Search results

1

Racjonalność wyborcy według ekonomicznej teorii demokracji Anthony’ego Downsa

100%

Sell F. L., Tkaczyński J. W.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2011

|

issue 3 (7)

49-65

PL

Przedstawione rozważania mają sens pod warunkiem przyjęcia do wiadomości, że takie korzystne nierówności dochodowe są możliwe tylko w przypadku ograniczonej redystrybucji ze strony państwa. Inaczej mówiąc, przy zachowaniu średnich wartości zmiennych G do Y na znanej nam już skali lewica – prawica politycznych preferencji. To uprawnia do wyciągnięcia wniosku końcowego, że z punktu widzenia idei państwa dobrobytu nie jest uzasadnione jako optymalne działanie rządu polegające na nieustannych próbach redukcji nierówności dochodowych. Nie istnieje bowiem żaden lewicowo uwarunkowany racjonalnie rozkład (przy pożądanych wysokich wartościach G do Y) politycznych preferencji, którego skutkiem byłaby wyłącznie dominująca awersja do nierówności, a która by z punktu widzenia ekonomicznego uzasadniała rzeczone postępowanie rządu. W uwagach końcowych nie może naturalnie zabraknąć jeszcze jednego stwierdzenia. Tego mianowicie, że wprawdzie Down definiuje w swoim modelu jako cel maksymalizację ilości głosów wyborczych przez każdą partię i pozostawia poza nawiasem swoich rozważań różne wymiary polityki dobrobytu demokratycznego państwa prawa, to niezależnie od tego możemy stwierdzić, że fiksacja polityki wokół redystrybucji dochodowej na rzecz mniej zamożnych wyborców w analizowanym aspekcie nie jest optymalna. Jeśli zatem w partyjnym programie wyborczym za cel zostanie postawiony zamiar wprowadzenia wysokiego stopnia redystrybucji dochodowej, to klęska wyborcza takiej partii jest nieunikniona. Ma to bowiem miejsce ze względu na koncentrację największej ilości wyborców w centrum, dla których nazbyt wysoka redystrybucja oznaczałaby – uwarunkowana awersją do równości – znaczną utratę funkcji użyteczności. Mówiąc wprost: nazbyt wysoko zaplanowana redystrybucja dochodowa (wysoka wartość G do Y) prowadzi do znacznie większej utraty głosów wyborczych w centrum, aniżeli może się przyczynić do pozyskania wyborców na lewej stronie społecznej sceny wyborczej.

EN

The analyses presented are meaningful only if it is accepted that such beneficial income disparities can be achieved exclusively as a result of a limited redistribution conducted by the government. In other words, this is possible only if the values G to Y on the left-right scale of political preferences are relatively mediocre. As result, it can be stated that, from the perspective of the welfare state philosophy, a given government’s continuous attempts at balancing the income disparities are not an optimal mode of operation, and thus cannot be justified. The reason for this is the fact that there is no rational left-wing oriented spread (with the values G to Y being high) of political preferences, which would result in a dominant aversion to disparities, and which would justify such actions by the government from the economic perspective. In addition, the concluding remarks also need to include the statement that, even though Down defines in his model the maximisation of the votes received by each party as a primary goal, while neglecting in his studies the various dimensions of the welfare policy of a democratic state under the rule of law, it can still be stated that the policy of focusing on income redistribution, aimed at aiding the less wealthy voters, is suboptimal from the analysed perspective. Therefore, a political party which includes a high level of income redistribution as a goal in its political manifesto is bound to fail during the elections. The reason for this is the concentration of the highest number of voters in the centre. For such citizens an overly high level of income redistribution would entail, as a result of the aversion to equality, a great decrease in the utility function. To be more direct, an overly high income redistribution (with the G to Y value being high) leads to a loss of votes from the centre that is far greater than the amount of votes gained from the left side of the voting stage.

2

Problematyka bezpośredniego zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych

89%

Pyrzyńska A.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2023

|

issue 1(71)

63-76

PL

Celem artykułu jest analiza rozwiązania umożliwiającego bezpośrednie zgłoszenie się przez wyborcę na członka obwodowej komisji wyborczej (bez pośrednictwa komitetu wyborczego), w szczególności zaś przedstawienie zalet takiego rozwiązania z punktu widzenia zasady uczciwości procesu wyborczego. Wskazany tryb zgłaszania kandydatów stanowi interesujące rozwiązanie zarówno z punktu widzenia wyborcy, jak i administracji wyborczej. W pierwszym przypadku eliminuje konieczność uzewnętrznienia przez wyborcę jego sympatii politycznych. W drugim zaś reguluje tryb uzupełnienia składów komisji w sytuacji powstania wakatów. W ramach niniejszej pracy podjęto także próbę odpowiedzi na pytanie, jaki potencjał może tkwić w tej procedurze w kontekście usprawnienia procesu wyborczego, a także, czy istnieją argumenty przemawiające za rozszerzeniem jej stosowania w procesie wyborczym. W pracy wykorzystano metodę formalnoprawną.

EN

The aim of the article is to analyze the solution that allows voters to report directly to a member of the district electoral commission (without the participation of the election committee), in particular to present the advantages of such a solution from the point of view of the fairness of the election. The indicated procedure is an interesting solution both from the point of view of the voter and the election administration. In the first case, it eliminates the need for the voter to manifest his political sympathies. In the second one, it regulates the procedure of supplementing the committee members in the event of vacancies. As part of this paper, an attempt was also made to answer the question of what potential this procedure may have in the context of improving the electoral process. The formal and legal method was used in the work.

3

Prawa wyborców w kampanii wyborczej

63%

Rakowska-Trela A.

Studia Wyborcze

|

2015

|

vol. XX

7-34

PL

Artykuł dotyczy praw wyborców w kampanii wyborczej - zagadnienia, które nie cieszy się dużym zainteresowaniem w doktrynie prawa, gdzie kampanię wyborczą omawia się niemal wyłącznie od strony rywalizujących komitetów wyborczych i kandydatów. Autorka wyróżnia następujące prawa wyborców: do uzyskiwania informacji na temat rywalizujących osób i ugru-powań, do artykułowania swoich potrzeb i poglądów, do prowadzenia agitacji wyborczej, a nadto do podjęcia decyzji wyborczej w spokoju, przy czym pierwsze i ostatnie z wymie-nionych praw składają się na szersze prawo do podjęcia wolnego od emocji, przemyślanego, „dobrze poinformowanego” wyboru pośród rywalizującymi ugrupowaniami i kandydatami. Ich źródeł poszukuje w konstytucyjnych zasadach i prawie: zasadzie demokratycznego państwa prawnego, zasadzie suwerenności Narodu, wolności słowa i pra-wie wybierania. Omawiając istotę i znaczenie wymienionych praw, w podsumowaniu Autorka formułuje postulaty de lege ferenda.

EN

His article is abort the rights of electors in election campaign. His topic is important, but the scientists are not very interested in it. The Author seeks the source of those rights in Polish Constitution: in Article 2 (the rule that Republic of Poland shall be a democratic state ruled by law), Article 4.1, which states, that supreme power in the Republic of Poland shall be vested in the Nation, Article 54 (the freedom to express opinions, to acquire and to disseminate information) and Article 62 (the right to vote). The Author distinguishes: the right to be informed about the candidates and their election platforms, the right to express opinions and needs, the right to participate in election campaign and the right to make a decision alone, in calmness.

Refine search results

2 Przegląd Prawa Konstytucyjnego

1 Studia Wyborcze

1 2023

1 2015

1 2011

1 Pyrzyńska A.

1 Rakowska-Trela A.

1 Sell F. L.

1 Tkaczyński J. W.

Racjonalność wyborcy według ekonomicznej teorii demokracji Anthony’ego Downsa

Problematyka bezpośredniego zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych

Prawa wyborców w kampanii wyborczej