Search results

1

PRAWO DO PRAWDY O POWAŻNYCH NARUSZENIACH PRAW CZŁOWIEKA W PRAWIE MIĘDZYNARODOWYM

100%

Topa I.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2019

|

vol. 2

|

issue XIX

209-225

PL

Prawo do prawdy powszechnie funkcjonuje we współczesnym dyskursie prawnomiędzynarodowym, zwłaszcza w kontekście praw ofiar poważnych naruszeń praw człowieka i dyskusji o sprawiedliwości okresu przejściowego, jej celów i mechanizmów. Bezpośrednio przyczyniła się do tego działalność międzynarodowych organów ochrony praw człowieka, które rozstrzygając sprawy dotyczące naruszeń zakazu tortur, bezprawnego pozbawiania wolności i wymuszonych zaginięć, stwierdzały, że państwo jest zobowiązane do ujawnienia prawdy o przeszłych wydarzeniach, a jednostkom przysługuje prawo do żądania pełnych i prawdziwych informacji o losach ich bliskich. Celem niniejszego artykułu jest analiza statusu prawa do prawdy we współczesnym prawie międzynarodowym. Z tego względu zbadano, jak ta koncepcja rozwija się w międzynarodowym prawie praw człowieka, jaki jest zakres prawa do prawdy, kto jest podmiotem uprawnionym i jakie są środki jego realizacji.

EN

The right to truth is extensively recognized in the contemporary legal discussion, especially within the context of the rights of serious human rights violations’ victims and a broader debate on transitional justice, its aims and mechanisms. This right has directly resulted from the activities of international human rights protection bodies. Human rights courts, while dealing with the cases of torture, arbitrary detention and enforced disappearances has established that states are obliged to disclose the truth about past events, and individuals has the right to require a comprehensive and accurate information on the fate of their next of kin. The aim of this article is to analyse the standing of the right to truth in the contemporary international law. Therefore, it describes the development of this concept in international human rights law and examines what is the actual scope, who is entitled to and what are the means of execution of the right to truth.

2

Wschodnia Ukraina w obliczu masowych zaginięć

100%

Myl M.

Acta Iuris Stetinensis

|

2016

|

issue Acta Iuris nr 16

PL

Od 2014 roku we wschodniej Ukrainie (rejon Doniecka i Ługańska) dochodzi do poważnych naruszeń międzynarodowego prawa praw człowieka oraz międzynarodowego prawa humanitarnego. Najpoważniejszym problemem jest rosnąca liczba niewyjaśnionych zaginięć. W sierpniu 2015 roku Ukraina przystąpiła do Konwencji w sprawie ochrony wszystkich osób przed wymuszonym zaginięciem, a tym samym przyjęła na siebie szereg zobowiązań. W październiku 2016 roku Ministerstwo Sprawiedliwości Ukrainy przedstawiło projekt ustawy, który odnosi się do zagadnienia wymuszonych zaginięć. Problematyka niniejszego artykułu koncentruje się na analizie proponowanych rozwiązań oraz próbie oceny, czy zawarte w niej regulacje choć częściowo rozwiązują problemy prawne dotyczące wymuszonych zaginięć na Ukrainie.

EN

Since 2014 in Eastern Ukraine (Donieck and Lugansk) there have been noticed serious violations of international human rights law and international humanitarian law. The most serious problem is growing number of disappearances. In August 2015 Ukraine joined the International Convention for the Protection of All Persons from Enforced Disappearance and in this way accepted particular obligations. In October 2016 Ukrainian Ministry of Justice presented project of new law that concerns enforced disappearance. The topic of this article is focused on analyses solutions that appeared in the project, and attempt to assess whether the solutions can be used to solve at least some of the problems concerning enforced disappearances in Ukraine.

3

Kształtowanie się międzynarodowych standardów prawnych w zakresie zapobiegania i reagowania na wymuszone zaginięcia

85%

Baranowska G.

Studia Prawnicze

|

2016

|

issue 1 (205)

65-90

EN

The aim of the article is to analyze the development of international legal standards concerning enforced disappearances. According to international human rights law enforced disappearances occur, when persons are deprived of their liberty, at least with the acquiescence of a state, which is followed by a refusal to acknowledge the deprivation or by concealment of their fate or whereabouts. The definition of enforced disappearances in the statute of the International Criminal Court covers also disappearances perpetrated by (or with at least the acquiescence of) political organizations. The article consists of a thorough analysis of provisions contained in four legal documents: the Declaration on the protection of all persons from enforced disappearance, the Inter-American Convention on Forced Disappearance of Persons, the Rome Statute of the International Criminal Court and the International Convention for the Protection of All Persons from Enforced Disappearance.

4

Wymuszone zaginięcia na Ukrainie w latach 2013-2014: skargi i procedury międzynarodowe

80%

Baranowska G.

Studia Prawnicze KUL

|

2015

|

issue 2 (62)

9-29

PL

Artykuł poddaje analizie międzynarodowe mechanizmy skargowe, z których mogą skorzystać rodziny osób, które zaginęły na Ukrainie. Występowanie zjawiska wymuszonych zaginięć nasiliło się od rozpoczęcia protestów antyrządowych w listopadzie 2013 r., w czasie których wielu uczestników zostało bezprawnie pozbawionych wolności, podczas gdy władze państwowe zaprzeczały, że brały udział w ich zatrzymaniu. Zarówno wojskom ukraińskim, jak i siłom separatystycznym przypisuje się popełnianie przestępstwa wymuszonych zaginięć w czasie konfliktu zbrojnego. Do licznych zaginięć doszło w 2014 r. także na Krymie. Przedmiotem analizy są wyroki Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (ETPCz), decyzje Komitetu Praw Człowieka ONZ (KPCz), oraz działania podejmowane przez Grupę Roboczą ds. Wymuszonych Zaginięć ONZ. Najbardziej obszerna część artykułu dotycząca skarg indywidualnych do ETPCz: poddaje analizie jego orzecznictwo w zakresie wymuszonych zaginięć dotyczące ustalania stanu faktycznego, naruszenia prawa do życia i zakazu tortur i nieludzkiego traktowania, zarówno wobec zaginionych, jak i ich rodzin. Przedstawiono również mechanizm skargowy KPCz i wskazano na występujące różnicę, oraz procedury Grupy Roboczej, której odstawowym zadaniem jest pośredniczenie w komunikacji między osobami zgłaszającymi zaginięcie, a odpowiednim rządem w celu wyjaśnienia losu osoby zaginionej.

EN

The article analyses international complaint mechanisms, that are available for the families of the persons that disappeared in Ukraine. The phenomena of enforced disappearances increased since the beginning of the anti-government protest in November 2013, during which many participants were illegally deprived of their liberty, while the authorities denied their involvement. Both the Ukrainian army and the separatist forces are accused of taking part in enforced disappearances during the armed conflict. Many disappearances happened also in 2014 in Crimea. The subject of the analysis are European Court of Human Rights (ECHR) judgments, the UN Human Rights Committee’s (HRC) views as well as actions of the Working Group on Enforced and Involuntary Disappearances. The most extensive part of the article concerns individual complaints to the ECHR and analysis its jurisprudence with regard to establishing facts and evidence, violating the right to life and the prohibition of torture and inhuman treatment, both with regard to the disappeared and their families. The HRC complaint mechanism has also been presented and the differences between the two, as well as the Working Group procedures, whose role is to channel of communication between family members of victims of enforced disappearance and other sources reporting cases of disappearances, and the Governments concerned.

RU

Статья анализирует международные механизмы по жалобам, которыми могут воспользоваться семьи исчезнувших в Украине. Явление насильственных исчезновений усилились с начала антиправительственных протестов в ноябре 2013 г., в ходе которых многие из участников были незаконно лишены свободы, в то время, как государственные органы власти, отрицали, что участвовали в их задержанию. Украинским военным и сепаратистским cилам приписываются преступления насильственных исчезновений в ходе вооруженного конфликта. К многочисленным исчезновениям дошло в 2014 году также в Крыму. Анализируются решения Европейского Суда по Правам Человека (ЕСПЧ), решения Комитета по Правам Человека ООН, а также действия, предпринятые Рабочей Группой в Делах Насильственных Исчезновений ООН. Самая обширная часть статьи касается индивидуальных жалоб в ЕСПЧ: проанализировано его прецедентное право в области насильственных исчезновений, связанных с определением фактов, нарушение права на жизнь и запрет пыток и бесчеловечного обращения как пропавших без вести так и их семей. Представлено также механизм жалоб Комитета по Правам Человека и указано на разницу и процедуры Рабочей Группы, заданием которой есть посредничество между людьми, сообщивших о потере, и соответствующим правительством с целью выяснения судьбы пропавших без вести лиц.

Refine search results

1 Acta Iuris Stetinensis

1 Roczniki Administracji i Prawa

1 Studia Prawnicze

1 Studia Prawnicze KUL

1 2019

2 2016

1 2015

2 Baranowska G.

1 Myl M.

1 Topa I.

PRAWO DO PRAWDY O POWAŻNYCH NARUSZENIACH PRAW CZŁOWIEKA W PRAWIE MIĘDZYNARODOWYM

Wschodnia Ukraina w obliczu masowych zaginięć

Kształtowanie się międzynarodowych standardów prawnych w zakresie zapobiegania i reagowania na wymuszone zaginięcia

Wymuszone zaginięcia na Ukrainie w latach 2013-2014: skargi i procedury międzynarodowe