Search results

1

Kościół - wspólnota czy społeczność. Zarys eklezjologii pierwszych trzech wieków

100%

Staniek E.

Vox Patrum

|

1986

|

vol. 10

203-218

FR

L’Eglise en tant qu'une communaute surgit de la societe religieuse d’Israel.

2

Las asociaciones de los cristianos en la Iglesia primitiva

100%

Kantor R.

Vox Patrum

|

2008

|

vol. 52

|

issue 1

385-409

PL

W naturze człowieka jest zakorzeniona tendencja do zrzeszania się, po to, by osiągnąć wspólne cele. Pośród Rzymian to dążenie było manifestowane już od czasów monarchii i identyfikowało się w zakładaniu stowarzyszeń - collegia. Religia była jednym z fundamentalnych motywów zakładania stowarzyszeń. Stąd nie brakowało religijnych grup (collegia, amicitia, convictus, curia, magisterium, schola, sodalitium, etc.), które dysponowały miejscem sprawowania kultu oraz miały swoją strukturę hierarchiczną. W Imperium Rzymskim nie brakowało także stowarzyszeń pogrzebowych - Collegia tenuiorum. Tenuiores, byli to ludzie dysponujący niewielkimi zasobami ekonomicznymi, którzy zrzeszali się, czcząc jakieś bóstwo i zapewniając sobie w ten sposób godny pochówek. Do stowarzyszeń pogrzebowych zaliczano także Collegia domestica. Należeli do nich niewolnicy i libertyni bogatych rodzin, którzy płacąc miesięczne składki do wspólnej kasy i czcząc bożki larów, zapewniali sobie pochówek we wspólnym miejscu. Collegia chrześcijańskie pojawiają się także jako stowarzyszenia o charakterze religijnym. Nie brak autorów, jak m.in. Wilken, Benko czy De Rossi, którzy uważali, że pierwsze grupy chrześcijańskie imitowały model stowarzyszeń pogrzebowych. Kościół począwszy od III w. posiadał cmentarze i domy, które mógł wykorzystywać dla swoich celów. Większość grup chrześcijańskich w dużej mierze było jednak uzależnionych od osób bogatych, którzy pełnili funkcje patronów. Mówiąc o stowarzyszeniach w pierwszych wiekach chrześcijaństwa, nie sposób pominąć stowarzyszeń kapłańskich. Pierwsze z nich spotykamy w Jerozolimie. Dzieje Apostolskie opowiadając okoliczności powołania „Siedmiu”, milczą na temat pochodzenia prezbiterów. Ci pojawiają się, kiedy Kościół antiocheński przekazuje im pieniądze dla ofiar głodu, jaki panował wówczas w Judei. Prezbiterzy jawią się jako depozytariusze i administratorzy owej kolekty. Na soborze w Jerozolimie prezbiterzy wykonują także funkcję sędziów rozstrzygających sporne kwestie. Z kolei w epoce po-apostolskiej jawią się oni jako senat Boży i otaczają biskupa. Stowarzyszenia, w jakich zrzeszali się pierwsi chrześcijanie, nie były strukturą nową w znaczeniu oryginalności, nie były czymś wymyślonym przez chrześcijan. Ci jednak dokonując ich adaptacji, nadali im nowy wymiar.

3

Ks. Hugo Kołłątaj o autorach wczesnochrześcijańskich

100%

Stępniewska A.

Vox Patrum

|

1986

|

vol. 11

769-774

EN

bibliography

PL

bibliografia

4

I protoplasti paleocristiani dell'ordine dei monaci di san Paolo primo eremita secondo l'opera "Paulina Eremus" di Padre Bartolomeo Bolesławski

80%

Degórski B.

Vox Patrum

|

2008

|

vol. 52

|

issue 1

123-135

PL

Artykuł analizuje rękopiśmienne dzieło o. Bartłomieja Bolesławskiego O.S.P.P.E.: "Paulina Eremus seu co[m]mentarius hystoricus in quo Ordinis Fratrum Eremitarum Sancti Pauli Primi Eremitae primordia, progressus, fundationes, privile- gia, viri illustres referuntur", które pochodzi z 1630 roku. Manuskrypt ten jest obecnie przechowywany w Archiwum Jasnogórskim. Paulina Eremus o. Bolesławskiego jest nie tylko cennym źródłem, by poznać dzieje Zakonu Paulinów, lecz także przybliża historię eremityzmu pierwszych wieków chrześcijaństwa, z którym Paulini byli i są ściśle związani od samych początku swego istnienia. Paulina Eremus dostarcza licznych wiadomości dotyczących zarówno dziejów starochrześcijańskiego pustelnic- twa, jak i samego Zakonu Paulinów. Rękopis jasno wykazuje, iż duchowość pauliri- skich mnichów jest głęboko związana nie tylko ze św. Pawłem z Teb - pierwszym pustelnikiem chrześcijańskim, lecz także ze wszystkimi eremitami pierwszych wieków - jego naśladowcami.

EN

The article analyzes the manuscript work of Father Bartłomiej Bolesławski O.S.P.P.E .: "Paulina Eremus seu co [m] mentarius hystoricus in quo Ordinis Fratrum Eremitarum Sancti Pauli Primi Eremitae primordia, progressus, fundationes, privilegia, viri illustres referuntur" from year 1630. This manuscript is currently kept in the Jasna Góra Archives. Father Bolesławski's Pauline Eremus is not only a valuable source to learn about the history of the Pauline Order, but also introduces the history of the hermitism of the first centuries of Christianity, with which Paulines have been and are closely connected to from the very beginning. Paulina Eremus provides numerous information about both the history of Old Christian hermits and the Pauline Order itself. The manuscript clearly shows that the spirituality of Pauline monks is deeply connected not only to Saint Paul of Thebes - the first Christian hermit, but also to all hermits of the first centuries - his followers.

5

X patrystyczne dni augustiańskie

80%

Longosz S.

Vox Patrum

|

1981

|

vol. 1

57-64

EN

Report from the patristic scientific conference at the "Augustinianum" Patristic Institute on the subject: "The Old Testament in the ancient church of the first three centuries", which took place on May 7-9, 1981 in Rome.

PL

Sprawozdanie z patrystycznej konferencji naukowej na Instytucie Patrystycznym "Augustinianum" na temat: "Stary Testament w Kościele starożytnym trzech pierwszych wieków", które odbyły się w dniach 7-9 maja 1981 r. w Rzymie.

Refine search results

5 Vox Patrum

2 2008

2 1986

1 1981

1 Degórski B.

1 Kantor R.

1 Longosz S.

1 Staniek E.

1 Stępniewska A.

Kościół - wspólnota czy społeczność. Zarys eklezjologii pierwszych trzech wieków

Las asociaciones de los cristianos en la Iglesia primitiva

Ks. Hugo Kołłątaj o autorach wczesnochrześcijańskich

I protoplasti paleocristiani dell'ordine dei monaci di san Paolo primo eremita secondo l'opera "Paulina Eremus" di Padre Bartolomeo Bolesławski

X patrystyczne dni augustiańskie