Search results

1

Семиотическая сущность невербального эмоционально кода и специфика его номинации (на материале славянских языков)

100%

Kalimullina L.

Przegląd Wschodnioeuropejski

|

2013

|

vol. 4

533-545

EN

The article deals with the main problems of correlation of the verbal and non-verbal codes from the semiotic point of view. The author differentiates several groups of the non-verbal components according to the relationship of their content and form and argues the priority of the verbal or non-verbal codes in the process of expression of the inner states. Special attention is paid to investigation of the lexemes and idioms which denote a non-verbal manifestation of such basic emotions as joy, sorrow, fear, anger, astonishment, etc., in the Russian, Bulgarian, Polish and Czech languages.

2

The semantics of animal burial sites in the context of human cemeteries. A comparative analysis of macro-signs

63%

Sobstyl K.

Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

|

2020

|

vol. 32

EN

The contemporary practice of creating official animal burial sites exhibits certain analogies with cemeteries, which function not only as burial sites for humans but also as complex symbols of remembering the dead. Both are macro-signs, manifested through verbal and non-verbal codes. Human cemeteries are characterised by greater symbolic complexity and diversity, deriving from centuries-old cultural and religious traditions. The linguistic and non-linguistic actions performed with respect to cemeteries, in the broadly understood situational context, are closely related to the sphere of sacrum, represented by the symbol of the cross. Although pet cemeteries are identical to human cemeteries in terms of certain code elements (including headstone inscriptions, photographs, and figural sculptures), such cemeteries are less complex and relate chiefly to the sphere of profanum, represented by symbols of the widespread myth of the Rainbow Bridge. However, the common denominator of both macro-signs are the linguistic and non-linguistic actions that are inspired by the feelings of sadness, love, and gratitude.

PL

Obserwowane współcześnie zjawisko powstawania oficjalnych grzebowisk dla zwierząt opiera się w określonych aspektach na analogiach do cmentarzy, traktowanych nie tylko jako miejsce pochówku ludzi, lecz także jako złożony symbol pamięci o nich. Oba typy miejsc należy traktować jako makroznaki reprezentowane przez kod werbalny i niewerbalny. Cmentarze dla ludzi charakteryzuje większa złożoność i różnorodność symboliki, opartej na wielowiekowej tradycji zarówno w ujęciu kulturowym, jak i religijnym. Działania językowe i pozajęzykowe, dokonywane w szeroko rozumianej ramie sytuacyjnej, są ściśle związane ze sferą sacrum, reprezentowaną przez symbol krzyża. W wypadku cmentarzy dla zwierząt, mimo że charakteryzują je tożsame elementy kodów (np. inskrypcje nagrobne, fotografie, rzeźby figuralne), to jednak ich realizacja przybiera mniej złożoną formę i opiera się głównie na sferze profanum reprezentowanej przez symbole związane ze współcześnie rozpowszechnionym mitem o tęczowym moście. Cechą wspólną dla obu makroznaków są działania językowe i pozajęzykowe motywowane przez uczucia tęsknoty, miłości i wdzięczności.

3

Disease as a movie theme. Media and genological analysis

63%

Bożek M.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura

|

2020

|

vol. 12

|

issue 4

15-25

PL

Artykuł skupia się na interpretacji porównawczej dwóch filmów określonych przez ich twórców jako melodramaty. Pierwszy to Miłość w reżyserii Michaela Haneke, drugi zaś Pamiętnik autorstwa Nicka Cassavetesa. Wybrane do analizy dzieła reprezentują różne spojrzenia na chorobę. Haneke tworzy przejmujący obraz umierania, które kojarzy się nie tylko ze śmiercią ciała, ale i ludzkiej godności. Cassavetes skupia się na historii, która wydarzyła się przed chorobą głównej bohaterki, jej przypadłość traktuje jako dopełnienie do szczęśliwego życia, nie zaś wiodący temat obrazu. Celem artykułu jest porównanie obu filmów w perspektywach: medioznawczej i genologicznej, oraz odpowiedź na pytanie, dlaczego twórcy z różnych kręgów kulturowych tak odmiennie podchodzą do choroby jako tematu filmowego.

EN

The paper concentrates on a comparative interpretation of two films which are classified by their authors as melodramas. The first one is Michael Haneke’s Love and the second one is The Notebook by Nick Cassavetes. The films selected for this analysis represent two different attitudes to disease. Haneke creates a moving image of dying, which is associated not only with physical death, but also the death of human dignity. Cassavetes focuses on a story before the disease of the main heroine, while her affliction is treated as a complement to the happy life, rather than a leading motif. The purpose of the paper is to compare the films from different perspectives: media and genological, as well as to answer the question why directors from various cultures perceive the topic of disease as a film theme in such distinct ways.

Refine search results

1 Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura

1 Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

1 Przegląd Wschodnioeuropejski

2 2020

1 2013

1 Bożek M.

1 Kalimullina L.

1 Sobstyl K.

Семиотическая сущность невербального эмоционально кода и специфика его номинации (на материале славянских языков)

The semantics of animal burial sites in the context of human cemeteries. A comparative analysis of macro-signs

Disease as a movie theme. Media and genological analysis