Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  wyobraźnia społeczna
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Badania, gromadzenie wiedzy oraz refleksji dotyczące wyobrażeń o edukacji można uznać za kompleks ważniejszych zadań podejmowanych przez pedagogikę ogólną, teorię wychowania i filozofię edukacji. Szczególnie interesujące i istotne z punktu widzenia prowadzonych w pedagogice badań wydają się być w tym kontekście ulegające przekształceniom doktryny i kierunki rozwoju ideologii edukacyjnych. Dynamika ich konsolidacji, zakorzeniania się w danej rzeczywistości społecznej czy tylko grupach specjalistów i ekspertów oraz siła mobilizacji i oddziaływania na otoczenie to wybrane elementy dającego się wyodrębnić procesu uwarunkowanego społecznie i historycznie. Mając na uwadze ów proces, Autor stawia pytania, czy i jak kategoria kolonizacji może być przydatna w badaniach ekspansji ideologii edukacyjnych. W odpowiedzi Autor podejmuje badania pojęcia kolonizacji oraz jego przydatności dla komparatystyki pedagogicznej.
PL
This article concerns “living zones of the imagination”-areas of social life in which intensive “interpretive labor” is underway. Thanks to these zones, it is possible to engage in universally accepted exercises that enable a person to “see the world through the eyes of another person” and that yet do not disturb the current socio-cultural order. They provide an important basis for understanding among people, for harmonizing meanings in the sphere of social realities, and for integration that goes beyond certain permanent boundaries and hierarchies. The basic aim of the article is to prove that hospitality, understood as a value in Polish culture, could contribute to a considerable degree to the creation of such zones. The author analyzes the zones’ character, function, and meaning, paying attention to how they resist the expansion of bureaucratic ways of organizing social life. He also draws attention to the influence that an axio-normative pattern could havewithin specific models of behavior and cultural practices.
PL
Celem artykułu jest przedstawienie głównych założeń edukacji otwierającej w kontekście potrzeby rozwijania edukacji międzykulturowej i proklimatycznej. Refleksje i rozpoznania przedstawione w tekście czerpią zarówno z doświadczeń badawczych i dydaktycznych autorki, jak i z krytycznego oglądu polityki edukacyjnej funkcjonującej w Polsce. Autorka tekstu stawia pytanie, czy edukacja otwierająca może być wykorzystana jako narzędzie demokratyzacji i ekologizacji wiedzy, kształtujące społeczeństwo otwarte i wyobraźnię społeczną. W kontekście późnego kapitalizmu, dominującej racjonalności neoliberalnej, wielokulturowości świata, kryzysu klimatycznego i ekologicznego, ważnym aspektem podjętych rozważań jest diagnoza o potrzebie praktykowania edukacji otwierającej do przyszłości.
EN
This article is aimed at presenting the main assumptions of the opening education in the context of the need to develop regional, intercultural and pro-environmental education. The reflections and diagnoses presented in the text draw on both the author’s research and teaching experience, as well as on a critical view of educational policy developed in Poland. The author asks if opening education can be used as a tool for the democratizing and ecologisation of knowledge, shaping an open society and social imagination. In the context of late capitalism, the dominant neoliberal rationality, the multiculturalism of the world, the climate and environmental crisis, an important aspect of the discussion is the diagnosis of the need to practice opening education to the future.
EN
The aim of this article is to present the main assumptions and ways of understanding the opening education as embedded in the name of the Opening Education Laboratory of thePolish Ethnological Society. The article presents contemporary educational policy developed in Poland from the anthropological perspective, showing its limitations in developing of the broadly understood social and cultural diversity and equality policies. The main purpose of this article is to address the question of whether opening education can be used as a tool and practices that develop democratisation of knowledge, to shape an open society and creation a social imagination. An important aspect of the paper is the critical  diagnosis of the official historical-education discourse in Poland, which highlights patriotic and even nationalist issues and silences the values and socio-cultural practices that guarantee an increase of tolerance and openness to otherness. A reflection on the category of opening education seems particularly important in a situation where, on the one hand, we observe discourses and practices of an exclusionary and discriminatory nature, which favour the creation of a closed society, and on the other hand, we recognise the need to develop a strategy to counter stigmatising stereotypes, as well as ethnic, religious and gender-based conflicts, which we observe in social life and public sphere.
PL
Celem artykułu jest przedstawienie głównych założeń i sposobów konceptualizowania edukacji otwierającej, która została umieszczona w nazwie Pracowni Edukacji Otwierającej Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego, oraz odpowiedź na pytanie, czy edukacja otwierająca może być wykorzystana jako narzędzie rozwijające demokratyzację wiedzy, kształtujące społeczeństwo otwarte i wyobraźnię społeczną. Artykuł przedstawia współczesną politykę edukacyjną rozwijaną w Polsce z perspektywy antropologicznej, ukazując jej ograniczenia w rozwoju szeroko rozumianej różnorodności społeczno-kulturowej oraz polityki równościowej. Ważnym aspektem podjętych rozważań jest krytyczna diagnoza oficjalnego dyskursu edukacji historycznej, rozwijanego w Polsce, który eksponuje kwestie patriotyczne, a nawet nacjonalistyczne, wyciszając wartości i praktyki społeczno-kulturowe sprzyjające rozwijaniu postaw tolerancji i otwartości wobec mniejszości etnicznych i narodowych. Refleksja nad kategorią edukacji otwierającej wydaje się szczególnie ważna w sytuacji, gdy obserwujemy dyskursy i praktyki o charakterze wykluczającym oraz dyskryminacyjnym, sprzyjające tworzeniu społeczeństwa zamkniętego. Jej podjęcie wynika również z potrzeby wypracowywania strategii przeciwdziałania stygmatyzującym stereotypom, konfliktom na tle etnicznym, religijnym czy genderowym, które obserwujemy w życiu społecznym i przestrzeni publicznej.
PL
Artykuł dotyczy pogrzebu jako przedmiotu zainteresowania dizajnu. W obszarze funeralnym projektowanie używane jest w sposób tradycyjny, czyli jako narzędzie rynkowe służące estetyzacji i poprawiające funkcjonalność produktów, co ma prowadzić do zwiększenia zysków. Przy pomocy autoanalizy autor-projektant przedstawia alternatywne podejście. Omawia proces projektowania rytuałów pogrzebowych przyszłości, w którym zastosował metodę dizajnu spekulatywnego. Podstawowym celem tekstu jest odpowiedź na pytanie, czy w przypadku tego typu projektu, z założenia pozostającego w sferze wyobraźni, można stosować pojęcie wdrożenia. Autor zauważa, że do zmiany praktyk społecznych nie wystarczy sam dizajn. Potrzebny jest ruch społeczny, który wykształca masę krytyczną niezbędną do zmiany myślenia, a następnie prawa. Sposobem wdrożenia projektu spekulatywnego może być potraktowanie go przez organizacje społeczne jako narzędzia warsztatowo-edukacyjnego, stymulującego i poszerzającego wyobraźnię.
EN
This paper deals with funerals as an object of design interest. For funerals, design is used in a traditional way, as a market tool to aestheticise and improve the functionality of products, with the expectation of increased profits. Using self-analysis, the author-designer presents an alternative approach. He discusses the process of designing funerals of the future, for which he uses the speculative design method. The main goal of the article is to answer the question of whether – since this type of project by definition remains in the realm of imagination – we can use the term “implementation” in its regard. The author notes that design is not sufficient to change social practices. What is needed is a social movement that can generate the critical mass necessary to change thinking and, in the next step, the law. The implementation of a speculative design project may involve its use by social organisations as an educational tool to stimulate and expand imagination.
EN
The idea of sustainable development leads us to re-look at the city, sometimes invent it again. It pretends to transform the sphere of human activities and is based on the new human relationships with the surrounding space. How to organize public life zone in such a way as to ensure their long duration, reasonably taking advantage of available resources? How to create a friendly urban space, which is actively involved all the social classes and encourages them to act for the common good? What is the modern ideal city? This article depicts the urban space through the prism of political ideology. Policy is not only act, but also elaborate earlier discourse. Political practice and the program operates an another system of representation and different nomenclature. What was the reason that it was sustainable development, rather than another concept became the dominant instrument of legitimizing political activities at the local level? The article refers specifically to the contradictions of the same idea: on the one hand, for the process of socio-economic development and appealing to its dynamics, on the other hand, introducing the opposite concept of balance and stability.
PL
Idea zrównoważonego rozwoju każe nam ponownie spojrzeć na miasta, niekiedy wymyślać je na nowo. Pretenduje ona do przekształcenia sfery ludzkich działań, opiera się na nowych związkach człowieka z otaczającą go przestrzenią. Jak zorganizować publiczne strefy życia, aby zapewnić im wszystkim długie trwanie, rozsądnie korzystając z dostępnych zasobów? Jak stworzyć przyjazną człowiekowi przestrzeń miejską, która aktywnie integruje wszystkie zamieszkujące ją warstwy społeczne? Czym jest współczesne miasto idealne? Niniejszy artykuł przygląda się przestrzeni miejskiej przez pryzmat politycznej ideologii. Politykę tworzą nie tylko działania, ale również wypracowany wcześniej dyskurs. Zarówno sama polityczna praktyka, jak i program operują zaś innym systemem reprezentacji i odmiennym nazewnictwem. Co spowodowało, że to właśnie zrównoważony rozwój, a nie inna koncepcja stała się dominującym instrumentem legitymizowania działań politycznych na poziomie lokalnym? Artykuł odnosi się w szczególności do sprzeczności samej idei: z jednej strony optującej za rozwojem społeczno-gospodarczym i jego dynamiką, z drugiej zaś, wprowadzającej przeciwstawne pojęcie równowagi, stabilności.
EN
The paper is a critical analysis of the civil budget, with particular attention to Poznan´ civil budget of 2013. Based on the proposals submitted by Poznan´ inhabitants to their city civil budget, their investment priorities and preferred models of citizen-public official relationships are analysed. Next the probable directions of criticism of such a form of citizen participation in city planning are discussed, including the limitations and potential development paths of sociological reflection on so-called social feed-back. The paper is also an assessment of the formula of the current Poznan´ civil budget, examined from the point of view of its capability to equip decision-makers with imagination, sensitivity and investment horizons usually absent or little present in the most common development strategies. It also accounts for the participation in the planning process of the city inhabitants, who are usually ignored or excluded from similar forms of social participation. Finally, there are certain conditions proposed, which could possibly better support realisation of so formulated goals, using the civil budget.
PL
Przedmiotem artykułu jest krytyczna analiza budżetu obywatelskiego ze szczególnym uwzględnieniem jego poznańskiej odsłony z 2013 r. Autorzy rozważają, jakich informacji o priorytetach inwestycyjnych mieszkańców, a także o preferowanych przez nich typach relacji obywatel–urzędnik, dostarczają wnioski zgłoszone do poznańskiego budżetu obywatelskiego. Rozpatrują i komentują prawdopodobne linie krytyki tej formy partycypacji; zastanawiają się także nad ograniczeniami i potencjalnymi ścieżkami rozwoju socjologicznej refleksji nad tzw. zwrotem społecznym. Artykuł zawiera też ocenę formuły budżetu obywatelskiego stosowanej obecnej w Poznaniu w kategoriach jej zdolności do dostarczenia decydentom wyobraźni, wrażliwości i horyzontów inwestycyjnych nieobecnych, bądź mało obecnych w najpopularniejszych strategiach rozwoju miasta, oraz uwzględniania mieszkańców zwykle wykluczonych z podobnych form partycypacji społecznej. W tekście obecna jest także próba zaproponowania warunków, które w większym stopniu sprzyjałyby realizacji za pomocą budżetu obywatelskiego tak sformułowanych celów.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.