Search results

1

Pogłębianie wiedzy religijnej społeczeństwa jako przejaw troski duszpasterskiej św. Maksymiliana

100%

Kosmana OFMConv. I.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2011

|

vol. 20

103-115

EN

This material presents the person of Fr. Kolbe as an untypical kind of preacher. This Franciscan was not a speaker but rather used the written word before all else. His pulpit was the monthly magazine “Rycerz Niepokalanej” published by him. Through it he aimed to deepen the religious knowledge of the average reader. He reached a million faithful through this means. His publications activity was inspired by the mission given by Christ: Go and teach all nations – and essentially was the effect of an authentic pastoral care of the people entrusted to him in the big “world parish”. His figure has become for these times a sign for pastoral activity in the Church today, the time of religious ignorance of the faithful, as well as for the increasing laical and anticlerical mentality. Kolbian preaching, its model and form plus direction for catechism, presents itself as evangelization by the Church about God in the Holy Trinity and work of love. Also it shows about the Church itself as community for salvation, and the human condition infected by sin. At the same time, it is of an apolegetic character. This should become obligatory for preaching since always more so in society Christianity once more is accused of the “foolishness of the Cross” and “foolishness of the Word” (compare 1Cor1:18–21), and thus save humanity in its restless existence.

2

Autonomia pedagogiki religii

86%

Marek Z.

Studia Katechetyczne

|

2016

|

vol. 12

19-33

PL

Pedagogika religii jest autonomiczną dyscypliną współczesnej humanistyki i nowocześnie rozumianej teologii. W swych badaniach wykorzystuje hermeneutyczną perspektywę służącą opisowi rzeczywistości wychowawczej. Zajmuje się badaniem i formułowaniem zasad oraz teorii własnego funkcjonowania, a nadto określa właściwe swemu charakterowi: przedmiot, cel, zakres i metody badawcze. Uważana jest za dyscyplinę normatywno-empiryczną, dlatego że korzysta zarówno ze źródeł dostępnych naukom humanistycznym i przez to staje się nauką empiryczną oraz teologicznych, dzięki czemu zalicza się ją do dyscyplin normatywnych. Wyodrębnianie pedagogiki religii od katechetyki nie stoi na przeszkodzie temu, że będzie się je uważać za dyscypliny pełniące wobec siebie funkcję nauk pomocniczych. Obie swą uwagę kierują ku człowiekowi i jego egzystencji. Katechetyka rzeczywistość tę bada i wyprowadza wnioski z perspektywy teologicznej, natomiast pedagogika religii rozpatruje ją w wymiarze antropologiczno-pedagogicznym. Obie, choć w różnym zakresie, korzystają z tych samych źródeł i metod badawczych. Obie swą uwagę kierują ku człowiekowi i jego egzystencji. Katechetyka rzeczywistość tę bada i wyprowadza wnioski z perspektywy teologicznej. Natomiast pedagogika religii rozpatruje ludzką egzystencję w wymiarze antropologiczno-pedagogicznym. Wskazane aspekty badań umożliwiają wzajemne ubogacanie osiągnięć każdej z tych dyscyplin.

EN

Te pedagogy of religion is an autonomous discipline of contemporary humanities and modern theology. To describe educational reality it adopts a hermeneutic perspective in its research. It studies and formulates the rules and the theory of its own functioning, and also deﬁnes its proper subject, purpose, scope and research methods. It is regarded as a normative-empirical discipline, because it uses both the sources available to the humanities, thus counting as an empirical science, and theological ones, so that it is classiﬁed as a normative discipline. Distinguishing between the pedagogy of religion and catechetics does not preclude treating them as auxiliary sciences to each other. Both focus their attention on man and his existence. Catechetics explores this reality and draws conclusions from a theological perspective, while the pedagogy of religion analyzes it in the anthropological-pedagogical dimension. Both, though to a diﬀerent extent, rely on the same sources and research methods. Te above-mentioned aspects of research make mutual enrichment of both disciplines possible.

3

Religia w kształtowaniu dorosłości. Perspektywa katolicka

72%

Walulik A.

Paedagogia Christiana

|

2017

|

vol. 2/40

171-186

PL

Poszukiwanie roli religii w kształtowaniu dorosłości wyraża się w odkrywaniu czynników sprzyjających rozwojowi osoby. Wśród nich wymienia się coraz częściej religię, z uwagi na to, że zaspokaja ona potrzebę odkrywania źródła i sensu istnienia oraz działania. W chrześcijaństwie tym ostatecznym punktem odniesienia jest osobowy Bóg, który w Jezusie Chrystusie wypełnia zamiar zbawienia ludzkości. Oznacza to, że religia chrześcijańska posiada wymiar indywidualny i wspólnotowy, co przekłada się na jej oddziaływania społeczne i w każdym z nich na swój własny sposób jest urzeczywistniana w postaci wiary. Wymiar indywidualny związany jest z dynamizmem wyznawanej wiary i opisywany w postaci koncepcji rozwoju religijnego czy rozwoju wiary. Wymiar społeczny wyraża się w odniesieniach do innych ludzi w postaci relacji interpersonalnych oraz do grup społecznych i instytucji. Analiza materiału badawczego zgromadzonego wśród studentów Korespondencyjnego Kursu Biblijnego (narracje absolwentów, dane demograficzne uczestników oraz obliczenia statystyczne) pokazują, że istnieje wśród dorosłych Polaków zapotrzebowanie na edukację religijną, która dostarczając rzetelnej wiedzy będzie wspomagała poszczególne osoby i grupy w kształtowaniu stylu życia.

EN

Looking for the role of religion in forming adulthood is expressed in discovering factors fostering the development of a person. Amid them, religion is more and more often mentioned, as it fulfills the need of finding the source and sense of existence and acting. In Christianity, this final point of reference is personal God, who in Jesus Christ realizes the intention of humanity salvation. This means that Christian religion has the individual and communal shape that is transferred on its social impact dimensions and in each of them it has own way of realizing in the faith. The individual dimension is connected with the dynamism of the faith confessed and described in a concept of religious development, or the development of faith. The social dimension is seen in the references to other people in the shape of interpersonal relationships and in the references to social groups and institutions. Analysis of the research material gathered among the students of Biblical Correspondence Course (narrations of graduates, demographic data of participants and statistical calculations) depicts that there is the need for religious education among grown-up, which providing the true knowledge will support particular persons and groups in building the life style.

4

Nature of Religious Truth

51%

Jasiński K.

Studia Warmińskie

|

2015

|

issue 52

23-36

PL

Artykuł podejmuje próbę ukazania prawdy religijnej jako pewnego typu prawdy egzystencjalnej. Artykuł podzielono na trzy części. W części pierwszej została omówiona specyfika poznania religijnego (objawienie przez znaki jako źródło prawdy religijnej, sposób asercji prawdy na mocy zaufania oraz zaangażowania życia) oraz dynamiczny charakter prawdy religijnej (związek z doświadczeniem indywidualnego podmiotu). W części drugiej przedstawiono egzystencjalną koncepcję prawdy (zaangażowanie się podmiotu w prowadzenie określonego sposobu życia prowadzące do jego przemiany, odsłonięcie przed człowiekiem sensu jego życia, doświadczenie autentyczności swej egzystencji). W części trzeciej zostały ukazane związki prawdy egzystencjalnej z prawdą religijną (zasadniczym celem prawdy religijnej jest kształtowanie bytu osobowego prowadzące do nawiązania osobowej więzi z Bogiem).

EN

This paper is an attempt to show religion as some kind of existential truth. It consists of three parts. The first part discussed the specifics of religious knowledge (revelation by signs as a source of religious truth, the way of the assertion of the truth by trust and commitment of life) and the dynamic nature of religious truth (connected with the experience of an individual). The second part presents an existential conception of truth (commitment of the individual in conducting of the particular way of life leading to its transformation, recovering to man the meaning of his life, experiencing the authenticity of his existence). The third part shows the connections between the existential truth and the religious one (the main purpose of the religious truth is to form the personal being leading to establish a personal relationship with God).

DE

Der Artikel ist ein Versuch, die Wahrheit der Religion als eine Art der existentiellen Wahrheit zu zeigen. Er besteht aus drei Teilen. Der erste Teil bespricht die Besonderheiten der religiösen Erkenntnis (Offenbarung durch die Zeichen als eine Quelle der religiösen Wahrheit, Weise der Anerkennung der Wahrheit durch das Vertrauen und das Engagement des Individuums) und die dynamische Natur der religiösen Wahrheit (Verbindung mit der Erfahrung des einzelnen Menschen). Der zweite Teil präsentiert eine existentielle Auffassung der Wahrheit (Engagement des Individuums in der Führung einer bestimmten Art des Lebens zu seiner Verwandlung, Entdeckung des Sinns seines Lebens und die Authentizität seiner Existenz). Im dritten Teil wird die Verbindung zwischen der existentiellen und religiösen Wahrheit gezeigt (das Hauptziel der religiösen Wahrheit ist die Gestaltung der Person zu einer persönlichen Beziehung mit Gott).

Refine search results

1 Paedagogia Christiana

1 Studia Katechetyczne

1 Studia Warmińskie

1 Łódzkie Studia Teologiczne

1 2017

1 2016

1 2015

1 2011

1 Jasiński K.

1 Kosmana OFMConv. I.

1 Marek Z.

1 Walulik A.

Pogłębianie wiedzy religijnej społeczeństwa jako przejaw troski duszpasterskiej św. Maksymiliana

Autonomia pedagogiki religii

Religia w kształtowaniu dorosłości. Perspektywa katolicka

Nature of Religious Truth