Search results

1

The Voivodeship Governor’s Role in Health Safety

100%

Karpiuk M., Kostrubiec J.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2018

|

vol. 27

|

issue 2

EN

One of the voivodeship governor’s areas of public activities encompasses health safety. Being the element of this safety, health protection is the area requiring both responsible and efficient measures, as well as considerable financial means. One of the aspects of the governor’s activity within this area is preventing and eradicating human infections and infectious diseases. Within the local area competence, the governor may announce a sanitary epidemiological risk or an epidemic on the territory of the entire voivodeship or its part, introducing orders, prohibitions or obligations provided for in the laws in force.

PL

Jedną z publicznych sfer działania wojewody jest przestrzeń bezpieczeństwa zdrowotnego. Ochrona zdrowia, jako element tego bezpieczeństwa, jest tym obszarem, który wymaga zarówno odpowiedzialnych i skutecznych działań, jak i znacznych nakładów finansowych. Jednym z aspektów aktywności wojewody w przestrzeni bezpieczeństwa zdrowotnego jest zapobieganie oraz zwalczanie zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. W granicach właściwości miejscowej wojewoda w tym zakresie może ogłosić stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii na obszarze całego województwa bądź jego części, wprowadzając przy tym ustawowo określone nakazy, zakazy czy też obowiązki.

2

Szczególne kompetencje wojewody w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19

100%

Drobny W.

Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem

|

2021

|

vol. 13

|

issue 4

26-36

EN

In the face of the COVID-19 pandemic, the legislator decided to increase the capacity of public administration to operate. Therefore, the provisions of the special act introduced additional tools for the voivode. As a result, a special type of voivode’s „command” was introduced into the legal system. He can now outsource activities to selected authorities and entities in his voivodeship. The paper attempts to locate this new competence in the catalog of legal forms of the voivode’s activity and an attempt to perform a systemic assessment of the compliance of this instrument with the existing models of administrative law.

PL

W obliczu pandemii COVID-19 ustawodawca podjął decyzję o konieczności zwiększenia możliwość działania administracji publicznej. Wobec tego przepisami specustawy wprowadził między innymi dodatkowe narzędzia dla wojewody. Dzięki temu do systemu prawa wprowadzony został szczególny typ „polecenia” wojewody, mocą którego może on zlecić działania wybranym, kluczowym organom i podmiotom działającym na terenie jego województwa. W pracy podjęto próbę usytuowania tej nowej kompetencji w katalogu prawnych form działania woje wody oraz próbę dokonania oceny systemowej zgodności tego instrumentu z dotychczasowymi modelami prawa administracyjnego.

3

Provincial Governors’ Rights Regarding Assemblies Organized on a Regular Basis

100%

Itrich-Drabarek J., Jurgilewicz M., Hut P.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2023

|

issue 3(73)

251-260

PL

Zgodnie z art. 57 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r. każdemu została zapewniona wolność do organizacji pokojowych zgromadzeń i uczestnictwa w nich. Warunkiem realizacji tego prawa jest spełnienie wymogów określonych szczegółowo w ustawie – Prawo o zgromadzeniach. Jednym z rodzajów zgromadzeń jest organizacja tego rodzaju przedsięwzięć cyklicznie. Zgodę na organizację zgromadzeń organizowanych cyklicznie wyraża wojewoda, jako przedstawiciel Rady Ministrów w terenie, co jest wyjątkiem od ogólnej reguły, zgodnie z którą decyzję w przedmiocie organizacji zgromadzeń wydaje organ gminy, czyli przedstawiciel samorządu terytorialnego. Celem artykułu jest ukazanie w sposób kompleksowy uprawnień wojewody w sprawach zgromadzeń organizowanych cyklicznie, jak również ukazanie specyfiki postępowania w tym zakresie.

EN

According to art. 57 of the Constitution of the Republic of Poland of April 2, 1997, freedom to organize and participate in peaceful assemblies has been guaranteed to everyone. The condition for exercising this right is meeting the requirements set out in detail in Law on Assemblies. One of the types of assemblies is the organization of such events on a regular basis. Consent to the organization of cyclical assemblies is given by the provincial governor, as the representative of the Council of Ministers in the given province, which is an exception to the general rule according to which the decision on the organization of assemblies is issued by the commune authority, a representative of the local government. The aim of the article is to present in a comprehensive way the provincial governor’s rights in matters of assemblies organized cyclically, as well as to show the specificity of the procedure.

4

Właściwość wojewody w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz zapobiegania zagrożeniu życia i zdrowia

84%

Karpiuk M.

Zeszyty Naukowe KUL

|

2018

|

vol. 61

|

issue 2

227-241

EN

One of the fields in which public administration performs its task is security. The voivodeship governor is a part of public administration as they are equipped with security measures related to public order and the protection of life and health. They undertake actions to prevent, control and deal with extraordinary situations and their consequences. Due to the need to adapt protective measures to the threat and the need to harmonize them, in cases provided by the law, the governor may also undertake managing and coordinating activities in the area of the region. It is a body that has broad competencies to shape the field safety system at the voivodeship level.

PL

Jedną ze sfer, w ramach których administracja publiczna wykonuje swoje zadania jest bezpieczeństwo. Do katalogu organów administracji publicznej, wyposażonych w środki oddziałujące na bezpieczeństwo i z nim związane – porządek publiczny, ochrona życia i zdrowia, należy również wojewoda. Podejmuje on działania w zakresie przeciwdziałania sytuacjom nadzwyczajnym, ich zwalczania oraz usuwania skutków, które w związku z nimi zaistniały. Ze względu na konieczność dostosowania działań ochronnych do zagrożenia oraz potrzebę ich harmonizacji, wojewoda może również, w przypadkach ustawowo przewidzianych, podejmować czynności kierownicze i koordynacyjne na obszarze regionu. Jest on organem, który posiada szerokie kompetencje pozwalające mu kształtować terenowy system bezpieczeństwa na poziomie wojewódzkim.

5

Zarządzenie zastępcze wojewody jako środek nadzoru nad samorządem terytorialnym umożliwiający wygaszanie mandatu w związku ze złamaniem ustawy antykorupcyjnej

84%

Mroczka K.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2021

|

issue 1

40-48

EN

The aim of this article is to analyze the institution of a substitute governor's in conjunction with the Anti- Corruption Act. This article refers to the issue of legal regulations concerning the supplementary decree as one of the special instruments of personal supervision exercised by the voivode (a provincial representative of the central government in Poland) over the activities of local government. A supplementary decree may be issued by a voivode in cases where the local government bodies do not take action as prescribed by the law. With such an action the voivode substitutes local government bodies, taking over their competences on the basis of specific legal rules. The legal basis for issuing supplementary decrees are the provisions of the legal acts setting the legal framework for the Polish local government system acts in conjunction with the Anti- Corruption Act. The author bases his discussion on previous of legal writing and case law as well as his own practical experience in the interpretation and application of the Anti-Corruption act. The text partly uses findings of the author presented in other publications concerning the Anti-Corruption Act.

PL

Celem artykułu jest analiza instytucji zarządzenia zastępczego wojewody w kontekście przepisów ustawy o ograniczeniu swobody prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne, zwanej „ustawą antykorupcyjną”. Artykuł odnosi się do kwestii prawnego uregulowania jednego ze szczególnych środków nadzoru personalnego nad działalnością samorządu terytorialnego, jakim jest zarządzenie zastępcze wydawane przez wojewodę. Jego zasadniczym celem jest podejmowanie działań w następstwie bezczynności organów samorządowych. Działaniem takim wojewoda zastępuje de facto organy samorządu, przejmując ich kompetencje na podstawie określonych norm prawnych. Podstawą prawną do wydania zarządzenia zastępczego są ustrojowe ustawy samorządowe w związku z ustawą antykorupcyjną. Autor w swoich rozważaniach uwzględnia dorobek doktryny i judykatury oraz własne doświadczenie w zakresie wykładni i stosowania przepisów ustawy antykorupcyjnej. W tekście częściowo wykorzystano ustalenia poczynione przez autora na potrzeby innych publikacji dotyczących ustawy antykorupcyjnej .

6

Statut Organizacyjny Urzędu Wojewódzkiego Krakowskiego z 1932 r. jako przykład organizacji urzędów wojewódzkich w II Rzeczypospolitej

84%

Buchwald-Cieślak D.

Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego

|

2017

|

issue 20

268-288

EN

In the Second Polish Republic there were new administrative structures. As a result of the unification process, central and territorial administrations were created. Territorial administration was divided into government and self-government administration. Government administration was created by general and special administration. A particular organ in the administration of the Second Polish Republic was the voivod who performed two functions. On the one hand, he was the representative of the Government in the area of the voivodship, on the other hand he was the head of the general administration. The character of the authority of the provincial governor and his office, which assisted him in performing his tasks, was presented on the example of the Provincial Office in Krakow of the 1932.

PL

W artykule podjęto próbę scharakteryzowania ustroju Urzędu Wojewódzkiego Krakowskiego w świetle Statutu organizacyjnego i szczegółowego podziału czynności wprowadzonego zarządzeniem Wojewody Krakowskiego z 21 grudnia 1931 r. Na potrzeby artykułu dokonano również skrótowego przedstawienia struktury aparatu administracji publicznej w II Rzeczypospolitej, ze szczególnym uwzględnieniem funkcji wojewody jako przedstawiciela rządu oraz szefa administracji ogólnej.

7

Pozycja i rola wojewody w systemie decydowania publicznego w okresie II Rzeczypospolitej (w latach 1919–1928) w kontekście tworzenia struktur administracji terytorialnej

84%

Mroczka K.

Wrocławskie Studia Politologiczne

|

2019

|

vol. 26

125-143

EN

The aim of the article is to analyze the position and role of the voivode in the public decision-making process of the Second Polish Republic, in the context of creating administrative structures. This is an important issue due to the spectacular and impressive rate of development of the political model of the territorial administration in Poland after the First World War.

8

Jan Lembas (1914–2000). Chairman of the Presidium of the Voivodship National Council in Zielona Góra (1956–1973) and the Voivode of Zielona Góra (1973–1980)

84%

Halczak B.

Przegląd Zachodniopomorski

|

2020

|

issue 4

81-104

EN

The article shows the complex figure of Jan Lembas (1914–2000). A family member of the Polish Socialist Party (PPS), a member of the Home Army (AK), who came out of the family traditionally associated with the Polish Socialist Party (PPS) during the occupation, turned into an ardent communist after the war. He became a member of the party’s “nomenclature” and quickly made a career. As the head of state administration in Zielona Góra Province, in the years 1956–1980 he proved to be a good host. To a large extent thanks to his efforts, the previously neglected voivodeship developed. However, Jan Lembas was a widely disliked figure in the local community due to his difficult, despotic character and reluctant attitude towards the Catholic Church.

PL

W artykule ukazano złożoną postać Jana Lembasa (1914–2000). Wywodzący się z rodziny związanej tradycyjnie z PPS, w okresie okupacji członek AK, po wojnie przeobraził się w żarliwego komunistę. Wszedł w skład partyjnej „nomenklatury” i szybko robił karierę. Jako zwierzchnik administracji państwowej w województwie zielonogórskim, w latach 1956–1980 okazał się niezłym gospodarzem. W dużej mierze dzięki jego staraniom zaniedbane wcześniej województwo rozwijało się. Jan Lembas był jednak postacią powszechnie nielubianą w lokalnym środowisku z racji swojego trudnego, despotycznego charakteru oraz niechętnej postawie wobec Kościoła katolickiego.

9

Kwestie wojskowe w polityce administracyjnej resortu spraw wewnętrznych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1918–1926

71%

Kozyra W.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

|

2018

|

issue 102

103-114

EN

The Ministry of Internal Affairs was one of the largest and most complex administrative structures of the Second Polish Republic. However, its most important department was the general administration. Therefore, the performance of tasks of the administration of internal affairs in the field of military issues was presented through the activity of its most important department, i.e. the general administration, represented by voivodes and governors. These tasks were carried out in the context of administrative policy in force at the given historical period. The most important areas of the Ministry’s work in military issues were, in the first place, the problems of conscripts recruitment to the army (military draft) and, in the years 1918–1920, the fight against anti-draft propaganda conducted by the subversive groups (KPRP /KPP – the Communist Party of Poland). After the end of the Polish-Bolshevik war in 1920, its organs worked to secure the living basis for thousands of demobilized soldiers. They devoted much attention to the problems of mobilization and its shield, military preparation as well as, after 1926, the physical education and military preparation. They were also active in the field of so-called passive airborne and antigas defence, involving in it the organizations and social associations. They paid benefits for the families of conscripts as well as orphans and widows of the soldiers killed during the First World War and Polish-Bolshevik war. The Ministry of Internal Affairs, in the performance of its tasks in military issues, closely cooperated with the military affairs structures, in particular with the Ministry of Military Affairs, Polish General Staff, general district commands/corps district commands, military units commanders (divisions, regiments), poviat replenishment councils.

PL

Resort spraw wewnętrznych był jedną z największych i najbardziej złożonych struktur administracyjnych II Rzeczypospolitej. Natomiast jego najważniejszym działem była administracja ogólna. Dlatego też, wykonywanie zadań administracji spraw wewnętrznych w zakresie spraw wojskowych zaprezentowane zostało poprzez działalność jej najważniejszego działu czyli administracji ogólnej, którą tworzyli wojewodowie i starostowie. Wykonywanie tych zadań odbywało się w kontekście obowiązującej w resorcie, w danym okresie historycznym, polityki administracyjnej. Do najważniejszych obszarów pracy resortu w kwestiach wojskowych należały, w pierwszej kolejności, zagadnienia poboru rekrutów do wojska, a w latach 1918–1920 zwalczanie propagandy antypoborowej prowadzonej przez ugrupowania wywrotowe (KPRP/KPP). Po zakończeniu wojny polsko-bolszewickiej w 1920 r. jego organy pracowały na rzecz zabezpieczenia podstaw bytowych tysiącom zdemobilizowanych żołnierzy. Wiele uwagi poświęcały problemom mobilizacji i jej osłonie oraz sprawom przysposobienia wojskowego. Działały też na polu tzw. biernej obrony przeciwlotniczej i przeciwgazowej, angażując w nią organizacje i stowarzyszenia społeczne. Wypłacały zasiłki dla rodzin poborowych oraz sierotom i wdowom po żołnierzach, którzy zginęli podczas I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej. Resort spraw wewnętrznych, realizując przynależne mu zadania w kwestiach wojskowych, ściśle współpracował ze strukturami resortu spraw wojskowych, w szczególności z Ministerstwem Spraw Wojskowych, Sztabem Generalnym, dowództwami okręgów generalnych/dowództwami okręgów korpusów, dowódcami jednostek wojskowych (dywizji, pułków), powiatowymi komendami uzupełnień.

10

Znaczenie polskiej tradycji administracyjnej dla administracji publicznej III Rzeczypospolitej

67%

Kozyra W.

Dzieje Najnowsze

|

2018

|

vol. 50

|

issue 3

PL

Artykuł traktuje o znaczeniu polskiej tradycji administracyjnej dla administracji publicznej III Rzeczypospolitej. Skupiam się w nim na charakterystyce historii polskiej administracji, wskazując, iż dla współczesnego państwa polskiego jedyną rzeczywistą tradycją administracyjną, do której może się ono odwoływać w znaczącym zakresie, są dzieje ustroju i administracji Rzeczypospolitej Polskiej z lat 1918–1939. The article presents the importance of the Polish administrative tradition for the public administration of the Third Polish Republic. I focus on characteristic features of the history of Polish administration, pointing out to the fact that the only actual administrative tradition that could be referred to is the history of political system and administration of the Republic of Poland in 1918–1939.

11

Podstawy prawne decyzji w przedmiocie obywatelstwa polskiego. Analiza prawnoporównawcza przepisów obowiązujących od II Rzeczpospolitej do współczesności

67%

Rzenno N.

Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego

|

2016

|

vol. 19

329-343

EN

Past Polish citizenship has a direct impact on current cases concerning the corroboration of Polish citizenship. This is extremely important with respect to current inheritance proceedings by citizens other than Polish, and there is a presumption regarding Polish citizenship of their ancestors. The applicable decision corroborating or refusing to corroborate Polish citizenship is issued by the governor (voivode) holding jurisdiction over the place of residence or the last place of residence of the person mentioned in the application. It should be noted that such procedures follow of a number of laws no longer in force, including the Act of 20 January 1920 on citizenship of the Polish State (Polish Journal of Laws of 1920, No. 7, item 44), the Act of 9 April 1938 on universal military duty (Polish Journal of Laws of 1938, No. 25, item 220), the Act of 8 January 1951 on Polish citizenship (Polish Journal of Laws of 1951, No. 4, item 25), the Act of 15 February 1962 on Polish citizenship (Polish Journal of Laws of 2000, No. 28, item 353, with later amendments), and others. The decision corroborating Polish citizenship does not have a solely material dimension, i.e. referring to such tangible financial benefits as recovery of inheritance, but also an emotional one connected to the return to homeland and confirmation that one is a fullfledged citizen.

PL

Posiadanie obywatelstwa polskiego w przeszłości ma bezpośredni wpływ na obecnie toczące się sprawy w przedmiocie potwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego. Jest to niezwykle istotne z uwagi na współczesne postępowania o stwierdzenie nabycia spadku przez osoby, które nie są obywatelami polskimi, a co do ich wstępnych istniało domniemanie posiadania obywatelstwa polskiego. Stosowną decyzję w przedmiocie stwierdzenia bądź odmowy potwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego wydaje wojewoda właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub ostatnie miejsce zamieszkania osoby, co do której składany jest wniosek. Wskazać należy, iż przedmiotowe postępowania toczą się w oparciu o szereg nieobowiązujących ustaw, m.in. ustawę z dnia 20 stycznia 1920 r. o obywatelstwie Państwa Polskiego (Dz.U. z 1920 r., nr 7, poz. 44), ustawę z dnia 9 kwietnia 1938 r. o powszechnym obowiązku wojskowym (Dz.U. z 1938 r., nr 25, poz. 220), ustawę z dnia 8 stycznia 1951 r. o obywatelstwie polskim (Dz.U. z 1951 r., nr 4, poz. 25), ustawę z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz.U. z 2000 r., nr 28, poz. 353 z późn. zm.) i inne. Decyzja potwierdzająca posiadanie obywatelstwa polskiego ma nie tylko wymiar, który może być ujmowany jako stricte materialny, czyli odnoszący się do uzyskania wymiernych korzyści majątkowych w postaci odzyskania spadku, ale również emocjonalny, jako powrót do ojczyzny, potwierdzenie, że dana osoba jest obywatelem w pełnym znaczeniu tego słowa.

12

Bezpieczeństwo wewnętrzne i zewnętrzne w polityce wojewody wołyńskiego Henryka Józewskiego (1928-1938)

67%

Wawryniuk A., Kotsan R.

Language. Culture. Politics. International Journal

|

2018

|

vol. 1/2018

277-302

PL

Po traktacie ryskim zatwierdzonym przez Radę Ambasadorów Kresy Wschodnie - Wołyń i Galicja Wschodnia stały się pełnoprawnymi terytoriami państwa polskiego. Nowa sytuacja polityczna, w której znalazła się Rzeczypospolita wraz z odzyskanymi częściowo ziemiami na wschodzie, które utraciła utraconymi w wyniku trzech zaborów w XVIII w., spowodowała, że odrodzone po 123 latach niewoli państwo polskie musiało odtwarzać wszelkie struktury, w tym administrację, wojskowość, formacje ochrony granic, służbę zdrowia, instytucje kultury itp. Zadanie na wschodnich rubieżach Polski dotyczące zabezpieczenia kordonu i zagwarantowania bezpieczeństwa wewnętrznego były wyjątkowo trudne. Między innymi z tych powodów wojewodą wołyńskim został Henryk Józefowicz, Polak urodzony w Kijowie, gdzie spędził młode lata. Tam też ukończył studia wyższe. Był również wiceministrem spraw wewnętrznych w rządzie Semena Pelury. Nie dziwi więc fakt, że jako osobie znającej realia ukraińskie, powierzono mu stanowisko wojewody, które pełnił dziesięć lat. Głównym zadaniem politycznym jego planu dla Wołynia było doprowadzenie do zgodnej współpracy Polaków i Ukraińców. Ambitne założenia nie przyniosły spodziewanych rezultatów, a jak twierdzą niektórzy, nawet pogorszyły stosunki międzyludzkie w województwie. Pod koniec pełnienia obowiązków wojewody jego działania na Wołyniu spotykały się z negatywną oceną nacjonalistów ukraińskich oraz wojska. Prezentowany artykuł ukazuje, co prawda w skróconej wersji, złożoność problemów narodowościowych na Wołyniu, a także akcentuje szukanie dróg porozumienia.

EN

Following the Treaty of Riga approved by the Council of Ambassadors, the Eastern Borderlands, including among others Volyn and Eastern Galicia, became the territory of the Polish state. The new political situation in which the Republic of Poland found itself, together with the partially regained lands in the east, which it lost as a result of three partitioning in the 18th century, meant that the Polish state, which was reborn after 123 years of slavery, had to reconstruct all structures, including administration, military, border protection formations, health care, cultural institutions, etc. The Polish state was forced to restore all its structures. The task on Poland's eastern borders concerning the protection of cordon and the guarantee of internal security was extremely difficult. Among other reasons, Henryk Józefowicz, a Pole born in Kiev, where he spent his childhood and youth, became Wolhynia voivode. There he graduated from university. He was also Deputy Minister of Internal Affairs in Symon Petlura's government. It is not surprising, therefore, that he was entrusted with the position of a voivode, who had been in possession of Ukrainian reality for ten years. The main political task of his plan for Volhynia was to bring about a consensual cooperation between Poles and Ukrainians. Ambitious assumptions did not bring the expected results and, according to some, people-to-people relations in the voivodeship have even deteriorated. At the end of his duties as a voivode of Volhynia he was subject to negative evaluation by Ukrainian nationalists and the army. Although the presented article shows, in a shortened version, the complexity of nationality problems in Volhynia, but also emphasizes the search for ways of understanding.

13

The Prime Minister of the Council of Ministers as a Body Subject to Sejm Control (in the Light of Normative Regulations). Part II: Prime Minister as a Body Subject to Sejm Control in Other Governmental Institutions

67%

Kuciński J.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2017

|

vol. 26

|

issue 3

EN

In this article the attention is paid to other roles of the Prime Minister in governmental institutions as a body subject to Sejm control, to mention only his position within the governmental administration (vis-à-vis deputy prime ministers, ministers outside cabinet, “non-governmental” organizations of state administration); position of the Prime Minister as a sole supreme body of state administration; his relations with other central bodies of state administration (President, Sejm, Supreme Audit Office). The problem of accountability of the Prime Minister to Sejm has also been contemplated.Making an attempt in both parts of the article to evaluate the influence of various factors on legal and governmental status of the Prime Minister as a body subject to Sejm control, the following has been stated: a) The Prime Minister holds a very strong position and plays a leading role within the structures and functioning mechanisms of the Council of Ministers and in relations with “non-governmental” bodies of state administration, b) position of the Prime Minister in managing the Council of Ministers, a body ranking number one within the structures of executive power and wide authority of the Prime Minister including non-legal factors result in an important role played by the Prime Minister within the entire system of the authorities of the Republic of Poland. These factors also confirm how important is Sejm control of the Prime Minister’s activity for the proper implementation of the principle of separation and balance of powers.

PL

Celem artykułu jest przedstawienie innych ról ustrojowych Prezesa Rady Ministrów jako organu podlegającego kontroli sejmowej, takich jak: jego pozycja w strukturach administracji rządowej (wobec wiceprezesów Rady Ministrów, ministrów poza rządem, „pozarządowych” organów rządowej administracji); pozycja Prezesa Rady Ministrów jako jednoosobowego naczelnego organu administracji rządowej; jego relacje z innymi naczelnymi organami państwowymi (Prezydentem, Sejmem, Najwyższą Izbą Kontroli). Rozważono też problem odpowiedzialności parlamentarnej Prezesa Rady Ministrów przed Sejmem.Podejmując próbę generalnej oceny (rozważanego w częściach I i II artykułu) wpływu różnych czynników na status prawnoustrojowy Prezesa Rady Ministrów jako organu podlegającego kontroli sejmowej, stwierdzono między innymi, że: a) Prezes Rady Ministrów zajmuje bardzo silną pozycję i odgrywa wiodącą rolę w strukturach i mechanizmach funkcjonowania Rady Ministrów oraz w stosunkach z „pozarządowymi” organami rządowej administracji, b) pozycja Prezesa Rady Ministrów w kierowanej przez niego Radzie Ministrów (organie usytuowanym na pierwszym miejscu w strukturze władzy wykonawczej) oraz rozległy zakres jego kompetencji powodują, wraz z czynnikami o charakterze pozaprawnym, że to właśnie on odgrywa ważną rolę w całym systemie rządów RP. Te czynniki również przekonują, jak istotne znaczenie dla prawidłowego urzeczywistniania zasady podziału władzy i równowagi władz ma kontrola sejmowa aktywności Prezesa Rady Ministrów.

14

Zarządzenie zastępcze jako szczególny rodzaj rozstrzygnięć nadzorczych wojewody

67%

Rożek K.

Studenckie Zeszyty Naukowe

|

2016

|

vol. 19

|

issue 30

EN

This article refers to the issue of legal regulations concerning one of the distinctive instruments of supervising local self-government, namely a supplementary order issued by the provincial governor. The discourse turned out to be a comparative analysis, through which the novelty of this legal regulation can be seen with more ease. The supplementary order became the embodiment of the possibility of supervision carried out over the activity of the local self-government, which is supposed to lead to such a state that is in accordance with law in force. On the basis of the previously valid Commune Self-Government Act, the tool was described as ultima ratio of the control conducted by particular organs. Moreover, the subject of that control was rather strongly limited. Nowadays, the supplementary order is used to replace the particular acts in case of the inactivity of organs that are, according to the law, supposed to issue them. The problem that seems to be highly disputable in literature and judicature is the procedure of issuing the supplementary order, as well as the aim of the notification to the Secretary of Public Administration. The present legal regulation of the supplementary order is much more consistent and developed. However, it is said not to be much elaborated. All in all, the discussed means of supervision will stay the subject of legal disputes and interpretation.

PL

Niniejszy artykuł odnosi się do kwestii prawnego uregulowania jednego ze szczególnych środków nadzoru nad działalnością samorządu terytorialnego, jakim jest zarządzenie zastępcze wydawane przez wojewodę. Problematyka tego nowego instrumentu kontroli została przedstawiona na tle obecnego i poprzednio obowiązującego stanu prawnego w prawie polskim. Przeprowadzony dyskurs przyjął postać komparatystyczną, dzięki czemu łatwiej można dostrzec swoistą nowość w przyjętym przez prawo samorządu terytorialnego rozwiązaniu prawnym. Zarządzenie zastępcze wojewody okazało się być ucieleśnieniem możliwości badania działalności samorządowej w celu zapewnienia jej zgodności z prawem. Na gruncie ustawy o samorządzie gminnym sprzed nowelizacji, która miała miejsce w 2001 r., narzędzie to widniało jednak raczej jako ultima ratio przeprowadzanej przez organ nadzoru kontroli oraz miało dość ograniczony zakres przedmiotowy. Teraz stanowi ono środek zastępujący odpowiedni akt w przypadku dopuszczenia się przez organy gminy bezczynności, który to akt według litery prawa powinien zostać wydany po spełnieniu się istotnych przesłanek. Aspektem dyskusyjnym, który został nakreślony w artykule, jest niedoprecyzowany tryb wydawania zarządzenia zastępczego, a także ratio legis obowiązku powiadamiania ministra właściwego do spraw administracji publicznej o zastosowaniu takiego środka. Obecne uregulowanie prawne, chociaż bardziej spójne i rozwinięte, wydaje się być nie do końca uszczegółowione i z pewnością nadal będzie stanowiło przedmiot rozważań tak doktryny prawa administracyjnego, jak i orzecznictwa sądów.

15

Przekroczenie upoważnienia ustawowego przez organ stanowiący w przypadku podjęcia uchwały o powołaniu pełniącego obowiązki skarbnika jednostki samorządu terytorialnego – glosa aprobująca do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 3 lutego 2022 r., II sa/go 816/21

67%

Kosicki T.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2022

|

vol. 1(XXII)

245-254

EN

The gloss judgment is undoubtedly of great theoretical and practical importance. It touches upon the issue of admissibility of appointing, by way of a resolution, a person ‘fulfilling the duties’ of the treasurer by the governing body of a local government unit (municipal council, county council, regional assembly). The Voivodship Administrative Court in Gorzów Wielkopolski, sharing the position of the provincial governor (the complainant), rightly concluded that the provisions of local government system acts do not give the right to adopt a resolution on the above subject. Therefore, the gloss is of an affirmative nature.

PL

Glosowany wyrok ma niewątpliwie dużą doniosłość teoretyczną i praktyczną. Dotyczy on bowiem zagadnienia dopuszczalności powołania w drodze uchwały przez organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego (radę gminy, radę powiatu, sejmik województwa) osoby „pełniącej obowiązki” skarbnika. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim, podzielając stanowisko wojewody (skarżącego), trafnie wywiódł, że z przepisów samorządowych ustaw ustrojowych nie wynika uprawnienie do podjęcia uchwały w powyższym przedmiocie. W związku z powyższym glosa ma charakter aprobujący

16

Otoczenie księcia kijowskiego Włodzimierza Rurykowicza

59%

Nagirnyy V.

Wschodni Rocznik Humanistyczny

|

2020

|

vol. XVII (2020)

|

issue 3: Dwór w Rzeczypospolitej i państwach ościennych, pod red. Artura Goszczyńskiego i A. Selina

11-29

PL

Artykuł stanowi próbę przedstawienia sylwetek osób z najbliższego otoczenia księcia kijowskiego Włodzimierza Rurykowicza, panującego w stolicy Rusi w latach 1223– 1235 i 1236. Analiza zachowanych źródeł, pozwala wyłonić pięciu reprezentantów dworu Włodzimierza: tysięcznika i wojewodę Iwana Sławnowicza, wojewodę Daniela Nażyrowicza/Żyrowicza, stolnika Jerzego i dwóch bojarów, sprawujących funkcje posłów – Worotysława Piotrowicza i Piotra Akierowicza. Każda z wymienionych osób została odnotowana w źródłach tylko jeden raz, niemniej jednak nawet tak wątłe przekazy, pozwalają rzucić pewne światło na dwór księcia kijowskiego w latach trzydziestych XIII w. Podobnie jak w poprzednich stuleciach, najważniejsze miejsce w otoczeniu tamtejszego władcy, zajmowali tysięcznik i wojewoda. Ponadto na znaczeniu zyskały osoby piastujące nowe stanowiska, którym powierzano istotne funkcje reprezentacyjne, np. stolnika. Na podstawie analizy urzędników sprawujących najwyższe godności, można zaobserwować ciągłość w ich obejmowaniu przez przedstawicieli wybranych rodów bojarskich, na przykład Borysowiczów– Sławnowiczów

EN

The aim of the article is to reconstruct the biograms of the closest circle of the Kyiv prince Volodymyr Rurykovich, who ruled the capital of Rus` in 1223–1235 and 1236–1238. The analysis of the surviving sources allows us to identify five representatives of Volodymyr`s court: the tysyatsky and voivode Ivan Slavnovich, the voivode Danylo Nazhyrovich / Zhyrovich, the stolnik Yuri and two boyars who served as ambassadors – Vorotyslav Petrovich and Petro Akerovich. These personalities are mentioned in the sources only once, but even such fragmentary information can shed light on the court of the Kyiv prince in the 30s of the 13th century. As it was in the previous centuries, the tysyatsky and the voivode played the main roles in it. At the same time such new positions with important representative functions as a stolnik appeared. One can also point out the succession in the appointment of the representatives of the particular boyar clans to the most important positions, for example, Borisovich-Slavnovich.

RU

В статье сделана попытка воссоздать биограммы ближайшего окружения киевского князя Владимира Рюриковича, правившего в столице Руси в 1223–1235 и 1236–1238 гг. Анализ сохранившихся источников позволяет выделить пять представителей двора Владимира: тысяцкого и воеводу Ивана Славновича, воеводу Даниила Нажировича/Жировича, стольника Юрия и двух бояр, исполнявших функции послов – Воротислава Петровича и Петра Акеровича. Все перечисленные личности упомянуты в источниках всего по одному разу, но даже такая отрывочная информация позволяет пролить свет на двор киевского князя в 30-х гг. ХIII века. Как и в предыдущие столетия, ключевое место в нем занимали тысяцкий и воевода. В то же время, появились новые должности, наделенные важными репрезентативными функциями, такие как стольник. Наблюдается также преемственность в назначении на наиболее важные должности представителей отдельных боярских родов, например Борисовичей-Славновичей.

17

Problem identyfikacji osób w latopisach ruskich: Sławn i Sławn Borysowicz

51%

Nagirnyy V.

Wschodni Rocznik Humanistyczny

|

2020

|

vol. XVII (2020)

|

issue 2: Rozejm w Dywilinie (1618) na tle epoki, pod red. A. Góraka

171-179

PL

W artykule dokonano próby identyfikacji osób występujących w Latopisie kijowskim pod imieniem „Sławn”. Wyrażono zdanie, że w opisach latopisarskich z lat 6679, 6695 i 6696 występują dwie różne osoby. Pod 6679 r. źródło wymienia Sławna, który odbijał atak na Dorohobuż księcia Włodzimierza Mścisławowicza. Był on urzędnikiem księcia dorohobuskiego Włodzimierza Andrzejowicza. Jego pochodzenia nie da się ustalić. Pod latami 6695 і 6696 autor latopisu odnotował Sławna Borysowicza, tysięcznika białogrodzkiego i wojewodę księcia Ruryka Rościsławowicza, biorącego udział w poselstwie do Suzdala w 1188 r. i wyprawie do ziemi halickiej w końcu 1188 r., lub na początku roku 1189. Sławn Borysowicz był synem bojara smoleńskiego i wojewody trepolskiego Borysa Zacharowicza oraz ojcem tysięcznika kijowskiego Iwana Sławnowicza.

EN

The article attempts to identify persons mentioned as Slavn in Kyiv cronicle. The author suggests the idea that two boyars are described in the annal entries in 6679, 6695 and 6696. In 6679 the source names Slavn who led the defense of Dorohobuzh against Prince Vladimir Mstislavich of Polonnoye. Slavn was the sergeant of Dorohobuzh prince Vladimir Andreevich. His origin is unknown. In 6695 and 6696 Rus' chronicler mentioned Slavn Borisovich, the Bilhorod tysyatsky and voivode of Prince Rurik Rostislavich, who took part in the embassy in Suzdal in 1188 and in the campaign to the Galician land in the end of 1188 or in the beginning of 1189. Slavn Borisovich was the son of the Smolensk boyar and the Trepol voivode Boris and the father of Kiev tysyatsky Ivan Slavnovich.

RU

В статье сделана попытка идентификации лиц, обозначенных в Киевской летописи именем Славн. Высказывается мнение, что в летописных статьях 6679, 6695 и 6696 гг. речь идет о двух боярах. Под 6679 г. источник называет Славна, который руководил защитой г. Дорогобуж против князя Владимира Мстиславича из Полонного. Славн был урядником дорогобужского князя Владимира Андреевича. Его происхождение неизвестно. Под 6695 и 6696 гг. русский книжник упомянул Славна Борисовича, белгородского тысяцкого и воеводу князя Рюрика Ростиславича, который принимал участие в посольстве в Суздаль в 1188 г. и в походе в Галицкую землю в конце 1188 или в начале 1189 г. Славн Борисович был сыном смоленского боярина и трепольского воеводы Бориса Захаровича и отцом киевского тисяцкого Ивана Славновича.

18

Organizacja administracji rządowej w Polsce

43%

Połomski T.

Studia Ekonomiczne. Gospodarka, Społeczeństwo, Środowisko

|

2018

|

issue 1/2018 (2)

137-144

EN

The subject of this article is to indicate the place of the executive government in an extensive system of administrative law. The following study presents the structure of executive organs and their hierarchical relations at various levels and forms. System foundations of its legal existence were discussed, and the most significant tasks and competences were pointed out. The content of the presented study refers to the current state of the executive authority. Particular attention was devoted to law enforcement processes – within the framework of the organizational network of governmental administration, which entity corresponds to an important constitutional principle: centralization and deconcentrating of the government towards the decentralization of local government bodies. In this regard, the role of the provincial governor as a regional representative of the Cabinet was indicated and the mode in which the provincial governor corresponds with local government bodies was outlined. Due to the thematic scope of the issue, the paper focuses only on the basic and also the most important aims and assumptions of the Polish government functioning. Specific issues are included in the form of numerous references, bibliographies and lists of normative acts or legal texts.

PL

Przedmiotem niniejszego artykułu jest wskazanie miejsca rządowej władzy wykonawczej w rozległym systemie prawa administracyjnego. Praca ukazuje strukturę organów egzekutywy oraz ich hierarchiczne relacje na różnych szczeblach i w rozmaitych formach. Omówiono ustrojowe podstawy jej prawnego bytu oraz wskazano najważniejsze zadania i kompetencje. Treść pracy odwołuje do aktualnego stanu faktycznego reprezentacji władzy wykonawczej. Uwagę poświęcono procesom stosowania prawa – w ramach organizacyjnej siatki administracji rządowej, której zagnieżdżenie odpowiada istotnej zasadzie konstytucyjnej: centralizacji i dekoncentracji rządu wobec decentralizacji organów samorządowych. W tym zakresie wskazano rolę wojewody jako reprezentanta Rady Ministrów w terenie i naszkicowano tryb, w jakim koresponduje on z organami samorządu. Ze względu na rozległość tematyczną zagadnienia, praca dotyka jedynie podstawowych, a zarazem najważniejszych celów i założeń funkcjonowania rządu RP, a kwestie szczegółowe ujęto w formie licznych odwołań, bibliografii i wykazów aktów normatywnych.

Refine search results

The Voivodeship Governor’s Role in Health Safety

Szczególne kompetencje wojewody w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19

Provincial Governors’ Rights Regarding Assemblies Organized on a Regular Basis

Właściwość wojewody w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz zapobiegania zagrożeniu życia i zdrowia

Zarządzenie zastępcze wojewody jako środek nadzoru nad samorządem terytorialnym umożliwiający wygaszanie mandatu w związku ze złamaniem ustawy antykorupcyjnej

Statut Organizacyjny Urzędu Wojewódzkiego Krakowskiego z 1932 r. jako przykład organizacji urzędów wojewódzkich w II Rzeczypospolitej

Pozycja i rola wojewody w systemie decydowania publicznego w okresie II Rzeczypospolitej (w latach 1919–1928) w kontekście tworzenia struktur administracji terytorialnej

Jan Lembas (1914–2000). Chairman of the Presidium of the Voivodship National Council in Zielona Góra (1956–1973) and the Voivode of Zielona Góra (1973–1980)

Kwestie wojskowe w polityce administracyjnej resortu spraw wewnętrznych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1918–1926

Znaczenie polskiej tradycji administracyjnej dla administracji publicznej III Rzeczypospolitej

Podstawy prawne decyzji w przedmiocie obywatelstwa polskiego. Analiza prawnoporównawcza przepisów obowiązujących od II Rzeczpospolitej do współczesności

Bezpieczeństwo wewnętrzne i zewnętrzne w polityce wojewody wołyńskiego Henryka Józewskiego (1928-1938)

The Prime Minister of the Council of Ministers as a Body Subject to Sejm Control (in the Light of Normative Regulations). Part II: Prime Minister as a Body Subject to Sejm Control in Other Governmental Institutions

Zarządzenie zastępcze jako szczególny rodzaj rozstrzygnięć nadzorczych wojewody

Otoczenie księcia kijowskiego Włodzimierza Rurykowicza

Problem identyfikacji osób w latopisach ruskich: Sławn i Sławn Borysowicz

Organizacja administracji rządowej w Polsce