Search results

1

Własności składniowe frazeologizmów z komponentem „palce / paluszki lizać”

100%

Gębka-Wolak M.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2011

|

vol. 10

69-78

EN

The paper deals whit idiomatic expressions such „palce lizać / paluszki lizać” and „że palce lizać / że paluszki lizać” which are usually described as phraseological units or verbal phrases. The research conducted here allows us to conclude, that – despite of what could be assumed based on their form – these expressions are functionally analogous not to verbs, but to adjectives or adverbs. In this case, we observe the lack of correlation between the formal shape of the expression and its grammatical features.

2

„Człowiekiem się rodzę, osobą się staję”. Relacje semantyczne między leksemami osoba i człowiek we współczesnej polszczyźnie

100%

Kostrzewa D.

LingVaria : Półrocznik Wydziału Polonistyki UJ poświęcony zagadnieniom języka i językoznawstwa

|

2013

|

issue 1(15)

43-58

EN

The paper attempts to determine the scope of realization of two synonymous words in modern Polish: człowiek/ludzie ‘man/people’, and osoba/osoby ‘person/persons’. A semantic analysis of the two has been conducted based on lexicographic sources and corpus texts, and led to the conclusion that no hierarchy exists in the semantic relation between them. Due to its stylistic neutrality, accommodation requirements, and deviation of reference towards the feminine gender, the understanding of the lexeme osoba ‘person’ complements the semantic field of the word człowiek ‘man’, which is marked for all aspects and directed towards description of representatives of the masculine gender. Moreover, having no stylistic connotations, the lexeme osoba ‘person’ is very frequent in journalistic texts, much more so than the noun człowiek ‘man’.

3

Nowe zastosowania form czasownikowych 1. i 2. os. lp. rodzaju nijakiego czasu przeszłego we współczesnych tekstach

100%

Żmigrodzka B.

Język Polski

|

2016

|

vol. 96

|

issue 2

51-72

PL

Artykuł dotyczy bardzo rzadkich w języku polskim form czasownikowych 1. i 2. os. lp. rodzaju nijakiego czasu przeszłego (typu „byłom”, „byłoś”), których zakres użycia ograniczony był tradycyjnie do funkcji antropomorfizacji przedmiotów mających nazwę będącą leksemem o nijakim rodzaju gramatycznym. We współczesnych tekstach literackich i wypowiedziach internetowych formy te pojawiają się w funkcjach, w których odnoszą się do osób – nadawcy i odbiorcy w akcie komunikacji. Nowe funkcje wiążą się z wyrażaniem nietypowości, nienormatywności, trudności kategoryzowania owych osób – zarówno pod względem płci, jak i w sferze społecznej, ideologicznej, osobowościowej. Mogą także sygnalizować stany chwilowej dezorientacji. Odnoszone bywają do dziecka jeszcze nie narodzonego, do momentu poznania jego płci, lub sugerują „dziecinność” osoby dorosłej. Omawiane formy mogą także stanowić element konstrukcji tekstu wprowadzający wielopoziomowość narracji. W literaturze odnoszą się do osób bezpłciowych i postpłciowych oraz postaci wirtualnych.

EN

The article describes very rare neuter gender verb forms in the first and second person singular past tens (like "byłom", "byłoś"), the use of which was traditionally constrained to anthropomorphism of objects, whose names were in the neuter grammatical gender. In the contemporary literary texts and internet utterances these forms surface as ways of addressing people – the sender and the recipient in the act of communication. New functions are connected to expressing untypicality, non-normativeness, difficulty of categorizing said people – on the basis of their gender, but also community, ideology and personal affiliations. They can also signal states of temporary confusion. They are used to refer to an unborn child before its sex can be identified or suggest “childlikeness” of an adult person. Forms discussed in the article can also serve as an element introducing multidimensional narration. In literature, they refer to postgender and genderless persons, as well as virtual characters.

4

„Masakra" — wyraz modny współczesnej polszczyzny

100%

Słabczyński R.

Język Polski

|

2015

|

vol. 95

|

issue 3

239-249

PL

Artykuł przedstawia znaczenie i pragmatyczne funkcje słowa masakra, które we współczesnej polszczynie stopniowo traci swoje negatywne konotacje semantyczne związane z okrutnym zabijaniem, rzezią i staje się uniwersalnym wyrazem służącym wyrażaniu emocji, oceny (zarówno negatywnej, jak i pozytywnej), dużego natężenia jakiejś cechy albo zjawiska. W pracy zaprezentowano funkcjonowanie tego wyrazu w tekstach mówionych i pisanych, m.in. w wypowiedziach charakterystycznych dla codziennej komunikacji nieoficjalnej, w artykułach, komentarzach i reklamach zamieszczonych na różnych stronach internetowych.

EN

The article presents the meaning and pragmatic functions of the word masakra (massacre). In contemporary Polish the word is gradually losing negative semantic connotations related to savage killing, slaughter and is becoming a universal form serving to express emotions, opinions (both negative and positive), high intensity of a feature or a phenomenon. In the paper, the author shows functioning of the fashionable word in spoken and written texts, inter alia, in statements typical of everyday informal communication, in articles, comments and advertising placed on different websites.

5

Współczesny język polski w oczach ludzi starszych

100%

Łuczyński A.

Forum Filologiczne Ateneum

|

2020

|

vol. 8

|

issue 2

111-127

EN

The aim of the article is to present older people's opinions on the contemporary Polish language and the changes occurring in it. The research material comes from a survey conducted in a group of 43 people aged 57 to 83. Older people show a keen interest in what is happening in today's Polish. This is confirmed by the results of the questionnaire as well as by the willing participation of respondents in the survey. Seniors react vividly to current phenomena taking place in the language. They are able to indicate them, evaluate and offer comments on them.

PL

Celem artykułu jest przedstawienie poglądu ludzi starszych na temat współczesnej polszczyzny i zmian w niej następujących. Materiału na potrzeby niniejszych analiz dostarczyły badania ankietowe, przeprowadzone w grupie 43 osób w wieku od 57 do 83 lat. Starsi ludzie wykazują żywe zainteresowanie tym, co się dzieje w dzisiejszej polszczyźnie, co potwierdzają zarówno same wyniki ankiety, jak również chętny udział respondentów w badaniu. Seniorzy żywo reagują na aktualne zjawiska pojawiające się w języku, są w stanie wskazać je wskazać, ocenić i skomentować.

6

Ocena stabilności ekspresywnej leksemu trawelebryta

84%

Hwaszcz K.

Orbis Linguarum

|

2018

|

issue 51

53-66

EN

An appraisal of the expressive stability of the word „trawelebryta” The aim of this paper is to define the meanings as well as to establish the contexts in which one can find the relatively new lexeme trawelebryta ‘travelebrity’ in the Polish language. Its novelty manifests itself in the lack of the spelling unification, which additionally implies that the word is not well-ingrained in the language yet. On the other hand, the lexeme serves as a word-formation base for other lexemes, which in turn indicates that the word is already a part of the mental lexicon of native speakers of Polish. Although it was determined that the lexeme is relatively stable, we found five distinctive meanings, which are still undergoing certain semantic and formal modifications. The evolution of its meaning shows a tendency to shift towards negative connotations, from neutral to colloquial, and, in extreme cases, even to the offensive ones. It was evidenced by sets of synonyms and contexts to which the lexeme was assigned. The paper ultimately shows that the adaptation process of the lexeme in the Polish language is not over yet.

7

O możliwości wykorzystania filmowych list dialogowych w opisie leksykograficznym współczesnej polszczyzny

84%

Bobrowski J.

Język Polski

|

2019

|

vol. 99

|

issue 1

81-91

PL

W artykule omówiona została możliwość wykorzystania filmowych list dialogowych w tworzeniu słowników współczesnej polszczyzny. Okazuje się, że leksykograf może w nich odnaleźć wiele słów rzadkich,substandardowych czy zapomnianych.Scenarzyści używają tego rodzaju słownictwa w celach stylistycznych. Szczególnie interesują ich socjolekty, często słabo zbadane. Z tego powodu listy dialogowe powinny być włączane do korpusów tekstowych wykorzystywanych przez redaktorów słowników. Teoretyczne ustalenia zostały dopełnione analizą kilku rzadkich wyrazów zaczerpniętych przez autora z popularnego serialu 07 zgłoś się.

EN

The article discusses the possibility of using film dialogue lists for creating dictionaries of the contemporary Polish language. It turns out that a lexicographer may find a lot of rare, substandard or forgotten words in them. Screenwriters use this kind of vocabulary for stylistic purposes, but they take it from authentic language. They are especially interested in sociolects which are often poorly researched. Because of that, film dialogue lists should be incorporated into text corpora which are exploited by editors of dictionaries. Theoretical findings were completed by analyses of some rare words taken by the author from a popular Polish TV series “07 Come In” (07 zgłoś się).

8

Historia leksemu "badylarz" (na marginesie prac nad "Wielkim słownikiem języka polskiego PAN")

84%

Bobrowski J.

Język Polski

|

2020

|

vol. 100

|

issue 3

100-112

PL

W artykule przedstawiono semantyczną i pragmatyczną ewolucję jednostki leksykalnej badylarz. Autor podważa ogólnie przyjęte opinie na temat jej historii, wykorzystując dane ze słowników, bibliotek cyfrowych i korpusów języka polskiego. Powszechnie uważa się, że wyraz ten powstał w okresie PRL-u i należał do typowych elementów komunistycznego dyskursu propagandowego. Analiza zgromadzonych danych pokazała, że słowo badylarz istniało już w drugiej połowie XIX w. Pierwotnie był to leksem neutralny, jednak w okresie międzywojennym stał się jednym z pogardliwych określeń wrogów klasowych używanych często w prasie lewicowej. Po wojnie negatywne konotacje słowa upowszechniły się w literaturze i kulturze popularnej. Obecnie badylarz funkcjonuje jako eksponent pamięci kulturowej o czasach komunistycznych.

EN

The article explores the semantic and pragmatic evolution of the lexical unit "badylarz" (‘vegetable gardener’). The author challenges the generally accepted opinions about its history, making use of data from dictionaries, digital libraries and corpora of the Polish language. It is commonly believed that the word came into existence during the PRL era and belonged to the typical elements of the discourse of communist propaganda. An analysis of the collected data showed that the word "badylarz" existed as far back as the second half of the 19th century. Originally, it was a neutral lexeme, but in the interwar period it became one of the offensive names of class enemies, often used in left-wing newspapers. After the war, negative connotations of the word were disseminated through literature and popular culture. Nowadays, "badylarz" functions as the lexical exponent of cultural memory of communist times.

9

Kiedy firanka jest firaną? Semantyka i pragmatyka słowa od XIX wieku do czasów współczesnych (na marginesie prac nad Wielkim słownikiem języka polskiego PAN)

84%

Miśkiewicz M.

Język Polski

|

2023

|

vol. 103

|

issue 2

52-65

EN

The article explores the geographic, stylistic and pragmatic evolution of the lexical unit firana (‘curtain’) from a diachronic perspective, using data from dictionaries, digital libraries and corpora of the Polish language. The author points out that this word is an example of derivation called “truncation”, and presents it as a dialect, regional (Poznań origin) and augmentative word. The researcher draws attention to the use of the word in literature and commercial texts. She comes to the conclusion that the derivative in question essentially does not differ in meaning from the word-formation basis, but it responds to the different needs of Polish speakers.

PL

Celem artykułu jest wykazanie geograficznego, stylistycznego i środowiskowego nacechowania wyrazu firana w perspektywie diachronicznej na podstawie słowników języka polskiego i cyfrowych zasobów źródłowych. Autorka zwraca uwagę, że leksem jest przykładem derywacji wstecznej, przedstawia go jako wyraz gwarowy, regionalny (poznański) czy augmentatywny. Zwraca uwagę na jego użycia w literaturze i tekstach handlowych. Dochodzi do wniosku, że omawiany derywat zasadniczo nie różni się znaczeniowo od podstawy słowotwórczej, ale odpowiada na inne potrzeby użytkowników polszczyzny.

10

Neologizmy swoich epok. Słownictwo i frazeologia języka polskiego II połowy XX – początku XXI wieku świadectwem realiów życia i pracy

84%

Wysoczański W.

Język Polski

|

2022

|

vol. 102

|

issue 2

36-48

PL

Wychodząc z uznawania neologizmów za charakterystyczne „rejestratory epok”, obiektem rozpatrzenia czyni się nową leksykę języka polskiego II poł. XX – pocz. XXI w., traktowaną jako świadectwo konkretnego czasu społecznego. Przedstawiając − zgodnie z celem artykułu − realia życia i pracy w świetle słownictwa i frazeologii, ukazuje się określone sfery życia społecznego i okoliczności funkcjonowania w przestrzeni społecznej.

EN

Starting with the recognition of neologisms as characteristic “recorders of epochs”, the object of consideration is the new lexis of the Polish language of the second half of the 20th century through early 21st century, treated as a testimony to a specific social time. By presenting, in line with the aim of the article, the realities of life and work in the light of vocabulary and phraseology, it is to demonstrate the specific spheres of social life and the circumstances of functioning in the social space.

11

Wybór i nieokreśloność jako komponenty semantyczne przymiotnika dowolny

84%

Grochowski M.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica

|

2017

|

issue 12

104-111

EN

The choice and indefiniteness as semantic features of the adjective dowolny ‘any’

12

Przekraczanie granic składni semantycznej Stanisława Karolaka

84%

Kleszczowa K., Termińska K.

Linguistica Copernicana

|

2017

|

vol. 14

EN

The authors – participants of the seminar devoted to the “Comparative syntax of predicative expressions in Polish, French and Italian”, conducted by Stanisław Karolak in the 1970s – decided to suggest an extension of the PSPA concept of syntax (podstawowa struktura predykatowo-argumentowa – the basic predicativeargumentative structure). They selected the predicates of persuasion because they studied them during their work with Professor Karolak (consult the Bibliography). For this purpose, they developed the abstract predicative-argumentative structure for a greater class, thus nullifying the requirement of the identity of the root as well as the differences in the content of the particular predicates. Therefore we may say that it is a model of the concept of persuasion. The validity of linking the exponents of the abstract predicate which have dissimilar roots is accounted for by the semantic morphological-syntactic restrictions, therefore the model that is put forward may be referred to as the conceptual model which is supported by the paradigmatic syntax. The model covers powodować ‘to cause something’, which is a clear indication that the predicates of persuasion belong to a more general class of causatives. In order to reject the plethora of various types of causation, the authors applied a morphologicalsyntactic filter.In the further part of the text the authors put forward an internal division of the concept of persuasion on the basis of syntactic and morphological exponents. Therefore a separate class is constituted by the predicates of the benefit for x (prosić ‘to ask for something’, błagać ‘to beg’, the former modlić kogoś o coś); a different group is constituted by the predicative expressions such as the following radzić ‘to advise somebody to do something’, zalecać ‘to recommend somebody to do something’, podszeptywać ‘to suggest something to somebody’, in which the resultative event is beneficial to y; the class of predicates with the meaning ‘x acts intentionally so that y does not do Z2’ (odciągać ‘to dissuade from’, odwodzić ‘to discourage from’, ostrzegać ‘to warn against’, wyperswadować ‘to reason somebody out of something’, zabraniać ‘to forbid’, powstrzymywać ‘to keep somebody from doing something’). The focus of the authors is on the class of predicates which takes into account evaluation, especially negative evaluation: podpuszczać ‘to lead somebody on’, judzić ‘to incite’, podżegać ‘to instigate’ etc.The model that is presented in the article enables us to establish and interpret the area of language in question not only in the modern Polish language, but also in the historical Polish language. Moreover, the model may be applied to comparative studies.

PL

Autorki, uczestniczki konwersatorium nt. „Składnia konfrontatywna wyrażeń predykatywnych w języku polskim, francuskim i włoskim”, prowadzonym przez Stanisława Karolaka w latach siedemdziesiątych, postanowiły zaproponować rozszerzenia koncepcji składni PSPA (podstawowej struktury predykatowo-argumentowej). Wybrały predykaty nakłaniania, bo takimi zajmowały się w czasie prac z Profesorem Karolakiem (zob. bibliografia). W tym celu zbudowały abstrakcyjną strukturę predykatowo-argumentową dla większej klasy, uchylając wymóg identyczności rdzenia, także różnice w treści poszczególnych predykatów, powiedzieć zatem można, że to model pojęcia nakłaniania. Zasadność wiązania różnordzennych wykładników abstrakcyjnego predykatu tłumaczą semantyczne restrykcje morfologiczno-składniowe, zatem zaproponowany model można nazwać schematem myślowym podpartym składnią paradygmatyczną. W modelu mieści się powodować, co jest wyraźnym sygnałem, że predykaty nakłaniania należą do ogólniejszej klasy kauzatywów. Żeby odrzucić bogactwo różnych typów kauzacji, stosują filtr morfologiczno-składniowy.W dalszej części tekstu autorki proponują wewnętrzny podział pojęcia nakłaniania na podstawie wykładników składniowych i morfologicznych. Tak więc osobną klasę tworzą predykaty korzyści dla x-a (prosić, błagać, dawne modlić kogoś o coś); inną grupę tworzą wyrażenia predykatywne typu radzić, zalecać, podszeptywać, w których zdarzenie skutkowe jest korzystne dla y-a; wyraźnie kształtuje się klasa predykatów znaczeniu ‘x działa intencjonalnie, aby y nie robił Z2’ (odciągać, odwodzić, ostrzegać, wyperswadować, zabraniać, powstrzymywać). Najwięcej uwagi poświęcają klasie predykatów uwzględniających wartościowanie, zwłaszcza wartościowanie negatywne: podpuszczać, judzić, podżegać itd. Zaproponowany w artykule model pozwala zakreślić i zinterpretować interesujący nas obszar języka nie tylko we współczesnej polszczyźnie, ale również w polszczyźnie historycznej, co więcej - daje się stosować do studiów konfrontatywnych.

13

Pojęcie równości i jego profilowanie we współczesnym języku polskim

67%

Bartmiński J., Żuk G.

Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

|

2009

|

vol. 21

47-67

PL

Autorzy stawiają sobie za cel rekonstrukcję pojęcia równości metodą „definicji kognitywnej”, opartej na założeniach zaprezentowanych w pracach Anny Wierzbickiej i Jerzego Bartmińskiego. Dzięki tej metodzie można przedstawić całe bogactwo znaczeniowe słowa, jego miejsce w polu leksykalno-semantycznym oraz w sieci relacji konceptualnych. Jako że pojęcie równości ma być w porównywalne w różnych językach europejskich, za tertium comparationis przyjęto styl potoczny w jego rozumieniu antropologicznym, który odpowiada określonemu przez van Dijka uniwersum komunikacyjnemu, jakim jest cultural common ground (wspólna baza kulturowa). Materiał językowy został zaczerpnięty z trzech typów źródeł: ze słowników języka polskiego (S), z empirycznych badań ankietowych (A) oraz ze zróżnicowanych stylowo i gatunkowo tekstów (T), głównie prasowych. Na jego podstawie ustalono zespół cech przypisywanych równości przez użytkowników języka polskiego, w tym 1) elementy bazowe, wspólne różnym dyskursom oraz 2) posiadające ograniczony (zazwyczaj do jednego typu dyskursu) zakres występowania. Podstawowe cechy definicyjne w rozumieniu równości to pojmowanie równości 1) jako zasady do praktykowania, postulatu 2) odnoszonego do społecznego świata ludzi, tj. do relacji między ludźmi i grupami ludzi; 3) odchodzenie od naturalnych różnic między ludźmi i nieczynienie -- w pewnym określonym zakresie -- różnic między nimi; 4) dlatego, że ludzie mają właściwą sobie godność; 5) dlatego, że ludziom przysługują jednakowe prawa; 6) dlatego, że nieczynienie różnic -- w pewnym zakresie -- jest dobre dla ludzi, przynosi pożytek społeczny. Kształtowanie wariantów pojęcia równości na poziomie dyskursu pozostaje w związku z przyjmowanym przez mówiących punktem widzenia i celami, do których dążą, a także całym przyjętym przez mówiących systemem wartości, zatem ukierunkowaniem ideologicznym dyskursu. Wyróżniono dyskursy: lewicowy, feministyczny (umiarkowany i radykalny), liberalnodemokratyczny, anarchistyczny (radykalnie liberalny), narodowoprawicowy i kościelnokatolicki. Każdy z wymienionych typów dyskursu jest podtrzymywany przez określony podmiot społeczny.

EN

The aim of the article is to reconstruct the concept of equality through the cognitive definition, in accordance with the ideas proposed by Anna Wierzbicka and Jerzy Bartmiński. The method allows the scholar to present the whole semantic richness of a word, its place in the lexical-semantic field and in the network of conceptual relations. Because the notion of equality will be subjected to cross-linguistic analysis, the tertium comparationis is the colloquial style in an anthropological understanding, which corresponds to van Dijk’s communicative universe, i.e. the cultural common ground. The data come from three types of sources: dictionaries of the Polish language, questionnaires, and texts of various styles and genres, mainly journalistic. On this basis, the properties of eqality recognized by speakers of Polish have been identified, including base elements, common to various types of discourse, and elements of a limited range, usually associated with one discourse type. The basic defining features of equality include: (1) the principle to be practised; (2) a relational aspect, obtaining between people and groups of people; (3) omission of the differences between people (within a certain range): (4) the omission resulting from human dignity or (5) from the same rights, or else (6) because omission of differences (within a range) is socially beneficial. The shaping of the variants of equality at the level of discourse is connected with the speakers’ points of view and goals, as well as with their value system (the ideological directionality of the discourse). The following types of discourse have been identified: leftwing, feminist (moderate and radical), liberaldemocratic, anarchist (radically liberal), national and rightwing, Catholic (typical of the Catholic Church). Each type is maintained by a specific social subject.

14

Właściwości składniowe i semantyczne jednostek z ciągiem potąd

67%

Alberski B.

Polonica

|

2019

|

vol. 39

169-178

EN

The paper discusses the expression potąd. The author makes a distinction between its anaphoric (endophoric) and deictic (exophoric) uses. The author distinguishes between two units of language: ktoś ma kogoś/czegoś(genitive) potąd and a pronoun potąd which replaces a locative expression. The first unit expresses an excess of objects which is the reason of the speaker's dissatisfaction. This unit very often coexsist with the gestures and the potąd segment is stressed in the phrase. The pronoun can be used only to describe the area near the speaker's, it is rhematic (TRS) and the coexisting noun is in accusative

PL

Przedmiotem analizy jest wyrażenie potąd. Autor wyszczególnia dwie jednostki języka: [ktoś] ma [kogoś/ czegoś(genitive)] potąd oraz zaimek potąd zastępujący wyrażenie lokatywne. Pierwsza z nich oznacza nadmiar obiektów lub stanów rzeczy w ocenie mówiącego i jego niezadowolenie z tego faktu. Ta nieciągła jednostka języka często współwystępuje z gestem, a segment potąd jest akcentowany. Z kolei zaimek potąd jest wyrażeniem rematycznym, współwystępujący rzeczownik przyjmuje postać biernika, a samo wyrażenie może być użyte wyłącznie do opisu przestrzeni bliskiej mówiącego.

15

O nieswobodnej grupie syntaktycznej

67%

Gębka-Wolak M., Moroz A.

Prace Językoznawcze

|

2014

|

issue 16/1

45-61

EN

The purpose of this paper is to identify and define the characteristic features of non-free (set) phrases. Following I. Mel’čuk’s theory, we shall interpret such structures as a type of phraseme. The non-free phrases convey a certain meaning thanks to their unique configuration of segmental and supra-segmental elements. Segmental elements include lexemic variables, i.e. lexemes interchangeable in a given type of phraseme, which may take different inflectional forms within the same expression, cf. skandal nad skandale, owoc nad owoce, pieśń nad pieśniami, and lexemic stables, i.e. grammatical elements such as prepositions or conjunctions, cf. nad. Supra-segmental elements include sentence stress and intonation and other prosodic features. Information presented in this paper concerning the internal structure and syntax of non-free phrases can be used in order to facilitate identifying such phrases in Polish texts, allowing us to have a clearer idea on the range and number of these structures in contemporary Polish.

16

Dawne i zapomniane słowa w XIX-wiecznym "Hymnie do Boga" Jana Pawła Woronicza

59%

Sędziak H.

Język - Szkoła - Religia

|

2013

|

vol. 8

|

issue 1

61-69

EN

The subject of the article is the analysis of the archaic and obsolete vocabulary in Jan Pawel Woronicz’s 19th-Century Hymn do Boga. The vocabulary of the poem can be divided into two groups: 1)Vocabulary cited by Doroszewski’s Dictionary of the Polish Language (SJPD) - 77.4%; 2)Vocabulary not cited in SJPD - 22.6%. The majority (69.3%) of vocabulary cited by SJPD are obsolete, archaic and historic words with relevant qualifiers in the Dictionary. Only a handful (8.1%) of words have the expressive qualifier literary. The vocabulary not cited by SJPD constitute a separate group. Only a few of them can be found in Linde’s Dictionary. Those words were created by Woronicz himself, whose poetry, in Klemensiewicz’s words, „is abundant with neologisms”. In Hymn do Boga the poet used a number of neologisms, not cited by the dictionaries of general Old Polish and contemporary Polish. Klemensiewicz mentions them in vol. 2 of his Historia języka polskiego.

Refine search results

Własności składniowe frazeologizmów z komponentem „palce / paluszki lizać”

„Człowiekiem się rodzę, osobą się staję”. Relacje semantyczne między leksemami osoba i człowiek we współczesnej polszczyźnie

Nowe zastosowania form czasownikowych 1. i 2. os. lp. rodzaju nijakiego czasu przeszłego we współczesnych tekstach

„Masakra" — wyraz modny współczesnej polszczyzny

Współczesny język polski w oczach ludzi starszych

Ocena stabilności ekspresywnej leksemu trawelebryta

O możliwości wykorzystania filmowych list dialogowych w opisie leksykograficznym współczesnej polszczyzny

Historia leksemu "badylarz" (na marginesie prac nad "Wielkim słownikiem języka polskiego PAN")

Kiedy firanka jest firaną? Semantyka i pragmatyka słowa od XIX wieku do czasów współczesnych (na marginesie prac nad Wielkim słownikiem języka polskiego PAN)

Neologizmy swoich epok. Słownictwo i frazeologia języka polskiego II połowy XX – początku XXI wieku świadectwem realiów życia i pracy

Wybór i nieokreśloność jako komponenty semantyczne przymiotnika dowolny

Przekraczanie granic składni semantycznej Stanisława Karolaka

Pojęcie równości i jego profilowanie we współczesnym języku polskim

Właściwości składniowe i semantyczne jednostek z ciągiem potąd

O nieswobodnej grupie syntaktycznej

Dawne i zapomniane słowa w XIX-wiecznym "Hymnie do Boga" Jana Pawła Woronicza