In the study, the proceedings in petty offences have been described in terms of the tasks imposed by law on work inspectors. Liability for an offence is a criminal liability sensu largo, and the proceedings in petty offence cases are similar to criminal proceedings. In cases provided for in the act, a work inspector conducts explanatory investigation in the course of which he may impose a fine on the offender, be satisfied with applying educational measures only or decide to file a motion for punishment in the court. In the latter case, after instituting the proceedings by the court, the work inspector acts as a public prosecutor. Issuing a sentence punishing for an offence, the court, as a rule, specifies the character of legal relationship between the employer and the wronged person.
Autorka w niniejszym opracowaniu omawia instytucję, która umożliwia załatwienie sprawy o wykroczenie w innym trybie i z zastosowaniem innych środków niż przewidziane w przepisach karnych. Podkreślając niewątpliwe walory takiego rozwiązania, wskazuje jednocześnie, że konstrukcja środków oddziaływania wychowawczego nie jest pozbawiona wad i niedociągnięć. Uwagę koncentruje zwłaszcza na tych aspektach jej funkcjonowania, które wymagają pilnej interwencji ze strony ustawodawcy. Autorka konkluduje, że pozostawienie omawianego unormowania bez żadnych zmian naraża je na sprzeczność z jedną z fundamentalnych zasad prawa karnego, a mianowicie zasadą nulla poena sine lege.
EN
In this study the author discusses an institution which enables you to settle a case for an offence in a different mode of proceedings and applying different measures than provided in criminal regulations. Emphasising the indisputable advantages of this resolution indicates that the design/structure of educational impact measures are not without flaws and faults. Her attention is focused especially on the aspects of its functioning, which require urgent intervention by the legislator. The author concludes that leaving the normalising in question without any changes, exposes it to a conflict/contradiction with one of the fundamental rules of criminal law, namely the nullapoena sine lege rule.
Artykuł dotyczy aspektów prawnych ujęcia osoby jako ustawowego środka przymusu stosowanego w odniesieniu do nieletniego. Celem publikacji jest ukazanie sytuacji prawnej nieletniego na gruncie ustaw przewidujących środki przymusu w postaci ujęć osób — przede wszystkim jako instrumentu obywatelskiego oraz w postaci rozwiązań nieobywatelskich. W treści artykułu przeprowadzono analizę porównawczą przepisów ustawowych dopuszczających stosowanie przymusu w postaci ujęć osób, przyznanych jako kompetencje społeczne, a także różnorodnych, ściśle określonych grup osób — m.in.: strażników gminnych, strażników ochrony kolei, organów ścigania. Dodatkowo omówiono status prawny nieletniego w odniesieniu do popełniania przestępstw i wykroczeń, a tym samym dopuszczalności stosowania ustaw procesowych karnych (w tym i kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia) w stosunku do osób poniżej 17. roku życia.
Obowiązujący Kodeks wykroczeń wszedł w życie w innych realiach politycznych, prawnych i społeczno-gospodarczych. Nie odpowiada realiom obecnym, jego wykładnia wymaga szczególnej uwagi, ze względu na konieczność uwzględnienia zwłaszcza obowiązującej Konstytucji RP. Art. 63a Kodeksu wykroczeń chroni przed zachowaniami naruszającymi estetykę przestrzeni publicznej. Zachowania takie nie mogą być karane, gdy nie godzą w porządek publiczny, ponieważ stanowią formę realizacji wolności wypowiedzi.
EN
The current Code of Petty Offenses entered into force in a different legal and socio-economic reality. It does not correspond to contemporary realities, its interpretation requires care, due to the necessity to consider the current Polish Constitution. Article 63a of the Code protects against behavior that violates the aesthetics of public space. Such behavior may not be punished when it does not violate public order, as it constitutes a form of exercising individual the freedom of expression.
The issue of theoretical basis for criminal liability for aiding in crime has been for many years in the centre of attention of the representatives of the doctrine, arousing disputes and controversies. The issues related to incitement and aiding have been widely discussed in the criminal law literature, unlike the misdemeanour law – where only some basic considerations can be found in manuals or commentaries on the Misdemeanour Code. Due to their framework and objective, these topics are usually discussed briefly and limited to the most significant problems. However, there are no theoretical considerations in this regard. Thus the article provides an analysis of the nature of incitement and aiding in the Misdemeanour Law, and it attempts to provide a model for liability with regard to code-related regulations.
PL
Problematyka teoretycznych podstaw odpowiedzialności karnej za współdziałanie przestępne od lat pozostaje w kręgu zainteresowań przedstawicieli doktryny, budząc spory i kontrowersje. W szczególności kwestie związane z podżeganiem i pomocnictwem mają w prawie karnym bogatą literaturę. Odmiennie sytuacja przedstawia się w odniesieniu do prawa wykroczeń. Podstawowe wypowiedzi można znaleźć jedynie w opracowaniach o charakterze podręcznikowym oraz w komentarzach do Kodeksu wykroczeń. Z uwagi na ich ramy i cel zagadnienia te są z reguły ujęte zwięźle i ograniczone do najważniejszych problemów. Brakuje natomiast rozważań o charakterze teoretycznym. Przedmiotem artykułu jest zatem analiza istoty podżegania i pomocnictwa w prawie wykroczeń oraz próba ustalenia modelu odpowiedzialności w odniesieniu do regulacji kodeksowych.
Wykroczenie polegające na używaniu w miejscu publicznym słów nieprzyzwoitych jest jednym z czynów stypizowanych w rozdziale XVI Kodeksu wykroczeń godzących w obyczajność publiczną. Jego strona przedmiotowa polega na umieszczeniu nieprzyzwoitego ogłoszenia, napisu lub rysunku, albo używaniu słów nieprzyzwoitych. Zarówno pojęcie obyczajności publicznej, jak i znamię nieprzyzwoitości mają charakter niedookreślony. Podobnie mało precyzyjne jest pojęcie „słowa nieprzyzwoitego”. Zarówno obyczajność publiczna, jak i nieprzyzwoitość są wysoce relatywne, postrzegane są różnie przez różne grupy społeczne i uznawane za mniej lub bardziej dopuszczalne w zależności od wieku odbiorcy. Ściganie wykroczeń polegających na używaniu słów nieprzyzwoitych nie może być jednak selektywne. Odróżnić należy posługiwanie się słowem wulgarnym jako wyzwiskiem od traktowania go jako swoisty „przerywnik”.
EN
An offence involving in the use of indecent words in a public place is one of the acts classified in Chapter XVI Misdemeanour Code that violates public decency. Its subject matter consists in placing an obscene announcement, inscription or drawing or using obscene words in a public place. Both the notion of public morality and the sign of indecency are indeterminate in nature. Similarly, the concept of an “obscene word” is not very precise. Both public morality and obscenity are highly relative, perceived differently by different social groups and considered more or less acceptable depending on the age of the audience. The pursuit of offences involving the use of indecent words cannot, however, be selective. One should distinguish between the use of vulgar words as an insult and a specific “interlude”.
In accordance with the Act of 11 January 2018 on electromobility and alternative fuels, the creation of the so-called clean transport zones is stipulated. Failure to comply with the restrictions on entry to them can match the features of a new type of misdemeanour provided for in Article 96c of the Misdemeanour Code. The article aims to present its comprehensive analysis taking into account practical aspects of the above-mentioned provision.
PL
Z mocy przepisów ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych przewidziano powołanie tzw. stref czystego transportu. Nieprzestrzeganie ograniczeń w dostępie do nich może natomiast wyczerpywać znamiona nowego typu wykroczenia określonego w art. 96c k.w. Opracowanie ma na celu ich możliwie kompleksową analizę, przy uwzględnieniu praktycznych aspektów funkcjonowania ww. przepisu.
Artykuł jest polemiką z niektórymi poglądami wyrażonymi przez Krzysztofa Ślebzaka i Jacka Kosonogę w opracowaniu pt. „Odpowiedzialność płatnika składek za obliczanie, potrącanie i przekazywanie składek na ubezpieczenie społeczne”, opublikowanym w trzecim numerze „Ius Novum” z 2016 roku. Doceniając wartość rozważań zawartych w wymienionej publikacji, autor polemizuje jednak z częścią z nich, dotyczącą karnoprawnych kwalifikacji zachowań, polegających na nieopłacaniu składek na ubezpieczenia społeczne. Zdaniem autora polemiki, nieopłacanie składek na ubezpieczenia społeczne pracownika nie narusza żadnego z praw pracownika z zakresu ubezpieczeń społecznych, które podlegałoby ochronie na podstawie art. 218 § 1a k.k. W części, w jakiej składki podlegające opłaceniu zostały potrącone z wynagrodzenia za pracę, ich nieopłacenie stanowić może jednak naruszenie prawa pracownika, wynikającego ze stosunku pracy – prawa do wynagrodzenia za pracę. W odniesieniu do tej tylko części nieopłaconej składki na ubezpieczenia społeczne możliwe jest popełnienie przestępstwa z art. 218 § 1a k.k. Ponadto składki na ubezpieczenia społeczne w części, w jakiej zostały potrącone z przychodu ubezpieczonego, nie mogą zostać przywłaszczone, ponieważ nie są one ani rzeczami, ani prawem majątkowym, o którym mowa w art. 284 § 1 k.k. Dodatkowo, autor postuluje wprowadzenie do Kodeksu karnego typu przestępstwa polegającego na nieopłacaniu składek na ubezpieczenia społeczne lub składek na inne formy zabezpieczenia społecznego, do których poboru z mocy ustawy zobowiązany jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
EN
This article is a polemic against some views expressed by Krzysztof Ślebzak and Jacek Kosonoga in their paper entitled Liability of a social security contribution payer for calculation, deduction and submission of social security contributions [Odpowiedzialność płatnika składek za obliczanie, potrącanie i przekazywanie składek na ubezpieczenie społeczne], published in Ius Novum No. 3 of 2016. Appreciating the value of the views presented in the above study, the author disputes some of them concerning criminal-law qualification of a conduct consisting in failure to pay social insurance contributions. In the view of the author of this polemic, failing to pay social insurance contributions for an employee does not violate any of the employee rights in the area of social insurance that would be subject to protection by virtue of Article 218 § 1a Criminal Code. However, if the due contributions were deducted from the salary, failure to pay them may constitute the violation of an employee right resulting from employment, i.e. the right to remuneration for work. Only with reference to that part of unpaid contribution, is it possible to commit a crime under Article 218 § 1a Criminal Code. Furthermore, social insurance contributions in the part deducted from the salary of the insured person cannot be misappropriated, because they are neither material things nor a property right provided for in Article 284 § 1 Criminal Code. The author also suggests that a crime consisting in failure to pay social insurance contributions or other forms of social security premiums which are statutorily due to the ZUS Social Insurance Institution should be introduced to the Criminal Code.
Prawo wykroczeń zawiera czyny o charakterze zarówno kryminalnym, jak i administracyjnym. Wymusza to na ustawodawcy zróżnicowany system reakcji. Obok stricte penalnych form oddziaływania na sprawcę wykroczenia kodeks wykroczeń pozwala na zastosowanie między innymi środków oddziaływania wychowawczego. Celem artykułu jest przedstawienie tych środków, kryteriów ich stosowania oraz podkreślenie potrzeby zmian w zakresie art. 41 k.w.
XX
The law on petty offences includes both criminal and administrative acts. This forces the legislator to have a differentiated system of reaction. Next to strictly penal forms of impact on the petty offence perpetrator, the Petty Offenses Code allows the application of, among others, educational impact measures. The aim of this article is to present these measures, their application criteria and to emphasise the need for changes in the scope of Article 41 of the Petty Offences Code.
Znak Polski Walczącej składający się z liter P i W tworzących kotwicę jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych symboli Powstania Warszawskiego. Znak ,,Polska Walcząca” został przyjęty w 1942 r. przez Armię Krajową. Znak ten jest obecnie chroniony przez prawo (ustawa o ochronie Znaku Polski Walczącej). Artykuł zmierza do objaśnienia dogmatycznych aspektów wykroczenia zawartego w art. 3 ust. 1 ustawy o ochronie Znaku Polski Walczącej. Artykuł 3 ust. 1 tej ustawy reguluje wykroczenie znieważenia Znaku Polski Walczącej: kto znieważa Znak Polski Walczącej podlega karze grzywny. W artykule objaśniono także znaczenia następujących pojęć: ,,Znak Polski Walczącej”, ,,zabytek”, ,,dobro kultury”. Autor przedstawia także proces legislacyjny.
EN
The Polish Fight Symbol composed of letters P and W stylized as anchor is one of the most recognizable symbols of the Warsaw Uprising. Symbol of “Fighting Poland” was adopted in 1942 by the Home Army. The said symbol is now protected by law (the Act on protection of the Polish Fight Symbol). This article aims to examine dogmatic aspects of the misdemeanor specified in Article 3 paragraph 1 of the Act on protection of the Polish Fight Symbol. Article 3 paragraph 1 regulates misdemeanor of profaning the Polish Fight Symbol: Anyone who profanes the Polish Fight Symbol is liable to a fine. Examined herein is also the meaning of the following terms: “Polish Fight Symbol”, “historical monument”, “cultural property”. The author also describes the legislative process.
Niniejszy artykuł przedstawia zagadnienia związane z leżącą na styku prawa o wykroczeniach i prawa administracyjnego koncepcją konwersji, będącej zabiegiem ustawodawcy mającym na celu przekształcanie wykroczeń w naruszenia prawa polegające na niedopełnieniu obowiązku albo naruszeniu zakazu ciążącego na osobie fizycznej, osobie prawnej albo jednostce organizacyjnej niemającej osobowości prawnej (tak zwane delikty administracyjne). Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na istotne problemy związane z zamianą odpowiedzialności za wykroczenia w odpowiedzialność administracyjną oraz podkreślenie potrzeby wprowadzenia odrębnej regulacji prawnej dotyczącej zasad odpowiedzialności za delikty administracyjne.
EN
The article discusses an important issue placed at the intersection of petty offences law and administrative law. The legislator, by following the concept of conversion, transforms some of the petty offences into administrative delicts threatened within administrative financial penalties. The purpose of the article is to present the problems of conversion of petty offences into administrative delicts. The postulates for comprehensive regulation of administrative delicts in a separate legal act should be strongly emphasised.
The paper considers legal liability for exceeding the permissible speed limit whilst driving (speeding) in a built-up area by more than 50 km/h. In the centre of the writer’s attention is a conflict between two regimes of liability – administrative and that determined by the law of petty offences, concurrent occurrence of both of which may result in a violation of the constitutional prohibition on dual punishment. The problem will be discussed by reference to the judgment of the Polish Constitutional Court of 11 October 2016 (ref number K 24/15), whose principledness the paper disputes to the extent that it refused to infer that the conflicting regimes of liability do give rise to a violation of the principle of ne bis in idem.
Wobec bardzo poważnego i nasilającego się z każdym dniem społecznego problemu dopalaczy konieczne jest jak najszybsze podjęcie zdecydowanych i skutecznych działań. W artykule przedstawiono propozycje i uzasadnienie rozwiązań prawnych ułatwiających samorządom terytorialnym walkę z dopalaczami.
EN
In view of the very serious social problem of designer drugs, which is growing with every passing day, we must take resolute and effective action as quickly as possible. The proposals and justification of legal solutions that help territorial self-government to fight designer drugs were depicted in the article.
Problem badawczy koncentruje się na analizie kwestii pozornego zbiegu przepisów przestępstwa i wykroczenia oraz w konsekwencji na próbie wskazania – w tym kontekście – istotnych z punktu widzenia stosowania prawa problemów. Autor wskazuje, że w zakresie pozornego zbiegu przepisów przestępstwa i wykroczenia zastosowanie mają wyłącznie: 1) zasada konsumpcji, która polega na tym, że znamiona przestępstwa pochłaniają zupełnie znamiona wykroczenia; 2) zasada czynów typu przepołowionego, w wypadku której znamiona przestępstwa i wykroczenia są w przeważającej mierze tożsame, a granicę między nimi wyznacza dodatkowe kryterium rozgraniczające. Precyzyjne określenie pozornego zbiegu przepisów przestępstwa i wykroczenia, umożliwia ujęcie czynu w sposób metodycznie lakoniczny, ale i zarazem wyczerpujący. Autor dochodzi do wniosku, że dotychczasowy stan prawny (faktycznie przyjmujący postać zaniechania ustawodawczego) w zakresie pozornego zbiegu przestępstwa z wykroczeniem, powinien zostać utrzymany.
EN
The main issue of the article is concentrated on the analysis – on the basis of a examples, legal regulations, doctrinal and juridical achievement – of the matter of apparent coincidence in legal regulations of crime and offence; the author try to determine and to solve essential problems from a point of view of legal practice, which problems are connected with this issue. In the domain of apparent coincidence in legal regulations of crime and offence, applying two principles: a) principle of consumption, in which all the crime features absorbing all offence features, b) principle of half acts, in which the features of crime and offence are mostly identical, but the division between them determine additional criterion. When the coincidence in legal regulations of crime and offence is define correctly, than it have influence for correct and concise act interpretation. Finally, the author assumed, that it should be kept the legal conditions (in fact, currently in the form of legal omission) in the area of apparent coincidence in legal regulations of crime and offence.
Artykuł ma charakter naukowo-badawczy, a jego przedmiotem jest analiza uchwał i postanowień Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego materialnego, prawa karnego skarbowego i prawa wykroczeń wydanych w 2021 r., w wyniku rozpatrzenia tzw. pytań prawnych. Dotyczyły one: pojęcia przestępstwa z użyciem przemocy (art. 41a § 1 k.k.), odpowiedzialności za złożenie fałszywych zeznań z obawy przed grożącą odpowiedzialnością karną (art. 233 § 1a k.k.), charakteru losowego gry hazardowej (art. 2 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych), zamiany kary prawomocnie orzeczonej za przestępstwo w wypadku przekształcenia przestępstwa w wykroczenie (art. 2a§ 1 k.w.) oraz pojęcia „przeważająca działalność” gospodarcza, zawartego w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o ograniczeniu handlu w niedziele i święta. Podstawowym celem naukowym była ocena zasadności dokonanych przez ten organ interpretacji przepisów regulujących zagadnienia prawne poddane Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia. Głównymi tezami badawczymi było wykazanie, że tzw. instytucja pytań prawnych kierowanych do Sądu Najwyższego spełnia ważną rolę w zapewnieniu jednolitości orzecznictwa sądów powszechnych i wojskowych, gdyż argumentacja stanowiska tego organu jest pogłębiona. Wyniki badania mają oryginalny charakter, ponieważ rozwijają twórczo interpretację zawartą w analizowanych rozstrzygnięciach. Badania mają przede w wszystkim zasięg krajowy. Artykuł ma istotne znaczenie dla nauki – zawiera pogłębioną analizę dogmatyczną oraz duży ładunek myśli teoretycznej, a także jest przydatny dla praktyki, wzbogacając argu-mentację Sądu Najwyższego lub przytaczając okoliczności uzasadniające poglądy odmienne.
The comment relates to the verdict issued by the Supreme Court on the adjudication of offences and petty offences against property (viz. theft), for which the financial criterion for criminalization (as of 9 November 2013) is the minimum value of payment for work, as set down in Kodeks wykroczeń (the Polish Code of Petty Offences). In cases of this kind the value of minimum pay should be taken for the day when the verdict for the offence was passed, not for the day on which it was committed.
PL
Glosowany wyrok Sądu Najwyższego dotyczy problematyki orzekania o czynach przeciwko mieniu, w stosunku do których od 9 listopada 2013 r. kryterium uznania danego czynu za przestępstwo albo za wykroczenie stanowi określony w kodeksie wykroczeń wskaźnik minimalnego wynagrodzenia za pracę. We wskazanym zakresie należy mieć na uwadze minimalne wynagrodzenie z daty orzekania w przedmiocie odpowiedzialności za taki czyn, a nie z daty jego popełnienia.
The article is a concise presentation of assembled statistic data about predication restriction of liberty in Elblag in years 1972-1974. Data disclose, that restriction of liberty was rarely used and executing of this penalty elicit a lot of precariousness.
PL
Niniejszy artykuł jest zwięzłą analizą danych statystycznych dotyczących orzekania kary ograniczenia wolności za wykroczenia w Elblągu w pierwszych latach obowiązywania Kodeksu wykroczeń. Zostało to skonfrontowane z obecną praktyką orzeczniczą w Polsce. Celem tego opracowania jest ukazanie znaczenia kary ograniczenia wolności w polskim systemie karnym. The article is a concise presentation of assembled statistic data about predication restriction of liberty in Elblag in years 1972-1974. Data disclose, that restriction of liberty was rarely used and executing of this penalty elicit a lot of precariousness.
Domestic criminal legistation consistently applies the idea of dualism of crimes dividing them into felonies and misdemeanors. This demarcation has in mind primrily the gravity of the offenses. The bifurcation is mostly based on the degree of social harm resulting from the act. Homever infractions, with low social harm, do not qualify as either of the two. Dees classifi ed as “petty crime’’ do not arouse excessive emotions among the public. Such marginalization of the problem results in the judiciary brcaming increasingly inefficient and this kind of failure reflects badly on the whole criminal justice system.
PL
Rodzime ustawodawstwo karne w sposób konsekwentny przyjmuje dualizm przestępstw, dzieląc je na zbrodnie i występki. Rozgraniczenie to ma na uwadze głównie ciężar gatunkowy czynów zabronionych. Wyżej wymieniony rozdział miarkowany jest głównie szkodliwością społeczną czynu. Natomiast poza kategorią pozostają wykroczenia, które są odrębnym rodzajem czynów zabronionych o niskiej społecznej szkodliwości. Czyny kwalifi kowane do „drobnej przestępczości” nie wzbudzają wśród społeczeństwa nadmiernych emocji. Marginalizowanie problemu sprawia, iż sądownictwo staje się coraz bardziej niewydolne, a tego rodzaju niewydolność wystawia złe świadectwo całemu wymiarowi sprawiedliwości.
Mediation as an institution for the settlement of disputes under petty offences law is a relatively new concept. However, given the nature of petty offences and the degree of the social harm they cause, it is gaining in importance as an amicable dispute resolution alternative to court proceedings in which conflicts between the petty offence perpetrator and the victim can be resolved. This article aims at presenting mediation as a modernised approach to the philosophy of responsibility for committing a petty offence, based on the idea of corrective justice from the victim’s perspective.
PL
Mediacja jako instytucja rozstrzygania sporów na gruncie prawa o wykroczeniach jest stosunkowo nowa. Niemniej z uwagi na specyfikę wykroczeń i ich stopień społecznej szkodliwości zyskuje na znaczeniu jako alternatywny dla postępowania sądowego sposób rozwiązywania konfliktów pomiędzy sprawcą wykroczenia a pokrzywdzonym. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie mediacji jako unowocześnionego spojrzenia na filozofię odpowiedzialności za popełnienie wykroczenia opartego na idei sprawiedliwości naprawczej z punktu widzenia pokrzywdzonego.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.