Search results

1

Sygnalizacja jako przejaw obowiązku lojalności wobec pracodawcy?

100%

Bolesta Ł.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)

|

2018

|

vol. 65

|

issue 2

EN

The purpose of this article is primarily an attempt to establish whether whistleblowing can be considered as a symptom of the duty of loyalty towards an employer. The author seeks to set out the boundaries of loyalty between employer and employee and also presents the concept of whistleblowing and scope of protection which whistleblowers could count in Poland. Moreover, the author indicates the direction in which the Polish regulations of the protection of whistleblowers should take. Even though in the Polish law there are certain regulations on reporting misconduct in the workplace, they are contained in various legal acts and are typically incoherent and incomplete. Moreover, as confirmed by the judicial practice, these regulations do not guarantee effective protection of whistleblowers. It is assumed that an employee-whistleblower should act in good faith and should disclose wrongdoings at work for the sake of a social or public interest. The role of an employee should be limited to conveying the disturbing information to relevant people in the employee’s organization, and if there is no reaction – to competent external authorities or institutions.

PL

Celem niniejszego artykułu jest przede wszystkim próba odpowiedzi na pytanie, czy sygnalizacja jest przejawem obowiązku lojalności wobec pracodawcy. Autor stara się wskazać granice lojalności pracownika wobec pracodawcy oraz przedstawia pojęcie whistleblowingu i zakres ochrony, na jaki mogą liczyć sygnaliści w Polsce. Ponadto wskazuje kierunek, jaki powinny obrać polskie przepisy w zakresie ochrony whistleblowerów. Co prawda, w polskim prawie istnieją pewne przepisy dotyczące zgłaszania nieprawidłowości w miejscu pracy, są one jednak zamieszczone w różnych aktach prawnych i cechuje je niespójność oraz niekompletność. Ponadto, co potwierdza judykatura, nie gwarantują one skutecznej ochrony whistleblowerom. Przyjmuje się, że pracownik-sygnalista powinien działać w dobrej wierze oraz ujawniać nieprawidłowości zachodzące w miejscu pracy w imię interesu społecznego lub publicznego. Rola pracownika powinna ograniczać się do przekazania informacji budzących niepokój właściwym osobom w swojej organizacji, a w razie braku reakcji z jej strony – właściwym organom lub podmiotom zewnętrznym.

2

WHISTLEBLOWER W PRAWIE EUROPEJSKIM – OCHRONA WHISTLEBLOWERA CZY INFORMACJI

84%

Kobroń-Gąsiorowska Ł.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2018

|

vol. 2

|

issue XVIII

129-142

PL

Artykuł stanowi próbę prezentacji zmian dotyczących unijnego systemu ochrony prawnej informatorów (whistleblowers), czyli osób, które w dobrej wierze zgłaszają podejrzenia o korupcję zarówno w sektorze prywatnym, jak i publicznym, oraz ich wpływu na prawo krajowe. Autorka rozważa, czy te przepisy mają na celu ochronę informatorów, czy tylko ochronę dostarczonych informacji.

EN

This article attempts to presentation changes in system of protection of whistleblowers who report in good faith suspected acts of corruptionin the private and public sector, and their impact on national law. The author considers whether these provisions are intended to protect informers or only to protect the information provided.

3

Lojalność pracownicza a dyrektywa o ochronie sygnalistów

84%

Łaguna Ł.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2021

|

vol. specjalny II

|

issue XXI

321-329

EN

The whistleblower protection directive may have a significant impact on the essence of understanding employee loyalty in employment relationships. In this paper I argue that the possibility of whistleblowing does not contradict employee duties as expressed in Article 100 § 2 section 4 of the Labor Code. In my opinion, the thesis should be put forward that the employee’s duty of loyalty is limited to the employer’s lawful actions. It would be unacceptable to state that the employment relationship restricts the employee’s freedom of speech in the sense that it prohibits the employee from opposing the employer’s unlawful conduct. Moreover, in my view, the employee’s duty of loyalty should be interpreted in such a way that it is horizontal in nature. This is because it refers to business relations between market entities. The doctrine and judicature extensively describe breaches of the duty of loyalty by employees in the context of horizontal relationships, relating to other market players, particularly those engaged in competitive activity (the unit-unit relationship). In contrast, the provisions of the Directive on the protection of whistleblowers are vertical standards, relating to the relationship between the individual and the state (public interest). Thus, in my view, the duty of loyalty to the employer cannot outweigh the possibility of acting in the public interest, which is emanated by the provisions of the Directive.

PL

Dyrektywa o ochronie sygnalistów może mieć znaczący wpływ na istotę rozumienia lojalności pracowniczej w stosunkach zatrudnienia. W ramach niniejszego opracowania stawiam tezę, zgodnie z którą możliwość sygnalizacji naruszeń prawa nie stoi w sprzeczności z obowiązkami pracowniczymi wyrażonymi na gruncie art. 100 § 2 pkt 4 Kodeksu pracy. W mojej ocenie należy postawić tezę, iż pracowniczy obowiązek lojalności ogranicza się do zgodnych z prawem działań pracodawcy. Niedopuszczalne byłoby stwierdzenie, iż stosunek zatrudnienia ogranicza wolność słowa pracownika w tym znaczeniu, iż zakazuje mu sprzeciwiać się zachowaniom pracodawcy niezgodnym z prawem. Sądzę ponadto, że pracowniczy obowiązek lojalności powinien być interpretowany w ten sposób, iż ma on charakter horyzontalny. Odnosi się on bowiem do relacji biznesowych pomiędzy podmiotami rynkowymi. W doktrynie i judykaturze szeroko opisywane są przypadki naruszenia obowiązku lojalności pracowniczej w kontekście relacji horyzontalnych, odnoszących się do innych podmiotów rynkowych, w szczególności do tych prowadzących działalność konkurencyjną (relacja jednostka – jednostka). Natomiast przepisy dyrektywy o ochronie sygnalistów mają charakter norm wertykalnych, odnoszących się do relacji jednostka - państwo (interes publiczny). Stąd, w mojej ocenie, obowiązek lojalności w stosunku do pracodawcy nie może przeważać nad możliwością działań w interesie publicznym, czego emanacją są przepisy dyrektywy.

4

Wdrożenie procedury ochrony sygnalistów : Wyzwania dla Najwyższej Izby Kontroli

84%

Jarzęcka-Siwik E.

Kontrola Państwowa

|

2021

|

vol. 66

|

issue 2 (397)

8-24

EN

In Poland, there are no comprehensive regulations to impose the obligation to protect whistleblowers by entities both in the public and private sectors. Limited protection can be found in the regulation related to complaints and motions, and to the breach of trade secret with regard to disclosing irregularities, negligence, illicit actions, when it is justified with public interest protection. The system for whistleblowers’ protection is regulated in various ways in the European Union Member States. The EU legislatu re for many years did not provide for a unified procedure for serving whistleblowing, nor for protecting whistleblowers from retaliation. This situation will change once the Member States introduce the Directive (EU) 2019/1937 of the European Parliament and of the Council of 23 October 2019 on the protection of persons who report bre aches of Union law. It obliges the Member States to provide legal basis for a procedure to report irregularities or misuse in public and private institutions. The Polish legisla tor is now obliged to transpose the Union’s regulations, which will allow to elimina te the current lack of comprehensive provisions. However, it seems more necessary to decide on the scope and norms for whistleblower protection. The Supreme Audit Office, as many other public and private entities, will soon have to face the challenge of implementing a system for protecting whistleblowers, as well as for using reported irregularities during audit planning and during auditing. In the article, the notion of whistleblowing has been discussed, as well as the scope where it applies. The defi nition of a whistleblower is also presented, and the need for an appropriate internal procedure to report breaches, and to introduce measures to protect whistleblowers. The article also identifies problems that may arise in relation to the obligation to keep auditor’s secrecy, and loyalty to the employer. An important issue is also how whistle blowing is to be used in audit planning and realisation.

PL

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1917 z 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia praw Unii zobowiązuje kraje członkowskie do stworzenia podstaw prawnych procedury ujawniania nieprawidłowości lub nadużyć w instytucjach publicznych i prywatnych. Nowa regulacja prawna sprawi, że przed Najwyższą Izbą Kontroli pojawi się szereg wyzwań, ale też otworzą nowe możliwości, których umiejętne wykorzystanie znacznie zwiększy efektywność działań kontrolnych. W artykule omówiono pojęcia sygnalizacji (z ang. whistleblowingu) oraz podstawowy zakres przedmiotowy, do którego ma zastosowanie. Przedstawiono definicję sygnalisty, wskazano na konieczność opracowania odpowiedniej wewnętrznej procedury zgłaszania naruszeń i wdrożenia środków ochrony informatorów. Przed stawiono problemy, które mogą pojawić się ze względu na obowiązek zachowania tajemnicy kontrolerskiej oraz lojalności wobec pracodawcy. Istotną rozważaną kwestią jest też wykorzystanie sygnalizacji w planowaniu i przeprowadzaniu kontroli.

5

Bohater, donosiciel, kozioł ofiarny. Rozważania o sygnalistach i społecznej roli whistleblowingu

84%

Kobylińska A.

Stan Rzeczy

|

2015

|

issue 2(9)

127-140

PL

Whistleblowing – ujawnianie przez pracownika nieprawidłowości, do jakich dochodzi w organizacji – jest jednym z ważnych mechanizmów eliminowania patologii z instytucji publicznych i przedsiębiorstw. Artykuł podejmuje próbę odpowiedzi na pytania, czym jest whistleblowing oraz jakie jest jego społeczne znaczenie. W tekście zasygnalizowane zostały kluczowe problemy związane z ujawnianiem nieprawidłowości oraz ze społecznymi reakcjami na działalność sygnalistów. Punktem odniesienia są Mertonowskie rozważania na temat nonkonformizmu oraz koncepcja pozytywnej dewiacji społecznej. Tekst odwołuje się do przykładów doświadczeń polskich sygnalistów z ostatnich lat.

EN

Whistleblowing, which is the disclosure by an employee of irregularities occurring in their organization, plays a vital role in combatting wrongdoings in public institutions and business. The article discusses the key questions relating to whistleblowing and its social significance. It indicates the crucial problems connected with the disclosure of irregularities and social reactions to whistleblowing. The article refers to R.K. Merton’s concept of non-conformity and to the positive social deviance theory. The issues discussed are illustrated by recent Polish examples of whistleblowing.

6

Whistleblowing in Health Care Organizations: A Comprehensive Literature Review

84%

Wiśniewska M. Z.

Problemy Zarządzania

|

2021

|

vol. 19

|

issue 4/2021 (94)

131-165

PL

Cel: uzyskanie odpowiedzi na pytania: (1) jak rozwija się zainteresowanie badaczy whistleblowingiem w organizacjach opieki zdrowotnej; (2) jak badacze definiują whistleblowing w opiece zdrowotnej; (3) jakie są podstawowe problemy (ograniczenia) dotyczące whistleblowingu w organizacjach opieki zdrowotnej; (4) jakie czynniki wpływają na whistleblowing w organizacjach opieki zdrowotnej? Projekt/metodyka/podejście: wykorzystano metodę systematycznego przeglądu literatury przedmiotu w oparciu o model PRISMA. W identyfikacji czynników wpływających na whistleblowing zastosowano model 7S McKinseya. Wnioski: zdecydowanie dominują prace naukowców z Wielkiej Brytanii, natomiast opracowania z krajów Europy Centralnej wydają się być niezauważalne. Większość prac pochodzi z pierwszej dekady XXI wieku. Whistleblowing przyczynia się do zapewnienia dobrostanu i bezpieczeństwa pacjenta, jednak istnieją obawy personelu związane z konsekwencjami, jakich mogą doświadczyć w tym względzie. ‘Styl’, ‘kadry’ i ‘wspólne wartości’ jawią się jako krytyczne dla whistleblowingu i zaliczają się one do czynników „miękkich”. Ograniczenia badania: dostęp do bazy danych tylko macierzystego Uniwersytetu. W przyszłych badaniach należy uwzględnić inne bazy danych, w tym dodatkowe źródła, jak książki i tzw. literaturę szarą. Oryginalność/implikacje: zidentyfikowanie stanu i miejsca światowych badań na temat whistleblowingu w opiece zdrowotnej i zaproponowanie macierzy do weryfikacji wdrożenia whistleblowingu. Propozycja nowej definicji whistleblowingu i whistleblowera. Powyższe może być uznane jako wkład do nauki.

EN

Purpose: To receive the answers to the following research problems: (1) How is the interest of researchers in whistleblowing in health care organizations developing? (2) How do researchers define whistleblowing in health care? (3) What are the main problems (limitations) of whistleblowing in health care organizations? (4) What factors affect whistleblowing in health care organizations? Design/methodology/approach: The method of systematic literature review based on the PRISMA model was used. To identify the factors affecting whistleblowing, McKinsey’s 7S framework was used. Findings: The researchers from the UK definitely dominate, and the papers from Central European countries seem to be invisible. The vast majority of works came from the 2010s. Whistleblowing serves the good and safety of the patient; however, there are staff concerns about the consequences they may face. ‘Style’, ‘staff’ and ‘shared values’ seem to be the most crucial for whistleblowing, and these are factors considered ‘soft’. Research limitations: The access to databases managed by the home University. In future studies, there is a need to take into account other databases, including additional sources of knowledge, like books and grey literature. Originality/implications: Identifying the state and place of research worldwide on whistleblowing in health care, and a proposal of the whistleblowing verification matrix. New definitions of whistleblowing and whistleblowers were proposed. The above may be considered theoretical contribution to science.

72%

Janik A.

Studia Ecologiae et Bioethicae

|

2020

|

vol. 18

|

issue 2

27-41

EN

In common practice, compliance means acting in accordance with the law and ethics. This applies to business activities, especially the regulated (supervised) ones, but also to the public sector. In both areas, there appear to be special units in the internal structure of the organisation, dedicated to compliance supervision. They are either mandatory - in supervised industries, this refers in particular to financial services - or voluntary, if the scale and the significance of the organisation justify their existence. The legally prescribed rules on the organisation and operation of compliance in supervised entities, undoubtedly set the pattern for firms in other branches. The regulatory instruments of compliance are mainly of a procedural nature. The subject-matter of the protection is not compliance itself, but rather primary goods and values such as the environment, equality, dignity, solidarity. The last one comes to the fore, especially, in the context of the widely spread – and reprehensible – tax avoidance practices through allocation of assets to the so-called tax paradises. Making use of the resources and infrastructure of the country where business operations are conducted, is accompanied by none, or by hardly any levies for its benefit. The starting point for compliance was a set of high-profile cases, disclosed through what is popularly known as “whistleblowing”, which fuelled the idea of introducing compliance as a primary issue for corporate organisations. That function requires some special guarantees, protecting the “whistle blower”, and the person that is being incriminated. In the broader context, compliance has become a component part of corporate governance, or of its softer form, “good practices”.

PL

Compliance w powszechnej praktyce oznacza działalność zgodną z prawem i etyką. Dotyczy to działalności gospodarczej – zwłaszcza regulowanej (nadzorowanej) – ale również sektora publicznego. W strukturach wewnętrznych organizacji pojawiają się specjalne komórki nadzoru nad zgodnością. Ich istnienie jest obowiązkowe – w branżach nadzorowanych, w szczególności w obszarze usług finansowych – albo opcjonalne, jeśli uzasadnia to skala i znaczenie organizacji. Przepisane prawem zasady organizacji i funkcjonowania compliance w podmiotach nadzorowanych stanowią niewątpliwie wzór dla przedsiębiorstw z innych branż. Instrumenty regulacji compliance mają głównie charakter proceduralny. Przedmiotem ochrony regulacji nie jest sama zgodność (compliance) jako taka. Są nim dobra i wartości podstawowe – środowisko naturalne, równość, godność, solidarność. Ta ostatnia pojawia się zwłaszcza w kontekście rozpowszechnionych – i nagannych – praktyk unikania opodatkowania poprzez księgową alokację aktywów do tzw. rajów podatkowych. Korzystanie z zasobów i infrastruktury kraju prowadzenia działalności, ponoszącego koszty ich powstania i utrzymania, nie towarzyszą żadne, albo tylko szczątkowe, daniny na jego rzecz. Punktem wyjścia compliance były głośne przypadki ujawnione poprzez tzw. sygnalizację (whistleblowing), która dała początek compliance jako problemowi organizacji przedsiębiorstwa. Funkcja ta wymaga określonych gwarancji chroniących osobę sygnalisty (demaskatora), jak i osobę, wobec której formułowane są zarzuty. W szerszym kontekście compliance stała się częścią składową „ładu korporacyjnego” lub „dobrych praktyk.”

13

Občanská neposlušnost v myšlení Hannah Arendtové

71%

Hanyš M.

Filosofický časopis (Philosophical Journal)

|

2016

|

vol. 64

|

issue 1

59-74

EN

This study focuses on the place of civil disobedience in the political thought of Hannah Arendt, on the basis of the books Vita activa, On revolution, On Violence and the essay „Civil Disobedience“. The themes of power, language, promise, contract and founding, which are assumed by her reflections on civil disobedience, are interpreted in their mutual relatedness. In the concluding part, there is a discussion of Arendt’s assumption that civil disobedience is not moral, but civil conduct, with attention being given to such cases as squatting and whistleblowing.

14

Warunki skuteczności ochrony sygnalistów – uwagi na tle dyrektywy 2019/1937

71%

Milczarek E.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2022

|

vol. 84

|

issue 2

103-116

EN

The role of whistleblowers is important in a democratic society, in terms of implementing the postulate of transparency in public life, and for verifying the functioning of public institutions and persons discharging public functions. For many years, the European Union has encouraged the Member States to introduce such regulations. The research objective of the article is to evaluate Directive (EU) 2019/1937 of the European Parliament and of the Council of 23 October 2019 on the protection of persons reporting breaches of EU law in terms of the effectiveness and adequacy of the proposed solutions. Appropriate standards ensuring their protection constitute an important element enabling the realization of the freedom of expression and the right of access to information. The research is based on the legal dogmatic method. The article singles out and analyses the elements of an effective whistleblower protection system and performs a critical analysis of Directive 2019/1937 in terms of meeting these conditions. Undoubtedly, both the creation of a minimum level of protection at the EU level and the horizontal approach covering sectors, public as well as private, should be positively assessed. However, the Directive leaves some gaps for the national legislator, the fulfilment of which depends on the actual effectiveness of the solutions proposed in it.

PL

Sygnaliści pełnią istotną rolę w demokratycznym społeczeństwie, urzeczywistniając postulat transparentności życia publicznego, weryfikacji funkcjonowania instytucji i osób pełniących funkcje publiczne. Odpowiednie normy zapewniające ich ochronę stanowią istotny element pozwalający na urzeczywistnienie wolności wypowiedzi oraz prawa dostępu do informacji. Celem badawczym artykułu jest ocena dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 z 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii (Dz. Urz. L 305/17) pod kątem skuteczności zaproponowanych rozwiązań. Metodą badawczą wykorzystaną do analizy regulacji jest metoda dogmatycznoprawna. W artykule wyodrębniono i przeanalizowano elementy skutecznego systemu ochrony sygnalistów oraz dokonano krytycznej analizy dyrektywy 2019/1937 pod kątem spełnienia tych warunków. Bez wątpienia pozytywnie ocenić należy zarówno stworzenie minimalnego poziomu ochrony na poziomie unijnym, jak i podejścia horyzontalnego obejmującego sektory publiczne i prywatne. Dyrektywa pozostawia jednak pewne luki dla prawodawcy krajowego, od których wypełnienia zależy rzeczywista skuteczność zaproponowanych w niej rozwiązań.

15

Výběr předsedy/předsedkyně Úřadu na ochranu oznamovatelů protispolečenské činnosti jako tvorba státem institucionalizované eticko-politické agence

71%

Mezihorák P.

Sociologický časopis. Czech Sociological Review

|

2023

|

vol. 59

|

issue 4

417-439

EN

This article analyses the public hearing of candidates for the position of Chair of the Whistleblowers Protection Office in Slovakia in order to examine the hitherto overlooked issue of ethical-political agency that seeks to create an institution for the common good. Ethical political agency is the type of agency that transcends both the conception of institutions as dominant, taken-for-granted structures whose rules individuals tacitly follow, whereby they are deprived of agency, and the understanding of agency as a strategic activity that uses institutions to promote the specific interests of individuals. An analysis of the interactions between the candidates and the committee members, based on publicly available audiovisual recordings, shows that the candidates differed in their perceptions of their agency and its limits, but it was the public and dialogical arrangement of the hearings that shaped the conditions for the emergence of the specific image of ethical-political agency. This study thus grasps the public hearing as a form of institutional work that disrupts the notion that the relationship between the individual and the structure is invariable. The study contributes to the theoretical debate on institutional work by highlighting the interactive dimension involved in the shaping of the conditions for the emergence of ethical-political agency.

16

INTERES PUBLICZNY JAKO ELEMENT PODSTAWOWY FUNKCJI OCHRONNEJ PRAWA PRACY – W KONTEKŚCIE OCHRONY SYGNALISTÓW

67%

Kobroń-Gąsiorowska Ł.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2019

|

vol. 1

|

issue XIX

333-343

PL

Artykuł stanowi próbę prezentacji zmian dotyczących rozumienia funkcji ochronnej prawa pracy w kontekście ochrony whistleblowers, czyli osób, które w dobrej wierze zgłaszają podejrzenia o korupcję zarówno w sektorze prywatnym, jaki publicznym. Autorka stawia tezę, że ochrona interesu publicznego to nowy element podstawowy funkcji ochronnej prawa pracy w aspekcie ochrony informatorów w dobrej wierze.

EN

Whistleblowing is a key tool in fighting corruption and wrongdoing. This article is intended to present changes related to the understanding of the protective function of labor law in the context of protecting whistleblowers who report, in good faith, actual knowledge or suspicion of wrongdoing in both the private and public sectors. The author puts forward the thesis that protection of the public interest is a new and key element of the protective function of labor law.

17

Czy wynagradzanie sygnalistów poprawi skuteczność whistleblowingu oraz wykrywalność nieprawidłowości?

67%

Martysz C. B., Nikołajczuk A.

Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów

|

2023

|

issue 192

67-87

EN

The still unimplemented EU Directive 2019/1937 of October 23, 2019 (known as the Whistleblower Directive) in Poland imposes a series of obligations on businesses related to the protection of whistleblowers, including the establishment of secure channels for reporting irregularities. According to ACFE reports, whistleblowers are the most important source of information about fraud, making their protection particularly significant. In addition to a sense of security, an additional motivator for whistleblowers to report abuses and fraudulent activities could be financial rewards, which is a common practice in the USA, where whistleblowers receive compensation for information that leads to a SEC investigation and the imposition of fines. In Polish subject literature there is little discussion about whether introducing financial rewards for whistleblowers would improve the effectiveness of combating a wide range of financial irregularities and fraudulent activities, not only internal ones but also in the financial market and other industries. The aim of the article is to address the issue of the rationality of rewarding whistleblowers financially, using a survey-based study. The conclusion outlines recommendations arising from the study.

PL

Wciąż niewdrożona w Polsce dyrektywa UE 2019/1937 z 23 października 2019 r. (zwana „dyrektywą o sygnalistach”) nakłada na przedsiębiorstwa wiele obowiązków związanych z ochroną sygnalistów (ang. whistleblowers), w tym stworzenie bezpiecznych kanałów przyjmowania zgłoszeń o nieprawidłowościach. Według raportów ACFE sygnaliści są najważniejszym źródłem informacji o nadużyciach, dlatego ich ochrona jest szczególnie istotna. Dodatkową motywacją do raportowania (sygnalizowania, ang. whistleblowing) nadużyć mogłaby być dla nich, oprócz poczucia bezpieczeństwa, także nagroda pieniężna – powszechnie praktykowana w USA, gdzie sygnalista otrzymuje wynagrodzenie za informację, która doprowadzi do wszczęcia przez SEC dochodzenia oraz nałożenia grzywny. W polskiej literaturze przedmiotu brakuje dyskusji o tym, czy wprowadzenie wynagrodzenia dla sygnalistów poprawiłoby skuteczność walki z szeroko rozumianymi nadużyciami – nie tylko w ramach nadużyć wewnętrznych, ale także na rynku finansowym czy w innych branżach. Celem artykułu jest omówienie problemu racjonalności finansowego wynagradzania sygnalistów w kontekście przeprowadzonego badania ankietowego. W podsumowaniu nakreślono rekomendacje wynikające z badania.

18

Report on the International Scientific Conference "Workplace Whistleblower Protection in the V4 Countries, France and Slovenia - Current Regulations and Proposed Changes", organized online by the University of Lodz on 15.06.2021

67%

Skupień D., Miernicka I.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2021

|

issue 9

23-28

PL

W dniu 15.06.2021 r. odbyła się konferencja, zorganizowana przez Katedrę Europejskiego, Międzynarodowego i Zbiorowego Prawa Pracy Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego w ramach Grantu Wyszehradzkiego, dotyczącego ochrony sygnalistów w miejscu pracy w państwach V4, Francji i Słowenii (WhistlePro). Miała ona na celu przedstawienie aktualnych regulacji prawnych w zakresie ochrony sygnalistów oraz propozycji zmian, a także upowszechnienie wyników projektu WhistlePro. Wśród prelegentów znaleźli się naukowcy, w tym eksperci projektu WhistlePro reprezentujący uczelnie z państw Grupy Wyszehradzkiej, Francji i Słowenii, przedstawiciele Komisji Europejskiej, władz państwowych, partnerów społecznych, organizacji pozarządowych oraz pracodawców. Dzięki temu treść konferencji była bardzo zróżnicowana i uwzględniała wiele punktów widzenia.

EN

The Conference, organised by the Faculty of Law and Administration, Department of European, International and Collective Labour Law, University of Lodz within the Visegrad Grant concerning Workplace Whistleblower Protection in the V4 Countries, France and Slovenia (WhistlePro), took place on 15.06.2021. It aimed to present current regulations in the realm of the whistleblower protection as well as proposals for changes and to disseminate the results of the WhistlePro project. Among the speakers there were scientists, including WhistlePro project experts representing universities from V4 countries, France and Slovenia, representatives of the European Commission, state authorities, social partners, non-governmental organizations and employers. Thus, the content of the conference was very diversified and considered multiple points of view.

19

Whistleblowing in Polish Business Entities in Relation to EU Legal Requirements

67%

Skoczylas-Tworek A.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2023

|

vol. 67

|

issue 2

123-133

PL

Whistleblowing jako narzędzie sygnalizowania o dostrzeżonych nieprawidłowościach jest obecnie uznawany za jeden z ważniejszych procesów, jaki powinien zostać wdrożony w każdej organizacji. Jego wagę i znaczenie dla prawidłowego, zgodnego z prawem działania organizacji podkreślają zapisy Dyrektywy UE 2019/1937 w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia praw Unii. Koncentrują się one przede wszystkim na wdrożeniu zasad i procedur umożliwiających informowanie o nieprawidłowościach oraz zapewnieniu wystarczającej ochrony demaskatorom. Celem publikacji była ocena praktycznych aspektów wdrażania i upowszechniania narzędzia whistleblowingu w wybranych polskich podmiotach gospodarczych wobec wymogów, jakie stawia Dyrektywa UE 2019/1937. Przeprowadzone badanie potwierdziło prezentowane dotychczas w literaturze przedmiotu stanowisko niezapewnienia wystarczających i skutecznych narzędzi nie tylko zastosowania whistleblowingu, ale również ochrony sygnalistów. Tym samym wykazało, że większość z badanych firm jest dopiero na początku drogi wdrażania zgodnych z wymogami unijnymi systemów zgłaszania naruszeń. Przyczyn powyższego należy upatrywać nie tylko po stronie podmiotów, ale również w opóźniającym się procesie implementowania prawa unijnego na grunt prawa krajowego.

EN

Whistleblowing as a signaling tool for perceived irregularities is now recognized as one of the most important processes that should be implemented in every organization. Its importance and relevancetotheproper,lawfuloperationofanorganizationisemphasizedbytheprovisions ofEUDirective 2019/1937 on the protection of whistleblowers. They focus primarily on the implementation of the rules and procedures to enable whistleblowing and ensure sufficient protection for whistleblowers. The purpose of the paper was to assess the practical aspects of the implementation and dissemination of the whistleblowing tool in selected Polish business entities in the face of the requirements set by EU Directive 2019/1937. The study carried out confirmed the position presented so far in the literature of not providing sufficient and effective tools not only for the implementation of whistleblowing, but also for the protection of whistleblowers. Thus, it showed that most of the surveyed companies are only at the beginning of the path in implementing EU-compliant whistleblowing systems. The reasons for the above should be seen not only on the part of the entities, but also in the delayed process of implementing EU law into national law.

20

The stigma of reporting wrongdoing at work: When doing right is perceived as wrong

60%

Bjørkelo B., Macko M.

Polish Psychological Bulletin

|

2012

|

vol. 43

|

issue 2

70-75

EN

The act of reporting unethical, illegal and illegitimate practices at work, whistleblowing, can be associated with a stigma for the individual in question (Banja, 1985). This article presents the stigmatizing position of reporting wrongdoing at work, types of wrongdoing and individual antecedents. Since empirical studies have shown very few systematic results regarding individual differences, one way to decrease societal stigma can be to relate the act of reporting to other known acts that are perceived upon as more positive within society. We therefore also discuss similarities and differences between the idea of whistleblowing and other concepts such as Organizational Citizenship Behaviour (OCB), in-role, and extrarole behaviour before we make some concluding remarks.

Refine search results

Sygnalizacja jako przejaw obowiązku lojalności wobec pracodawcy?

WHISTLEBLOWER W PRAWIE EUROPEJSKIM – OCHRONA WHISTLEBLOWERA CZY INFORMACJI

Lojalność pracownicza a dyrektywa o ochronie sygnalistów

Wdrożenie procedury ochrony sygnalistów : Wyzwania dla Najwyższej Izby Kontroli

Bohater, donosiciel, kozioł ofiarny. Rozważania o sygnalistach i społecznej roli whistleblowingu

Whistleblowing in Health Care Organizations: A Comprehensive Literature Review

Whistleblowing, czyli ujawnianie w dobrej wierze

European Union model of whistleblowing

Założenia aksjologiczne i podstawy organizacji systemu sygnalizacji w prawie podatkowym

Darknet – wybrane aspekty kryminologiczne, kryminalistyczne i prawne szyfrowanych sieci komputerowych

„A vindication of the rights of woman” – activity of watchdog organisations in the area of reproductive rights in Poland

Compliance – przedmiot, zakres i środki ochrony

Občanská neposlušnost v myšlení Hannah Arendtové

Warunki skuteczności ochrony sygnalistów – uwagi na tle dyrektywy 2019/1937

Výběr předsedy/předsedkyně Úřadu na ochranu oznamovatelů protispolečenské činnosti jako tvorba státem institucionalizované eticko-politické agence

INTERES PUBLICZNY JAKO ELEMENT PODSTAWOWY FUNKCJI OCHRONNEJ PRAWA PRACY – W KONTEKŚCIE OCHRONY SYGNALISTÓW

Czy wynagradzanie sygnalistów poprawi skuteczność whistleblowingu oraz wykrywalność nieprawidłowości?

Report on the International Scientific Conference "Workplace Whistleblower Protection in the V4 Countries, France and Slovenia - Current Regulations and Proposed Changes", organized online by the University of Lodz on 15.06.2021

Whistleblowing in Polish Business Entities in Relation to EU Legal Requirements

The stigma of reporting wrongdoing at work: When doing right is perceived as wrong