Search results

1

Motyw woli Bożej w Dzienniczku św. Faustyny Kowalskiej

100%

Komosa W.

Studia Theologica Varsaviensia

|

2019

|

vol. 57

|

issue 1

139-155

PL

Wola Boża jest rzadziej przywoływanym przymiotem Bożym niż miłosierdzie. Motyw woli Bożej znalazł jednak swoje miejsce w duchowych zapiskach św. Faustyny Kowalskiej. W Dzienniczku zostało zawarte głębokie bogactwo treści poruszające to teologiczne zagadnienie. Okazuje się, iż siostra Kowalska, nie tylko przekazała orędzie o Bożym miłosierdziu, ale była głęboko zafascynowana wolą Boga. Od najmłodszych lat szukała jej i wiernie ją wypełniała. Dzień po dniu odkrywała jak wielką ma ona wartość i jak koniecznym jest jej poznawanie. Pod okiem Maryi i Jezusa Faustyna przechodziła wszystkie etapy uczenia się woli Bożej, aż do całkowitego zjednoczenia się z nią. Wypełnianie pragnień i postanowień Bożych, bo tak rozumiała ona to pojęcie, stało się dla niej celem jej istnienia. święta z Łagiewnik pojmowała wolę Bożą jako skarb, który został dany ludzkości z powodu wielkiego Bożego miłosierdzia. Apostołka Bożego miłosierdzia odkrywała, że wola Boża musi się pełnić, gdyż Bóg nie może przestać kochać.

2

Znaczenie kierownictwa duchowego bł. Ks. Michała Sopoćki dla dynamicznego urzeczywistnienia woli Bożej przez św. s. Faustynę Kowalską

94%

Jaworski B.

Roczniki Teologiczne

|

2020

|

vol. 67

|

issue 5

89-108

EN

Spiritual direction in the relationship of Bl. Fr. Michael Sopocko and St. S. Faustina is a clear example of the effective cooperation of God, the spiritual director, and the person benefiting form the service. The Saint’s confessor has shown three stages of spiritual development, discovery, and fulfillment of God’s will. The first is to keep external precepts and laws in which God’s will is revealed. The second is to discover, discern, and follow inner inspirations. The third is to put ourself at God’s total and unconditional disposal. At each stage, the desire of self-offering as a sacrifice, like Jesus Christ, increases. The role of the spiritual director is also increasing, who not only supports the discernment of God's will, assists in recognizing the deception of the enemy of the soul, helps to avoid mistakes, supports in difficult experiences and times of trials, but also helps in choosing the best way to implement God’s plans.The purpose of this article is to provide practical guidance and ways to apply them in spiritual direction to the service-giver and the person taking benefits from this form of assistance on the way of sanctification.

PL

Kierownictwo duchowe w relacji bł. ks. Michała Sopoćki i św. s. Faustyny jest klarownym przykładem skutecznej współpracy Boga, kierownika duszy i osoby korzystającej z tej formy posługi. Spowiednik Świętej ukazał trzy etapy rozwoju duchowego, odkrywania i wypełniania woli Bożej. Pierwszy to zachowywanie zewnętrznych nakazów i ustaw, w których wyraża się wola Boża. Drugi polega na odkrywaniu, rozeznawaniu i podążaniu za natchnieniami wewnętrznymi. Trzeci to oddanie się do całkowitej i bezwarunkowej dyspozycji Bogu. Na każdym etapie wzrasta gotowość do coraz pełniejszej ofiary z siebie na wzór Jezusa Chrystusa. Wzrasta też rola kierownika duchowego, który nie tylko wspiera w rozeznawaniu Bożej woli, pomaga rozpoznać zwodzenie nieprzyjaciela duszy, ułatwia unikania błędów, wspiera w trudnych doświadczeniach i chwilach prób, ale także pomaga w doborze najlepszego sposobu realizacji zamiarów Bożych. Artykuł ma na celu dostarczenie praktycznych wskazówek i sposobów ich zastosowania w kierownictwie duchowym dla posługującego i korzystającego z tej formy pomocy na drodze uświęcania.

3

Chrystus w duchowości bł. Marii Angeli Truszkowskiej

84%

Misiurek J.

Roczniki Teologii Duchowości

|

2009

|

vol. 1(56)

97-106

EN

Blessed Angela Truszkowska is among the important figures in nineteenth-century Poland. She was a co-founder of the Congregation of Felician Sisters. Her writings testify to her love of Jesus Christ, the Divine Bridegroom and His Church. It is in the Divine Master that Truszkowska had found a sense of religious life, therefore she showed Him as a model of love that did not hesitate to lay down His life and remain under the Eucharistic forms. She encouraged her fellow sisters to fulfil God's will modelled on Christ, and to imitate Him in their whole life. She thought that the consecrated person was called to sanctity and should make every effort to follow Jesus Christ; His words should be radically put into practice in this person's life.

4

Ignacjańskie Reguły rozeznawania duchów. Działanie duchów na drodze duchowego regresu człowieka

84%

Królikowski W.

Warszawskie Studia Teologiczne

|

2020

|

vol. 33

|

issue 1

102-121

EN

Rules of the discernment of spirits that St. Ignatius Loyola (1491–1556) included in his Spiritual Exercises (SE) are a great gift of God for the whole Church. They meet the universal need for spiritual discernment, which is witnessed in both the Holy Scriptures and in the history of the Church. The article analyzes the text of the First rule of the discernment of spirits, which concerns the action of the good and evil spirit on the path of human spiritual regression. St. Ignatius explains in the First rule that: “In the persons who go from mortal sin to mortal sin, the enemy is commonly used to propose to them apparent pleasures, making them imagine sensual delights and pleasures in order to hold them more and make them grow in their vices and sins. In these persons the good spirit uses the opposite method, pricking them and biting their consciences through the process of reason” (SE 314). Modern man, who lives in a world marked by various spiritual and material threats, in which different types of spirits are trying to put pressure on him, needs help for their proper discernment, in order to be able to choose the path of true life, whichhas been show to us by Jesus Christ – God of Love.

5

Rozeznawanie woli Bożej według św. Ignacego Loyoli

84%

Królikowski W.

Polonia Sacra

|

2020

|

vol. 24

|

issue 3

EN

Discernment of God’s will and its fulfillment consist one of the most important tasks of every Christian. God calls His faithful people to discern everything that is pleasing to Him (see Ephesians 5:10). “The gift of discernment has become all the more necessary today” (Pope Francis, Gaudete and exsultate, no. 167). In response to this call of God, the writings of St. Ignatius Loyola can be of great help, especially his Spiritual Exercises.In this article, I undertake the analysis of the Rules the discernment of spirits and the Rules of making a good and reasonable choice, placing them in the context of the necessary requirements for spiritual discernment and in the framework of the indispensable conditions that must be met. Deeply spiritual, universal, timeless and at the same time very precise and pragmatic instructions of St. Ignatius can serve as an extraordinary help, also for the contemporary Christians, in the process of proper discernment of the concrete will of God and its fulfillment in the power of the Holy Spirit in our everyday life.

PL

Rozeznawanie woli Bożej i jej wypełnianie stanowią jedne z najważniejszych zadań, jakie stają przed każdym chrześcijaninem. Bóg wzywa ludzi wierzących, aby rozeznawali wszystko, co jest miłe Panu (por. Ef 5, 10). „Dzisiaj szczególnie potrzebna stała się postawa rozeznawania” (Papież Franciszek, Gaudete et exsultate, nr 167). Szczególną pomocą w odpowiedzi na to wezwanie Pana Boga są pisma św. Ignacego Loyoli, zwłaszcza jego Ćwiczenia duchowe.W niniejszym artykule podejmuję analizę ignacjańskich Reguł rozeznawania duchów oraz Reguł dokonywania wyboru, umieszczając je w kontekście potrzeby rozeznawania duchowego oraz niezbędnych warunków, jakie należy spełniać, aby było ono możliwe. Głęboko duchowe, uniwersalne, ponadczasowe, a jednocześnie precyzyjne i pragmatyczne wskazówki św. Ignacego są niezwykłą pomocą, także dla współczesnych chrześcijan, w procesie właściwego rozeznania konkretnej woli Bożej i wypełniania jej w codziennym życiu mocą Ducha Świętego.

6

Kapłańsko-ofiarniczy charakter egzystencji wierzącego w ewangelię

84%

Pindel R.

Verbum Vitae

|

2010

|

vol. 17

151-189

PL

Artykuł bada przesłanie wersetów Rz 12,1-2 w ich kontekście literacko-retorycznym, przyjmując dispositio, jaką wypracował J.-N. Aletti, a według której jest to kolejna propositio perswazji obejmującej cały List do Rzymian. Chrześcijanin, który uwierzył ewangelii, jest wezwany do tego, by był gotowy do składania w ofierze całej swojej cielesnej egzystencji, w taki jednak sposób, by ona podobała się Bogu. Drogą nieodzowną do takiej postawy jest nonkonformizm wobec tego świata oraz uległość wobec przemieniającego działania Ducha Świętego, a co umożliwia właściwą ocenę podejmowanego postępowania.

7

Specyfika posłuszeństwa kapłana diecezjalnego i kapłana zakonnego. Podobieństwa i różnice

84%

Kiciński J.

Studia Włocławskie

|

2022

|

vol. 24

235-249

EN

The obedience of the diocesan and religious priest is part of the mission of following Jesus Christ himself. It is an expression of availability to God and His plans. It is a constant search and discovery of His will. Religious priestly obedience is linked to the vowed evangelical counsel of obedience and the pledge of honor and obedience made during the ordination of the diaconate and the presbyterate. Diocesan obedience to the liturgy of diaconate and presbyterate ordination has a similar responsibility, but it binds the priest directly to the local Church.

PL

Posłuszeństwo kapłana diecezjalnego, jak i zakonnego, wpisuje się w misję naśladowania samego Jezusa Chrystusa. Jest ono wyrazem dyspozycyjności wobec Boga; jest nieustannym poszukiwaniem i odkrywaniem Jego woli. Posłuszeństwo kapłańskie zakonne jest związane ze ślubowaną ewangeliczną radą posłuszeństwa i złożonym przyrzeczeniem czci i posłuszeństwa podczas święceń diakonatu i prezbiteratu. Posłuszeństwo diecezjalne składane podczas liturgii święceń diakonatu i prezbiteratu posiada podobny zakres odpowiedzialności, wiąże jednak kapłana bezpośrednio z Kościołem lokalnym.

8

Źródła posłuszeństwa konsekrowanego

67%

Ciemała M.

Polonia Sacra

|

2017

|

vol. 21

|

issue 1(46)

45-63

PL

W artykule przedstawiono podstawowe myśli źródłowe dla idei posłuszeństwa konsekrowanego. Analiza teologiczna reprezentatywnych reguł pierwotnego cenobityzmu chrześcijańskiego (Reguły Pachomiusza, Asketikonu Bazylego Wielkiego, Praeceptum Augustyna z Hippony, Reguły Benedykta), jak również Pism Franciszka z Asyżu oraz Magisterium Kościoła XX i XXI wskazuje na zakorzenienie idei posłuszeństwa konsekrowanego w Biblii. Dotyczy to zarówno idei posłuszeństwa wobec Boga, wobec władz wspólnoty, jak i posłuszeństwa wzajemnego. Analizowane prawodawstwo wskazuje na słowo Boga (Ewangelię) jako „pierwszą regułę życia” osób konsekrowanych. Według Asketikonu Bazylego Wielkiego, Reguły Benedykta, Pism Franciszka oraz posoborowych dokumentów Kościoła dobrowolne posłuszeństwo, w myśl Flp 2, 8 (oraz J 6, 38), jest naśladowaniem Chrystusa – uniżonego i posłusznego aż do śmierci. Różnorodność zaś norm dotyczących posłuszeństwa wypływa z konieczności zastosowania tej idei w konkretnych warunkach życia i uregulowania codziennego życia pod opieką przełożonych. Analizowane teksty wraz z odniesieniami biblijnymi stanowią inspirację dla aktualizacji idei posłuszeństwa konsekrowanego.

EN

The article presentsthe basic sources ofthoughtsforthe obedience consecrated. The theological analysis of the typical rules of the original Christian cenobitic monasticism (The Rule of St. Pachomius, The Asketikon of St.Basil the Great, Praeceptum of St. Augustine of Hippo, the Rule of St. Benedict of Nursia), as well as The Scripture of Saint Francis of Assisi and Magisterium of the Catholic Church of XX and XXI century point to the roots of the conception of the consecrated obedience in the Bible (refers to the conception of the obedience to God, to the authorities as well as each other obedience). The legislation which is being considerated points to the Word of God (Gospel) as the “first rule of life” of the consecrated. According to The Asketikon of St.Basil the Great,the Rule of St. Benedict, The Scripture of Saint Francis and Postconciliar Documents of the Church, voluntary obedience according to Phil 2,8 (and John 6,38), is the imitation of Christ – obsequious and obedient unto death. Diversity ofthe norms concerning the obedience arisesfrom the need to application of the conception in the specific condition of life and the adjustment of everyday life under the superior’s patronage. The scriptures which are being studied as well as biblical references are the inspiration for the updating the conception of consecrated obedience today.

9

Rozumna służba a odnowiony umysł w świetle Rz 12,1-2

67%

Żywica Z.

Collectanea Theologica

|

2018

|

vol. 88

|

issue 1

5-21

EN

Exegetical analysis of propositio 12,1-2 and its rhetorical contextallows us to conclude that the overriding message is an encouragementto render “a reasonable service to God”. According to Paul, itrelies on the constant and absolute faithfulness of his will to sacrifice“himself” (sōma) in “a living, sacred and pleasant sacrifice”, that is, to the measure of the sinful humanity of mercy in the salvific workof Jesus; “according to the faith received from God” (12,3). For theApostle, the constantly “renewed mind with the Gospel” and thepower of the Holy Spirit is an absolute condition to fully know God’swill, “transform oneself” (sōma) and save it redemptive effectivelythrough God’s “goodness, perfection and love”. It is obvious to himthat only a man implanted in Christ through the Gospel, baptismand the Holy Spirit becomes his “image” also in the way of thinking(the mind), therefore he is able to constantly re-explore the sense of“reasonable service” to finally find out that it is “evangelical service”in the power of the Holy Spirit, modeled on Jesus himself. This isthe only rationally mature (according to the wisdom and justice ofGod) and worth of a “new creature” (Christian) the answer to Godfor the work of salvation made in Christ, who sacrificed himself toGod in the Passover as a sacrifice of the “good, perfect, living holyand the kind”.

10

Biblijne podstawy duchowości świętorodzinnej w nauczaniu sługi Bożego księdza Jana Berthiera, założyciela Zgromadzenia Misjonarzy Świętej Rodziny

60%

Sobczyk A. J.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2009

|

vol. 62

|

issue 1

EN

The analysis of the biblical basics of the Holy Family’s dimension of Christian spirituality drawn by Jean Berthier shows his impressive knowledge of the Holy Bible. God’ Servant uses many quotations to show biblical grounds for Christ’s imitation according to the pattern of the Holy Family. There are a few virtues of the Holy Family which deserve to be highlighted: trust and obedience to God’s Will, love to God and to neighbor, humility and mortification. Berthier not only enumerates those virtues but also encourages everyone to realize them in everyday life, such as the Holy Family did it.

11

Cechy Maryi jako wzorzec do naśladowania dla współczesnego człowieka

43%

Mazurek P.

Teologiczne Studia Siedleckie

|

2017

|

issue XIV/14

151-167

PL

Chrześcijanin to człowiek, który stara się szukać najlepszych wzorców na własne ży-cie. Dziś żyje on w zapędzeniu i w pogoni za doczesnością. Pragnie wszystko sobie podpo-rządkować. Wielu szuka wygody i realizacji własnych marzeń. Maryja uczy tego, co jest naprawdę ważne. Ona jest wzorem kobiecości. Jej cechy może naśladować każdy. Są nimi bowiem prostota życia i pobożność, postawa pokory oraz wierność i czystość małżeńska, także umiejętność służby drugiemu człowiekowi. Maryja to kobieta, która prawdziwie kocha Boga, dlatego chce pełnić Jego wolę. Jako Matka wcielonego Syna Bożego jest godna uwielbienia. Jest duchową Orędowniczką przed Bogiem wszystkich odkupionych przez Chrystusa.

EN

A Christian is a man who tries to look for the best model of life. Nowadays we live in a hurry chasing temporality, doing our best to subordinate everything to ourselves. Many seek for comfort and dreams come true. That is why we wish to have a closer look at Mary to learn what is truly essential. Undoubtfully, the Mother of Jesus is the symbol of femintity, everybody should and can follow her personal qualities. To name a few, they are simplicity of life, God’s piety, humble attitude towards what life brings, fidelity and the ability to serve another person. Mary is the woman who highly loves God, Her desire is to fulfill His will. So, She is worth worshipping, praising for courage, thanking for taking care of everyone who asks Her for help.

12

San Giuseppe il modello della partecipazione nell’Eucaristia

43%

Kwiatkowski D.

Poznańskie Studia Teologiczne

|

2019

|

issue 34

165-180

EN

Pope John Paul II in the encyclical Ecclesia de Eucharistia called Mary a ‘Woman of the Eucharist’. He pointed out the attitudes that can be described as Eucharistic. This article, using the principle of analogy and maintaining an appropriate balance, shows St. Joseph as a model of the Eucharistic ap- proach of every Christian. The life of Saint Joseph was characterized by deep faith and love for God and man, the ability to hear and receive the word of God and the constant willingness to sacrifice his life in order to be able to fulfill the will of God. All these qualities are needed to participate in the Eucharist in a conscious and active way. These attitudes result from participation in the Eucharist and should shape the life of every Christian. In addition, it should be emphasized that the Church introduced the name of St. Joseph to the Eucharistic prayers and ordered it to be mentioned immediately after Mary. Placing the name of St. Joseph in the most important prayer of the Holy Mass, introduces him to the heart of the Eucharist.

PL

Święty Jan Paweł II w encyklice Ecclesia de Eucharistia nazwał Maryję „Niewiastą Eucharystii”. Zwrócił uwagę na Jej postawy, które można określić jako eucharystyczne. Niniejszy artykuł, sto- sując zasadę analogii i zachowując odpowiednie proporcje, ukazuje św. Józefa jako wzór postaw eucharystycznych dla każdego chrześcijanina. Życie św. Józefa cechowała głęboka wiara i miłość do Boga oraz do człowieka, zdolność słuchania i przyjmowania słowa Bożego oraz nieustanna gotowość składania ofiary ze swojego życia, aby móc wypełnić wolę Bożą. Wszystkie te cechy są potrzebne, aby uczestniczyć w Eucharystii w sposób świadomy i czynny. Postawy te wynikają z uczestnictwa w Eucharystii i powinny kształtować życie każdego chrześcijanina. Poza tym należy podkreślić, że Kościół wprowadził imię św. Józefa do modlitw eucharystycznych i nakazał je wymieniać zaraz po Maryi. Umieszczajac imię św. Józefa w najważniejszej modlitwie mszalnej, wprowadził go w serce Eucharystii.

Refine search results

Motyw woli Bożej w Dzienniczku św. Faustyny Kowalskiej

Znaczenie kierownictwa duchowego bł. Ks. Michała Sopoćki dla dynamicznego urzeczywistnienia woli Bożej przez św. s. Faustynę Kowalską

Chrystus w duchowości bł. Marii Angeli Truszkowskiej

Ignacjańskie Reguły rozeznawania duchów. Działanie duchów na drodze duchowego regresu człowieka

Rozeznawanie woli Bożej według św. Ignacego Loyoli

Kapłańsko-ofiarniczy charakter egzystencji wierzącego w ewangelię

Specyfika posłuszeństwa kapłana diecezjalnego i kapłana zakonnego. Podobieństwa i różnice

Źródła posłuszeństwa konsekrowanego

Rozumna służba a odnowiony umysł w świetle Rz 12,1-2

Biblijne podstawy duchowości świętorodzinnej w nauczaniu sługi Bożego księdza Jana Berthiera, założyciela Zgromadzenia Misjonarzy Świętej Rodziny

Cechy Maryi jako wzorzec do naśladowania dla współczesnego człowieka

San Giuseppe il modello della partecipazione nell’Eucaristia