Search results

1

Granice niewierności wobec Chrystusa „on wiary dochowuje…” (2 Tm 2,11-13))

100%

Stasiak S.

Verbum Vitae

|

2007

|

vol. 11

143-157

PL

Generalmente le risposte alle difficolta riguardanti la fede si trovavano nei testi di carattere liturgico. Questo vuol dire che le piu importanti formulazioni che riguardano sia il contenuto sia uso pratico delle verita di fede si poteva trovare in questo genere di testi: specialmente negli inni e nei cantici. Uno di questi testi (2 T m 2, 11-13) e l'ogetto della nostra analisi. In questo inno accanto a un messaggio pieno di gioia (la fedelta di Gesu alle promesse date a ciascuno dei credenti) incontriamo anche un ammonimento di non esporsi al pericolo di abbandonare la vera dottrina (v. 12b-13b). Nel contesto di 1 Tm 1,16 troviamo pero il messaggio pieno di speranza: Se rimaniamo fedeli accanto a Lui, anche Lui non ci potra rinnegare, perche inquesto caso come se rinnegasse se stesso.

4

Wierność Bogu w diasporze i wśród prześladowań według Księgi Daniela

100%

Parchem M.

Verbum Vitae

|

2007

|

vol. 11

67-97

PL

The intention of the Book of Daniel in its historical setting is to exhort and console the faithful Jews in the face of persecution. The content of the exhortation is complete fidelity to God, even at the risk of death. The context of fidelity, however, is different in the two parts of the Book of Daniel. In the tales (Dan 1-6), the context is the service of the Gentile kings. Fidelity to God is shown by the observance o f the peculiar Jewish laws: Daniel 's refusal to eat the king's food (Dan 1), the three Jewish youths do not worship the golden statue (Dan 3), Daniel prays to God three times a day (Dan 6). In the visions (Dan 7-12), the context is confrontation with pagan power. The faithful Jews are persecuted by Antiochus Epiphanes. The maśkilim, "the wise", are to lay down their lives. The death of the martyrs, however, is not in vain. They are the ones who are purified. In Dn 10-12 the specific hope is offered which involves the resurrection ofthe dead. The salvation of the faithful Jews involves their resurrection and exaltation in an afterlife. The risen maśkilim, "the wise", are associated with the angels. The faithful community will share the power of the heavenly holy ones and the wise teachers shine with them in eternal life.

5

Wierność Chrystusa

100%

Strzelczyk G.

Verbum Vitae

|

2007

|

vol. 11

217-233

PL

La questione delia fedelta umana di Cristo non ha mai suscitato grandi polemiche percio si trova ai margini della riflessione cristologica odiema, soppressa soprattutto dalla problematica della fede di Gesu. E invece possibile un ricupero della categoria della fedelta in cristologia sistematica. Qui vengono indicati cinque campi. 1. La discussione intomo alla relazione delle due volonta in Cristo ("fedelta" come modo di relazionarsi dell 'umana riguardo la divina). 2. La discussione attorno alla fede di Gesu ("fedelta" non e cosllegata alle conoscenza e conseguentemente alle concezioni medioevali di essa, che pesano sulla "fede"). 3. Vale la pena verificare la possibilita della costruzione di un modello soteriologico basato sulla "fedelta" (sull'esempio dell'impiego biblico del concetto). 4. La fedelta di Cristo puo essere letta come umana "traduzione" (e perci o anche rivelazione) della fedelta di Dio stesso. 5. Nel contestodella imitatio Christi "fedelta" puo - in certi contesti - sostituire o integrare il concetto chiave tradizionale della obbedienza (difficilmente comprensibile nel quadro dellacoltura odierna).

6

Pos ynodalna adho rtacja apos tols ka „Amoris Laetitia” w pol u na pięcia międz y wolno ścią i prawdą

88%

Menke K.-H.

Studia Theologica Varsaviensia

|

2018

|

vol. 56

|

issue 1

97-112

PL

Artykuł przedstawia możliwe interpretacje „Amoris Laetitia” papieża Franciszka.Autorzy szeroko odnoszą się do komentarzy niemieckich biskupów, wskazującmożliwe ryzyka nadinterpretacji Magisterium.

7

„Bądź wierny aż do śmierci” (Ap 2,10)

88%

Kotecki D.

Verbum Vitae

|

2007

|

vol. 11

159-184

PL

L'articola affronta il tema della fedelta nel libro dell'Apocalisse sulla base dell'analisi di Ap 2,10: "Sii fedele alla morte". Questo testo fa parte della lettera alla Chiesa di Smirne e nella struttura della lettera costituisce l'esortazione particolare del Risorto alla sua Chiesa che vive nelle difficolta, tribolazioni, poverta e viene in certo modo perseguitata dai Giudei, chiamati "sinagoga di satana". La chiesa di Smirne e l'unica, accanto a quella di Filadelfia, alla quale Gesu non indirizza nessuna critica. L'esortazione "sii fedele fino alla morte" non significa necessariamente un invito al martirio, pero non si puo escludere tale interpretazione, perche i cristiani nel libro dell'Apocalisse sono visti com e potenziali martiri. Quest'esortzione e valida per tutte le communita ecclesiali di Asia Minore del tempo dell'Apocalisse e per tutta la Chiesa di ogni tempo e posto. Questa e un invito alla vita secondo lo stile pasquale, che ci ha insegnato Gesu Cristo - "testimone fedele". La realizzazione di quest'esortazione non e possibile senza una collaborazione continua con la grazia di Gesu, che proviene dal suo mistero pasquale. Cristano rimane fedele solo se assorbisce tutte le forze da Gesu Risorto, perció l'Apocalisse dice che cristiani "hanno vinto per mezzo del sangue dell'Agnello" (Ap 12,11).

8

Boża i ludzka wierność. Teologiczny obraz zdobycia Kanaanu

88%

Dziadosz D.

Verbum Vitae

|

2007

|

vol. 11

43-66

PL

Si puó dire che il Pentateuco nelia tradizione judaica e una particolare documentazione teologica dell'adempimento delle promesse di Jahve fatte ad Abramo ed ai suoi discendenti. Peró il lettore della storia dei pattiarchi nota subito che questo adempimento non si conclude completamente all'intemo dei primi cinque libri delia Bibbia. Tra le garanzie divine rivelate ad Abramo (la terra, la discendenza e la perpetua benedizione di Dio) nel Pentateuco manca proprio la realizzazione di quella piu importante che riguarda la terra di Canaan. Questa promessa diventa una realta solo all'epoca di Giosue. Tale situazione non e un caso, neppure una svista dei redattori della Bibbia ebraica, ma piuttosto una voluta scelta teologica che sottolinea il carrattere particolare delia relazione tra Dio e il popolo di Israele. Il fondamento e la condizione di questo rapproto reciproco molto stretto e del tutto unico e la fedelta all'alleanza sinaitica.

9

Wierność Torze wiernością Bogu w świetle Deuteronomium

88%

Jasnos R.

Verbum Vitae

|

2007

|

vol. 11

27-42

PL

Il tema della fedelta nella visione deuteronomista non costituisce un argomento a se stante, alla quale vengono dedicate alcune della pericope, ma viene iscritta nei testi di diverso carattere. Dio e presentato come fedele, invece nella prospettiva storica si percepisce prima di tutto l'infedelta passata d'Israele. E proprio per questo, che la fedelta diventa una sfida per il popolo eletto. Nel contesto del patto essa viene espressa nella lealta, che vuol dire rimanere saldamente legati a Dio. La legge cioe la Torah che Mose insegna, diviene dunque l'indicatore della fedelta, della fedelta ancorata nell'alleanza. Per il fondamento di fedelta cosi compresa si trova nel precetto di amore per Dio. Nel Deuteronomio, che ha un carattere parenetico, Mose e presentato come colui che si rivolge ad Israele col grande ardore e attraverso gli ammonizioni e gli insegnamenti lo richiama alla fedelta.

10

Wierność w czasie próby (Syr 2,1-6)

88%

Piwowar A.

Verbum Vitae

|

2007

|

vol. 11

99-126

PL

Il primo capitolo del Libro del Siracide e dedicato alla Sapienza. Dopo la presentazione della Sapienza, il Saggio invita il suo discepolo/lettore ad acquistarla e a praticarla nella vita. Ben Sira, pero, non e idealista, percio mostra agli adepti della sua scuola le tentazioni, le difficołta e le prove che li aspettano sui sentieri della Sapienza. A questo tema viene dedicato il brano di Sir 2,1-6 che abbiamo intitolato "La fedelta durante la prova".Nella prima parte del suo poema (Sir 2,1-3), il Siracide da al suo discepolo/lettore che vuole avvicinarsi al Signore quattro consigli che riguardano la sua vita spirituale (Sir 2, 1b-2) e poi al tri due che si riferiscono al suo rapporto con Dio (2,3a). Il discepolo potra superare ogni prova soltanto se sara legato al Signore e sara costante. Per incoraggiare il suo discepolo, Ben Sira, in 2,3b, gli presenta il premio per la sua fedelta, cioe la sua crescita nella Sapienza alla fine dei suoi giomi.In Sir 2,4 inizia la seconda parte de l poema, che ha una struttura concentrica, sulla fedelta durante la prova. Ben Sira in modo particolare approfondisce il senso intero della prova. Nel versetto 5 il Maestro introduce un elemento nuovo nel suo insegnamento sulla fedelta durante la prova: una motivazione religiosa delia prova stessa. La metafora dell'oro che viene purificato nel fuoco serve al Siracide a mostrare che come nel fuoco si purifica il metallo, cosi Dio nel crogiuolo delia prova, che viene chiamata umiliazione, monda gli uomini che ama. Il discepolo puo crescere e maturare soltanto superando le prove. Cosi la prova diventa una possibilita di crescita nelia Sapienza.

11

Wierność Boga i wierność Mojżesza – dwa lekarstwa na bałwochwalstwo Izraela (Wj 32,7-14)

88%

Lemański J.

Verbum Vitae

|

2007

|

vol. 11

15-25

PL

La pericope di Es 32,7-14 viene spesso considerata come un elemento estraneo nel contesto odierno. Un'analisi narrativa e contestuale rivela pero che essa anticipa cio che si racconta nella parte di Es 32-34 che la segue. Grazie alla sua collocazione nel contesto prepara il lettore per la scena di mediaziane fatta da Mose davanti a Dio. Sia Mose, sia Dio vengono presentati qui come fedeli - Dio alle sue promesse, Mose alla sua vocazione.

12

Mistyka św. Serafina z Sarowa i św. Franciszka z Asyżu

75%

Białous M.

ELPIS

|

2015

|

vol. 17

87-91

PL

Niniejsza praca prezentuje postacie Św. Serafina i Św Franciszka porównując ich mistykę. Obaj święci są uważani za typowych reprezentantów swojego wieku i millenium: Św. Serafin - mistyk ortodoksyjnego wschodniego chrześcijaństwa, Św. Franciszek - chrześcijańskiego zachodu, rzymskokatolickiego mistycyzmu. Podobne było ich życie w ubóstwie, podobna radość życia i stosunek do natury, podobne kościelny i sakramentalny wymiar ich duchowości. Ale były różnice. Mistyka Św. Franciszka jest bardziej związana ze sferą świata emocjonalnego i materialnego, z rzeczywistością ziemską. Natomiast Św. Serafin jest wiernym naśladowcą zakonnej tradycji góry Synaj, góry Athos i innych przedstawicieli hezychazmu, który pozostając w ziemskim ciele doświadczał wolności duchowej. Te różnice są widoczne jeśli porównamy doświadczanie Chrystusa przez Serafina w Wielki Czwartek i wizję Św. Franciszka na górze Alvernia.

EN

This paper presents figures of St. Seraphim and St. Francis, comparing their mystic. Both saints are regarded as typical representatives of his age and his milieu: St. Seraphim – of the Eastern Orthodox Christian mystic, St. Francis – of the Christian West, the Roman Catholic mysticism. Similar was their life of poverty, similar the joy of life and the attitude towards nature, similar the ecclesial and sacramental dimension of their spirituality. But there were differences. St. Francis’ mystic is more associated with the sphere of emotional and material world, with the earthly reality. And St. Seraphim is a faithful follower of the monastic tradition of Mount Sinai, of Athos and of the other representatives of hesychasm who remaining in the earthly body experienced the spiritual liberation. These differences are visible, if we compare the experience of Christ by Seraphim on Great Thursday and the vision of St Francis on the mountain of Alvernia.

13

Jozue

75%

Strąkowski H.

The Biblical Annals

|

1966

|

vol. 13

|

issue 1

13-21

PL

L’auteur, s’appuyant sur le texte de Josué, présen te la vocation de ce dernier et son activ ité sous 1’oeil de Moïse, puis la conquête de la P alestine, son partage et les efforts de Josué pour maintenir la pureté de la religion. En fin d’article, l’auteur dessine la personnalité du héros.

14

Bóg wierny samemu sobie. Miłosierdzie według Ezechiela

75%

Pikor W.

Verbum Vitae

|

2003

|

vol. 3

57-80

PL

Der Artikel versucht die Darstellung der Barmherzigkeit Gottes im Ezechielbuch wiederzugeben. Um auf die Anfangsfrage - was bewegt Gott zur barmherzigen Liebe zu Israel – zu antworten, wurden einige Kapitel, die über die vergängliche und zukünftige Geschichte des auserwählten Volkes sprechen untersucht. In der Ezechielsperspektive gründet sich die Barmherzigkeit Gottes ausschließlich auf Gott selbst. Angesichts der ständigen Auflehnung vom Haus Israel gegen Jahwe entsteht Gottes Verzeihung aus seiner Treue dem mit Israel geschlossenen Bund (Ez 16), aus seiner Sehnsucht nach dem Leben (Ez 18), aus seiner Sorge um seinen heiligen Namen (Ez 20) und aus seinem Will en sich durch Israel zu heiligen (Ez 36). Diese hoch theozentrische Vision bedeutet nicht, dass Gott sich egoistisch nur um seine eigene Herrlichkeit kümmert, sondern er möchte in dieser Art und Weise den Menschen als Teilnehmer an seinem göttlichen Leben mitmachen lassen.

15

Fidelity as a Value in the Opinion of Fiancees in the Light of the Pilot Study

75%

Parzyszek M.

Roczniki Pedagogiczne

|

2022

|

vol. 14

|

issue 4

51-63

PL

Celem artykułu jest przedstawienie opinii narzeczonych na temat wierności jako wartości. Artykuł ma formę komunikatu z przeprowadzonych badań, które miały charakter pilotażowy. Przedmiotem poznania zaprezentowanych badań była wartość wierności w opinii osób przygotowujących się do małżeństwa.

EN

The puropse of this article is to present the views of brides on fidelity as a value. The article is in the form of a communication from the conducted research, which was of a pilot nature. The subject of studying the presented research was the value of fidelity in the opinion of people preparing for marriage.

16

Symbolika ołtarza w Joz 22,9-34

63%

Szamocki G.

Studia Gdańskie

|

2015

|

issue 37

19-35

PL

Według tradycji biblijnej związanej z osiedleniem się Izraela w Kanaanie, potomkowie Gada i Rubena oraz połowa plemienia Manassesa otrzymali na zamieszkanie ziemię na wschód od Jordanu. Tekst Joz 22 podaje, że ci Izraelici udzielili pomocy rodakom w zajmowaniu przyznanej im ziemi zachodniojordańskiej, a następnie wyruszyli, aby zamieszkać na swoim terytorium. Po drodze, nad Jordanem, zbudowali ołtarz. Lud pozostający po stronie zachodniej uznał ten ołtarz za nielegalny oraz za znak buntu i niewierności wobec JHWH, które na wszystkich ściągną gniew i karę Boga. W rzeczywistości ołtarz nad Jordanem odpowiadał przepisom o ołtarzu dla JHWH. Nie był konkurencją dla ołtarza w centralnym sanktuarium w Szilo. Nie służył do składania ofiar ani żadnego kultu bałwochwalczego. Jako kopia ołtarza w Szilo otrzymał funkcję świadectwa. Miał świadczyć o przynależności plemion zajordańskich do ludu przymierza i o ich lojalności wobec JHWH. Był wyrazem ich troski o narodową i religijną więź i tożsamość.

EN

According to the biblical tradition of the settlement of Israel in the land of Canaan, the sons of Gad and Reuben and half the tribe of Manasseh received for residence the land east of the Jordan. The text of Joshua 22 says that those Israelites provided assistance to their countrymen in taking possession of the land assigned to them in West Jordan, and then went on to settle their own territory. On their way they built an altar by the Jordan River. The people remaining on the west side found this altar to be illegal and deemed it a sign of rebellion and infidelity to the LORD that would bring the wrath and punishment of God on all the tribes. In fact, the altar by the Jordan River was in keeping with the law on the altar of the LORD. It was not a rival to the altar of the central sanctuary at Shiloh. It did not function as an altar of sacrifice or any kind of idolatrous worship. As a copy of the altar at Shiloh it had a witnessing function. It was intended to testify to the belonging of the East Jordan tribes to the covenant people and to their loyalty to the LORD. It was an expression of their concern for national and religious ties and identity.

17

Eliasz – wzór sługi słowa Bożego

63%

Łabuda P.

Tarnowskie Studia Teologiczne

|

2018

|

vol. 37

|

issue 1-2

EN

Elijah, the prophet is undoubtedly a unique figure both for the Old Testament and for Christ’s disciples. His life can be served as a model for the evangelists of God’s word. Elijah’s virtues, like faith and devotion to God’s word made his mission powerful. They also strengthened his impression of being the genuine prophet of the Only Jahweh. Studying Elijah’s history is certainly useful for the contemporary prophets of The Only God.

PL

Prorok Eliasz jest niewątpliwie szczególną postacią tak dla Starego Testamentu, jak i dla uczniów Chrystusa. Jego dzieje niewątpliwie mogą, co więcej, powinny stać się wzorem dla głosicieli słowa Bożego. Przymioty Eliasza – nade wszystko jest wiara i wierność słowu Bożemu – sprawiały, że jego misja miała moc. Sprawiały, że Eliasz wiernie trwał jako prawdziwy prorok Jedynego Boga Jahwe. Poznawanie i medytowanie jego dziejów z pewnością jest pomocne dla współczesnych proroków Jedynego Boga.

18

Znaczenie mniszych ślubów stałości i przemiany obyczajów oraz ich biblijne uzasadnienie

54%

Dąbek T. M.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2016

|

vol. 69

|

issue 1

EN

The vows of stability (stabilitas) and conversion of life (conversio, conversatio morum) which differ from the typical religious vows (poverty, chastity, obedience) are deeply rooted in the Bible. They indicate the important features of the attitude of the disciples of Christ who are called to exercise endurance (ὑπομονή), patience (μακροθυμία), fidelity (πίστις), the fruit of the Spirit (Ga 5 : 22) and conversion (μετάνοια). The monastic profession should be continual effort to take care of faithfulness to God and to overcome self-weakness. It can be helpful also for other consecrated people and all Christians who want to lead the consequent life of the children of God according to the baptismal promises and to grow in love of God and people.

PL

Dwa określenia z mniszych ślubów, różne od typowych formuł związanych z życiem konsekrowanym: stałość (stabilitas) i zakonność (przemiana) obyczajów (conversio, conversatio morum), są głęboko zakorzenione w Biblii i wskazują na ważne cechy postawy uczniów Chrystusa, które w Biblii określają: cierpliwa wytrwałość (ὑπομονή), również „owoce” czy „owoc Ducha” z Ga 5, 22: cierpliwość (μακροθυμία) obejmująca wielkoduszność, wyrozumiałość, wytrzymałość, wytrwałość i wierność (πίστις) oraz nawrócenie, metanoia (μετάνοια). Taka postawa to raz podjęte zobowiązanie oraz ciągły wysiłek, by stale troszczyć się o wierność Bogu i pokonywać własną słabość. Mogą one również być cennymi wskazówkami dla innych osób konsekrowanych oraz wszystkich chrześcijan pragnących konsekwentnie żyć zgodnie z przyrzeczeniami złożonymi na chrzcie i wzrastać w miłości Boga i ludzi.

19

Aktualność propozycji pedagogiczno-formacyjnej zawartej w numerze 70 adhortacji „Vita Consecrata”

51%

Pudełko A. M.

Warszawskie Studia Teologiczne

|

2017

|

vol. 30

|

issue 3-4

144-161

EN

No 70 of post-synodal exhortation Vita Consecrata by John Paul II (1996) under the characteristic title In a constant search for faithfulness distinguishes itself against the background of other Church’s Magisterium documents on con-tinuing formation by offering more integral and comprehensive vision of develop-ment stages of an adult person called to a consecrated life. It also presents, in an innovative way, a possibility to experience a vocational crisis as a significant part of the formation process as well as suggests specific ways to help a person in crisis and provides development guidelines. While comparing suggestions offered by No 70 of Vita Consecrata post-synodal exhortation to contemporary theories of development psychology and andragogy concerning the development in subsequent stages of adult life and development opportunities offered by development and situaltional crises, one may conclude that Vita Consecrata suggestions are indeed valid and integral ones. They are definitely worth both further theoretical studies and putting them into practice in formation processes of religious congregations and training cours-es organized for directors of formation of religious communities in charge of both initial and continuing formation.

20

Osoba i przesłanie św. Franciszka

51%

Prejs R.

Polonia Sacra

|

2014

|

vol. 18

|

issue 1

EN

St. Francis is undoubtedly one of the most popular Christian saints. There are two different biographies of St. Francis. The biography by Thomas da Celano is a historical description of St. Francis` life although written according to the medieval hagiographical canons. St. Bonaventure was a theologian and philosopher first of all. He shows us St. Francis as a perfect follower of Jesus. The other biographies relied heavily on Vita prima, Vita secunda or Legenda maior. Notwithstanding the first biographies based on the very first documents and contemporary relations, some questions still linger. Nevertheless, St. Francis message is clear: equality of all before God, everyone is called for the evangelical life, evangelism through good example rather than through words alone. Important is an emulation the radical poverty of Jesus, fidelity and obedience to the Church, which is represented and guided by pope.

Refine search results

Od redakcji

Spis treści

Granice niewierności wobec Chrystusa „on wiary dochowuje…” (2 Tm 2,11-13))

Wierność Bogu w diasporze i wśród prześladowań według Księgi Daniela

Wierność Chrystusa

Pos ynodalna adho rtacja apos tols ka „Amoris Laetitia” w pol u na pięcia międz y wolno ścią i prawdą

„Bądź wierny aż do śmierci” (Ap 2,10)

Boża i ludzka wierność. Teologiczny obraz zdobycia Kanaanu

Wierność Torze wiernością Bogu w świetle Deuteronomium

Wierność w czasie próby (Syr 2,1-6)

Wierność Boga i wierność Mojżesza – dwa lekarstwa na bałwochwalstwo Izraela (Wj 32,7-14)

Mistyka św. Serafina z Sarowa i św. Franciszka z Asyżu

Jozue

Bóg wierny samemu sobie. Miłosierdzie według Ezechiela

Fidelity as a Value in the Opinion of Fiancees in the Light of the Pilot Study

Symbolika ołtarza w Joz 22,9-34

Eliasz – wzór sługi słowa Bożego

Znaczenie mniszych ślubów stałości i przemiany obyczajów oraz ich biblijne uzasadnienie

Aktualność propozycji pedagogiczno-formacyjnej zawartej w numerze 70 adhortacji „Vita Consecrata”

Osoba i przesłanie św. Franciszka