Search results

1

OSOBY CYWILNE W POLSKICH KONTYNGENTACH WOJSKOWYCH — REKRUTACJA I PRZYGOTOWANIE DO WYJAZDU, UWARUNKOWANIA FORMALNO-PRAWNE, RELACJE MIĘDZYLUDZKIE, STATUS WETERANA I ŻYCIE PO MISJI

100%

Tyślewicz R.

Colloquium Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych AMW

|

2016

|

issue 2

121-144

EN

Polish eleven years of experience in operations conducted abroad with the Polish Armed Forces has resulted in a number of solutions related to recruitment, accounting, prevention and medical and psychological care for the families of peacekeepers. These activities focus on soldiers and victims of the mission participants and their families. Research, support, and other actions practically not subject to civilian staff employed by the Ministry of Defense on 6-month contract. Support for most veterans not affected in practice inversely proportional to their number. Of the total number of 10 thousand. people who may be covered veteran status (Foundation Act), only about 10% are veterans of the victims. The article concerns the problems of the recruitment process, the organization of work on the mission and life after completion of the mission of non-military personnel from the perspective of the author’s personal experience.

2

On the method of determination of level of social activity of veterans in provinces of the Roman Empire (the case of Lower Moesia)

75%

Martemyanov A.

Studia Europaea Gnesnensia

|

2017

|

issue 16

415-430

EN

Active involvement of army veterans in local governance and religious life of provincial towns and villages of the Roman Empire is generally determined as the ratio of number of retired soldiers who were magistrates and priests to the total number of veterans, known from all the inscriptions found on the territory of a province. In the opinion of the author, this approach may lead to a misperception of this aspect of the former soldiers’ life and consequently needs to be revised. This paper presents an alternative method of resolving the problem and outlines perspectives for its practical application on the example of material relating to the province of Lower Moesia.

3

Ocena petycji Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Internowanych i Represjonowanych w sprawie zmiany ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego

75%

Kurczewska K.

Zeszyty Prawnicze BAS

|

2021

|

issue 3(71)

264-279

EN

According to the author, the petition falls within the competence of the Sejm and fulfils formal requirements. The author positively evaluates the proposed changes in the law, aimed at systemically depriving officers, soldiers, collaborators and employees of the security apparatus of the Polish Peoples’ Republic (PRL) of their privileges. She considers them as meeting the postulate of axiological consistency of the Polish legal order. At the same time she draws attention to possible problems with the constitutionality of the proposed provisions, especially in the context of the principle of care for the veterans of the fight for independence and the principles of providing social security.

4

Conditor urbium. Trajans Urbanisierungspolitik in den Donauprovinzen

65%

Mrozewicz L.

Studia Europaea Gnesnensia

|

2018

|

issue 18

179-192

EN

There is no doubt that after Augustus, Trajan should be credited with being the most active in the area of urban development. The territories on the Danube, especially the central and lower reaches of the river as well as its hinterland (province Thracia) represent a case of its own among Trajan’s undertakings, which should be associated with the Dacian wars (101-106). The latter brought about tremendous changes in the social-economic and administrative arrangements in the region, Settlement policy and the urbanization schemes it necessarily entailed played the foremost role in that respect. As many as eighteen towns were established on Trajan’s initiative; these included coloniae which developed in the former locations of legionary camps (Poetovio, Ratiaria, Oescus, Sarmizegetusa), municipia (Ulpianum, Tropaeum Traiani), poleis built from scratch (Nicopolis ad Istrum, Marcianopolis, Nikopolis ad Nestum), or earlier Thracian settlements elevated to municipal status (Augusta Traiana, Ulpia Serdica, Plotinopolis, Traianopolis, Ulpia Pautalia, Ulpia Topeiros, Ulpia Bizye). Indisputably, “under Trajan’s rule, the lands on the Danube (including the interior) became the focus of comprehensive and consistent Roman urbanization policy, to an extent unknown since the times of Augustus” (K. Christ). To all intents and purposes, Trajan pursued a clearly formulated, cohesive plan aimed at creating an efficient system of administration in the Central and Lower Danube region. Apart from the institutions of Roman rule, it was to rely on municipal self-governments. Another objective was to develop an efficacious infrastructural hinterland for the troops stationed in the Danubian provinces along the line of the river and to the north of it (Dacia), thus ensuring a base for Roman activities on the western and northern coast of the Black Sea.

PL

The victory in the war with Dacians set off a number of major administrative and administrative reforms conducted by Trajan in the Danubian provinces. Some of the vital elements of the reforms included veteran settlement and establishment of numerous towns – coloniae and municipia. As many as eighteen were thus established in the region during Trajan’s reign.

5

The Soldier’s Return – the Canadian WWI Veteran Care System

63%

Paluszkiewicz-Misiaczek M.

Białostockie Teki Historyczne

|

2017

|

vol. Białostockie Teki Historyczne, 2017, tom 15

EN

In Canada World War I has been called the Great War until now. As part of the British Empire, the Dominion of Canada entered the war when Great Britain declared war against Germany on 4th August 1914. During four years of this conflict over 600 000100 soldiers served in the Canadian army , among whom 66 000 were killed and app. 150 000 wounded. This article presents the most important challenges and problems connected with the process of creating a pioneer state veteran care system in Canada for veterans of Expeditionary Force fighting in the western front. In effect of efforts of the Ministry of Demobilization and Reintegration of Soldiers, an extensive (at that time) system of medical care, allowances, disability pensions and professional training for the disabled veterans was successfully established. Thus, Canada offered the highest standard of benefits offered to veterans and became a leader among other countries taking part in WWI. Nevertheless, imperfections of the pioneer system and an unfavorable economic situation in the first two years after the war and during the great crisis caused that before the outbreak of WWII, veterans had become a social group who often demonstrated their discontent.

PL

W Kanadzie I wojna światowa do dziś nazywana jest Wielką Wojną (The Great War). Jako część Imperium Brytyjskiego Dominium Kanady przystąpiło do niej z chwilą wypowiedzenia przez Wielką Brytanię wojny Niemcom 4 sierpnia 1914 roku. W trakcie 4 lat konfliktu w armii kanadyjskiej służyło ogółem ponad 600 000101 żołnierzy, z których ponad 66 000 poległo, zaś ok. 150 000 zostało rannych. Tekst niniejszy przedstawia najważniejsze wyzwania i problemy związane z procesem tworzenia w Kanadzie pionierskiego, państwowego systemu opieki nad weteranami Korpusu Ekspedycyjnego, walczącymi na froncie zachodnim. Dzięki wysiłkom Ministerstwa ds. Demobilizacji i Reintegracji Żołnierzy udało się zbudować szeroki, jak na ówczesne czasy, system opieki medycznej, zasiłków, rent i szkoleń zawodowych dla inwalidów wojennych. Tym samym Kanada stała się pod względem zakresu i wysokości oferowanych weteranom świadczeń liderem wśród pozostałych państw biorących udział w I wojnie światowej. Niemniej jednak niedociągnięcia pionierskiego systemu w połączeniu z niesprzyjającymi warunkami ekonomicznymi w pierwszych dwóch latach po wojnie oraz podczas wielkiego kryzysu sprawiły, iż przed wybuchem II wojny światowej weterani stali się grupą społeczną często demonstrującą swoje niezadowolenie.

6

Powstanie i działalność Stowarzyszenia Polskich Kombatantów w USA w świetle materiałów wywiadu cywilnego Polski Ludowej

63%

Kardela P.

Echa Przeszłości

|

2014

|

vol. 15

145-169

EN

After World War II, Poland lost its independence to the communists regime suported by Joseph Stalin. Poland's legitimate president and government refused to acknowledge the unfavorable decisions of the Yalta Conference and foreign rule imposed on Poland, and they remained in exile in London after World War II. Most members of the Polish Armed Forces in the West never returned to the Soviet- controlled country. This posed a significant problem for Poland's war allies who were keen on maintaining peaceful relations with the Soviet Union. Polish soldiers in exile became the backbone of the second wave of Polish immigration. They campa- igned for Poland's rights to independence and founded many social and cultural organizations in the West, many of which operated on the principle of mutual aid. Their efforts were strongly criticised by the Communist authorities who accused the veterans of collaborating with foreign intelligence services. Former soldiers of the Polish Armed Forces in the West who remained loyal to the Polish President and government in exile and settled in the USA after the war founded the Polish Vete- rans of World War II organization in 1953. Many of them were former members of European mutual aid associations for soldiers. At the time, the Polish American Congress was the largest Polish organization in the USA. A fierce argument broke out with the management of the Polish Army Veterans Association of America (PAVA) before the establishment of the Polish Veterans of World War II. PAVA had been founded in 1921 in Cleveland (Ohio) by the former soldiers of General Joseph Hal- ler's Blue Army. Its members feared that the organization and its substantial assets would be taken over by the newcomers from Europe. The establishment of the Polish Veterans of World War II was monitored by the civil intelligence service of the Polish People's Republic with the support of diplomatic outposts of Soviet block countries. According to the Polish secret police, a combatant organization in the USA was an enemy to the post-war Polish state. Secret service agence led inquiries into members of the Polish Veterans of World War II as part of operation Ulik. Communist agents closely monitored the establishment of every veteran organization in the USA and its relations with the Polish community. Several years later, they concluded that the Polish Veterans of World War II did not pose a direct threat for Poland, the investi- gation was closed, and surveillance measures were directed only at individual activists. The article relies largely on archival materials of Polish organizations in the USA and the resources of the Institute of National Remembrance.

7

Projekt Wojownik jako forma wsparcia odwołująca się do idei braterstwa -wstęp o ewaluacji

63%

Głuszczak S., Wojtkowiak M.

Bezpieczeństwo Obronność Socjologia

|

2019

|

issue 11/12

30-55

PL

Artykuł dotyczy funkcjonującego od ponad roku Projektu Wojownik, adresowanego do żołnierzy, weteranów misji zagranicznych i rodzin poległych żołnierzy. Działania podejmowane w ramach projektu obejmują wykłady oraz zajęcia sportowe, które mają służyć podnoszeniu sprawności fizycznej, poprawie samopoczucia uczestników, a także integracji środowiska. W opracowaniu przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych wśród uczestników Projektu, a odnoszących się do wstępnej ewaluacji przedsięwzięcia.

EN

The article refers to The Warrior Project, which has been functioning for over a year. The project is directed to soldiers, veterans of foreign missions and the families of fallen soldiers. The actions taken within the project include lectures and sports activities, which serve to the improvement of physical fitness and well-being of the participants, as well as to integrate the community. The article presents the results of the research conducted among the participants, referring to the initial evaluation of the project.

8

Rola kobiet we wczesnonowożytnej wojskowości: próba spojrzenia na przykładzie siedemnastowiecznej armii hiszpańskiej

63%

Szadkowski P.

Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych

|

2023

|

issue 1(14)

9-28

EN

This article is devoted to the different roles played by women in the seventeenth-century Spanish army. As the issue of the presence of women in pre-industrial armies has not received much attention among researchers, the problem is still presented according to stereotypes shaped by nineteenth-century historiography and the early works of military historians. In their light, women in the armies of the early modern era assumed at best the role of servants, laundresses, cooks or offered sexual services. More recent works by historians of social military history, however, shed a completely different light on the issue, showing them not only as actively participating in army life, but also as taking up arms or seeking help for themselves and their soldiers’ orphans after the war. In this article, I will present the three roles of women that emerge from the sources – woman in armed combat, widow and mother – for the seventeenth-century Spanish army.

PL

Niniejszy artykuł jest poświęcony odmiennym rolom, jakie odgrywały kobiety w siedemnastowiecznej armii hiszpańskiej. Jako że zagadnienie obecności kobiet w armiach przedprzemysłowych nie cieszy się wielkim zainteresowaniem wśród badaczy, problem ten nadal jest przedstawiany zgodnie ze stereotypami ukształtowanymi przez dziewiętnastowieczną historiografię i wczesne prace historyków wojskowości. W ich świetle kobiety w armiach wczesnonowożytnych przyjmowały co najwyżej rolę służących, praczek, kucharek lub oferowały usługi seksualne. Nowsze prace historyków z kręgu społecznej historii wojskowości rzucają jednak kompletnie inne światło na to zagadnienie, ukazując je nie tylko jako aktywnie uczestniczące w życiu armii, ale też chwytające za broń czy szukające po wojnie pomocy dla siebie i sierot po żołnierzach. W artykule przedstawię trzy role kobiet, jakie wyłaniają się ze źródeł – kobiety walczącej zbrojnie, wdowy i matki – w siedemnastowiecznej armii hiszpańskiej.

9

Status i pozycja społeczno-ekonomiczna żołnierzy zawodowych na polskim rynku pracy

51%

Jarmołowicz W., Sikora T.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2016

|

vol. C

211-231

PL

Przedmiotem artykułu jest próba bliższej prezentacji, analizy i oceny statusu społeczno-ekonomicznego żołnierzy zawodowych, a zwłaszcza w zakresie zasad i form oraz wielkości i struktury zatrudnienia, a także wynagrodzenia wraz ze wskazaniem na poziom, relację i strukturę wynagrodzeń. Ponadto – również działań na rzecz tzw. rekonwersji kadr oraz statusu weterana.

EN

This paper is an attempt to make more closely the presentation, analysis and evaluation of socioprofessional Statute of professional soldiers, and Especially in the rules and forms, and the size and structure of employment and the Remuneration together with an indication of the level and structure of Remuneration relationship. In Addition – also called actions. reconversion of staff and veteran status.

10

BEZPIECZEŃSTWO SOCJALNE WETERANÓW POSZKODOWANYCH W MISJACH POZA GRANICAMI PAŃSTWA

51%

Czuba B.

Polityka Społeczna

|

2018

|

vol. 45

|

issue 9(534)

29-35

EN

The subject of the article is social security of missions veterans outside the state of Poland. Until 2011, the situation of people injured during the missions was very difficult. Disabled soldiers could not relay on the state aid. Currently, the situation of the injured veterans is much better than before implementation veterans’ law. The act was passed thanks to the social capital of soldiers, including members of non-governmental organizations. The research problem in the article is “How has the social security of injured veterans changed since 2011 and what is the role of communities security in this system?”. The subject of the analysis are interviews conducted on a sample of 32 veterans.

PL

Przedmiotem artykułu jest bezpieczeństwo socjalne weteranów misji poza granicami państwa. Do 2011 r. niepełnosprawni żołnierze nie mogli liczyć na oczekiwaną pomoc państwa. Obecnie sytuacja weteranów poszkodowanych jest o wiele lepsza niż przed wejściem w życie przepisów ustawy o weteranach. Ustawa została uchwalona dzięki kapitałowi społecznemu żołnierzy, w tym członków organizacji pozarządowych. Problem badawczy stawiany w artykule brzmi „Czy bezpieczeństwo socjalne weteranów poszkodowanych zmieniło się od czasu uchwalenia w 2011 r. ustawy o weteranach?”. Przedmiotem analizy są wywiady przeprowadzone na próbie 32 weteranów.

11

Rozczarowania i animozje polskich kombatantów w latach 30. XX wieku

51%

Kasprzycki R.

Studia Historyczne

|

2017

|

vol. 60

|

issue 4 (240)

47-63

PL

Disappointment and Animosities among Polish Combatants in the 1930s The Polish combatant environment was extremely divided in the 1930s, even among members of the same organisations. This is confirmed by a 1935 report by the Ministry of the Interior. The strongest accusations and assaults were directed against Polish and Jewish legionnaires by the national press - including in the papers Polska Narodowa, Falanga and books like Kazimierz Dołega’s Żydzi w czasie walk o niepodległość Polski. War veterans were supposed to be idols and models for society, particularly youths. The divided combatants were hardly able to live up to those ideals.

12

Artefakty i technologia kultur wojskowych wspierająca weteranów z niepełnosprawnością

51%

Borowska-Beszta B.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2018

|

vol. 102

|

issue 3

27-41

EN

The article deals with advanced technology and its basic applications used to support military veterans with post-traumatic stress disorder (PTSD), presenting it in the context of military culture, or more narrowly, the culture of soldiers who have become veterans. The text discusses problems with defining the disability in veterans with PTSD acquired during active military service, analyzes such values as health and fitness in terms of military culture, and identifies specific needs in providing assistance to military veterans, including technology as a discreet tool intended to improve their cognitive, emotional, mental and social functioning, and everyday life skills. It also outlines various rehabilitation possibilities with the use of computers, the Internet, online communication, and virtual reality (VR).

13

Omówienie zawartości zbioru rękopisów przechowywanego w Muzeum Księży Marianów im. ks. Józefa Jarzębowskiego w Licheniu Starym

51%

Wrede M.

Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi

|

2020

|

vol. 14

|

issue 1

145-164

EN

The article aims at the presentation of the collection of manuscripts, a hardly known collection of historical sources concerning different periods of the history of Poland. It describes in detail individual sets of manuscripts, a kind of guide concerning the inventory of the whole collection available in the Museum (a copy in the National Library of Poland). The most valua¬ble, most comprehensive and – in this context – unobvious part of the collection, consisting of the sources for the history of the January Uprising, as well as the collection of literary autographs and royal documents. The objects which are closely related to the history of the Museum are the leg¬acy of Father Józef Jarzębowski and manuscripts concerning the history of the Roman-Catholic church, documentation of the Poles’ activities during World War II, minor materials concerning the history of the Polish diaspora. It is only by recognizing the history and context of how the collection had been developed that it can be properly interpreted, individual objects included.

14

Alonso de Contreras i jego autobiografia: między autokreacją a izolacją weteranów w XVII-wiecznym społeczeństwie hiszpańskim

51%

Szadkowski P.

Historyka Studia Metodologiczne

|

2019

|

vol. 49

15

Muzeum Wojska Polskiego im. por. dr. Antoniego Sołowieja w Martin Coronado

51%

Twaróg J.

Nurt SVD

|

2023

|

issue 1

333-345

PL

Niniejszy artykuł opisuje Muzeum Wojska Polskiego im. por. dr. Antoniego Sołowieja, jakie znajduje się w budynku Polskiej Szkoły Sobotniej im. Tysiąclecia Chrztu Polski w Martin Coronado, prowincji Buenos Aires w Argentynie. Autor artykułu przedstawia postać założyciela Muzeum oraz kilku wybranych polskich bohaterów – weteranów II wojny światowej. Zostały opisane eksponaty znajdujące się w oświetlonych gablotach w czterech salach muzeum. Muzeum jest miejscem pamięci o polskich żołnierzach, którzy brali czynny udział w II wojnie światowej; upamiętnia również konflikt zbrojny pomiędzy Argentyną i Wielką Brytanią, jaki miał miejsce na wyspach Malwinach w 1982 roku, w którym wzięli udział również żołnierze argentyńscy pochodzenia polskiego. Muzeum Wojska Polskiego w Martin Coronado jest jedynym muzeum wojska polskiego w Ameryce Południowej promującym polskie dziedzictwo historyczno-kulturowe w Argentynie.

EN

This article describes the Antoni Sołowiej Museum of the Polish Army which is located in the building of the Polish Saturday School under the name of Millennium of the Baptism of Poland in Martin Coronado, Buenos Aires Province, Argentina. The author of the article presents the founder of the Museum and a few selected Polish heroes-veterans of World War II. The exhibits that are in illuminated display cases in four rooms of the museum are described. The museum is a place of remembrance of Polish soldiers who took an active part in World War II, as well as commemorates the armed conflict between Argentina and Great Britain that took place on the Falklands Islands in 1982, in which Argentinian soldiers of Polish origin also took part. The Museum of the Polish Army in Martin Coronado is the only Museum of the Polish Army in South America promoting Polish historical and cultural heritage in Argentina.

16

Znaki niepodległości. Święto 11 Listopada w Polsce i jego odpowiedniki w międzywojennej Europie Środkowo-Wschodniej

51%

Borodziej W., Górny M., Kwiatkowski P. T.

Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej

|

2018

|

issue 10

PL

Artykuł omawia polityki pamięci państw Europy Środkowo-Wschodniej w dwudziestoleciu międzywojennym w czterech obszarach. Pierwszy dotyczy sporów wokół daty uzyskania (albo odzyskania) niepodległości, względnie zjednoczenia kraju. Kolejny – pomników usuwanych i erygowanych po 1918 r. Trzeci przybliża losy grobów wojennych i upamiętnień poległych w I wojnie światowej i w walkach o niepodległość i granice. Ostatni analizuje okoliczności i symbolikę grobów nieznanego żołnierza. The article presents policies of memory pursued in the interwar period by the states of Central and Eastern Europe, on the basis of four groups of examples. The first one concerns controversies around the date of gaining (or regaining) independence, or unification of the country. The next one – monuments removed or erected after 1918. The third group focuses on the fate of war graves and commemoration places of people killed during the Great War and in fights for independence and frontiers, while the last one analyses the circumstances and symbolism of unknown soldiers’ graves.

17

Stanowisko Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce wobec obchodzonych przez Polaków na obczyźnie świąt państwowych

51%

Langowski K.

Dzieje Najnowsze

|

2019

|

vol. 51

|

issue 2

EN

Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, który działa od 4 VII 1943 r., był i jest jedną z najważniejszych instytucji archiwalno-naukowych, które istnieją poza granicami Polski. Prowadziła w nim swoją działalność przez kilka kolejnych dziesięcioleci duża grupa osób o orientacji piłsudczykowskiej, nastawionych zdecydowanie antykomunistycznie. Środowisko to czynnie pielęgnowało wśród Polonii amerykańskiej uroczystości narodowe, które w rządzonej przez komunistów Polsce były surowo zakazane. The Józef Piłsudski Institute of America, which has been operating since 4 July 1943, has been one of the most important research archival and science institution outside Poland. A large group of Piłsudski-oriented, strongly anti-communist people conducted their activities there for several decades. This community actively cherished national ceremonies among American Poles, strictly forbidden in communist-ruled Poland.

18

Kieleccy Katyńczycy – weterani wojny polsko-bolszewickiej

45%

Jończyk M.

Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej

|

2020

|

issue 1(13)

125-160

EN

The Katyn Massacre, which was a war crime, crime of genocide and crime against humanity, took at least 21 857 victims. The murdered were Polish citizens captured or arrested after the Soviet Union’s invasion of Poland on 17 September 1939. They were held in the NKVD camps in Kozelsk, Ostashkov and Starobelsk and in prisons in Western Ukraine and Belarus. In the spring of 1940 they were murdered by the Soviets. Among the victims were 2354 people connected with the pre-war Kielce voivodeship. The paper presents the biographical notes of twenty victims connected with the Kielce region. Fifteen of them were imprisoned in the above mentioned camps. Another five are victims of crimes from the so-called Ukrainian Katyn List. Apart from officers in the regular service and policemen, the murdered included representatives of the social elite. Among them were civil servants, educators, physicians, pharmacists, engineers, members of the landed gentry, lawyers, foresters, merchants and clergymen.All of them, as reserve officers, defended Poland against the Soviets in 1939. They paid the highest price for it. The paper analyses the material which shows that veterans of the Polish-Bolshevik war constituted a high percentage among the victims of the Soviet crime.

PL

Zbrodnia Katyńska, będąca zbrodnią wojenną, zbrodnią ludobójstwa i zbrodnią przeciwko ludzkości, pochłonęła co najmniej 21 857 ofiar. Zamordowanymi byli obywatele polscy wzięci do niewoli lub aresztowani po agresji ZSRS na Polskę rozpoczętej 17 września 1939 roku. Osadzono ich w obozach NKWD w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku oraz w więzieniach na zachodniej Ukrainie i Białorusi. Zostali zamordowani przez Sowietów wiosną 1940 roku. Wśród ofiar znajdowały się 2354 osoby związane z przedwojennym województwem kieleckim. Wysoki odsetek wśród ofiar stanowili weterani wojny polsko-bolszewickiej. Wśród jeńców wymienionych obozów związanych z Kielecczyzną było co najmniej 383 żołnierzy walczących z Sowietami w 1920 roku. Z liczby tej 114 osadzonych w Kozielsku zabito i pogrzebano w Katyniu, 115 ze Starobielska zamordowano i pochowano w Charkowie, a 154 z Ostasz-kowa zabito w Kalininie i pogrzebano w Miednoje. W artykule zaprezentowano biogramy dwudziestu ofiar związanych z Kielecczyzną, w tym piętnastu jeńców wymienionych obozów. Kolejnych pięciu to ofiary zbrodni z Ukraińskiej Listy Katyńskiej. Wśród zamordowanych obok oficerów służby stałej i policjantów znaleźli się przedstawiciele szeroko pojętej polskiej inteligencji: urzędnicy, nauczyciele, lekarze, farmaceuci, inżynierowie, ziemianie, prawnicy, leśnicy, kupcy oraz duchowni. Wszyscy oni jako oficerowie rezerwy bronili Polski przed Sowietami w 1939 roku. Zapłacili za to cenę najwyższą. Jednym z powodów skazania ich na śmierć było prawdopodobnie zaangażowanie w walkę przeciwko bolszewikom w 1920 roku.

19

Badania weksylologiczne oraz problematyka konserwatorska XX-wiecznego sztandaru kombatanckiego powstańców wielkopolskich pochodzącego ze zbiorów Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy

38%

Popiołek D.

Studia Lednickie

|

2023

|

issue XXII

9-57

EN

The following article is devoted to vexillological research and conservation aspects of the 20th-century veterans’ banner of the Insurgents and Warriors Society (TPiW) from Zdziechowa against the background of the regional tradition of the Wielkopolska Uprising. The work has three objectives. The first is the verification of archival materials, placed in the historical context of the battle of Zdziechowa and the development of the Insurgents and Warriors Society (the history of its establishment, the assumptions adopted and the figures of veterans). The second – identification of the kind and type of banner, its construction, and the technique and technology of its manufacture, together with the determination of the state of its preservation and the indication of the causes of the damage it has received. In addition, an attempt was made to determine the provenance of the banner, its dating, and to identify the manufacturing plant (workshop) in which it was made. The conducted study involved scientific consultation, research of source materials, as well as comparative analysis of analogously dated objects. The obtained results of the formal and content analysis and their interpretation constitute the content of this article.

PL

Poniższy artykuł poświęcony jest badaniom weksylologicznym oraz problematyce konserwatorskiej XX-wiecznego sztandaru kombatanckiego Towarzystwa Powstańców i Wojaków ze Zdziechowy na tle regionalnej tradycji powstania wielkopolskiego. W pracy podjęto trzy zasadnicze cele. Pierwszym jest weryfikacja materiałów archiwalnych, ujęta w kontekście historycznym bitwy pod Zdziechową oraz rozwoju TPiW (historii jego powstania, przyjętych założeń oraz postaci kombatantów). Drugim – identyfikacja rodzaju i typu sztandaru, jego konstrukcji oraz techniki i technologii wykonania wraz z określeniem stanu zachowania i wskazaniem przyczyn powstałych zniszczeń. Ponadto podjęto próby ustalenia proweniencji sztandaru, jego datowania i określenia zakładu produkcyjnego (warsztatu), w którym powstał. Opracowanie przedmiotu badań zostało przeprowadzone na podstawie konsultacji naukowych, badań materiałów źródłowych, a także analiz porównawczych analogicznie datowanych obiektów. Uzyskane wyniki analizy formalnej i treściowej oraz ich interpretacja stanowią treść niniejszego artykułu.

20

90 lat tradycji – historia i działalność Korpusu Pomocniczego Pań SWAP w Ameryce

32%

Maksymowicz A.

Polonia Journal

|

2016

|

issue 3-4

113-150

EN

1795–1918 Poland was partitioned by three invaders – Prussia (later German Empire), Russia and Austria and didn’t exist on political maps. The outbreak of the World War I woke hope for the rebirth of the Polish state among Poles, including those in the U.S.A. and Canada. During WWI over 20,000 volunteers of Polish origin went from North America to Europe to fight in the Polish Army in France (“Blue Army”) and in Polish-Bolshevik war (1919–1921). After Poland regained its statehood, over 14,000 soldiers re-turned to America. Most of them faced a dramatic situation – wounded, disabled, homeless and without their jobs, they didn’t receive any help from the state, because (according to law) they weren’t the U.S. veterans and therefore had no right to federal health care. Poland, considering them Americans, didn’t support them either. Consequently, the entire responsibility for helping the veterans took numerous Polish organizations in the USA. Some of them – like the Polish Army Veterans Association (PAVA, or in Polish Stowarzyszenie Weteranów Armii Polskiej w Ameryce, SWAP) – were founded just in this respect: to help the veterans. PAVA was established in 1921 in Cleveland, with many branches all around the country. It was a men’s organization whose main function was self-aid. Four years later, the PAVA Ladies’ Auxiliary Corps (Korpus Pomocniczy Pań SWAP), one of the most significant organizations, was created. The article presents the Corps’ activity, under Agnieszka Wisła. The organization has been focused on humanitarian and charity work and has distinguished itself enormously in this endeavor. Their tasks have been among others: caring for the disabled and the sick veterans; organizing help for the homeless and unemployed veterans – i.e. the establishing and maintaining the shelters and nursing homes; visiting the sick veterans in hospitals and nursing homes; raising money by organizing charity balls or exhibitions of their needlework; arranging various entertainment events in order to acquire funds for The Corps’ activities; participating in funerals and caring for the graves of Polish veterans; assisting in organization and taking part in patriotic events (like veterans’ parades, lectures and readings, organizing patriotic trips to Poland); organizing the “Cornflower Days” (Cornflower symbolizes the Blue Army), i.e. – raising funds not only among the Polonia but also among Americans of other origins. At some point of time (mainly in the 40. and in the 50.) there were few thousand members of the Corps working in America, for instance: in 1946 there were 4614 members, and in 1958 as many as 5079 members. Today Auxiliary Corps has about 250 members. Until today the Auxiliary Corps is one of the oldest, strongest and most dynamic Polish women's organizations in America. They have supported thousands of Polish veterans and their families with material as well as moral help for over 90 years now. Their history as well as history of the PAVA is commemorated at the Polish Military Heritage Museum in New York.

PL

W latach 1795–1918 Polska znajdowała się pod zaborami, podzielona między trzy mocarstwa – Prusy (później Cesarstwo Niemieckie), Rosję i Austrię – i nie istniała na politycznych mapach. Wybuch I wojny światowej obudził wśród Polaków, także tych w USA i Kanadzie, nadzieję na odrodzenie się państwa polskiego. Podczas I wojny światowej ponad 20 000 ochotników polskiego pochodzenia wyruszyło z Ameryki Północnej do Europy, aby walczyć w Armii Polskiej we Francji („Błękitnej Armii‖) oraz w wojnie polsko-bolszewickiej (1919–1921). Po odzyskaniu przez Polskę państwowości, ponad 14 000 żołnierzy wróciło do Ameryki. Większość z nich stanęła w obliczu dramatycznej sytuacji – ranni, niepełnosprawni, bezdomni lub bez pracy nie otrzymywali żadnej pomocy od państwa, ponieważ (zgodnie z prawem) nie byli weteranami amerykańskimi i w związku z tym nie mieli prawa do opieki zdrowotnej. Polska, uznając ich za Amerykanów, również się nimi nie zaopiekowała.Całą odpowiedzialność za pomoc weteranom wzięły zatem na siebie liczne polskie organizacje w USA. Niektóre z nich – jak Stowarzyszenie Weteranów Armii Polskiej w Ameryce (SWAP, Polish Army Veterans Association, PAVA) – powstały właśnie w celu pomocy weteranom. SWAP utworzony został w 1921 roku w Cleveland, z wieloma placówkami w całym kraju, jako głównie męska organizacja samopomocowa. Cztery lata później, powołano jego siostrzaną, jedną z najbardziej znaczących organizacji – Korpus Pomocniczy SWAP (PAVA Ladies' Auxiliary Corps). Artykuł poświęcony jest działalności założonego i kierowanego przez Agnieszkę Wisłę Korpusu Pomocniczego. Organizacja koncentrowała się na pracy charytatywnej i humanitarnej na rzecz weteranów, a do głównych jej zadań należało m.in.: dbanie o niepełnosprawnych i chorych weteranów; organizowanie pomocy dla bezdomnych i bezrobotnych poprzez tworzenie i utrzymanie schronisk i domów opieki; odwiedzanie chorych weteranów w szpitalach i domach opieki; zbiórki pieniędzy w ramach bali charytatywnych lub wystaw robótek ręcznych; organizowanie różnego rodzaju imprez rozrywkowych w celu zdobycia środków na działalność Korpusu; uczestnictwo w pogrzebach i opieka nad grobami polskich weteranów; pomoc w organizacji i udział w imprezach patriotycznych (jak parady, wykłady i odczyty, organizacja wycieczek patriotycznych do Polski); organizowanie „Dnia Bławatka" (bławatek jest symbolem Błękitnej Armii), podczas którego prowadzone są kwesty na rzecz polskich weteranów nie tylko wśród Polonii, ale także wśród Amerykanów innego pochodzenia. W pewnym okresie (głównie w latach 40. i 50.) Korpus Pomocniczy liczył kilka tysięcy członkiń, np.: w 1946 roku było 4614 członkiń, a w 1958 aż 5079 członkiń. Obecnie organizacja skupia około 250 pań. Korpus Pomocniczy jest do dziś dnia jedną z najstarszych, największych i najbardziej aktywnych polskich organizacji kobiecych w Ameryce. Przez ponad 90 lat korpusianki wsparły tysiące polskich weteranów i ich rodzin, zarówno w formie materialnej, jak i duchowej. Historia Korpusu Pomocniczego oraz Stowarzyszenia Weteranów Armii Polskiej w Ameryce jest upamiętniona w Muzeum Tradycji i Oręża Polskiego w Nowym Jorku.

Refine search results

OSOBY CYWILNE W POLSKICH KONTYNGENTACH WOJSKOWYCH — REKRUTACJA I PRZYGOTOWANIE DO WYJAZDU, UWARUNKOWANIA FORMALNO-PRAWNE, RELACJE MIĘDZYLUDZKIE, STATUS WETERANA I ŻYCIE PO MISJI

On the method of determination of level of social activity of veterans in provinces of the Roman Empire (the case of Lower Moesia)

Ocena petycji Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Internowanych i Represjonowanych w sprawie zmiany ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego

Conditor urbium. Trajans Urbanisierungspolitik in den Donauprovinzen

The Soldier’s Return – the Canadian WWI Veteran Care System

Powstanie i działalność Stowarzyszenia Polskich Kombatantów w USA w świetle materiałów wywiadu cywilnego Polski Ludowej

Projekt Wojownik jako forma wsparcia odwołująca się do idei braterstwa -wstęp o ewaluacji

Rola kobiet we wczesnonowożytnej wojskowości: próba spojrzenia na przykładzie siedemnastowiecznej armii hiszpańskiej

Status i pozycja społeczno-ekonomiczna żołnierzy zawodowych na polskim rynku pracy

BEZPIECZEŃSTWO SOCJALNE WETERANÓW POSZKODOWANYCH W MISJACH POZA GRANICAMI PAŃSTWA

Rozczarowania i animozje polskich kombatantów w latach 30. XX wieku

Artefakty i technologia kultur wojskowych wspierająca weteranów z niepełnosprawnością

Omówienie zawartości zbioru rękopisów przechowywanego w Muzeum Księży Marianów im. ks. Józefa Jarzębowskiego w Licheniu Starym

Alonso de Contreras i jego autobiografia: między autokreacją a izolacją weteranów w XVII-wiecznym społeczeństwie hiszpańskim

Muzeum Wojska Polskiego im. por. dr. Antoniego Sołowieja w Martin Coronado

Znaki niepodległości. Święto 11 Listopada w Polsce i jego odpowiedniki w międzywojennej Europie Środkowo-Wschodniej

Stanowisko Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce wobec obchodzonych przez Polaków na obczyźnie świąt państwowych

Kieleccy Katyńczycy – weterani wojny polsko-bolszewickiej

Badania weksylologiczne oraz problematyka konserwatorska XX-wiecznego sztandaru kombatanckiego powstańców wielkopolskich pochodzącego ze zbiorów Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy

90 lat tradycji – historia i działalność Korpusu Pomocniczego Pań SWAP w Ameryce