek, mienia pozostałego po likwidacji państwowej jednostki organizacyjnej „Polskie Radio i Telewizja”. W momencie tworzenia TVP S.A. majątek likwidowanej jednostki nie został w pełni zinwentaryzowany i wyceniony, co miało późniejszy swój wpływ na przebieg sporu o status archiwów audiowizualnych telewizji publicznej. Kwestia ta m.in. stanowi przedmiot artykułu.

5

O właściwościach utworu audiowizualnego „jako całości”

72%

Sokołowska D.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2020

|

vol. 82

|

issue 4

221-232

EN

One of the controversial issues in copyright law is how an audiovisual work is to be defined and understood. Part of the jurisprudence and doctrine is of the opinion that an audiovisual work constitutes a whole, it is a single work and not a collection of various so-called ‘contribution’ works. The article presents the thesis on maintaining the status quo with regard to contribution works, especially from the perspective of Article 70 para. 2.1 of the Act on Copyright and Related Rights of 4 February 1994.

PL

Jednym z kontrowersyjnych zagadnień w prawie autorskim jest pojmowanie utworu audiowizualnego. Część orzecznictwa i doktryny stoi na stanowisku, że utwór audiowizualny stanowi całość, jest jednym utworem, a nie zbiorem różnych utworów tzw. „wkładowych”. W artykule prezentowana jest teza o zachowaniu status quo przez utwory wkładowe, zwłaszcza z perspektywy art. 70 ust. 2.1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r.

6

Prawnoautorskie aspekty szkolnej katechezy z wykorzystaniem utworów audiowizualnych

72%

Skwierczyński M.

Kościół i Prawo

|

2017

|

issue 6 (19) nr 2

177-189

PL

Na lekcjach religii w szkole, jako uzupełnienie przekazu werbalnego katechety, mogą być prezentowane utwory audiowizualne. Zgodnie z przepisami prawa autorskiego, nie jest do tego potrzebna jakakolwiek zgoda, jeśli ma to miejsce w celach dydaktycznych i w związku z potrzebą zilustrowania przekazywanych treści. Wymóg ten zostanie spełniony, jeśli tematyka utworów audiowizualnych będzie zgodna z zatwierdzonym przez Komisję Episkopatu Polski ds. Katechizacji programem nauczania lekcji religii. Katecheta może również w celach dydaktycznych sporządzać kopie fragmentów utworów audiowizualnych i przekazywać je uczniom w ramach dozwolonego użytku edukacyjnego.

EN

At the school religion lessons, audiovisual works may be presented as supplementary to the verbal communication of a catechist. According to the Polish author rights, there is no need for any consent if this is done for educational purposes and for the need of illustrating the provided content. This condition will certainly be fulfilled if the theme of audiovisual works will be in line with the religion lessons curriculum, approved by the Commission for Catechesis of the Polish Bishops’ Conference. The catechist may also make copies of audiovisual works for educational purposes and transfer them to pupils for their educational fair use.

7

Utwór audiowizualny w orzecznictwie

44%

Cywiński J.

Themis Polska Nova

|

2016

|

issue 2(11)

248-265

EN

The article in the eight paragraphs analyzes the issue of audiovisual work, in particular focusing on movie feature, providing the court rulings, in majority the Polish ones. The first section focuses on the clarification of the concept of an audiovisual work, using the textbook knowledge, the knowledge resulting from the polish Act of 4th February 1994 On Copyright and Related Rights and contained in the judgments of Polish courts, concluding that there is no leading definition of audiovisual work in the Polish legal system. Furthermore it considers the issue of co-authorship – who and to what extent has the right to call itself the creator of the audiovisual work. In this respect, it undertakes to clarify the contribution parts which pull together up the final image of an audiovisual work. In the next two sections it analyzes the beneficent of the audiovisual piece and defines the principles governing the relationship of beneficent and the author and the issue of remuneration for the authors work. In the fifth section it introduces the concept of collective management organizations, which is an organization that mediates the process of payment of accumulated remuneration to the creator. Section Six focuses on the issues of copyright protection and potential infringement, and states the rulings of courts, which allows reader to obtain a more practical understanding of the problem. Paragraph seventh evokes a complicated Polish case (the creator of „Stawka większa niż życie” vs. the creator of „Halo Hans!”). Finally paragraph eight focuses on a few cases executed in the field of copyright law in audiovisual work area in the United States.

Refine search results

1 Acta Iuris Stetinensis

1 Kościół i Prawo

1 Roczniki Administracji i Prawa

1 Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

1 Themis Polska Nova

1 Zeszyty Naukowe KUL

1 Środkowoeuropejskie Studia Polityczne

1 2020

1 2019

1 2018

1 2017

2 2016

1 2015

1 Bułacz B.

1 Cywiński J.

1 Nowak S.

1 Skrzypczak J.

1 Skwierczyński M.

1 Sokołowska D.