Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  wulgaryzmy
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Skąd się wzięły wulgaryzmy w literaturze po 1989 roku? Obraz kultury literackiej urodzonych w latach sześćdziesiątych, siedemdziesiątych i osiemdziesiątych

100%
Chłosta-Zielonka J.
Prace Językoznawcze
|
2012
|
issue 14
43-53
EN
This article focuses on the new culture, which influences young writers. The practice of using vulgarisms in the contemporary literature appeared after the changes in the political, economical and social life of 1989. It was caused by the influence of the mass culture, new media and the more liberal life of those times. The generation of barbarians (Marcin Świetlicki, Jacek Podsiadło) used vulgarisms in poetry. This way they wanted to show the truth about life and express their real emotions. They also resorted to the escape from tradition, history and convention. The youngest generation of writers (Marta Podgórnik, Agnieszka Wolny-Hamkało) continued this convention in prose and poetry.
2
Publication available in full text mode
Content available

Metody przekładu wulgaryzmów w tłumaczeniu filmowym w kontekście przemian w komunikacji językowej

100%
Hądzlik-Białek M.
Półrocznik Językoznawczy Tertium
|
2018
|
vol. 3
|
issue 1
EN
The article is an attempt at systematizing methods used in film translation of swearwords / (vulgarisms) from English into Polish. The methods presented in the study were arrived at through extensive research, which aimed at describing translation practices in the age of linguistic and sociolinguistic changes involving the increase in the frequency of usage of swearwords not only in every-day communication but also in film. The article presents quantitative research concerning the changes in the frequency of using vulgarisms in communication in Polish and English. The results constitute the basis for considering whether the changes a given language is undergoing can influence the translator’s decisions with regard to vulgarisms.
PL
Niniejszy artykuł jest próbą usystematyzowania metod stosowanych w filmowym tłumaczeniu wulgaryzmów z języka angielskiego na język polski. Przedstawione metody zostały wyodrębnione w toku szeroko zakrojonego badania, którego celem był opis praktyk translatorskich w dobie przemian językowych i socjolingwistycznych związanych ze wzrostem częstotliwości stosowania jednostek nacechowanych wulgarnie nie tylko w codziennej komunikacji, ale również w filmie. W poniższym artykule zaprezentowano badania statystyczne dotyczące przemian w zakresie częstotliwości występowania wulgaryzmów w komunikacji w języku polskim i angielskim, ponieważ stanowią one podstawę do rozważań na tym, czy zmiany w języku wpływają na decyzje translatorskie w przypadku przekładu wulgaryzmów.
3
Publication available in full text mode
Content available

Use of indecent words in a public place as a misdemeanour

94%
Gołda - Sobczak M.
Ius Novum
|
2019
|
vol. 13
|
issue 4
PL
Wykroczenie polegające na używaniu w miejscu publicznym słów nieprzyzwoitych jest jednym z czynów stypizowanych w rozdziale XVI Kodeksu wykroczeń godzących w obyczajność publiczną. Jego strona przedmiotowa polega na umieszczeniu nieprzyzwoitego ogłoszenia, napisu lub rysunku, albo używaniu słów nieprzyzwoitych. Zarówno pojęcie obyczajności publicznej, jak i znamię nieprzyzwoitości mają charakter niedookreślony. Podobnie mało precyzyjne jest pojęcie „słowa nieprzyzwoitego”. Zarówno obyczajność publiczna, jak i nieprzyzwoitość są wysoce relatywne, postrzegane są różnie przez różne grupy społeczne i uznawane za mniej lub bardziej dopuszczalne w zależności od wieku odbiorcy. Ściganie wykroczeń polegających na używaniu słów nieprzyzwoitych nie może być jednak selektywne. Odróżnić należy posługiwanie się słowem wulgarnym jako wyzwiskiem od traktowania go jako swoisty „przerywnik”.
EN
An offence involving in the use of indecent words in a public place is one of the acts classified in Chapter XVI Misdemeanour Code that violates public decency. Its subject matter consists in placing an obscene announcement, inscription or drawing or using obscene words in a public place. Both the notion of public morality and the sign of indecency are indeterminate in nature. Similarly, the concept of an “obscene word” is not very precise. Both public morality and obscenity are highly relative, perceived differently by different social groups and considered more or less acceptable depending on the age of the audience. The pursuit of offences involving the use of indecent words cannot, however, be selective. One should distinguish between the use of vulgar words as an insult and a specific “interlude”.
4

Przekleństwa na językach, czyli o dwóch wierszach Philipa Larkina i Tony’ego Harrisona

84%
Pietrzak W.
Prace Literaturoznawcze
|
2015
|
issue 3
57-66
EN
In the present article I set out to investigate the role of vulgarisms in Philip Larkin’s “High Windows” and Tony Harrison’s long poem v. The key problem at issue here is the notion of social belonging, which both poems probe into. While Larkin uses the curse in order, as the poem unravels, to show the naivety and sterility of vulgar language, Harrison shows that that kind of language needs to be assimilated, for only in that case can poetry become a discourse accepting of otherness. Thus Larkin is revealed here as a critic of the rebellious generation that regards vulgar language as their principal means of expression, whereas Harrison positions himself as their advocate and, to some extent, leader of the “angry young men” of the 1980s in Britain.
5

Wulgaryzmy jako cecha idiolektu Jakuba Żulczyka na przykładzie powieści Wzgórze Psów

84%
Chłosta-Zielonka J.
Prace Językoznawcze
|
2018
|
issue XX/3
7-24
XX
Celem artykułu jest wskazanie przykładów wyrazów o negatywnym zabarwieniu emocjonalnym – wulgaryzmów – występujących w języku bohaterów powieści Wzgórze Psów Jakuba Żulczyka, a także ustalenie funkcji, jakie pełnią one w tym tekście literackim. Zachodzi w nim ścisła relacja między przedstawioną rzeczywistością, w której dominuje przemoc, a językiem ją wyrażającym. Trudno ustalić kierunek tych oddziaływań, bowiem zarówno język bohaterów stwarza rzeczywistość, jak i rzeczywistość jest prezentowana przez język. W kontekście przedstawionych przykładów niepokojąca jest przemoc utrwalona w wypowiedziach większości bohaterów. Proza Żulczyka przechowuje negatywny obraz świata, a co za tym idzie magazynuje odpowiadające tej wizji zasoby językowe, obfitujące w wulgaryzmy, demoralizujące dialogi, a nawet odbierające jakąkolwiek nadzieję opisy krajobrazów.
EN
The aim of the article has been to show examples of words with a negative emotional charge – vulgarisms – appearing in the language of the characters in the novel Wzgórze Psów by Jakub Żulczyk, as well as to determine the functions they perform in this literary text. There is a close relationship between the presented reality, in which violence prevails, and the language that expresses it. It is difficult to determine the direction of these interactions, because both the language of the characters creates the reality and the reality is presented by the use of language. In the context of the presented examples, the violence conveyed in the statements of the majority of characters is worrying. Żulczyk's prose shows a negative image of the world, and thus exploits the language resources corresponding to this vision, rich in vulgarisms, demoralizing dialogues and even his descriptions of landscapes do not leave room for any hope.
6
Publication available in full text mode
Content available

Małe, czarne, okrągłe, a każdego wyszczypie. O pieprzu i pieprzeniu w polszczyźnie ludowej i potocznej

84%
Prorok K.
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
|
2017
|
vol. 29
EN
The first part of the article is devoted to a reconstruction, by means of the cognitive definition, of the linguo-cultural view of pepper in Polish folk culture. The rich body of 19th- and 20th-c. data comes from the files of the Dictionary of Folk Stereotypes and Symbols (text of folklore in a variety of genres, records of beliefs and cultural practices) as well as from dictionaries of Polish (general, dialectal, phraseological, and etymological). Pepper is imaged through language not only as a hot and bitter spice, formerly expensive and much desired, but also as a substance with several applications in medicine and magic. Because of its sharp taste, pepper also connotes such features as ‘malice’, ‘offense’, ‘indecency’, ‘vulgaritycoarseness’, ‘destruction’, or ‘stupidity’, which is especially conspicuous in the semantics of its many derivatives, mainly obscene expressions and swearwords such as pieprzyć ‘talk bullshit’ or ‘screw’, spieprzyć ‘screwfuck up’, zapieprzyć ‘steal’, wypieprzyć ‘dump’, etc. These are in focus in the second part of the article, where it is investigated how they are related to the linguo-cultural stereotype of pepper.
PL
W pierwszej części artykułu autorka rekonstruuje metodą definicji kognitywnej językowo-kulturowy obraz pieprzu w polskiej tradycji ludowej. Podstawę analizy stanowi bogaty materiał XIX- i XX-wieczny pochodzący z kartoteki Słownika stereotypów i symboli ludowych (różnogatunkowe teksty folkloru oraz zapisy wierzeń i opisy praktyk ludowych) oraz dane systemowe czerpane ze słowników języka polskiego (ogólnych, gwarowych, frazeologicznych, etymologicznych). Pieprz jest traktowany nie tylko jako ostro-gorzka przyprawa, dawniej droga i pożądana, ale też jako środek mający liczne zastosowania lecznicze i magiczne. Ze względu na palący smak konotuje też takie cechy, jak złośliwość, obraza, nieprzyzwoitość, wulgarność, zniszczenie, głupota, co jest szczególnie widoczne w znaczeniach licznych derywatów pochodzących od wyrazu pieprz, głównie czasowników, należących dziś do „kanonu” polskich przekleństw i wulgaryzmów, np. pieprzyć, spieprzyć, zapieprzyć, wypieprzyć i in. Ich analizą zajmuje się autorka w drugiej części artykułu, próbując określić, na ile bliski jest ich związek z językowo-kulturowym stereotypem pieprzu.
7

Wulgaryzmy jako cecha idiolektu Jakuba Żulczyka na przykładzie powieści Wzgórze PsówWulgaryzmy jako cecha idiolektu Jakuba Żulczyka na przykładzie powieści Wzgórze Psów

84%
Chłosta-Zielonka J.
Prace Językoznawcze
|
2018
|
issue XX/3
7-24
8
Content available remote

Kilka uwag na temat wulgaryzacji i brutalizacji polszczyzny

84%
Sikora K.
Poznańskie Spotkania Językoznawcze
|
2016
|
issue 32
105-115
EN
The author of the article presents his opinion on the invasion of commonness and vulgarity in public discourses and in the Internet. He believes that this phenomenon poses a threat to Polish culture and must be vigorously opposed.
PL
Autor artykułu przedstawia swoje stanowisko w sprawie inwazji potoczności i wulgarności w dyskursie publicznym i w Internecie. Jest zdania, że jest to zjawisko groźne dla polskiej kultury, któremu trzeba się zdecydowanie przeciwstawiać.
9
Publication available in full text mode
Content available

Przekraczając granice. Problem przekładu wulgaryzmów i przekleństw

67%
Pycia P.
Przekłady Literatur Słowiańskich
|
2012
|
vol. 3
|
issue 1
135-148
HR
U radu se analizira problem tabu riječi koje se definiraju kao psovke i vulgarizmi te njihova upotreba i prijevod. Izvor analiziranih tabu riječi je roman Vedrane Rudan "Uho, grlo, nož" i njegov poljski prijevod "Ucho, gardło, nóż". Istraživani diskurs je zapravo idiolekt glavnog lika — žene, što je jako iznenađujuće i interesantno. Analiza opisuje vrste tabu riječi i izraza te različite metode njihovog prevođenja. Istraživanje dokazuje da se vulgarizmi upotrebljavaju puno češće u hrvatskom tekstu, dok su u poljskom prijevodu, u većini primjera, eufemizirani ili ignorirani.
EN
In this article the problem of taboo words, defined as curses and vulgarisms, appearing and translating is analysed. The source of investigated taboo words is Vedrana Rudan’s novel titled "Uho, grlo, nož" and its Polish translation "Ucho, gardło, nóż". It’s surprising and interesting that the investigated discourse is basically character’s idiolect — woman’s idiolect. The analysis describes the types of taboo words and expressions and presents various methods of their translation. It proves that vulgarisms occur in the Croatian text more frequently and in the Polish one they are in most cases euphemized or ignored.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.