Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  wybory do Parlamentu Europejskiego
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Parlament Europejski jest jedyną instytucją systemu politycznego Unii Europejskiej, której skład wybierany jest bezpośrednio przez wszystkich dorosłych obywateli państw członkowskich. Od czterech dekad nie udało się wypracować jednolitego systemu wyborczego, a wybory do PE organizowane są od samego początku, czyli od 1979 roku, na podstawie ordynacji narodowych. Przedmiotem analizy są wysuwane propozycje reform systemu wyborczego Unii Europejskiej, wychodząc od przedstawienia modelowych rozwiązań systemów wyborczych stosowanych w demokracjach sfragmentaryzowanych. Wskazane są różnice w obecnie obowiązujących krajowych ordynacjach wyborczych do PE oraz przeanalizowane trudności w zakresie ujednolicania unijnego systemu wyborczego.
EN
The European Parliament is the only institution of European Union’ political system, which is elected directly by the adult citizens of the Member States. After four decades from the first direct elections (1979) the EP elections are organized on the basis of national law. The article examines proposals of the EU electoral system’ reforms starting from the analysis of the model solutions used in fragmented democracies. Author indicated differences in the current national EP’ electoral laws and examined difficulties of the convergence and harmonization of the EU voting system.
PL
Liczba głosów nieważnych oddawanych w Polsce wydaje się relatywnie wysoka na tle innych państw demokratycznych. Zjawisko to jest szczególnie widoczne w przypadku wyborów samorządowych. W odbywających się w 2014 roku wyborach tego typu oddano ponad 1,7 mln głosów nieważnych w wyborach do sejmików województw (co stanowiło ponad 12%) i ponad 840 tys. (prawie 8,2%) w wyborach do rad powiatów. Rodzi to pytanie zarówno o przyczyny tego zjawiska, jego dynamikę, jak i możliwe do zidentyfikowania wzorce. W artykule przedstawiona jest analiza terytorialnego rozkładu głosów nieważnych w wyborach parlamentarnych i samorządowych przeprowadzanych w systemie proporcjonalnym w latach 2001–2014. Problemem badawczym znalezienie odpowiedzi na pytanie, czy można zidentyfikować regiony, w których skala głosów nieważnych oddawanych w kolejnych elekcjach parlamentarnych znacząco odbiega od ogólnokrajowego odsetka głosów nieważnych? Jak duże są te różnice? Czy województwa, gdzie określona skala tych odchyleń jest największa są również tymi samymi województwami, gdzie w wyborach samorządowych 2014 roku zanotowano analogicznie największe odchylenia? Pozytywna odpowiedź na to istotnie pytanie mocno uprawdopodobniałoby twierdzenie, że wybory samorządowe nie zostały sfałszowane.
EN
The number of invalid votes cast in Poland seems to be relatively high, when compared to other democratic countries. The phenomenon is pre-eminently noticeable in the case of local government elections. During these kind of elections being held in 2014, more than 1.7 million of invalid votes were introduced during voting to elect regional assemblies (which represents over 12% of all votes) and over 840,000 (approx. 8.2%) of election results to the voivodeship regional councils (pol. sejmiki). This brought in question the issues concerning reasons for this phenomenon, its dynamics and traceable patterns. The objective of this article is the analysis of territorial distribution of invalid votes during parliamentary elections and local government elections being performed in the form of proportional representation voting system in the years 2001–2014. The research problem is the issue of likelihood to obtain attainable identification of regions in which the scale of invalid votes cast in the subsequent parliamentary elections will significantly differ from the national percentage of invalid votes. Answering the question on how great the differences are? And whether the voivodeships, in which the given scale of these variations is the highest, are the same voivodeships that during local government elections in 2004 have also recorded the greatest deviation? Indubitable answer to this crucial question would unflinchingly lend credence to the thesis that the local government election outcomes were not adulterated.
EN
The author analyzed the electoral programs of the largest German parties published before the European Parliament election (26 May 2019) in terms of defense and security policy. The parties’ programs were included, which in the last federal election (2017) gained over 5% of votes, thus: CDU / CSU, Alliance 90 / The Greens, SPD, AfD, Die Linke and FDP. In his analysis, the author focused on the approach of German parties to such issues as: Common Security and Defence Policy (including, inter alia, taken in 2017 permanent structured cooperation – PESCO), development of European defense structures, attitude to NATO, cooperation of defense industries, arms exports and relations with Russia. The analysis of the programs has shown that the postulates of the CDU / CSU, SPD, The Greens’ and FDP are in many respects consistent with the most important German strategic documents (White Paper 2016, coalition agreement of 2018). AfD rejects the development of European defense structures, and instead proposes to develop a national army (Bundeswehra) and strengthen Germany’s involvement in NATO. In Die Linke’s program dominates pacifism.
PL
Autor przeanalizował pod kątem obronności i polityki bezpieczeństwa programy wyborcze największych niemieckich partii, opublikowane przed wyborami do Parlamentu Europejskiego (26.05.2019). Uwzględnione zostały programy partii, które w ostatnich wyborach do Bundestagu (2017 r.) uzyskały ponad 5% głosów, a więc: CDU/CSU, Sojuszu 90/Zielonych, SPD, AfD, Die Linke i FDP. W swojej analizie autor skupił się na podejściu niemieckich partii do takich zagadnień jak: wspólna polityka bezpieczeństwa i obrony UE (uwzględniono m.in. podjętą w 2017 r. Stałą Współpracę Strukturalną – PESCO), rozwijanie europejskich struktur obronnych, stosunek do NATO, współpraca przemysłów obronnych, eksport broni i relacje z Rosją. Analiza programów wykazała, że postulaty CDU/CSU, SPD, Zielonych i FDP są w wielu punktach zgodne z najważniejszymi niemieckimi dokumentami strategicznymi (Biała Księga 2016, umowa koalicyjna z 2018 r.). AfD odrzuca rozwijanie europejskich struktur obronnych, a w zamian proponuje rozwijanie komponentu narodowego (Bundeswehra) i wzmocnienie zaangażowania Niemiec w NATO. Z kolei w programie Die Linke dominują tendencje pacyfistyczne.
EN
The European Parliament is the only parliamentary assembly of supranational character in the world, which is not composed of members of national parliaments but elected by direct suffrage. When in 1976 the Council of Ministers of the European Community decided to introduce direct universal suffrage, the elaboration of a uniform electoral procedure common to all Member States was expected to happen in the near future. Until the act was ready Member States could apply their own electoral procedures, whereas the community law regulated only essential matters, necessary to hold the elections in the Community. Obstacles which contributed to problems with the establishment of a uniform electoral system for elections to the European Parliament in the entire European Union led to the adoption of “common principles” of the European Parliament electoral procedures in 2002. Since 2002 several proposals for the modification of the electoral law have been made in each term of the European Parliament, aiming at its harmonisation. The aim of the article is to evaluate whether currently it is possible to mod- ify the election system to the European Parliament, which would go further than the provisions of 2002 and whether it would improve the uniformity of applied electoral procedures.
PL
Parlament Europejski jest jedynym na świecie zgromadzeniem parlamentarnym o charakterze ponadnarodowym, które nie składa się z przedstawicieli parlamentów narodowych, lecz wybierany jest w bezpośrednim głosowaniu. Gdy w 1976 roku Rada Ministrów Wspólnoty Europejskiej decydowała o wprowadzeniu powszechnych i bezpośrednich wyborów, przewidywano opracowanie w nieodległej perspektywie jednolitej procedury wyborczej, wspólnej dla wszystkich państw członkowskich. Do czasu przygotowania tego aktu państwa mogły stosować swoje własne procedury wyborcze, natomiast prawo wspólnotowe regulowało tylko niezbędne zagadnienia, konieczne dla przeprowadzenia wyborów w całej Wspólnocie. Trudności z doprowadzeniem do uchwalenia jednolitego systemu wyborczego do Parlamentu Europejskiego w całej Unii Europejskiej, spowodowały, że w 2002 roku postanowiono przyjąć common principles prawa wyborczego do PE. Od roku 2002, w każdej kadencji Parlamentu Europejskiego pojawiają się propozycje reform prawa wyborczego zmierzających do daleko idącej harmonizacji. Przedmiotem niniejszego artykułu jest ocena czy obecnie możliwe jest zreformowanie systemu wyborczego do Parlamentu Europejskiego, która szła by dalej niż postanowienia z roku 2002 i zwiększała jednolitość stosowanych procedur wyborczych.
PL
Glosowany wyrok wydany został przez Trybunał Sprawiedliwości w trybie pytania prejudycjalnego, które zostało zadane w ramach sporu pomiędzy obywatelką Zjednoczonego Królestwa mającą miejsce zamieszkania od 1984 r. we Francji. Na skutek wystąpienia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej wnioskodawczyni pozbawiona została możliwości głosowania w wyborach do Parlamentu Europejskiego i w wyborach lokalnych na terenie Francji z powodu utraty statusu obywatela Unii Europejskiej. Kwestia sporna dotyczyła obywatelstwa Unii Europejskiej i związanych z nim praw, w tym zakresie praw wyborczych. Trybunał Sprawiedliwości jednoznacznie uznał, że w przypadku wystąpienia państwa członkowskiego z Unii Europejskiej obywatele tego kraju tracą status obywatela unijnego i wszelki przywileje z nim związane.
EN
The commented judgment was formed by the Court of Justice in the term of preliminary ruling, which was asked in the argument between a United Kingdom national who had been resident in France since 1984. As a result of the United Kingdom’s withdrawal from the European Union, the applicant was deprived of her right to vote in European Parliament elections and in municipal elections in their Member State of residence during that period. The issue in dispute concerns citizenship of the European Union and the rights associated with it, including electoral rights. The Court of Justice has unequivocally recognised that when a Member State withdraw from the European Union, its citizens lose their status as citizens of the Union and any privileges attached to it.
EN
Disinformation is currently one of the major challenges to the proper functioning of electoral processes. The European Union’s institutions have recently undertaken a series of initiatives aimed at tackling the problem. The goal of this paper is to discuss the salient determinants of the EU’s policy towards countering disinformation proposed prior to the 2019 European Parliament Elections. The method used for the study was desk research analysis, which included a survey of the EU’s strategic documents, legal acts, media statements from the EU’s representatives, as well as external reports, and subject literature. The paper presents the definition of the concept of “disinformation” that has been adopted by the EU, the overview of the EU’s policy papers relating to the problem, the classification of the main fields of the EU’s activity in terms of tackling disinformation, and numerous examples of the implemented solutions, followed by general directions of the EU’s efforts. The final remarks raise the issue of assessment of efficiency of the approach taken thus far and point out selected areas of criticism voiced by experts and academics.
PL
Dezinformacja sieciowa stanowi obecnie jedno z istotnych wyzwań dla prawidłowego funkcjonowania procesów wyborczych. Instytucje Unii Europejskiej (UE) podjęły w ostatnim czasie szereg inicjatyw, których celem było przeciwdziałanie temu zagrożeniu. Celem artykułu jest przedstawienie najważniejszych wyznaczników polityki UE wobec zwalczania dezinformacji prowadzonej w okresie poprzedzającym wybory do Parlamentu Europejskiego w 2019 r. Na podstawie analizy typu desk research, obejmującej dokumenty strategiczne, akty prawne, wypowiedzi medialne przedstawicieli UE oraz zgromadzone raporty i literaturę naukową, w tekście zaprezentowano: definicję pojęcia „dezinformacja” przyjmowaną na poziomie unijnym; przegląd najważniejszych dokumentów programowych dotyczących tego problemu; klasyfikację głównych obszarów aktywności UE w kontekście walki z dezinformacją i przykłady konkretnych wdrożonych działań; ogólne kierunki strategii zaproponowanej przez UE. W końcowym fragmencie poruszono ponadto kwestię oceny efektywności przyjętych rozwiązań, a także wskazano wybrane wątki krytyki unijnego podejścia formułowane na polu dyskusji akademickiej i eksperckiej.
EN
The aim of this paper is to characterise the political orientations of the Wielkopolska region electorate revealed in the elections to the European Parliament on May 26 2019, in a territorial pattern of 35 poviats. Based on the ratio of support ratios for the two leading election committees, the areas of advantage of the European Committee and the predominance of support for Law and Justice were determined. Attention was also paid to the role of outsiders candidates in various parts of the voivodeship, considered as an example of a community with strong regionalist attitudes.
PL
Celem opracowania jest charakterystyka orientacji politycznych elektoratu województwa wielkopolskiego w wyborach do Parlamentu Europejskiego w dniu 26 maja 2019 r. w przekroju terytorialnym 35 powiatów. Na podstawie wskaźnika proporcji poparcia dla dwóch czołowych komitetów wyborczych wyznaczono obszary przewagi Komitetu Europejskiego oraz Prawa i Sprawiedliwości. Zwrócono też uwagę na rolę kandydatów „nierodzimych” w różnych częściach województwa, uważanego za przykład zbiorowości o silnych postawach regionalistycznych.
EN
The main research concern of this paper is the marketing tools used in the electronic media by political entities for the purpose of winning social support. The author refers to the two election campaigns preceding the European Parliament elections in 2004 and 2009. The theoretical foundation for the research was provided by the concept offraming of media messages. On account of the abundance of the material collected, the paper presents observations made with reference to audiovisual commercials and the content of the websites belonging to the political entities that won EP mandates in those elections. The analysis evidences the attachment of political entities to the dissemination of their promotional materials via television, on the one hand, and their consistently increasing interest in Internet campaigns on the other. A clear trend of the presidentialization of politics can be noted, as the key role in election campaigns and persuasive message dissemination is played by party leaders.
PL
Główne refleksje badawcze w artykule koncentrują się na zastosowanych przez podmioty polityczne narzędziach marketingowych w mediach elektronicznych celem pozyskania poparcia społecznego. W kręgu zainteresowań autorki znalazły się dwie dotychczasowe kampanie wyborcze poprzedzające wybory do Parlamentu Europejskiego w 2004 oraz w 2009 roku. Teoretyczną podstawą badań była koncepcja ramowania (framing) przekazów medialnych. Ze względu na obszerność zgromadzonego materiału badawczego w artykule ostatecznie zaprezentowane są spostrzeżenia dotyczące reklam audiowizualnych oraz zawartości witryn internetowych podmiotów politycznych, które w wyniku elekcji uzyskały mandaty w Parlamencie Europejskim. Przeprowadzona analiza wykazała z jednej strony przywiązanie podmiotów politycznych do rozpowszechniania materiałów promocyjnych w telewizji, z drugiej konsekwentnie wzrastające zainteresowanie również kampanią prowadzoną w Internecie. Wyraźnie zarysowującym się zjawiskiem jest prezydencjalizacja polityki - kluczową rolę w kampaniach wyborczych, w tym w przekazach perswazyjnych odgrywają liderzy partyjni.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.