Search results

1

Mundur i emblemat jako element komunikatu politycznego Związku Młodych Narodowców

100%

Tomaszewski P.

Historia i Polityka

|

2012

|

issue 7(14)

145-154

EN

The Young Nationalists’ Union, was a nationalist organization. In the 30 's of the 20th century, an important element ofcommunication with the society, in addition to the press, anthems, banners were also emblems and uniforms. The article presents so far unknown symbol and uniform of Young Nationalists’ Union.

2

Karykatura polityczna jako źródło do badań nad historią Drugiej Rzeczypospolitej. Postulaty badawcze

80%

Sikorski T.

Historia i Polityka

|

2009

|

issue 1(8)

63-81

EN

In this article author presents his research (methodological) suggestions concerning the political caricature, considered as the source materiał for the research on the history of the Second Polish Republic. It is hard to overvalue the role of caricature as an iconographic and visual source. Caricature teaches, warns, amuses, but also creates a catalogue of typical behavior. Itcan become a weapon in political fight. The author has indicated the following functions of caricature: entertaining, sociological, creatingand organizingthe socio-political reality, psychological and communicative. Every researcher is entitled to presenthis own methodological proposals. In author’s opinion, a number of elements can be distinguished in the research on caricature. At first, the sender of the information should be defined - "who speaks?” Secondly, the researcher has to answer the question "what?” and "when?” the caricature says (the content of the information). Thirdly, the ąuestion "who does it speak to?” (the receiver of the information) should be asked. The last essential ąuestion to be answered is: "Whatis the result?” (the outcome of this communication process). The issues addressed in Polish political caricatures in the period of the Second Polish Republic, presented a very broad spectrum, ranging from the current domestic policy to the International affairs. We are still waiting for the in-depth and complex analysis of the Polish political caricature (1918-1939).

3

Polityka klimatyczna Polski a jej wizerunek w Unii Europejskiej i na świecie

70%

Drzewiecki D.

Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"

|

2013

|

issue 7

214-223

PL

Artykuł podejmuje próbę syntetycznej prezentacji polskiego stanowiska w sprawie zmian klimatycznych, skupiając się przy tym na głównych dokumentach strategicznych oraz podstawowych uwarunkowaniach polityczno-ekonomicznych. Następnie przedstawia jego polityczno-medialny odbiór w kontekście międzynarodowego wizerunku Polski oraz szczytu klimatycznego w odbywającego się w listopadzie 2013 roku w Warszawie.

EN

Based on strategic documents and basic political and economic conditions, the article attempts to briefly evaluate Poland’s position on climate change. It also presents its political and media reception in the context of international image and climate summit held in Warsaw in November 2013.

4

Wykorzystywanie skandalu do tworzenia wizerunku przez polityków

61%

Daniel K.

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

|

2016

|

vol. 49

97-109

EN

The purpose of this article is to analyze the use of scandalization as a specific way of creating politicians’ image and attracting the attention of the public. In this context, the author has defined the concept of scandalization and identified reasons justifying the use of such mechanisms in politics. By the analysis of the careers of selected Polish politicians, the author has characterized the image of a scandalous person and identified the role of such people in the political arena. Moreover, he has distinguished and described four types of scandalization: discrediting, provocative, shocking, and involving a celebrity. By referring to this typology, the author has identified a number of general considerations to the use of scandalization mechanisms for self-aggrandizement and image creation.

PL

Celem artykułu jest analiza wykorzystania skandalizacji jako specyficznego sposobu kształtowania wizerunku oraz przyciągania uwagi widowni. W tym kontekście autor zdefiniował pojęcie skandalizacji oraz określił przesłanki uzasadniające wykorzystanie takich mechanizmów w polityce. Analizując kariery wybranych polskich polityków, scharakteryzował wizerunek skandalisty oraz określił rolę takich osób na scenie politycznej. Ponadto wyróżnił i opisał cztery rodzaje skandalizacji: dyskredytacyjną, prowokacyjną, bulwersującą, celebrycką. Odnosząc się do tej typologii, sprecyzował kilka ogólnych wyznaczników wykorzystania mechanizmów skandalizacji do autopromocji i kształtowania wizerunku.

5

„[...] najlepszy były premier” – wizerunek i działalność José Zapatero po zakończeniu sprawowania funkcji premiera Hiszpanii

61%

Podedworna D.

Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities

|

2016

|

issue 5

105-118

PL

Niniejszy artykuł poświęcony jest wizerunkowi byłego premiera Hiszpanii, J.L. Rodrigueza Zapatero, po zakończeniu dwóch kadencji rządów Partido Socjalista Obrero Español w grudniu 2011 r. Podjęta została próba sprawdzenia, co się dzieje z politykiem, a dokładniej z jego wizerunkiem, po zakończeniu politycznej kariery. Czy w takim momencie jest możliwa zmiana politycznego wizerunku? Czy były premier jest w jakiś sposób nadal interesujący dla mediów i dlaczego? W ostatnim okresie swojego urzędowania i tuż po zakończeniu swoich rządów Zapatero miał złą opinię. Po opuszczeniu Moncloi zdecydował się wycofać ze sceny politycznej i życia publicznego. Początkowo był umiarkowany i zdystansowany wobec bieżących wydarzeń politycznych, w wyniku czego przedstawiciele Partido Popular uznali, że Zapatero to: „najgorszy premier i najlepszy były premier”. Czy to określenie jest nadal aktualne? Czy Zapatero ciągle jest poprawny politycznie? W artykule podjęto próbę opisu i analizy wizerunku byłego premiera.

EN

This article is dedicated to the image of the former Prime Minister of Spain, J.L. Rodriguez Zapatero aQer the two-term rule of the socialist Partido Obrero Español in December 2011. An attempt was made to check what happens to the politician, and more precisely to his image, at the end of a polit-ical career. Is this, at the moment, possible to change the political image? Is the former prime min-ister somehow still interesting for the media and why? In the last period of his tenure, and just aQer the end of his reign Zapatero had a bad reputation. AQer leaving Moncloi decided to withdraw from the political scene and public life. Initially, he was a moderate and distant to current political events as a result of which the representatives of the Partido Popular acknowledged that Zapatero was “the worst prime minister and best former prime minister ." Is this definition still valid? Is Zapatero still politically correct? This article attempts to describe and analyze the image of the former prime minister.

6

Medialny obraz polityka w tygodniku opinii „Newsweek” w prezydenckiej kampanii wyborczej z 2015 roku w Polsce

51%

Wierak K.

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

|

2020

|

vol. 66

35-47

EN

Politician media image is a very significant issue worth to analyze, especially when it comes to election campaign period. In mass media we can observe partial political images, more often subjective, which is responsible for mangling the reality. The paper contains an analysis of journalistic articles from weekly newspaper „Newsweek” during the presidential campaign in 2015. The main goal of this paper is to indicate media images of the candidates and show their main attributes, remembering of partial context of the media news.

PL

Medialny obraz polityka to, w dobie dzisiejszych kampanii wyborczych, istotne zagadnienie warte dokładnej analizy. Prezentowane w mediach wizerunki polityczne są często przedstawiane w sposób stronniczy, nierzadko subiektywny, powodując tym samym przekłamanie rzeczywistości. W artykule dokonano analizy tekstów publicystycznych zamieszczonych w tygodniku opinii „Newsweek” w czasie trwania kampanii prezydenckiej w 2015 r. Celem badania było ukazanie prezentowanych medialnych obrazów polityków oraz wskazanie na ich charakter, przy założeniu stronniczości przekazu medialnego.

7

Zarządzanie marką personalną jako nowa strategia komunikacji w marketingu politycznym

41%

Kinastowska J.

Marketing i Rynek

|

2020

|

issue 8

21-32

EN

In the 1980s, the business world acknowledged the need to build the image of both the organization itself and its key employees. Human capital was treated as the company's value. By creating business relations, the employees affect the credibility, trust, and loyalty of the client, which, like in politics, decide upon the organization's success. In the 21st century, dynamic and profound socio-economic changes contributed to the need to conduct election campaigns in a more permanent, professional, personalized, and decentralized manner, and are forced to look for methods of effective communication with voters. It seems that personal brand management strategy may guarantee higher effectiveness, consistency, and harmony of activities as well as a permanent competitive advantage in political communication. Building a personal brand strategy in politics is drawing from the achievements of various disciplines in the field of social sciences. It is an opportunity to build a reputation of politicians, influencing at the same time on voters' awareness, and a more valuable political debate. This article aims to justify the need for proper personal brand management as a relatively new communication strategy in political marketing. The analysis was based on the author's knowledge and experience from advisory work with Polish politicians and available literature, using the comparative method, case analysis, and logical inference.

PL

W latach 80. XX wieku dostrzeżono w biznesie potrzebę budowania wizerunku zarówno samej organizacji jak i jej kluczowych pracowników. Kapitał ludzki traktowano jako wartość przedsiębiorstwa. Pracownicy tworząc relacje biznesowe wpływają na wiarygodność, zaufanie i lojalność klienta, które podobnie jak w polityce decydują o sukcesie organizacji. W XXI wieku dynamiczne i głębokie zmiany gospodarczo-społeczne przyczyniły się do konieczności prowadzenia kampanii wyborczych w sposób permanentny, bardziej profesjonalny, spersonalizowany i zdecentralizowany oraz do poszukiwania metod efektywnej komunikacji z wyborcami. Wydaje się, że strategia zarządzania marką personalną może zagwarantować w komunikacji politycznej wyższą skuteczność, spójność i harmonijność działań, a także trwałą przewagę konkurencyjną. Budowanie strategii marki personalnej w polityce czerpie z dorobku różnych dyscyplin dziedziny nauk społecznych. Jest szansą na zbudowanie reputacji polityków, wpływając jednocześnie na wzrost świadomości wyborców oraz pełniejszą, bardziej wartościową debatę polityczną. Celem artykułu jest uzasadnienie potrzeby właściwego zarządzania marką personalną jako stosunkowo nową strategią komunikacji w marketingu politycznym. Analizę oparto na wiedzy i doświadczeniach autorki z pracy doradczej z politykami polskimi oraz dostępnej literaturze, wykorzystując metodę porównawczą, analizę przypadku, a także wnioskowanie logiczne.

Refine search results

2 Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

2 Historia i Polityka

1 Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"

1 Marketing i Rynek

1 Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities

1 Daniel K.

1 Drzewiecki D.

1 Kinastowska J.

1 Podedworna D.

1 Sikorski T.

1 Tomaszewski P.

1 Wierak K.

2 2020

2 2016

1 2013

1 2012