Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: wesele ludowe

Sort By:

Limit search:

Korowaj

100%

Bączkowska G.

Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

1988

vol. 1

79–99

W dziale Z prac nad „Słownikiem ludowych stereotypów językowych” autorka przedstawia artykuł hasłowy dotyczący korowaja. Składa się on z trzech części. Po wstępie następuje eksplikacja (podane są: etymologia, synonimy, cechy, wygląd, funkcje itd.). We wschodniej Polsce było to ciasto weselne (odpowiednik zachodniopolskiego kołacza). Ma on bogate znaczenie symboliczne. Na weselu pełniło funkcje chleba, którym wszyscy są obdarowywani. Upatruje się związki korowaja z krową – symbolem urodzaju, niekiedy płodności. Do wykonania korowaja używano mąki pszennej, specjalnej wody, mleka, sera, masła i jaj. Korowaj był duży i okrągły. Składał się z wierzchu oraz spodu, tzw. podeszwy. Wierzch korowaja był zdobiony figurkami wykonanymi z ciasta. W środku umieszczano gałązkę z jabłkami, tzw. różdżkę, lub wiele zielonych gałązek, tzw. las. Na obwodzie znajdował się najczęściej warkocz lub łańcuch z ciasta. Uroczysty charakter miało dzielenie korowaja w czasie uczty weselnej. W pierwszej kolejności korowaja otrzymywali państwo młodzi oraz drużyna weselna, w drugiej zaś pozostali weselnicy. Spodem korowaja częstowano muzykantów. Przygotowywano najczęściej jeden korowaj. Dla dzieci robiono małe korowaje w kształcie gąsek lub szyszek, tzw. korowajki. Obecnie jest rzadkością na weselu, a jego miejsce zastąpił tort przygotowywany jednak bez tradycyjnych ceremonii. W części trzeciej umieszczono cytaty z pieśni ludowych.

In the section Z prac nad „Słownikiem ludowych stereotypów językowych” [the work on the “Dictionary of Folk Linguistic Stereotypes”], the author presents an entry for the word korowaj. The entry is comprised of three parts. After the introduction, there is the explication (which includes the etymology of the word, its synonyms, and the characteristics of the korowaj, including information related to what it looks like, what are its functions, etc.). In Eastern Poland, the korowaj was a wedding bread/cake (equivalent to kołacz from the West Pomerania region of Poland). The korowaj has a rich symbolic meaning. During the traditional wedding reception, it functioned as bread given to everyone present. It is suggested that korowaj is somehow related to krowa [the cow], which – in turn – is seen as a symbol of abundance or good harvest, and sometimes fertility. In order to bake the korowaj, one needs: wheat flour, special water, milk, cottage cheese, butter, and eggs. The korowaj was large and round. It consisted of the top and the bottom called podeszwa [the sole of the shoe]. The top of the korowaj was embellished with figurines made of dough. A little twig with apples (also known as różdżka, the wand) or many small green twigs (so-called las, the forest) was placed in the middle of the korowaj. The korowaj was encircled by a braid made of bread. The cutting of korowaj had a ceremonial character. The bride and groom and the best man and the bridesmaid were given the pieces of the korowaj first, and then the rest of the wedding guests received pieces of the korowaj too. The bottom of the korowaj was given to the band playing at the wedding reception. Usually, there was only one korowaj at the wedding reception. Children were given small versions of the wedding bread, i.e. korowajki, in the shapes of goslings or cones. Nowadays, the korowaj is not a common sight at Polish wedding receptions. It was replaced by the wedding cake, which, unlike the korowaj, is prepared without all that ceremonial context. The third part of the entry consists of the quotations selected from traditional folk wedding songs.

Refine search results

1 Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

1 1988

1 Bączkowska G.

Search results

Korowaj